คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]  (อ่าน 1761142 ครั้ง)

ออฟไลน์ matame

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 706
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-1
เอากลับไปบ้านทั้งแม้ทั้งลูกเลยคุณม้าน้ำ

FanJKi

  • บุคคลทั่วไป
 :monkeysad:  คึดถึงแม่ฟ้า  คึดถึงน้องลิน 

ออฟไลน์ wan_sugi

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 587
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +108/-2
คุณแม่หลับนานจัง เป็นคุณแม่นิทราซะแล้ว  :เฮ้อ:เมื่อไรจะมีคนมาจุ๊บปลุกให้ตื่นซะทีน้า....  :t3:

ออฟไลน์ loveview

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1912
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +87/-10
สวัสดีค่ะ วิวอ่านมาถึงตอนที่11แล้ว ชอบเรื่องนี้ค่ะ เพราะชอบนายเอก น่าร้ากดีค่ะ แล้วก้ได้อ่านเรื่องราวของผู้เขียนที่ได้
คุยกับเพื่อนเรื่องนายเต้น่ะค่ะ เรารู้ว่าจริงๆแล้วมีอย่างนี้อีกเยอะ เพราะว่าเราเองก็โดนเหมือนกัน
แต่เราขอบอกว่าเราเองเป็นคนที่ชอบเกย์มากๆ(สาววาย วายสุดๆ) และคนที่วิวชอบเองก็เป็น
แต่วิวก็ไม่ได้ว่าอะไรค่ะ แต่แฟนเพื่อนคนนั้นสิคะ ร้ายกาจมากมาย ทั้งๆที่เราเป็นเพื่อนสนิทมากๆของผัวมัน(ขอหยาบนิ๊ดค่ะ)
แต่มันก็แอบทำกิริยาไม่ดีใส่เรา และมารยาสุดๆ   จนสุดท้ายมันก็ทำให้เพื่อนคนนั้นกับเราเลิกคบเป้นเพื่อนกันตลอดไป
แล้วล่ะคะ เวรกรรมจริงๆ ทั้งๆที่บางครั้งเราเองเป็นคนช่วยมันให้คืนดีกับเพื่อนเรา แต่มันกลับทำให้เรากับ
เพื่อนเลิกคบกัน สุดๆเลยว่ะ

ออฟไลน์ takara

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +379/-13
ยังงัยหนูลินก้อเข้าข้างแม่ฟ้าเนอะ

bow55

  • บุคคลทั่วไป
เฝ้าแต่รอๆๆๆๆๆ

ออฟไลน์ ReiiHarem

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 886
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +55/-3
หนูลินเลือกพ่อแล้วใช่ไหมลูก เหลือแต่คุณแม่เค้าว่าจะทำยังไงกะคุณพ่อเนอะ
ตอนนี้มาให้ป้าอุ้ม มา
เป็นกำลังใจให้คุณนักเขียนนะคะ

tippawanjj

  • บุคคลทั่วไป
หนูรินคงมีครบทั้งคุณพ่อและคุณแม่ก็คราวนี่ละ
แล้วจะรออ่านตอนต่อไปจ้า

ออฟไลน์ -Otto-

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 882
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +42/-0
แม่ฟ้ากับหนูลินน่ารักจังเลย   :o8: :o8:

ออฟไลน์ Non_stop

  • Until we meet again
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 422
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-1
 :call: :call:

ภาวนาขอให้เข้าใจกันซะที

และจะให้ดีก็รู้ใจตัวเองซะทีเน้อ

หนูลินผู้น่ารักน่าชักจะได้มีปะป๊าซะที  :กอด1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






My Way_Ply!!

  • บุคคลทั่วไป
รีบๆมาต่อเถอะคะ
รออยู่ๆๆๆๆ

ออฟไลน์ MoMoRin

  • I am Fujoshi! (・∀≦)ゞ
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1749
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +229/-2
 :o8: ลักษณะคุณลุง จะหลงทั้งคุณแม่คุณลูกแล้วนะคะนั่น อิอิ  :L2:

punmile

  • บุคคลทั่วไป
มารอคุณตะวันค่ะ
มาต่อเร็วๆน้าาาา  :call: :call: :call: :call:

ออฟไลน์ Nunng

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 128
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
จงต่อๆๆๆๆๆๆ  :call: :call: :call:

55 เป็นกำลังใจให้ค่ะ  o13

ออฟไลน์ nongrak

  • ยังไงก็รักคาเมะจังที่สุด
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +912/-14
มารอค่ะ

ออฟไลน์ dek-zaal3

  • แก้วปั้ณณ์
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +534/-11
    • แก้วปั้ณณ์
คุณแม่...ครับผม !!!  Ch.22 - Interpose



             ทางเดินไปส่วนของอาคารอาหารซึ่งอยู่ติดน้ำตกบริเวณท้ายโรงแรมไม่ไกลนัก   คุณหมอณัฐกานต์ตื่นแต่เช้าด้วยอาการหลับไม่ค่อยเต็มตื่นเท่าไหร่   แล้วพอมองนาฬิกาก็เห็นว่ามีเวลาอีกประมาณครึ่งชั่วโมงกว่าห้องอาหารจะเปิด...   คุณหมอเลยเผลอนึกเรื่องเมื่อคืนขึ้นมา...และเกิดอาการอยากเดินกลับไปดูคนที่โดนยิงเข้าเมื่อคืนขึ้นมาจับใจ...   


             ...ก็มันอดไม่ได้นี่นา  ปกติเจอใครบาดเจ็บแม้เพียงเล็กน้อยก็ต้องยื่นมือเข้าช่วย...จนมันฝังเป็นจิตใต้สำนึกไปแล้ว...


             คุณหมอเด็กอยู่ในชุดเสื้อคอกลมสีฟ้าอ่อนๆมีลายการ์ตูนดิสนีย์สีสรรค์สดใสกับกางเกงขาสามส่วนสีน้ำเงินเข้ม...  นี่ถ้าไม่บอกก็คงไม่มีใครคิดแน่ๆว่าคนๆนี้น่ะเรียนจบมัธยมมาแล้ว...   คุณหมอใส่รองเท้าผ้าใบคู่ประจำแล้วออกวิ่งจ๊อกกิ้งเบาๆผ่านเส้นทางหน้าห้องอาหาร  แล้วเดินเลยเลียบน้ำไปทางโรงรถ...   อากาศยามเช้าทำให้คุณหมอรู้สึกสดชื่นขึ้นมาบ้าง  ยิ่งพอได้มองยอดหญ้ายอดไม้สีเขียวตองอ่อนชุ่มๆ  บวกเสียงนกร้องเบาๆแถมกลิ่นหมอกที่ลอยอิ่งอยู่รอบตัว...  คุณหมอก็เผลอหยุดมองแล้วก็ยิ้มออกมาให้กับภาพธรรมชาติสวยๆตรงหน้า... 


             ...แหม...อากาศดีขนาดนี้  ไม่เสียแรงที่แอบอู้งานมา...   คุณหมอคิดในใจยิ้มๆ         


           แล้วจู่ๆก็มีมือสากระคายอ้อมมาจากด้านหลังมาปิดตาเขาไว้...ทำเอาคนที่โดนปิดสะดุ้งโหยงทันทีเพราะมันมาแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว...


"...morning ครับ...  ไม่ทราบจะไปซนที่ไหนแต่เช้าเลยครับเนี่ย..."   นอกจากภาพจะมืดลงไปแล้ว  ยังมีเสียงทุ้มๆมาดังอยู่ข้างๆหูอีก  ดีนะว่าจำได้ว่าเสียงนี่มันเสียงใคร  ไม่อย่างนั้นคุณหมอคงจะคว้ามีดผ่าตัดที่เหน็บติดกระเป๋ากางเกงมาฟันพุงเข้าให้แล้ว...


"เล่นบ้าอะไรเนี่ยไม่ตลก !"   คุณหมอครวญพลางออกแรงบีบมือใหญ่ๆข้างนั้นที่ปิดตาเขาอยู่...และก็ได้ผลเมื่ออีกคนไม่ได้จริงจังอะไรในการปิดตา  เพียงแค่อยากหยอกเล่นเท่านั้น...  "...ทำอะไรของคุณน่ะ  มาไม่มีเสียง...ตกใจหมดเลย..."  จบประโยคคุณหมอก็ถอนหายใจยาว...  นึกว่าผีคนเมื่อคืนมาหลอกเสียอีกตอนแรกอ่ะ...


"ไม่ได้ทำอะไร...  แค่อยากมาดูเด็กซนว่ามาทางนี้ทำไม   อุตส่าห์เตือนไปเมื่อคืนแล้วนะว่าอย่าออกมาเดินเล่นเพ่นพ่าน..."   


"นี่...มันเป็นสิทธิ์ของผมที่จะไปไหนมาไหนที่นี่ได้ตามใจชอบ...คุณเป็นเจ้าของที่นี่รึไงถึงมาห้ามโน่นห้ามนี่ผมได้น่ะห๊ะ..." 


"ไม่ใช่เจ้าของที่นี่หรอกครับ...แล้วก็ไม่ได้ห้ามคุณด้วย...แค่เตือน...เพราะเป็นห่วง...ผมผิดเหรอ..."   ชายหนุ่มพูดด้วยแววตาที่พยายามทำให้ดูใสซื่อที่สุดแล้ว   แต่เหมือนคนตรงหน้าจะหรี่ตามองเขาราวกับเขากำลังทำหน้าเจ้าเล่ห์อยู่อย่างไรอย่างนั้น


"งั้น...ก็...ขอบคุณที่เป็นห่วง...  ไปละ..."  พูดจบคุณหมอเด็กก็หันหลังเดินต่อไปตามทางที่ตั้งใจไว้แต่แรก   แต่แขนก็โดนฉุดเอาไว้เบาๆอยู่ดี   "มีอะไรอีกอ่ะคุณ..."


"ห้องอาหารอยู่ทางนี้ไม่ใช่เหรอครับ..."  พูดแล้วชายหนุ่มก็เอานิ้วโป้งชี้ไปด้านหลังตัวเอง...   คุณทำเป็นมองตามแล้วเออออด้วยก่อนบอก...


"อ๋อใช่...แต่มันยังไม่เปิดนี่  ผมเลยจะไปที่รถก่อน..."


"อ๋อ...ครับ...  งั้นผมไปด้วย..."   ว่าแล้วมาคัสก็ถือวิสาสะอีกครั้งจูงข้อมือเล็กแล้วพาเดินนำ   


"ฮะ...เฮ้ย...เฮ้ยๆ...จะไปทำไม !  รถผม...!!"   คุณหมอค้านเสียงแข็งพร้อมขืนกายตัวเอง   แต่มาคัสก็หันกลับมาตีหน้ามึนใส่พร้อมบอก


"ก็รถคุณไง...  ไป...ผมไปส่ง..."   พูดแล้วก็ออกแรงดึงซ้ำ  แต่คุณหมอเด็กก็ไม่ยอมเดินตามอยู่ดี...


"ไม่ต้อง !  เดินเองได้น่า...ผมเป็นหมอเด็กนะ...ไม่ใช่เด็กเสียเอง...เดินแค่นี้ไม่หลงหรอกคุณ..."


"ผมไม่ได้กลัวคุณจะหลงไปรถตัวเองไม่เจอ...แต่กลัวจะหลงไปเจออย่างอื่นที่ผมไม่อยากให้เจอมากกว่า...  แต่ท่าทางว่าคุณอยากเจอมากใช่ไหมล่ะ...ก็ได้นะเดี๋ยวผมพาไปดู..."  พูดเองเออเองเสร็จสรรพจนคุณหมอยังประมวลคำพูดไม่ทัน...  รู้ตัวอีกทีก็โดนอีกคนพาลากเดินตัดเข้าสนามหญ้าเขียวชอุ่มไปแล้ว...



             ภาพตรงหน้าคือพุ่มไม้ที่มีกิ่งหักพังเป็นโพลงขนาดไม่ใหญ่มาก   พร้อมกองเลือดหย่อมใหญ่ๆที่เริ่มแข็งตัวแต่คงเพราะน้ำค้างถึงได้ดูหนืดแดงเข้มคล้ำขนาดนั้น   คุณหมอเห็นกองเลือดมาก็มาก...แค่นี้ไม่ได้ทำให้ตระหนกเท่าไหร่นักหรอก    ได้มาเห็นว่าคนคนนั้นคงมีใครมาพาไปแน่แล้วคุณหมอณัฐกานต์ก็โล่งใจออกมามาก   จึงเหลือบใบหน้าหันมองคนจูงมือพามาดูที่มองกองเลือดนิ่งๆ  และถ้ามองไม่ผิดเมื่อกี้แอบเห็นคล้ายหมอนี่ยิ้มมุมปากเล็กๆด้วย...  บ้าป่ะเนี่ยเห็นเลือดแล้วยิ้ม...


"...เห็นมั้ย...ไม่อยู่แล้ว...มีแรงหนีได้ขนาดนี้เขาไม่ตายหรอกคุณ...  ไป...กลับไปกินข้าวกันเถอะ...ผมหิวมากเลย   อยากกิน...อะไรนะ...ต้มเลือดหมูหรือเปล่า?"


"บ้า !!  โรงแรมที่ไหนจะเอาต้มเลือดหมูมาวางให้แต่เช้า..."


"อ้าว...เหรอ...โทษที  ฝรั่งอย่างผมก็ไม่รู้จักชื่ออาหารไทยเท่าไหร่หรอก..."


"อื้อหืม...แต่พูดไทยชัดขนาดนี้นี่นะ...  ล้านทั้งล้านผมไม่มีวันเชื่อคุณหรอก..."   พูดแล้วคุณหมอก็หันหลังเตรียมเดินจากมาก่อน...   ซักพักก็ได้ยินเสียงหัวเราะแผ่วพร้อมความรู้สึกว่าใครอีกคนก็เดินตามมาตีคู่อยู่ด้านหลังเขาเรียบร้อยแล้ว...



           สองคนเดินตามกันโดยมีมาคัสชวนคุยเป็นระยะๆ   และระหว่างที่เดินผ่านบริเวณโซนบ้านพักแบบ family suit   คุณหมอก็ดันตาดีเหลือบเห็นประตูบ้านหนึ่งเปิดออก   ก่อนร่างสูงของคนเปิดในชุดเสื้อเชิ๊ตสีเทากางเกงสีดำมันวาวพร้อมแว่นตาดำจะเดินออกมา   เห็นแบบนั้นคุณหมอก็หยุดเท้าแล้วเพ่งมองให้ชัดๆ


"ดาราเปล่าว่ะ..."  คุณหมอพึมพำกับตัวเองเบาๆ    มองอีกฝ่ายที่มองภายนอกซ้ายทีขวาทีแล้วหลบกลับเข้าไปในห้องแต่เปิดประตูค้างไว้...ไม่คิดว่าใครจะได้ยินแต่อีกคนที่อยู่ใกล้ๆดันหูดีเกินคาด  แถมความรู้แน่นปึ้กอีกต่างหาก


"เปล่าครับ...บอสผมไม่ใช่ดารา  ที่จริงมีคนมาทาบทามเยอะนะ  แต่บอสไม่สนใจ  ทำแต่ธุรกิจอย่างเดียว..."   มาคัส  ไบรอันตอบยิ้มๆ  มองใบหน้างงงวยของคุณหมอที่ขมวดคิ้วก็ชี้ให้ดูที่บริเวณบ้านหลังนั้นต่อ


"เฮ้ย !"   คุณหมอเผลออุทาน...ไม่ได้ตกใจที่ข้อมูลที่ทราบมันเป็นเรื่องจริงว่าผู้ชายตัวสูงหุ่นดีและหล่อเหลาขนาดนั้นจะเป็นบอสของนายมาคัสนี่จริง  แต่ตกใจ...! เพราะคนที่ออกมาใหม่อีกครั้งคือเพื่อนรักของเขาพร้อมเด็กตัวน้อยที่ใส่หมวกเด็กคลุมหัวเรียบร้อย   หนูน้อยดูอารมณ์ดีหัวเราะเอิ๊กอ๊ากใหญ่   แต่เพื่อนเขากลับทำหน้าบึ้งตึงเหมือนไม่สบอารมณ์   ซักพักก็มีผู้ชายในชุดดำออกมาพร้อมปิดประตูบ้านให้เรียบร้อย...  แล้วเมื่อน้ำฟ้ากับลูกกำลังจะก้าวลงบันไดจากบ้าน  ผู้ชายตัวสูงคนนั้นก็รีบเดินมาใกล้แล้วเอาฝ่ามือใหญ่ๆกางศีรษะให้น้ำฟ้ากับลูกทันที...


"เฮ้ย !!!"  คราวนี้คุณหมอ อุทานดังเป็นสองเท่า  แต่คงเพราะระยะห่างมันมากเกินไป  ทั้งเพื่อนเขาที่ดูไม่ค่อยพอใจนักกับผู้ชายตัวสูงที่อมยิ้มอย่างพึงใจก็เลยไม่ได้ยิน   แต่มาคัส  ไบรอันที่อยู่ด้านหลังในระยะประชิดได้ยินชัดเต็มสองรูหู...   ก็เลยถามกลั้วหัวเราะ...


"ตกใจอะไรกันคุณ..." 


"กะ...ก็...นั่น...นั่นๆ...เพื่อนผม...กับเจ้านายคุณอ่ะ !!  ทะ..ทำไมเขาสองคน...ถึง..."  พูดแล้วก็อึ้ง  รวบรวมคำพูดไม่ทันก็เลยถามออกมากระท่อนกระแท่น...  แต่ถึงไม่ถามมาคัสก็รู้ว่าคุณหมอคงจะงงงันไม่น้อยกับคำถามที่ว่าทำไมบอสเขาถึงไปอยู่กับคุณน้ำฟ้าได้ล่ะสิ...  มา...เขาจะตอบให้...


"เดินไปคุยไปดีกว่าคุณ...มาเร็ว...หิวแล้วเนี่ย..."  พูดจบมาคัสก็จูงมือคุณหมอเดินตามไปทางห้องอาหารด้วย...    ระหว่างทางก็บอกเล่าไปคร่าวๆว่าบอสเขากับเจ้าของที่นี่เป็นเพื่อนกัน  เจ้านายเขาเลยมาร่วมงานแต่งด้วย  แต่ห้องในบ้านใหญ่ไม่พอเลยต้องมาอยู่ห้องติดกันกับคุณน้ำฟ้า...  แต่ที่ว่าทำไมตอนเช้าบอสเขาถึงได้ออกมาจากห้องคุณน้ำฟ้านั้นเขาก็ตอบไม่ได้จริงๆแฮะ...     มาคัส  ไบรอันเลยได้รับนัยน์ตาขุ่นเขียวจากคุณหมอเด็กตัวเล็กเข้าให้...พร้อมบอก...


"โกหก !!"   





ออฟไลน์ dek-zaal3

  • แก้วปั้ณณ์
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +534/-11
    • แก้วปั้ณณ์


              น้ำฟ้ามองลูกตัวเองที่โดนมะรุมระตุ้มโดยแขกผู้ใหญ่หลายคนที่ตื่นแต่เช้าแล้วลงมาที่ห้องอาหาร   ทั้งคุณแม่เจ้าบ่าว  คุณแม่เจ้าสาว  ญาติเจ้าบ่าว  ญาติเจ้าสาวและตัวบ่าวสาวเองก็ผลัดกันอุ้มผลัดกันกอดหอมหนูลินยกใหญ่...  ตอนแรกนึกกลัวว่าวันนี้หนูลินอาจงอแงที่โดนคนไม่รู้จักหลายคนรุมล้อม...  แต่ที่ไหนได้ตั้งแต่เช้าแล้วที่เขายังไม่ได้ยินเสียงหนูลินร้องซักแอะ...  ก็เลยพอจะหายใจคล่องได้ว่าเจ้าหมูน้อยคงไม่ไปทำความรำคาญให้ใครเขา...   น้ำฟ้าอมยิ้มเล็กๆที่เจ้าหนูของเขาโดนตามใจทุกอย่าง  ชี้อะไรก็จะได้อย่างนั้นมาเล่นโดยไม่มีอิดออด  ท่าทางเจ้าตัวนุ่มจะพอใจน่าดู...    เด็กหนุ่มจึงหันมาก้มหน้าก้มตากินข้าวต้มต่อ...   แต่สายตาอำมหิตที่ลอยอวลอยู่ใกล้ๆก็ทำให้น้ำฟ้าต้องมองหาต้นทาง  และก็พบว่าไม่ใกล้ไม่ไกลจากตัวเขาเลย...แค่คนที่นั่งตรงข้ามนี่เอง...


"..."  ตอนแรกเด็กหนุ่มนึกว่าเป็นเขาที่โดนจ้องอย่างมุ่งร้าย  แต่ที่ไหนได้พอมองดีๆแล้วสายตานั่นมันมองผ่านเขาไปด้านหลัง  พอมองตามถึงได้รู้ว่าเป็นที่กลุ่มคนที่กำลังรุมล้อมไวโอลินอยู่นั่นเอง


"...ลูกตัวเองก็มีทำไมไม่ไปอุ้มนะ...มายุ่งอะไรลูกคนอื่นเขาอยู่ได้...ถ้าหนูลินติดเชื้อโรคขึ้นมาจะทำยังไง...  แล้วทำไมเธอไม่ไปเอาหนูลินกลับมาซักทีนะน้ำฟ้า..."


"อ้าว...ทำไมล่ะ...เขาเอ็นดูหนูลินกันก็ดีแล้วนี่  หนูลินก็พอใจด้วย...ผมก็ไม่รู้จะไปเอากลับมาทำไมนี่ครับ...เดี๋ยวกินเสร็จแล้วค่อยไปเอาก็ได้..."


"ไม่ห่วงลูกเลยรึไงนะเธอนี่...  ถ้าเธอไม่ไป  ฉันไปเอากลับมาเอง...เล่นกับลูกคนอื่นเขานานแล้ว..."  พูดจบน้ำฟ้าก็เห็นชายหนุ่มทำท่าฉุนเฉียวแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อนแล้วก็ลุกขึ้นออกจากโต๊ะเดินไปทางเจ้าของโรงแรมหนุ่มที่กำลังร่วมมือกับว่าที่เจ้าสาวจิ้มแก้มนุ่มหนูลิน...   น้ำฟ้าส่ายหัวไม่เข้าใจว่าแค่นี้จะไม่พอใจอะไรนักหนา...


"...หวงลูกคนอื่นเขาไม่เข้าท่าเลย..."  น้ำฟ้าบ่นจบก็ลงมือทานต่อได้อีกสองสามคำก็เลิก  หันมองชายหนุ่มที่เดินไปหยุดพูดอะไรไม่รู้กับร่างสูงว่าที่เจ้าบ่าวด้วยสีหน้าเคร่งเครียด...






"ไอโต...เอาลูกคนอื่นคืนมาได้แล้ว...เอามาเล่นนานแล้วนะ..."  มาถึงก็ไม่อารัมภบท  ตรงเข้าประเด็นด้วยเสียงกรุ่นๆทันที...   โตยธรหันมองหน้าเพื่อนแบบไม่ค่อยสนใจแล้วตอบ


"อะไรว่ะ...  ทีแม่แมวเขายังไม่ว่าอะไรซักคำ...นี่แกเป็นอะไร...ไปเต้นแทนเขาทำไม..."  พูดเอื่อยๆแล้วหันไปหอมแก้มนุ่มดังฟอด...แล้วยักคิ้วให้ชายหนุ่มหนึ่งที


"แต่ฉันเป็น...!"  พูดแล้วก็หยุด...จะบอกว่าเป็นลุงก็ไม่ค่อยอยากจะบอกเท่าไหร่   เพราะใจอยากบอกว่าเป็นอะไรที่มากกว่าลุง...เช่น...ปะป๊า  อะไรแบบนี้มากกว่า...


"พี่โตคะ...พี่ตะวันเขาเป็นปะป๊าหนูลิน...เขาจะหวงก็ไม่แปลกหรอก...โนะๆหนูลินโนะ...  ปะป๊า...ใช่มั้ยๆ..."   พูดแล้วหญิงสาวก็เอาจมูกถูแก้มหนูลิน...  เจ้าหนูก็เงยหน้ายิ้มโชว์เหงือกแดงแจ๋พร้อมเรียก...


"...ปะ...ป๊าาา..."  เรียกไม่เรียกเปล่ามีชี้ไม้ชี้มืออีกต่างหาก...    เห็นแล้วจากหน้าบึ้งๆอารมณ์ขุ่นมัวก็ไม่รู้มันปลิวหายไปไหนเสียหมด...  ยื่นแขนออกไปกะจะอุ้มก็โดนคุณนายแม่ของโตยธรคว้าไปซึ่งๆหน้าเสียอย่างนั้น...


"จะปะป๊าหรือมะม๊าป้าก็ไม่สนหรอก...   ป้ายังอุ้มตาหนูไม่สมใจอยากเลย...  ก็แหม...นานๆทีมีเด็กๆมาให้เล่นให้อุ้มมันกระชุ่มกระชวยดีจะตาย...  เนอะ...คร๊าบบบบ...โอ๋ๆ..."   คุณนายแม่อุ้มหนูลินด้วยสายตาไม่แคร์เพื่อนลูกชายที่มองตาขวางเลยแม้แต่น้อย...  ก็แหมเคยเห็นนิสัยมาแต่เล็กแต่น้อยรู้ดีหรอกว่าชายหนุ่มตรงหน้าเป็นคนอย่างไร   ก็ขนาดตอนแรกหล่อนไปขอหนูน้อยไวโอลินมาอุ้ม  หลานน้ำฟ้าก็ให้หล่อนอุ้มแต่โดยดีหรอก   แต่คนที่มาด้วยนี่สิ  ยืนจังก้าจ้องหน้าเสียอย่างกับไปแย่งของรักของหวงมาจากมือเสียอย่างนั้น   รู้ว่าหลานแต่แหม...ขนาดผู้ปกครองแท้ๆของแกยังไม่หวงขนาดนั้นเลย...  นานๆทีได้เห็นมุมของเพื่อนลูกชายคนนี้แบบนี้เข้า   ก็ขอแหย่เสียหน่อยเถอะ...


"แม่...  พ่อเด็กเขามาตามถึงที่แล้วก็คืนเขาไปเถอะ..."   โตยธรทำเป็นพูด  แต่มือน่ะก็เอื้อมไปจับๆหนูลินเหมือนกัน...  ...ถ้ารู้ว่ามีเด็กมันน่ารักน่ากอดขนาดนี้นะ...เขาจับเจ้าสาวทำลูกก่อนแต่งงานไปเสียก็ดีหรอก...หนูลินจะได้มีเพื่อน...


"พ่อเด็กที่ไหน...ตาตะวันแกน่ะเป็นลุงหนูลินไม่ใช่เหรอ...  ผู้ปกครองหนูลินเขายังนั่งทานข้าวอยู่เลย...ก็ให้ป้าเลี้ยงให้ก่อนจะเป็นไรไป..."


"แต่หนูลินเป็นหลานแท้ๆของผมนี่ครับป้า..."


"...ใช่ครับแม่...มันก็เลยหวงเอาม๊ากมาก...ถึงขนาดตามมาคุม...เอ๊ย...ตามมาดูแลถึงนี่เลยไงแม่...  ฮ่าฮ่า..."   


"เงียบปากน่าไอโต..."  หันไปดุเพื่อนอย่างหงุดหงิดที่ไม่รู้จะหัวเราะไปทำไม...    หลังจากนั้นเขาก็พยายามเกลี้ยกล่อมจะเอาหนูลินคืนให้ได้  แต่พลังคนแก่ก็ยังเอาชนะยากอยู่ดี...



-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-

to be continue

มรสุมงานผ่านพ้นไปด้วยใจแช่มชื่นพอควร... 

แต่ตอนนี้กำลังเครียดหนักกับการสอบโทเฟล  T^T 

...ใครเคยสอบหรือมีข้อมูลดีๆก็กรุณาช่วยแบ่งปันหน่อยนะคะ  ตอนนี้สมองแทบจะเบิดกะอีเรื่องนี้เนี่ยแหละ... :z3:

ปล.เดี๋ยวเจอกันตอนเย็นอีกตอนจ้า... :L2: :L2: :L2:

ออฟไลน์ myapril

  • Tomorrow
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1436
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-3
หวงไปหมดเลยนะ ลุงม้าน้ำ
หวงทั้งแม่ฟ้า ทั้งหนูลิน :-[

คนเขียนจะสอบโทเฟลเหรอคะ ขอให้สอบได้คะแนนสูงๆน๊า
คาดว่าจะเอาเท่าไหร่คะ - 500 (น้อยไปป่ะ) :a2:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 28-08-2011 14:01:44 โดย myapril »

ออฟไลน์ Horizon

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1731
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +300/-22
จองที่รอรอบเย็น
+1

stupidchild

  • บุคคลทั่วไป
ปะป๊าหวงหนูลิน 555 น่ารักกกกก

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ ujen

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2455
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +183/-13

fffx

  • บุคคลทั่วไป
+1 ก๊าบบบ
ป๊ะป๊าไม่ค่อยเลยนะ อยย่างที่คุณป้าว่า ขนาดแม่เค้ายังไม่อะไรเลย
นี่ออกอาการหวงลูกขึ้นมาแล้วหรอ เอิ๊กกกก
รออ่าน แม่ฟ้ากะป๊ะป๊าเยอะๆนะค๊า..ฮิฮิ

ออฟไลน์ rule

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 430
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +55/-2
จะไปอเมริกาหรือคะ tofel มีหนังสือขายคะ เล่ม 1,2 หา edition ที่ใหม่ๆหน่อยหรือไปดูในห้องสมุดของคณะก็ได้คะ

loveis

  • บุคคลทั่วไป
+1 น่ารักอ่ะ

มีหวง ห่วงด้วย คนอื่นก็แกล้งตาเจ้าพ่อกันน่าดู   :o8:

ออฟไลน์ wews

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 392
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +104/-0
พลังของปะป๊าสู้คนแก่ไม่ได้หรอก ทำใจซะเถอะ :laugh:

ออฟไลน์ Ella

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 228
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +34/-1
ออกอาการหวง หนูลินอย่างเห็นได้ชัดจนพวกคุณป้าแกล้งซะเลย

แต่จะหวงกับเฉพาะหนูลิน  หรือจะหวงม๊ะม้า ด้วยกันล่ะเนี่ยน (อยากเห็นจังเลยว่าจะเป็นยังไง)

 o13 รอตอนต่อไปอยู่นะค่ะ o13

ออฟไลน์ harumi

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1188
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +156/-33
หวงออกนอกหน้าจริง :laugh:



     สงสังค่ะกดบวกนี่ทำยังไงค่ะ :m23:

akike

  • บุคคลทั่วไป
หนูลินน้่ารักเน้อ

ออฟไลน์ kyoya11

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4680
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +340/-12
หวงซะน่ารักเลย  :-[

ออฟไลน์ Piaanie

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1225
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-2
ครอบครัวสุขสันต์ รวบกลับไปทั้ง แม่ทั้งลูก เลยตาลุง

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด