แต่เมื่อเหลือแต่คนเจ็บ 2 คนในห้อง ไอ้เอกก็ยังคงมีแรงเสนอความเห็น
“กูเห็นพี่ชายกูกับพี่หน่อยแล้วกูอยากให้พี่ชายกูเป็นคนดูแลพี่หน่อยกับหนูนิดจริงๆว่ะ”
“พี่ต้นน่ะเหรอ เด็กกว่าพี่หน่อยนี่นา”
“มันก็จริงนะ แต่พี่ต้นน่ะแก่เกินอายุมึงก็เห็นอยู่ ติดที่จนนี่แหละ พวกเรามันเริ่มต้นจากศูนย์ด้วยกันทั้งนั้น”
“อืม..” คีย์ส่งเสียงเห็นด้วย “ถ้าเรื่องไม่เหลวไหลไม่นอกทางนี่กูก็ว่าพี่ต้นเกรดเอบวกๆๆๆ แต่ติดที่เงินจริงๆด้วย”
“แต่ก็จะลองให้เขาเจอกัน ที่เหลือแล้วแต่วาสนาแล้วกัน” ไอ้เอกตัดสินใจ
“มึงนี่ขนาดนี้นะ...” คีย์บอกยิ้มๆ “ทำไมมึงไม่นัดบอดสารวัตรธงล่ะ”
“ไม่อ่ะ ตำรวจร้อยทั้งร้อยเจ้าชู้”
คีย์หัวเราะลั่้น แล้วเอามือกุมหัวที่มีบาดแผลถูกตี “หัวเราะแล้วปวดหัวว่ะ”
555 น้องไจฟ์ อ่านมาถึงตรงนี้อดขำไม่ได้ ไอ้เจ้าเพื่อนรักสองคนนี่ มันช่างชอบยุ่ง..เอ๊ย..ชอบช่วยเหลือสังคมจริงจริ๊ง พลเมืองดี อิ อิ เอาตัวให้รอดก่อนเทอะ เอก-คีย์
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
