หัวข้อ: Never Let You Go

[nongrak]

คีย์กับเฮียซาโต้ยังน่ารักเหมือนเดิม
แต่ยังงงคู่ เอกกับแมน มันด่ากันตลอด สับสนแล้วนะเนี่ย
ส่วนพีอยากซื้อบ้านให้สองแม่ลูก จะได้คู่้กันไหมนะ

[iforgive]

เอกกับแมน  ตรูมึนกะไอ่สองคนนี้มากกกก

[ArCaNiNe]

แมนกับเอกนี่มึนๆเนอะ มีชื่อเรียกกันสองคนคือไอ้ห่ากับไอ้สัดอีกต่างหาก 
แล้วคีย์งอนอะไรอีกล่ะนั่น ที่หน้างอตอนท้ายอะ

[LoveBaBy]

ตอนนี้คู่เฮียกะน้องคีย์
ดูเรื่อยๆ แต่อบอุ่นอ่า >< ชอบบบบบบ

ส่วนอีกคู่นี้ นั่งอมยิ้มกะความกวน อิอิ
อ่ะนะ คนเราแสดงออกไม่เหมือนกัน 5555

ขอบคุณจ้า

[pita]

พี่ไจฟ์ ทำไม แมน กับเอก มันดู อึนๆ มืดๆ ทึมๆ
อ่ะ ดูมันคลุมเคลือไงไม่รู้
มันอึดอัด ค้างคา 
อยากให้มันชัดเจนอ่ะ
หรือว่าจะให้แมนจับกดไปเลยดีพี่
พิตว่าดีนะจะได้ชัดเจน 

[PeeYaR]

แมนเอกก็ยังฮาเช่นเคย 5555

[namtaan]

จะหึง จะงอน จะอ้อน จะเหงา ยังไงก็ได้ ขอให้เฮียได้อยู่ใกล้ๆ อยู่ข้างๆ อย่าห่างเฮียแล้วกันนะคีย์น้อย

ส่วนแมนกับเอก ยังเหมือนเดิม ร้ากกกกกกกกกกกกกกกันมากมาย  หวานซะ

ใครมองตามอ๋อง เดาอยู่สองคนที่เหลือ เฮียพี กับ อาร์ต คงไม่ใช่เบิร์ด และแน่นอนว่าไม่ใช่เจ๊มิซาเนอะ 

บวกอีก 1 แต้ม ขอบคุณนะจ๊ะ ลุ้นว่า เฮียพีจะได้ซื้อทาวน์เฮาส์ให้สองแม่ลูกมั้ย

[jojobuffy]

หวานๆ กำลังดี



ไม่เป็นเบาหวานมาก

[Little Devil]

ตอนนี้อ่านแล้วมึนๆ 
+1

[konnarak]

แมน กับเอก  ตกลงมันยังไง 

[spok1234]

ด่า กัน รุน แรง จริง ๆ

อิ อิ

[MyTeaMeJive]

(ต่อนะครับ)

ตอนที่ 26

เดินเข้าห้องพัก โดยที่พี่เดินตามขึ้นมาติด ๆ เรื่องบทสนทนาน่าปวดหัวระหว่างไอ้เอกกับไอ้แมนถูกทิ้งไว้ที่หน้าร้าน

“ทำไมพี่ถึงถามเรื่องทาวน์เฮ้าส์ฮะ”
“ไอ้พี มันจะซื้อทาวน์เฮ้าส์ให้หน่อยกับนิด ก็เลยคิดว่าคีย์เบื่อตึกแถวหรือเปล่า เผื่อได้ซื้อติดกัน” เฮียบอกพลางถอดเสื้อยืดที่ใส่ทำงานมาทั้งวัน
“แล้ว...เฮียพีจะไปอยู่ทาวน์เฮ้าส์ด้วยหรือเปล่าฮะ” คีย์หันมารับเสื้อ ไปใส่ตะกร้า
“ฟังๆ ดูเหมือนว่าจะซื้อให้แม่ลูกอยู่กันตามลำพังนะ เพราะยังคงบอกให้พี่เป็นคนไปถาม”
คีย์ถอนหายใจยาว แต่ยกมือขึ้นสูงในตอนที่เดินกลับไปหาพี่ พี่ก็ถอดเสื้อให้โดยไม่ต้องบอกเหมือนกัน
“ไอ้เอกเคยจะเป็นพ่อสื่อให้พี่ต้นกับพี่หน่อย แต่ไม่สำเร็จโดนพี่ต้นด่าเช็ด ว่าตัวเองยังเอาตัวไม่รอด จะพาผู้หญิงมาลำบาก”

คีย์หันไปคว้าผ้าเช็ดตัว เดินเข้าห้องน้ำ
“พีมันก็เคยพูดอะไรคล้ายๆอย่างนี้”
หนุ่มหน้าใสหันมามองคนที่ทำเนียนเดินตามเข้ามา
“เหรอ”
“อือ”
“ผมจะอาบน้ำ”
“ก็อาบสิ”
“ก็ พี่ออกไปสิ”
พี่ยิ้มกว้าง ถอดกางเกงยีน ตามมาด้วยบ๊อกเซอร์ ท่าทางนิ่งเฉยก็จริงอยู่ แต่วิธีการมองตาแบบไม่ละลดแบบนั้น ทำให้คีย์หน้าแดง หันหลังให้
…..คือ....อยู่ดีๆ แววตาแบบนี้ของพี่มันมาได้ยังไงอ่ะ....
......จะหื่นจะอะไรมันควรมีที่มาที่ไปสักนิดมั้ย....
มือใหญ่อ้อมมาช่วยแกะกระดุมกางเกง รดลมหายใจที่ข้างหู จนต้องหันหน้าไปทางอื่น
“แปลกมั้ย มีคนบอกว่ารักแฟนเราต่อหน้าต่อตา โกรธก็จริง แต่กลับอยากส่งมันไปเช็คสมอง”
“ก็มันบ้าทั้งคู่ ฟังมันพูดแล้วถ้าไม่บ้า ก็จะมีรอยหยักในสมองเพิ่มขึ้นอีกเท่าตัว”
มือที่แกะกระดุมกางเกงให้เกลี่ยเล่นอยู่ตามแนวซิบ บางสิ่งบางอย่างเสียดสีที่สะโพก
แค่นี้หัวใจในอกบาง ก็เต้นแรง “พะ...พี่...ฮะ..ผมจะอาบน้ำ...”
“อือ.....” แกล้งกระซิบตอบรับที่ข้างหู
แก้มแดงเรื่อ จรดใบหู ลงมาถึงคอ แทบไม่กล้าขยับตัวถอดกางเกงเอง
“คะ คือว่า...”
“พี่ถอดให้”
คีย์ทำเหมือนแอบมองมือที่ยังคงเคลื่อนอยู่ที่ขอบกางเกงแล้วต้องหันไปมองทางอื่น
.......มันก็...หลายวันแล้วเหมือนกันที่เพียงแค่นอนกอดแขนจนหลับไป.....
“ให้พี่ถอดให้นะ”
เสียงถามแหบพร่าอยู่แถวขมับ
คีย์พยักหน้า กลืนก้อนแข็งๆลงคอ ทำให้ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆจากพี่
“ตื่นเต้น หรือกลัว”
“ไม่รู้”
“อ้าว...แล้วพี่จะรู้ได้ยังไงว่า พี่ควรเดินหน้าหรือถอยหลัง”
มือเล็กตีที่แขนเสียงดัง
.......มีหรือที่คนเจ้าเล่ห์จะไม่รู้........
“ผมจะอาบน้ำ”
พี่เหมือนจะถอยออก แต่มือแข็งแรงกลับรูดกางเกงยีนน้องลงไปด้วย จมูกโด่งผ่อนลมหายใจผ่านหลังศีรษะสวย ลงมาจนถึงแผ่นหลังบาง เมื่อพี่คุกเข่าลง
คีย์แทบไม่กล้าขยับตัว ไม่กล้าแม้แต่จะหันไปมอง
“ยกขาสิ”
ดวงตากลมหันมามองคนที่จับข้อเท้าแล้วต้องเลยผ่านไปมองก๊อกน้ำ อ่างล้างหน้าไปเรื่อย ขณะที่ขยับขาให้พี่ถอดกางเกง
พอกางเกงพ้นตัวก็รีบก้าวเข้าหาฝักบัวอาบน้ำ
ไม่ได้อาบน้ำด้วยกันเป็นครั้งแรกสักหน่อย
ทำไมจู่ๆถึงได้ทำอะไรไม่ถูก เลิกลั่ก ลุกลนได้ขนาดนี้นะ

ดวงตาสีเข้มกวาดตามองคนที่ก้มหน้างุดไปเปิดน้ำอาบ แล้วต้องยิ้มที่มุมปาก หันไปโยนกางเกงใส่ตะกร้าแล้วกลับเข้ามาใหม่ ช่วยฟอกสบู่ให้ร่างกายขาวเนียน กล้ามเนื้อแบบเด็กหนุ่ม แกล้งขยับตัวให้แก่นกายที่ผงาด เฉียดใกล้ให้คนตื่นเต้นง่ายเหลือบตามอง แล้วหันไปซ่อนแก้มแดงเรื่อ
ถูสบู่เน้นย้ำรอบอกบางจนน้องห่อไหล่ หมุนตัวหนี จนติดผนัง แทรกขาเข้ากลางดันไว้ให้หยุดอยู่กับที่
คีย์ใช้มือดันอกกว้างไว้ หัวใจเต้นรัว
นิ้วมือสวยเปลี่ยนจากการกอบอกบางเป็นบีบบี้ที่ยอดอกแข็ง ขบฟันที่ไหล่บางจนสะดุ้งหันมามองแล้วหลบตาก้มหน้างุดเหมือนเดิม มือที่ดันอกกว้า้งลดแรงดันเปลี่ยนเป็นการฟอกสบู่ให้พี่
ดวงตากลมช้อนมองได้เพียงหัวไหล่พี่ ขณะที่ผ่อนลมหายใจที่เคร่งเครียด
พี่ขยับขาเบียดแก่นกายเข้าหา พร้อมกับเพิ่มน้ำหนักมือ
“อ๊ะ” คีย์คว้าแขนพี่ไว้แน่น
พี่ขยับสะโพกบดแก่นกายจนน้องเริ่มอุ่นร้อนตามไปด้วย
มือใหญ่ทำหน้าที่ฟอกสบู่ไปทั่วตัว ทั่วหลัง ลงมาถึงร่อง
 
คีย์กัดฟันแน่น แต่ดวงตาหรี่ปรือที่ช้อนมองพี่เพียงแว่บเดียว ก็ทำให้พี่รีบล้างฟองสบู่ออก แทบไม่อยากเช็ดตัวให้แห้ง ก็กลับเข้ามาอยู่ในห้องนอน
ประกบจูบบดขยี้ริมฝีปาก รุนแรงตามความร้อนของเลือดในกาย ถอนริมฝีปากออกเมื่อรับรู้ถึงแรงจิกมือที่ต้นแขน
ถึงได้เห็นริมฝีปากแดงเจ่อ กับอาการหอบหายใจ
พี่เกลี่ยนิ้วที่พวงแก้ม แนวคิ้ว ดวงตา จมูก ริมฝีปาก
“รักคีย์.....”
จูบอีกครั้งตวัดลิ้นม้วนพันกันจนใกล้จุดเดือด มือใหญ่ที่สัมผัสอกบางลืมตัวกอบบี้แรง จนโดนทุบแขน
ไม่มีเสียงต่อว่าเมื่อพี่ผละออก แล้วลงลิ้นที่ยอดอกสีอ่อน มีเพียงเสียงครางหวานแผ่วเบา
ดวงตาสีเข้มเหลือบมองใบหน้าที่เบือนหนีไปทางอื่น เลื่อนมือแตะที่ริมฝีปากแล้วสอดนิ้วสัมผัสลิ้นนุ่ม
คีย์คว้าข้อมือพี่จะดึงออก
“คีย์...”
เรียกแล้วครูดฟันที่ท้องน้อยจนทิ้งรอย
คีย์สะดุ้ง หลับตาตวัดลิ้นรัดนิ้วพี่
ริมฝีปากสวยของพี่เลื่อนลงหาแก่นกายที่ชี้หน้าอยู่ลากลิ้นแล้วครอบปาก  
แรงดูดนิ้วเพิ่มแรงตาม
นิ้วเรียวสวยแตะที่ด้านหลัง คีย์ผวายกสะโพกลอย พี่รับสะโพกไว้ลากลิ้นมาถึงพวงแฝด ผ่านไปถึงด้านหลัง
คีย์อ้าปากร้องคราง พี่ยิ่งลากลิ้นกวาดไปทั่วแล้วแทรกเข้าหา
“อู๊ว์...”
มือขาวๆ ทึ้งผ้าปูที่นอน เกร็งสะโพกแน่น
เมื่อลิ้นสวยถอนออก คีย์ผ่อนลมหายใจตาม แต่ยังไม่ถึงเสี้ยววินาทีนิ้วที่เปลี่ยนเข้ามาทำหน้าที่ก็ทำให้แทบคลั่ง
2 มือ กับริมฝีปาก ลิ้นชำนาญการ ยิ่งวินาทีที่ผ่าน ยิ่งทำให้ความพยายามที่จะไม่ส่งเสียงยากขึ้นเรื่อยๆ
“พี่....พี่ฮะ...พี่....อือ.....”
เสียงครางร้องขอ พี่ยิ่งเร่งลิ้นที่แก่นกายของน้อง เพิ่มนิ้วมือที่ด้านหลังบดผนังเร่งเร้า
คีย์เกร็งตัวดันไหล่พี่ออก
“จะ...ออก...พี่...หยุด...ออก....”
คีย์กระตุกตัวพ่นใส่ปากพี่แล้วทิ้งตัวลงนอนหอบ นิ้วมือที่ด้านหลังหยุดแค่ให้ถอนหายใจได้ครั้งเดียวก็ขยับอีก
แก่นกายด้านหน้าถูกละเว้นโดยเจตนา่
พี่จูบกลับขึ้นมาหาอกที่แข็งเป็นไตแล้วพลิกคว่ำ ยกสะโพกขึ้นสูง เปิดช่องทางให้ลงลิ้นโลมเลีย
คีย์หันมาสบตา
“พี่ฮะ...”
พี่ถอนลิ้นออกเปลี่ยนเป็นนิ้วอาบเจลเข้าไปแทนที่ จูบไล่กลับขึ้นมาที่ไหล่ คีย์หันหน้ามาจะรับจูบ แต่พี่เบี่ยงหน้าหนีก้มลงกัดที่ไหล่บาง
“อ๊าก....”
พี่จูบไซ้ที่คอ จูบ ดูด แล้วกัด แล้วดูดซ้ำ
“พี่...พี่ฮะ..พี่...อา...”
ความเย็นสัมผัสที่ช่องทางด้านหลัง คีย์เงยหน้าสูดปาก แล้วยิ่งร้องครางเสียงดัง
“รักคีย์นะ”
พี่บอกแล้วขยับตัว กดแก่นกายเข้าหา
“อึก....พี่ฮะ...ผมเจ็บ....”
“อย่าเกร็ง คีย์อย่าเกร็ง”
“ไม่ได้อ่ะ ไม่เกร็งไม่ได้อ่ะ”
คีย์ทุบที่ต้นขาพี่ สะบัดหน้า น้ำตาอาบแก้ม อยากให้พี่ถอยออก แต่พี่ก้มลงกัดไหล่อีกครั้ง คีย์ร้องลั่น พอพี่คลายฟัน คีย์ก้มหน้าลงกับหมอน พี่ก็กดเข้ามาทีเดียวจนสุด
“อ๊าก.....”
ร่างผอมบางสั่นไปทั้งตัว พี่ลูบมือไปทั่วแผ่นหลังวนอ้อมมาด้านหน้า กระตุกมือช้าๆ จูบไซ้ที่ไหล่หลัง
ช่องทางตอดรัดรัวจนพี่แทบไม่กล้าขยับตัว
“คีย์ รักคีย์ที่สุด”
คีย์เหมือนกลั้นหายใจ แล้วผ่อนลม
“ฮะ”
พี่ขยับสะโพกเคลื่อนไหว ประสานเสียงคราง และลมหายใจอบอวลในห้องกว้าง ร่างกายร้อนรุ่มทั้งที่เปิดเครื่องปรับอากาศ
คีย์จับข้อมือแข็งแรงไว้แน่น เกร็งร่างกายผอมบาง
“อะ..อะ....พี่....”
พี่เร่งสะโพก คีย์ได้แต่ส่ายหน้าแล้วผวาเฮือกหลั่งหยาดน้ำสีขาว กดต่ออีกไม่กี่ครั้งพี่ก็ทิ้งน้ำหนักลงซบแผ่นหลัง
เมื่อถอนออกยังคงมีเลือดไหลซึม
คีย์ทำหน้าตาบิดเบี้ยว “ทำไมยังมีเลือดอีกหล่ะ”
รอยยิ้มชั่วร้ายปรากฏที่มุมปาก “แสดงว่าพี่ยังไม่เก่งต้องฝึกให้มากขึ้น”

ไม่รู้แล้วว่าเมื่อคืนโดนไปกี่ยก รู้แต่ว่าเช้านี้ลุกไม่ขึ้น....อีกครั้ง.... ตรงข้ามกับอีกคนที่อารมณ์ดี ได้ข่าวว่าแทบเหมาตลาด พ่อค้าปลาโก่งราคาแซลมอนก็ยังยิ้มเฉยละกัน
ร่องรอยเต็มตัว ทำให้แทบไม่กล้าลงไปกินข้าว ดีที่เฮียพีเป็นผู้ใหญ่พอ ถึงได้มองเฉยๆ ไม่ได้ออกอาการ แต่พอกินข้าวเสร็จพี่ก็บอกให้กลับขึ้นมาอ่านหนังสือ
“เดี๋ยวเที่ยงๆ คนเยอะค่อยลงมา”
คีย์พยักหน้ารับแล้วกลับขึ้นห้อง

“โห เฮียหวงไปป่ะ” แน่นอนเสียงแซวต้องมีขึ้นหลังจากที่คีย์ลับขึ้นห้องมาแล้ว
เฮียแค่ยิ้มๆ
“ว่าแต่มึงเถอะเรื่องบ้านไปถึงไหนแล้ว”
เฮียพีถอนหายใจ จนพี่ชายชี้หน้า
“อย่ามาโยนให้กู”
“ผมรู้น่า แต่พอไปจนถึงหน้าร้านดอกไม้ที่เขาทำงานอยู่ กลับไม่กล้าเข้าไปหาอยู่ดี”
“ก็ดีกว่าอยู่เฉยๆ ไม่ทำอะไรเลย ก็อย่างที่มึงว่าน่ะแหละ หนูนิดโตขึ้นทุกวัน ใช่ว่าเราไม่มีสิทธิ์เลือกว่าจะให้เขาโตขึ้นแบบไหนนี่หว่า” พี่ชายย้อนคำพูดของน้องชาย
เฮียพีนิ่งอึ้ง คนกาแฟในแก้วช้า ๆ
“มึงไม่ได้รักหน่อยเลยเหรอ” พี่ชายถามขรึมๆ
เฮียพีส่ายหน้า “ผมไม่เคยแม้แต่จะอยากจับมือเค้า”
คราวนี้พี่ชายถอนหายใจยาว แล้วเริ่มคำถามใหม่ “งั้นมีความหวังดีกับเขาสักนิดมั้ย”
“ก่อนนี้ไม่ แต่ตอนนี้ใช่”
“ก็ยังดี” พี่ชายรีบคว้าวรรคทองไว้ “ยึดความหวังดีนั้นไว้ กูว่าหน่อยเองก็เข้าใจ”
เฮียพียกกาแฟขึ้นจิบ แล้วลุกขึ้นยืน เมื่อจะผลักประตูร้านออกไป คนรูปหล่อหันมาพูดอีกครั้ง
“เตรียมเงินค่าบ้านไว้แล้วกัน”
“เหอะ มาบ่ายนี้เลยยังได้”

แต่อีกไม่ถึง 5 นาทีถัดมาใจมันก็ร้อนมากขึ้นเรื่อยๆ จนทนไม่ได้ ต้องตามกลับขึ้นมาบนห้อง คนที่บอกให้นอนพักไม่ได้พัก แต่กลับกำลังทำความสะอาดห้องเสียนี่
“คีย์”
“ฮะ” ตามกลมๆหันมามอง
พี่เดินเข้ามาหา แตะรอยฟันที่คอเบาๆ “ขอโทษ”
“ไม่เป็นไร”
“พี่...พยายามแล้ว แต่มันก็ลืมตัวทุกที”
“ไม่เป็นไรจริงๆ อย่าถึงกับใช้เทียน ใช้เชือก แส้หนังก็แล้วกันอันนั้นน่ากลัว”
พี่หัวเราะฝืนๆ “ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกน่า”
“ผมน่ากัดเหรอ” คนที่ยังถือไม้กวาดอยู่ในมือทำหน้าตาอยากรู้
พี่ทำเสียงหัวเราะแปลกๆ “อย่าทำหน้าตาอย่างนี้ขอร้อง”
“อ้าว”
มือแข็งแรงกอบใบหน้าอ่อนใสไว้  “ทีนี้จะไม่แค่โดนกัด แต่จะโดนกินทั้งตัวอีก....หลายๆรอบ”

*--*จบตอนที่ 26*--*

เมื่อวานนี้ อ่านแล้วมึนเพราะไอ้เอกกับแมนหรือเพราะว่าผมเขียนไม่รู้เรื่องครับ
หวังว่าวันนี้ จะอ่านแล้วมีความสุขมากกว่าเมื่อวาน

ว่างๆ อย่าลืมแวะไปทักทาย Just a kiss ตอนพิเศษในห้องจบแล้วนะครับ

ขอบคุณทุกการติดตามครับ
ไจฟ์ครับ

[kakuro]

 :กอด1:ไจฟ์
ขอบคุณนะอาหารเช้าของพี่

[nunamicky]

อยากอ่านเฮียพี-อ๋องจังค่ะ

[indy❣zaka]

เฮียก็นะ
หื่นจริงอะไรจริงได้อีก

[ณยฎา]

จิ้มมมม สำหรับเรานิยายของคุณไจฟ์เหมือนกับนาฬิกาปลุกของคนตื่นเช้า
ไอ่เรามันนอนตื่นสายจะได้หวังมาจิ้มนี่น้อยมากหรือถ้าได้จิ้มก็คือถ่างตารอ

[a_tapha]

 

[samsoon@doll]

แอร๊ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อิจฉาคีย์

[@StaR@]

เฮียไม่คิดเลยว่าเฮียจะหื่นได้ใจขนาดนี้
ดูดิมีกัดด้วยอ่ะ ส่วนคีย์จะน่ารักไปไหน
เห็นมั้ยทำเอาเฮียเกือบอดใจไม่อยู่อีกแล้ว
 

[yayee2]

ไม่อยู่5-6วันคีย์กับพี่ มีเพิ่มสีสันหลากรสขึ้นไปอีกแล้ว
แต่ชอบจังค่ะน้องไจฟ์ แล้วแมนกับเอกล่ะจะมีบทเรียก :haun4:รึเปล่าคะ

[rellachulla]

ง๊ากก เฮียเป็น S อ่ะ อย่ามากน๊า สงสารน้อง
ช้ำกันพอดีเลย

มึนๆ กับคู่แว้นบอยด้วย เง้อ
อยากอ่านเฮียพีกับอ๋อง อิอิ

สู้ๆ ค่ะ

[EunJin]

เฮียนี่แอบซาดิสม์เล็กๆนะคะเนี่ย กิกิ

[lovevva]

เฮียหื่น :z1:แต่อย่ารุนแรงกับคีย์มากนักน้า เดี๋ยวคีย์ช้ำหมด

[from_mars]

เอิ่ม...เครียด...อ่านแล้วจิกหมอน 555
เขินนี่นา...อย่าหักโหมนะเฮีย เดี๋ยวน้องเราช้ำ....
อย่าหนักมานะครับไจฟ์...พี่เขิน 555 (โดนคนอ่านเตะ)

[Little Devil]

 

[iforgive]

ห๋า   อิเฮียเป็น S เหรอเนี่ยะ  ตาย ๆ ๆ ๆ น้องคีย์จะรองรับความหื่นได้ไหวมั๊ยเนี่ยะ

[hahn]

เฮียหื่นอ่ะ

[konnarak]

 

เฮียเเอบซาดิสม์นิดๆ  นะเนี้ย

[PeeYaR]

คุณเฮียแอบ sm กับน้องตลอดอ่ะ
แต่น้องมันน่ารักนี่เนาะ เฮียเลยอดใจไม่อยู่
อิอิ

[DEMON3132]

เฮียเป็นซาดิสม์แน่นอนเลย เผลอตลอดอย่างนี้คีย์ช้ำในตายแน่เลย
สงสารและถนอมน้องหน่อยสิเฮีย ไม่งั้นเดี๋ยวน้องมันจะเบื่อแล้ว
หนีไปไม่อยู่ด้วยแล้วจะเสียใจ ..... ........