---ณ แกลง หาสะละเข้าปากหยั่งยาก ทั้งที่วนอยู่กับถิ่น
---ตอนเดินป่าคนเดียว มีช่วงหนึ่งวูบกลัวภายใจอย่างยิ่งยวด ชนิดเหงื่อร้อนเย็นเยียบอย่างไม่เคยเป็น
คิดถึงหนัง 'สัตว์ประหลาด' ของพี่เจ้ย-อภิชาตพงศ์ มันหลอนตัวเองอย่างดำดิ่ง ความคิดตัวเราเองบางทีก็น่ากลัวเหมือนกันแฮะ
---เจอกันอีกที อังคาร อาจสายหน่อยแต่ก่อนบ่ายโมงแน่นอน ...ขออภัยวันก่อนโน้น ลืม ลื๊ม บอกว่าจะเจอกันวันไหน T^T
(ขโมยโน๊ตบุ๊คชาวบ้านมาได้ 2 ชั่วโมง เหอๆ ตรู-จา-ลง-แด๊งงงงง!!!)
****************************************
ลมเหนือที่รัก
ตอน107 back stage
------------------------------
yeaw's
หลังเวที...บีกรี๊ดรอ กระโดดดึ๋งๆ ลิงโลดสะใจ เก็ทชูสองแขนปรบมือเหนือศรีษะ ส่งเสียงวู๊ๆๆ พร้อมสตาฟคนอื่นชื่นมื่น คนในวงเดินเข้ามาหลังเวที ชูแขนตีมือ ดีอกอกใจงานสำเร็จผลอย่างสวยงาม
ผมปล่อยมือคนของผมไปหาเพื่อน กระโดดโลดเต้นตัวลอย ยินดี โล่งใจเป็นเด็กๆ กับบี เก็ท น้องฝ้ายและสตาฟคุ้นหน้าใกล้ชิดแถวนั้น
"กรี๊ดดดดดด ลมจ๋า ซู๊-โค่ยยย!" บีเสียงดัง
"เฮ้ๆๆ มึงเจ๋ง สุดยอดเลยว่ะลม!" เก็ท
"วู๊วววว บีที่ร้ากกก ไอ้เก็ทๆๆๆๆๆ 555" นักร้องตัวสูงกระโดดเทคมือเก็ท ยกตัวบีน้อยอุ้มลอยหวืดก่อนจับมือเพื่อนเหวี่ยง กระโดดเป็นจิงโจ้แสนซน
"เยี่ยมมากน้อง!"
"วู้ววว สำเร็จ 555" พี่ต้า จั๊มพ์ ทักษ์ ฟ้า น้องคอรัสเข้ามารุมอยู่ใกล้ๆ
"พี่ฟ้า พี่ทักษ์ พี่ศรีพี่หมวยขอบคุณคร้าบ เอ้า-พี่ต้า เกือบลืม 555" ยกมือไหว้ ก้มซุนจมูกกับต้นแขนฟ้าใส ป้ารหัสได้ทีรวบกอดหลานรหัสแน่นตึ่บ!
"ลมจ๋า ...หนูลมลูกแม่" ฟ้าใสโอ๋
"โหย พอแล่ววว ดีใจอะไรกันนักหนา" ฟ้าโดนทักษ์เบรคออก ก่อนตัวเองเข้าตบหลังนักร้องนำดังอั่ก (ทักษ์เตี้ยกว่าลมเหนือเห็นๆ)
"โอ๋ย โย๊ะโย๋ยย แม่พี่ฟ้าคร้าบ พ่อพี่ทักษ์รังแกผ๊ม"
"ฟ้องเหรอ งี้ต้องอีกดอก 555" ทักษ์ท่าจะมะเหงกน้องคนโปรด
"ทักษ์ล่ะก็ นี่น้องเค้า สายเค้าล่ะ 555" ฟ้าค้อนแฟนตัวเอง หัวเราะร่วน
"คร้าบ คุณนายครับ ไม่กล้าแล้วคร้าบ...อย่าลืม งานเราต่อนะ" ทักษ์กำชับเอาเรื่องงานต่อไปของชมรมคลาสสิค
"ขอบคุณพี่ๆ มากครับ" นักร้องตัวขาวยกมือไหว้นักดนตรีในวงที่ยืนใกล้ เป็นรุ่นพี่ทั้งนั้น
"เออๆ ดีใจที่ได้ร่วมงานว่ะ ยอดเยี่ยมมากนะเรา"
"นั่นดิ ตอนแรกนึกว่าจะตื่นเวที ที่ไหนได้ 555
"ขอบคุณเราด้วยนะลม พี่สนุกมากครับ สนุกจริงๆ" พี่ตั้ม ปี 4 ปีสุดท้ายว่าเป็นงานเป็นการ
"เฮ้ย---ตอนนั้นมึงเล่นผิดด้วย" ต้าเบิ๊ดกระโหลกมือเบส
"เฮ๊ย จริงดิ เอาน่า-ไม่งั้นจะเรียกไลฟ์โชว์เหรอวะ" จั๊มพ์
"เดอะโชว์มัสโกออนเว๊ย-เพ่" ซีผู้เงียบขรึมโล่งอกงานเสร็จ ตบะแตกซะ
"อ้าว ไอ้ซี มึงนี่!" ต้าและในวงแช่มชื่นเฮฮา อำกันเล่นฝูงใหญ่
แล้วก็มีอีกกลุ่มซุ่มรอ ราว 6-7 คน ป้ายห้อยคอ สตาฟแบ็คสเตจด้วยนะนั่น
"ลมคะ ---เรากรี๊ดลมอ่ะ"
"น้องลม ดอกไม้ค่ะ ดีใจด้วยนะคะ/ครับ" ยื่นขนม ของขวัญ ดอกไม้
"พวกพี่เป็นแฟนคลับวงน้อง เอ่อ-วงพี่เจฟฟรี่น่ะค๊า ไปแอบฟังทุกวันเลย"
"เราชอบลมเหนืออ่ะ" นัยน์ตาวิ๊งๆ ในมือแต่ละคนมีมือถือกดแช๊ะๆๆ
"เสียงสุดยอดดดด อ๊ะ กรี๊ด"
"เซ็นต์ชื่อที่เสื้อให้หน่อย "
"ถ่ายรูปๆๆ อร๊ายยยย..."
ทันเห็นเด็กผมชะงักกึก อมยิ้มให้อย่างงงๆ
"อ่า ได้ครับ...บีเก็ท หนุงหนิงช่วยผมหน่อย!" ลมเหนือหันหาเพื่อน
ดอกไม้ ของขวัญล้นหอบ บี เก็ทกับหนุงหนิงยืนใกล้เข้าช่วยคนโดนรุม
โดยเฉพาะหนุงหนิง รายนั้นไม่รับของ ยื่นให้กายที่ยืนใกล้ท่าเดียว กดรัวถ่ายรูปลมเหนือด้วยกล้องดิจิตอลเล็กๆ ชนิดไม่นับ
"ช่วยลดเสียงเบาๆ หน่อยนะครับ" เก็ทช่วยสตาฟเวทีต้อนแฟนคลับ
"ขยับทางโน้นนิดนะครับ ให้พี่นิเทศเค้าเดินได้หน่อย" บียิ้มชื่นประชาสัมพันธ์ส่วนตัวช่วยปราบจราจล ทันเห็นกายเข้าไปช่วยรับของต่อจากสองศรีอีกทอด
เสียงแฟนคลับคนอื่นและพวกพี่ๆ ในวงชวนกันถ่ายรูปเก็บไว้ดูกันเอง ให้น้องฝ้ายกับเพื่อนชมรมโจ๊กนั่นแหละจัดการ
"เฮ้ย เมฆา น้องฝ้าย ถ่ายรูปให้หน่อย ปี 4 แล้ว เก็บไว้เป็นที่ระทึก" พี่ตั้ม
"แก่ว่ะ พี่ต้า...ผมถ่ายด้วย" ซีแซวรีบเต๊ะท่าเข้าฉาก
"เอาหน่อยๆ รีบเข้า นิเทศจะขึ้นแสดงแล้ว"
"พี่ฟ้า พี่ทักษ์ พี่ๆ ครับ ทางนี้หน่อย" เก็ทบีช่วยประสาน
"เฮ้ย พวกเรา รูปหมูๆ หนุงหนิงเข้ามาครับ 555" จั๊มพ์
พวกน้องฝั่งดนตรีสากลที่ช่วยร้องคอรัสเพลงสุดท้าย 'swear' กรูเข้ามาตั้งแแถวถ่ายรูปกันเอง เซ็งแซ่กันยกใหญ่ ชุลมุนอลหม่าน
พวกแฟนคลับรับรู้ ปล่อยตัวน้องร้องคนใหม่ให้เข้าเฟรมรูปหมู ร่วมกับพี่ๆ ในวง
..............................
.........................................
ชั่วขณะ...(ตัวขโมยซีน)
เจฟฟรี่มาดเท่ห์ เดินเข้ามารั้งท้ายสุด ปิดปากเงียบ ใบหน้าเรียบเฉย เหลือบมองผมที่ทางออก (ตรงไอ้สตาฟชุดดำนั่นแหละ)
แล้วเราก็เทคมือ ใส่หมัดฟันศอกเปะแปะเล่นท่าประจำ ผสานเสียงหัวเราะหึหะในลำคอเล็กๆ รู้กันสองคน...'สำเร็จ เยี่ยม!'
ผมโอบหลังมัน ตบบ่า มันก็ตบหลังผมดังอั่ก มือโคตรหนัก
จากนั้นผละออก ...ผมมองคนของผม มันมองคนของมัน
เพื่อนผมยาวไม่พูดว่าอะไร สอดส่ายสายตามองหาก่อนก้าวผ่านทุกคนไปที่มุมห้องงียบงัน ---
แทบทุกคนหยุดมอง สุดประตูทางออกโน้น-คนของมันยืนรออยู่ ...น้ำตานองหน้า ชูสองแขนเหมือนเด็กรอให้กอด
เจฟฟรี่เริ่มหัวเราะในลำคอ อ้าแขนกว้างโอบรัดคนผมสั้นเข้าวงกอด เสียงร้องไห้โฮปล่อยดังอู้อี้กับอกเพื่อนผม
พอๆ กับเสียงหัวเราะกึกก้องก่อนมีหยอกล้อ แซวกันดังลั่น
“โจ๊กร้องไห้ว่ะ"
"อีกแล้วเหรอ"
"มันน้ำตาตื้นประจำล่ะ"
"ทุกทีซิน่า พี่โจ๊กนะ มีตอนเมากับตอนดีใจสุดๆ ทั่นเจ้าสำนักของพวกกู" บรรดาเพื่อนพี่น้องนักศึกษาคนคุ้นเคยทั้งนั้น
"เฮ้อ เสร็จงานเป็นงี้ทุกที ทำเอาหนูจะร้องตามด้วย ฮือ” น้องฝ้ายเสียงดังสุด อืออาหยอกล้อนิสัยประธานอ่อนไหวประมาณเคยคุ้นกันดี
นักร้องคนเก่งผละจากพี่วง เพื่อนบี เก็ทและแฟนคลับหมาดๆ ตรงมาหาผมที่ยืนใกล้ทางออก ---
หยุดดูบรรยากาศอยู่ ยังไม่ได้ก้าวเข้าไปข้างใน
“...น้ำหน่อย” เด็กเสียงแหบเบามองผมตาปรอย
คว้าที่วางเรียงเตรียมไว้เป็นพรืดบนชั้นวางใกล้กันเทใส่แก้ว ---ยื่นให้ กายเดินเข้ามาใกล้ทางข้างหลังนักร้องชุดขาว ได้แต่รีรอชะงักมอง หาที่วางหอบประดาของในมือ
ผมมองคนวิ่งเล่นทั่วเวที กระหายน้ำยกดื่มอั๊กๆ น้ำไหลย้อยหยดลงคาง กายถอยห่างหันรีหันขวางยังหาที่วางของไม่เจอ พร็อพประกอบฉากของนิเทศวางเต็มพรืด
ทว่า คนของผมคงอยู่ในภวังค์
“อีก!” ตาปรือปรอย ยื่นแก้วขอใหม่
"อือ-หึ๊" ผมกุมทับมือที่ถือแก้ว ค่อยเทน้ำลงไป ป้อนให้ยกดื่มอีกรอบ
“อ่าห์---” ปากแดงชุ่มชื้น ไหลลู่ตามลำคอ เปียกเสื้อยืดแนบเนื้อเข้ากับแผ่นอกขาวที่แดง ชื้นเหงื่อนิดๆ
“อร่อยมั้ย?” ผมยิ้มถาม ซับผิวหน้าขึ้นสีแดงชมพูด้วยผ้าเช็ดหน้า
“อื้ม...” พยักหน้า มุมปากยกยิ้ม ยื่นแก้วคืนมือผม
"หึหึ"
“พี่เหยี่ยว...ลม...ง่วงงงง!” ตาปรือปิด โอนเอนเข้าวงแขนผมที่กางปีกรอ
...ประโยคที่จบวันเวลาแห่งวัน
...ประโยคที่หยุดทุกกระแสของผม ...รวมถึงคนของผมด้วย
...ประโยคที่ลมเหนือมอบทุกอย่าง ทุกความไว้ใจ...ให้กับผม
พร้อมๆ เสียงพิธีกรประกาศ
“และแล้วเวลาที่พวกเรารอคอยก็มาถึง...ขอเชิญพบกับการแสดงที่สุดยอดแห่งความยิ่งใหญ่อลังการ ทุ่มทุนสร้างตระการตา...การแสดงประกอบแสง-สี-เสียง จากคณะนิเทศศาสตร์ แห่งมหาวิทยาลัย K---ณ บัดนี้!”
บรรดานักแสดงเหล่ากินรี นางฟ้า-เทวดาชุดไทยแฟนซีสีรุ้งเหลือบทอง ออกโทนสีส้มวิ่งแยกออกเป็นสองแถว
มีเพียงผมกับลมเหนือเท่านั้นที่โดนล้อมอยู่ตรงกลางระหว่างสายแถวของนักแสดงนั้น
โลกของเราสองคน ...พื้นที่ของเราสองคน
***********************************TBC by puppyluv