---choijiin ไม่โกรธเค้านะ ตาถั่วไปหน่อยน่ะ!!!
ขออำภัยในความไม่สะดวก แก้ข่าวเรื่องนี้น่าจะจบในอีก 4-5 เดือนข้างหน้า (ไม่ใช่ 2 เดือนอย่างที่เข้าใจ)
ที่ดูไว้คือ word บทใหญ่ แต่ลืมไปว่าในบทนั้นตัดตอนย่อยได้ราว 2-3 ตอนย่อย/บท
จะอัพให้จบตามบทใหญ่สมบูรณ์ก็ได้ แต่ต้องอ่าน 2 reply/วัน และเสียรสชาดของ TBC. ไป แถมคนอ่านไม่มีประเด็นเม้นท์เนื่องจากเนื้อเรื่องเยอะเกิน
ที่สำมะคัญ ไอ้โชคดีมันงอน... 'ถ้าให้ไอ้นกหัวโกร๋นมาอยู่ในตอนเดียวกัน ลงวันเดียวกันกับกระพ๊ม ขโมยซีนเยี่ยงนี้ ---กระพ๊ม ยอมมิได้!!!' ว่างี้
แล้วหน้ามึนๆ ร้ายๆ ก็งับน่องเหยี่ยว จ๊ากกกกก !!! สะบัดๆ ไม่ให้เข้าฉาก ...T^TT
โดยมีกะโห้น้อยลอยคอ ตีหาง ลันล้าส่งสายตาชิ้งชั้ง เปิดศึกปะทะดีเดือดกับนกพี่ที่ระเบียง (รอวันทวงเก้าอี้แห่งวันพฤหัส กลับคืน)
พิมพ์ประกาศไป พวกสิงสาราสัตว์ก็มาคุไป อือออออ
ทำไงได้นอกจากบอกผู้อ่านสู้ๆ ^0^ """อรุณสวัสดิ์ /puppyluv **************************************************************
ลมเหนือที่รัก
ตอน90 คลิปรั่ว
------------------------------
yeaw's
ตอนนี้ในห้องชมรมภาพถ่าย ผม โจ๊ก บี เก็ท น้องฝ้ายกับไอ้น้องแว่นเด็กในชมรม รุมเจฟฟรี่ที่ร่ายเวทย์กับเครื่องคอมพิวเตอร์
กายแยกไปที่คณะนิเทศฝั่งโน้นด่วน บอกเมี่ยงคำสตาร์ทรถไม่ติด
...แค่ 10 นาที
"โอเค เข้าได้แล้ว" พ่อมดยักคิ้วโชว์พาว
"เย้!"
"พี่เจฟฟรี่ สุดยอด!" น้องๆ เซ็งแซ่ยกนิ้วให้พ่อมด
ตอนแรกน่าจะดีใจที่เข้าเซิฟเวอร์เน็ตของมหาลัยได้ แต่กระทู้ที่เป็นข่าวช็อคโลกแตก นี่มันข่าวของ---o0o!!!
‘ราชินีนิเทศโดนเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม-หยาม’
‘นางพญาโดนรุมโทรมกว่า 20 ชีวิต’
‘แก๊งค์ไล่ล่าโดนล่าซะเอง’
‘เจ้าชายมาเฟีย แบ๊ดบอยด์วิดวะถูกล้วงตับจากเด็กข้างบ้าน’ อื่นๆ อีกเพียบ
ลิ๊งค์เวปมีคลิ๊ปเมื่อวานหราเต็มไปหมด หมาหมู่วิ่งพล่านเต็มหน้าจอ เห่าโฮ่งๆ เสียงดังแข่งกับเสียงวี๊ดว๊ายกระเทยไบซัน
คนอยู่เต็มห้อง บรรยากาศเงียบกริบ...ผมเดือดปุด -^-!!!
"ไอ้โจ๊ก---เมื่อคืน มึงไม่ได้ส่งคลิปที่กูบอก!?" ผมใส่ทันที
"กูจัดการให้มึงแล้ว เหยี่ยว!" เจฟฟรี่ยืนขวาง โจ๊กหลบหลังทันที
"กูก็ดูอยู่...ไอ้นี่ส่งให้ชัวร์" โจ๊กเสียงอ่อยจิ้มแขนเจฟฟรี่
"เอามอไซค์ออก พาไปตึกคอมที ส่วนมึง-เหยี่ยว อยู่นี่รอเค้าลงมา กูไปเคลียร์ไฟล์เดี๋ยว!" เจฟฟรี่สั่งเป็นชุด หิ้วคอโจ๊กออกไปเร็วรวด
เด็กๆ กรูเข้าอ่านกระทู้เอาเป็นเอาตาย ฝ้ายกับไอ้แว่นลูกน้องโจ๊กปี 2 แล้วก็ไชน่าดอลเก็ทกับบีเฟรชชี่ปี 1
ผมฮึดฮัดออกมาสงบจิตสงบใจหน้าห้อง นึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน...
------------------------
เกือบ 6 ทุ่ม ... ในคอนโด
กว่าจะอุ้มเข้าห้องน้ำ ทำความสะอาด เช็ดตัวให้ แบกไปวางบนที่นอนผมต้องตัดใจอยู่หลายรอบ
จะมีซักกี่ครั้งกันที่เด็กกูเป็นฝ่ายเริ่มก่อน ออนท็อปซะด้วย จ๊อกกี้ตัวร้ายใจกล้าดีเดือด
แล้วก็ได้แค่ 2 ครั้งกับครึ่งๆ ไม่ถึง 3 มันจะพอที่ไหน อยากได้อีก...น่า พรุ่งนี้วันศุกร์ มะรืนก็เสาร์แล้ว อดทนหน่อยลูกพ่อ เรามีเรื่องต้องจัดการ!!!
กดโทรศัพท์หาเจฟฟรี่เรื่องนัดหมาย โจ๊กรับสาย มันยังไม่นอน ผมรีบเข้าประเด็น
"จำคลิปที่พอลกับไอ้อ้วนนั่นกันได้มั้ยวะ?"
"อ๋อ...ที่กูได้มาจากกล้องวงจรปิดโรงแรมน่ะเหรอ"
"ใช่ ส่งต่อให้พอลเองกับแก๊งค์ไล่ล่ารายตัว แบบไม่รู้เส้นทาง เดี๋ยวนี้เลยได้มั้ย"
"อะ-ฮ้า" โจ๊กมันไวเรื่องแบล็คเมล์ ไม่ต้องอธิบายมากความ
"รู้ใช่มั้ย ต้องจัดการยังไง" เรื่องทำนองนี้ใช่ว่าพวกผมไม่เคยกันมา
"อยู่แล้ว กูนึกอยู่ว่ามึงจะรับมือพวกนั้นยังไง ให้ส่งทุกคนหมดยกแก๊งค์นั่นเลยรึเปล่า?" โจ๊ก
"ไม่ต้อง แค่ตัวแม่กับ 4-5 ตัวหลักก็พอ กูสุภาพบุรุษโว๊ย" ผม
"โหย-เหยี่ยว มึงช่างเป็นสุภาพบุรุษมาก ไม่ชั่วซักน้อยนิด" มีเย้ย
"ให้พวกสวามิภักดิ์ดูเองว่าทำไมกูกับน้องถึงเลิกกัน" ผม
"นี่แหละ"
"ช่วยไม่ได้...อยู่เงียบๆ ก็น่าจะจบกันด้วยดีไปแล้ว อยากแทงเรื่องขึ้นมาเองนี่หว่า"
"เหอๆ นี่กูเพิ่งพูดกับเพื่อนหมามึงอยู่แหม่บๆ นะเนี่ย กะชวนพวกไอ้เชษฐ์ยกทัพไปอุ้มพวกนั้นหมกทุ่งทานตะวันคืนนี้อยู่พอดี แต่วิธีนี้เหนือเมฆมากว่ะ 555" เจ้ากรมข่าวสารอารมณ์ดี
"มีปาปารัซซี่มือทองต้องใช้ให้คุ้มซิวะ" ผมเอ่ยชมโจ๊กกลายๆ
"...เหยี่ยว"
"ไร" จู่ๆ ก็
"กูขอโทษมึงด้วยว่ะ" โจ๊กเสียงอ่อย
"เฮ้ย มึงบอกกูรอบนึงแล้ว" ผมท้าวความ โจ๊กขอโทษผมตั้งแต่บ่ายที่ดึงตัวพวกไอ้เชษฐ์ไปกักบริเวณที่ชอปโยธาโน่น
"ก็...ขอโทษมึงอีกทีไง"
"กูรู้น่า" งี้แหละมันเซ้นต์ซิทีฟไม่มีใครเกิน
"มึงต้องเห็น มันยืนเท่ห์ค่อด สองมือเกี่ยวกระเป๋า ขนตาปิดเป็นแพไม่เห็นลูกกะตามันหรอก แต่เสียงพูดนะ---หยั่งยะเยือก" เพื่อนร่าย
"อืม" ผมพอรู้ว่าหมายถึงใคร
"มันบอก ถ้าผมเป็นพี่โจ๊ก ผมจะไม่ให้เรื่องนี้ถึงพี่เหยี่ยวแน่ ตอนนั้นกูกะลังงงๆ มันหมายความว่าไง"
"โอ-ละ!" ไม่ต้องเดา เรื่องคารมเหนือเมฆของเด็กกู
"พอมันย้ำ ผมเป็นน้องพี่ พี่โจ๊กเป็นพี่ผมใช่มั้ย พูดงี้อ่ะ กูนะ..." โจ๊กสะอึก ผมว่ามันถือสายขณะน้ำตาคลอแน่
ฉลาดนักล่ะเรื่องต้อนคนให้คิดเอาเอง แล้วก็นอยด์แดรกเอง เจอคนคิดมากอย่างโจ๊กเข้าไปเป็นเสร็จลมเหนือ
ส่วนเรื่องยืนล้วงกระเป๋าหลวมๆ เกี่ยวขอบผ้าเหมือนกับเจฟฟรี่ รายเพื่อนฝรั่งชอบเกี่ยวหูกางเกงยีนส์ตอนมันแปลงร่างเป็นสาธุคุณเทศนากล่อมคน
ไม่เข้าใจ...โขลกกันมาได้ไง พี่น้องก็ไม่ใช่!?
"กูเข้าใจมึงโจ๊ก แต่รู้ใช่มั้ยเค้าสำคัญกับกูแค่ไหน" ผมหนักแน่น
"รู้ตั้งนานแล้ว นี่กูไม่เคยพูดกับใครเลยนะ กายหรือเด็กน้องสองนั่นกูไม่เคยบอก" โจ๊กอ้อมโลก
"ค่อยสมเป็นเพื่อนรู้ใจกันหน่อย" ผมชมมัน
" แต่ๆๆ แต่มันน้องกู กูเลย..."
"เออ ก็รู้ กูเข้าใจ มึงไม่ต้องห่วงหรอก" อยากบอกว่า กะคนนี้กูเจอมาเยอะ หนักกว่าเยอะ ที่มึงเจอน่ะประติ๋วหลิว
"นี่มึงจัดการมันยัง เป็นไงมั่ง" โจ๊กเปลี่ยนเรื่อง
"หลับไปแล้ว..." ผมอ่อนโยน มองลอดกระจกบานเลื่อน โคมไฟสีนวลจับดวงหน้าในนิทราบนเตียงนุ่ม
"อย่าดุมันนะ กูก็มีส่วนผิดจริงๆ น่ะแหล่ะ"
"อืม" ผมรับ
ไม่อยากเล่าว่ากูโดนหมายหัว จะตามไปฉีกอก แหวกหัวใจมาต้มซุบให้ไอ้บิ๊กกิน---เด็กน้อยเอ๊ย!!!
"จริงๆ นะเหยี่ยว" โจ๊กยังจะเอาให้ได้
"โจ๊ก มึงเพื่อนกู แต่ถ้ามีงี้อีก---" ผมไม่ต่อ
"อื้อ กูรับปากมึง เรื่องของมันจะไม่เป็นความลับกับมึงเด็ดขาด" เพื่อนเตี้ยรู้ตัวดีแแฮะ
"เยี่ยม ต้องงี้ซิวะ" ผมสะใจลึกๆ จัดการเพื่อนให้อยู่ในอาณัติ เพิ่มแต้มต่ออีกหนึ่งดอก
"เฮ้อ ค่อยโล่งหน่อย" ท่าทางเพื่อนจะกลับมาเป็นโจ๊กร่าเริงคนเดิม กวนทีนและฉับไวสมเป็นโจ๊กเกอร์ตัวป่วน
"ลงมือได้แล้วครับ ท่านปาปารัชชี่" ผมตัดเข้าเรื่อง
"ได้ เดี๋ยวโจ๊กจัดให้ คุยกับเพื่อนมึงได้เลย ขอค้นไฟล์เดี๋ยว" โจ๊กกระดี่ได้น้ำ ยื่นต่อให้เจฟฟรี่ ผมเล่าแผนคร่าวๆ เจฟฟรี่จัดการต่อ มันมือพระกาฬเรียกพ่อแล้วตอนนี้
คลิป 'น้องพอลออนท๊อปเสี่ยอ้วนเจ้าของผับ' ถูกส่งเรียบร้อย เจฟฟรี่ข้อความบอกเบอร์อีเมล์กับมือถือของแต่ละคนมาให้พร้อมสรรพ
ผมกดหาตัวราชินี
"สวัสดีครับ น้อง-พอล" เสียงตัวเองเย็นยะเยือก
"พะ พี่...เหยี่ยว" คนรับเสียงสั่นจนนึกหน้าออก ต้องซีดลมจับแน่
"อือ-หึ๊"
"พี่ฮะ พอลขอโทษ พอลผิดไปแล้ว ไม่รู้จริงๆ ว่าเป็นรู้จักของพี่ พอลถูกยุมาอีกที ยกโทษให้พอลด้วย..." ร่ายยาว
มารยายิ่งกว่าพันเล่มเกวียน ไม่น่าเชื่อ ตอนอยู่กับผมช่างออดอ้อนเอาใจ วางท่าเรียบร้อยยื่งกว่าผ้าพับไว้ ผิดกับตอนนี้ลิบลับ
ผมฟังคำแก้ตัวเป็นฉากๆ วกไปวนมาท่าจะยาว รีบตัดบท
"น้องพอลครับ ใจเย็น ๆ พี่โทรมาบอกว่าไม่ได้โกรธ แต่ไม่มีวันลืมเหตุการณ์นี้แน่”
"พะ-พี่...ฮะ ...ฮึก ฮือ" เสียงสะอื้นพร่างพรู
"แต่ครั้งหน้า ถ้าคนของพี่ถูกแตะต้องแม้ปลายเล็บ น้องพอลคงรู้ว่าพี่ทำอะไรได้บ้าง ใช่มั้ยครับ"
เคยสั่งการ์ดในผับพี่พงศ์ซ้อมผู้ชายที่เข้ามาเต้นเกี้ยวพาราสีพอล โดยผมกับพอลยืนอยู่ด้วย ตอนนั้นพอลร้องไห้เสียสติไปเลย
"ส่วนเรื่องของเรา ก็อย่างที่เห็น คงไม่ต้องให้พี่พูดอะไรอีก"
"พะๆๆ-พี่เหยี่ยว พี่เหยี่ยวรู้เรื่องพอลกับอาปุ๊ได้ไง รึว่า...คลิปอันนี้ พะ-พี่-สะๆ ส่งมา โฮฮฮฮฮฮ..." เอาแล้วครับ กระเทยสวยน็อตหลุด
"พี่รู้มากกว่านั้นอีก"
"อ๊าง พะ-พี่ฮะ พอลผิดไปแล้ว ตอนนั้นพอลถูกมอมยา" ยังร้องไห้แก้ตัว มอมบ้าอะไร หัวร่อต่อกระซิก คนกันอีกเป็นเดือน สองเดือน
"น้องพอลครับ ระหว่างเรามันจบแล้ว คงไม่อยากให้พี่รู้สึกแย่ไปกับเรื่องของพอลมากกว่านี้"
"พี่ๆ พี่ฮะ พอล ฮือ"
"ที่พี่เก็บเงียบไม่ใช่ว่าพี่ไม่รู้เรื่องของเรา ทำอะไรไว้รู้อยู่แก่ใจ ใช่มั้ยครับ" เรื่องต้อนให้คนจนแต้ม ผมถนัดนักล่ะ
"อึก-ฮือออ... พี่ฮะ..."
"อ้อ สุดท้าย พี่ฝากถึงเพื่อนๆ ของน้องพอลด้วย อาจจะมีเหตุขัดข้องเล็กๆ น้อยๆ เพราะพี่ต้องแน่ใจว่าจะไม่แตะของๆ พี่อีก น้องพอลคงไม่ให้เรื่องถึงตำรวจนะครับ"
"ตำรวจ-ยังไงครับ พอลไม่เข้าใจ..?"
"ต้องไม่มีชื่อพี่ออกจากปากใครทั้งสิ้น น้องพอลเข้าใจมั้ยครับ...ไม่มีชื่อพี่เด็ดขาด แล้วพี่ขอรับรองความปลอดภัยไม่มีบาดเจ็บแน่"
"อ่า...พะ-พี่จะส่งคนมาทำร้ายพวกพี่โมนาลิซ่าเหรอครับ!?"
"จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับน้องพอล บอกแล้วไงว่าไม่โกรธซักนิด" ใช่ ไม่นิด มันท่วมเป็นทะเลเพลิงต่างหาก
"พี่ฮะ อย่าทำอะไรพอลเลย...พอลๆๆ กลัว"
"แค่ตรวจสอบ ถ้าทำตัวน่าไว้ใจก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เข้าใจตามนี้ ฝันดีนะครับน้องพอล" กดสายทิ้งไม่รอฟังเสียงกรีดร้องอ้อนวอนใดๆ
พรุ่งนี้ค่อยโทรให้คุณอารักษ์ส่งนักสืบไปทำเรื่องเล็กน้อย พอให้รู้ตัวว่าถูกจับตาอยู่ แกล้งทำทีตามติดซุ่มดูพฤฒิกรรมซักวันสองวันให้รู้ว่ามีคนจับตา
ส่วนตัวหัวหน้าเพิ่มโปรโมชั่นย้ายข้าวของเล็กน้อยๆ ในห้องให้รู้ว่าถูกหมายหัว แค่นี้ขี้คร้านจะผวา
การ์ดของพี่พงศ์ค่อยตามเก็บถ้าไม่เชื่องจริง อ้อ ไอ้พวกเลือดเดือดเชษฐ์กับเก้อีกกอง
แบบนี้ซิ เหยี่ยวขาวบินสูง จัดการได้เรียบลื่น ไร้ที่ติ ...ทุกๆ คนอยู่ใต้อาณัติกันหมด
เฮ้อ ยกเว้น คนที่นอนหลับอยู่ข้างในห้อง...จะจัดการยังไงดี!
(ที่เลือกวิธีนี้ก็เพื่อคนนี้นี่แหละ ไม่อยากจะคิด ถ้าพวกไล่ล่านั่นเลือดตกยางออกขึ้นมา เค้ารู้ทีหลังสภาพทั้งผมและคนของผมจะเป็นยังไง...เรื่องอะไรจะยอมถูกไล่บี้จากเด็กน้อยปั่นจักรยานแต่ขับรถไม่เป็นกันเล่า)
----------------
ใช่ นั่นมันเมื่อคืน
ทำไมวันนี้ถึงมีคลิป 'ฝูงกระทิงไล่ล่าปะทะเด็กตัวขาว' ที่ผมเห็นกระจายว่อนทั่วเน็ตมหาลัยแบบนี้ล่ะ!??
.................................
............................................
อีก 15 นาทีจะเที่ยง ไม่ถึงชั่วโมงต่อมา
เจฟฟรี่กับโจ๊กมายืนพร้อมอยู่หน้าประตู จัดการได้ไวสมเป็นพ่อมดคอมพิวเตอร์จริงๆ
"ลมลงมายัง?" โจ๊กยิงคำแรก
"ยังครับพี่ อาจารย์เข้าเลทเลยทดไปอีกครึ่งชั่วโมง" ไอ้เด็กแว่นปี 2 กะจอกข่าวรุ่นน้อง สอดรู้ไปหมด
"รู้ตัวคนปล่อยคลิปยังครับ?" เก็ท
"ใครทำเหรอพี่โจ๊ก?" บี
ทุกคนในห้องนี้ ยกเว้นไอ้กายรู้เรื่อง ผ่านตาวีดีโอเจ้าปัญหามาหมด และทุกคนลงความเห็นว่าจะไม่ปล่อยออก
โดยเฉพาะไอ้กาย ผมกับเจฟฟรี่สั่งน้องสองศรีห้ามให้รู้ถึงหูเด็ดขาด เพราะพี่ชายที่แสนดีอาจทำเรื่องเล็กให้กลายเป็นเรื่องใหญ่
จะไม่ใช่แค่เด็กทะเลาะกัน เรื่องอาจร้ายแรงถึงผู้ใหญ่-อาจารย์ ระดับมหาลัยได้ ...เก็ทกับบีหน้าเสียแต่เห็นด้วย รับปากจริงจัง
กายเท่านั้นที่ไม่รู้เรื่องอยู่คนเดียว!!!
เจฟฟรี่มองหน้าโจ๊กที่ซีดจ๋อย สลดลงกว่ากระดาษ A4
"กูลบไฟล์ต้นฉบับแล้ว อันอื่นจากแหล่งอื่นด้วย ปล่อยต่อที่อื่นไม่ได้แน่...แต่มันไม่ใช่แค่นั้น" เจฟฟรี่ยังไม่ละสายตาจากโจ๊กเลยแม้แต่น้อย
"ไม่ใช่แค่นั้นยังไงครับพี่เจฟฟรี่?" เก็ทท่าจะรู้เรื่องเร็วกว่าใคร
"...นั่นดิ" บีสงสัย ถามสอดคล้องทำนองเดียวกัน
ห้องทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบชั่วครู่ ครู่เดียวจริงๆ
"หนูๆๆๆๆ หนูผิดเองค่ะ พี่โจ๊กไม่รู้เรื่อง หนูทำเอง!" น้องผู้หญิงชื่อฝ้ายที่เงียบอยู่นานโพล่งโลกแตก
"ฝ้าย!" ไอ้เด็กแว่น
"พี่ฝ้าย!" บีประสานเสียง
"หนูปล่อยลงไดอารี่บล็อคของน้องลม เพราะพวกอิกระเทย อิพวกมารนั่น มันด่าเสียๆหายๆ เว็บมาสเตอร์คนดูแลอย่างหนูทนม่าย-ด้ายยยย " ปล่อยโฮเลยครับ
ไอ้โจ๊กสารภาพหมดเปลือก...
มันแอบทำบล๊อกไดอารี่คนของผม ประมาณเป็นแฟนคลับชอบลมเหนือมาก เอารูปมาลงทำข่าวหัวข้อสั้นๆ
ไม่น่าเชื่อกลายเป็นเว็บฮิตติดบอร์ด แทบทุกคนอยากรู้จักลมเหนือ ร่วมด้วยช่วยกันปกปิดเพราะรู้นิสัยหวงตัวอย่างยิ่งยวด เป็นแฟนคลับซุ่มซ่อน อารมณ์ประมาณสมาคมลับไพรออริตี้ ออฟไซออน อันลึกลับขนาดมหึมา
ตอนแรกโจ๊กจัดการคนเดียว ต่อมาไม่ไหว เซฟเวอร์เต็มตลอด คนเข้าดูเยอะจัดถล่มทลายทุกวัน เลยให้น้องฝ้ายเป็นคนดูแลแทน
แล้วเรื่องก็อย่างว่า พรรคมารคงเข้ามาด่าเละจนน้องฝ้ายทนไม่ได้ (ผมเคยให้ช็อคโกแลต 2-3 ครั้ง) ‘หนูเป็นแฟนคลับน้องลมนี่คะ’...เอาเข้าไป T^TT
--------------------------
"กูผิดเอง เซฟลงแท๊งค์ข้อมูลแล้วไม่เมคชัวร์ว่าล็อคพาสเวิร์ดยัง น้องฝ้ายเลยเห็นข้อมูลดิบทั้งหมด" โจ๊กน้ำตาคลอ
"ก็มีพวกที่เอาลงเอง มันถ่ายจากที่จอดรถ มีแค่ตอนท้ายๆ หาว่าน้องลมผิด หนูเลยลงทั้งหมด ให้เห็นความจริงกันจะๆ ไปเลย" น้องฝ้ายสารภาพทั้งน้ำตา มีไอ้แว่นหน้าสิวยื่นทิชชู่ให้เป็นระยะๆ
"ตอนหมาหมู่น่ะเหรอ?" เสียงเก็ทกระซิบกับบี
"อื้อ ตอนกระชากเสื้อ ตะคอกใส่หน้าน่ะแหละ" หมวยกระซิบตอบอย่างดัง...แล้วก็เงียบ เงียบ และเงียบ
บรรยากาศชวนหดหู่ คล้ายหายใจไม่ออก ถ้าไม่มี...
"เซฟเวอร์เต็มเพราะอะไรรู้มั้ย?" เจฟฟรี่กอดอกกระหยิ่ม มีโจ๊กน้ำตาไหลกับอกอยู่เงียบๆ
"อะไรพี่?/อะไรครับ?" บี เก็ท น้องฝ้าย เด็กแว่น เสียงขรมแทบทุกคน
ส่วนผมกำหมัดแน่น ส่ายศรีษะกลุ้ม คิดอะไรไม่ออกแล้วตอนนี้
"คนแห่เชียร์ลมอย่างเดียว เชียร์ให้จีบมึงให้ติด ด่าว่าพวกแก๊งค์นั่นเละจมดิน" พ่อมดเฉลย เริ่มหัวเราะเบาๆ โจ๊กปล่อยโฮเสียงดัง พร้อมๆ กับผมยาวจับหัวเพื่อนขี้แยซุกอกตัวเอง
เก็ทกับบีตาโต เริ่มหัวเราะออกมาบ้างแล้ว
ส่วนน้องฝ้ายรู้เรื่องร้ายกลายเป็นดี ปล่อยโฮเสียงดัง หัวเราะทั้งน้ำตาอย่างบ้าคลั่ง
"โอ๋ย..." ผมกุมหน้าผาก ทรุดลงกับเก้าอี้---บ้าเอ๊ย!!! +^+
***********************************TBC by puppyluv
[/url][/img]เอิ่ม...ไอ้โชคดีฝากย้ำ
***credit รูปจาก husky-petlovesดอทคอม
หัวข้อ: ลมเหนือที่รัก my luv พิเศษ#3 X88 (17/12/2011)p.399 (อ่าน 2933233 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก