พรุ่งนี้ไม่อยู่ เจอกันวันอังคาร---อรุณสวัสดิ์^^
******************************************
ลมเหนือที่รัก
ตอน 131 กลับกันเถอะ
------------------------------
lom's
เสร็จงานเกือบ 6 โมงเย็น ทีมงานจะเลี้ยงข้าวระบุชื่อผับร้านหรู (เลี้ยงข้าวรึเลี้ยงน้ำยอดข้าวครับ)
หากเจฟฟรี่กับคนตัวสูงรีบชิ่งบอกมีธุระที่บ้าน ต้องไปฉลองวันเกิดญาติ และอ้างพรุ่งนี้วันจันทร์มีเรียนเช้า ไม่สดวกจริงๆ
...คว้าตัวกลับชนิดไหว้ลาแทบไม่ทัน
พี่เจฟฟรี่ไม่อยู่ทานข้าวด้วยเพราะต้องเอาของขวัญไปให้และร่วมฉลองวันคล้ายวันเกิดน้าผู้หญิง ภรรยาเฮียจอม น้าจริงๆ ของพี่โจ๊ก
"เจอกันพรุ่งนี้!" พี่เจฟฟรี่
"ya...!" เทคมือ เทคศอกกันเพี๊ยะๆ เล่นท่าเหมือนเด็กเมกัน มองเพลิน
"ถุงไรลม?" พี่โจ๊กเมียงมองของในมือที่ผมส่งให้
"ของน้าผู้หญิงกล่องสีแดง น้าจอมกล่องสีน้ำเงิน หนังสือของตา ผมเขียนชื่อไว้แล้วนะครับ" ยื่นถุงของขวัญที่เตรียมไว้...พี่โจ๊กเรียกเฮียกับเจ้จนชิน ผมไม่เคยทราบชื่อจริงของน้าผู้หญิงซะที
"ใจดีว่ะลม ไม่มีของพี่เหรอวะ" พี่โจ๊กยิ้มกว้าง ล้วงดูของข้างในไปมาเป็นเด็กๆ
"อ้อ ถุงเล็กสติ๊กของหมานะพี่โจ๊ก" ผมชี้อาหารเม็ดกับสแน็คอาหารสุนัขฝากแก๊งค์จรจัดหน้าอู่-บ้านพี่ผมสั้น
"อีกล่ะ---เห็นหมาดีกว่ากูอีกล่ะ-ไม่ไปด้วยกันแน่เหรอ?"
"ไม่ดีกว่าครับ ฝากคิดถึงตาด้วย"
"โทษที-กูนัดคนของพ่อไว้ที่ร้านว่ะ ช่างจะเข้ามาคุยด้วยต้องรันงานคืนนี้...เอ้านี่-ฝากแฮปปี้เบิร์ดเดย์น้ามึงด้วย" โดนร่างสูงแทรก ส่งถุงของขวัญให้กับมือพี่โจ๊กอีกคน
"เลขาใหญ่พ่อมึงน่ะเหรอ"
"นั่นแหละ เค้าจะบินคืนนี้ เลยต้องรีบเซ็นต์อะไรด่วนก็ไม่รู้ ...ซับพลายเออร์เพิ่งจะเข้างานคืนนี้ด้วยเลยแคนเซิลไม่ได้" เจ้าของร้านรายงานเรื่องจัดแต่งอินทีเรียข้างในรับโปรโมชั่นใหม่พรุ่งนี้เช้า
"อ้อ มึงบอกกูแล้ว ใจเว๊ยเหยี่ยว ลมด้วย ...เจอกัน" พี่โจ๊กโดนกดหัวเข้าไปในรถ audi GT สีส้มสวยเฉี่ยว ต้องลดกระจกมาส่งเสียง
"ดีๆ ล่ะถ่ายรูปมาอัพให้ดูด้วย!" นกเหยี่ยว
"อยู่แล้นนน~" พี่โจ๊ก
"พวกไอ้น้ำแดงกับแยมโรลด้วยนะ" ผมคิดถึงครอบครัวสี่ขาฝูงใหญ่
"เห็นแต่หมาๆ ของจริงแฮะ 555" พี่เจฟฟรี่หัวเราะใหญ่ ก้าวเข้าประจำที่คนขับ
"ดีแล้วที่ไม่ไป กูจะได้เป็นฮีโร่คนเดีย" พี่โจ๊กเย้า ชูถุงสแน็คแทะเล่นของสุนัขไปมา
"ฮีโร่แมวๆ อ่ะดิ---เจอกันลม-เหยี่ยว/...ไปนะ" พี่เจฟฟรี่/ พี่โจ๊กร่าเริง
"เอ้อ-เจอกัน/...ครับ พี่" รับคำสองคน ต่างฝ่ายต่างรีบออกรถ
......................
ออกมาถนนใหญ่ จังหวะรอสัญญาณไฟ หันมาถามผม
"หิวมั้ย?"
"ไม่เท่าไหร่ครับ" ยังจุกน้ำแดงพี่โจ๊ก สลัดกับชีสเค้กที่คนนี้ซื้อไว้ให้ตั้งแต่เที่ยง
"งั้นกลับไปหาไรกินใต้คอนโด เสร็จนัดร้านนาฬิกาเราค่อยแวะร้านเสื้อพี่นุชหน่อยนะครับ"
"ครับ" ว่าไงว่าตามกัน
ผมมีร้านข้าวประจำไม่กี่ร้าน ส่วนร้านเสื้อผ้าเครื่องประดับ coco ที่ว่าเดี๋ยวนี้มีหน้าที่ไปเลือก หยิบขึ้นไปใช้เองเดือนละครั้งสองครั้ง เจ้าของชื่อ 'พี่นุชจรี' บอกเป็นร้านคนรู้จักในเครืออาทิตย์กรุ๊ป ถ้าผมใช้แล้วบอกต่อมาซื้อของที่ร้านจะได้ค่าขนม พ่อค้าพ่วงนายหน้าและผู้จัดการส่วนตัวภาคบังคับคนนี้พาเปิดบัญชีพิเศษแยกต่างหาก แล้วมันก็เก็บไว้เองผมไม่เคยขอดูหรอก
แวะทีไร ก็สั่งกวาดหมดให้ตามไปส่งที่ห้องทุกที จะให้เลือกทำไมไม่รู้
ไม่รวมเสื้อผ้า-ของใช้จากร้านแม่บี ขานั้นให้เก็ทใส่กระเป๋าเดินทางใบใหญ่ลากล้อเลื่อนมาให้ สั่งให้สวมใส่โชว์ ห้ามใช้ซ้ำอีกต่างหาก เป็นพรีเซนเตอร์นี่ก็ลำบากเหมือนกันเน๊าะ
"พี่เหยี่ยวกับพี่เจฟฟรี่เคยถ่ายแบบให้ GES เหรอครับ?" ชวนคุย...พี่ผู้หญิงทอมห้าวคนประสานงานคุยทักสนิทสนม ชมทั้งคู่ว่าตัวหล่อล่ำขึ้น ตัดพ้อนิดๆ ประมาณหายหัวไม่ยอมรับงานเป็นปี ไม่รวมกระเทยดอลลี่-ช่างแต่งหน้า คุยเจ๊าะแจ๊ะกันเนียนซะ
"ใช่ ที่ฮ่องกงกับไต้หวัน 2-3 ปีที่แล้ว เพิ่งพักไปเกือบจะครบปีได้มั้ง" มิน่า เทพเชียว รู้มุมกล้องหมดจด
"พี่กายด้วยเหรอครับ?"
"ถามถึงมันทำไม!?" โอ๊ะโย๊ะโย๋ ตามอารมณ์ไม่ทันเลยแฮะ
"ก็...ดูสบายๆ ไม่เขินกล้อง"
"มันรับงานบ้าง แต่กับ GES น่าจะหนแรกมั้ง" ตอบปัดๆ เพื่อนกันจริงเปล่าหว่า
ออกถนนใหญ่รถพลุกพล่าน เงียบทั้งคู่
"ฟู่...พี่ไม่ชอบที่มีคนมาถูกตัวลม โดยเฉพาะไอ้กาย" พ่นลมเป่าปาก มิน่า อึดอัดตั้งแต่ยังไม่เสร็จงาน
"ไหนว่าเป็นงานไงครับ" อุตส่าห์บอกตั้งแต่ยังไม่เริ่มโพสต์ท่า
"ก็ทำใจไม่ได้อยู่ดี"
"ลมขอ...พี่เหยี่ยวบอกอนุญาตแล้วไง"
"ก็นั่นแหล่ะ ยังทำใจไม่ได้อยู่ดี จะใครหน้าไหนก็เหอะ" มิน่าถึงกันพวกกระเทยเป็นฝูงออกห่างจากตัวผม จะรู้มั้ยทำผมแทบบ้า เสียสมาธิครึ่งค่อนวัน
"คนขี้หวง... ว่าแต่เค้า" เฮ้อ สบายใจชะมัด
"คนอื่นยอมได้ แต่กับไอ้กาย...มัน"
"นั่นเพื่อนพี่เหยี่ยวไม่พอ พี่ชายเก็ท-เพื่อนสนิทของลมด้วยนะนั่น"
"ฮื่ย..."ทุบพวงมาลัยเหมือนเด็กขี้โมโห ผมหัวเราะเบาๆ
"พี่เมี่ยงคำคุมแจขนาดนั้น ลมคงโดนดีอยู่หรอก" ว่าขำ ตาขวางหันมาเลย
"ตอนถ่ายคู่ มันใกล้ชิดขนาดนั้น" เอ็ดเสียงเบ้ๆ เป็นเด็กโดนขัดใจ
"มันเป็นงาน แล้วตอนจบลมสะดุดพี่เค้าเองต่างหาก"
"..." เงียบ ไม่มองหน้า
ผมพอจับได้ในกระแสเสียง ถ้าไม่สะกดกักไว้ในใจคนนี้จะไม่เก็บไว้นานขนาดนี้
"อุบัติเหตุจริงๆ เชื่อลมนะครับ"
"ก็รู้อยู่..." เงียบ นิ่วหน้า คิ้วยุ่งอยู่แฮะ
"ฮิ-มิน่า พี่โจ๊กบ่นอุบ นายแบบหาย" ผมล้อเปลี่ยนทาง
"นั่นยังน้อยไป!" หันหน้าหนี ปล่อยผมหัวเราะตัวงอ
บ้าจริง ต้องง้อนกเอี้ยงเอาแต่ใจหน่อยแล้ว
"ในหัวลมไม่มีพี่กายเลย จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าทำอะไรมั่ง" ก็จริง ไม่ติดใจเลย บีกับเก็ทยังไม่มีบทบาทเท่า เห็นแต่พี่โจ๊กกับพี่เจฟฟรี่ ในสมองมีแต่เรื่องคนนี้อยู่เต็มไปหมด
"จริงนะ?" คาดคั้นหันมาถาม
"จริงครับ" เห็นนะหน้าบึ้งตึง แต่ตางี้ระยิบระยับเชียว
"ก็...ยังโมโหอยู่ดี" อ้าว พ่อหนุ่ม
ไม่ยอมแพ้ใช่มั้ย จังหวะรถหยุดรอสัญญาณไฟ ผมกดใบหน้าบี้ๆ กับต้นแขนล่ำนายแบบทันใด
"นี่ๆๆ คนขี้หึง ขี้หวง เอาแต่ใจ หวงๆๆ"
"555" อู้อี้กับหัวไหล่พลขับ หัวเราะออกมาจนได้
จับหัวทุยผมกดจูบ-หอมหนักๆ ท่าจะเกินเลย รีบดีดตัวออกห่าง เท้าแขนพาดบ่ากับพนักเอื้อมมือจับปลายเส้นผมหลังต้นคอแกร่งเล่น
คิดในใจ อ้อล้อ-ติดสินบนเด็กโข่งเจ้าอารมณ์ซะหน่อย
"กลับไปลมเลี้ยงไอติมมะม่วง เอาถังใหญ่สุด 1 ถัง ค่านายแบบอารมณ์ดี" ยื่นโนติสไอศกรีมรสโปรด
"2 ค่าขับรถด้วย!" มีต่อรองเสียงสดชื่น
"เอ้า 2 ยอมก็ได้ แต่ต้องแบ่งเปอร์เซ็นต์ให้ลมค่ากระจกมองข้างตาลายหมากรุก ห้ามต่อ" รีบครับ พ่อค้ามาต้องพ่อค้าไป
"โหยยยย...โปรเจ็คนี้มาไงเนี่ย ยังไม่ลืมอีกเหรอ"
"ถ้าไม่...ก๊อ-อด" บีบนวดต้นคอคนขับ-เอาใจ
"ไม่เอา ไม่ให้ อันตราย!"
"กิ๊กลมอันตรายกว่าอีก" ดุว่าผมแทบทุกครั้งที่เห็นลองหัดท่าใหม่ๆ มีเหรอไอ้ลมจะสน
"นั่นแค่ปั่น นี่เหยียบตีนผี ชนทีแรง-ไม่เอาหรอก"
"ลมเป็นคนขับมารยาทดีแน่นอน รับประกัน" ชูสองนิ้วปฏิญาณลูกเสือสำรอง
"ไม่เอา มันคันเล็ก เราตัวสูงเก้งก้าง ยัดเข้าไปก็ติดหัวอยู่ดี อึดอัด เตี้ยก็เตี้ย มองทางมองคันหน้าไม่เห็น ทัศนวิสัยแย่-ไม่เอาเด็ดๆ" กูรูรถยนต์ร่ายซะ
"ไม่-ไม่-ไม่" ส่ายหน้า ปากยื่นล้อ
"ไม่-ใช่มั้ย นี่ๆๆ งั่มๆๆ" รายนั้นแยกเขี้ยวโผมาไซร้กันเลย ช่วยด้วยคร้าบ แวมไพร์งับคอผ๊มมมม!!!
"อ๊ะ 555 พี่เหยี่ยว ...หยู๊ดดด"
"ยังไงก็ไม่มีเมฆสีทองของลมเหนือหรอก" จำชื่อชัดเป๊ะ ไม่ตกหล่นแม้แต่คำเดียว ไม่เรียกว่าสนใจจะเรียกว่าอะไรดี
กว่าจะกู้สติมาเก๊กขรึมได้ ...ปะเหลาะอีกข้อดีกว่า
"ลมจะได้ไม่ต้องจ่ายค่าขับรถให้ไง ขับเองดีจะตาย พี่เหยี่ยวจะได้นั่งข้างคนขับมั่ง ไม่เหนื่อย มีเลขติดข้างประตูคนนั่งด้วยนา~" เลข 7 ของใครก็ไม่รู้
"ไม่ให้จ่าย นั่งฟรีตลอดชีพ ต่อไปพี่จะเจาะยางกิ๊กลมทุกวัน" อ้าวๆ พ่อเจ้าประคุณ
"อูย...ใจร้าย รังแกกระทั่งกิ๊กลม” ผมดันศรีษะคนพาลที่นัวเนียออกห่าง รถกระเทือนจนคนร่วมติดไฟแดงมองกันใหญ่
"ไม่สน จะทำ"
"ฮ๊า จริงดิ"
"ก็หวงนี่ ไหนจะเปียโนสุดที่รักเต็งจ๋า ไหนจะกิ๊กลม ไอ้ตัวใหม่นี่อีก---ฮึ่ม!" มีค้อน ยู่จมูกงอแง
"นกเอี้ยง-ขี้-หวง ขี้-หึงงงง 555" ผมย้ำล้อๆ ซ้ำไปซ้ำมา สนุกหาไหนปาน
"ช่าย-หวงมากๆๆๆๆ~" โผเข้ามาเร็วซะ
"555 นกเอี๊ยง หยู๊ดดดดด~"
โดนซุยศรีษะมากัดคอผมงั่มๆ ลัมโบกินี่กระเทือนหนักอีกรอบ
ต้องผลักหนีสุดฤทธิ์ หัวร่อเกือบตาย ดีไฟเขียวมาช่วยชีวิต ...
ออกรถได้เล่นเอากองติดประตูอีกฝั่ง หอบแฮ่ก
"ลมไม่หวงพี่หน่อยเหรอ?" ติดไฟแดงอีกแยก หันมาถามผม ยังไม่จบข้อพิพาทง่ายๆ
"หวงทำไม พี่เหยี่ยวอยู่นี่!?" แกล้งลอยหน้าย้อนซะ
"ก็...ซักหน่อยก็ได้ พี่ออกหล่อมีแต่คนคลั่ง คนกรี๊ด"
"คนบ้า หลงตัวเอง...โรคจิต!" ผมหน้าไหม้ ค้อนขวับ
"นิ๊สสสส-นึง~"
"หวงตายล่ะ!" ผมไม่ได้ค้อนรึทำหน้าประหลาดใส่มันหรอกนะ
"หวงหน่อยน่า"
"ไม่!"
ถูกตามใจจนเคยตัว ต้องดัดนิสัยซะมั่ง
ไม่เคยหรอกจะยอมฝืนตัวเองน่ะ บอกห้ามไม่ฟังซ้ำยิ่งจะทำให้เห็นจะแจ้งคาตา
อันไหนพี่ชอบล่ะก็จะปรี่มาอย่างไว พอไม่ให้ก็หาเรื่องงอนให้ง้อ
ไม่ยอมงอนไกลๆ ตัวด้วยนะ ประท้วงวอแว-วนเวียนใกล้ๆ จนต้องยอมทุกครั้งไป
ใครว่าเหยี่ยวเท่ห์ร้าย สุขุมนุ่มลึก บินสูงเหนือเมฆ ไม่มี-ไม่ใช่กับผมหรอก
เพราะทุกวัน ทุกเวลาที่อยู่ด้วยกัน มันนกเอี้ยงเอาแต่ใจตัวพ่อต่างหาก (>o<)
"น้อยใจชะมัด อดข้าวประท้วงซะดีมั้ย" นั่นไง มาอีกล่ะ ต้องหาทางตะล่อมผมเข้าเรื่องตัวเองจนได้
"นี่ เล่นเป็นเด็กๆ ขับรถอยู่นะ" ถึงจะติดไฟแดงก็เถอะ
"ไม่เอา ปล้ำเลยดีก่า sex in car นี่ล่ะมันส์ดี~" กรุ้มกริ่มโน้มเข้าใกล้
"อ๊าาาาา อย่านะ!" ท่าจะทำจริงนะนั่น
"หึหึ" ละพวงมาลัย ยื่นหน้าจะปล้ำจูบผมของจริง
"คนบ้า ปล๊อยยย---ยอมๆๆ ลมหวง หวงพี่มาก!"
"จริงดิ๊!?" นกยิ้มกว้างเท่าบ้าน ทะลุออกนอกกระจกรถ ฟุ้งทั่วอาณาบริเวณสัญญาณไฟจราจรหมดทุกแยก
"(>///<) ไม่หวงก็บ้าแล่วววว" เผลอจนได้
"เชื่อเค้าเลย ปล่อยให้พี่เป็นบ้า"
"เอางี้ ถ้าทำอย่างเมื่อกลางวันนั่นอีก ลมจะวางยานอนหลับ เฉือนเหยี่ยวน้อยใส่โหลดองเหมือนขันที แล้วขังพี่ไว้ในกรงใหญ่ๆ ไม่ให้ไปไหนตลอดชีวิต" ร่ายอย่างใจคิดพล็อตการ์ตูน
"(XoX) เฮือก!" ทำเสียง ทำหน้าซะ
"จะทำให้หวงอีกมั้ย!?" ผม
"เอ่อ" นกโดนพลิกคดี ย่างสุกระดับปานกลาง
"พูด!"
"อ่า"
"เข้าใจชัดมั้ย!?" ผมจี้ หรี่นัยน์ตาขู่เด็ก
"คร้าบ~" ทีนี้ล่ะเสียงใส
"เยี่ยม นกเอี้ยงน่ารัก~" ฟอดดดดด ผมโน้มประคองสองมือซัดใส่แก้มเต็มๆ เม็ด คนโดนประทุษร้ายด้วยตบจูบหอมๆ ยิ้มกว้างทันใด
"55555555" ระเบิดเสียงหัวเราะดังก้องสะใจไม่มีสนคำขู่ ไอ้นกเจ้าสำอางโคตรดื้อ-ตัวเอ้
เอากะเค้าซิ---ไม่หึง ไม่หวงมีที่ไหน หงส์หยกเทพขนาดนี้ จะปล่อยไปได้ไง!!! ^^
......................
...........................
กว่าจะกลับถึงคอนโดก็เกือบสองทุ่ม รีบเข้าชะแว๊บร้านเสื้อผ้า 15 นาที ตามด้วยร้านนาฬิกา
เจอคนที่นัดไว้และดูงานของช่างตกแต่งภายในและซับพลายเออร์
ถึงเป็นคิวร้านข้าวสุดท้าย ผมหายหิวไปโข ชนิดนั่งเขี่ยเต้าหู้ในจานเล่น
จะสี่ทุ่มถึงได้ฤกษ์สะโลสะเลอาบน้ำ ออกมาฟุบหลับพาดกลางเตียง
“หัวเปียก เช็ดก่อน” ตัวเย็นๆ ไม่สวมเสื้อ จับผมพลิกตัวลากลุกนั่งเช็ดเส้นผมเปียกหมาดๆ ให้
“อื้อ จา---นอน” ไม่ไหวครับ แขนพาดบ่า ตัวย้วยเป็นแป้งเปียกแปะอกมันอยู่
“ตัวหอมจัง” เสียงทุ้มเซ็กซี่ จมูกเย็นๆ ไซร้ซอกคอ จูบไล่ทุกตารางนิ้ว ปลุกอารมณ์เพริดแต่หนังตาปิดลืมไม่ขึ้นแล้ว
จุมพิตนุ่มนวล เชื่องช้า กวาดม้วนลิ้นอุ่นในโพรงปากผมไม่ยอมผละออกซะที จนจะหมดลมหายใจถึงละออกไปได้
“อาร์~” ซวยแล้ว น้องชายข้างล่างเจือกตื่น ไม่ปรึกษาเจ้าของเลยนะหนู กูเพลียจะแย่ ให้ตายเหอะโรบิ้น
"หึหึ"
“เหยี่ยว ลม---ง่วงงงง” โดนจูบสูบวิญญาณอีกระลอก ก่อนปล่อยผมตัวอ่อนลงกับฟูกนุ่ม
“อืมม คนดี...จะทำไงล่ะทีนี้” หอมแก้มผมบางเบา มือใหญ่ซุกซนป้วนเปี้ยนน้องชายกึ่มๆ โด่ไม่รู้ล้ม
อยากได้จัด ความรุ่มร้อนกลางตัวขยายคับ อึดอัดทรมาน
แต่ไม่ไหว ---สายตัวจะขาดรอมร่อ
เนื้อผ้าข้างล่างสวบสาบ ฝ่ามือร้อนสัมผัสผิวเย็นลื่นที่ต้นขา ปั่นป่วน
“อาร์---เหยี่ยวขาววว”
คล้ายถูกดูดดุนด้วยลิ้นร้อน หนักหน่วง เกร็งสะท้านแค่ครู่เดียวก็แตะขอบสวรรค์ ปลดปล่อยออกช่างง่ายดาย---โล่งสบาย กระซิบข้างหู สูดกลิ่นคาวเมือกจากปากใกล้ๆ
“ฝันดีนะครับลมเหนือ พรุ่งนี้เช้า---เจอกัน”
..........................
ไม่ผิดจริงๆ พรุ่งนี้เช้าเจอกัน
ผมต้องโม๊คให้มันจนได้ รุกคืบให้จวนเจียนเกือบเสียเอกราชรอมร่อ ดีที่รีบขอ ‘จะฝึกให้เก่งๆ’ เลยยอม ครางอู้ ซี๊ดปากจนผมแทบกลั้นไม่อยู่
ไม่เป็นไร อดทนไว้เพื่อกิ๊กลม---ขอซักวันเถอะ
แต่ขอโทษ...ใบหน้า ท่าทางเซ็กซี่ขนาดนั้น ต้องกัดปากตัวเองจนห้อเลือด
เฮ้อ...สงสัยคงฝึกผมจนกลายเป็นคนเสพติดเซ็กส์ตามมันอีกคน ชัวร์
ชักไปกันใหญ่แล้ว
***********************************TBC by puppyluv
หัวข้อ: ลมเหนือที่รัก my luv พิเศษ#3 X88 (17/12/2011)p.399 (อ่าน 2941751 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก