หัวข้อ: ลมเหนือที่รัก my luv พิเศษ#3 X88 (17/12/2011)p.399

[นนพี]

หาลมเหนือเจอได้ที่ไหน หนูอยากได้ค่ะ

[som]

โดนเลยพี่เหยี่ยว  กระดูกชิ้นใหญ่เลยอยู่ในบ้านเดียวกันด้วย

[sam3sam]

ถึงจะบอกว่า mini
แต่ต่อมจิ้นคนอ่านมัันไม่ได้ mini ตามนี่เนอะ
กิ๊กลมนี่เกิดมาเพื่อเป็นหอกข้างแคร่เหยี่ยวขาวของแท้
อย่าคิดว่าจะกำจัดกิ๊กลมได้เลยนะ
ไม่งั้นเหยี่ยวขาวเองนั่นหล่ะจะโดนน้องลมกำจัด

[sukie_moo]

อิพี่กายช็อคไปเลย

กิ๊กลมเป็นศัตรูที่น่ากลัวมากๆ

[nekko]

เห็นชื่อตอนแล้วคิดไปโน้น ศัตรูที่ไหนอี๊ก

พี่เหยี่ยวกับน้องลมอยู่ด้วยกันแล้วน่ารักมาก

ขอบคุณมากคะ     ตามอ่านทันแล้ว

[ao16]

 

[punchnaja]

อยากเห็นตอนเหยี่ยวขาวโดนวีนแตกตอนน้องลมหิวข้าวกะหิวนอนจัง กร๊ากกกกกกกกกก

[andromeda]

  อิจฉาเหยี่ยว อยากฟัดลมอ่ะ  คริ คริ น่ารักโครต


 

[pummy09]

แหมะ เห็นตั้งชื่อตอนซะต๊กกะใจเลย

พออ่านจบกลายเป็นกิ๊กลมนี่เอง

ฮ่าาาาาาา  สะใจจริงจริ๊งงงงงงงงงงงงงงง

[✪PATTY✪]

 

[kanda53]

  ศัตรูข้างตัวหอกข้างแคร่...ชื่อซะโหด..
แต่ความจริง...ก็แค่กิ๊ก...ตาเหยี่ยวขาวลมหึงมั่วมากกกก
  ลมจ๋าดีกว่า...ได้สาระกว่าเยอะ...

  & 
กด + หายน่วมตัวเร็ว ๆ นะจ๊ะลมจ๋า

[roseen]

 :L1:เหยี่ยวหืน

[indy❣zaka]

รักแท้........


....... แต่แพ้กิ๊กลม   

[Smilelimsminy]

กิ๊กลม ..ศัตรูที่นังเหยี่ยวลืม 

[ammer]

กายน่าสงสารแต่คนไม่ใช่ก็คือไม่ใช่
น้องยังน่ารักเหมือนเดิม 
ปล อยากอ่านสองเจ 
 

[NOO~KUNG]

ศัตรูข้างตัวจริงๆ....555 
เห็นชื่อตอนยังคิดว่างานนี้  เปียนโน หรือ กิ๊กลม...
น้องลมทำเอากรี๊ดดดด...."พี่เหยี่ยว...ลม ...ร้อน"
หยอกล้อกันน่ารักเชี่ยว...น้องก็ตามใจยอมโชว์ขาสวยๆ..ถ้าจะหิวจัด
แต่มาเจอประโยคนี้  อยู่ใกล้ๆ ตีแล้วเนี่ย  "มันคือคนอื่น"
ไม่น่ารักเลยลูก  ตัด - มัน - ออกเหอะ หนูออกจะเป็นคนอ่อนโยน น่ารัก
ว่าแต่อิพี่นกเจอแบบนี้ไม่วีนโรงอาหารแตกเหรอ ??
แถมคุณคนเขียนแอบเฉลยว่า...อิพี่นกมันพัฒนาแล้ว...อา...จุดส่วนตัวจริงๆๆ   + 1 ให้ค่ะ

[DexTunG]

หึง  รถจักรยาน   

[majam]

ขอบคุณครับ

[whipcream]

  555+ กิ๊กคันเป้ง...ศัตรูมีพาวเวอร์ค่อดๆ

[MrTeddy]

โอ๊ย...ฮ่าขี้แตกขี้แตนเลย มารใต้ชายคาเดียวกันนึกว่าใคร
ที่แท้พี่เหยี่ยวหวงจัด ขนาดนับกิ้กลมเป็นมารซะงั้น
แต่อย่าลืมโทรถามข่าวเพื่อนกายด้วยนะพี่เฟยี่ยว อย่ามัวแต่หึงกิ้กลมจนลืมละ

[EunJin]

ฮาพี่เหยี่ยวอ่ะ...ดูท่าอุปสรรคขัดขวางจะเยอะนะคะเนี่ย ^ ^

[amito]

พี่เหยี่ยวเอ้ย ศัตรูรอบด้านจริงๆ แล้วจะทำยังไงดีหล่ะ

[LoveAholic]

Mini NC แต่อ่านแล้วใจเต้นตูมตามมากๆ
      ตอนกินข้าวก็น่ารักสุดสุด
อ่านแล้วเคลิ้ม. อ่านแล้วเพ้อ. หวานจริงจริ๊ง


อรุณสวัสดิ์ค่า.   

[ease supsnerv]

แหม ตาเหยี่ยว หวงกระทั่งกับฟิคเกียร์ ตลอดๆ

[puppyluv]

กะลังจะออกไปศาลายา พรุ่งนี้เย็นย่ำ ค่ำๆ ค่อยพาจิงโจ้อินดี้มาส่ง---อรุณสวัสดิ์^^
**************************************************************************************
ลมเหนือที่รัก
ตอน119 จิงโจ้บ้านเจฟฟรี่
------------------------------
 
yeaw's

            5 โมงเย็นวันเสาร์...บ้านเจฟฟรี่

“เพ่-โจ๊กกก ดูนี่---!” คนน้องจอดรถได้วิ่งย้อนไปหาคนพี่ที่กำลังดันประตูปิดให้ กางเกงเจเจสีจ๊าบขายาวถึงน่องตัวโคร่งสบาย เสื้อกล้ามสีดำ ชุดอยู่บ้านเห็นประจำ ตีหน้างงงวย คิ้วยุ่ง
“อา-ไร๊ ลม เป็นไรเนี่ย!?” หันมาหาน้องตัวสูงกว่า ร่างบางสวมเสื้อยืดสีขาวแขนสามส่วนแค่เลยศอก มีฮู๊ดติดหลัง กางเกงวอร์มสีน้ำเงินขลิบขาวเส้น
“นี่ๆ ดูๆๆ!” น้องจับแขนแตะบ่าพี่คนตัวเตี้ยกว่าเขย่า สเต็ปเท้าซอยวนไปรอบๆ ร่าเริงจัด
“กูเวียนหัว หยุ๊ดดด-ลม---มึงเป็นไรเนี่ย!?”
“โหยยย อัดอั้นตั้งนาน ไม่ดีใจด้วยเลยง่ะ” เด็กงุบงิบ
“น้องมึงเป็นไร เหยี่ยว...ผีเข้ารึไง?” เดินมาหาผม เกาหัวเง็ง คิ้วขมวดผูกโบ

                ผมยื่นถุงเสบียงให้ หึหะในลำคอไม่ตอบ จังหวะเจฟฟรี่เดินออกมาจากบ้าน คว้าบรรดาถุงจากท้ายรถคันใหญ่ไปอีกคน 'เจ้าขาว' cayenne คันเก่งของจิงโจ้เสื้อขาว
“พี่-เจฟ-ฟฟฟฟฟรี้!” เสียงใสทัก รีบกระโดดสองขาดึ๋งๆ ไปหา
“ไงเรา?” เจฟฟรี่ขำๆ มองน้องแล้วหันมายักคิ้วให้ผม ได้แต่ยักไหล่อมยิ้มตอบ
“ดูนี่ๆๆ ท่ะ-ด๊า!” ผายมือ โค้งผม ท่าเจ้าชายโค้งเจ้าหญิงออกเต้นรำ
           
                จับปลายมือหมุนตัวพริ้วด้วยปลายเท้า สุดแขน ผมดึงให้หมุนตัวกลับมาชิดอก แล้วผลักหมุนออกไปใหม่ไม่ปล่อย วนอยู่อย่างนั้น 2-3 รอบ

“จะสวอนเลคอีกนานมั้ย จะเข้าบ้านรอ เสร็จแล้วแฟ็กซ์บอกด้วย!” โจ๊กหิ้วถุงของกินสองมือตั้งท่าจะผละหนี
“...ขาหายแล้วเหรอ?” เจฟฟรี่มองคนของผมยิ้มๆ
“exactly YES พี่เจฟฟรี่ น่าร๊ากกกก!” ผละจากผมกระโดดโลดลิ่วไปเกาะเอวเจฟฟรี่ สวอนเลคฉีกขาดึ๋งๆ วนรอบตัวพี่ผมยาวที่หัวร่อเสียงดัง ส่ายศรีษะไปมา
“อ้าว เฮ้ยยย-กูลืม มิน่าโดดดึ๋งๆ เป็นจิงโจ้!” พี่ตาคมตาเท่าไข่ห่าน
“555” ผมกับเจฟฟรี่ระเบิดเสียงหัวร่อขำหน้าเหวอๆ เพิ่งนึกออกของโจ๊ก

“ไม่ต้องเลย ซ่าหริ่มน่ะของผม พี่โจ๊ก-อด!” ฟุตเวิร์คไปแกะถุงของหวานจากมือโจ๊ก งอนเชิดเข้าบ้านลิ่วๆ
“เฮ้ๆๆ ลมจ๋า ไอ้ลมน้องรัก พี่โจ๊กผิดไปแล้ววว โอ๋ๆๆๆ ”
"ไม่-ไม่-ไม่!"
“555”    หิ้วของตามน้อง เสียงก้องแข่งกับเสียงหมา พวกไอ้ดีเจ 4 ตัว เห่าพลางครางรับงี๊ดง๊าดดีใจ
 ผมกับเจฟฟรี่เฮฮาก้าวตามคู่กรณีเข้าบ้าน
................................
...............................................
"มาไง กูนึกว่าจะอยู่งานเลี้ยงพวกจักรยานต่อ" เจฟฟรี่ถาม วางของบนโต๊ะทานข้าวครัวแต่ตามองคนผมสั้นเกรียนของมันที่สาละวนจกของกินในถุง เต็มสองไม้สองมือ
"งั่มๆ/ เจสเตอออออร์ เจได โชคดี ทองดี๊" พี่/น้อง 2 กิจกรรม ...พี่เอาของเข้าปาก น้องเปิดประตูหลังครัวโผไปหาบรรดา 4 ขา
"ไปเอาจานมา แล้วนั่งลงดีๆ" เจฟฟรี่เอ็ดคนของมันเบาๆ คว้าแย่งน่องไก่จากมือมาถือไว้ซะเอง
"อื๊อ-แอ่งอีกแอ๊ว!" (แย่งอีกแล้ว) ตาคมค้อนขวับแก้มป่องเคี้ยวตุ้ย พยายามปากหุบอย่างที่สุด อมของกินกระพุ้งแก้มพองเป็นลิงกังตามปราสาทหิน

                   ผมมองเจฟฟรี่ทำท่าถลกแขนเสื้อยืดสีเขียวทหาร-ชุดอยู่บ้านตัวเก่ง เดินกร่างนักเลงเข้าไปหา โจ๊กรีบถอยพลางชี้หน้าด้วยไม้ลูกชิ้นในมือ

"หึหึ" พยายามกลั้นหัวร่อสุดฤทธิ์ ---คู่ปรับตลอดกาลจริงๆ
"ว่า?" เจฟฟรี่หันมาเอาคำตอบจากผม เชิงทักมากกว่า
"เย็นวานเอาผ้าพันแผลออก เช้าเมื่อกี้เอาซีดีกับรูปคอนเสิร์ตวัน 4k ไปให้คุณแม่ที่ห้าง เที่ยงไปงานลาดพร้าว เก็ทมันตกรอบแรกแค่อยู่รอดูพวกมือโปรโชว์ก็แยกกันตั้งแต่บ่ายสองกว่า" ผมรายงานครบ

"ลมไม่ได้ลงแข่ง?" เจฟฟรี่
"ไม่ กูบอกหมอไม่ให้ลง เป็นไรขึ้นมาทักษ์กับจารย์ปู่เล่นงานตาย เลยยอม แต่ดอดไปแจมกับพวกที่มาโชว์ของเลยมาช้า"
"พวกพี่เค้าชมผมใหญ่ บ่นเสียดายไม่ได้ลงแข่ง ขอเบอร์จะติดต่อให้ลงสมัครคราวหน้าด้วย"  เด็กฟิคเกียร์เสียงใสแข่งกับเสียง 4 ขางี๊ดง๊าด ครางโบกหางเร็วจี๋ดีใจ---เล่นนั่งเกาคอ ดึงทึ้งหูหมาอยู่หน้าประตูครัวทางออกหลังบ้าน

                 ซิ่งจักรยานคันสีน้ำตาลทองเพื่อนเก็ทครับ มีแต่คนแย่งกันจะสอนเทคนิคขั้นเทพให้ ผมต้องสั่งให้เก็ทออกโรงกันท่า บอกเพื่อนตัวเจ็บไม่เป็นไรแต่มือเจ็บอดเล่นเปียโน ทักษ์กับพวกออเครสตร้าได้เฉ่งรายตัว เดือดร้อนกันทั่วหน้าแน่ ...บีเลยเจ้ากี้เจ้าการห้ามทัพยกใหญ่

“แล้วให้เบอร์เค้าไปรึเปล่า หว่านเสน่ห์ไปทั่วนะไอ้น้อง ระวังเหอะ!” พี่ตาคมถือลูกชิ้นไปยืนพิงกรอบประตู ถามคนเล่นหมาตัวเองอยู่
“ไม่-เรื่องไรจะให้ ใช่มั้ย เจสสสส-เตออออร์” ชอคโกลาบราดอร์ครางหงิงอ้อนหนักข้อ อีก 3 ตัวลุกพึ่บพั่บมาเบียดไม่ยอม
"อ้อ ยังรู้เรื่องอยู่นะ" โจ๊กเคี้ยวลูกชิ้นตุ้ย

"ผมไม่ชอบคุยโทรศัพท์ ยิ่งกับคนแปลกหน้า ไม่เอาอ่ะ เสียเวลา"
"จะน่ารักไปมั้ย นิสัยหวงตัวโลกแคบอย่างมึงเนี่ย-ไอ้คุณน้องลม!"
"เหรอ ไอ้คุณพี่โลกกว้าง นี่ใครๆ นี่ลมเหนือน้องเพ่โจ๊ะ-นะเพ่!" เมาดิบจะซัดปากกันแล้วครับ
"555 เอาซะกูยอมมึงเลยว่ะ ไอ้น้อง ต้องงี้ซิวะ" คนพี่ยิ้มร่าถูกใจ

                 พูดไปงั้นแหละครับ ถ้ามีคนเข้าหา มาทักทาย-คุยให้เห็น โจ๊กรีบรี่ปรี่กันท่า สกรีน สแกนคนแรกแทบทุกครั้ง ซ้ำกรอกหูน้องคนสวย 'ไอ้นี่นิสัยงั้นงี้ ไม่ดีหรอก อย่าไปวอแวกับมัน' เอาข่าวใส่ไข่ล้วงลึกมาตีแผ่ให้น้องแหยง...ผมแทบไม่ต้องออกโรงด้วยซ้ำ
 
“ม่ายอาวววว ไม่เลียอ๊ะ!”
"555 จัดการเลยพวก!" โจ๊กหัวเราะร่วน
                   เจ้านายคนใหม่หมาดๆ ท่าทางจะโดนรุกฆาต ผมหันไปดูเห็นผุดลุกยืนหลังพิงประตู โชคดีกระโดดเกาะบ่าจะเลียหน้า อีก 3 ตัววนเวียนพันแข้งพันขา

                   เดี๋ยวกูเตะผ่าหมาก ลงไปเลย---ไอ้ฮัสกี้ชีกอ!!!

                   ไอ้พวกเซียนจักรยานนั่นอีก เกือบได้ประทุษร้ายหลายรอบ
คิดแล้วแค้นไม่หาย เพราะมีเก็ทกับบีอยู่หรอก ไม่งั้น---กูพังงานแน่!!!

“ไม่ให้เบอร์เค้าแล้วไปเล่นกะเค้าทำไมวะ?” อ้าวโจ๊ก ถามแมวๆ ผลักประตูมุ้งลวดออกกว้าง หมาหันมาเห็นรีบกุ้มรุมคนถือลูกชิ้นแทน
“ให้ทำไม ผมไม่ได้อยากรู้จักกับเค้า กิ๊กลมนะมีไว้ใช้ ไม่ได้มีไว้โชว์-เน๊าะ” เน๊าะกับหมา แกล้งยื่นหน้าหลอกให้เลีย
“อ้าว เห็นเก่งนักหนา อยู่ที่มอ.ว่างไม่ได้ สไลด์ สกิ๊ดโชว์พวกกูจัง”
“คนเรามันต้อง พัด-ทะ-นา พี่โจ๊ก ปั่นเฉยๆ มันไม่อินเทรน ไม่อินดี้-ใจมั้ย!?”

"หนอย ไอ้อินดี้...ฟิคเกียร์มีไรดีวะ เสี่ยงก็เสี่ยง ทั้งตัวมันมีแต่โครงกับล้อ เบรคก็ไม่มี ไม่ติดกันด้วยซ้ำ" พี่มีบ่น
"อ้าว ไม่งั้นชีวิตจะมีรสชาดเหรอ มันต้องเสี่ยงกันบ้าง งี้แหละ-อินเทรนด์" น้องแถลง
"เฮอะ อินเทรนด์ให้อินดี้เข้าโรงบาลมากูจะสมน้ำหน้าให้"
"อ๊ะๆ อย่าหวัง เรื่องนี้ไม่มีทาง ไม่มีกับคนชื่อลมเหนือแน่ ...เอามา ลูกชิ้นน่ะ!" น้องตัดบท

                     รู้ดีพี่ตาคมบ่นไปเพราะห่วงตัวเองมากแค่ไหน แค่ข้อมือแดง เสื้อเปื้อนมาให้เห็นโจ๊กบ่นหูชา 'นักเปียโนประสาอะไร อยู่คลาสสิคหรือฮาร์ดร็อคกันแน่' แล้วก็เบิ๊ดหลังน้องดังตูม!
                     ถนนข้างชมรมภาพถ่ายระหว่างวิดวะกับศิลปศาสตร์ใกล้สนามบาสของพวกผม ลานซิ่งของกิ๊กลมกับเจ้านายมัน
ใครผ่านไปผ่านมาต้องหยุดยืนดูจนเค้ารู้กันหมด เดี๋ยวนี้บั๊ดดี้บอยโต้โผใหญ่พลอยดังตามไป ไม่รวมเอสไบค์ได้ออร์เดอร์เพียบ

                     เข้าแย่งลูกชิ้นคนพี่ ถอดจากไม้ เรียกชื่อหมาสั่งนั่งค่อยป้อนเข้าปากทีละตัวๆ
ผมเห็นนั่งรอสลอน ส่ายหางดิ๊กๆ เชื่อฟังยิ่งกว่าเจ้าของตัวจริงซะอีก
"เจสเตอร์---ทองดี---โชคดี---อ่ะ เจได!" เจ้านายตัวขาวเรียงเรียกชื่อ วางใส่ฝ่ามือ ป้อนปากหมา
"2 ไม้แล้ว" พี่แย้ง พยายามงั่มลูกชิ้นในมือแข่งกับสัตว์หน้าขน
"เจสเตอร์ ดีมาก---ทองดี---หมดแล้วอ่ะโชคดี ไม่มี หมดๆ" ดีไซบีเรียนอด หุหุ
                   
“ไปเอามาอีก เพ่โจ๊ก ---โชคดีรีเครวส” หันมาเย้ยใส่พี่ตัวเตี้ย เจฟฟรี่หัวเราะเดินเอาถุงลูกชิ้นไปยื่นให้
“ไอ้เด็กอินดี้ ลูกชิ้นกู! คนยังไม่ได้กินเลยเสือกให้หมาคาบไปแดรก” พี่รีบดักยื้อถุงลูกชิ้นจากมือเพื่อนผมยาวมาถือไว้เอง
“แบ่งมาให้ไว-พี่โจ๊ก!”
"ไม่ คนก่อนดิ!"

                  ทำหวงไม่ยอมเจฟฟรี่เลยล้วงส่งให้แทน โดนโจ๊กเตะหน้าแข้ง เพื่อนสนิทผมใส่ศอกแถวคาง กดเบาๆ ก่อนเดินอารมณ์ดีกลับมาที่นั่งข้างผมตามเดิม

“มึงมาทีไร หมากูเสียนิสัยทุกที” คนพี่บ่นอุบ ตาคมค้อนผมยาวแหม่บๆ งับลูกชิ้นเข้าปากงึ่มงั่ม
“หมานิสัยดีเน๊าะ---good dog ๆ ๆ” ชมหมา ยื่นหน้าใกล้ๆ พวกเขี้ยวขาว ลิ้นแดงส่งเสียงงี๊ดง๊าดรับกันใหญ่ เขี่ยขาขอลูกชิ้นอีก
               คนพี่ก้มลง กระแทกเสียง
“bad dogๆๆ”
“good dog ๆ ๆ” น้องไม่ยอมแพ้
“bad dog!/---good dog!” ท่าทางคงได้ขึ้นสังเวียนในไม่ช้า

                  ผมรีบห้ามทัพ
“เข้ามาได้แล้ว ตัวเหม็น ต้องเข้าห้องซ้อมกับเจฟฟรี่อีก”
“กระดิกหางเข้าไปเลย พ่อมึงเรียกแล้ว bad dog!” โจ๊กคล้องท่อนแขนดึงน้องเสื้อขาวเข้ามา ปิดประตูมุ้งลวดมองหน้าหมาๆ คาดโทษ

“แฮ่ๆๆๆ ถอดเสื้อให้หน่อยยย~” ลิ้นห้อยเหมือนหมามาหาผม กางแขนนิดๆ
“แหวะ-เปื้อน-เหม็น!” แกล้งแซวเด็กแต่รูดซิปแขนยาวตัวนอกออก ถอดเหลือเสื้อยืดคอวีแขนสั้นสีฟ้าอ่อนข้างใน
“มีขนโชคดีติดหัวลมด้วย หอมมั้ย?” ประชดอีก  ซุยศรีษะสวยกับหัวไหล่ผม เลยหอมเส้นผมนิ่มโชว์ซะ ---ท้าดีนัก
“อืม ต้องถามโชคดี ใช้น้ำหอมยี่ห้อไร” ผมประชด กดจมูกย้ำไม่ซ้ำรอย
“แหวะ บ้าแล่ววว!” หน้าขึ้นสี รีบหนีเข้าห้องน้ำ โจ๊กกับเจฟฟรี่หัวเราะไล่หลังตามติด

                เสียงปิดประตูห้องน้ำดังไกลจากอีกห้องนึง ---ไม่ได้ยินแน่

“...ไอ้กาย!?” เจฟฟรี่เปิดประเด็น โจ๊กหันมามองผมเลยเปิดปาก
“น้องชายบอก หายจากบ้านตั้งแต่เมื่อวาน (วันศุกร์) บอกแค่ว่า ไปธุระเดี๋ยวกลับมาเอง”
“ติดต่อได้มั้ย?” เจฟฟรี่
“ไม่ได้เอาโทรศัพท์ไป ติดต่อไม่ได้”
"มันเคยทำงี้อยู่ครั้ง หลังวัน---นั่นน่ะ" เจฟฟรี่
"อ้อ" ผมนึกตาม
 
                  หลังวันที่กายเคยบอกเจฟฟรี่หาเด็กผู้ชายให้ วันรุ่งขึ้นหายตัว ตามไม่ได้อยู่ 2 วันมั้ง รู้เพราะแม่กายโทรตามลูกชายกับเพื่อนอย่างผม โน่นกายโทรศัพท์เข้าบ้านเอง บอกไปส่งเพื่อนแล้วถือโอกาสอยู่พักผ่อนต่อ อ้างแบตหมดไม่ได้เอาที่ชาร์ตไปอะไรทำนองนั้น วันหลังกายกลับมาโดนเจฟฟรี่ซักฟอก กายเลยสารภาพความจริงว่าเพราะคิดไม่ตก ว่าตัวเองเป็นเกย์มั้ย
                   จำได้ เจฟฟรี่บอก 'เพราะรัก ไม่เกี่ยงว่าเค้าจะชายหรือหญิงหรอก อยู่ที่มึงทำใจเปิดรับมากกว่า' จากนั้นมากายคุยสนิทกับพวกผมมากขึ้น หากยังคงสุภาพสม่ำเสมอ วางตัวดีไม่เปลี่ยน

“มีเรื่องไร ทำไมไม่คุยกันวะ” โจ๊กหน้าเครียด
“กายมันชอบแก้ปัญหาด้วยตัวเองก่อน ไม่ไหวคงเรียกหาเราเองล่ะ” เจฟฟรี่เป็นผู้ฟังที่ดี กายคุยกับมันมากกว่าใคร
“กลับมาจะด่าให้ ปล่อยให้เพื่อนเป็นห่วง” โจ๊กยังต่อไม่จบ
                   ทั้งโต๊ะเงียบงัน
--------------
“เย๊! สะอาดแล้วคร้าบ ทานได้ยัง?” เอี่ยมอ่อง แจ่มใส
“ไหน ต้องพิสูจน์” ผมชะโงก สูดจมุกฟุดฟิดแถวหลังหู หัวไหล่บาง
“อื๊อ-พี่เหยี่ยว!” หน้าแดง
“พอใช้ได้ น้อยกว่าเจไดหน่อยนึง” เจไดน้องสุด ตัวเล็กโดนพี่ไล่ต้อน เลยเรียบร้อยกว่าทุกตัว สะอาดเรี่ยม

“งั้นลมไปกอดเจไดให้ติดกลิ่นเหมือนกันก่อนดีกว่า”
“ไปเลย กูจะกินซ่าหริ่มให้หมด” โจ๊กรีบคว้าถุงของหวาน
“อ่ะ-โด่ รังแกน้อง นั่นของผม ห้ามแตะ!” รีบไปนั่งข้างพี่ ยื้อถุงออกมาแกะใส่ชาม หวงไว้ซะเอง
“555 ตัวประกันชั้นเลิศ ซาหริ่มสามสี 555” เจฟฟรี่แซว ระเบิดหัวเราะร่วน

                   อารมณ์เครียดเมื่อครู่ ผ่อนคลายจางหายไปเสมือนสายลมเย็นพัดผ่าน
......................
.........................
                    ขากลับคอนโด ในรถคนของผมเอ่ยยิ้มๆ
“แกล้งพี่โจ๊กสนุกดีนะครับ ลมชอบ หน้าได้อารมณ์สุดๆ ตลกกว่าดูซิทคอมอีก ฮิ” ผมขำนึกภาพตาม เสียงโจ๊กโวยยังก้อง
“กูไม่กินผัก จะป้อนอยู่ได้-ม่ายอาววว!”
“น่านะ good boyๆ” คนน้องจิ้มคะน้าน้ำมันหอยรอจ่อปาก บอกไม่ยอมแต่งับลงคอทุกครั้ง มีเสียงเจฟฟรี่หัวเราะขำเป็นซาวน์ประกอบ

              ---เด็กนี่จะรู้มั้ย เวลาอยู่ใกล้ส่งผลให้คนรอบข้างมีความสุข สดชื่นแค่ไหน^^

***********************************TBC by puppyluv

[คนริมคลอง]

เห็นชื่อตอน นึกว่าเฮีย-เจฟ-ฟฟฟฟฟรี้! จะเลี้ยงจิงโจ้เป็นเพื่อนเจ้า 4 ตัว

ที่ไหนได้ จิงโจ้ลมนี่เอง มามะขอดูกระเป๋าหน้าท้องหน่อย แว๊ก.....พี่เหยี่ยว

[sayhi11]

น้องลมโครตน่ารักเลย....
น้องหมาก้อน่ารัก

[zatamare]

มีความสุขมากเลยแหละ ถ้าได้อยู่กะลมคงอมยิ้มทั้งวันเหมือนคนบ้า

[iforgive]

พี่กายน่าสงสารเนาะ

[Gokusan]

ฮ้าาาาา มีความสุข!!

เวลารวมตัวกันแล้วสนุกมากกกก
น้องลมเป็นศูนย์รวมความสุขของพี่ๆ จริงๆ
พี่ 2J เฮฮามากมาย ตาเหยี่ยวก็เนียนน้องเชียว ^^

น้องเป็นสายลมเย็นของคนรอบข้างจริงๆ น่าร้ากกกกก