---เสาร์อาทิตย์นี้จะไม่อยู่ (3-4-5) ไปดูโรงงานที่เขาใหญ่ กลับจันทร์สายโด่ง ล้อหมุนตั้งแต่ศุกร์เช้า
ดูความน่าจะเป็นว่าจะได้อัพเช้ามืดๆ วันศุกร์แล้วยาวไปเจอกันวันอังคารเลย
---แล้วก็กลางเดือน (อังคาร-พุธ) 13-14 มีสอบป้องกัน
---และสุดท้าย(ศุกร์) 23 Lp มา เย๊ววววววว ไปหาเสื้อลิงกิงผักตัวใหม่กัน (ตัวเก่าเจไดสอยไปแล่ว)!!!
ถ้ารอดจากกลางเดือนคงได้ตะโกน-ตะโกน-ตะโกน หวังว่านะ อืออออ
ไว้ใกล้วันจะบอกอีกที ขอบคุณล่วงหน้าที่ให้ลากิจ อุอุ ^^ คนอ่าน FIGHTO FIGHTO
*******************************************
ลมเหนือที่รัก
ตอน149 เผาขนแมว(ขี้เมา) ระยะประชิด
------------------------------
yeaw’s
ปิดปากหาว ตาปรือ ผมเหลือบมองนาฬิกาข้อมือ อีก 10 นาทีจะ 3 ทุ่ม
...เอาวะ สึนามิน่าจะมาอีกระลอก เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว หยุดกินเชอรี่ ขยี้ตา
นั่นไงสัญญาณ หายไปตั้ง 2 คืนจะมาล่ะ
ผมใจเต้นถี่รัว
พุ่งมาเลย ไม่ให้ตั้งตัว..นั่งตักปุ๊! นัยน์ตาปิดหรี่ช้ำๆ ปากจู๋พองแก้ม
ใบหน้ายุ่งเล็กๆ อารมณ์ตอนถูกขัดใจไม่ฟังใคร ล้วงมือสวยเลาะกระดุมเสื้อเชิ้ตผมออก
ไม่ได้ดังใจต้องช่วยแกะให้ ...ยังไม่เร็วพอ
กระชากพรืดดด กระดุมกระเด็นกิ๊ง กระทบโต๊ะแก้ว ...เม็ดนึง!!!
(ปิ๊งงงงงง)/ "เฮ้ย---" โจ๊กตาโตร้องเสียงดัง
"(=-=)..." เจฟฟรี่ถือแก้วอึ้ง พยายามมองตาม หากระดุมหล่นข้างโต๊ะ
โจทก์ไม่มีสน ซุยจมูกเย็นๆ กับซอกคอเปลือยของจำเลย
ฝ่ามือสวยไหลเข้าไปในสาบเสื้อสัมผัสผิวแผ่นอก อา...เยี่ยม
"อื๊ออออ..." แมวน้อยงัวเงีย ซุยจมูกเย็น ถูไถศรีษะกับซอกคอกู แล้วค่อยปล่อยลมหายใจ 'ฟู่' ยาว...น่าสบาย
"หึหึ" พยายามกลั้นยิ้มย่อง กลัวลูกแมวซบกอดจะเผ่นแผล็ว
"งี้เหรอวะ!?" เจฟฟรี่อึ้งอยู่นานกว่าจะออกปาก อมยิ้มมุมปาก
"เออ..ทุกคืน" ผมบอกเบา จูบแช่ศรีษะนุ่ม โดนถูจมูกเย็นไปทั่วคอ นั่งเกร็งจนปวดท้อง จะหลุดขำก็ไม่ได้
"กูไม่เคยเห็นมันอ้อนขนาดนี้ นี่ผิดคาดว่ะ" โจ๊กตาไม่กระพริบ
"หิวกับง่วง ไม่ยอมใคร" ผมจุ๊ปากเชิงให้เงียบ
"มึงเลยยอม" โจ๊กพยักเพยิดหน้า กัดปากกลั้นหัวเราะกัน 3 คน
"เฮ้อ...เพื่อนสัตว์ปีกนักล่า เหยี่ยวขาวบินสูงของกู" เจฟฟรี่ส่ายหัวรำพึง ทดท้อ ถอนใจยาว-สาดดดด ยังกะมึงไม่เคย!!!
"ถามจริง มึงต้องป้อนนมเด็กนี่ทุกคืนเหรอวะ?" โจ๊กเริ่มซักเพราะแมวเริ่มนอนเกาะอกผมนิ่งๆ
ผมพยักหน้า ลูบหลังเบาๆ เห่กล่อมปลอบประโลม
"มึงไม่อยู่ ...เมื่อคืน ทำไง?" เจฟฟรี่สงสัยมั่ง
"นี่ ...กับน้ำหอมกู" ผมขยับเสื้อให้รู้ ตอบคำถามเบาๆ เจฟฟรี่พยักหน้าตาโต กัดปากกลั้นหัวเราะ
โจ๊กงุนงงไม่รู้เรื่อง โคลงศรีษะยังไงก็นึกไม่ออก
"อะไรเหรอวะ?" ตาคมหันไปหาคนของมันช่วยอธิบายความ
"จะไปรู้อาร๊าย!?" เฮ้ย เจฟฟรี่ค้อนคนของมัน ไขว่ห้างไขว้ขาหนี วางท่าจิบเครื่องดื่มเฉยเมย ไม่ต่อ
"บอก-มา!" ตากล้องทุบกำปั้นลงหน้าแข้ง เจฟฟรี่ต้องรีบประคองแก้ว เกือบหกกระฉอก
"เบ๊าาาา" ฝรั่งปรามลดเสียงเบา
"เสื้อ ทำไม อะไร ...เสื้อไรเล่า?" โจ๊กมองกิริยา
"......" ไม่ตอบแต่มือใหญ่จับปกเสื้อคนถามเขย่าแรงยิ่งขึ้น
"ไมวะ?" ยังมีหน้ามาถาม หน้าทะเล้นเป็นหมาสงสัย มองผมสลับกับเจฟฟรี่ ก่อนจะเบิกตาโตไข่ห่านเหมือนนึกอะไรได้
ไม่ต้องพยายามก็เห็นภาพทันใด (เจฟฟรีออนเอ็ม เพื่อนบรรยายซะ เอิ่ม >///<)
บังกำปั้นกัดปาก กลั้นขำสุดเดช เด็กกูกับเพื่อนผมยาวนิสัยคล้ายกันเด๊ะ
ติดกลิ่นคนอยู่ใกล้เหมือนพวกสี่ขา-ดีเจ โดยเฉพาะเจได ต้องลากเสื้อเจฟฟรี่เข้าใปนอนในกรงด้วย
เคยแกล้งเอาไปทิ้ง ลาบราดอร์น้องเล็กออกมาว่อนหน้ากรง เห่าหอนยาวไม่ยอมหลับไม่ยอมนอน
เดือดร้อนเจ้านายเจฟฟรี่ต้องถอดเสื้อส่งให้ถึงปาก อาการค่อยสงบลงได้
เมื่อต้นเทอมเพื่อนบ่นอุบ 'กูเสียเสื้อยืดลิงกิงผักตัวใหม่หมาดๆ อีกตัว'
เพราะไอ้โชคดี ไซบีเรียนน้องสาม หน้ามึนๆ ร้ายๆ คงอิจฉา คาบแย่งจากปาก เสื้อเก่าฉีกขาดเละเป็นชิ้นๆ
น้องนุชสุดท้องคอตก เป็นหมาหงอยของจริง นั่งจ๋อยหน้ากรงไม่ยอมกินไม่ยอมนอน
เจ้านายได้แต่ถอนหายใจเฮือก แล้วถอดเสื้อตัว linkin park ตัวที่ใส่อยู่ยื่นให้เจไดเป็นเท็ดดี้น้อยเพื่อนนอนอันใหม่
'ตัวซักแล้วก็ไม่ได้ เจไดเมิน หยิ่งไม่เอาด้วยนะนั่น หมาเมินมึงคิดดู---กูจะบ้า' นินทาหมาตัวเองไปหัวเราะไป
(นับตามอายุ เจสเตอร์พี่ใหญ่ ถัดลงไปคือทองดี, โชคดีและน้องเล็กเจได)
ผมมองตาแป๋วแหว๋วของมันทีไร นึกถึงวีรกรรมเรื่องนี้ทุกที
--------------------
"เฮ้ย อย่าบอกนะ เสื้อกล้ามกับเสื้อหนังกู ที่แฟ่บๆ แบนเป็นปลาตากแห้งติดเตียง" โจ๊กหน้าตื่นแต่กดโวลุ่มลงสุด ชี้หมับหมาผมยาว
"วิ๊ววว~" เจฟฟรี่ผิวปากเล็ก เยาะเย้ยไม่สน
"ง่า---" โจ๊กค้างเติ่ง
"คุณเป็นฝ่ายไป ไม่รู้หรอกผมถูกทิ้งนอนคนเดียวมันเป็นไง" เจฟฟรี่ทำค้อน ปากว่างอน ลูบคางเคราเขียวของตัวเองเชิดๆ
"555" ผมกลั้นไม่ไหวครับ น่าจะตั้งกล้อง กดรีเพลย์ดูซ้ำหลายๆ รอบ
"ไอ้ๆๆๆๆๆๆ" คนนั่งกับพื้นชี้นิ้วสั่นระริก พูดไม่ออก
"ไร ไอ้อะไร!" เจฟฟรี่พยักหน้ายักคิ้วเริ่ดๆ เชิงล้อ ส่งซิกกวนอวัยวะ เชิงชวนทะเลาะ
มันพยายามสอนโจ๊กให้เชื่อง ต้องพูดเพราะ กินข้าวหุบปากหลายๆ อย่าง
มีบ่น 'ไม่เคยจำ ทองดียังฝึกง่ายกว่าเยอะ' เพื่อนมารยาทสุภาพบุรุษจัดส่ายหัวดิก
"ฮื่ยยยย---มันไม่ได้ซัก" เจ้าของเสื้ออ้อมแอ้ม ค้อนวงใหญ่หน้าไหม้แดงก่ำ
"ก็นั่นแหละ...ของคุณ!" ชะโงกไปเข็ดเขี้ยวเคี้ยวฟันกัน 2 คน จมูกปากจะชนกันอยู่แล้ว
"ไอ้ๆๆๆ---ไอ้หมาขี้เหงา" ตาวาวโรจน์ อายจนควันออกหู ด่าเช็ดไม่ยอมสบตา
"ไม-อยากมีเรื่องเหรอ" เจฟฟรี่พลิกลิ้นแกล้งคนของมัน ลากคอขึ้นไปฟัดบนเบาะโซฟาครับ
"5555555" ผมไม่ไหว หน้าหงายหัวร่อ คนในอกผงกตื่นมานิ่วหน้า เลยโดนกดหอมหน้าผากมนฟอดใหญ่
"เสียงไร?" เด็กงัวเงียตื่นเพราะเสียงดังกับผมกลั้นกระเพื่อมไม่ไหว
"โอ๋ย 555" ไม่มีแรงตอบ ชี้ให้ดู เแมวขี้เซาหันตามนิ้วไปมองงงๆ
"...ไมกัดกัน?" ถามตาแป๋ว
สภาพโจ๊กโดนคร่อมนอนหงายดิ้นกับเบาะ ขาตีพนักปึงปัง
มีหมาเจฟฟรี่งับคองึ่มงั่ม ไอ้เตี้ยร้องอิ๊กอั๊กในลำคอ ลงไม้ลงมือกับเนื้อตัวเพื่อนผมพัลวัล
ซี่โครงเพื่อนกูหักไปกี่ท่อนแล้ววะ ฮามาก^0^
แต่---ฉากเรทโดนขัดซะ
(ก๊อกๆๆ) เมี่ยงคำ ถือจานอาหารมาเคาะ ส่งยิ้มท่าสวย
กาย เก็ท บี ครบเซ็ท หอบเสบียงเลี้ยงคนซักร้อยได้
"ปล๊อยยย!" ตัวเตี้ยใต้ร่างโวยลั่น เจฟฟรี่ยอม ...ปล่อยคนในกอดมันสุดแสนเสียดาย
บีเข้ามานั่งกับพื้นแทนที่โจ๊ก วางของกินเต็มโต๊ะพรืด
เก็ทกับกายยึดเบาะแทนเจฟฟรี่ เมี่ยงคำนั่งเก้าอี้เดี่ยวถัดออกไปใกล้กับประตูบานเลื่อนกระจก
เจฟฟรี่อ้อมมานั่งโซฟาเดียวกับผม หนีบโจ๊กมานั่งทับเท้ามันเหมือนเดิม
คนนั่งตักเลยต้องอยู่ต่อ ...เรื่องไรจะปล่อยให้โง่
"ไงตี๋ ตามเป้ามั้ย?" คนพี่หน้าแดงอยู่ เบี่ยงเบนทักน้องมีเลศนัย
"ทะลุเพดานเจ่เจ้!" บี
"เพียบครับ" เก็ท หัวเปียกซก หน้าแดงมันแผลบ ฉีกยิ้มกว้าง ท่าทางคงยกดวลเองซะเยอะเพราะละมุดหึ่งมาเชียว
"ปล่อยสองคนนั่นไปเกะแล้ว" บีบุ้ยบอกถึงแอนเดรียน่ากับเฟอดริเอโก้
"บาร์ล่ะ?" เจฟฟรี่
"ปล่อยฟรี ให้ทางโน้นเทคโอเวอร์ไปแล้วครับ" เก็ทว่าพลางวางถังแช่ไวน์สแตนเลสทรงสูง แบงค์สีเขียวเต็มเอี๊ยด
"หิ๊วววววว"
“มานี่ เช็ดก่อน” บีลุยเข้าปาก ปล่อยเก็ทเช็ดเหงื่อให้
ผมมองตาม ข้างนอกมีน้องๆ ในวงออรเครสตร้าคุมบีชบาร์แทนหมวยน้อย
หากบาร์เทนเดอร์ตัวจริงยังมือระวิง เสิร์ฟส่งลูกค้าแน่นเอี๊ยดคงเดิม
พอๆ กับฝั่งคาราโอเกะ ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนนักร้องหน้าใหม่เข้าแจมลองเสียง
...............
....................
"ไงครับ เมี่ยงคำ เบื่อรึเปล่า?" ผมเจ้าบ้านที่ดี ถามเชิงทักทายเพราะเห็นนั่งโต๊ะผู้ใหญ่ตลอด
"สนุก เป็นกันเองดีค่ะเหยี่ยว"
"เมายัง?" โจ๊ก
"ย๊างงงง กายไม่ให้ลุกไปไหน เสริฟ์น้ำส้มตลอดเลยค่ะ" ค้อนกาย ยู่จมูกคิกขุสวยน่ารัก
"งี้แหล่ะ นางเอก" โจ๊กล้อๆ เริ่มแย่งของกินน้องต่อ
"แซวๆ" เจฟฟรี่กางมือใบพายวางบนผมสั้น แหย่เท้าให้พิง
"อื๊อ---อ๊อย" เพื่อนเตี้ยสั่นศรีษะให้ปล่อย ทำท่าจะเอาส้อมจิ้มขายาว เคี้ยวตุ้ยเต็มปาก หัวคิ้วยุ่ง
"อือ..." แมวตัวขาวตื่นพอดี
ดันขาผมออกจะขยับเบียดนั่งเบาะตรงกลางหว่างขาผม...ท่าประจำ ที่ประจำ
เค้าไม่เคยนั่งบนเนื้อตัวผมตรงๆ ซักครั้ง กอดเห่กล่อมก็จะเบี่ยงตัวเข้ามุมเล็กน้อยอยู่วงแขน ซุกอก
นั่งพับเป็ดแบบญี่ปุ่นก็คร่อมท่อนขาผมแค่โหย่งๆ ไม่ลงน้ำหนักตรงๆ
ถ้าจะนั่งตักแบบนี้คือนั่งเบาะตรงกลางหว่างขา ตรงเป้ากูเป๊ะๆ นั่นล่ะ
มีบ้างคือตอนแกล้งผมเวลางัวเงียจะปลุกให้ตื่น
นั่นลงบนตัว ลงแรงเต็ม หรือขั้นกว่าคือนอนเหยียดทับทั้งตัว
ไม่พอยัง ยกแขนขาเล่นทรงตัวกายกรรมเปียงยาง เกร็งน้ำหนักลงบนร่างกายผมต่างหาก...เหยี่ยวไม่ตื่นก็จุกอั่กตายซิ
นั่นล่ะนิสัยน่ารัก น่าหมั่นเขี้ยวของลมเหนือ อิอิ
พาดขาก่ายข้ามขาผมไปอีกด้านวางบนพนักเท้าแขน หันแผ่นหลังให้เจฟฟรี่
แม่ม..ท่านี้น้องชายกู
ตึงติดข้างสะโพกเค้าพอดี!
"น้ำ...ขอน้ำหน่อย" ตื่นมาก็เรียกหา
"น้ำครับ ลม" กายที่มองคนของผมตั้งแต่เข้ามา ยื่นแก้วน้ำแดงให้
"ไม่กาย---น้ำเปล่า" ผมรู้ดี ชี้บอกขวดที่ยังไม่เปิด รับมารินใส่แก้วให้ ป้อนถึงปาก
"อา..." สบตาผม ยิ้มหวาน อุอุ...โลกค่อยโสภาหน่อย
"หึหึ องุ่นมั้ย" เอาใจเด็กน้อย
หยิบองุ่นให้รับไปแกะกินเอง เช็ดน้ำผลไม้เปื้อนนิ้วกับเสื้อ D&G ตัวใหม่กิ๊งราคาเฉียดหมื่นของกูเฉย
(เพิ่งจ่ายไปหลายร้อยยูโรที่โน่น เพราะไปสอยรองเท้าบู๊ตลิมิเต็ด เอดิชั่นให้เบบี้ซิสเตอร์ชื่อเจฟเฟอร์สัน)
พิงศรีษะกับหัวไหล่ มือขวาเกี่ยวนิ้วพันม้วนเล่นสร้อยทองคำขาวที่คอกูอิ๊ก
ข้างนอกแอนเดรียน่ากับเฟอดริเอโก้ร้องเพลงคู่ของ Jason Mraz เพลง 'Lucky'
คนนี้ฮัมคลอคอรัสเพลงเดียวกับข้างนอกเบาๆ กับอกผม ...มีฟามสุขเฟ๊ย
ท่าจะให้ดี หยุดเขย่าขาได้มั้ยที่รัก เหยี่ยวน้อยมันจิกพี่จะออกโชว์เดี่ยว!!!
[Jason Mraz & Colbie Caillat - Lucky]
http://www.youtube.com/v/acvIVA9-FMQ Do you hear me,
I'm talking to you
Across the water across the deep blue ocean
Under the open sky oh my, baby I'm trying
Boy I hear you in my dreams
I feel your whisper across the sea
I keep you with me in my heart
You make it easier when life gets hard
...
I'm lucky I'm in love with my best friend
Lucky to have been where I have been
Lucky to be coming home again
I'm lucky we're in love in every way
Lucky to have stayed where we have stayed
Lucky to be coming home someday
****
คุยกันเรื่องสัพเพเหระแต่ผมไม่ได้ใส่ใจฟัง เพราะคนในกอดมียัดองุ่นเข้าปาก ป้อนผมมั่งแล้ว
แกล้งเลียนิ้วสวยเล่น อมยิ้มคิกคัก คลอเสียงคอรัสท่อนฮุกเสียงเพลงสบายใจ
"I'm lucky I'm in love with my best friend
Lucky to have been where I have been
Lucky to be coming home again
Ooohh ooooh oooh oooh ooh ooh ooh ooh" แล้วก็ยิ้ม กัดเล็มองุ่นเรื่อย
ท่าระดับความเมาคงย้อนกลับมาที่เลเวลแรก ตามใจ ว่าง่าย...คิดในใจ หยวนๆ ล่ะวะ
สุภาพสตรีชวนคุย...
"ไหงเปิดบาร์ได้คะ น้องบี" เมี่ยงคำเอ่ยทางฝั่งโน้น
"ไอเดียจากแอนเดรียน่าครับ บอก-เห็นจานกระเบื้องขาวๆ แล้วหมั่นเขี้ยว" บี
"อ๋อ ที่งานแต่งชาวกรีกเค้าโยนจานแตกกับพื้นน่ะเหรอคะ" สาวสวยความรู้สูง
"ครับ นั่นด้วย แล้วเฟอดริเอโก้ก็เล่าว่าแก๊ปเยียร์เมื่อกี้ แบกเป้ไปเที่ยวแถวยูเครน ไปดวลเหล้าแบบนี้มา บีกับแอนเดรียน่าเลยปิ๊งซะ" เก็ทชมคนของมัน
"มิน่าล่ะคะ สนุกกันใหญ่" สาวสวยในวงสนทนา
"ทำไมคิดเงิน 20 ได้ล่ะ" กายหันถามน้องชายที่ซับเหงื่อให้บีง่วงอยู่
"เอาไว้เล่นเกมส์กันครับ อ้อ เก็ทโทรบอกแม่แล้วนะครับ" เก็ทเลี่ยงไม่บอกว่า 'เล่นไพ่' ท่าทางคงจะบอกพี่ชายเรื่องค้างบ้านผมเรียบร้อย
"รบกวนเจ้าของบ้านไปมั้ยเรา" กายปรามน้อง
"ไม่ต้องห่วง กูดูให้" โจ๊กแทรกเร็ว ตบอกตัวเองรับรองหยั่งกะเจ้าของบ้านตัวจริง
"ไม่กวนหรอกกาย พวกนี้นอนนี่กันหมด มึงก็อยู่ด้วยซิวะ ไม่ได้นอนค้างที่นี่นานแล้ว" ผมอ้างตอนเรียนมัธยม พวกเพื่อนมาเฮฮา กินนอนที่นี่ประจำ
"ดูก่อน แม่นัดให้พาไปวัดแต่เช้า" กายเจื่อนๆ ไม่สบตาผม กลับลดสายตาจ้องมองคนในกอดที่ปากจู๋ดูดน้ำลูกองุ่นเล่นเพลินอยู่คนเดียว
"ไนซ์กายกับครอบครัวก่อนไม่เปลี่ยนเลยนะ พี่น้องกันป่าววะตี๋?" โจ๊กหยอกน้องชายอีกคน
"โด่ พี่โจ๊กอ่ะ" เก็ทโอด
ปากรูปกระจับแดงฉ่ำน่าจูบที่สุด ถ้าแค่ก้มแตะประทับ คิสรสองุ่น อาร์...ในหัวซาบซ่าน
จ้องมองผมตาใส เผลอกลืนน้ำลายหลายเฮือก...รู้สึกตัวนึกขึ้นได้ คนเป็นหาบในห้อง
เสหยิบแก้วตัวเองยกจิบดับอารมณ์ฟุ้งซ่าน
"คืนนี้พี่เมี่ยงคำอยู่เล่นด้วยกันมั้ยครับ คืนนี้โต้รุ่ง" บีมีแก่ใจชวนแฟนพี่ (สามี)
"อยากเหมือนกันค่ะ แต่พรุ่งนี้ที่บ้านนัดทำบุญตักบาตรกับบ้านกาย น้องเก็ทไม่ไปแน่เหรอค่ะ"
"ครับ แม่อนุญาตเก็ทแล้ว"
"ตี๋มันจะทำบาป ลุ่มหลงอบายมุข ปล่อยมัน" พี่เตี้ยไล่เรียงน้อง
"พี่โจ๊กอ๊ะ"
"ว่าใครเจ่เจ้" เก็ทโอดให้บีรีบเข้าข้างเกรทเดนประจำตัวทันที ใส่พี่ตัวเองซะ ช่วยกันดีขนาด
"พี่นอนดึกไม่ค่อยได้ด้วยแหล่ะ ขอบตาคล้ำเป็นหมีแพนด้า ผิวไม่สวยๆ ฮิๆ" เมี่ยงคำห่วงสวย ขยายความเข้าเรื่องตัวเอง
"อ้อ ที่แท้ห่วงจะไม่งาม เดี๋ยวแฟนไม่โปรด---อ๊อยยย" โจ๊กล้อ โดนเจฟฟรี่กำหลังคอหมับอีกรอบ
"ยุ่ง!" หมาผมยาวดุ
"แต่ท่าทางสนุกอ่ะค่ะ กายคะ-เราเปลี่ยนใจอยู่ดูน้องก่อนดีมั้ย เดี๋ยวเมี่ยงคำโทรบอกที่บ้านว่าจะกลับดึกหน่อย"
"อืม ครับ...." กายเลื่อนลอย นัยน์ตาไม่วางจากคนในกอดผม
"อยู่ด้วยกันดิ๊ กาย เช้าค่อยไปตักบาตรทีเดียว ---อ๊อก!" โจ๊กชักใบ
"ยุ่งน่า" เจฟฟรี่ดันเข่าใส่หลังโจ๊กที่นั่งขัดสมาธิกับพื้น
"เมี่ยงคำไม่ได้ขับรถมาเอง กายไปรับก็ต้องไปส่งนะคะ" ชะม้ายชายตากับแฟนตัวเอง
"อ่า เมี่ยงคำกลับกับทักษ์มั้ยครับ ผมบอกฟ้าให้ ผมว่าจะอยู่กับน้องก่อน" ท่าทางกายจะกลับลำอยู่ค้างบ้านผมมากกว่าครึ่งค่อนใบ
"ม่ายอ่ะคะ กายไปส่งนะคะ ไม่อยากตอบคำถามคุณแม่" อ้าว คุณเธอ บทจะไปจะมา
"....." กายเงียบ ผมก็เงียบ เจฟฟรี่ก็เงียบด้วย
"นะคะ~น๊า"
"ได้ครับ...เมี่ยงคำจะกลับตอนไหนบอก เดี๋ยวผมไปส่งเอง" กายออกปากในที่สุด
"เย้ ดีจัง" หญิงสาวร่าเริงเกิน
เจฟฟรี่ยกแก้วขึ้นจบ ผมก็ยกจิบเหมือนกัน
รู้สึกเย็นๆ หอมกลิ่นองุ่นแถวลำคอ...
เด็กน้อยเช็ดนิ้ววนเปื้อนน้ำผลไม้เล่นกับไหปลาร้ากู
ชักซนใหญ่แล้วที่รัก!!!
พี่จะไม่ไหวแล้วนะ >0<
*******************************************TBC by puppyluv
หัวข้อ: ลมเหนือที่รัก my luv พิเศษ#3 X88 (17/12/2011)p.399 (อ่าน 2941482 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก