ลมเหนือที่รัก
ตอน122 รู้ล่ะ มือกลอง---ไอ้นกกระตั้วตัวร้าย
------------------------------
lom's
บอร์ดรูปถ่าย...นิทรรศการ 4K photo contest by GES
ผมอ้าปากค้าง หน้าแดงเห่อพยายามเสชวนคุย เพราะภาพตรงหน้า---
รูปถ่ายรางวัลชนะเลิศ ประเภทภาพสี ชื่อภาพ [in dream] โดย จิระ ใจรักษา
ดวงหน้าผมเต็มใบ ใหญ่ขยายเกินครึ่งภาพ ดีที่พาดแขนโอบหลังไอ้นกเอี้ยงที่แปลงร่างเป็นกระตั้วตัวขาวจั๊วะถึงบังสภาพทุเรศตอนผมหลับฟุบได้ ด้านบนท้องฟ้าสีดำออกน้ำเงินม่วง มีพลุหลากสีดวงน้อยใหญ่ กระจายเป็นดอกเล็กดอกน้อย เรียงรายเต็มท้องฟ้า
มันแบกผมขึ้นบ่าพากลับไปนอน -ชัวร์!!! (+///+)
“มะ -มีจุดพลุด้วยเหรอพี่โจ๊ก” ผมพยายามเลี่ยงอาการสุดฤทธิ์
“เออดิ มึงหลับจากเวที เหยี่ยวแบกขึ้นหลัง นี่วิ่งตามไปกดตอนมันนั่งพักม้าหินข้างสนามฝั่งนู้น ต้องพาอ้อมไกลค่อด ฝ่าฝูงชนตัดตรงไปคณะเราไม่ได้”
"อ่า..."
"เป็นไร ทำหน้า หุหุ" หัวเราะอิกอักในลำคอ มีเลศนัยมาก พลาง'แช๊ะๆๆ' กดชัตเตอร์รัวหากแต่ไม่มีจิตจะใส่ใจ
ในรูปถ่ายขนาด 2 ฟุตใหญ่ติดบอร์ดตรงหน้าจะแจ้งเต็มลูกกะตา...ใบหน้าผมหลับไหลซบหลังคนตัวสูง ที่เห็นครึ่งเสี้ยวใบหน้า คนแบกเส้นผมยาวระต้นคอ ปลายเส้นผมชื้นเหงื่อ เม็ดน้ำเล็กๆ วิบวับล้อแสง ผมเส้นยาวรุ่ยปกหน้าปกตา หากจมูกโด่งคมสัน ริมฝีปากได้รูปหอบอ้าเผยอ สูดอากาศนิดๆ หล่อเหลาเทพขนาดนี้เหยี่ยวขาวแน่นอน จะเป็นใครได้อีก
ตบแสงแฟรชกระทบเสื้อสูทสีขาวมันวาว แตกเกรนเหมือนดวงดาวพร่างพาย ส่งภาพเบลอไม่ชัด เปล่งออร่าคล้ายในฝัน ฉากหลังสีดำของท้องฟ้ากระจ่างมีพลุหลากสีแต้มระบาย ...คล้ายยิ่งกว่าเทพนิยายภาพฝันแสนหวาน
"ใช่พลุตอนนิเทศแสดงแสงสีเสียงใช่มั้ย" ไฮไลท์ของงาน ใครๆ ก็รอชม ...กูรเจือกหลับ
"ใช่-แต่มึงทำพี่ช๊อคว่ะ แม่มหลับทั้งๆ ยืนอยู่ คราวนี้รู้ยังไม่ได้โกหก" ผมอายเลย ล้อเล่น แซวกรอกหูให้ฟังมาเป็นอาทิตย์ตั้งแต่จบงาน เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง
"ผม..." หาคำพูดไม่เจอ
"ทีนี้รู้ยัง หลักฐานจะแจ้งคาตา ที่ล้อมึงนะไอ้น้อง เรื่องจริง!" พี่ตาคมย้ำชัด
"พี่-อ่า..."
เรื่องนิสัยผมชัทดาว์นตอน 4 ทุ่ม วันงานวันนั้นคงเหนื่อยผสมเรื่องเสร็จ วูบไปตอนไหนไม่รู้ตัว ล้อหยอกแซวจนจะเตะเก็ทหลายรอบ โทษฐานเอาความลับมาเผย
นี่พยายามพัฒนาตัวเองให้นอน 4 ทุ่มครึ่งเท่าตอนสอบไล่ ม.6 แล้วนะ ไหงทุกวันนี้ถอยหลังเข้าคลอง กลับมาง่วงหลับช่วง 4 ทุ่มเหมือนเคย
ฮื่ย---เพราะไอ้นกบ้านั่นตัวเดียว กอดกล่อมสโลวซบข้างตัว กลิ่นกายมัน อุณหภูมิเนื้อตัวอุ่นๆ กำลังดีของมัน อ๊างงงง ออกจากหัวไอ้ลมด่วน!!!
ไม่ใช่แค่ที่หนึ่ง รางวัลที่สองก็ด้วย
รูปของพี่ปี 4 ภาพผมยืนหลับกับอกแกร่งของผู้ปกครองที่ตระกองกอด กลางเส้นสายสีส้มทองของบรรดานักแสดงที่วิ่งผ่านนั่นอีก หลักฐานมัดแน่นหนา โชว์หราขนาดนี้...อะไรจะปานนั้น
"นี่ก็ด้วยดู จะได้รู้ตัวเองสลบไปยังไง ท่าไหน-ชัดป๊ะ?" ช๊าดคร๊าบบบ ไอ้พี่โจ๊ก
"เอ่อ..."
"หลังเวที หลังงานเสร็จเป๊ะๆ ไม่ได้โม้" อ่ะจ๊ะ ไอ้ลมผิดเองจ๊ะ Y-Y
เล่นชี้ ใบหน้าผมในรูปที่ผินหน้าหากล้อง หนังตาปิดสนิท แนบแก้มกับบ่าของเหยี่ยว รูปมุมนี้ มันหอม ---ไม่ซิ จูบเส้นผมของผมแน่ไม่ต้องเดา อ๊าซซซซซ ข้างในใจตะโกนก้อง!!!
"...ผมอายว่ะ พี่โจ๊ก" ข้างนอกผมเสียงอ่อย
"555 เป็นพี่ พี่ยิ่งกว่าอายว่ะ ลม" ซ้ำเติมกันเข้าไป
"อ๋อย..."
"ตอนสองตี๋หมวยเล่าวีรกรรมเรื่องกิน-นอนของมึงให้ฟัง พี่ชายคนนี้ไม่เชื่อนะ เจอดอกนี้เข้าไป จบสนิท เชื่อหมดใจเลยว่ะ 555" เหอๆ ไอ้พี่ไฮเปอร์จอมทับถม
เปลี่ยนๆๆๆ
ขมีขมันดันตัวพี่ชายแสนซนให้พาไปดูป๊อปปูล่าร์โหวตที่ติดข้างกัน
รูปภาพเก็ทสดใส มีพี่เมี่ยงคำ ส้มแก้ว-เฟรชชี่บริหารเพื่อนบี อีกคนน่าจะปีสองจากถาปัด 3 สาวลีดเดอร์ สวยหล่อสดใสจับจิต ยืนกลางหญ้าเขียวและท้องฟ้าสีฟ้าสดใส
เพื่อนตี๋โดดเด่น เด้งสัด ทั้งมหาลัยคงอิจฉาหนูบีตาลุกไหม้ หุหุ
รูปภาพผมกับพี่เจฟฟรี่บนเวที ทำผมเขินตัวเองอีกรอบ จะบอกว่ายังไม่ได้ดูแผ่นคอนเสิร์ต กลัวไอ้พี่โจ๊กว๊ากอีกรอบ เลยได้แต่ฟังๆ พี่เค้าโม้ไปเรื่อย
"นี่พี่ถ่ายเอง มืออาชีพมั้ย แสงบนเวทีตรงนี้นะ---" ร่ายเทคนิคยาวเฟื้อย แต่รูปออกมาสวยจริงๆ
"อื้อ เพราะกล้องเจ๋งรึเปล่า" ผมแกล้งแซวนึกภาพ พี่ตาคมคุมกล้องท้ายสนามสุดทางเดินโน่น ต้องซูมไกลค่อดๆ
"ไม่ใช่แค่อาวุธ มือคนนี่ด้วย ไงล่ะ อึ้งๆๆ อ่ะดิ๊ 555"
"ผมควรจะชมพี่มั้ยเนี่ย ว่าเทพพพพพมั่ก ไม่มีใครผู้ใดเทียบเทียมในสามโลก ทั่น-เพ่-โจ๊ก จิระของเรา เราๆๆๆๆ" แกล้งเอคโค่ล้อพี่
"555 อยู่แล้น-ไอ้น้อง" ตบหลังผมดังอั๊ก ไม่มีถล่มตัว น่ารักงี้น่าจับหอมแก้มชะมัด
แล้วก็รูปที่ผมอยากรีบเดินหนีไปไกลๆ พื้นเอียงจะเสียอารมณ์ดีอีกระลอก
"รูปนี้ไอ้ก่อถ่าย มุมพอใช้แต่ภาพคมชัดมาก ที่คนโหวตให้พี่ว่าไม่ใช่เพราะเทคนิคหรอก หน้าคนในรูปมากกว่า"
นี่แหละที่ผมไม่กล้ามอง
หื่นปิดไม่มิด จะกินผมทั้งตัวขนาดนั้น
เวทีนี้มีเพียงเราสอง ทำไปได้
อ๊ากกกก---ไอ้นกบ้า T^T
"จริง ๆ มีภาพคู่สองคนเพียบ แต่รูปนี้มีไมค์แค่ตัวเดียวไง" ไม่ต้องบรรยายใต้ภาพครับพี่โจ๊ก ขอร้อง
แหง๋แซะ โอบผมลากถูลู่ถูกังไปโน่น ขอบเวทีโยกซ้ายสุด-ไปขวาสุด ทั้งงานกรี๊ดกันทั่วหน้า
นักร้องไม่มีโอกาสปลดไมค์จากเสา เกสรับเชิญจอมบงการหอบปลิวไปแล้ว
ถึงคราวท่อนผมร้อง เลยต้องแนบซบอกมันอย่างที่เห็น ห่านจริงเลย
คิดถึงจำนวนคนดู...ไม่ไหว ไม่อยากคิด (>///<)
คดีอุกฉกาจ ตั้งท่าจะเดินหนีไปอีกบอร์ด
"มาดูรูปนี้เร็ว!" พี่โจ๊กเบี่ยงตัวไปอีกบอร์ดใกล้กัน
"ไหนครับ?"
"พี่ไอดอลไอ้ตี๋กับพี่ชายแสนดีของมัน" พี่เคาะนิ้วกับบอร์ด
"อืม" รูปพี่กายกับนกกระตั้วตัวร้ายของผม
รูปนี้เป็นรูปสี พี่เมฆาถ่าย...เทียบให้เห็นผู้ชายสองคนยืนกางพิมพ์เขียว คุยงานกันบนโครงเวที มีคนอื่นลิบๆ ประกอบพร็อพ เห็นหันหลังไม่ก็หันข้างให้แค่เลาๆ เป็นเงาฉากหลัง
พี่กายหน้าตรงหันหากล้องแต่ไม่ได้มองจุดโฟกัสของกล้อง เหยี่ยวก้มหน้านิดๆ สายตาจ้องดูแบบแปลนในมือ แขนแมนมัดกล้ามสวยพ้นเสื้อเชิ้ตนักศึกษาที่พับเลยข้อศอก
มอมแมม เปื้อนเหงื่อแต่ฟีโรโมนเพศชายพุ่งออกมาจากภาพจนผมใจเต้นแรงไม่รู้ตัว
"รูปนี้เหยี่ยวมันใส-เด้งมาก หน้ามัน ตัวเปียกซกมกทั้งคู่ แต่พอไอ้เมฆาใช้ชัดคน ยิงเกรนข้างหลัง นายแบบเลยเด้ง-แมนสัดซะ"
"...." ผมพยายามสะกดเสียงหัวใจเต้นไม่ให้พี่ข้างตัวได้ยิน ยากแท้
"เอ้า-ให้ทาย" มือกล้องตั้งคำถาม
"ทายว่า?" ผม
"รูปนี้ ใครโหวตให้และพิเศษยังไง ติ๊ก-ต่อกๆๆ"
"เอ๋?" ผมนึกตาม ก็นักศึกษาด้วยกันจะมีอะไรพิเศษ
"รูปนี้คนโหวตนอกจากจะให้คะแนนยังเขียนช็อทโน๊ตเล็กแถมด้วย" พี่เจ้าของโปรเจคเฉลย
"ว่า?" ผมชักสงกะสัย
"ขวัญใจสีม่วงเต็มจอ"
"อ้อ ---ผ่าน ไปดูรูปอื่น!" ไม่ต้องบอกก็รู้ เทพทวีคูณกันขนาดนี้
"ไม่อยากรู้เหรอ เค้าเขียนว่าไงมั่ง"
"ไม่!" กูไม่อยากตามหึงหวงให้มันได้ใจหรอก
"กล่องชิงโชคอยู่ในตู้เทาห้องชมรม เผื่ออยากดูน่ะนะ" พี่ตาคมเป็นต่อ เล่นอะไรเนี่ย
"ไม่!"
"ไม่ล็อคกุญแจด้วยเอ้า"
"ม่ายยย!"
ลิ่วไปอีกบอร์ด ดูรูปขาวดำดีกว่า
รางวัลที่ 3 เป็นรูปลีดหญิงทั้งคู่ สองคนนี้อยู่ในรูปเดียวกันกับเก็ท ถ่ายครึ่งตัว ยืนชิดคู่กันแอ่นอก สองมือไพล่หลัง ยืนชิดอกเบียดอก ท่ายืนมาตรฐานของลีด สายตามองกล้องส่งยิ้มหวาน
สวยสดใสทะลุสีขาวดำ
ส้มแก้วกับพี่เรน่า พี่พิธีกรงานประกวดดาว-เดือนมหาลัยตอนเฟรชชี่ไนท์ เห็นอย่างนี้รู้ชัด ส้มแก้วคณะบีขึ้นแท่นสาวสวยสุดฮ็อทของ ม.แน่นอน เพราะเท่าที่ผ่านตารูปถ่ายเยอะพอตัว
รางวัลที่ 2 เป็นรูปพี่เมี่ยงคำ สวมชุดไทยแฟนซีเลิศหรู เทริดศรีษะและดอกไม้ไหวทองคำอลังการ สไบแถบคาดหน้าอกอวดทรวดทรวงสวย โชว์หน้าท้องขาว
ชายผ้าถุงแหวกสูงถึงปลีน่อง เปลือยขาขาว โดดเด้งแทบทะลุออกจากภาพขาวดำ
ชุดค่อนข้างโป้แต่มุมภาพนี้พี่เมี่ยงคำสวยหยาดฟ้าสมเป็นราชินีนางอัปสรจริงๆ
นั่งเสลี่ยง เอนท่าโพสต์โชว์เรียวขาพิงหมอนอิงมีพี่ผู้ชายถอดเสื้อโชว์กล้ามเปลือยท่อนบนหามอยู่ 6 คน โพกผ้าคาดศรีษะและเครื่องประดับสไตล์หนุ่มเหนือ
แสงสว่างและพร็อพบนเวทีฉายชัด งานแสง-สี-เสียงถัดจากวงผมเล่น
เสียดายจัด ทำไมตอนนั้นไอ้ลมเจือกหลับฟะ อดดูไฮไลท์ของงานซะได้
แล้วก็รูปชนะเลิศ ประเภทขาวดำ [beat heat] โดย เมฆา ...
รูปคนตีกลองบนเวที อืม...รูปสวยจริง ๆ บรรยากาศเนียนสะอาด นุ่มละมุน เส้นแสงดูลงตัว คนในภาพกับกลุ่มกลองชุดส่ออารมณ์ดุดันแทบระเบิด
บัดเดี๋ยวก่อน
นี่---
นี่---
นี่มัน---
เสื้อตัวนี้ ใบหน้าเทพแบบนี้ ทรงผมที่ยาวปิดบังดวงตาหมิ่นเหม่ให้เห็นแค่เสี้ยวหน้าด้านข้าง จมูกโด่งเป็นสันริมฝีปากเผยอหอบอากาศ แนวคาง ...ลาดไหล่ที่ต้นแขนแมน
ที่สำคัญ แผงอกเปิดกระดุมโลหะล้อแสงแฟรชเกือบเปลือยนั่น มีสร้อย...สร้อย
สร้อยทองคำขาววาววับล้อแสงไฟ ...จี้รูปเหยี่ยว---ฮ่วย!
จะเป็นลมอีกรอบ ขอยาดม ยาลม ยาหม่องด่วน T0T
ไอ้ที่บอก 'พี่ไม่ได้อยู่ข้างหน้านะ ไม่ต้องมองหา จะอยู่หลังเวทีนี่ล่ะ เผื่อลมของพี่เป็นไรจะได้อยู่ใกล้ๆ ช่วยไว้ทัน' นี่มันโกหกชัดๆ!
ไอ้นกเถื่อน มันตีกลองอยู่ข้างหลังผมตาล๊อดดดดด(><)
ขอรีเพลย์แป๊บ
เพลงช่วงแรกที่หันมาสำรวจ ตอนนั้นมีเรย์แบนกับหมวกผ้ายืดสีดำนี่หว่า
คุ้นๆ แต่มองผ่าน โดนกลองบังมิดเลยไม่ติดใจเอาความ
"พะๆ---เพ่ โจ๊ะ!" ผมลิ้นพันกัน ชี้นิ้วสั่นๆ รู้ตัวรีบกำหมับ เก็บอาการ
"อ๋อ เหยี่ยวไง มันเองแหละ" เดินมาหา ว่าเรื่อยไม่เดือดร้อนพร้อมกด 'แช๊ะ' หลายแช๊ะมาก
"โหยยยย พี่" ผมหมดแรง รู้กะเค้าด้วยเหรอ
"นี่เพลง miracle ไม่รู้ไงหมวกกับแว่นหาย คนรู้กรี๊ดถล่ม เพลงเกือบล่มเพราะมันคนเดียว" พี่เตี้ยข้างตัวบรรยายสรรพคุณ
"......" ผมมึนตึ๊บ ของจะขึ้น เอิ่ม-ตั้งแต่เมื่อไร ทำไมกูไม่รู้เรื่องกะเค้าเล๊ยยยยย
"ไอ้โม มือกลองวงโน้นมาเสียบแทน 2 เพลงสุดท้าย แรกนัดคิวไว้แค่เพลงเดียว คือ swear แล้วจบเลย แต่เจฟฟรี่ดันซ้อนแผนให้ลมร้อง รักไม่ต้องการเวลา ให้มันน่ะ"
"...(--)" อึ้งซะครับ อึ้งๆๆๆๆๆๆ
"เหยี่ยวมันพูดตอนยืนที่จุดมาร์คด้วยกัน บอก-กูดีใจชิบหายเลยว่ะ ไม่อยากเชื่อว่าจะได้ยินจากปากมัน 555" พี่โจ๊กเล่ายาว ผมยืนกำหมัดแน่น
ช่วงสเปเชี่ยล เกสสตาร์ เล่นงานผมเกือบเอาตัวไม่รอด แค่เห็นหน้าว่าเป็นใครเดินขึ้นมาจากกลุ่มคนดู ดันลืมเนื้อเกลี้ยง ร้องผิดร้องถูก บล็อกกิ้งตรงไหน ยังไงหายหมด สติหล่นๆ หายๆ ตามเก็บไม่ทัน ...มาเจอวันนี้ กู่ไม่กลับเลยครับพี่น้อง
ไอ้นกกระตั้วตัวร้าย เจ้าเล่ห์เพทุบาย
กลับไปวันนี้ไม่โดนหักปีก กร้อนถอนขนหมดเกลี้ยง อย่ามาเรียกผมว่า ลมเหนือ!!!
***********************************TBC by puppyluv