ไม่ได้เข้ามาทักตั้งอาทิตย์ คิดถึง--- ไม่ใช่ไร คอมเจ๊ง แย่งใช้โนตบุคน้องอยู่ ต้องอัพภายใน 5-10 นาทีก่อนจรลี
ไม่งั้นโวย เครื่องร้อน ผมรีบ ผมจะสาย อืออออ
indy หนีเที่ยวกลับมาแล้ว
อ้อ loveboy_yj มันเข้าทามม๊าย ตามอ่านอยู่ รีบไปปั่นเข้า
อรุณสวัสดิ์!!!
****************************************
ลมเหนือที่รัก
ตอน84 สะดุดกรวด
------------------------------
yeaw's
แล้วก็ถึงวันพุธ
คนของผมเริ่มเข้าซ้อมวงกับเจฟฟรี่ พอๆ กับผมวุ่นเรื่องสถานที่ ออกแบบโครงสร้างเวที ติดต่อประสานงานกับถาปัดและคณะอื่น จิปาถะ กว่าจะกลับก็เกือบ 2 ทุ่ม
ผมขับรถตามต้อย---กิ๊กลมพาเจ้านายของมันกลับ ถ้าค่ำแบบนี้ทุกวันคงต้องวางแผนกันใหม่แล้ว
นึกโมโหไอ้บัดดี้บอยนิดๆ ไม่น่ารีบซ่อมไวปานวอกขนาดนี้ ตอนเช้ามากับผมอยู่ดีๆ เย็นนี้ต้องเสียแต้มให้กิ๊กลมซะ ไม่งั้นแบ๊ดแบดดำคันใหญ่ได้ตุ๊กตาหน้ารถเช้าไป-เย็นกลับฉลุย
(ก็แค่ถอดชุดเกียร์ออกเนี่ยนะ คงช้าอยู่หรอก)
ผ่านไปด้วยดี ไม่มีอะไร---- ^_^
--------------------------------------------
วันพฤหัส เรื่องแดง
เกือบบ่ายโมง ผมแยกกับกายหน้าตึกฝ่ายกิจกรรมนักศึกษา (มันปัดเมี่ยงคำให้ไปกินข้าวเที่ยงด้วยไม่ได้)
รับธีมของงานฟุตบอลประเพณีครับ ‘เลิฟ แอนด์แชร์ ...สามัคคีและแบ่งปัน’
เดินแวะไปตึกชมรมในหมู่อาคารคณะศิลปศาสตร์ ห้องชมรมภาพถ่ายของโจ๊กอยู่ชั้นล่าง ชมรมดนตรีสากลของเจฟฟรี่อยู่ชั้นสอง คนของผมน่าจะอยู่แถวนั้นเพราะเข้าเรียนบ่าย 2
["Rrrrrrrr"]
โทรศัพท์จากเจ้าหน้าที่บัตรเครดิต ผมกดรับสาย ข่าวที่ได้ทำผมงงเล็กน้อย
("แจ้งยืนยันการใช้บัตร คุณเหยี่ยวขาว อาทิตย์ชิงดวง หมายเลข xxxxx สั่งซื้อล้อจักรยาน ชุดโซ่และที่ปั่นซิเนลลี่ โดยสั่งรายการล้อจักรยานซ้ำกัน 2 ครั้งในรอบ 48 ชั่วโมง ถูกต้องมั้ยคะ?")
"...ขอรายละเอียดด้วยครับ?"
บัตรเสริมของลมเหนือที่ผมเปิดให้ใช้แน่ ทุกทีจะถามผมก่อน เคยใช้แค่ครั้งเดียวเรื่องอุปกรณ์การเรียน ฉุกละหุกต้องใช้ด่วน ผมอยู่ในห้องเรียน ส่งข้อความมาถามผมก่อน
จากนั้นไม่เคยใช้อีกเลย ---นึกแปลกใจ
ยอดราวหมื่นกว่าทั้งคู่ แต่ที่น่าสังเกตุคือสั่งล้อหลังจักรยานซ้ำกันทั้ง 2 ครั้ง เที่ยงวันอังคารกับเที่ยงวันนี้ ปกติยอดเกินหมื่นต่อครั้งจะมีบริการโทรแจ้ง แต่นี่คล้ายบิลผิด
พลาดรึไม่ จึงโทรมาขอคำยืนยัน
("ครั้งแรกวันอังคารเวลาสิบเอ็ดนาฬิกา-สี่สิบห้านาที ยอด 12,850 สั่งเฟืองหลังกับล้อหลังสีดำ")
"ครับ..."
("และวันนี้ เที่ยง-ยี่สิบสองนาที ยอด 19,500 บาท ชุดโซ่กับที่ปั่นซิเนลลี่และล้อหลังเหมือนเดิม แต่ครั้งนี้ตัวล้อเป็นสีฟ้า ระบุเป็นของจักรยาน fixed gear ค่ะ")
"ของ fixed gear!?" ผมวูบถึงกิ๊กลม ศัตรูร่วมชายคา
("ใช่ค่ะ อะไหล่จักรยาน บิลล่าสุดเพิ่งใช้จ่ายเมื่อซักชั่วโมงนี่เอง ทางเราจึงขอแจ้งเพื่อยืนยันการใช้---")
"ยอดซื้อจากที่ไหนนะครับ?" ผมสวนเร็ว
("จากร้านเดียวกันค่ะ ร้านเอส ไบค์ ถนนลาดพร้าว---") ไม่ได้ฟังต่อ แต่ยืนยันว่าเป็นการใช้ของผมจริง ไม่มีปัญหาใด ๆ
ใช่...เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหา
เมื่อวานขับรถใหญ่ตามหลังก็แค่สงสัย ทำไมวงล้อหลังถึงเป็นสีดำ จำได้ว่ากิ๊กลมเป็นสีขาวล้วน แต่คิดว่าเพราะมืดแล้ว...
ไปถึงรีบคลุมผ้าดิบดี บอกน้ำมันหล่อลื่นที่ใช้ซ้อมจะเปื้อนพื้น
ทุกทีไม่เคย ต้องนั่งเก้าอี้เล็ก ดูโน่นจับนี่ แต่วันวานไม่ใช่---รีบหันหลังนั่งโต๊ะทานข้าว ทำการบ้านงุดเงียบไป...ไม่ได้คุยอะไรกันมาก
คลับคล้ายคลับคราว่าเวลาเดินไปเอาน้ำในตู้เย็นใกล้ๆ ผ้าคลุม เด็กกูคล้ายจะผวา แอบชำเลืองสายตามองตามนิดๆ...ส่อแววเด็กเลี้ยงแกะชัดๆ
อิแบบนี้ไม่ใช่เสียแค่สายเบรคล่ะมั้ง!???
---------------------
ประตูห้องวารสารเปิดอยู่ มีคนผ่านไปมาแถวนั้น 3-4 คน ไอ้ปลาดุกตากแห้งโผล่ออกมาพร้อมวงล้อจักรยานยู่ยี่ บิดเบี้ยวเป็นเศษเหล็ก ...วงล้อสีดำสนิท!
"พะ พะ พี่เหยี่ยว?!" มันหน้าซีด ส่อพิรุธโต้งๆ ---อะฮ๊า!!!
"ไง..บอย!" ผมต้อนมันกลับเข้าไปในห้อง ปิดประตูตามหลังตีปลาดุกตากแห้งแบบตัวต่อตัว
.......................................
................................................
บัดดี้บอย ตอนนี้เหงื่อตก ตัวสั่น 'กิ๊กลม' อยู่บนขาตั้งยกสูงแบบซ่อมที่ผนังห้อง สภาพลุยงานหนัก ตัวเฟรมโดนของมีคมกรีดเป็นทาง ปลอกแฮนด์เหมือนเพิ่งเปลี่ยนใหม่
สะดุดตาที่สุดคงเป็นวงล้อหลังสีฟ้าสด เศษพลาสติกห่อยังแกะออกไม่หมด---ใหม่เอี่ยม!!!
"พูด!" เสียงผมยะเยือก
ข้อมูลที่ได้ทำผมบ้าเป็นวัวกระทิงเดือด!!!
"ถ้าเป็นผมจะโกรธตาย ไม่ยอมไปเผาผีกันหรอก เล่นทำกันแบบนี้ สู้มาต่อยกันเลยดีกว่า" ปลาดุกบอยเปิดปากเสียงอ่อย
กิ๊กลมโดนเล่นยับตั้งแต่ช่วงสายวันก่อนโน่นแล้วรอบนึง...มิน่าถึงไม่ได้เอากลับ
"เมื่อวันก่อน-วันอังคารน่ะครบ สายๆ หน่อย...ผมเอารถไปจอด เจอพวกแต๋วควายคณะนิเทศ พวกแก๊งไลล่ายืนอยู่เต็ม ยังงงมาทำไมที่จอดรถนักศึกษาโซนนี้วะ"
"......." ผมกอดอก บีบแขนตัวเองแน่น จ้องทะลุองศาร้อน
"พอเดินผ่าน...เห็นกิ๊กลมเพื่อนผมโดนสอยเละ"
"........." พยายามนับ 1-10 ในใจ
"ขึ้นไปบอกลมที่ห้อง พี่ต้องเห็น มันงี้ซีดดดด-ขาวแล้วยังขาวได้อีกอ่ะครับ"
"เอ้ออออ---" ผมแทบตะโกนใส่หน้ามัน
"ละ-ลม...มันไม่พูดซักคำหน้าเรียบเฉยสุดๆ แต่ยื่นบัตรเครดิตให้ผมมือสั่นเลยนะ ต้องบึ่งมอไซค์กลับไปที่ร้านเอาอะไหล่มาจัดการ ---หยั่งรีบ"
"............" ผมหลับตานิ่ง
"แต่วันนี้เป็นพี่โจ๊กที่ไปเรียกผมที่ห้อง ลงมาเจอสภาพดูไม่ได้ทั้งคนทั้งรถ..." ปิ๊ดดดดดดดด!!!
"อะไร คนไหน!?" ผมร้อนองศาเดือด ขย้ำคอเสื้อ บีบต้นแขนจนปลาแห้งนิ่วหน้า
"มะ ไม่มีอะไรพี่ แค่แขนถลอก เสื้อเปื้อน บีกับเก็ทช่วยกันทำแผล ...ดะ-ได้ยินลมมันสั่งไม่ให้บอกพี่ครับ"
"ว่า-ไง-นะ!" ตาลุกโชน
"แต่ลมไม่ทันได้สั่งอะไรผม ผมฉลาด...ชะ-ชิ่งไปเอาของซะก่อน...อ่ะค้าบบบบ" ไอ้บัดดี้ขาอ่อน แทบจะอ้อนวอน
"ฮื่ยยย!" ผมควันอกหู ผลักวูบ...
คลำต้นแขนป้อยๆ ก่อนต่อข้อความหูผึ่ง
"พี่โจ๊กน่าจะรู้ดีกว่าใครนะ...ผมว่า"
ไอ้โจ๊ก-มึงได้เละเป็นโจ๊กแน่!
..............................
.......................................
ผมกดโทรออกหาไอ้โจ๊ก...ไม่มีคนรับสาย วิ่งขั้นไปชั้นบนห้องดนตรีสากล
เจฟฟรี่ไม่อยู่ รุ่นน้องกับคนในชมรมบอกอาจารย์คุมชมรมเรียกประชุมชั้น 4
ผมกดโทรหาคนของผมและทุกๆคนจ้าละหวั่น ไม่ยอมรับสายกันหมด เก็ทกับบีน่าจะเข้าเรียน
มีข้อความ sms ตอบกลับจากคนของผม ‘@ห้องเรียน อ.เลื่อนเข้ากระทันหัน’
ว๊า-โว๊ย ---ให้มันได้งี้ซิน่า หายหัวกันหมด!
......................................
..........................................
รอ...ห้องประชุมเล็ก ชั้น 4
ประตูเปิดออก บรรดานักศึกษาหัวหน้าชมรมกับอาจารย์ทะยอยกันออกมา ไอ้โจ๊กเห็นผมยืนกำหมัดรอ
"อ้าวมาไง---อั๋ยยะ!" ชะงักวูบรีบหลบหลังเจฟฟรี่โดยพลัน...นกรู้ดีจริงนะมึง!!!
"......" ผมปรี่เข้าหา ไม่ละสายตาจากหน้ามันแม้ซักวินาทีเดียว
"ไปคุยกันข้างล่าง" เจฟฟรี่ยืนบัง ดันอกผมไว้ ส่งเสียงในลำคอเบาๆ ไอ้หมานี่ก็จมูกดีปานกัน
ในห้องชมรมภาพถ่าย
"มึงรู้ได้ไง?" ไอ้โจ๊กเปิดปากก่อน
"......." ผมสูดลมหายใจเฮือกๆๆ
กูน่าจะเป็นคนถามมึงมากกว่านะไอ้ชั่วโจ๊ก ...มันชิงถามก่อน ยังคงหลบหลังเสาไฟฟ้าเจฟฟรี่อยู่
ผมเดินวนทั่วห้อง หนูติดจั่นเตะโน่นเตะนี่ไปทั่ว
"มึงรู้จากใคร!?" ยังเห่าอีกนะ ไม่ติดเจฟฟรี่ยืนบังผมคงขย้ำคอมันเละไปแล้ว
"มึง...!" ผมกำหมัดแน่น
"กูถาม มึงรู้แค่ไหน!?" ไอ้กากเตี้ย!!! ผมวนเข้าหา จะล้วงหลังเพื่อนสนิท
"เฮ้ๆๆ ใจเย็น---เหยี่ยว" เจฟฟรี่ตั้งการ์ดกันผมไว้
ไอ้เด็กบอยหายหัวไปแล้ว ทิ้งเศษเหล็กวงล้อสีดำไว้ดูต่างหน้า
กูไม่ไหวแล้วโว๊ยยยย
"ใคร!???" ผมตะโกนข้ามเจฟฟรี่ไปถาม มือชี้จักรยานสีขาวข้างผนัง แม่ม-ทำนิ่งไม่รู้เรื่อง เดี๊ยะกูจับฟาดอีกตัวหรอก!
"กูถามมึงก่อน ตอบกูมา"
"เน่!"
"มึงรู้ได้ไง-เหยี่ยว?" ไอ้เชี่ยโจ๊ก ยังพูดไม่รู้เรื่อง
ผมเลือดขึ้นหน้า เจฟฟรี่เข้าขวางควับ!!!
"อย่าบอกนะว่ามึงก็รู้ด้วย เจฟฟรี่" ผมกัดฟันกรอด
"ไม่ กูเพิ่งเห็น...เมื่อกี้-ซักครึ่งชั่วโมง แต่---" เพื่อนบุ้ยปากที่ฟิคเกียร์ที่ตอนนี้ถ้ามีชีวิตคงซีดสลด หมดรูป
แล้วไป!!!
ผู้ชายตัวโตสองคนค่อยๆ หมุนตัว หันไปหาคนของมันเอง!
"อะๆๆๆ ...อา-ราย" กาคาบข่าวเลิกลั่ก
"อย่าเล่นลิ้น ให้มันไป" เจฟฟรี่เข้ม โอ๊ววว...คดีพลิก ไอ้โจ๊กตาโต---o0o!!!
"อ่า...ลม...บอกให้ปิดปาก" ก้มหน้างุดอิดออด
เอื้อมมือจับชายเสื้อเจฟฟรี่ ซุกซุยศรีษะเกรียนกวนทีนกับท่อนแขนไปมา...เหลือบตามองผมสลับกับหมาผมยาวเสียงอ่อย
เปลี่ยนฟิลซะกูอยากกระทืบห้องชมรมให้แหลกไปข้าง
เจฟฟรี่ถอนใจ-เฮือก...!!!
"ให้เหยี่ยวมันดูวีดีโอ เราไม่ต้องพูดอะไรเลย" เจฟฟรี่ทำท่ารูดซิบปาก ผมงง ---เห็นกูยืนเดือดอยู่มั้ยเนี่ย!?
“ฉลาดว่ะ!” โจ๊กยิ้มแป้น
“เป็นนักข่าวประสาอะไร” เจฟฟรี่ยิ้มๆ มือใบพายโยกหัวมันเล่น ออร่าหวานแหวว
โอ๊ย---กูจะบ้า!!! T^TT
โจ๊กเดินไปไขกุญแจตู้เก็บของ หยิบกล้องวีดีโอออกมา เจฟฟรี่ล็อคแขนผมไขว้หลังไม่ให้กระโจนใส่
ภาพและเสียงในวีดีโอทำผมแทบช็อค
***********************************TBC by puppyluv
หัวข้อ: ลมเหนือที่รัก my luv พิเศษ#3 X88 (17/12/2011)p.399 (อ่าน 3124535 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก