หัวข้อ: Never Let You Go

[anajulia]

กี๊ดดดดดดดดดดดดด
เฮียบ้า จะสอนให้น้องเป็นMล่ะสิ
เอร๊ยยยยยยยย คีย์ก็ดูท่าจะยอมเป็นMสำหรับเฮียเสียด้วย
อา...คู่รักSM หวานแสบไส้จริงแต๊

ปล. น้องทีก็กัดกลับบ้างไรบ้างนะคะ งุงิ (>/////<)

.
.
.
พี่นุ่นล้อเล่นนนนนนนนน โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

อีกนิด......มีคำผิดสองที่ค่ะ
จมูกโด่งผ่อนลมหายใจผ่านหลังศรีษะสวย (ศีรษะ)
.....อีกที่จำไม่ได้ กี๊ด ย้อนกลับไปแล้วหาไม่เจอด้วย แต่มันอยู่ตอนขึ้นย่อหน้าใหม่ไม่นานอ้ะค่ะ (จำไม่ได้ว่าย่อหน้าไหน หงุงหงิง)

[tuek]

เฮียหื่นจริงๆเลยอะ
+1 นะคะ

[spok1234]

ชุด ใหญ่ เลย เหรอ เฮียยยยยย

[nongrak]

เฮียทำรอยเต็มตัวน้องเลยเหรอ
ไม่สงสารคีย์หน่อยเหรอ เดี๋ยวไม่กล้าออกไปไหน
แต่คีย์น่ารักจังมีการถามด้วยว่า ผมน่ากัดเหรอ

[pattybluet]

น้องคีย์พูดจากน่าฟัดอีกแล้ว แง่มๆ (อยากกัดมั่งงงงงงง  )

[Killua]

 

[OhJa]

เฮียหื่นอ่ะ 

[LoveBaBy]

อ๊ายยยยยยยยยยยย แฮปปี้ๆ ค๊า
อ่านไปเขินไป กัดหมอนไป ก๊ากกกกกก
 
เฮียนะเฮีย ทิ้งรอยไว้ซะเยอะเชียว

อยากตอบแทนเฮียมากกกกกก
ว่าคีย์ไม่น่ากัดหรอ แต่น่าหม่ำที่สุดดดดด 55555

ตามไปหาน้องชุนใน juss a kiss ด้วยคนจ้า

แต้งก้วจ้า ^^

[samsoon@doll]

อยากให้หลังโมงเร็วๆ อิอิ

[roseen]

 

[MyTeaMeJive]

เสียบกาต้มน้ำร้อนหรือยัง เตรียมพร้อมนะครับ เผื่อวันนี้ต้องใช้

(ต่อครับ)

ตอนที่ 27

หลายวันถัดมาเรื่องประหลาดใจก็เกิดขึ้นอีกครั้ง เพราะพี่หน่อยกับหนูนิดมาที่ร้านอาหาร
หญิงสาวท่าทางเก้อเขิน เมื่อเจ๊มิซาพาไปนั่งที่โต๊ะ แล้วเฮียพีเดินตามเข้ามาทักหนูนิด
“มะกะโรนีแซลมอนมั้ยคะ” เด็กหญิงยิ้มกว้าง หันไปหาแม่
“ทานได้มั้ยคะ”
“ค่ะ”
เจ๊มิซาค่อยๆเดินเลี่ยงออกมายืนข้างไอ้อาร์ต 2 คนคันปากแทบแย่ แต่ที่ระงับอาการไว้ได้ก็เพราะคนในครัวกำชับไว้ว่า ห้ามแสดงความคิดเห็นหรือเสนอแนะใดๆ ปล่อยให้เฮียพีเป็นคนจัดการเรื่องนี้เอง
เฮียพีเดินเข้ามาสั่งอาหารในครัวทั้งของหนูนิดและพี่หน่อย แล้วเดินกลับออกมา
แม่ลูกนั่งคุยไป ขณะที่เฮียพีนิ่งเงียบ
จนกระทั่งทำอาหารเสร็จ เฮียซาโต้ก็ออกจากครัวมาพร้อมกับคีย์
“ตัดสินใจได้แล้วเหรอ”
พี่หน่อยพยักหน้า อดไม่ได้ที่จะลอบมองเฮียพี
คนตัวโตใจดียิ้มกว้าง หันไปขยี้ผมอ่อนนุ่มของหนูนิด “ช่วยแม่เลือกบ้านหรือเปล่าน่ะเรา”
“ช่วยค่ะ คุณอาเอาแผ่นๆมาให้ แล้วหนูก็ดูกับแม่”
“ดีมาก” เฮียซาโต้หันมาหาน้องชาย “เอาเช็คเลยหรือเปล่า”
“เดี๋ยวก็ได้ ยังไม่ได้ไปดูว่าที่สร้างเสร็จแล้วหรือไอ้ที่ยังเป็นกระดาษ อันไหนท่าทางจะดีกว่ากัน”
พี่ชายพยักหน้า
“แล้วหน่อยอยากได้แบบไหนมากกว่ากันล่ะ”
“แบบที่สร้างเสร็จแล้ว เพราะว่าอยู่ใกล้โรงเรียนหนูนิดน่ะค่ะ แต่มันแพงเลยจะขอไปดูก่อน”
“ก็ไม่เป็นไรนี่”

คนตัวโตพูดเหมือนเงินเป็นกระดาษ ทำให้หนุ่มหน้าใสที่ยืนฟังอยู่ข้างหลังสะดุดหู
ไม่ใช่เกิดอาการหวงที่พี่จะซื้อบ้านให้พี่หน่อยหรอก แต่เพราะคนๆนี้มักทำเหมือนเรื่องเงินเป็นเรื่องเล็กเสมอ ขณะที่สมองยังคิดทวนถึงลูกค้ามากมายในร้านหรูร้านนี้ ทั้งคนที่มาดักพบที่หลังร้าน แล้วยังสารวัตรธง เสี่ยเล้ง คนที่สืบประวัติอีก
คีย์สลัดหัวแรงๆ ...กูดูหนังมากไปรึเปล่าเนี่ย...
คนตัวโตหันมามองคีย์ที่มีอาการแปลกๆ แล้วหันไปยิ้มรับลูกค้าที่เดินเข้าร้าน แต่ยังไม่ลืมหันมากำชับเฮียพีอีกที

“เสร็จแล้วไปส่งหน่อยกับหนูนิดนะ”
ทานอาหารเสร็จเฮียพีที่นั่งมอง 2 คนทานอาหารก็กลับไปส่ง
คีย์ที่กลายมาเป็นผู้สังเกตการณ์ผ่านช่องส่งอาหาร หันมาหาพี่ในครัว
“เงียบกว่าผมอีกอ่ะ”
“เออสิ”
“แต่เงียบขนาดนี้ ถ้าผมเป็นพี่หน่อย ผมว่าผมกลัวมากกว่ารักนะเนี่ย”
พี่เกือบแซว พาออกนอกเรื่อง แต่ยั้งปากไว้ได้ทัน กลับมาเป็นงานเป็นการ
“ก็ทำเรื่องไว้เยอะ จะให้ไม่รู้ไม่ชี้พูดคล่องได้ยังไง”
“แบบนี้ถือว่า จบลงด้วยดีหรือเปล่าฮะ”
พี่ขมวดคิ้ว “ถือว่าเป็นอีกก้าวดีกว่า เพราะจนถึงตอนนี้ มันก็ยังไม่พูดสักคำว่าจะย้ายไปอยู่ด้วย”
“อ้าว....” คีย์ถึงกับลากเสียงยาว หันไปหาไอ้อาร์ตที่ยืนฟังจากหน้าต่างส่งอาหาร
“ผมคิดว่าห้องชั้น 3 จะไม่มีคนอยู่ซะอีก” ไอ้อาร์ตทำเสียงหงอย
“ค่อยๆเป็นไป ใจเย็นๆ” พี่บอก
“โห เฮีย เรื่องเฮียพีเนี่ย เย็นจะเป็นน้ำแข็งแล้ว ใช้เวลากี่ปีเนี่ย กว่าเฮียพี จะเดินเข้าไปหาพี่หน่อยน่ะ” ไอ้อาร์ตเถียง
พอไอ้อาร์ตพูดขึ้น คีย์ก็หัวเราะเบาๆเมื่อนึกถึงอีกคู่
“หัวเราะอะไรตาโปน”
“ก็นึกถึงไอ้เอกกับไอ้แมนน่ะสิ”
“คู่นั้นแมร่งก็ไวเกิน ไม่มีอินโทรอะไรเลย เจอกันอีกทีแมร่งตัวติดกับเป็นปาท่องโก๋ไปแล้ว”

เฮียพีจอดรถส่งคู่แม่ลูกที่หน้าหอพักเล็กๆ ถึงจะสะอาดและมีระบบคีย์การ์ด กล่องวงจรปิดสารพัด แต่ก็ยังไม่วางใจอยู่ดี
“ขอบคุณมากนะคะ” พี่หน่อยบอกอีกครั้งเมื่อจะลงจากรถ
“ขอบคุณเฮียเถอะ เงินเค้า”
พี่หน่อยก้มหน้า
“หน่อย”
“คะ”
“อยู่กับลูกตามลำพังได้ใช่มั้ย”
“ค่ะ”
หน่อยรับคำเบาๆ แต่เมื่อจะผลักประตูปิด หน่อยก็กลับหยุดนิ่ง
“มีอะไร”
พี่หน่อยส่ายหน้าเร็วๆ แต่กลับไม่ก้าวขาจนเด็กหญิงกะตุกมือแม่
“แม่คะ”
“จ๊ะ”
“เราไม่อยู่บ้านที่คุณลุงซื้อให้แค่ 2 คนไม่ได้หรือคะ”
“อ้าว ก็เราเพิ่งไปบอกคุณลุงว่าเราจะไปอยู่บ้าน กลับไปกลับมาแบบนี้ไม่ดีนะคะ”
“คุณอาล่ะคะ”
หน่อยหันมามองคนรูปหล่อเต็มตา มือสวยคู่นั้นจับพวงมาลัยแน่น ดวงตาหันไปมองทางอื่น
เด็กหญิงถามอีกครั้ง “คุณอาไม่อยู่ด้วยกันหรือคะ”
พี่หน่อยมองเฮียพีเงียบๆ จนกระทั่งเฮียพีหันมา
“แล้ว.....อาจะมาอยู่ด้วยนะคะ”

ออกจากหอพักของหน่อยมาด้วยความรู้สึกเบาโหวง เพื่อที่จะมาจอดรถที่โลตัส คนรูปหล่อเดินมาที่ร้านพิซซ่า พนักงานในร้านเงยหน้าขึ้นมาส่งยิ้มทักทายอย่างคุ้นเคย แล้วหันไปเรียกคนในครัว
“อ๋อง”
“ครับ”
คนเรียกบุ้ยปากมาที่คนที่เดินเข้ามานั่งรอแล้วสั่งสลัดบาร์ แต่กลับไม่ได้ลุกขึ้นมาตัก จนเวลาผ่านไป อ๋องถึงได้เดินออกมาหา หย่อนก้นนั่งที่เบาะตรงข้าม
“เป็นไงมั่ง”   
“ก็ไม่ยากอย่างที่กลัวหรอก”
อ๋องยิ้มจนจาหยี ทำให้คนที่นั่งตรงข้ามยิ้มตาม
“ดีแล้ว”
“อืม....”
“อาทิตย์หน้าผมไปขายของตลาดนัดกลางคืน”
“รู้แล้ว ไอ้เอกมาชวนคีย์เมื่อวันก่อน”
“มันไปทะเลาะกันหน้าร้านเฮียหรือเปล่า”
“ในร้านมันก็ทะเลาะกัน”
“กลับมาห้องมันยังทะเลาะกันเลย อ่านหนังสือไปตีกันไป”
“ฟังไม่รู้เรื่อง แต่สนุกดี”
อ๋องยิ้มกว้าง หันไปที่ครัว “ผมต้องไปทำงานแล้ว”
“อืม” เฮียพีขยับลุกตาม คว้าใบเสร็จ “อ๋อง...”
“ครับ”
“ถ้าชั้นไม่ไปอยู่กับหน่อย”
“เฮียควรไป” อ๋องบอกทันที “มันเป็นสิ่งที่ควรทำ”
“แต่ว่า....” เฮียพีพูดแล้วหยุดนิ่ง
“เฮียรู้ดีกว่าผม ว่าเฮียควรทำอะไร” อ๋องบอกแล้วหันหลังกลับมาที่ครัวร้านพิซซ่าตามเดิม

คนรูปหล่อมองประตูครัวที่ปิดลงแล้วกลับออกมาจากร้านพิซซ่า เดินผ่านแผงขายของเล่นเด็กหยุดยืนมอง หันกลับไปที่ร้านพิซซ่าอีกครั้ง
หันกลับมาเลือกหยิบตุ๊กตาเจ้าหญิงกระโปรงฟูฟ่องส่งให้คนขาย
“ตัวนี้ครับ”

--*จบตอนที่ 27*--

อ่านรีอย่างมีความสุข ตามประสาคนเขียนโรคจิต จนกระทั่งรีพี่นุ่นนี่แหละ เหอเหอเหอ พี่จะพิมพ์คำว่า คีย์ใช่มั้ย
ขอบคุณมากครับ

ไจฟ์

[samsoon@doll]

จะมาม่าแล้วหรอคะ

ปกติชอบกินกรอบๆค่ะ เผ็ดแซ่บดีไม่ต้องผสมน้ำ อิอิ

แตถ้าให้ดี ไม่ควรทานนะคะ มาม่าเนี้ยไม่ดี ไม่เอา 555555555+

[indy❣zaka]

หนักใจแทนพี
สิ่งที่ "ควรทำ"  กับ  สิ่งที่ "อยากทำ"

เลือกไรดีเนี่ยยย

[MyTeaMeJive]

^
^
^
แสดงว่าวันนี้ไม่มาม่าสินะ
เพราะมีแค่เรื่องของเฮียพี-หน่อย กับอ๋องที่เขียนแล้วเป็นมาม่า
ต้องลบแล้วเขียนใหม่ ให้มาแค่กลิ่น
ถ้าอ่านแล้วไม่รู้สึุกว่ามันเป็นก็หมดแล้วครับ
ที่สำคัญคือ ผมไม่อยากให้เป็นมาม่า เดี๋ยวผมร่วง รีบเขียนรีบเคลียร์
เฮ่อ..รอดตัวไปเนอะ

ไจฟ์ครับ

[kakuro]

 :z13:ไจฟ์ขอบคุณ
ความรับผิดชอบกับความรัก
ปล.พี่ว่าพี่นุ่นเขียนถูกแล้วล่ะ"ที"ไม่ใช่"คีย์" 

[puppyluv]

เฮ้ย ไอ้อ๋องเหรอ ว๊ากกกกกกกก
ขี้มาวไจฟ์อยู่ไหน มาเคลียร์-ให้ไว (ตบเข่าฉาด)

[@StaR@]

ไม่อยากให้มีมาม่าเลยจริงๆน่ะ
อยากรู้ว่าเฮียพีไปสนใจอ๋องตอนไหนเนี้ย
หรือเราพลาดอะไรไปหรือเปล่าน่ะ
หวังว่าคู่นี้จะผ่านไปได้ด้วยดี
 

[a_tapha]

ไม่มีมาม่าก็ดีแล้วค่ะ กินแล้วตัวเหลือง  กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก 

[rellachulla]

ง่า
เฮียพี่ อึดอัดแทนจัง
หน้าที่ความรับผิดชอบ กับความรัก

[love2y]

ป๊าดดดดดดดดด จริงดิ!!! .........เฮียพีชอบอ๋องเหรอ??
อ๊ายยยยยยยยยย เค้าเชียร์คุณหน่อยกะหนูนิดอ่ะ เค้าสงสารแม่ลูกคู่นี้ >_<

[Little Devil]

ไม่เอามาม่า
ทำตามใจตัวเองนะนายพี
ชีวิตของเรา อย่าให้ตัวแปรอื่นๆ มากำหนด

[yayee2]

หนักใจแทนพี
สิ่งที่ "ควรทำ"  กับ  สิ่งที่ "อยากทำ"

เลือกไรดีเนี่ยยย

นั่นซะ อ่านไปก็ให้อึดอัดไปด้วย
ไจฟ์ครับ พีจะเลือกอะไรก็ ขอเหตุผลรองรับแบบดูมีน้ำหนักด้วยนะครับ

[pattybluet]

อ๊าววว เฮียพี นิ่งๆมาเนียนๆ กับอ๋อง ตอนไหน? ผิดสังเกตตอนเหลือบๆกันอยู่ตอนสองตอน ตกข่าว
แต่นะ.. อ๋องก้อบอกแล้วว่า เฮียพีรู้ดีที่สุด... เนอะ  

[from_mars]

กลายเป็นว่าคนที่น่าสงสารที่สุดในเรื่องคือเฮียพี่ (หรือเปล่า)
ถ้าเป็นที่บ้าน เค้าจะเรียกว่า ผลสะท้องของการกระทำในอดีตน่ะ
เมื่อก่อน ทำตามใจ พอถึงวัยนึง...ก็ไมาสามารถทำได้แล้วสินะ เห้อ
ชั้นเข้าใจถูกป่ะเนี่ยยย 5555
ขอบคุณครับไจฟ์ พร้อม +1 เป็นกำลังใจครับผม

[anajulia]

อ่านรีอย่างมีความสุข ตามประสาคนเขียนโรคจิต จนกระทั่งรีพี่นุ่นนี่แหละ เหอเหอเหอ พี่จะพิมพ์คำว่า คีย์ใช่มั้ย
ขอบคุณมากครับ

ไจฟ์

ทำตัวหนาก่อนตอบ
เปล่าค่ะ พี่นุ่นจะพิมพ์คำว่า "ที" อย่างตั้งอกตั้งใจและจริงจังเลยล่ะ

โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

พี่นุ่น

[iforgive]

เป็นอ๋องเหรอเนี่ยะ 

[nunamicky]

+1 ค่ะ
อะไรกันตอนไหนค่ะเนี่ยคู่นี้
รีบกลับมาเฉลยหน่อยนะคะไจฟ์

[DEMON3132]

มาม่ากินบ่อยไม่ดีนะคุณไจฟ์ เพราะมันไม่มีประโยชน์ ไม่มีโปรตีนและวิตามิน
อาจทำให้คนอ่านตัวผอมแห้งขาดสารอาหารได้ ขอบคุณที่ขยันมาลงทุกวัน
ชอบตัวละครทุกตัวเลยเพราะแต่ละคนมีความโดดเด่นเป็นของตัวเอง
+1 แทนคำขอบคุณ 

[hahn]

ตกลงที่ให้ต้มน้ำร้อนไว้ก็แค่เอาไว้ชงโอวัลตินกินเนอะ ดีจังไม่อยากกินมาม่าพอดี

เฮียพีเขากิ๊กกันกะอ๋องเหรอเนี่ย

[roseen]