หัวข้อ: ลมเหนือที่รัก my luv พิเศษ#3 X88 (17/12/2011)p.399

[ppmayuree]

อ่านแป๊บ ๆ จบตอนซะแล้ว

[yeyong]

ตอนนั้นเหยี่ยวโมโหหิวจริงเร้ออออ

[LoveAholic]

หมั่นไส้อินก  ทำเป็นแยกแยะได้ 
อย่ามาอ้างเล้ยว่าหิว ใครเชื่อนายยะ
จะคอยดู ว่างานนี้คุณพี่เหยี่ยวเค้าจะ
ไม่เป็นคนดีได้ตลอดรอดฝั่งอ๊ะป่าว

[puppyluv]

ลมเหนือที่รัก
ตอน 129 GES's studio#2 ทุบโต๊ะ
------------------------------
 
lom's

     "พักทานข้าวเที่ยงก่อนค่า!" พี่ผู้หญิงห้าวคนประสานงานปรบมือ หยุดกระแสทุกอย่าง
"เฮ้ พวกเรา ข้าวเที่ยงทางนี้ๆ" สต๊าฟของ GES เสียงดัง เชิญชวน
"วู้ กะลังหิว"
"มีไรกินมั่ง"
"น้องๆ ผู้หญิง น้องส้มแก้ว น้องญาญ่า น้องเมี่ยงคำ เชิญครับๆ เลือกก่อนเลย" คนเรียกพวกพี่ลีดเซ็ทเดียวกับเก็ท ดอกไม้งามในกองถ่าย 'ผู้หญิง'

                      ผมมองข้าวแจก ข้าวผัดกุ้ง กระเพราสารพัด ข้าวหมูทอดกระเทียม สปาร์เก็ตตี้ขี้เมา ขนมหวานขนมเค้ก-ขนมอบนานาชนิด
ไม่สามารถทั้งนั้น กุ้ง กระเทียม ของเผ็ด ...จบกันผม (Y-Y)

"เหยี่ยว ---กูไปห้าง Em!" พี่เจฟฟรี่คว้าคอตากล้องที่ดิ้นขลุกขลักอยู่
"อ๊อยย จะเก็บกล้อง!"
"เน่!"
         
                       ผมเห็นแล้ว ลุงช่างภาพชาวเกย์สูงอายุเคราขาวคนนั้น เข้ามาแนะนำพี่โจ๊กตลอด
พอๆ กัน 2 คนพี่น้อง...ผมกับพี่เจฟฟรี่โดนสไตลิสต์กับตากล้องย้ำเรื่องหน้าหงิกกันอยู่สองคน ---ก็ไอ้นกกระปูดโดนกระเทยรุมอยู่คนเดียว บ้าชะมัด -*-

"จะชวนมึงอยู่..." เสียงนุ่มตอบกลับ สบตาผมที่ยืนรอจะออกไปพร้อมพี่ 2 คนนี้แล้ว คว้าสัมภาระตัวเองพุ่งตามกันทันควัน
"เฮ้-ไปไหนกัน!?" พี่กาย
“ห้าง Em ใกล้ๆ" พี่เจฟฟรี่
"ไปด้วย!" พี่กาย
"รอเมี่ยงคำแป๊บนึงค่ะกาย จะไปเอาเครื่องประดับที่ร้านด้วย พี่สไตลิสต์เค้าอยากได้ของเพิ่มน่ะค่ะ" พี่เมี่ยงคำแทรก อ้อ...สปาร้านแม่พี่เมี่ยงคำอยู่นั่นนี่หว่า
"ค่อยตามไปละกันกาย บอกน้องมึงด้วย พวกกูล่วงหน้าไปก่อน ไป-ลม!" พี่เจฟฟรี่รุนบ่าผม อีกข้างล็อคคอพี่โจ๊กที่ดิ้นไม่ยอม โวยวายจะเก็บอาวุธก่อน

                        เดินพาเหรดออกมาทั้งชุดของ GES เต็มคราบ
..........................
.................................
                       ในห้าง Em...
                       คนมองกันให้พรึ่บ พร้อมซุบซิบตามหลัง 'ต๊ายนายแบบ นางแบบของ GES ล่ะเธอ หล่อ สวยมากเลยว่ามั้ย'
ผมหันหลัง มีพี่ลีดผู้หญิงตามมาด้วยเหรอ แค่ 4 คนนี่นา

"มองหาใคร!?" นกประปูดจับต้นแขน เลยต้องเดินแนบชิด
"นึกว่าพวกพี่เมี่ยงคำตามมาครับ"
"ทำไม?"
"จะได้เดินรอๆ พวกพี่ผู้หญิงท่าทางเดินลำบาก" ชุดคับติ้ว มินิสเกิร์ตสั้นจู๋คัลเลอร์ฟูล แถมรองเท้าส้นตึกสูงปรี๊ดขนาดนั้น
"มีแค่เรา..."
"ได้ยินเค้าพูดนางแบบนี่ครับ" 'นางแบบจากเมืองนอกเปล่า ตัวสูงเชียว' 'หน้าสวยมากอ่ะ' ผู้หญิงกลุ่มอยู่ใกล้ๆ ว่าให้ได้ยินประกอบคำรับสารภาพ

                  นกกระปูดหันมองบ้าง ก่อนจะยิ้มบางๆ โอบกระชับต้นแขนผมแน่นเข้า ได้แต่ทำใจ มันมีมั้ย-ยางอายน่ะ T///T!
"ไปกันเถอะ ไม่มีใครหรอก ถ้าจะตามมาคงโทรหาเราเอง"
                  รับทราบ เร่งเดินตามหลังพี่ฝรั่งกับพี่ตากล้องไป เสื้อยืดสีดำทั้งคู่แต่ดูยังไง วันนี้พี่เจฟฟรี่รัศมีนายแบบวิ๊งๆ สะกดทุกสายตาชะงัด
                   
                   ผมเพิ่งได้โอกาสสำรวจชุดแต่ละคนจริงจังก็ตอนนี้ ...เสื้อผ้า-หน้าผม ธรรมดา เปิดใบหน้ากับเก็บให้มากหน่อย ชุดเสื้อยืด-กางเกงยีนส์ยืนพื้น และด็อคแทคคนละสี
                   พี่เจฟฟรี่ wild ยีนส์สีดำซีด เสื้อยืดสีดำ เพิ่มผ้าพันคอลายตาหมากรุกเล็กๆ สีดำสลับเทาฟ้า มัดรอบคอล้อกับแสงสีของนัยน์ตาสีเทาฟ้า ตอนนี้แกะออกเหลือเสื้อตัวเดียวยังเท่ห์ร้าย สะดุดตาที่สุดเป็นบู๊ทสั้นหุ้มข้อเท้าสีดำเป็นมัน หมุดกับห่วงคล้องโลหะสีเงินแวววาวมองเพลิน เผลอจ้องด็อคแทคสีเเหลืองแวววาวกลางหลัง ...ใส่ขวางลำคอเหมือนผม คอนเซ็ปต์เถื่อน เซอร์เหมาะกับพี่ชายคนนี้จริงๆ
                   ไอ้นกกระปูด chick ข้างตัวถอดแอคเซสเซอรี่ออกเกลี้ยง เหลือเสื้อยืดสีขาวคอวีรัดพอดีตัวกับกางเกงยีนส์สีน้ำเงินฟอกจนซีด ถอดเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีแดงตัวนอกออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่...ด็อคแทคสีดำกับตัวอักษรโลหะ G ตัวใหญ่อยู่กลางหลังหรา ...นี่ห้อยสร้อยคอเลียนแบบกันใช่มั้ยนี่
                   พี่กาย gentle น่าจะสุภาพสุด จำได้ว่าเสื้อยืดกางเกงยีนส์เหมือนกัน แต่สีออกน้ำเงินสว่าง เสื้อเชิ้ตแขนยาวสวมทับ ปล่อยสาบเสื้อแหวกหมดแต่ดูยังไงก็เหมือนคุณผู้ชายนักเรียนผู้ดีอังกฤษ ขนาดสีด็อคแทคสีส้มยังส่งบุคลิคอบอุ่นอ่อนโยนออกมาได้ สมกับที่เป็นนายแบบรับงานมาช่ำชองจริงๆ


                   ทว่า ตอนนี้...ไม่อยากมองมันเล๊ย ให้ตาย เสื้อผ้าธรรมดาแค่นี้ ทำไมพอมาอยู่บนตัวมันถึงแปลงร่างเป็นยอดมนุษย์ไปได้ ...ไม่อยากจะคิด ถ้ารูปถ่ายชิ้นงานออกมา ผมว่าตัวเองจะจืดชืด-โดนดับออร่าได้ขนาดไหน ---ทำไมตรูไม่หล่อแมน แฮนซั่มแบบนี้มั้งวะ T^T

                   ก้มมองกางเกงยีนส์เดฟลูบแนบเรียวขาสีฟ้าฟอกซีดเกือบขาว เสื้อยืดคอวีสีขาวเหมือนมันสวมทับกับเสื้อกั๊กผ้าร่มพองลมเป็นลูกๆ สีขาว ไม่รวมฮู๊ดมีระบายขนกระต่ายบางเบานั่นอีก...คิดได้ไงให้ผมเป็น flower อยากจะถอดด็อคแทคสีขาวนี้เขวี้ยงทิ้งซะจริง ---แต่ทำม่ายด้าย (Y-Y) ได้แต่กระทืบเท้าย่ำบู๊ทหนังลูกวัวสีครีมน้ำตาลอ่อนที่สูงมากๆ คู่นี้ไปมา
                   นึกขึ้นได้---ทำไมไม่ถอดพวกนี้ออกก่อนมาวะ กลายเป็นผมคนเดียวที่ทรงชุดเต็มขั้น สองตัวนั้นโละเนื้อตัวเกลี้ยงเกลารวดเร็วไปไหน ไม่บอกกันมั่ง
               
"มองไรพี่" หันมาวิ๊งๆ
"ป๊าววว!?" ปฏิเสธทัน ชิมิ
"จริงง่ะ พี่หล่อล่ะซิ"
"อื๊อ...ไม่เอา" ผมรีบหันหนีเมินไม่มองเพราะมือใหญ่เอื้อมเกลี่ยเส้นผมข้างแก้มทัดหลังหูให้ขณะยืนบนบันไดเลื่อน

                  คนใช้กำลังรีบบอกเพื่อน
"เจฟฟรี่ ร้านใบข้าว-ชั้น 3!"
"เออ-กำลังจะถามมึงอยู่ ไปฟู้ดเซนเตอร์ได้โดนรุมทึ้งแน่!" พี่เจฟฟรี่จับกระชับพี่โจ๊กแน่นเข้า
"ปล่อยได้แล้ว เจ็บแขน!" พี่ตาคมในมือโวยให้ได้ยิน
"อยู่เฉยๆ---" พี่เจฟฟรี่ไม่สน

                 ชั้น 3 ผมเห็นร้านขายอุปกรณ์กีฬาอยู่ข้างหน้า มีกลุ่มคนเดินตามมาซุบซิบหนาหู หนาตามากขึ้น
เหลือบๆ ชำเลืองมองหลัง อะจื๋ยยย...ตามหลังตรูมานี่หว่า ก็ส้นรองเท้าผู้หญิงฝูงนั้นมันดังก๊อกๆ แก๊กๆ ซะขนาดนั้น

"พี่เหยี่ยว ลมอยากได้เสื่อโยคะ" ชี้เป้าร้านข้างหน้า
"มึงไปก่อนเลย!" เสียงทุ้มดังบอกพี่เจฟฟรี่ที่มุ่งไปร้านใบข้าว ตรงหัวมุมไม่ไกล
"ya!"
"โอ๊ยยย ไอ้หมาบ้า!" พี่โจ๊กโดนพี่เจฟฟรี่ลากลิ่ว

                  แค่ก้าวเท้าพาผมหักเลี้ยวเข้าร้าน มีกลุ่มผู้หญิงแต่ตัวเปรี้ยว 4-5 คนวิ่งซอย 100 เมตรส้นเข็มตามเข้ามาทักทันที
"ขอโทษนะคะ ใช่คุณที่เป็นแบบหน้าร้านสปา MONA รึเปล่าคะ?" ร้านสปาแม่พี่เมี่ยงคำ รูปมันนอนคว่ำถ่ายหันหน้าเห็นแค่สันจมูกด้านข้าง มีมือผมลูบหลังกับสาหร่ายสีเขียวๆ ครึ่งตัวได้
"คิดว่าไงครับ" ฮื่ย...ไอ้นกบ้า เล่นลิ้นไม่พอเจือกหันมายักคิ้วกวนผม ก่อนจะหันกลับไปโปรยเสน่ห์หวานกับกลุ่มสาวๆ
"อุ๊ย...งั้นขอถ่ายรูปด้วยนะคะ~" ชูมือถือสลอน เพชรพลอยประดับวูบวาบ แพงๆ ทั้งนั้น
"ยินดีครับ" โน้มเข้าหา พวกชะนีกรี๊ดสนั่น เรียกคนนอกร้านที่จดๆ จ้องๆ อยู่แล้วให้เข้ามาสมทบคึ่ก

                 กรี๊ดกร๊าดเต็มหน้าร้าน ผมฉุนซะยิ่งกว่าฉุน โดนตั้งแต่เช้า ตอนนี้โมโหหิวสุดๆ ด้วย ...แม่มเอ๊ย
ฉวยเสื่อสีน้ำเงินเข้ม อันแพงสุด ใกล้สุดมุ่งไปหาแคชเชียร์

"อันนี้ครับ คนนั้นจ่าย" ชี้ระบุผู้ต้องหา พุ่งออกเลย
"โอ๊ะ!"
"อุ๊ยว๊าย ตายแล้ว!"
"แม่ร่วง อร๊ายยย!" กระแทกไหล่ร่างสูงดังปึ๊ก ฝ่ายนั้นชนผู้หญิงย้อมผมสีน้ำตาลทองที่ยืนติดร้องว๊าย ทันเห็นเหล็กดัดสีชมพูเต็มปาก สะใจมั้ยรูปถ่ายประวัติศาสตร์นะนั่น!!!

                 ช่วยไม่ได้ อยากกองเต็มหน้าร้านขวางทางทำไม
"เฮ้ รอพี่ด้วย!" คนคุ้นเคยแว่วๆ ข้างหลัง

                  กูไม่สนโว๊ย อยากจมอยู่ตรงนั้นก็เชิญ !!!
................
......................
                เข้าร้านได้ ก้าวฉับมาลากเก้าอี้ครืดนั่งลงทันใด
"เป็นไรมาอีก งอนแฟ่ดๆ เป็นผู้หญิงตั้งแต่เริ่มกดชัตเตอร์แล้ว" พี่ตากล้องปากไว
"พี่โจ๊ก พูดดีๆ ผมไม่ใช่ผู้หญิง!" เสียงแข็ง ไม่สบตาคนนั่งตรงข้าม
"ไม่ใช่-ดูหนังหน้าตัวเองดิ๊ คนเข้าใจผิดทั้งบางแล้ว"

"เพ่-โจ๊ก!" กดต่ำเย็นยะเยือก ไม่ชอบจริงๆ
"อย่าไปเหวี่ยงใส่น้อง" พี่เจฟฟรี่กอดอกนั่งข้างเดียวกันปราม
"ก็ดูมันดิ๊"
('ก๊อกๆๆๆ') พี่เจฟฟรี่เคาะปลายนิ้วกับโต๊ะ ชายตาดุกับคนตาคมข้างตัวเอง

                  โต๊ะติดผนัง มีแค่ 4 ที่นั่ง ฝั่งตรงข้ามพี่โจ๊กนั่งใน ข้างกันคือพี่เจฟฟรี่ ผมเลยต้องอีกนั่งฝั่ง ประจันหน้ากันอยู่
คิดแล้วยังแค้นไม่หาย อะไรๆ ทำไมมันไม่ได้ดั่งใจไปหมดเลยวะ ทำไมเป็นอย่างนี้ ทุกทีใจเย็น ผมหาเหตุผลมาหักลบกลบละเลยมันได้เสมอ
                  สงสัยมันไม่ใช่วันของผม มันเป็นวันของสีชมพู ตั้งแต่เช้าแล้ว...ปลายผมชมพู เหล็กดัดสีชมพู อ๋อย...เมื่อไหร่จะจบๆ วันวะ!???

"ดูทำหน้าเข้า"
"...." ผมกู้สติสนใจพี่ตาคมนั่งตรงข้าม...เข้าใจว่ามาคุกับพี่ฝรั่ง แต่ไม่ต้องวอแวผมซักวันจะได้มั้ย!???
"นี่...ดูเลย" พี่โจ๊กเคาะผนังกระจกสีชา ข้างตัวกูเลยนี่หว่า
"อย่าพาลน้อง เหลือบ่ายอีก ...เรายังไม่เสร็จคดีกัน" พี่เจฟฟรี่หรี่ตามองคนตาคมข้างๆ คาดโทษเต็มเหนี่ยว

                  โอ๊ะโย๊ะโย๋...นี่ผมรึ แต่งหน้าบางธรรมชาติ...แต่ทำไม...สวยงี้อ่ะ ขนตาถูกดัดงอนเช้ง
ตายๆๆ จะเอาหน้าไปไว้ไหน รีบท้าวศอกยกแขนขึ้นบัง ก้มหน้างุดเกือบมุดโต๊ะ

"นี่-อย่าบอกนะว่า ไม่ได้ดูตัวเองในกระจกเลยซักน้อยนิด" เงยหน้ามาเจอพี่โจ๊กชะโงกหน้ามาว่ากลางโต๊ะ พี่เจฟฟรี่กอดอกมองผมอยู่เหมือนกัน
"อื้อ..." พยักหน้ารับ ตรูอยากจะร้องไห้

               ...โลกช่างไม่ยุติธรรม ทำไมถึงทำกับลมเหนือเยี่ยงนี้ (T^T)

"สไตล์ GES เค้าล่ะ ผู้หญิงหล่อ ผู้ชายสวย ไม่งั้นก็ขั้นเทพหยั่งพี่ ไม่ต้องไปสนใจหรอก" พี่เจฟฟรี่เหมือนๆ จะให้กำลังใจ แต่ผมอยากงับโต๊ะไม่ให้เหลือซาก
"ชิ...หลงตัวเอง" พี่โจ๊กเบามาก พี่เจฟฟรี่ก้มลงกัดต้นแขนหมับ
('งั่มๆ') "โอ๊ย-ไอ้หมาบ้า" พี่โจ๊กโดนพี่เจฟฟรี่
(พลั๊วะ!) "โอ๊ย-ใครวะ!" พี่เจฟฟรี่โดนใครต่อ!?

"กัดมาได้ไง เป็นรอยเล๊ยยยย ดูดิ๊" พี่โจ๊กไวกว่า ใส่หมัดต้นแขนพี่เจฟฟรี่หลายปึ๊ก
"....." พี่ผมยาวนั่งนิ่งยอมให้ซ้อมเฉย
                   พอๆ กับไอ้นกกระปูตัวโตจะซ้ำหัวเพื่อนด้วยเสื่อโยคะอีกรอบ
"ของขึ้นเหรอ พ่อหนุ่ม?" นกเถื่อนว่าเพื่อนก่อนนั่งข้างผม ยื่นเสื่อให้
"อัดมาได้ เจ็บนะโว๊ย!" พี่เจฟฟรี่กัดฟันกรอด ตาขวางว่าเพื่อนเหยี่ยวพลางรีบหันไปรวบหมัดพี่โจ๊กไว้

"นี่ก็เหมือนกัน เดินมาก่อนได้ไง ทำไมไม่รอ" หันนัยน์ตาดุกวาดมาทางผม ...กูไม่สนเฟ้ย!
"นั่นเดะ ไมไม่มาพร้อมกัน?" พี่โจ๊ก
"ไทยมุง" นกหงส์หยก
"เรื่อง?" พี่เจฟฟรี่
"รูปที่สปา ...จำได้ วิ่งให้ควั่ก"

"อ๋อ ฝีมือกูเอง เจ๋งป๊ะ" พี่โจ๊กยิ้มรับหน้าบาน
"เละดิ กูโดนทิ้งที่ร้านเฉย" โมเดลหล่อลากพยักเพยิดมาทางผม
"อยากฮ็อททำไมล่ะ น่าจะขอบคุณที่ไม่มี กขค." ผมอดไม่ได้ครับ ไม่น่าเลยตู มันอวดยิ้มตาวิ๊งๆ เลยอ่ะ
"ปล่อยพี่ถูกรุมทึ้งซะงั้น ระวังเถ๊อะ---!" ทิ้งท้าย ยิงฟันขาววับ

                  พี่เจฟฟรี่คงอดรนทนไม่ไหวใส่เพื่อนตัวเองซะ
"แต่เท่าที่กูมอง คนที่ต้องระวังน่าจะเป็นมึงมากกว่านะเหยี่ยว"
"ไปว่ามันทำไม วันนี้ทำงานลื่นก็เพราะมันนะ!" พี่โจ๊กแหวหมัดแมวช่วยเพื่อนนก
"เห๊อะ---เหรอ!" พี่ฝรั่งเยาะ
             
                   จริงครับ บอกอะไรเหยี่ยวขาวทำหมด เชื่องยิ่งกว่าแมวนอนหวด
จ้างร้อยทำซักแสน กอดจริง หอมจริง ผมน่วมแล้วน่วมอีก
หน้าไหม้เป็นจุล ดีที่มีเมคอัพกั้นไว้แต่หูงี้ฟ้องอาการจนพี่ทีมงานแซว ยิ้มกันเป็นแถว

                   [Rrrrrrrr] โทรศัพท์เข้าพี่เจฟฟรี่
"ครับ/----"
"อืม-ไม่/----"
"ได้/----" กดตัดสาย ทั้งโต๊ะหันมาสนใจ คุยอะไร ใครที่ไหน 2-3 คำได้มั้ง

"เก็ทกับพวกพี่มันเจอพ่อกับแม่เมี่ยงคำที่ร้าน พากันไปเลี้ยงข้าวร้านอิตาลี่ชั้น 5 กูบอก-ไม่ เจอกันตอนบ่ายเลย" พี่เจฟฟรี่เฉลย
"อ้อ" นกร้ายกาจพยักหน้า
"อดกินพิซซ่า เป๊ปเปอร์โร๊มาโน่แอนด์สเปเชี่ยลโทเม๊โท่ซะแล๊น!" พี่โจ๊กเล่นล้อๆ
"555 วันหลังกูพามาเอง" นกสอดเพื่อน
 
"ไม่ต้องเลยเหยี่ยว ยังอีกจำวีรกรรมครั้งก่อนไม่ได้เหรอ-กินที่นี่แหล่ะ ตากล้องท้องเสียขึ้นมาทำไง รู้ว่าแพ้พริกไทยป่นอยู่ไม่ใช่เหรอ"
"ของฟรีนี่!" พี่โจ๊กแกล้งเลียช้อน ลอยหน้าลอยตา
"ยังอีก!"
"ให้พอ---เรื่องเก่าเรายังไม่สะสางคดีเลยนะ!" พี่เจฟฟรี่เคาะนิ้วกับโต๊ะใส่หน้าพี่โจ๊ก
"แหวะ คดีไร อย่า-มาๆ" มีรึที่พี่ตากล้องจะยอม

                   บริกรที่ยืนเก้ๆ กังๆ ผวาเข้ามาเสริฟ์ครับ อย่างรีบบบบ ...น้ำแกงจืดสาหร่ายของผมเกือบหกกระฉอก

"เป็นไร คิ้วยุ่งตั้งแต่เช้าแล้ว?" รูปหล่อใสกิ๊งนั่งข้างกันกระแซะเบียดไหล่มาหา ถามยิ้มๆ
"ช่าย แฟ่ดๆ งอนเป็นผู้หญิง" พี่โจ๊กลูกคู่ซ้ำ
"พี่โจ๊ก...ผมบอกแล้ว-ไม่ใช่ผู้หญิง เลิกพูดซะที!"

"ตกลงเป็นไร บอกพี่ได้ยัง?" ยังจะเอาคำตอบ จมูกโด่งจะเฉี่ยวชนแก้มกูอยู่แล้ว ยกจานข้าวมาวางตรงหน้า ...เอาใจ
"ถ้าให้เดา มีอยู่เรื่องเดียว พวกชะนีแท้ชะนีเทียมจะล้วงตับมึงอ่ะดิ" ผมกัดปากหมับ ไอ้พี่โจ๊ก-เงียบไปเลย...ขอร้อง T-T
"ใช่มั้ยครับ แดงถึงหูแล้วพี่เห็นนะ"
"ไม่!" ผมก้มหน้างุด ต้องรีบปฏิเสธก่อนไปกันใหญ่
"อย่าบอกนะ...ลมหึงพี่" โน้มกระซิบข้างหู หัวร่อหึหึ ---ผมของขึ้น

                ('ปึ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!') กำปั้นทุบโต๊ะอย่างแรง
"ไม่ได้หึง จะล้วงถึงไหนก็ช่าง อ๊ะ---!" แคร๊งงง  เคร๊งงงง  กริ๊ง กร๊างงงง จานช้อน แก้วกระเทือน บริกรร้องงื๊ด-ถอยกรูห่าง

                  ซวยแล้ว...เพิ่งรู้สึกตัวรีบทรุดนั่ง เท้าแขนยกศอกกั้นบัง บีบขมับตัวเองไม่อยากให้เห็นหน้า---อยากหายตัวได้ว๊อย (>///<)!
...ไอ้นกหน้าหวอเลยครับ (0[]0)!
   
                 ('ปึ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!') พี่เจฟฟรี่ทุบโต๊ะมั่ง แรงกว่าอิ๊กกกก
"ช่าย-ไม่ได้หึง ให้ไอ้แก่เคราแพะ แทะโลมถึงเนื้อถึงตัวนั่น ผมไม่ได้หึงคุณซักนิดเดียว" ฝั่งโน้นเหวอมั่ง (0[]0) ...พี่โจ๊กถึงกับช้อนหล่นพื้นดัง ‘แคร๊ง’!

                เพิ่งเคยได้ยินพี่เจฟฟรี่พูดแทนตัวเองว่า 'ผม' กับ 'คุณ' เป็นครั้งแรก (O-0)!!!

                 จานผมมีเต้าหู้ไข่มาวาง
"...ทานข้าวก่อนนะครับ คนโมโหหิว~" เสียงนกหงส์หยกนั่งข้างๆ
                  จานพี่เจฟฟรี่มีทอดมันไปวาง ไวพอกัน
"...กินเข้าไป ของชอบไม่ใช่เหรอ~" พี่โจ๊กเสียงอ่อนแต่หน้ายิ้มแป้น

                 ยังงงๆ อึ้งๆ ตะลึงไม่หาย ถูกมือใหญ่เชยคาง ซับลิปสติกสีชมพูบางใสออกด้วยทิชชู่ ก่อนผ้าเช็ดหน้าชุบน้ำชื้นหมาดตามแตะลูบกลีบปาก ไล้ปลายนิ้วอ้อยอิ่ง

                คล้ายเผลอไผล...โดนเบรคซะด้วยดอกนี้ (ของพี่เจฟฟรี่)
"ทานเยอะๆ ลม ร้านนี้ขึ้นชื่อเรื่องปลอดสารพิษไม่มีผงชูรส บ่ายเราต้องลุยอีกยก!" พี่เจฟฟรี่ทำลายบรรยากาศ กัดทอดมันกร๊วม
                 คนข้างผมเหล่ไปหาช้าๆ จ้องหน้าเพื่อนกินเลือดกินเนื้อก่อนเตะขาใต้โต๊ะ ดัง ‘ตึ่บ’ มีเหรอพี่ผมยาวจะสน ผมรีบคว้าช้อนตักข้าวเข้าปาก

                 เอาวะ ตอนนี้ช่างเถอะ...หิว หิว หิ๊วววว!!!

***********************************TBC by puppyluv

[EunJin]

จิ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
โอ้ยยย ฮาไม่ไหวอ่ะ หนูลมของขึ้นอย่างแรง
แอบหมั่นไส้เหยี่ยวขาวจริงๆ ขยันยั่วมากเลยนะ

[NOO~KUNG]

อรุณสวัสดิ์ค่ะ...+ 1 แล้วค่อยอ่าน

งานนี้ น้องลมกับพี่ผมยาวยกธงรบ...555

ลมหึงมาแล้ว...ลมตาจะตามมาหรือเปล่าน๊า.....

"พี่ยอมทุกอย่าง เอาให้หายโกรธ...จัดการเลยคาวบอย"

"เหยี่ยว...ขาววว---อย่าอยู่เล๊ยยยยยยยย!!!"

[sayhi11]

น้องลมหึงพี่เหยี่ยวด้วยยยย

[คนริมคลอง]

วันนี้พี่เหยี่ยวเป็นนกหงส์หยก นกเถื่อน และนกกะปูดตูดแดงเหมือนเดิม หุหุ

จบงานนี้เจ่เจ้โจ๊ก จะโดนหมาใหญ่งาบเละไม๊อ่ะ

[Gokusan]

โว้วๆๆๆๆ ไม่หึงเก๊าะไม่หึงน้าาาา

แต่ละคนออกอาการกันสุดๆ
ตานกกะเจ่เจ้มีแผนยั่วโมโหหึงมาก่อนป่าวหว่า ฮ่าๆ
ทำงานกันไปเนียนๆ แต่พวกหึงนี่เนียนไม่ไหวล่ะ หุหุ
ทั้งหึงทั้งหิวเนอะ สองพี่น้อง...กินเก็บแรงไว้รบภาคบ่ายต่อล่ะ ^^

รอกลับไปถ่ายแบบต่อ...จะออกมายังไงน้ออออ ^^

[tuckky]

  งานงอกซะแล้ว

[cancan]

555+หึงกันบ้างจะได้มีสีสัน

แอบสงสารอาหมวยอ่ะ  โดยปล่อยทิ้งแง่ก...

ปล.  กดเป็ดไม่ขึ้นT^T

[SuSaya]

ภาคบ่ายลมกับเจรฟก็เอาคืนซะหน่อยสิ ถ้าลมไม่ชอบให้คนแปลกหน้าแตะตัว...ก็หาเอาคนแถว ๆ นั้นที่สนิทกันแหละ(แนะนำพี่เจรฟนะ)

[mur@s@ki]

กรี้ดดดดดดดดด แหม..มันช่างชื่นหัวใจจริงๆเน๊อะพี่เหยี่ยวเน๊อะ ฮ่าๆๆ
น้องลมหึงฮาร์ดคอร์ซะด้วย คุณพี่โชว์หวานใส่อวดชาวสีชมพูให้น้องหายเคืองเต็มแม๊กซ์ไปเลยนะคะ ได้โอกาสแล้ว


 :กอด1:กอดลมคนซึนดาเระ

[kinjikung]

ชอบพี่เจฟฟรี่หง่ะ ผมไม่ได้หึงคุณซักนิด 555+
แต่อาการที่แสดงออกมากอยู่
หมั่นไส้เหยี่ยวขาวกระดี๊กระด๊ามาก
ตอนหน้าต้องจัดให้พี่เหยี่ยวหึงน้องลมบ้างนะจะได้เสมอกัน ฮ่า ฮ่า

[ขนมหวาน]

ถึงกับทุบโต๊ะ แสดงว่าอย่างแรงแข่งกับพี่เจฟฟรี่เลย
นี่แค่สองคู่ คู่หมวยจะมีทุบโต๊ะมั้ยเนี่ย คู่นั้นก็น่าห่วง
แต่ลมหึง พี่เหยี่ยวน่าจะชอบนะเนี่ย ปกติลมนิ่งตลอด
มีแต่พี่เหยี่ยวที่หึง
  ตบพี่เหยี่ยว 55555555555555
โทษฐานทำให้น้องลมทุบโต๊ะ เสียกิริยาไปนิด

[litlittledragon]

ขำพี่น้องหึง ทุบโต๊ะเลย มื้อนี้คงมีคนอ้อนน่าดู แถมต้องมีคนง้อชุดใหญ่ด้วย

[hahn]

กลับถึงห้องเมื่อไหร่มีหวัง 

[a_tapha]

พี่น้องคู่นี้หึงแล้วออกอาการเหมือนกันเลยอ่ะ 

[indy❣zaka]

ไม่หึงค่ะ
แต่ลมออกหูฟู่ๆเลยอ่ะ 

[zatamare]

ยิ้มมมมมมมมมมมมมมมม อ่า อ่านตอนนี้แล้วยิ้ม+เสียงหัวเราะเบาๆ

[BeeRY]

จริงๆกินข้าวอิ่มแล้ว แต่พออ่านน้องลมอยากกินอีกอ่ะ
อยากไปนั่งกินโต๊ะ้ข้างๆ แต่ฝากพี่เหยี่ยวจ่ายให้ด้วยนะ
นอกจากโมโหหึง แล้วก็โมโหหิวด้วยนะ พี่เหยี่ยว พี่โจ๊ก ง้อดีๆล่ะ เดี๋ยวไม่หายงอน

[จันทร์ผา]

น้องลมหึง  ตอนหน้าน่าจะมีฉาก

[jiki]

โมโหหิวหรือโมโหหึงว๊า~

[sam3sam]

เพิ่งเคยเห็นเจฟฟรี่โหมดโมโหหึงว่ะ ชอบๆ

[kenghan]

ลมหึงงงงงงงงงงง แหมๆๆๆ พี่เหยี่ยวนี้รู้
แล้วยังแกล้งยั่วน้องอีกเดี๋ยวก็งานเข้า
มากมายหรอ แต่เจฟหึงอยากเห็นๆ

[iranen]

นกเหยี่ยววางแผนไว้แล้วละสิ
ตอนนี้ตอนเดียวเปลี่ยนสายพันธุ์ไปเยอะมากเลย

[meepooh555]

หึงอะเซ่ น้องลม ไม่ต้องปิดหรอก เค้ารู้กันหมดแล้ว ยังคงน่ารักเหมือนเดิม

[J_ann]

555 อ่านตอนนี้แล้วยิ้มหน้าบานนนนนนนนนนนนนน

[goosongta]

น่ารักจัง เมื่อไหร่จะถึงตอนที่พี่เหยี่ยวรู้ว่าน้องลมแอบชอบมาตั้งนาน พี่เหยี่ยวคงดีใจมากๆแน่เลย

[MiSS-U]

น้องลมหึงไอ้พี่เหยี่ยวอ่ะ หึงได้แต่แน่ใจไดว่าเหยี่ยวขาวไม่หนีไปไหนแน่

ออกจะรักจะหวงน้องขนาดนั้น