ลมเหนือที่รัก
ตอน 130 GES's studio#3 face to face (last one)
------------------------------
lom's
ตกบ่าย... พี่โจ๊กโดนมาตรการคุมเข้ม พี่เจฟฟรี่ใช้ให้ไอ้นกเหยี่ยวเพื่อนแก้วโคตรหล่อไปล็อบบี้พี่ผู้หญิงที่ประสานงานกับพี่กระเทยช่างแต่งหน้า ประมาณได้ยินแว่วๆ ว่าพี่เมฆาปากหนักอยากให้ช่างกล้องมืออาชีพของ GES (ตาลุงแก่เคราแพะ ที่พี่เจฟฟรี่เรียก) ไปช่วยแต่ไม่กล้าบอกตรงๆ
พี่โจ๊กเลยโดนปล่อยตัว พี่เจฟฟรี่ยิ้มออกก็คราวนี้
"ธีมหลักคือ face to face จะถ่ายครึ่งตัวบน เน้นใบหน้าเป็นหลัก จับคู่แบบพบกันหมด เล่นกันตามบาย จะหามุมถ่ายเอง" พี่โจ๊กกำหนดกรอบ
เอาซิครับ ช่างกล้องตาคมบอกโจทย์ lover, brother, fighter, dreamer, difference, และ angry
นกกระปูดอารมณ์ดียิ้มแย้ม หน้าใสกิ๊ง รีบยกมือพรึ่บ
"lover กูกับลมก่อนสองคน ห้ามใครยุ่ง"
"ตามบาย" พี่เจฟฟรี่กอดอก เชิด เท่ห์ หยิ่ง เชิงท้าเพื่อน
ผมที่เพิ่งแปรงฟันเสร็จ เดินเอ๋อๆ มาโดนกระเทยตบหน้ามัน เติมลิป-เข้าฉากเฉย ไม่มีรู้เรื่องราวอันใด
(>///<)...จะใกล้กันไปไหน มีอายเค้ามั่งมั้ย
นัวเนียไม่สนใจ โลกทั้งใบเป็นของเราสอง
จับผมเต้นรำ หมุนไปรอบๆ กอดตระกอง
อายจนหายอาย คิดดูละกัน
555 เผลอหัวเราะออกมาจนได้
เฮ้อ...ค่อยอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อย
-----------------------
"คู่สอง เจฟฟรี่กับลม brother ...เข้าไป!"
ถึงตาพี่เจฟฟรี่ พรวดเข้ามาทั้งที่ไม่จบเพลงดี ผลักเลิฟเวอร์นักรักตัวสูงกระเด็น คราวนี้เล่นกันเหมือนพี่น้อง ผลัดกันขี่หลัง ขัดขาควงแขน สนุกมาก พี่โจ๊กส่ายหน้าอมยิ้ม ตามเก็บภาพมุมโน้นมุมนี้อยู่ใกล้ไม่ห่าง
"คู่สาม fighter เจฟฟรี่กับ เอ่อ...นายแบบกูอยู่ไหนวะ...กับมึงเลยเหยี่ยว-เข้าไปก่อน!" พี่โจ๊กสั่ง เพราะพี่กายโดนพี่เมี่ยงคำป้อนน้ำอยู่ ท่าจะติดพัน
ผมรีบวิ่งฉิวออกมาปล่อยสัตว์สองตัวกัดกัน ทำหน้าโหดมันฮา พอยืนวงนอกดูแบบนี้ สนุกมากกอดปล้ำ เตะต่อยอึ๊กอั๊กเหมือนเด็กซนโคตร
พี่โจ๊กส่ายศรีษะแรงแต่ยิ้มกว้างขำหนัก เดินวนหามุมกดชัตเตอร์ไม่หยุด ...เพิ่งรู้ตัว ทีมงานมากองอยู่นี่หมดเกลี้ยง
"คู่สี่ difference ...กายเข้าไปคู่กับเจฟฟรี่!"
สิ้นประโยค นกกระปูดแรงเหลือเฟือถลาออกมาหาผมโอบเอว ยกตัวหมุนลอยละล่อง คึกจัด ไม่มียางอายรึไง
จนสาแก่ใจค่อยวางลงแต่ยืนซ้อนหลังล็อคคอเกาะบ่าไม่ปล่อย จะหยิกก็ไม่กล้า เนื้อช้ำเขียวพระอินทร์ขึ้นมาพี่โจ๊กพาโวย ผมโดนดุแย่
--------------------------
"คู่ที่ห้าต่อไป dreamer!" ...ผมกับพี่กาย
เปลี่ยนเพลงช้าฟังลื่น ...ค่อยสบายหน่อย บรรยากาศเฮฮาเมื่อครู่กลับกลายเป็นสงบ ราบลื่น พี่โจ๊กสั่งอะไร พี่กายกุลีกุจอทำหมด อดยิ้มขำไม่ได้
"อ๊ะ!"
"ขอโทษครับ ลมเป็นไรมั้ย!?" จังหวะก้าวสวนทางกัน ผมสะดุดรองเท้าพี่กาย
"อ่า ไม่ครับ ขอบคุณครับพี่กาย"
"ผ้าใบตรงนั้นลื่น ระวังครับ"
"ครับ"
เมื่อกี้ใบหน้าวูบใกล้ฉิวเฉียด รู้สึกริมฝีปากอีกฝ่ายเฉี่ยวใบหูผมกลายๆ
ตัวผมเอียงกะเท่เล่อีกรอบ ---ตกกะใจ ไม่ใช่ใคร ไอ้นกหงส์หยกมาบังไม่พอยังหนีบตัวผมปลิวออกมานอกฉาก
"เฮ้ย-เดี๋ยว ยังไม่เสร็จดี!" พี่โจ๊กโวยรีบร้องท้วง
"พอแล้ว!" น้ำเสียงกินเลือดกินเนื้อ เพิ่มแรงบีบที่ต้นแขนจนผมนิ่วหน้า
"ก็ได้ พัก 10 นาที ประเดี๋ยวมึงเข้าคู่กับกายด้วย จะได้จบงาน" พี่ตากล้องสั่งเบรค นกมาคุพยักหน้า พาผมเข้าห้องเก็บสรรพสิ่งของตัวเองพร้อม-รอกลับ
หิ้วของออกมาพี่โจ๊กกำลังยืนคุยกับตาลุงเคราแพะ ช่างกล้องมืออาชีพของ GES มีพี่เจฟฟรี่ล้วงกระเป๋ายืนขวางระหว่างกลาง เป็นมือที่สามแบบไม่กริ่งเกรงอินทร์พรหมหน้าไหน
ผมมองหาเพื่อน เก็ทกับบีหายหัว เห็นแต่พี่ผู้หญิงเป็นลีด 2 คน ส้มแก้วกับญาญ่าคุยหัวเราะกับพี่สต๊าฟ...แล้วก็พี่เมี่ยงคำในชุดสวยแบรนด์เนมปกติ ไม่ใช่ชุดนางแบบ ยืนพูดคุยพลางเช็ดหน้าตา จับจัดเสื้อให้พี่กายอยู่ ท่าทางเซ็ตนั้นจะเรียบร้อยไปแล้ว
ได้ข่าวแว่วๆ ว่าทาง GES จะพาไปเลี้ยงข้าวเย็นและไปต่อร้านกลางคืนที่ไหนซักแห่ง 3 สาวไปแน่ๆ แต่ผมเริ่มหนักใจเล็กน้อย หนึ่งร้านอาหารไม่คุ้น คนไปเยอะถ้าเรื่องมากอยู่คนเดียวก็ใช่ที่ ...สองเข้าผับได้จำกัดเวลา ผมแพ้บุหรี่ อาจลามไม่สบายถึงพรุ่งนี้เช้า-วันจันทร์ เรียนและซ้อมวงไม่เสบยแน่ๆ แค่คิดความสนุกก็ลดลงอักโข
โลกนี้ไม่มีอะไรฟรีจริงๆ เอาน่าลม ทนอด-อดทนกับอะไรหลายๆ อย่างแล้ว ดูแลตัวเองมาทั้งชีวิต ก็แค่ทำต่อไปอย่างสนุกกับมัน-แค่นั้นล่ะวะ...ให้กำลังใจตัวเอง
พี่เมฆาเมียงมองจดๆ จ้องๆ ทำท่าขอความเห็นจากลุงชาวเกย์หน้าแก่ พี่เจฟฟรี่ได้ทีดึงตัวพี่โจ๊กมาหาผมทันที
"กรุ๊ปพี่เมฆาเสร็จแล้วเหรอพี่โจ๊ก?" ผม
"ใช่ เรียบร้อยตั้งแต่เราเริ่มถ่ายลิงสองตัวกัดกันแล้ว" เหล่มองพี่เจฟฟรี่กับคนตัวสูงข้างผมที่ตอนนี้เทคมือ give me five! กระแทกไหล่กันเล่นปึกๆ ประมาณแผนการสำเร็จอะไรซักอย่าง
"เก็ทกับบีล่ะ ผมหาในห้องแต่งตัวไม่เจอ"
"ออกไปซักครึ่งชั่วโมงแล้ว กายเพิ่งเดินมาบอกเมื่อกี้" พี่โจ๊กรายงาน
"บีไม่รอผมก่อน"
"เห็นยุ่งอยู่มั้ง ท่าทางหมวยมันอารมณ์บ่จอย" น่าจะใช่ เห็นบีนั่งหน้าบูดตลอดบ่าย ผมทักไม่กี่คำก็ต้องแยกไปแต่งตัว เลยไม่ได้คุยกัน
"ไม่รอกลับพร้อมกัน..." บีกับเก็ทมารถพี่กาย มีพี่เมี่ยงคำมาด้วย พี่โจ๊กร่ายให้ฟังตั้งแต่เช้า ผมห่วงเพื่อนจะกลับยังไง
"ไม่เป็นไรหรอกลม เก็ทมันดูคนของมันได้" พี่เจฟฟรี่เข้าใกล้ ได้แต่พยักหน้ารับทราบ
เลี่ยงมากดโทรศัพท์หาบี ...ไม่ยอมรับสาย
โทรหาเก็ท ไม่มีสัญญาณ อาจจะแบตหมดเลยเปิดโหมดแชตหาบี
---<อยู่ไหน กลับไง?> ผม
---<<เอกมัย แท็กซี่>> บี
---<กับใคร เก็ทล่ะ?> ผมห่วงเพื่อน
---<<มันนั่งข้าง>> บี งั้นค่อยน่าวางใจปล่อยให้เคลียร์กันเองหน่อย
---<เข้าใจล่ะ ดีๆ นะ> ผมให้กำลังใจ
---<<-3->> ตอนบีพิมพ์ตอบกลับต้องหน้ามุ่ย ทำปากแบนๆ เห็นบ่อยเวลางอนหรือโมโหจัด
---<เป็นไร ไม่อยู่รอ?> ผมพยายามเปลี่ยนเรื่อง
---<<โกรธมัน>> บี
---<เรื่อง?>
---<<เจ้าชู้เกิน อี๋อ๋อไปหมด>>
---<หึง?> ผมขำ กดส่ง รู้สึกว่าข้างหลังมีคนยืนใกล้มากขึ้นๆ
---<<ไม่ซักนิด>>
---<ไม่นิดแปลว่า...max>
---<<เข้าข้างกันเหรอ (x3x)>>
---<ทำงานวงการ เข้าใจนะ โอ๋ๆ จุ๊บๆ ;-333> ผมให้กำลังใจทั้งคู่
---<<ม่ายอ่ะ>>
---<น่านะ นมสตอปั่น> ผมติดสินบนของชอบ
---<<ซาหริ่มด้วย เที่ยงพรุ่งนี้>> ทีนี้ล่ะไว เห็นของหวาน-ของฟรีเป็นไม่ได้ หมวยน้อยเอ๊ย!
---<โอเช!> ผมตกลง
---<<:-D>> บีส่งยิ้มมา แสดงว่าการง้อประสบผล
---<ถึงโทรบอกด้วย> ผม พอรู้ว่าเก็ทจะพากลับบ้าน แต่เพราะนั่งแท็กซี่เลยเป็นห่วงต้องให้บีหรือเก็ทเองโทรหาเวลาถึงจุดหมายเรียบร้อยทุกครั้งจนเป็นนิสัย
---<<จะกลับยัง?>> บี
---<แป๊บนึง น่าจะครึ่ง-1 ชม.>
---<<พรุ่งนี้เจอกัน>>
---<ok> ผมจบข้อความสนทนา ยิ้มขำส่ายหน้า...เด็กเอาแต่ใจ ขี้หึงขี้หวงยังโกหกหน้าด้านๆ
"ไม่หึงเลยเน๊อะ!" เสียงทุ้มนุ่มหลังใบหู ต๊กกะใจ แอบดูตั้งแต่เมื่อไร
"........ " ผมไม่ตอบ เสมองพี่โจ๊กที่เข้าประจำที่ตัวเอง
"เฮ้อ...อุตส่าห์บริหารเสน่ห์ ไม่ให้คนอื่นเข้าใกล้คนของพี่ ไม่มีหวงให้เห็นซักนิด น่าน้อยใจจัง" กอดอก ศรีษะซบลงหัวไหล่ผมทำท่าหมดแรง
"หือ!?"
"น้อยใจๆ~" มุบมิบ น่าตี
อย่าบอกนะว่า เป็นดาราฮอลลีวูดตั้งแต่เช้าเพื่อกันคนไม่ไห้เข้าใกล้ผม แบบนี้ใครหวงใครกันแน่...
รู้งี้ไม่น่าทุบโต๊ะหึงโหดมันเลย-ให้ตาย
อยากข่วนหน้าพ่อเทพบุตรของเจ๊จังเลยโว๊ย!
-------------------------
พี่เจฟฟรี่เดินออกหลังถ่ายคู่กับพี่กายเรียบร้อย เหลือ face to face คู่สุดท้าย
"เหยี่ยว กาย ...สุดท้ายแล้ว ขอแรงหน่อย!" พี่โจ๊กเรียก
"ม่าย-หวาย ไม่มีแรง" อ้อนส่ายศรีษะถูไถบ่าผม ไม่มีทีท่าจะขยับ
"ไหว นิดเดียวน่า" ผม
"ไม่!"
"นะครับ~" อ้อล้อหลอกเด็กโข่ง ขี้ใจน้อย จอมงอแงที่หนึ่ง
"ม่าย ไม่หึงอ่ะ" ยังอีก
"นี่ พวกพี่เค้ารออยู่"
"รอใคร"
"555 ไม่เอา ไม่เล่นลิ้น ไปเร๊วววว!" ผมหัวเราะก้อง
อิดออดกว่าจะย่างเท้าออกไป ต้องผลักหลัง-ดันเอวยกใหญ่ถึงจรลีได้
"ขอแบบโกรธเงียบ หน้านิ่งๆ หน่อย" พี่โจ๊กรีเควส
***********************************TBC by puppyluv