---เฮ๊ย NOO~KUNG เม้นท์แรกกระเทาะเปลือกไข่ในเล้าไม่พอ และ log-in ชื่อที่ 300 ของเรื่องนี้ด้วย
แฉเรื่องเลขหลังเสื้อได้ไงฟะ ...ไรเนี่ย คนเขียนเซซะ
---mizuths jiki, iranen อีกคน อ่านละเอียด ช่างจำเกินไปแล้ว
---haaaaaaaaahnnnnnnnnnnn
ไม่ค่อยได้ตอบเม้นท์ตั้งแต่คอมเจ๊ง ขโมยใช้โน๊ตบุคน้องใช้แบบไม่เสียบปล๊ก
พอเตือน low battery ปั้บเป็นอันหยุด ไม่งั้นมันโวย เครื่องร้อน จะไปสาย สารพัด
ที่เห็นชัดคือ 'เดวิลบี' ต้องถ่ายรูปแล้วเอาลงเลยไม่ได้ scan ให้สวยงาม
ลงรายวัน ผ่านแล้วผ่านเลย ตามมาให้ดูทีหลังก็ไม่สดแล้ว คงไม่ว่ากันเน๊อ
...อรุณสวัสดิ์
****************************************
ลมเหนือที่รัก
ตอน112 ทาร์ตไข่ของกายและมวยปล้ำของหมีสองตัว
------------------------------
yeaw's
เช้าวันอังคาร วันรุ่งขึ้น
“พี่เหยี่ยว ลมเดินเองได้...” เสียงอ่อยๆ หากเกาะไหล่ผมไม่ปล่อย จอดรถได้แบกเด็กขึ้นบ่ามาส่งแต่เช้าครับ
“เฮ้ เหยี่ยว มึงดูข่าววารสารยัง-อ้าว ไหงถึงได้แบกกันมา!?”
โจ๊กร้องทัก ทุกวันอังคารข่าวย่อยมหาลัยออก ค้างคาวเจฟฟรี่ฟุบกับโต๊ะ ยังไม่ตื่นดี
“ผมเหยียบเศษแก้วครับ” คนของผมรีบบอก โจ๊กมารับ ช่วยพยุงพาไปนั่ง
"ไรว๊า แก้วแตกที่ไหน ยังไง ไมซุ่มซ่ามตาเซ่อได้" พี่คิ้วยุ่ง ดุทันที
"พี่โจ๊กอ่า"
“อือ...ไงเรา” เจฟฟรี่ผงกศรีษะ ลืมตาแดงก่ำมาทัก
“ครับ พี่เจฟฟรี่” ฟังน้องเอ่ยปาก พี่เสือยิ้มยากก็ฟุบหลับต่อ
“แล้วเป็นไรมากเปล่า?” โจ๊กก้มดูที่เท้า มีผ้าพันแผลเอาไว้
“ไม่เป็นไรครับ ไม่เจ็บเลยด้วยซ้ำ แต่หมอที่คลินิคบอกหลายวันถึงจะหาย ทำผมคิดถึงกิ๊กลมแย่”
"สมน้ำหน้า ห่วงแต่เล่น" ปากดุว่า แต่แววตาคมห่วงใย ก้มดูแผลไม่ห่าง
"โหยยย พี่อ๊ะ"
"คราวที่แล้วไอ้ฟิคเกียร์มึงทำข้อมือถลอก แดงหน่อยเดียวจารย์ปู่ลงมาด่ากูถึงห้อง"
"อ่า อันนี้เล่าแล้ว" น้องหน้าม่อย
"กูจะเล่าอีก! ห่านนี่ เอากิ๊กลมมึงมานะกูจะเจาะยางแม่ม เปลี่ยนรหัสล็อคด้วย"
"โอ๋ย พี่โจ๊กพาล เป็นไร โดนพี่เจฟฟรี่รังแกมานิ"
"ไม่ต้องเล๊ย ขาเดี้ยงยังจะ---ซุ่มซ่ามงี้เสียชื่อน้องกูซะเปล่า" ปากร้ายไปงั้น มือยังคลำจับขาน้องไม่ปล่อย
ตื่นมาอีกทีตอนเย็น ผมพาลงไปหาหมอข้างล่าง
โดนหมอกระเซ้า ‘แผลเล็กนิดเดียว พรุ่งนี้ก็วิ่งปร๋อ ไม่ต้องถึงมือหมอด้วยซ้ำ‘ กูเกือบได้ชกปากหมอ
“เน่-มึงดูน้องไงวะ เหยี่ยว!?” โจ๊กแหว๋เปลี่ยนมาหาผมซะ
“สองตากูนี่!" ผมชี้สองนิ้วจิ้มสองลูกกะตาตัวเอง
"สองตาแมวๆ แบบสัตว์ปีกอ่ะดิ!"
"คร้าบ เหยี่ยวผิดเองคร๊าบบบ” ปากยอมรับผิดกับไอ้พี่ห่วงน้องเกินเหตุ คนเจ็บกลั้นหัวเราะขำ
ฮ๊า---อารมณ์ดีขึ้นแล้ว เมื่อเช้ากว่าข้าวจะหมดจาน ลุ้นแล้วลุ้นอีก
ต้อนให้กินยา งอแงไม่ยอม อ้อนจนผมเกือบตบะแตก จะไม่ได้มาเรียนรอมร่อ เฮ้อ...ไม่ป่วยจะฟัดให้น่วม
“I’ve got your heat!” เจฟฟรี่มายืนซ้อนหลังผมตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ เอ่ยเบาได้ยินแค่สองคน ‘กูได้ข่าวว่ามึงติดสัด!’
“Don’t, you too!?” ผมย้อน 'อย่าเลย มึงก็ด้วย'
ชิ ไม่ยอมออนเอ็มตั้งแต่วันเสาร์ที่ลงจากเวทีเสร็จ คิดว่าไม่รู้รึไง
เมื่อวานก็หายหัว ติดรูปจัดบอร์ดเสร็จไปนอนตามตากล้องเฉย ไม่มีข่าวใดๆ ถึงเพื่อนซี้ปึ๊กเยี่ยงกู -^-!!!
(แถมเมื่อกี้โดนไอ้ตาคมเหวี่ยงไม่ยั้ง อิแบบนี้จะออกหน้าไหนได้วะ)
“...hove and honey” (หอบฮั่กและหวานปานน้ำผึ้งหยด) มันก่อน ...กอดอก เคาะนิ้ว หรี่ตาท้าทาย
“..hea-ven-ly” (ยิ่งกว่าสวรรค์) ผมช้าๆ เชิดๆ หน้าเริ่ด ส่งยิ้มกวนทีนตอบ
"fuckin bitch, birdy" ไอ้ลูกนกชั่ว
"bad doggie 555" ไอ้ลูกหมาสารเลว
---ตุ๊บ พลั่ก อึ๊บ โอ๊ย!!!
มันผลักไหล่ผมก่อน ผมตุ๊ยท้องคืน ลากคอเสื้อกันออกไปที่ว่างข้างโต๊ะ เตะต่อยกันอึ่กอั่กกลั้วรอยยิ้ม
ระเบิดเสียงหัวเราะก้อง คนเดินผ่านไปมาหยุดดู ก่อนยิ้มแย้มหยุดมองขำ ...นึกว่าคนต่อยกันจริงๆ
“เฮ้ย---ไอ้สัตว์สองตัว ของขึ้นเหรอวะ!?” โจ๊กตะโกนจากโต๊ะ ดุไม่จริงจัง
"ฮิ" เด็กกู...ใบหน้าสวยเปื้อนยิ้มกว้าง กลั้วหัวเราะเอามือปิดปากไว้ อ๊างงงง น่ารักชะมัด ^0^!
"ฮื่ยยยยยย!"
"เชรี่ยยยย!"
เจฟฟรี่ยังล็อคตัวผมไม่ปล่อย เลยส่งหมัดตรงลุ่นๆ เข้าลิ้นปี่ 'ตุ่บ!'
“OUCH shit!” เจฟฟรี่ตัวงอ ผมเข้ากอดบ่าประคอง หัวร่อเต็มเสียง มันกุมท้องแต่หัวเราะร่าดังพอกัน
"okey man, dobie-do doggy!"
"bandit bird!" ฝรั่งลอดไรฟัน
"555 chewei doggie!" ไอ้หน้าขนซี้ตัวยักษ์ 'ชูวี่' ของฮาน โซโลเอ๊ย
“เล่นไรกันครับ-พี่?” ไอ้เก็ทกับหมวยน้อยของมันวิ่งหน้าเริ่ดเข้ามาร่วมวงไพบูลย์
"ของขึ้น เฮี๊ยนสัด" โจ๊กยิ้มฟันขาวเฉลยน้อง
"สนุกออก!" เก็ทเฮฮา
"ฮ๊า~~เถื่อน เท่ห์ค่อด!" บีตาโตยิ้มกว้าง หน้าแดงตื่นเต้ลลล
"กูล่ะเกลียดพวกพลังงานเหลือเฟือ ห่านจิกแต่เช้า" โจ๊กว่า ส่ายหัวดิกกลั้วยิ้มบานดอกทานตะวันขำหมีสองตัว
"555 พี่โจ๊กพูดเห็นภาพ" น้องๆ หัวร่อซะ ไม่รู้ฮาพวกผมหรือพี่เจ่เจ๊ของบีกันแน่
"ว๊าวๆๆๆ นึกซะว่าดู NBA ภาคหล่อล่ำ อ๊าาา" บีละลาย
"หมีควายสองตัวปล้ำกันซิไม่ว่า" โจ๊กยังยิ้มไม่หุบ มึงจะด่ารึจะตลก เอาให้แน่เว๊ย
ต่อยหัวไหล่เจฟฟรี่ดัง 'ปึ่ก'มันโบกมือมหึมาอัดหลังดัง 'พลั่ก'
ได้แต่ชี้หน้า เดินกลับมาหอบข้างโต๊ะกันเอง 2 ตัว ---พักยกแป๊บ
บีปรี่มาหาคนของผม
“ลมเป็นไงมั่ง หายดียัง ...เมื่อวานเค้าขอโทษ บีผิดเองแหล่ะ” บีรีบพูดยาว
“ไม่เป็นไร บีไม่ผิดหรอก” เพื่อนให้กำลังใจ พยายามเสียงใสตอบ
"เค้าขอโทษ นะลมจ๋า น๊า" หมวยอ้อนเพื่อน
"คร้าบ ไม่ต้องคิดมากนะ" เด็กกูอมยิ้มแก้มใส ลูบต้นแขนเพื่อนตัวเล็ก หวงว๊อยยย!
บีจับมือคนของผมเขย่าเล่น หน้าเหยเกสำนึกผิดเรื่องทำเพื่อนเป็นลมล้มพับเพราะพาฝ่าแดดร้อนทั้งที่หิวซก
เมื่อวานตอนเด็กหลับ อาหมวยน้อยโทรขอโทษขอโพยกับผมยกใหญ่...พี่ที่ดีเยี่ยงผมเออออไม่ว่าอะไร แต่อัดชุดใหญ่กับไอ้เก็ท
จนตี๋บอก 'จะดูหมวยดีๆ คร้าบ จะกำราบเดวิลน้อยอย่างดีคร้าบ พี่เหยี่ยวไม่ต้องห่วง' ให้มันจริงเห๊อะ
“แล้วนี่ มึงหายดีแล้วเหรอ-ลม” เก็ท
“ดีแล้ว แต่ได้แผลใหม่ หมาดๆ ว่ะ” ชี้ที่เท้าตัวเอง
“ไอ๋หยา!?" เก็ท
"อะไร ลมจ๋าเป็นไร!?” บียื่นหน้ามาแจม
“เศษแก้ว ...ไม่ทันมอง” ฮือฮาถามไถ่กันครับ
ผมกับเจฟฟรี่ยืนอยู่ข้างโต๊ะ ต่างคนต่างยกน้ำกรอกปาก แต่ตายังจ้อง ยักคิ้วท้าทายไม่เลิกง่ายๆ
เรื่องลับที่ไม่ลับระหว่างมันกับผม หึหึ
“แบบนี้ลมจ๋าจะหายทันวันเสาร์นี้มั้ย งาน skid bike ที่ร้านเอสไบค์น่ะ” บี
“ห๊า-เสาร์นี้เหรอ ลืมไปเลยอ่ะบี!” เจ้าของกิ๊กลมหน้าตื่น
“ใช่ มีพวกมือโปรเจ๋งๆ มาสกิ๊ดโชว์ด้วยนะ” เก็ทสารธยาย แข่งคัดเลือกช่วงเช้า โชว์ช่วงบ่าย แล้วรอบไฟนอลหาผู้ชนะตอนจบก่อนปาร์ตี้ฉลอง
“อูยยย กะจะเอาซีดีไปให้แม่วันเสาร์นี้ โทรบอกแล้วด้วย”
ผมชอบตอนใบหน้าสวยพูดคำว่า ’อูย’ ปากแดงๆ เป็นวง จู๋นิดๆ น่าจูบ---ไม่อยากให้ใครเห็นเลย ให้ตาย
นึกในใจ ‘อีกแล้ว กิ๊กลมจะเอาคนของกูไปซิ่งอีกแล้ว—เพี๊ยง จะติดสินบนหมอ!’
“ไปศุกร์บ่ายดิ๊ เรียนแค่บ่าย 3 ไม่ใช่เหรอ” ไอ้พี่โจ๊กเสนอ อย่าเลยมึง ศุกร์แรกๆ โน้น คดีพาเด็กกูซ้อนมอไซค์หายไปบ้านตัวเองรอบนึงมาแล้ว นี่ยังเก็บแค้นแช่ช่องฟรีซไว้ไม่ได้สะสาง
“วันศุกร์แม่ยังทำงานอยู่อีกที่ กว่าจะไปถึงก็รถติด ไกลโคตร” คนของผมโอด กูยิ้มทันทีที่จบคำตอบ ...กิ๊กลม-อด ^3^!!!
เจฟฟรี่ยักคิ้ว ว่าข้างหูเบาๆ “ไอ้ขี้หวง” ผมผลักอกมันอีกรอบ มันสนอง เอาหัวดุนดันมาชน
ผู้ชายตัวโตล่ำ กอดปล้ำกันสองคนอีกหน ...บทสนทนาชะงัก หันมาเชียร์มวยแทน หัวร่อสนุก บรรยากาศสดชื่น
กูเห็นหรอก ลาดไหล่ใกล้คอมึงน่ะรอยฟันเต็ม ไม่รวมคิสมาร์คหลังคอโจ๊กอีก
ห่าน---ว่าแต่กู ดุแต่กู ทีตัวเองไม่มี๊ ไม่มีสำนึก ว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเอง
“ให้ตาย---คึกอะไรกันสองตัว!” โจ๊กท้าวสะเอวยิ้มล้อๆ ส่ายหน้า เจฟฟรี่ส่งยิ้มให้ ยิ่งโชว์พาว เล่นล็อคคอผมหนัก
"เอาเล๊ยๆๆๆ" น้องเชียร์
"พี่เจฟฟรี่ สู้ๆ"
"พี่เหยี่ยวสู้ตาย"
"อ่อกๆ stop chewie, behave!?" ผมสั่งหมาทำตัวดีๆ อยู่ในระเบียบ
"no way!" โกลเด้นผมยาวล็อคซะ
"bad dog, bad bad bad doggie!" ผมด่า
"that's loser 555"
ตุ๊บ พลั่ก พลั๊วะ ตึ๊งงงง!
......................
.........................
“เล่นไรกันคะ หนุ่มๆ~~” เมี่ยงคำ สวยน่ารักมาพร้อมกับกาย
“อ้าว นางอัปสรนิเทศ ไหงเหาะมาถึงฝั่งนี้เนี่ย” โจ๊กเจ้ากรมข่าวสาร
"แหม๋ๆ โจ๊กล่ะก็"
"ไม่ได้ซิ นางฟ้านางสวรรค์ จากโพ้นทะเลกว้าง สุดขอบฟ้ามหาสมุทร อยู่ขอบเขาเขียวอันไกลลิบ"
ผมว่า...โจ๊กมันคงโดนเจฟฟรี่จัดหนักเลยชูไม้ชูมือ เพ้อซะ 555 เรียกเสียงหัวเราะเกรียว
คณะนิเทศแสดงจินตนาการประกอบแสงสีเสียง เรื่องเกี่ยวกับวรรณคดีไทยกับการอนุรักษ์โลกร้อนต่อจากวงที่พวกผมเล่น
ไฮไลท์ของงาน มีแต่คนรอชมแต่ผมไม่ได้ยลหรอก เกี่ยวเด็กใส่เอว หลับกับอกพากลับคอนโดฉิบ
"หวัดดีค่ะ เด็กๆ" นางอัปสรแจกยิ้มสวย
“พามาเยี่ยมลมครับ” กายแทรก เอ่ยสดชื่น
('ตุ่บบบ!---/อั่กกกก!') ผมต่อยเจฟฟรี่ดังอั่ก! แรงโคตร ต้องรีบขอโทษขอโพยใหญ่
“sorry man!"
"that punch, f*cking real!” โดนบ่นซะ
“นักร้องเป็นไงมั่งคะ ตอนรอแสดงอยู่ข้างหลังฉาก ไม่คิดเลยนะคะว่าจะเก่งขนาดนี้" สาวสวยมาดมั่น ไม่มีหลุดประเด็น
"เพื่อนผมคร้าบ 555" เก็ทตบไหล่เด็กผมเบาๆ
"คณะพี่กรี๊ดน้องลมกันใหญ่เลยว่าน้ำเสียงสวย แปลกมาก ซื้อซีดีคอนเสิร์ตไปเพียบ"
"ดี ซื้อเยอะๆ เลย ของจริงนะ หมดมาเอาที่ห้องได้!" ท่านประธานโจ๊ก เรื่องผลประโยชน์ชมรมตัวเองล่ะไวเชียว
"น้องๆ เค้าบอก ไปตามแอบฟังตั้งแต่ตอนซ้อมแล้ว วันจริงยิ่งคลั่งหนัก ตอนนี้ยังคุยทอล์คออฟเดอะทาวน์ไม่หยุดเลยล่ะคะ” หญิงสาวยังจ้อชมเชยใหญ่ไม่สนใจใคร
“เก็ทยังทึ่งเลยครับ” เก็ท
“บีก็เคยฟัง แต่ตอนนั้นไม่คิดว่าเป็นเสียงลมจ๋า” บี
"ว๊า ลืมรูป ว่าจะให้น้องลมเซ็นต์ให้หน่อย กายไปรับ-เปลี่ยนรถเลยลืม แย่จัง" เมี่ยงคำเชิงเหล่สายตากับแฟนตัวเองที่มองเด็กผมเยิ้มอยู่
"พี่เมี่ยงคำเอามาทิ้งไว้กับเก็ทก็ได้ครับ" ตี๋แสนดี ไนซ์บอยพอๆ กับพี่ชาย
บีโทรมาเล่าว่าไปงานเลี้ยงลีลาศของคุณแม่ เจอลมเหนือเล่นคีย์บอร์ด ร้องคอรัสบนเวทีแค่ครั้งเดียว
แต่ตอนนั้นห่วงอาหารโต๊ะจีนตรงหน้าเกินจึงคิดว่าไม่ใช่เพื่อนตัวเอง...ส่วนเก็ทรู้เพียงว่าเล่นดนตรีไม่เคยรู้ว่าเพื่อนร้องเพลงได้
“แล้วนี่ เมื่อวานเป็นลม หายแน่แล้วเหรอคะ?” เมี่ยงคำโปรยยิ้มหวาน
“ครับ..." คนของผมอมยิ้มตอบไม่ต่อความ เพิ่งได้ยินเป็นเสียงแรกตั้งแต่เมี่ยงคำปรากฏตัว
“ขนมค่ะ พี่กายอุตส่าห์พาพี่แวะไปซื้อก่อนมานี่ บอกน้องลมชอบ” ขนมอะไร...ผมกระตุกจะเข้าหา เรื่องง่ายดายสำหรับคนอื่น ยกเว้นกับคนของผมอาจคอขาดบาดตายได้ง่ายๆ...เรื่องของกินเข้าปาก
“เย้---/ทาร์ตไข่-วู้ววว!” บี/เก็ทเริงร่า คว้ากล่องขนมไปแทน
ทาร์ตไข่ร้านขนมชื่อดัง ของชอบจริงๆ เช้าขนาดนี้ต้องไปถึงร้านต้นตำหรับแน่เพราะห้างยังไม่เปิดบริการ
“เฮ้ๆ เรานี่ พี่เอามาฝากลมเค้า!” กายดุน้อง
“ไม่เป็นไรครับพี่กาย ขอบคุณมากนะครับ เมื่อวานช่วยพาไปห้องพยาบาล” คนของผมรีบดักเร็ว ผมไม่ชอบใจเลย
“ไม่เป็นไรครับ เห็นลมยิ้มได้พี่ก็ดีใจมากแล้ว” กายชื่นมื่นตอบ
ผมผละมาเก็บของจะพาขึ้นห้อง ขืนอยู่ต่อได้ฝ่ามืออรหันต์ ฟันโต๊ะแยก ต่อยคนตาแตกจริงๆ แน่
“ป่ะ-ไปกันเถอะ” แตะบ่าโอบหลัง เด็กตัวขาวหันมามองงงๆ
“จะขึ้นตึกเลยเหรอ อีกตั้งครึ่งชั่วโมง” บีท้วง ขนมเต็มสองมือ
"นั่นซิ ขนม---" กาย แต่โดนผมแทรก
“ต้องใช้ลิฟต์ เดี๋ยวคนเยอะ” ผมพยุงแขนให้โอบบ่า พยักหน้าเข้าใจ ยอมชูแขนคล้องบ่าให้ผมช้อนมาเกาะตัว
รู้ว่าคนนี้ไม่กินของจุบจิบแน่ ก่อนมาก็ให้ทานข้าวต้ม ป้อนยาและแปรงฟันแล้วเรียบร้อย
“น้องลมเป็นอะไรคะ?" เมี่ยงคำเห็นก่อน
"ลมเป็นไรครับ!?” กาย ...กายไม่พูดเปล่าจะเข้ามาช่วย
"เจฟฟรี่ catch!" ผมรีบอ้อมไปกัน โยนของตัดหน้าหวือให้เจฟฟรี่
“พี่ช่วย...” กายยื่นมือ
“ไม่ต้อง กูเอง-เจฟฟรี่ ลิฟต์!” ผมเด็ดขาด
“เท้าเป็นไรคะ?” เมี่ยงคำถามอีกรอบ
“เหยียบเศษแก้ว ตีนเดี้ยง” โจ๊กรายงานแทน
“จริงเหรอคะน้องลม!?” ชิ-ฟังไม่รู้เรื่องรึไง ต้องให้ซ้ำ
“...ครับ” รับคำแต่เอี้ยวตัวมาโอบรอบคอผม เขย่งพยุงตัวขึ้น กายละล้าละลัง ผมรีบฉวยอุ้มทั้งตัว เดินหนีทันที เจฟฟรี่รอที่หน้าลิฟต์แล้ว
“เจอกันตอนเที่ยงนะลม---"
"บายจ้า~~!” เก็ท/บีไล่หลัง
อย่าหวังซะให้ยาก กูไม่เอาคนของกูลงจากตึกหรอกเฟ้ย!!!
***********************************TBC by puppyluv
หัวข้อ: ลมเหนือที่รัก my luv พิเศษ#3 X88 (17/12/2011)p.399 (อ่าน 2941469 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก