หัวข้อ: ลมเหนือที่รัก my luv พิเศษ#3 X88 (17/12/2011)p.399

[TONG]

ไม่มีอะไรจะกล่าวสำหรับตอนนี้ค่ะ ก็สนุกใช้ได้ ขำเจฟฟรี่ที่สุดละ รักหมาเวอร์มาก!!!

ตามลุ้นการฝึกของเหยี่ยว แล้วเป็นกำลังใจให้่ค่า

ชื่อเหยี่ยวระวังพิมพ์ผิดตก "ห"นะค่ะไม่งั้นเพี้ยนเลย

[yayee2]

   yayee2 นี่ก็เกือบไป หายไป 3-4 ตอน เมื่อวานเห็นมาโพสต์การ์ตูน เลยอ้อ ไปฝึกร้อยมาลัยมานี่เอง

ทายเกือบถูก หายๆไปน่ะ ไปเกี่ยวกับดอกไม้ดอกไร่เหมือนกัน
ไปเที่ยววังน้ำเขียวจ้า ไปสูดโอโซนพึ่งกลับ อิอิ
ไปดูดอกไม้สวยๆที่งานWangnamkeaw Flora Fantasia มาค่ะ  

พี่เหยี่ยวพาน้องลมไปเกาะกูดเหรอ ถ้างั้นพี่เหยี่ยวของน้องลมก็ต้องสโลแกนนี้
"ไปเกาะกูดได้เสียบ...ทุกราย"
ส่วนน้องลมสโลแกนนี้
" ไปเกาะกูดเสีย...ทุกราย"
555
ว้าย ! ตายแล้ว ดิฉันพูดอะไรออกไป ไม่นะ ไม่เคยพูดอะไรแบบนี้มาก่อนเลย
ฮึ..อิพี่เหยี่ยวทำเป็นคิดในใจประมาณว่า "ฟันแล้วทิ้ง" ฟอร์ม อะ ฟอร์ม
เห็นๆอยู่ ท่าทางจะหลงน้องซะมากกว่านะ

[puppyluv]

ลมเหนือที่รัก
ตอน20
------------------

Lom’s

    “...นะ-น้ำ” ควานหา ทำไมไม่เจอ ทุกทีวางตรงนี้
            เสียงทุ้มต่ำครางอือ อกอุ่นขยับใกล้ รัดแน่นก่อนคลายออก ครู่เดียวก็ถูกช้อนขึ้นรับน้ำดื่ม ทุกทีต้องขอซ้ำ แต่คราวนี้แก้วใหญ่จุจนเต็มเปี่ยมได้ดื่มกินจนสาแก่ใจ

“อา...” ผมถอนใจโล่ง ความกระหายถูกดับให้ชุ่มเย็นไปทั่ว ปากเปียกต้องถูไถเช็ดออก ทำไมผ้าห่มถึงได้อุ่นนุ่มแบบนี้
           พอเอนตัวนอน หมอนก็ตามมารองรับรูปหัวเหมาะเจาะ อืม... นอนบนปุยนุ่นในสรวงสวรรค์อยู่แน่เลย
.....................
............................
         สัมผัสเสียงซัดสาดซ่า ซ้ำไปซ้ำมา ค่อยดังขึ้นเรื่อยๆ ใครมันไม่ปิดวิทยุวะ ในใจคิด ...เหมือนเสียงคลื่น
หือ คลื่น ทะเล เกาะกูด ...เฮ้ย!

จริงป้ะเนี่ย!!!

        ทะเล วู๊ ทะเล! ตื่นเต้นจนอกทะลุ ผุดลุกนั่งพรึ่บ แต่ถูกคนยังนอนบนเตียงกอดไว้หลวม ๆ รั้งแน่นจนตัวแทบปลิวลงไปนอนทับร่างข้างเคียง

“อื๊อ...” ครางไม่พอใจ ซ้ำย้ำโอบผมแน่นเข้าอีก ใบหน้ายังตามซุกไซร้หา
“พะ พี่ -พี่ อ๊ะ!” คราวนี้รู้ตัวชัด โดนรัดสองแขนแมนไม่พอ ขายาวตามพาดก่ายล็อคฉึบ

“พี่ ปล่อยก่อนนน...” ขืนตัวสุดฤทธิ์ แสงสีทองลอดกระจกผืนกว้างแม้กระทบผ้าม่านหนา แต่ร่างสลักเสลาตัวใหญ่มีแค่บ็อกเซอร์ตัวเดียวแน่
“ฮึ!” ปฏิเสธ ส่ายทั้งหน้า ศรีษะซุกไซร้ช่วงอกผ๊มมม โดนผลักดันตัวล้มลงนอนเคเก้
“ปล่อย พี่ ...ปล้อยย!” ผุดเข้าปล้ำ เส้นผมระผิวกาย ยิ่งจะปลุกอะไรต่อมิอะไรให้สยิวกระเจิดกระเจิง ...จะเริงเมืองไปถึงหนายย

“เพ่!” เสียงแข็ง ผลักเต็มที่จะลุกนั่งเต็มแรง
“เรียกพี่เหยี่ยว ...ชื่อเหยี่ยววว!” เสียงอู้อี้ตอบกลับดังพอกัน อีกแล้ว-เอาแต่ใจไก่โห่
“พี่เหยี่ยววว ปล่อยผมมม” รีบตามน้ำ
“ม่ายย” ขายังตามพาด เกาะแน่นเป็นปลิง
“พี่เหยี่ยว!” กระแทกเรียกชัดๆ
“ไม่!!!” ตอบชัด ตายังหลับ แต่ปากยิ้มเยาะ

         ด้ายยยยย ...เอาแต่ใจนัก ต้องเจอไม้นี้

“ไม่ปล่อยใช่มั้ย งั้นนน” ไม่รอช้าพรมนิ้วจั๊กกะจี๋ คอ หัว ตัว เอว มั่วไปหมด ทนได้ตายด้านให้มันรู้ไป

ว๊ากกก 555 555 555

        ได้ผล! ยักษ์ตัวใหญ่หัวเราะตัวงอ ผุดลุกคลุกปล้ำ ปัดป่ายมือผมออกเอาเป็นเอาตาย สุดท้ายได้เล่นสงครามตีหมอน เสียงดังโหวกเหวกโวยวาย หัวร่อน้ำตาจะร่วง
      
         ผ้าห่มร่วงไปครึ่ง ยืดสมรภูมิคนละฝั่ง จดจ้องหยั่งเชิงบนเตียงยับยุ่ง คนบนเตียงยู่ยี่ยิ่งกว่า หอบฮั่กแข่งกัน

“แฮ่ก ๆ เล่นงี้ใช่มั้ยยยย” ใบหน้าเปื้อนยิ้มเด็กซน สามหาวกับผมที่ถือหมอนใบโตยับยู่เป็นอาวุธในมือ
“ก็พี่ไม่ปล่อยผมก่อน” รู้สึกหน้าดำหน้าแดง ตื่นเต้น ออกแรงเล่นเป็นเด็ก
“พี่เหยี่ยว นี่ ...ชื่อเหยี่ยว!” มือแตะหน้าอกเปลือยของตัวเอง น่ายอมเรียกตายล่ะ ยังไม่ทันความคิดโดนแหผ้าห่มผืนใหญ่เหวี่ยงคลุมหวือ ถีบหนีแต่ไม่ทันการ โดนรวบเป็นปลาติดม้วนดิ้นแด่วๆ

“อ้า อื้อ อั่กกกก” หนัก โดนตัวใหญ่คร่อมทับ เสียงสั่งลอดเนื้อผ้า
“ยังจะดื้ออีกมั้ย เรียกใหม่”
“อิ๊ อี้เอี่ยว ...อ้ายอี้เอี่ยว!” เรียกแล้วไง
“เอาใหม่ หึๆๆ” มือใหญ่ปาดผ้าตรงปากออก ผมอ้าปากหอบหายใจแฮ่ก เกือบต๊ายยยยยย
“ไม่ได้ยิน” โว๊ย หอบอยู่! แล้วตัวจะหนักไปไหน นอนทับอยู่ได้
"ไอ่...พี่เหยี่ยว"
"ว่าใหม่ซิ ชื่อไร" ก้มใกล้ปายยยยย จมูกจะชนแก้มผ๊มมมมม
“อ่า...พี่-เหยี่ยว.../หึ ๆๆๆ” พึงพอใจ

           ก่อนจูบร้อนวูบ ลิ้นเหยี่ยวฉกเข้ามาในโพรงปาก บดขยี้หนักหน่วงให้ยินยอม พอสงบค่อยแปรเปลี่ยนเป็นโลมเร้า ละลายสุดใจ
“...มอร์นิ่ง คิส” ได้แต่อ้าปากกอบอากาศคำใหญ่ โดนผีผ้าห่มล้วงฟัดแก้มไปอีกฟอดใหญ่ ท่าทางจะยาว...รีบเรียกพลังลมปราณ

          ฮื่ยยยย มันจะมากไปแล้ว ผลักตูมออกไปได้ อีกฝ่ายร้อง’เฮ้ย’ เกือบตกเตียง ผมก็เผ่นไปเปิดประตูพุ่งพรวดออกไป
“อ๊ะ!” สะดุดกึกเกือบตกทะเล ดีจับเก้าอี้ไม้ระเบียงรอบไว้ทัน

        แสงสีทองทาบเส้นขอบฟ้า พระอาทิตย์ดวงใหญ่กำลังจะโผล่ขึ้นมาทักทายพอดิบพอดี บรรยากาศช่างสวยงามเกินบรรยาย

   ...ถูกสวมกอดจากข้างหลัง แม้แผ่วเบาแต่ทว่าแข็งแรงกว่าคีมเหล็กใด ๆในโลก

       กลิ่นกายละมุมคุ้นชินผสมกับกลิ่นอายทะเล เผลอสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด สดชื่นจนลืมอะไรต่อมิอะไรไปหมด
“อาร์/ หึๆๆๆ” ตามองดวงอาทิตย์ที่กำลังลอยเคลื่อนพ้นกลีบเมฆสีทอง ฟังเสียงลมหายใจผะแผ่วประสาน โยกตัวน้อย ๆ กล่อมให้โอนเอน

        รอจนแสงสีทองเจิดจ้าจนเกินนัยน์ตาจะทานไหว คนตัวใหญ่ข้างหลังค่อยดันตัวผมลง นั่งในหว่างขา ซ้อนหลังไม่ปล่อยวางคางเกยไหล่
  
   “...อรุณสวัสดิ์” กระซิบแผ่วผ่านคลื่นทะเล
        กดจมูกเย็นนิด ๆ พร้อมสูดกลิ่นแก้มผม พร้อมพรมริมฝีปากนุ่มประทับตรา เผลอยกมือขึ้นเอื้อมจับแขนคนกอดแนบอก กลัวหัวใจตัวเองจะหล่นน้ำจมหาย

%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%

“ผมมาอยู่นี่ได้ไง?” รู้สึกตัวเองเสียงใสแข่งกับเสียงคลื่น เท้าเปล่าเล่นทราย เตะน้ำปลายหาดไปเรื่อย
“ติดอวนท้ายเรือ ...ลากมา หึๆๆ” ตอบกลั้วหัวเราะ มือใหญ่จับมือเรียวเล็กแกว่งเล่นไปมา
        พยายามบิดหนี ถือโน่นถือนี่เดี๋ยวมือเดี๋ยวแขน วอแวทั้งตัววนเวียนอยู่นั่น อยากลงเล่นน้ำแต่โดนลากเดินเล่นชวนคุย วนหาดโค้งอ่าวเป็นรอบที่สามแล้ว

        รีสอร์ทปลูกเป็นหลัง ๆตั้งเรียงแถวยาวสุดโค้งตามแนวอ่าวทะเลใน มองจากหน้าหาดตรงนี้เห็นกระท่อมสีขาวหลังคามุงจากและไม้ไผ่ออกแบบเก๋อยู่เกือบท้ายสุดโน่นคือ หลังที่เพิ่งออกมา ...ไกลลิบ ๆ เลยแฮะ

“หิวแล้ว กลับกันเถอะ ..นะ” กระตุกมือยิก ๆ ผมมองขอบกางเกงบาสตัวเก่ง เปียกเกือบครึ่งเพราะดึงผมไม่ยอมให้ลงลึกกว่าเข่า เอวหลุดต่ำร่นเห็นขอบสะโพกรำไร ต่ำกว่านั้นมัน...
"-----" เผลอกลืนน้ำลายลำบาก
“หิ๊วว หิว” เด็กโข่งยกมือว่างกุมท้อง ลูบซิกแพ็คให้ใจระรัวเล่น แผ่นอกตึงนั่นอีก ชิ ...เสื้อก็ไม่ใส่ จะเซ็กซี่ล่อปลาดาวไปไหน
“ผมอยากเล่นน้ำอ่ะ” ลองอ้อน จับมือใหญ่เหวี่ยงไปมาแรง ๆ
“น่า กินก่อน เดี๋ยวเป็นลม กลายเป็นพะยูนเกยตื้นหน้าหาด ไม่ช่วยนะ”
“ก๊อ...ไม่ต้องช่วยดิ”
“อ่ะน่า น้ำยังเย็นอยู่เลย หนาวว ฝนทำท่าจะตกด้วย” พระอาทิตย์ตื่นมาเต็มดวง ตอนนี้หายเข้าไปแอบงีบกับกลีบเมฆครึ้ม ยังไม่โผล่มาอีกซะงั้น

“ทานข้าวเสร็จ สาย ๆ มีบานาน่า โบ๊ท เรือแคนู ไคท์บอร์ดก็มี”
“ฮ้า ...จริงเหรอออ!!!” ว๊าว เคยเห็นแต่ในทีวี สองอย่างแรกรู้จัก แต่อย่างหลังจะได้เห็นของจริงกันคราวนี้
“ที่มีร่มชูชีพข้างหลัง แล้วมีแผ่นแบบสเก็ตบอร์ดใช่มั้ย!?” ทำท่าทำทาง มือใหญ่ก็ยังไม่ปล่อย หัวเราะชอบใจใส่หน้าผม
“ใช่ มีสกายวิวเวอร์ ลอยไปกับชูชีพดูวิวทั่วเกาะด้วย แต่นั่นต้องบอกก่อนพนักงานถึงจะโทรสั่ง” โอ๊ววว แม่จ้าววว!
“ที่ลอยไปกับลมใช่มั้ย วู๊ววว” ถูกใจสัสส

“555” หัวเราะ หน้าหงาย หล่อระยิบระยับทะลุแสงแยงตา
“แล้วอยู่ไหน เค้าจอดหลังอ่าวเหรอ ทำไมไม่เห็น” มีแต่บ้านกับเรือนต้อนรับที่เป็นร้านอาหารกับสำนักงานหลังใหญ่ มองไปทางไหนก็เงียบ ไม่มีวี่แววของเล่น
“ต้องรอหลังข้าวเช้า สายหน่อยเกือบเก้าโมงนู่น รีสอร์ทถึงจะเอาเข้ามาให้ ที่นี่เค้าเน้นให้อยู่กันแบบสงบๆ ไม่รบกวนกัน” มิน่าถึงมีแต่ฝรั่ง ท่าทางมาดื่มด่ำกับธรรมชาติ เดินนุ่งน้อยห่มน้อยกันว่อนจนผมเขินตัวเอง

          ก้มลงสำรวจ เสือยืดห่านคู่ตัวเล็กลีบคอย้วยซีดจนเกือบเหลือง กางเกงวอร์มโรงเรียนขายาวที่ตอนนี้สั้นเต่อเหลือแค่สามส่วน ชุดใส่นอนประจำ กลายเป็นคนแปลกสำหรับที่นี่ไปเลย ขนาดชุดพนักงานยังขาสั้นเสื้อโปโลตรารีสอร์ท ยังนับว่าน้อยชิ้นกว่าผม ไม่สน ...จะเล่นน้ำ เล่นเครื่องเล่น

“เก้าโมงใช่มั้ย งั้นรีบไป จะได้เล่นเร็ว ๆ!” ยกข้อมืออีกคนพลิกดูนาฬิกาดำน้ำแบบเท่โฉบเฉี่ยว ออกแรงสองมือสองแขนชักลากเรืออวนที่ยังขืนตัวไว้
“โหยยยย ตั้งไกล ยังเหนื่อยอยู่เล้ย พักก่อน”
“เหนื่อยอะไร ห้องอยู่ใกล้แค่นี้เอ๊งง” ลากดึงคนทำท่าจะลงนั่ง มือชี้โน่นหลังลิบๆ เกือบสุดท้ายปลายหาดโค้ง
“ก็เมื่อคืน มาถึงก็เกือบจะสองทุ่มแล้ว ต้องแบกคนหลับ หนักก็หนัก จากท่านี่กว่าจะไปถึงห้องโน่น” ชี้มือท่าเรือหน้าอาคารเรือนรับรองตรงหน้า กวาดไล่ผ่านห้องพักเรียงรายไปสุดที่หมาย...นู้น !

“เอ่อ...” จะเถียงก็เถียงไม่ออก ไม่เลือกหลังที่ใกล้หน่อยล่ะคร๊าบท่าน
“เข่าอ่อนเกือบเป็นลม จะขาดใจตายหลายรอบ หิวก็หิว ไม่มีใครช่วยเล้ย” น่าฉงฉานมาก บ่นเข้าไป
“ก็ ไม่ปลุกล่ะ...”เสียงอ่อย
“ปลุกแล้ว ยากกก-มากกกกกก” เขิน ...อายมากอยากมุดทรายหนี รู้ตัวดีตอนหลับผมเป็นยังไง
“...ผมตื่นง่ายออก” อ้อมแอ้ม ตอนรุ่งสางเวลาประจำน่ะใช่
“เหรออ นี่ขนาดคนในเรือมาช่วยด้วยนะ นึกว่าเป็นอะไร เค้าเกือบจะวนเรือกลับไปหาหมออยู่แล้ว” ตายยย ในเรือมีทั้งแขกมาพักทั้งพนักงาน คนเรือต่างหาก ตาย ๆๆ
“ต่อไปไม่กินยานั่นแล้ว ถึงตายก็ไม่กิน!” หลงเชื่อมันได้ยังไงฟะ พิโธ่

       ยิ้มกว้าง ส่ายหน้าระอาเด็กก่อนชี้มือให้ดูเรือที่กำลังตีโค้งเข้าหน้าอ่าว ท่อนสีเหลืองสะดุดตา

       ว๊าววว บานาน่า... ลอยตามหลังมา 4-5 ทุ่น
“ไปเร็ว พี่เหยี่ยว!” สะบัดแขนแข็งแรง พุ่งตัวออกวิ่งใจโลดลิ่ว ได้เวลาสนุกกันแล้ว
“555 กลับห้องก่อน เอาคูปองกับกุญแจห้องด้วย” เริ่มวิ่งไล่ตามหลัง ร้องสั่งพร้อมระเบิดหัวร่อก้องหาด
-----------------------------------------------------

      กว่าจะเสด็จออกมาได้ ก็ปาเวลาไปเกือบเก้าโมง รอคนเข้าห้องน้ำ ผมจัดการตัวเองเรียบร้อยตั้งแต่รุ่งสางแล้ว ได้แต่ออกมานั่งระเบียงหน้าห้อง มองเห็นคนที่มาพักเริ่มเล่นเครื่องเล่น เรือกล้วยซิ่งพลิกคว่ำเสียงสนุกหรรษาดังมาถึงนี่ เย้ยกันเห็น ๆ

      ออกมาสบายตัว...ยิ้มเผล่ ส่วนผมหน้าหงิก หิวซกอยากเล่นอีกต่างหาก
“สบายยย ท้องว่างแล้ว ไปเติมพลังงานกัน”

       ไม่สั่งให้รอ ป่านนี้ได้มันส์หลายยก +^+

        กว่าจะเดินไปถึงส่วนต้อนรับก็ลากช้าอยู่นั่น จับมือลากดึงแน่นเข้าไปอีก ไม่อายชาวบ้านชาวช่องเล๊ย ให้ตาย
“จะรีบไปไหน  ไม่ต้องรีบ ทั้งข้าวทั้งบานาน่ามันไม่ไปไหนหรอก”

       จะรีบไปเล่น! ตะโกนตอบมันในใจ

“ให้คนอื่นเล่นไปก่อนถึงตาเราก็ว่าง เล่นยาวพอดี” เจ๊ตสกีมาใหม่อีก 3-4 ลำ บางส่วนเริ่มออกพายเรือแคนู คิวเรือกล้วยเริ่มบางตาลง ท่าจะจริงของปากเจ้านกขุนทองนี่
....................
.......................
“ข้าวต้มปลาพี่เค้าตักให้แล้ว มากินเร็ว” เดินจูงมือไปที่โต๊ะใกล้น้ำ มองในจานของอีกฝ่ายเบรคฟัสแบบเมกัน ไข่ดาวไส้กรอก แฮมพูนจาน
“กินเยอะๆ ผอมปลิวไปกับน้ำขี้เกียจตามเก็บ”

       ไม่สนเว้ย เสียงนกเสียงกาผ่านหูซ้ายทะลุหูขวา ตามองน่านน้ำคนออตามเครื่องเล่นใหม่กันคึ่ก

        เสียงช้อนก๊องแก๊ง ไม่ได้มองข้าวในชามรีบตักเข้าปาก อยากออกไปเฮเต็มแก่

        ค่อนถ้วย ...วางช้อนนิ้วเคาะแก้วน้ำส้มคั้นเบาๆ รอคนเฉือนแฮมเข้าปากไม่ทุกข์ร้อน
“อิ่มแล้ว ...ไปได้ยัง?” ตายังลอยไปตามเรือสีเหลือง คนบนเรือร้องวี๊ดเทกระจาดคว่ำ
“อะไร แค่ครึ่ง ...กินกุ้งให้หมดก่อน เหลือตั้งเยอะ” ส้อมเคาะชามข้าวต้มผม'ติ๊งงงง'เดียว แต่สะกิดใจผมวูบบบบบ
        นึกสะดุดใจ กุ้งเหรอ! กูกินข้าวต้มปลา กุ้งมาตอนไหนฟะ? ก้มลงมองชามตัวเอง กุ้งชิ้นโตสีส้มสดอวบอ้วน สองตัวนอนซ้อนกันเป็นระเบียบปะทะลูกกะตาเต็ม ๆ

         ผมใจหายวาบ ทะลึ่งพรวด...

“ผมแพ้กุ้งงงง...” ลุกยืนพรึ่ดดดด

        เก้าอี้ข้างหลังล้มตึงงงงง!!!

%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%TBC by puppyluv
    

[indy❣zaka]

มาแต่เช้าเลย (U__U)zzZ

แพ้เหยี่ยวไม่พอ ยังแพ้กุ้งอีก!!! น้องลมชั้น 
อย่าไปยอมแพ้มันค่ะ เอาชนะมันให้ได้สิหนูลม! (อะไรของแก! )

ปล.อิพี่เหยี่ยวสวีทหวานกึ่งบังคับ ได้ทีเอาใหญ่เลยนะยะ 

[Me_kame_nishi]

อ๊าาาา น้องลมจะเป็นไรไหมนี้ แพ้กุ้งแต่กินส่วนผสมของกุ้งเข้าไปอ่ะ
พี่เหยี่ยวพลาดอย่างหนักเลยคราวนี้

[หมวยลำเค็ญ]

กรรมของน้องลม  พี่เหยี่ยวนี่ไม่เอะใจเลย คราวที่แล้วน้องก็ไม่กินกุ้งง่ะ
สงสัยของเล่นไม่ได้เล่นแล้วมั้งเนี่ย น้องลม น่าสงสารจริงๆ
อีตาพี่เหยี่ยว นี่ก็ ทริปนี้สนุกจริงๆ เป็นไปตามแผนพี่เหยี่ยว เป๊ะๆ

[roseen]

อ้าวๆๆๆๆๆ :เฮ้อ:อดเล่นเลย

[kinjikung]

กรรมหนูลมแพ้กุ้ง ฮ่า ฮ่า
แผนพี่เหยี่ยวไม่ให้ออกไปเล่นปล่าวเนี่ย

[ken_krub]

ไปธุระต่างจังหวัดเพิ่งกลับมา
เป็นกำลังใจให้เสมอครับ

[hahn]

พี่เหยี่ยววางแผนหรือเปล่าเนี่ย....

[golove2]

แล้วกุ้งมาจากไหนอ่ะ

น้องลมแพ้กุ้งเป็นแผนที่เหยี่ยวหรือป่าว
ที่เอากุ้งให้น้องลมกิน


 

[iforgive]

เอ้ยยย  งานเข้าซะแล้ว  แพ้ขนาดไหนเนี่ยะ

[iranen]

พี่เหยี่ยวตั้งใจป่าววะ
กะจะกักน้องไว้ละซิ
จะกินน้องหรือไม่ได้แอ้มหรอก
ลมเป็นหนักเลย ใครบ้างคนจะได้สำนึกบ้าง
 

[EunJin]

อ้าว หนูลมแพ้กุ้ง แล้วจะเป็นอะไรไหมคะเนี่ย?
เป็นห่วงจัง ^ ^

[A-J.seiya*]

ตายหอง
กินไปเยอะมั้ยนั่น ,,
แพ้มากรึปล่าว กินไม่ดูเลยนะคะ (ไม่โทษพี่เหยี่ยว ๕๕๕)
อย่าเป็นอะไรมากแล้วกันนะน้องลม ^^

[a_tapha]

งานเข้าน้องลมแล้ว   

[Piaanie]

เสร็จกันละทีนี้ อดเล่นเลย กินไปแต่น้ำๆ ไม่ได้กินตัวมันไปด้วยคงไม่แพ้มากละม๊างง (หรือป่าวหว่า) 

[Vesi]

อ้าว งานเข้า
แพ้ทั้งกุ้ง แพ้ทั้งเหยี่ยวเลยนะ ฮ่าๆๆๆๆ

[SuSaya]

พี่เหยี่ยวจะฆาตกรรมน้อง 

[samsoon@doll]

ตอนอ่านชื่อตอนแบบว่า จูบกุ้ง คงจะได้จูบน้องลมจะตัวแดงเป็นกุ้งอะไรประมาณนั้น


555+ความคิดชั้น

[ChiOln]

ป๊าดดดดด!! น้องลมกินเข้าไปค่อนชามเพิ่งเห็น

อิพี่เหยี่ยวตายแน่น้องแพ้กุ้ง

[kingphai]

ตายละวา
งานนี้
พี่เหยี่ยวตายแน่ๆๆๆ

[milky way]

สงสารลมก็สงสารที่แพ้กุ้ง
ไม่รู้อาการจะหนักไหม
แต่วินาทีต่อมา เหยี่ยวขาวเอ๋ย
อดแน่ๆ

[BeeRY]

แพ้กุ้งเหรอน้องลม  แล้วอิพี่เหยี่ยวก้ช่างไม่รู้อะไรเล้ยยย
เมื่อก่อนก็แพ้อาหารทะเลนะ แต่กินๆยัดๆมันเข้าไป ก็หายแพ้เลยอะ
เค้าเรียกว่าหนามยอกต้องเอาหนามบ่งอ๊ะป่าว แต่น้องลมจะเป็นไรมากมั้ยอ่า

[Whatever it is]

ง่ะ น้องลมอดเล่นเลย เหอะๆ

[kitty]

 :m20:อดเล่นเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

[qq_oo]

งานเข้าซะแล้ว

[yayee2]

น้องลมแพ้กุ้ง
แล้วจากชื่อตอน ใครจูบกุ้งล่ะ

[£.Ma|e¥]

อร๊ายยยย ลมแพ้กุ้ง เขาว่าคนแพ้กุ้งหรืออาหารทะเลเป็นคนไม่มีบุญน้า~ ล้อเล่งๆ 55+
อดนั่งเรือกล้วยเล๊ยยยย ลมเอ๊ยยย แต่ไปนั่งกล้วยของพี่เหยี่ยวก็ได้นะเคอะ 
ก็งงชื่อตอน (จูบ)กุ้ง เป็นอย่างนี้นี่เอง ฮ่า ฮ่า
รอตอนต่อไปค่ะ อยากจะรู้แล้วว่าลมจะได้นั่งกล้วยพี่เหยี่ยวมั๊ย อ๊ายย ไม่ช่ายยย
อยากจะรู้ว่าลมจะเป็นยังไงต่อปายยยต่างหาก โฮะๆ >,,<

[TanyaPuech]

555  รอNC