ลมเหนือที่รัก
ตอน138 Fiance', Ferdriago & ไข่เจียวรัสเชี่ยนรูเล็ต
------------------------------
yeaw’s
ถึงบ้าน เรียกว่าอาณาจักรของพ่อ ประมาณ 11 โมงเช้า รอเจฟฟรี่กับผองเพื่อนจะตามมาปาร์ตี้ตอนเย็น
แต่ผิดแผนแค่เที่ยงครึ่งพวกก็มาถึงแล้ว---ทำไมมาเร็วนัก กูยังไม่ได้สวีทโรม้านซ์กะเค้าซักน้อย ไม่เห็นใจกันซักนิดวะ
คิดดู มีเวลาแค่ชั่วโมงครึ่ง มาถึงปล่อยให้อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า พาออกมาดูโน่นดูนี่ อวดโอ่โชว์บ้านสวยไม่ถึง 1 ใน 10 พวกมารนี่ก็มาสลอน
ชั่วจริงเล๊ย ย้ายบ้านหนีพวกมันทันมั้ยวะ (*-*)
รถตู้ ventury บ้านเจฟฟรี่จอดเทียบ...
ลงมาได้ประสานเสียง โจ๊ก แอนเดรียน่า บี เก็ท แล้วก็—กาย ไม่มีวี่แววเมี่ยงคำ
“หิ๊ววว หิววววมั่กๆ ค๊า” ผู้หญิงสาวสวยเพียงคนเดียว
"ค่อดๆ ว่ะ กินช้างได้ทั้งตัวแล้นนน!"
"หิวจัง หมูอ้วนลืมนมสตอร์เบอรี่เค้าได้ไง"
"เค้าขอโทษ นะครับบี~นะ" บีกับเก็ทยังห้าวเป้งเรื่องส่วนตัว
"ไง" ผม
"ไงล่ะ มาจนได้นะเรา" โจ๊กข้ามมาทักทายเด็กยืนเคียงข้างผม
"ครับ พี่โจ๊ก"
"ยิ้มๆๆ ...นี่อย่าไปหลงคารมมันมาก ปากนกน่ะนะ---" ปาดคอตัวเองแซว
"ให้รู้ไว้ นี่มึงเหยียบบ้านกูอยู่นะ ถิ่นใครๆ ห๋า" ผม
"ข่อโทดคร๊าบบบบ ท่านลูกชายเจ้าของบ้านสุดหล่อพ่อรวย กระผมโมโหหิวมากไปหน่อย มีอะไรให้รองท้องมั่งมั้ยขอรับ" โจ๊กประเหลาะ
"เข้าไปดู จัดไว้ให้แล้ว" ผมหัวร่อ
"น่าจะจำวัดซักพรรษานะ" ยังแถม
"555/ ไอ้-นี่-หนิ!" เด็กผมกับผม
เหอๆ สองไชนีสวิจารณ์อาคารสถานที่
ทั้งๆ ที่ลูกชายเจ้าของบ้านยืนหัวโด่ทนโท่...ชื่นชมกันเข้าไป
"ว๊าวววว~ บ้านพี่เหยี่ยวสวยจัง ตรงนั้นดูคุ้นๆ นะ"
"หลังที่ลงหนังสือเล่มนั้นกับเล่มที่เอาให้ดูไง"
"เหร๊อออ จริงด้วย ที่คอร์ทตรงลานมีเรือนไทยใช่มั้ย" บีน้อย
"ช่ายๆ เทมโพรารี่กึ่งรีสอร์ทกึ่งโมเดิร์น กึ่งอะไรอีกก็ไม่รู้ แต่ชอบตรงกระจกสีเขียวฟ้าเข้ากับเหล็กแล้วก็ไม้ ลงตัวมากครับพี่เหยี่ยว" เก็ทหันมาหาผม
"อ๊าาา เอากล้องมามั้ย~~~พี่ครับ บีขอถ่ายรูปได้มั้ย"
"เชิญครับบี ตามสบายนะ" ผมหัวเราะร่วน เด็กๆ ตื่นเต้นไม่มีหุบ
แล้วน้องสาวก็ยิ้มกว้าง เตร่เข้ามาหา...
"Alex, I've got something surprisedddd!?" แอนเดรียน่าใบหน้าดอกทานตะวัน
"ME, Ferdiago" ฝรั่งขี้นก หัวทองหยิกหยองโผล่มาจากท้ายรถ
"Hey man serprised 555!!!" ผมคิดไม่ถึง
กับแขกไม่คาดฝัน ---เฟอดริเอโก้ มาได้ไง!?
เข้าจับมือทักทายบอยเฟรนด์ของน้องสาว
คุยกับแขกหน้าใหม่คนสำคัญของน้องสาวด้วยภาษาอิตาลี เฟอดริเอโก้อ่อนภาษาอังกฤษครับ
ได้ข่าวว่าอยู่ช่วงแก็ปเยียร์ พักเที่ยวเดินทาง-ทำโน่นทำนี่ก่อนเข้ายูที่โน่น ทำไมมาแวะที่นี่ได้
“ลมจ๋า~~"
"ไง ไอ้ลม" บี/เก็ทโผเข้าหาคนของผม
"เป็นไงมั่งน้อง เป็นกูจะบวชไม่สึกซะ" โจ๊ก
"This is...โหนงล่ม how do you do,sir” สุดท้ายเสียงสุภาพบุรุษผู้มาใหม่ทักข้ามไปหา
บีเข้าชาร์ทสอนภาษาไทยทันที...
“ไม่ใช่ no no ลมนี่ๆ ไม่ใช่ล่ม” หมวยชี้ระบุตัว พยายามให้ฝรั่งอ่านปาก
“Okey เข่าจ้าย ล่มๆๆ”
"ไม่ใช่ล่ม/ Rommieeeeee~~~" บีโดนแอนเดรียน่าแทรก
"OK Rommie เข่าจายแล่ว" หัวทองยิ้มกริ่ม ทีนี้ล่ะเป๊ะ
"โรมมี่~ How do you do, I'm Ferdiago---" หัวทองขี้หลียืดยกก่อนโค้งศรีษะ พยายามจะจับมือเด็กผมกะจูบหลังมือเหมือนทักหญิงสาว โดนถอยห่างวูบ ยกมือพนมแค่อกไม่ยอมให้จับตัว
"สวัสดีครับ" เด็กทักยิ้มๆ ผมรี่เข้าโอบไหล่ ยืนขวางนิดๆ ช่วยดึงตัวให้พ้นห่างระยะมือฝรั่งทันที
"อ่า sawadee krub" เฟอดิเอโก้เก้อ เงอะงะแต่ยอมพนมมือไหว้ตอบเก้กัง
"โรมมี่ๆ" น้องสาววิ่งหาเกาะแขนเรียวคนเสื้อฟ้ากางเกงวอร์มสีขาวที่ยิ้มกว้าง ดวงตาปิดขนตาเป็นแพ เตรียมไว้ให้ตั้งนานเพิ่งได้ใช้วันนี้เอง
"แอนเดรียน่า..." ยิ้มกว้างตอบ แปลกใจ ยอมให้น้องสาวกูจับตัวได้เว๊ย ถึงจะแข็งขืนเล็กน้อยก็เถอะ
“โป่ยยย โรมมี่ Andreana เอาเอ๊ง Alex โป่ย!” ตีมือปลาหมึกผมให้ปล่อยจะควงคนสวยเข้าบ้าน
"ไง ตามมาถูกนะ ป่ะ-บี หิวมากมั้ย" เด็กทักบีกับเก็ท
"อยู่แล้น พี่โจ๊กโทรบอกกูนะนี่ ไม่งั้นตกข่าว มึงมาถึงนานยัง" เก็ท
"เมื่อกี้ น่าจะชั่วโมงก่อนมึงมา"
"วัดแถวพุทธมณฑล วัดเดิมเหรอวะ"
"เออดิ"
โอ๊ะ-โย๊ะ-โย๋ ผมซีดเหลือนิ้วเดียว ลืมคนรู้เรื่องแทงทะลุปรุโปร่งอย่างไอ้น้องเก็ทนี่ได้ยังไงวะ
ปล่อยให้คุณหญิงมารดาปั่นหัวตั้งนานสองนาน T^T
"ลมจ๋า~ เค้าหิวมากเลยอ่ะ มันลืมนมเค้าไว้อีกกระเป๋าน่ะ" บีเข้ามีส่วนร่วม
"งั้น ไปหาไรกินกัน เอาให้พุงกางนะ" ยังอ้อล้อเอาใจเพื่อนหมวยน้อยไม่เปลี่ยน
"โรมมี่ๆๆ แอนเดรียน่า have something โช่ยน่อย---" น้องสาวกระแซะเรื่องลับเฉพาะทำนองให้ช่วย
"อะไรครับ?" เด็กตัวสูงโดนรุม
"นี่ๆ เรื่องนั้นน่ะ---"
บีเข้ามาเสียบอีกข้าง สนมซ้ายขวาควงแขนพาเดินเชิดเข้าบ้านลอยนวล เสียงคุยหัวเราะคิกดังก้อง
กายสาละวนกับกระเป๋า ลงจากรถเป็นคนสุดท้าย...
“ไงกาย ดีใจที่เห็นมึงว่ะเพื่อน” ผมทัก ยังไงมันก็เพื่อน
“...เหยี่ยว”
“ไงวะ เจฟฟรี่?” พยักหน้ากับพลขับเชิงถามไถ่
“เฟอดริเอโก้ไปตามน้องมึงที่บ้านกู เลยมานี่กันเลยไม่ได้ไปชอป” ผมพยักหน้าเข้าใจ กอดคอมันเข้าบ้าน
บอยเฟรนด์น้องสาวไม่รู้จักคอนโดผมชัดเจน เพราะช่วงที่มาพักในกรุงเทพครั้งที่แล้วคอนโดเพิ่งลงเสาเข็ม
รู้จักแต่บ้านเจฟฟรี่ตอนแอนเดรียน่าเข้าเรียนเสริมภาษาไทยช่วงซัมเมอร์เท่านั้น
........................................
...............................................
อาหารเต็มโต๊ะ เสือหิวทั้งฝูงกระโจนใส่...
แอนเดรียน่ากระซิบกระซาบกับร่างบางที่พยักหน้ารับหงึกหงัก
ไม่ถึงนาที เครื่องต้มยำกุ้งก็ลำเลียงมาถึงแพนทรี-ครัวเล็กข้างโต๊ะอาหาร
“Ferdriago, come here มานี่ๆ” น้องสาวเรียกบอยเฟรนด์ตัวเอง
"what's up lady" เฟอดริเอโก้ตามต้อย
"Rommieeeeee, help me please~"
จัดการลงมือทำ มีคนเสื้อฟ้าคอยกำกับ ยกขึ้นสำรับ
“Me, me Andreana ทามเอ๊ง ชิมๆๆ” ทุกคนถูกสั่งให้กินช้าๆ รอ รีบรุมชิม
“อร่อย..."
"delicious ..."
"ซุโค่ย..."
"very good” เมามันครับ
“เพ้ดมั่กๆ” เฟอดริเอโก้คนเดียวเป่าปาก ไอแค่กๆ น้ำตาไหล ...บีคอยกำกับสั่งสอน ครูภาษาไทยดีเด่นเจรงเลยน้อง
แอนเดรียน่ากับไอ้หัวทองซุบซิบกับคนของผม เห็นเทน้ำแกงออกเหลือติดก้นนิดหน่อย
ตัดกล่องน้ำกะทิยื่นให้หัวทองเทเอง ค่อยๆ ปรุงค่อยๆ ชิม จนตาสีฟ้ายกนิ้วโป้ง ใส่กุ้งแล้ววนเวียนรอหน้าเตา
"Who you are, the man with spoon!" เจฟฟรี่ตี 'แคร๊งงง'!
“I’m a big chef!” หัวทองจับทัพพี ดวลดาบกับเจฟฟรี่ที่ถือตะหลิว
"Common!" เจฟฟรี่ตีทัพพีอีกฝ่ายเคร้งคร้าง
"Chaaaaarge!" แอนเดรียน่าคว้าช้อนไม้ยาวสำหรับคนสลัดกับฝาหม้อกั้นเป็นโล่เล่นด้วย... ฮากันเข้าไป
ต้มยำกุ้งเวอร์ชั่นหัวทองควันฉุย...
“My dish ข่อง Ferdriago ชิ้มๆๆ” ตักยกมา กอดอกโอ่ ผมมอง...นี่มันครีมซุปชัดๆ
"Ummm, like it ชอบๆๆๆ!" โจ๊ก
"เอาอีกๆๆๆ more more" บี สองพี่น้องชอบ ตักจนหมดต้องใส่กุ้งลงไปทำรอบใหม่
คนของผมยิ้มกว้าง บรรยากาศสดชื่น...
“มานั่งได้แล้ว”
ผมนั่งหัวโต๊ะ เรียกต้นเครื่องตัวบางมานั่งข้างขวามือ
ถัดไปคือบีกับเก็ท กาย หัวโต๊ะฝั่งตรงข้ามผมคือเจฟฟรี่
อีกแถววนมาคือโจ๊ก เฟอดริเอโก้ จบที่แอนเดรียน่าเก้าอี้ทางซ้ายมือของผม
แค่นั่งลง คนของผมก็รุกฆาต---
วางกล่องกะทิที่ใช้เกือบหมด ดังปึ๊ก! ...ตรงหน้าแอนเดรียน่า
“แอนเดรียน่า นี่ยาพิษ poison, you know that?”
“What’s a kidding~~~อารายค๊า” ยิ้มสวยไร้เดียงสา ล้อเล่นกันเหรอ
“ยาพิษ นี่ยาถอนพิษ” จิ้มกล่องกระทิ อีกมือชูเชอรี่สดสีแดงคล้ำ 1 ลูกในมือสวย
ยาถอนพิษเหรอ หลอกเด็กมั้ง เล่นตลกอะไรกัน---ผมชักร้อนๆ หนาวๆ
“The little-bee told me everything---” หรี่ตาเหี้ยมเกรียมยื่นเชอรี่ให้แอนเดรียน่าที่รับไปงงๆ เอาเข้าปาก
"คุ้นๆ ประโยคนี้ว่ะ" โจ๊กชอบดูหนังเอ่ยก่อนใคร
"ในหนังมั้ง" เจฟฟรี่ร่าเริงจากดวลตะหลิวเพิ่งนั่งลงที่ตัวเอง
"ในหนังเรื่องไหนหว่า ลิตเติ้ลบีด้วย เหมือนเคยดู" บี
"นั่นดิ คุ้นๆ นะ เก็ทว่า...อ้อ วาคิน ฟีนิกซ์เรื่องนั่นไง โรมันที่มีโคลอสเซี่ยมน่ะ" เก็ท เก็ทไว
"Gradiator" เจฟฟรี่
“กูว่าแล้ว ...ฉากโปรดมันเรื่องแกรดิเอเตอร์” โจ๊กท่าจะรู้ก่อนใคร วางช้อนส้อมหันไปจ้องหน้าเจฟฟรี่หัวโต๊ะที่เริ่มเลิ่กลั่ก สำแดงอันตรายเริ่มต้น
“What’s up?”
เฟอดริเอโก้ พอรู้ว่ายาพิษรีบยกน้ำดื่มหน้าเหยเก ยื่นมือรับเชอรี่สดกัดกร๊วมๆ ไม่รู้เรื่องใดๆ ฟายจริงเล้ยยย เค้าล้อเล่น (+^+)
“Told me เรื่องคู่หมั้นกับ Alex” (0=o)---มันเป็นลางสังหรณ์
(‘แคร๊งงงง’)
"แค่กๆๆ อ่อก" เสียงส้อมตกโต๊ะข้างโจ๊ก ตี๋หมวยสองคนสำรัก เจฟฟรี่วางช้อนเงยหน้ามองจริงๆ จังๆ
“งานเข้าแล่ววว..."
"ซวยล่ะซิ..."
"ตูว่าแล้ว...”
"กรรมใดใครก่อ..." ไม่รู้เสียงใครต่อใครแว่วๆ
ผมหนาววูบ...
บีกับเก็ท ไม่ต้องเลย! พอเจอแอนเดรียน่าที่โรงอาหารเสร็จ ซักถามจนรู้เรื่อง ผมจะเลิกท่าเดียวดันยุให้เล่นต่ออีก ผู้สมรู้ร่วมคิดอีกชั้น
แล้วก็มึง ไอ้เตี้ยโจ๊ก มึงตัวเอ้ ชวนกันยกขบวนไปแอบอยู่ข้างหลังฝ่ายโสต ดู-ฟังกับห้องประชุมที่ทดสอบทุน
เด็กเปียโนกระแทกแป้นคีย์ไฟลุก...เป็นมึงใช่มั้ยที่ลากแขนกูลิ่ว เหาะลงจากชั้น 5 ลงมาโต๊ะประจำ หอบเป็นหมาหอบแดด
อ้อนวอนกูน้ำตาคลอ 'กูตายแน่เหยี่ยว กูหลุดปากว่าน้องมึงเป็นคู่หมั้น มึงอย่าเพิ่งบอกมันนะ พรุ่งนี้พวกมึงพามันกลับบ้านค่อยเฉลย นะ~นะ~นะ~' (น้อยครั้งที่มันจะถูกเนื้อตัวผมก่อนแบบนี้)
ผมอ้ำอึ้งเพราะเห็นเด็กหน้าซีดไม่ยอมสบตาผม
สะบัดหนีการจับกุมของผม
แค่นั้นก็เป็นบ้า จะเลิก-เลิก-เลิกอยู่แล้ว
เป็นมึงใช่มั้ยเจฟฟรี่ ที่ตามมาเห็นตาแดงๆ จมูกแดงๆ ของไอ้โจ๊ก มึงบอกว่าไง...ห๋า
'คอยดูท่าทีตอนพาเค้าไปกินข้าวเย็นก่อน ไม่ไหวก็ค่อยเฉลยหมดก็ยังไม่สาย' เชรี่ยยยย ToT
ทำผมเป็นบ้า โทรเช็ค รปภ. ทั้งคืนตลอดเวลาที่เที่ยวผับ
ตามซ้ำ 40 ชั่วโมงอยู่ในกองไฟนั่นอีก...ไอ้พวกเล๊วววววว T^T
"your fiance' now!?" อูย เอาแล้วไง ฟิ-ออง-เซ่ คู่หมั้น(ชาย)
“ฮี่ Alex kill me ต๊ายยย! +0+” แอนเดรียน่าทำท่าปาดคอตัวเอง รู้แล้วว่าเรื่องยาพิษนั่นล้อเล่นเต็มๆ
(“ปึ๊งงงงง---)
"I’m big boss HERE, told me everything!” มือซ้ายกำหมัดทุบโต๊ะเสียงดังมั่ก ข้าวของกระเด็นเคร้งคร้าง ไอ้กายสะดุ้งแต่พวกผมชินแล้ว T-T
น้องสาวคนสวยตาละห้อย หันมาหาผมยกมือไหว้ปล่กๆ
“ขอโท่ด Alex”
"อ่า ...(=^=)" กูใกล้หมดรูป ขยิบตาบุ้ยปากห้าม เหงื่อเริ่มตก พวกนั้นกลั้นยิ้มปากแทบหัก
“His idea and---” ความคิดมัน---ไอ้น้องเวร! สารภาพเร็วไป ไม่โยกโย้ซักหน่อยวะ
“Who’s else?” ใครอีก...สิ้นเสียงสั่งจากบิ๊กบอส (ตัวจริง) น้องสาวชี้กวาดเลยครับ ไล่เช็คชื่อเรียงตัว โจ๊ก เจฟฟรี่ เก็ท
“นี่ๆๆ and ม่วยบี” คนสุดท้ายออกชื่อเสร็จสรรพ นั่งใกล้คนสวย โหด ดุ เอาเรื่องสุดๆ ---หมวยบีตาเหลือก
ไอ้กายยกกำปั้นมาบังปิดปาก หัวร่อตัวกระเพื่อม พอๆ กับหัวทองลัลล้า
ตักซุปครีมของมันเข้าปากลอยหน้าลอยตายิ้มแฉ่ง
ประมาณ...รู้เรื่องแทงตลอดแล้วว่างั้น
ตายแน่เหยี่ยว ตายแน่ๆ T^T
“นั่งอยู่กับที่ ห้ามไปไหน ห้ามทำอะไร---พี่เจฟฟรี่แปล!” ลุกครืด คว้าชามมาต่อยไข่ 3 ใบ
"อ่า ครับ---" เจฟฟรี่กระแอมสั่งอีกภาษา
ค้นกุกกักจากเคาน์เตอร์แพนทรี่
"นี่อะไร พี่เจฟฟรี่!" สั่งการขั้นต่อ เด็ดพริกขี้หนูไว้ในมือชูให้เห็น
"Paprika, very bad-bad-bad hot-hot-hot chilli" เจฟฟรี่กลายเป็นมือแปลขยายโทรโข่ง
”one two three four five six!” บอสใหญ่เสียงดังฟังชัด
"That's Kai-jiew^^" แอนเดรียน่าลั้ลลาชอบไข่เจียว
"อ่า นั่นๆๆ" เก็ทชี้หน้าแหย (-o-)
"อย่าบอกนะ-ว่า--" บีหน้าตื่น (-3-)
"ไร-หมวย!?" โจ๊กเลิ่กลั่ก (0-0)
“Shut up!---ทุกคนอย่าขยับ Don’t move ever and never!” เด็กกูประกาศกร้าว
ผมมอง ไม่ใช้น้ำปลาแต่ใช้เกลือ มิน่าถึงหอมไม่คาว บีบน้ำมะนาวนิดๆ จัดการเจียวไข่หอมฟุ้งยั่วน้ำลาย
วางจานแบนๆ ไข่เจียวฟูเหลืองสวย หอมน่ากิน—วางมีด 4 ครั้งตัดแบ่ง 9 ชิ้น
“ไข่เจียวรัสเชี่ยนรูเล็ต!” คนสวยประกาศ
"Yeahhhh~~~" แอนเดรียน่าไม่มีสำนึก ยิ้มร่า ตบมือแปะๆ ชม
เล่าให้เฟอดริเอโก้ฟังเป็นภาษาอังกฤษปนอิตาลีต่อยหอย มีเจฟฟรี่ช่วยขยายความ
(อยู่ตามลำพัง ผมกับน้องใช้ภาษาอิตาลี ถ้ามีคนนอกที่บ้านบังคับให้พูดอังกฤษครับ)
บีพยักหน้าหงึกๆ รีบจิบแก้วน้ำ เก็ททำท่ากลุ้มแต่หยิบส้อมรอ ...คงเคยกันแล้วซิ!
“ฟังสัญญาณ ห้ามกลืนจนกว่าจะบอก ห้ามน้ำ No water" กิ๊งๆๆๆ เคาะแก้วน้ำของเก็ทด้วยช้อนใหญ่สำหรับคนสลัดพอให้ได้ยิน
แล้วบรรดาแขกท่านผู้มีเกียรติรอบโต๊ะก็โวยวาย...
"โห๊ยยย ลมจ๋า"
"ไอ้น้องอ่ะ---" โจ๊กรู้แล้วว่าจะโดนลงโทษประมาณไหน จากเรื่องอะไร
"555 พริกใช่มั้ยวะ"
"พริกขี้หนูด้วยว่ะ"
"กี่เม็ดนะ"
"6 พี่"
"ตายแน่ๆ ไมไม่ให้มันใส่พริกหวานวะ sweet pepper น่ะ" เซ็งแซ่ถ้วนหน้า มีแอนเดรียน่ากับหัวทองสุมหัวอิ๊อ๊ะกันไปมา
"เงียบ silent ๆๆๆ!!!" (แต๊งงงงงๆๆๆ) ท่านผู้คุมกฎยืนเคาะช้อนไม้คนสลัดกับฝาหม้อสแตนเลส
ทุกคนพยักหน้ารับรู้เตรียมรับชะตากรรม...
“Folk ส้อม เฟอดริเอโก้กับพี่กายไม่ต้องก็ได้ครับ” แต่หัวทองไม่ยอม กระตือรือล้นยิ่งกว่าหมารอให้ขว้างลูกบอล
“Let’s me เลนๆๆ ด่วย" โกลเด้นผมหยิกหยองร่าเริง
"ด้วยครับ” กายหัวเราะจับส้อมเตรียมพร้อม
“ok พร้อม—จิ้ม" (แตร๊งงง) สัญญาณสากล เคาะช้อนกับฝาหม้อสแตนเลส ทั้งโต๊ะลุกฮือจิ้มพรวด กระทบจานไม้ดังก๊องแก๊งได้คนละชิ้น
“กิน eat!" (แตร๊ง)” ถือชามขึ้นมาใหม่ต่อยไข่ เดินวนหลังพนัก โยนพริกลงไปอีก 6 เม็ด
"แค่กๆ/ ---อื๊อ/ อุๆๆ ---อ๊อก" เริ่มล่ะ
“อ๊ะๆ ห้ามกลืนจนกว่าจะบอก ---เคี้ยวไป till my command” ผู้คุมเคาะมือโจ๊กที่จะเอื้อมหยิบแก้วน้ำ
เคี้ยวๆ ไปอาการเริ่มออกครับ...
ผมมองคนออกอาการคนแรก ไอ้โจ๊ก เก็ท ไอ้กาย แอนเดรียน่า แล้วก็เจฟฟรี่---
โฮะ~โฮะ~โฮะ~ กูไม่โดนเว๊ย (หัวร่อทั้งไข่^^)
เสียงโอดครวญทั้งที่ไข่เต็มปาก
เจ้ามือตีไข่เอาลงกะทะรอบใหม่
"one two three four five six!" ลง ชู่ชชชชช~ หอมฟุ้ง
พอบอก "กลืน "(แตร๊งงง) มีแต่คนหัวเราะกับคนตบโต๊ะรัว โอดครวญขรม
เฟอดริเอโก้ บี ผม 3 คน ยื่นมือตีกันเพี๊ยะๆ---รอด เฮ้ ^o^
“Give me 5 ,man 555" ผม
"สนุกๆ เน๊อะ" บีสอนเฟรดิเอโก้
"ซา-หนุก Yeahhhhh~~~” หัวทอง พวกนั้นค้อนประหลับประเหลือก กายกับเจฟฟรี่หัวร่อพร้อมซับน้ำตาคลอเผ็ดพริก
"555 am loser" แอนเดรียน่าแพ้ดวลแต่หัวเราะร่วน
"ผมกินน้ำได้ป่าวพี่โจ๊ก!?" เก็ทเป่าปากเสียงอ่อย
"อย่าถาม กูเพ๊ดดดด!" โจ๊กโวยหน้าแดง น้ำตาคลอ มีเจฟฟรี่หัวเราะหน้าหงาย
แล้วก็ถึงตาพระเอก...
มือสวยเลื่อนจานมาตรงหน้าผม จริงด้วยกิน 8 ต้องเหลืออีก 1 ชิ้นสุดท้าย
“เหลือชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ ให้คนออกไอเดีย” "อ่า..." กูเหรอ
"เออใช่ แบ่ง 9 เรากี่คน 1,2,3,4---8 คน เหลือชิ้นสุดท้ายจริงด้วย" บี
"that's right, all of us ...one lelf for Alex" แอนเดรียน่า
"How is lucky!" หัวทองเก็ทซะ ผายมือเชิญสุภาพบุรุษ
ซวยล่ะซิ ทั้งโต๊ะมองผมตาเดียว
แอนเดรียน่าตัวดีเคาะโต๊ะนำ บีรีบผสมโรงร้องเชียร์
"Alex ๆๆ" น้องสาวกู
“กินเล้ยๆๆๆ” เหว่ยยยยย-ยกฝูง
ใบหน้าหล่อสวยใส เวลานี้ร้าย-โหด-ดุ ฉาบด้วยอมยิ้มกริ่มยักคิ้วท้าทาย
ผมทำหน้าละห้อย อิดออด มือสวยแย่งส้อมจากมือผมจิ้มป้อนเข้าปากให้เสร็จ
แค่กๆ พริกซิครับ เต็มๆ เม็ด---ฮากันเข้าไป
ท่องไว้ๆ ---สุดท้ายแฟนหล่อ
ชีวิตของเหยี่ยวมัน... hot hot hot T0TT
***********************************TBC by puppyluv
หัวข้อ: ลมเหนือที่รัก my luv พิเศษ#3 X88 (17/12/2011)p.399 (อ่าน 2941674 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก