"ไอ้คนฉวยโอกาส...." ร่างเล็กผลักแรง ๆ ให้ร่างที่กอดรัด ออกห่างจากตัว
ทำไปได้ยังไงเมื่อกี้ บอกตัวเองอยู่ทุกวันว่าเกลียด
ไม่อยากให้เข้าใกล้ แต่ไปยินยอมรับสัมผัสของอีกฝ่ายอย่างง่ายดายไม่มีการต่อต้าน ทำไมถึงได้เป็นคนที่แย่แบบนี้นะ
"อ๊ะ...ส้มอ่ะ...ว่าเค้าได้ไงอ่ะ..ให้จูบเองนะ..หรือไม่พอใจ...อ่ะ...ให้จูบกลับทีนึงก็ได้"
เกรียงไกรเดินตามล้อเลียนคนน่ารักที่เอาแต่เดินหนีใบหน้าแดงก่ำ
"อย่ามายุ่ง...ขืนเข้ามาอีกก้าวเดียว...ไม่เอาไว้แน่"
เสียงหวานแกล้งขู่ อายจนไม่กล้าจะมองหน้า ต้องรีบคว้าผ้าขนหนูเดินลิ่วเข้าห้องน้ำไป
ทิ้งให้ร่างสูงยืนยิ้มด้วยความพอใจอยู่คนเดียว
อย่างน้อย ตอนนี้ส้มก็ไม่แข็งขืนกับเขา
และไม่ได้มีท่าทางหวาดกลัวเหมือนกับช่วงแรก ๆ แล้ว เอาเถอะ ถือว่าเริ่มพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้นแล้ว
ได้เล่นด้วย ได้กอด คราวนี้ได้จูบ เอาเหอะน่ะ
ไม่นาน อีกไม่นาน เขาต้องทำให้ส้มรักเขาได้แน่ๆ ทำอะไรร้าย ๆ กับส้มไว้สารพัด ตอนนี้ก็ทำได้แค่ดีกับส้มให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ล่ะนะ ชดเชยกับเรื่องที่ผ่านมา ที่เขาเอาแต่ทำเรื่องแย่ ๆ ไว้ตลอด หวังว่าไม่นานส้มจะยกโทษให้ แค่นี้เขาก็พอใจแล้ว
***************************
"ส้มเอ้ย...ไอ้ส้ม...ไอ้เด็กโง่"
ร่างบางยืนพิงประตุห้องน้ำใจเต้นรัว คิดให้ตายก็คิดไม่ออกว่าทำไมร่างกายถึงโอนอ่อนเข้าหาเกรียงไกรได้มากขนาดนั้น
คน ๆ นั้นน่ะ คือคนที่ทำร้ายนะ
ทำลายน้ำใจ ทำลายศักดิ์ศรีอย่างหยาบช้า
แล้วยังไปละเมอเพ้อพกกับรสสัมผัสของเขาอีก
เขาคงจะเห็นว่าเป็นของเล่น เล่นแล้วสนุกจึงอยากจะเล่นต่อน่ะสิ
ทำไมนะ ทำไมถึงได้โง่อย่างนี้ จะผลักไสให้ออกห่างก็ไม่กล้า ความสุขชั่วครู่ชั่วยามจะไปมีความหมายอะไร
ในเมื่อเกรียงไกรเองมีผู้หญิงรอต่อแถวเป็นหางว่าว
แล้วจะมาจริงใจอะไรกับคนโง่อย่างเขากัน
คิดได้แค่นั้นน้ำตาก็รินไหล เจ็บใจตัวเองที่ใจอ่อน
เจ็บใจที่ไม่เข้มแข็งพอจะผลักไส
เจ็บใจที่รู้สึกอบอุ่นทุกครั้งเมื่อได้อยู่ใกล้ชิดกับเกรียงไกร และชอบทุกครั้งที่ถูกสัมผัสโอบกอด
เหมือนกับว่าร่างสูงจะถ่ายเทความรักให้จริง ๆ
แต่ไม่จริงหรอก เกรียงไกรแค่สนุกเท่านั้น
เขาแค่ยังรู้สึกสนุกก็เท่านั้นเอง คงคิดสินะ
ว่าไอ้ส้มคนที่เคยทะเลาะด้วย เวลาโง่มันเป็นยังไง
คงจะรู้สึกสนุกมากถึงได้มาเข้าใกล้แบบนี้
แค่คิดก็ท้อใจ ร่างบางกอดตัวเองไว้เงียบ ๆ ปล่อยให้น้ำตารินไหลอยู่เพียงลำพัง
******************************
"ส้มมมมมมมจ๋า...ตัวเองยางงอนค้าววววอีกเหรอ"
เกรียงไกรทำเสียงอ้อน หลังจากอาบน้ำเสร็จและเดินเช็ดผมออกมา ก็เห็นเจ้าส้มนั่งหน้างออยู่เมื่อกี้โกรธมากหรือเปล่านะ
ที่เขาทำอย่างนั้นไป อาบน้ำเสร็จก็ไม่พูดไม่จา
แถมตายังแดง ๆ อีก ไม่ใช่ว่าโกรธจนไปร้องไห้คนเดียวล่ะ
"ทำมายตัวเองไม่พูดอ่ะ...โกรธเค้าจริงเหรอ"
เกรียงไกรเดินมานั่งข้างร่างบางที่ทำทีเป็นสนใจกับการอ่านข่าวในหนังสือพิมพ์อยู่
"เอ....ส้ม...อ่านยังไงอ่ะ...หนังสือพิมพ์มันกลับหัวนะนั่น"
เกรียงไกรรีบกลับหนังสือพิมพ์ให้
หรือว่าส้มจะกำลังหัดอ่านหนังสือพิมพ์แนวใหม่กัน
อ่านแบบนี้มันอาจจะสนุกไปอีกแบบก็ได้
"เอ่ออ...ก็..ไม่ได้อ่านแค่ดูภาพ" สายสัมพันธ์รีบแก้ตัว ส้มเอ้ยส้ม ไม่ได้ดูเล้ย แล้วก็แก้ตัวไปน้ำขุ่น ๆ จะแก้ตัวก็แก้ไม่ถูกอึกอัก อึกอัก ไอ้เรื่องโกหกเนี่ย ไม่เก่งเอาเสียเล้ย สายสัมพันธ์ลอบมอองอีกฝ่ายตาขวาง แล้วก็ยิ่งหน้างอลงอีก
เมื่อเห็นว่าเกรียงไกรแอบหัวเราะขำอยู่ก่อนแล้ว
"หัวเราะทำไม...มันมีอะไรน่าขำนักหนากัน...ไม่พอใจไปเลย...ไปนอกบ้านเลย..ไปไป๊"
มือเล็กรีบผลักให้คนข้าง ๆ ออกห่าง ไม่รู้จะแก้เขินอาการเปิ่นของตัวเองยังไงดี
"ได้....ไปก็ไปด้วยกัน.....ป่ะ...ไปกินข้าวนอกบ้านกันเหอะ...เที่ยงแล้วอ่ะ..ส้มอาบน้ำแล้วด้วยนี่ตัวห้อมหอม"
ท้ายประโยคนั้นเกรียงไกรทั้งลากทั้งดึงให้คนตัวเล็กหน้างอรีบลุกขึ้น แถมยังเอาจมูกมาโดนแก้มเนียนขาวพิสูจน์ว่าหอมจริง ๆ เสียอีก
"อุ้ยยยย ขุนไกรเอาอีกแล้ว...ได้ทีก็ฉวยโอกาสอีกแล้วนะ"
ร่างเล็กรีบถอยห่าง พยายามปลดมือของเกรียงไกรออก คลำที่แก้มของตัวเองไปมา
"ดื้ออีกแล้วส้ม...ดื้ออีกแล้ว...จะให้แต่งตัวให้ด้วยเลยมั้ย....หรือจะเอาไง" เกรียงไกรเล่นไม้แข็ง และก็ได้ผลเสียด้วย
เจ้าส้มยอมตามแต่โดยดี ถึงจะเดินลงส้นปึงปังเข้าห้องไปแล้วก็เหอะ แต่ก็ยังถือว่าน่ารักสำหรับเขานั่นแหละ ช่วยไม่ได้ก็คนมันรักอ่ะนะ ทำอะไรก็เห็นว่าน่ารัก
วันนี้จะพาไปกินข้าวร้านที่อร่อยที่สุด แล้วส้มจะต้องติดใจ หลังจากนั้นก็พาไปเดทดีกว่า
ไม่ได้คิดทำอะไรแบบนี้มานานแล้ว วันนี้เขาจะต้องทำให้ส้มประทับใจ จนยากจะลืมเลยล่ะ
เกรียงไกร อมยิ้ม รู้สึกชอบใจกับแผนการณ์วันนี้ของตัวเอง
**************************
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
