หัวข้อ: ลมเหนือที่รัก my luv พิเศษ#3 X88 (17/12/2011)p.399

[ao16]

ลมเหนือเป็นลม พี่เหยี่ยวอยู่ไหนมาช่วยด่วนๆ 

[LoveAholic]

   ลมเหนือเป็นลม  โถ ๆ น่าสงสาร
เหตุเกิดจากพักผ่อนน้อย หรือว่า มาจาก
การโดนมะรุมมะตุ้มกัน งานนี้ต้องโทษใครดี
ระหว่าง นกหื่น กับ แฟนคลับ แต่ที่แน่ ๆ
หมายเลข 7   ที่กดเรียกไป กรุณามาด่วนนน
พี่กายไม่เกี่ยว  ไม่ใช่แฟนทำแทนไม่ได้ นะจ๊ะ


ป.ลม  นกน้อยบินสู่โลกกว้าง ขอให้โชคดีน๊า
         เหลือแต่ต้นไม้แล้ว ดูเหงา ๆ เนาะ

[Motor-tricycle]

นู๋ลมเป็นลม โทร.เบอร์ด่วน ไม่ต้องมาทำเสียงแข็งเลยอิพี่เหยี่ยว
ส่วนนึงเป็นเพราะตะเองด้วยช่ายม๊ายยยยย 

[Me_kame_nishi]

คุณพี่นก ช้าอ่ะ แล้วปล่อยนู๋ลมมาได้ไงคนเดียวอ่ะจัดหนักซะแบบนั้นอ่ะ

[nongrak]

คนรุมก็เยอะ แถมโดนนกมันใช้งานหนัก ลมเหนือของพี่เลยทนไม่ไหว เป็นลมไปซะแล้ว
คนทำเรื่องรัีบมาเน้อ น้องเป็นลมเดี๋ยวกายจะเป็นคนที่หวังดีอุ้มน้องไปซะก่อน

[amito]

พี่เหยี่ยวอยู่ไหนมารับผิดชอบการกระทำของตัวเองด่วน

[MrTeddy]

พี่เหยี่ยวไม่ถนอมลมเลยนะ เห็นว่าเสร็จงานแล้วเลยจัดเต็มซะ ลมหน้ามืดเลย
 

[DexTunG]

 

[Fanun]

พี่เหยี่ยวด่วนเลย ไม่ถนอมน้องเลย มาเรียนยังโดนคนรุมอีก    น้องลม

[roseen]

 

[puppyluv]

ลมเหนือที่รัก
ตอน109 ฟื้น
------------------------------

lom’s

                      ผมตื่นแล้ว พยายามกระพริบตาเรียกสติคืน
ที่นี่ที่ไหน ไม่คุ้นเลย ...รู้สึกแรงบีบที่อุ้งมือบางเบา

“ฟื้นแล้ว...เป็นไงมั่ง!?” เสียงทุ้มนุ่มเคยคุ้น แม้หลับตาก็จดจำฝังลึกในโสตประสาท
“พี่เหยี่ยว---” ฮ๊า คนที่อยากเจอ
"คนดี..."
"พี่..." ผมน้ำตาคลอ คล้ายตัวเองอ่อนแอลงไปกว่าที่เคยมากกว่ามากเหลือเกิน

                   ฝืนกลืนก้อนสะอื้นลงคอ ฝืดชะมัด
"น้ำมั้ย?"
"อือ" ได้แต่ครางในลำคอ อุ้งมือใหญ่บีบย้ำนิดๆ ก่อนลุกจัดการ ยื่นแก้วน้ำให้ผม
"ค่อยจิบ ช้าๆ" ค่อยป้อนใจเย็น เกือบค่อนแก้วถึงซับผ้าเช็ดหน้ากับริมฝีปากเปื้อน

                    คนยืนข้างเตียงวาดอุ้งมือใหญ่อังหน้าผากผม แตะผิวลำคอ บีบจับหัวไหล่นุ่มนวล คล้ายตรวจวัดไข้ คล้ายสำรวจละเอียดและคล้ายจับต้องให้รู้ว่าอยู่ที่นี่-ไม่ได้หนีหายไปไหน
ผมรู้สึกเหมือนเด็กน้อยได้กลับบ้านอบอุ่น นกตัวนี้จะคิดถึงอะไรกันนักหนาหว่า

"หิวมั้ยครับ" เอียงหัวผมเข้ากับลิ้นปี่ตัวเอง ประคองถนอม
"หึ!" ได้แต่สั่นศรีษะตอบ ถูไถผิวแก้มกับอกแกร่ง ยังมึนงงไม่สร่างเท่าไหร่
"นอนนี่ก่อนมั้ย หรือไปโรงบาลเลย"
"...." เอิ่ม แล้วที่นี่มันที่ไหนหว่า ไม่ใช่โรงพยาบาลเหรอ
 
                   ไม่ทันว่าอะไร ประตูก็ถูกเปิด 'แกร๊กกก!'
“อ้าว ตื่นพอดี เป็นไงมั่งคะ อาการดีขึ้นมั้ย” อาจารย์ผู้หญิง ไม่คุ้นหน้า กวาดตามองรอบเพราะนกตัวใหญ่ยืนบังคลายโอบออกห่าง อ้อ-ห้องพยาบาลมหาลัยแน่
"....." ผมยังเอ๋อ นึกคำพูดไม่ออก
“นักศึกษาเป็นลมค่ะ คงพักผ่อนน้อยแล้วก็ไม่ทานข้าวเช้าด้วยใช่มั้ยคะ”

                    เหล่มองคนนั่งข้างเตียง เลื่อนมือลงจับต้นแขน ---ยังไงก็ไม่ปล่อยอยู่ดี ต่อหน้าอาจารย์แท้ๆ
ผมเงียบ คนตัวสูงเคียงข้างก็เงียบ หากรู้ว่าใบหน้าต้องเริ่มมาคุขึ้นนิดๆ เพราะแรงบีบกางกรงเล็บจิกแขนผมแน่นหนึบ

"พี่วิดวะอีกคนอุ้มมาค่ะ ทันอาจารย์กำลังจะออกไปทานเที่ยงพอดีเลย"
"......" ใครวะ วิดวะอีกคน!?
"นี่อาจารย์เพิ่งได้ทานข้าวเมื่อครู่นี่เอง ไม่เป็นไรแล้วนะคะ ได้นอนไปเกือบ  2 ชั่วโมง น่าจะดีขึ้นแล้ว รึจะพักต่ออีกหน่อยมั้ย?"
"....." เหลือบมองนกคีมเหล็กข้างๆ จ้องผมเขม็ง ส่ายหน้านิดๆ บอกใบ้เชิงจะให้ตรูออกไป ชิมิ!?
"พี่คนที่อุ้มมาไปดูแลบชอป บอกบ่าย 3 เสร็จแล้วจะเข้ามาดูนักศึกษาอีกทีค่ะ" อาจารย์ยังต่อ
"......" พี่ที่ว่ามันใครหว่า

                   นึกตาม...เก็ทสวมชุดนักศึกษา ผูกไทด์วิดวะปี 1 เฟรชชี่ระบุยี่ห้อไม่ใช่รุ่นพี่แน่ หน้าตาก็บ่งบอกเดือนมหาลัยหมาดๆ ใครไม่ตกข่าวก็น่าจะพอผ่านตา
หรือว่าพี่เจฟฟรี่ยิ่งไม่ใช่ใหญ่ ค้างคาวขนาดนั้นไม่มีทางมาเหยียบถิ่นแถวนี้ง่ายๆ
งั้นก็พี่กาย... น่าจะใช่ เพราะใบหน้าสุดท้ายลอยมาคือพี่กาย ที่สำคัญ...นกตาดุข้างตัวกูเองก็สวมเสื้อชอป

                   ผมมองนาฬิกาข้างผนัง บ่ายโมงกับอีก 45 นาที แสดงว่าสลบพับตั้งแต่เที่ยง สิริรวมเวลาก็ร่วม 2 ชั่วโมง
อาจารย์ว่าน้ำไหลไฟดับต่อ ทำนองเพราะเหนื่อยจากงานกีฬา เมื่อเช้าก็มีนักศึกษาอื่นมาขอยากันเพียบ
จะให้ผมนอนพักให้ได้ จัดการโทรแจ้งคณะศิลปศาสตร์ให้แล้ว ...จากนั้นดันเงียบ ยิ้มยืนบิดอายไปมา

 “อาจารย์มีอะไรมั้ยครับ ผมจะพาคนของผมกลับ!?” นกขุนทองส่งเสียงแรกไม่มีปราณีปราศัย ผมจับด้วยหางตาได้ว่า หน้าหงิกตั้งแต่อาจารย์ปรากฎตัวเข้ามาแล้ว
“ขอ---ขอลายเซ็นต์หน่อยได้มั้ยคะ?” ยื่นรูปให้พร้อมปากกา ...
"เห๋!" ผมหน้าเหย๋แต่ในใจงงงวย ---มาจากไหนกันล่ะ?
                   อาจารย์ยังเด็กๆ อยู่เลย น่าจะเพิ่งจบ สวมแว่นหนา แต่งตัวสไตล์เด็กเนิร์ดเนี่ยนะ

                   รับมาเซ็นต์ ประตูดันเปิดผลั้วะนักศึกษา 4-5 คนยิ้มกว้าง เขินม้วนต้วนเข้ามา หญิงจริงแค่ 3 ที่เหลือไม่หญิงแต่ไม่ใช่ชายจริงแน่ๆ
“เซ็นต์ให้พี่ด้วยยย!"
"เราด้วยค่ะ/ครับ!”
"รอตั้งนานแน่ะ เดินย่องวนเวียนอยู่หน้าห้อง กลัวรบกวน"
"นึกว่าจะไม่ตื่นซะแล๊ะ"  ง่ะ-เกิดไรขึ้น!???

"นี่ นักศึกษาคะ ชู่วววส์" อาจารย์นิ้วชี้จุ๊ปากเชิงปราม
"อ่า จารย์ขา นิ๊ดส์นึงนะคะ"
"เนี่ย หนูโดนเพื่อนฝากมาด้วยอ่ะค่ะ"
"จะได้รีบไปอัพเฟส นะคร้าบ" เฮ๊ยยย---อ่ะหยังนี่

                      เฟส-เฟสบุ๊คที่เพื่อนเก็ทออร์เดอร์ให้ผมมีใช่มั้ย!???
                     ไม่ใช่อะไร พอผมถามเหยี่ยวจ้าวไอที ได้คำตอบคือ เค้าเอาไว้ถ่ายรูปตัวเองลงให้คนโน้น-คนนี้ดู เราดูรูปเค้าเสร็จก็ต้องเขียนข้อความ พิมพ์โต้ตอบกัน
                      อธิบายศัพท์แสงเทคนิคขั้นเทพยาวเฟื้อย ผมเมาจนขอบายไม่เอาได้มั้ยเฟสบุ๊ค ไม่ชอบคนแปลกหน้า-นิดหน่อยครับ กลายเป็นคนประหลาดก็ยอมหล่ะ
                     เพื่อนคุยถามไถ่ ยื่นไอแพดให้ดู โบกโชว์ 'นี่คนต่างชาติ นี่คนที่เชียงราย นี่คนทางใต้รู้จักทางเฟส เค้าจะมาเที่ยวกรุงเทพ เราจะไปเจอกันเสาร์นี้' ผมเหวอซิ โดนพี่โจ๊ก บี เก็ท ไม่รวมนกน้อยข้างตัวเล่าข่าวแย่ๆ เกี่ยวกับคนแปลกหน้าจมหู

'มีแต่คนไม่รู้จักมาขอเป็นเพื่อน รู้ทันเค้าเหรอ คิดมิดีมิร้าย เกิดอะไรขึ้นมาใครเสียใจ คุณแม่ใช่มั้ย' เงียบซิครับ
                     ไม่ต้องอ้างผู้ปกครองขาใหญ่ผมก็หาเวลาอยู่หน้าคอมน้อยยิ่งกว่าน้อย แต่ละวันมีซ้อมๆ เรียนๆ แล้วก็ใช้นกขุนทองมันทำงานให้ ยอดเยี่ยมกว่าคอมพิวเตอร์ส่วนตัวมาก (เพราะสั่งอย่างเดียว)
ขนาดอีเมล์ส่วนตัว มันก็จัดการให้ผมหมด มีหน้าที่ดูอย่างที่มันอยากให้ดู แค่นั้น

                     ทว่าตอนนี้ ผมอยู่สภาวะไหนรึ!?
"ชั้นโดดวิชาต่อไปอยู่เป็นเพื่อนน้องเค้าดีกว่ามะ" พี่ผู้ชายไม่แท้หันไปคุยกับเพื่อนหญิงตัวเอง
"เน่-อินี่ เว่อร์ป่ะ ...อย่าแม้แต่จะคิด นั่นพี่เค้าอยู่นะนั่น" ซุบซิบซะดังเน้อ
"อยากทำหน้า ทำนมใหม่รึไงยะ" พี่ผู้ชายหน้าผ่องอีกคนจิกนิ้ว จิกตาขวางกับเพื่อนสาวในร่างชายของตัวเอง
"นักศึกษาคะ ชู่วววส์" อาจารย์เด็ก
"ค่า/ครับ ชู่วววส์" พี่ๆ เพื่อนๆ นักศึกษาพร้อมใจกันชี้นิ้วจุ๊ปากให้เงียบกันเอง เอ้อ ดีเว๊ย เพราะตอนนี้ผมชักมือหงิกแล้ว

"อุ้ย จารย์มีรูปพี่เจฟฟรี่พูดเข้าเพลงวันทอผ้าด้วยเหรอ"
"หนูค่อดชอบเลยล่ะ ยิ่งเพลงมิราเคิลนะ นี่ๆ ดู-จ๊ารย์ ดูของหนู!"
"ชั้นชอบตอนนี้ เพลงคู่ นี่ๆ ดู๊!"
"อ๊ายยย ชั้นไม่มี ไปสั่งดีก่า" มุงดูรูปกันเองครับ แลกกันทัศนาทำผมหูผึ่ง อยากรู้อยากเห็นไปด้วย

  "เอ่อ ว่าแต่ เรื่องวันสาวทอผ้านี่มันยังไงกันเหรอคะ?" อาจารย์หันไปกระซิบกับกลุ่มกองเชียร์มุมห้องซะแล้ว ผมเซ็นต์เสร็จไปครึ่งหนึ่งพอดี
"ก็วันเปิดเทอมแรก เทอมสองไงคะจารย์"
"วันนั้นวิดวะเค้าเลี้ยงน้ำฟรี"
"ลูกชิ้นกะของหวานด้วย"
"ฉลองเปิดเทอมเหรอคะ?" อาจารย์หญิงสาวท่าจะใหม่กับม.K ขยับแว่นจ้องตา อยากรู้จัด
"ก็ด้วยแหล่ะฮ่ะ แต่ที่จริงน่ะนะ---/แฮ่ม!" พี่กระเทยโดนนกมาคุซัดสายตาพิฆาตเปรี้ยงยังกระแอมดุใส่อย่างจังด้วย

"อ่า...ไว้หนูค่อยเล่าให้จารย์ฟังทีหลังดีก่าค่า" เพื่อนคนนั้นเหล่มองนกร้ายแล้วหลบตาวูบ
"ไรเล่า จารย์อยากรู้น๊า" อาจารย์เจ้าของห้องตื้อ
"น่านะฮะจารย์ หนูไม่อยากโดนจิกตาย"

                 ผมยื่น 2 ปึกแรกให้อาจารย์กับพี่ผู้หญิง ทั้งคู่ยืดมารับ ดี๊ด๊าดีใจสุด
"เสร็จแล้วเหรอคะ ขอบคุณน้องลมมากค่า"
"ป่วยเป็นลมยังใจดีอีกเน๊าะ" อ้าว ปากงี้น่าเซ็นต์ให้มั้ย
"เอ้อ-แก ให้พี่เค้าเซ็นต์ให้ด้วยดิ" พี่ผู้ชายที่ไม่ใช่ชายบุ้ยใบ้นกดุข้างตัวผม
"พี่-พี่เหยี่ยวค๊า ช่วยเซ---" พี่ผู้ชายอีกคน

  “พี่ไปเอารถ รออยู่นี่!” นกขุนทองลุกพรวด หมู่คนที่ยิ้มแย้มหน้าแป้นแล้นกระโดดหลบหลีกทาง เกาะติดผนังแหมะ
"จะไป---" พี่ผู้หญิงคนท่าทางจะขอลายเซ็นต์ล่าถอย
"อ่าคือ---" พี่ผู้ชายชะงักมือถือรูปหลายใบ หลบฉากวูบเพราะโดนนกดุเชิดใส่

                   ร่างสูง โดดเด่นเกินใครก้าวผ่านวูบคล้ายตรวจแถวทหาร ก่อนหยุดนิ่งกับพี่ผู้ชายประเทืองตัวโตสุด
"อ้อ น้องๆ ครับ นี่เค้าปวดหัวอยู่ พี่หวังว่าคงไม่ต้องได้ยินเสียงดังอะไรอีกนะครับ"
"อ่า.../เอ๋" หลายเสียงประสาน ตามองหยาดเยิ้มคนตัวสูงสง่านั่นราวผู้คุมเข้มงวดชนิดถวายหัวจิตหัวใจ
"โดยเฉพาะเรื่องทอผ้านั่น เข้าใจใช่มั้ยครับ"
"ค๊า---/ฮ๊าาา อะ คร๊าบบบ!" ประสานเสียงรับคำ พยักหน้าทั้งตัวขึงขัง ชายตามองตามแผ่นหลังตรง สง่างามที่ปิดประตูดัง 'ปั๊ง!' ใหญ่ ชนิดไม่กลัวว่าผมจะตกใจตาย

                   มีกรี๊ดเล็กๆ ให้ได้ยิน
“นี่ไง-พี่เหยี่ยวขาวตัวจริงแหละ!"
"พี่เหยี่ยวอ๊ะ กรี๊ด..."
"ดุด้วย อร๊ายยย"
"ใกล้ๆ งี้ โคตรหล่อว่ะแก!"
"คนนึงก็สวยอีกคนก็---อ๊า ละลั่ยยยยย”

                     สุดๆ อ่ะ
ผมอยู่โลกไหนเนี่ย ใบเดิมรึเปล่า ...เป็นไรกันหมดT^T!

***********************************TBC by puppyluv

[a_tapha]

^

^

^   
    ดีใจที่ท่านมาต่อทันใจดี

[doomare]

อาจารย์ก็เป็นไปด้วย ^^

[nunamicky]

เหยี่ยวขาวมาคุจัง
สงสัยนอยด์เรื่องมาไม่ทันอุ้มหนูลมแน่เลย

[sayhi11]

น้องลมดังใหญ่แล้ว
อย่างนี้พี่เหยี่ยวลำบากแน่เลย....
 

[p_phai]

  เหยี่ยวขาวตัวจริง

[tuckky]

 :sad4:พี่เหยี่ยวมาคุ
โกรธตัวเองรึใครเนี่ย
  :z2:รอคำตอบต่อไป 555

[indy❣zaka]

เทวดาอย่างน้องลมอยู่สวรรค์นี่คะ (ตาเหยี่ยวมันก็อยู่บนฟ้าด้วยไง)
จะลงมาโลกทำไมลูก  ปล่อยให้มนุษย์โลกเขาได้เวิ่นเว้อกันบ้าง อะไรบ้าง ถือว่าทำบุญทำทานเนอะ

[ขนมหวาน]

โอ้ววว ฟื้นมาได้เห็นพี่เหยี่ยวคนแรก มิใช่คนอุ้ม (พี่กายใช่มะ)
กลายเป็นคนดังไปวะแล้วน้องลม (ของพี่เหยี่ยว)

[jiki]

ตอบลม
เปล่าหรอก ตอนนี้น้องฟื้นมาอยู่ในโลกวันเดอร์แลนด์

แบบว่าปกติคนเขาไม่เข้าใกล้น้องขนาดนี้ แต่ตอนนี้ บารมีเหยี่ยวก็จะเอาไม่อยู่แล้วเน่ีย

[golove2]

น้องลมเล่น FB  ไม่เป็น
หวงน้องจริง ๆ เลยนะพี่เหยี่ยว

 

[iforgive]

และแล้วพี่กายก็พลาดช็อตสำคัญไปอีก

[Gokusan]

ฮ้า...อ่านแล้วสบายใจ ^^

แอบสงสารน้องลมที่ไม่รู้อะไรเลย
ตาเหยี่ยวน่าจะมีเคลียร์ให้น้องรู้นะเนี่ย
ส่วนเรื่องพี่วิดวะอีกคน...
เอ่อ...เขารู้ตัวรึยังเนี่ยว่าเป็นเพื่อนพระเอกอ่ะ ฮ่าๆ

รอตอนเคลียร์ค้างคาค่า...ยังยืนข้างตาเหยี่ยวต่อไป ^^

[andaseen]

 น้องลมฟื้นมายังต้องเซ็นต์ต่ออีก..เหยี่ยวเริ่มพิโรธแล้ววว:m32:

[litlittledragon]

โกรธใครเหรอ หึงพี่กายหรือโทษตัวเองที่ดูแลลมไม่ดี แล้วยังไม่เล่าให้น้องฟังเรื่องวันเกิด แล้วน้องมารู้ทีหลัง
โดนโกรธแย่เลย

[kinjikung]

พี่เหยี่ยวเริ่มออกอาการหวงคนหวงของ
เกือบชะตาขาดแล้วไหมหล่ะ
 

[คนริมคลอง]

หมวยบี ตี๋เก็ท โดนพี่เหยี่ยวกำจัดไปแล้วเหรอไม่มาดูเพื่อนลม ว่าแต่ใครอุ้มน้องลมมา

[SuSaya]

เรื่องทอผ้า?
อยากรู้อ่ะ

[BeeRY]

เหมือนตัวเองจะเป็นแบบอาจารย์เนิร์ดยังไงไม่รู้ คลั่งน้องลม

[from_mars]

รึว่า เหยี่ยวกะลมเหนือกลายเป็นดาราไปแล้ว
Debut ไปแล้วหรือเปล่าเนี่ย แฟนคลับเยอะจริงจัง!!!
ชีวิตดารามหาลัย 555