หัวข้อ: ลมเหนือที่รัก my luv พิเศษ#3 X88 (17/12/2011)p.399

[Gokusan]

เฮ้ออออ บรรยากาศชื่นมื่น ^^

ตาเหยี่ยวโดนคุณพ่อแย่งซีน ฮ่าๆ
น้องช่างเป็นที่รักของทุกคนจริงๆ...ลูกคุณแม่ซะอย่างเนอะ

รอน้องเจอคุณแม่...ท่าทางจะน่ารักกว่าเดิม ><

[kinjikung]

พี่กายมาด้วยยยยจะมีอะไรเกิดขึ้นเปล่าหว่าา ลุ้นน ๆๆๆ
เมื่อไหร่เหยี่ยวจะรู้ซักทีว่าตัวเองคือรุ่นพี่นักบาสที่ลมเหนือชอบบบบบบ 

[malula]

ช่วงนี้ฝนตกน้ำท่วมหนัก คณะท่องเที่ยวระมัดระวังกันด้วยจ้า

[meepooh555]

แพ้คุณพ่อแล้วนะนายเหยี่ยว นี่สิป๋าตัวจริง

[Still_14OC]

แอนเดรียน่า ติดไพ่รึติดเพรื่อนค่ะลูก

[mamacub]

+1 จ้า...ฮึฮึเฮียเจฟฟรีก็มีมุมอ่อนไหวกะเขาด้วย
อยากเห็นตอนโจ๊กปลอบจัง

[som]

เอ้า  ลมไม่สนใจเล่นด้วยเหรอนั่นนะ  ว่าแต่เล่นอะไรอะ

[murasakisama]

เข้าใจหัวอกคนรักน้องหมาเหมือนกันค่า

[Vavaviz]

น้องลมกะคุณแม่ ~~~~

พี่เหยี่ยวโดนเมินชัวร์ -.-

[NOO~KUNG]

แด๊ดอิพี่นก...น่ารักจริงๆ
เปียนโนสีขาวกับน้องลม...ว้าวววววววว
แถมงานเข้าพี่หมาผมยาวของแท้จ้า....
ดูดิใครๆ ก็อยากรู้ความรักความหลังของ 2J.....
คุณคนเขียน...ตามใจคุณคนอ่านสะดีๆ...+ 1 ให้ก่อน

ปล.ตกลงเจสเตอร์นี่ลูกสาวอ่ะสิ...คนรักน้องหมาก็แบบนี้ล่ะ...

[กาลณัฐ]

น่ารักอ่ะ อ่านแล้วอยากลงไปเป็นเจ้ามือให้เลยนะเนี้ย 55.5
 

[ขนมหวาน]

พี่เหยียวขี้หวง ยังคงร้อนรน แจ้งกลับบ้าน
คงอยากวีนหละซิ พอได้ยินเสียงเปียโน
กับยิ้มหวาน ๆ ใจอ่อนเช่นเดิม
เดอะแกงค์ยังคงน่ารัก โดยเฉพาะ(ตอนนี้)
ยกให้พี่เจฟฟรี่ผู้อ่อนไหว โถ พ่อคุณพ่อคนรักน้องหมา

ส่วนเดอะแกงค์ขาไพ่คนอื่น ยกนิ้วให้ค่ะ กิ้วก๊าวกันเหมือนเดิม

ตอนหน้าคงไปอยุธยา (รึป่า) รวมพลแล้วกี่ชีวิตเนี่ย คงวุ่นน่าดู
น้องลมจะได้เจอคุณหญิงแม่แล้ว จะอ้อนอะไรบ้าง

[greensnake]

   แอนเดรียน่าติดพ่ายยย~~~
ส่วนเจฟฟรี่น่าสงสารจัง ถูกพรากลูกไปจากอก
ตามดูทริปนี้ท่าทางจะป่วนน่าดูชม

[จันทร์ผา]

อยากไปร่วมวงด้วยจัง

[ao16]

 

[golove2]

ขอไปเล่นไพ่ด้วยได้ไหมจ๊ะ

 

[boylove_yj]

 


จะเอาอีกกกกกกกกกกกๆ  เจ้เค้าจะเอาอีก

อยากอ่านฉากเรียกเลือดอ่ะ กรี๊ดดดดดดด ชอบๆ

[dek_jun_rai]

แจมด้วยคนดิ.. ของชอบเลยอ่ะ  

[cocorico]

คิดถึงที่สุ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

[nekko]

พี่เหยี่ยวเพ้อมากๆๆ

สงสารพี่เจฟมากๆๆ

อยากอ่านวันวานของพี่ 2J


ขอบคุณคะ  

[kenghan]

มิตรภาพที่สวยงาม เหยี่ยว เจฟฟี่
เข้าใจเจฟฟี่นะเรื่องหมาอะเราก็เป็น
ตอนเอาลูกมันไปขายเพราะเลี้ยงไม่ไหว

[iota]

ได้อ่าน...ก็นอนหลับฝันดีแล้วครับ
กด+ กดเป็ด พร้อมคำขอบคุณเช่นเดิมครับ
 

[amito]

อยากอ่านตอน 2J เค้าจีบกันใหม่ๆจัง จะตบจูบหรือหวานแหว๋วกันขนาดไหนถึงได้รักกันขนาดนี้

ชอบแอนเดียรน่า "เช็ดเข้" ชัดจริง แม่ฝรั่งเอ้ย

[sukie_moo]

โอ๋ๆเจฟฟี่

[cancan]

น้องบีน่ารัก

[puppyluv]

เจอกันวันอังคาร ^^
****************************************

ลมเหนือที่รัก
ตอน154 จัดกระเป๋า
------------------------------

  yeaw’s

                      เกือบ 4 ทุ่ม ในห้องนอน
ผมแอบมองคนระบายยิ้มขำ กำลังง่วนจัดกระเป๋าสำหรับไปเที่ยวพรุ่งนี้
 เห็นตั้งแต่พาออกจากห้องนั่งเล่นแล้ว

"ยิ้มไรครับ?" อดไม่ได้
"ไม่อยากเชื่อ พี่โจ๊กจะน๊อค~ฮิ"
"อ๋อ...หึหึ" เรื่องนั้นเอง
           
                      เมื่อ 20 นาทีที่แล้ว โจ๊กตั้งกล้องวีดีโออัดสองพี่น้องสุมหัวทำงานเพลงประกอบโฆษณา
จู่ๆ มือกล้องผมสั้นเกรียนพาดขาเข้าที่เอวเจฟฟรี่ ฟุบหลับคาโซฟาเฉย
เล่นเอามือกีต้าร์ผมยาวหยุดทุกอย่าง อุ้มเข้าห้องตัวเองทันที
                   พอๆ กับผมอาศัยช่วงชุลมุน หนีบนักเปียโนกลับทันควัน
เพื่อนเสาไฟฟ้าบอกเล่าแก้าสิบแค่ว่า 'ยุ่งเรื่องงานเปิดตัวภาพถ่าย ลัชน์สินค้าใหม่ของ GES วันอังคารหน้าที่

จะถึง'

"งานของ GES---ที่เราถ่ายแบบเดือนก่อนโน้นน่ะเหรอครับ"
"ใช่เลย" 
"F4 กับ face to face ลมจำได้"
"แต่เมื่อกลางวันกลับไปก็ไม่ยอมนอนพัก นั่งตัดต่อวีดีโอให้น้องใครก็ไม่รู้"
               
                   ผมโบกชูแผ่นคอนเสิร์ตงานดนตรีเมื่อวานได้มาใหม่สดๆ ร้อนๆ คนน้องบอกขอแค่รูปมาอวดแม่

พี่ตาคมเล่นจัดหนักซะ!

"มิน่า พี่เจฟฟรี่อุ้มคอพับขนาดนั้นยังไม่รู้สึกตัว"
"มันบ้างาน"
"เห็นพี่เจฟฟรี่ตัวหยั่งใหญ่อุ้มพี่โจ๊กเป็นเด็ก ไม่ยอมให้พี่เหยี่ยวช่วยเลยด้วย"
"หึหึ" เด็กโง่  ใครเค้ายอมกันเล่า

                  รู้จักหมาขี้หวงอย่างเจฟฟรี่น้อยไปซะแล้ว ตัวเองสลบคาอกผมมากี่ที
เคยให้คนอื่นแตะตัวได้ซะที่ไหน ...รู้อะไรกะเค้ามั่งมั้ย สองเจนั่นเคยๆ กันอยู่ ท่าไหน ยังไง รู้ใจกันหมด
                   เจฟฟรี่ยังเล่นกีฬา ฟิตแอนด์เฟิร์มหนักเพราะต้องใช้แรงงานกรรมกรกับพี่ตากล้องของตัวเอง

นั่นล่ะ แล้วช่วงที่ผ่านมามันงดบุหรี่ได้แล้วมาอวดผม...
'กูอุ้มเค้าตัวปลิวเลยว่ะ รู้งี้น่าเพลาๆ บุหรี่ตั้งนานแล้ว'
                   ไอ้หอกเอ๊ย กูต้องอดสิ่งเสพติดทั้งหลายก็เพื่อการนี้กับคนตรงหน้านี่เหมือนกัน ไม่รู้รึไง

"ถ้าแม่มานะ คุณนายรมย์ฤดีได้เป็นเจ้ามือแทนบีแน่ ---เสียดายจัง" จู่ๆ ก็เปลี่ยนเรื่อง
     
               นอนเอนเล่นบนเตียงอยู่สะดุ้งเฮือกทันใด อุตส่าห์เงียบไว้แล้วเชียว
ถ้ามาก็นอนด้วยกันแม่ลูก ...พี่อยู่ไหนอ่า ไม่ได้ๆ ต้องรีบปัดผิดพ้นตัว
ขานั้นอยากมาตั้งแต่ได้ยินเสียงผมจากโทรศัพท์แล้ว เหยี่ยวเป็นคนดีฝังในลึกๆ
รีบอ้างติดธุระป้าอยู่ไม่สะดวกไปรับ ...ชั่วจริงเลย

"คุณแม่ห่วงบ้าน พี่โทรไปแล้ว" เอิ่ม คงไม่จับโกหกกูได้นะ พี่แค่บอกไม่หมดเองที่รัก
"ตกลงแม่มากับน้องอีก 2 คนใช่มั้ยครับ"
"คร้าบบบ ตอนเช้าค่อยเจอกันนะ" ตะล่อมเด็ก
"โอเช่~"

                  น้องผู้หญิง 2 คนเป็นคนอยุธยา จะติดรถกลับไปเยี่ยมบ้าน
คุณผู้หญิงหลังบ้านกลายร่างเป็นผู้ปกครองใจดีพาเด็กหญิงมาด้วย
                   ยิ่งทราบว่าป้ามารีน่ามาดีใจใหญ่ ถามไถ่ผมแทบซักฟอกผู้ต้องหาหลัก
'ป้ามารีน่าของลูกเหยี่ยวที่ตัวเล็กๆ แต่มีเลือดกรุ๊ปเอบี เนกาทีฟใช่มั้ย?'
พอตอบรับว่าใช่ ป้าคนนี้คนเดียวไม่มีตัวปลอม คุณนายดี๊ด๊าจะกลับบ้านไปเตรียมการอะไรยกใหญ่
ผมไม่ทันฟังเพราะมัวห่วงเด็กนอนซมตัวรุมๆ อยู่

                   ในห้อง เด็กตัวขาวกำลังง่วน...
"แผนที่ กล้อง แว่นตา ผ้าเช็ดหน้า ขวดน้ำ---โอเค ครบ!" ไล่รายการเสร็จ ลากกระเป๋าไปเตรียมไว้ข้างประตู
"โอเค เสร็จ?" ถามย้ำ
“คร้าบ” เด็กหน้าใสกิ๊ง หันมายิ้มตาปิด ---ไม่ค่อยตื่นเต้นเลยที่รัก 555
         
                อย่างงี้น่าพาไปเที่ยวตลอดปิดเทอมที่เหลือ เกาะเจฟฟรี่กับโจ๊กที่จะไปญี่ปุ่นหลังงานนิทรรศการ

ภาพถ่ายของ GES ด้วยดีกว่า
                ว่าแต่---ทำไมหลายใบ กระเป๋าใหญ่เกินต่างหาก!???

“ไปกลับวันเดียวนะครับ หอบยังกะไปเป็นเดือน”
“ขอพรุ่งนี้แค่เป้ใบนี้ ส่วนพวกนี้ของขวัญของที่ระลึกที่ได้จากงานเอาไปฝากน้องผู้หญิงที่บ้าน เป็นสินบนให้ลม

ได้นอนกับแม่”
“ก็ดี...ห๋า ว่าไงนะ นอนไหน กับแม่ไหน!?” ผมฉุกใจนึกทวนคำ
“พรุ่งนี้เย็นกลับจากเที่ยว ลมกลับบ้านเลยไง” เฮ้ย ไรวะ!

“อะไร กลับบ้านไหน!?” เเหยี่ยวเตรียมก้าวเลย์อัพใต้แป้น ง้างเท้าจะโดดถีบกระเป๋าใบโตสุด เด่นสุด
“บ้านแม่ บ้านของลม บ้านแถวสีขาวสองชั้น มีไอ้บิ๊กกับพวกหมาๆ น่ะ” รู้แล้ว ไม่ใช่เด็กสามขวบ แต่โปรเจ็คนี้ผุดมาได้ไง
“ไม่ให้ไป!” ผมโผนมายืนประจันหน้า
“ไม่ให้ได้ไง บอกตั้งนานแล้ว ในสัญญาก็มี พี่เหยี่ยวตกลงเองด้วย!”

                   ต่อล้อต่อถียงยาวไม่เท่าไหร่ แต่ไอ้จ้องตาเขม็งไม่ลดละทำเอา...(-^-)
มึงไปตกลงกะเค้าตอนไหนวะเหยี่ยว!???

“ในสัญญาไหน?”
“สัญญาทาส เอ๊ย ไม่ใช่ ใบที่เขียนเป็นข้อๆ ว่าลมต้องทำไรมั่ง ขนาด A4 ตั้ง 6-7แผ่นไง”
“...(--)...” ยังอึ้ง

“อย่าบอกนะว่าลืมไปแล้ว”
“ข้อไหนกัน ไม่มีหรอก” เริ่มเหงื่อซึม
“ช่วงหยุดยาวปิดเทอม ลมมีสิทธิ์หยุด ถ้า 1-2 เดือน หยุดได้ 1-2 สัปดาห์ ถ้า 10-15 วัน หยุดได้ 3-4วัน หรือมากกว่านั้นตามที่พี่เหยี่ยวกำหนด” ร่ายยาว ตาสวยจิกเอาเรื่อง

                คราวซวยแล้วเหยี่ยว--- +^+

“ไม่มีแน่ สัญญาแบบนั้น”
“เอามาดูกันเลย--- ข้อสุดท้าย หน้าสุดท้ายน่ะ”
“ไม่มี ไม่ได้เอามา” ผมเสียงสูง แต่ใจเหลวร่วงนองพื้น
“ในคอม ลมรู้พี่เซฟไว้!” ชี้หมับ โน๊ตบุคสีดำหรู---หลักฐานของกลางวางเจี๋ยมเจี๊ยมบนโต๊ะ ถ้ามีชีวิตคงเหงื่อแตกพลั่ก ตาเหลือกสลับมองซ้ายทีขวาที
“มะ—ไม่มีไฟล์หรอก พี่เซฟไว้เครื่องที่ห้อง”

                ตัวเล็กกอดอกฉับ เปิดสงครามจ้องตา แสงเลเซอร์ทำลายล้างแล่นเปรี๊ยะๆ

“ได้ ผมไม่ไปเที่ยวพรุ่งนี้ ---เจอกันงาน GES อาทิตย์หน้า” น้ำเสียงเย็นเรียบ ใบหน้านิ่งมาก
                 อั๊ยยะ ผมรู้ว่าโกรธจริง หน้าเชิดน้อยๆ ตาหรี่จะปิด ริมฝีปากยื่นนิดๆ
ที่สำคัญขึ้น ’ผม’ เต็มคำอย่างนั้น
       
                เด็กเพิ่งดื้อคว้าใบเล็กสุดของส่วนตัว กระเป๋าใบโตกับกระเป๋าเป้วันพรุ่งนี้ไม่อยู่ในสายตา
จะเปิดประตู ผมโดดขวางควับ

“เดี๋ยว---ไม่ให้---” รีบลดโวลุ่มเสียงทันใด
“ผมจะกลับบ้าน ...เดี๋ยวนี้” ราบเรียบเย็นยะเยือกไม่โวยวาย กูหนาวถึงกระดองใจ
“ดึกแล้ว ไม่มีแท็กซี่ รถที่บ้านถ้าพี่ไม่สั่ง ไม่ออกไปหรอก”
“พี่เหยี่ยวไม่ให้ แต่แด๊ดน่ะ---ให้แน่” ยกโทรศัพท์สีขาวกดปุ่ม

                เฮ้ยๆ เล่นถึงพ่อ!!!
คว้าโทรศัพท์จากมือ ไม่ร้องตามแต่ยืนนิ่ง สงบมาก...สงบจนผมเครื่องน๊อค

“พี่...ขอดูไฟล์ก่อนนะครับ” ละเมอยื้อเวลา
                 เป็นวิญญาณล่องลอยไปเปิดโน๊ตบุค ไล่หา
หน้าสุดท้าย ข้อสุดท้าย ก็อปปี้ประโยคเมื่อกี้เป๊ะๆ
       
                 ข้อความในสัญญา ตอนนั้นคิดว่าเด็กแสบน่ารำคาญจะไล่ให้พ้นหูพ้นตา
มาตอนนี้ล่ะ อยากเอาหัวโขกผนังนัก
                เชรี่ยยยยยย ไปวัดก็คราวนึง ไล่ผมไปกรีกก็อีก พักยกไม่ถึง 48 ชั่วโมง ต้องห่างกันอีกเหรอ
...คราวนี้กี่ชั่วโมง กี่นาทีเข้าไปล่ะ
...ทรุดครับ ทรุด
...ทิ้งตัวตูม นอนแผ่หมดสภาพบนเตียง
                นี่เค้าไม่คิดถึงกูเลยใช่มั้ย ไม่อยากอยู่กะกูเลยใช่มั้ย ทำไมวะ เพราะอะไร
ภายในโหวงวูบอย่างไร้สาเหตุเล็กๆ น้อยใจชิบ
....................
.......................   
                ทุกอย่างเงียบงัน ครู่ใหญ่ดวงไฟค่อยดิมแสงลง
ตัวแบบบางหอมกรุ่น อบอุ่นทาบทับร่างผม ปลายนิ้วสัมผัสต้นแขน ลูบไล้หัวไหล่แผ่วเบา
แล้วทรุดวางศรีษะที่หัวไหล ใกล้ตำแหน่งหัวใจเต้นอ่อนโรยแรงของผม

                 ไฟบนฝ้าเพดานดับทุกดวง เหลือดวงโคมข้างหัวเตียง...
“ลมขอโทษที่พูดไม่ดี อย่าโกรธนะครับ"
"........" ถอนหายใจยาว ไม่รู้จะจัดการยังไงดี
"เพราะมีแม่ ถึงมีลมในวันนี้ ให้ลมกลับบ้านหาแม่นะครับ” อ่อนหวาน เว้าวอน
 
                  ผมหลับตา ไม่อยากให้ถึงวันพรุ่งนี้
“พี่เหยี่ยวสำคัญกับลมที่สุด แต่แม่เป็นบ้านของลม”
“.......” ผมเงียบ ได้ยินเสียงถอนหายใจเล็กๆ
“แม่อยู่ไหนลมก็อยู่นั่น เหมือนเพลงนี้ไง ~~ดอกไม้ ประตู แจกัน ดินทราย ต้นไม้ใหญ่~~แก้วน้ำจานชามบันได โคมไฟที่สวยงาม~”

                   พรมจูบพร้อมฮัมเพลง สัมผัสต้นแขน หน้าอก แทบทุกตารางนิ้ว
นุ่มนวล บางเบาราวปุยเมฆสัมผัส ก่อนกระซิบข้างหู...
“เพราะเธอคือบ้านของ~~~ฉัน” สำเนียงเพลงแว่วหวาน

                    ผมนึกตาม ทะลึ่งพรวดไอเดียปิ๊งปั๊ง กูคิดออกล่ะ ^0^

“หว๋า---!” เซหงายไปฟุบกับหมอน รีบประคอง
“อ่า เป็นไรมั้ย?”
“ไม่เป็นไร พี่เหยี่ยวนั่นแหละเป็นไร?” ยิ้มฟันขาว มองผมตาแป๋ว
“พี่ พี่กำลัง อ่า...ฟังเพลงเพลินๆ” เฉไฉ กลบเกลื่น ยิ้มกว้าง
“ฮิ เนี่ยนะเพลิน” ตบแก้มผมเบาๆ รวบจูบหอมมือสวยซะ

“คุณแม่เป็นบ้านของลมใช่มั้ย คุณแม่อยู่ไหน ลมก็อยู่ด้วย?”
“ครับ?” เอียงคอมอง---น่าร๊ากกก ^^
“แล้วบ้านล่ะ หลังเล็กไม่เบียดกันแย่ อยู่บ้านหลังใหญ่ไม่ดีกว่าเหรอ” หยั่งเชิง ความคิดในหัวผุดพราย
“อืม...ตอนเด็กลมเคยอยู่บ้านหลังใหญ่ม๊ากมาก แต่ตอนนี้ไม่สำคัญหรอก ที่ไหนๆ ก็อยู่ได้ ถ้ามีแม่อยู่เป็นบ้านหมดล่ะ”

                      อะครึอะครึ แผนการณ์ช่วงชิงลูกจากอกแม่ลุกสว่างโร่กว่าพลุไฟลูกใหญ่

"เยี่ยม คุณแม่อยู่ด้วย"
“อะไรกันพี่เหยี่ยว 555” โดนผมกอดโยนตัวเหวี่ยงสนุกเหมือนเด็ก หัวเราะหน้าหงาย

                      แผนการณ์ช่วงชิงลูกจากอกแม่ลุกโชนโชติช่วง
จะยากอะไร แม่อยู่ไหนลูกอยู่นั่น ง่ายดายยิ่งกว่ามองลายมือตัวเอง
โฮะ~โฮะ นกผู้ล่าเจ้าแผนการณ์บินเหนือเมฆ ลอยโฉบได้ลมต้น สนุกล่ะ ^0^

“พรุ่งนี้ไปเที่ยวกับพี่นะครับ” ฟัดแก้มใส ในหัวปลอดโปร่ง
“อือหี๊ ไปครับไป อารมณ์ไหนเนี่ย?” นิ้วชี้แตะจมูกผมเล่น ยิ้มกว้างตาปิด
“เจอคุณแม่ด้วย~” หลอกล่อเด็กแสบ
“อืม...” จู่ๆ หน้าหวานกลับสลดวูบ

“เป็นไรเอ่ย?” หอมผมนิ่ม หมั่นขี้ยว
“บางที...ลมก็ไม่อยากให้ถึงวันพรุ่งนี้”
“ทำไมล่ะ”
“แค่ไม่อยากไปจากพี่...แต่เอ๊ะ เราแค่ไม่ได้นอนด้วยกันเฉยๆ นี่ ใช่มั้ยครับ”
       
                      ได้ยินสารภาพอย่างนี้ผมอยากโดดฉลอง
ที่คิดเมื่อครู่เค้าไม่อยากอยู่กะกูปลิวหายไม่เหลือซาก
ส่วนเรื่องหลังปัญหาโลกแตก ปล่อยพี่จัดการเองที่รัก
                   พรมจูบหน้าผากมนเบาๆ สอดนิ้วประสานในอุ้งมือ ไม่มีช่องว่าง
ตาสบตา แววปรารถนาถูกจุด...ลามเลีย

“เรา...มีอะไรกันนะ พี่อยากเก็บไว้เวลาคิดถึงลม” กัดปากหน้าแดงก่ำ แสงไฟสีเหลืองนวลตาแบบนี้ยิ่งน่าหม่ำ
“บ้าดิ อยู่กันแค่นี้เอง ลมนอนบ้าน กลางวันไม่แน่ก็เจอกันหรอก” ยิ้มหวาน ซุนศรีษะถูไถหัวไหล่ผม
"ก็ไม่ได้นอนกอดนี่"
"ก็..." เด็กเม้มริมฝีปาก หน้าแดงถึงหู
"น่านะ แค่คิดก็นั่น~แล้วอ่ะ" ดึงมือเรียวลงไปหาพ่อไก่แจ้ข้างล่าง
"นิสัย..." ค้อนเล็ก
“555 ขอเลยละกัน”

                 ซุกไซร้ลำคอระหง ตัวเล็กวาดแขนโอบบ่า คลึงปลายนิ้วเล่นเส้นผม ...
ออดอ้อนยินยอมแต่มีเงื่อนไขใหม่ ไม่งั้นไม่ใช่สัตว์แสนสวยของผมหรอก

“พรุ่งนี้ต้องไปเที่ยวแต่เช้านะครับ” มีท้วงเล็กน้อย
“อื้ม จะทำเบาๆ”
“เบา...แน่นะ?”
“แน่ซิ”
“ฮิ~” เอียงอาย ยิ้มฟันขาววาววับ ดึงคล้องคอผมให้เข้าใกล้

“น่ารักที่สุด ที่รักของใครเนี่ย” จูบมุมปาก คลอเคลียพวงแก้มแดง
“อืมมม ของ...พี่เหยี่ยว”
“ไม่...อีกชื่อนึง”
“เหยี่ยว...ขาวววว~”
 
                ผมกระหยิ่ม กดตัวนุ่มนิ่มลงช้าๆ
คงไม่ทันเห็นรอยยิ้มชั่วร้าย นัยน์ตาเจ้าเล่ห์ เดวิลตัวเอ้ที่ซ่อนไว้หรอกนะ

*********************************************TBC by puppyluv

[andromeda]

อรุณสวัสดิ์ จิ้มๆๆ    กอด นู๋ลม   


 

[mamacub]

 :laugh:เหยี่ยวมีแผนไรอีกเนี่ย

[p_phai]

 

[yeyong]

นั่นก็แม่ นี่ก็แฟน  น้องลมไม่อยากเลือกเลย