หัวข้อ: Never Let You Go

[indy❣zaka]

เย้ๆ ชะนีคืนสู่ป่าแล้ว

[rellachulla]

เอาแต่ใจตัวเองชะมัด ผู้ญ คนนี้
หรือจะว่าเห็นแก่ตัวดีหล่ะ

[pita]

ชอบเฮียซาโต้จัง
ผู้ชายที่ตรงและซื่อส้ฃัตย์กับความรู้สึก
ตัวเองแบบี้มีเหลือบ้างป่ะเนี่ย
 

[DEMON3132]

+1 ถูกใจมากที่เฮียซาโต้จัดการกับเจ๊หงส์แบบไม่ต้องไว้หน้า
เป็นการให้เกียรติน้องคีย์มากเลย สร้างความเชื่อมั่นและยำเกรง
ให้แก่คนอื่นหากจะเข้ามาแตะต้องหรือทำให้น้องคีย์ต้องเสียใจ
......ขอบคุณคุณไจฟ์มากมาย ...........

[jojobuffy]

ยอดเยี่ยมจิงๆคะ คุณ ไจฟ์

[nongrak]

  สะใจมาก ที่ซาโต้จัดการยัยเจ้หงส์
ต้องเจออย่างนี้ จะไม่เหลืออะไรเลย สมน้ำหน้า
สงสัยเราจะอินจัด รักคีย์เกลียดทุกคนที่มาแกล้งหรือทำร้ายคีย์
เฮียซาโต้ต้องรักคีย์ให้มากๆ นะ

อยากให้พรุ่งนี้เป็นวันอาทิตย์จังเลย อยากอ่านต่อ

กดบวกให้นะค่ะ

[OhJa]

เฮียตรงแล้วก็ชัดเจนดีจัง
น้องคีย์รักคนไม่ผิดจริงๆ   

[tuek]

เฮียเนี่ยเลือดเย็นจริงๆ
+1 นะคะ

[ArCaNiNe]

เฮียใหญ่โหดเหลือหลาย
คิดถึงคีย์ เอก แมน
ส่วนเฮียพีนี่ยังงงๆอยู่ว่าเฮียแกจะเอาไงแน่

[spok1234]

เจ๊ หงส์ นี่ ก็ เนอะ

จะ ให้ เค้า มา แยก จาก กัน

หึ

[LoveBaBy]

เฮียคร๊า ตอกกลับเจ๊หงส์แบบนิ่งๆ เท่ๆ แต่เจ็บคร๊า
เจ๊หงส์ถึงกะไปไม่เป็น อิอิ
ก้อเล่นกะใครไม่เล่น
มาเล่นกะคีย์น้อย เด็กเอ๊นซาโต้ 5555

เฮียพีคร๊า มั่นใจมั้ยว่าแค่พี่ชาย อิอิ

ขอบคุณคร๊าบบบบบบบบ

[PeeYaR]

เฮียเจ๋งมากๆ
>.<

[a_tapha]

รอ   

[DEMON3132]

วันนี้เฮียซาโต้กับน้องคีย์จะมาไหมเอ่ย
 

[samsoon@doll]

กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปล่อยไก่ 5555555555555+

[MyTeaMeJive]

(คาดว่าจะหายไปนาน หล่นซะหาไม่เจอ..555555
ต่อละนะ)

ตอนที่ 30 

คีย์ ไอ้อ๋อง และ ไอ้เบิร์ดช่วยกันยกของลงจากรถสามล้อ จัดแผงขายลูกชิ้นปลาลวกจิ้มกันตั้งแต่เย็น ส่วนไอ้เอกยังมาไม่ได้เพราะว่าปิดเทอม ทำงานที่คลินิกรักษาสัตว์ตั้งแต่ 9 โมงเช้าถึงสามทุ่ม เพราะว่าลูกจ้างคนหนึ่งลาออก แต่ถึงชั่วโมงการทำงานจะยาวนาน ไอ้เอกก็ยังไม่บ่นสักคำ
“กลางวันไม่มีลูกค้า เลี้ยงหมาที่มีคนเขามาฝากเลี้ยงไปเรื่อยๆ ทำงานเหมือนเลี้ยงหมาที่บ้านนอก สบายขนาดนี้หาได้ที่ไหน”

ไอ้อ๋องติดแก๊สต้มน้ำ แล้วซอยผักเครื่องเคียง ขณะที่ลูกค้าเด็กๆเข้ามามอง
“เดี๋ยวนะครับ น้ำยังไม่เดือด” คีย์หันไปบอกด้วยรอยยิ้ม เทน้ำจิ้มถุงใหญ่ใส่โถ
เด็กน้อยชะโงกหน้ามองตาม “งั้นเดี๋ยวมาใหม่นะ”
“ครับ”
“พี่ไม่มีน้ำจิ้มหวานๆเหรอ” เด็กน้อยอีกคนจ้องมองโหลน้ำจิ้มทะเลที่เต็มไปด้วยพริกสด
“มีครับ นี่ไง” คีย์ยกถุงน้ำจิ้มมะขามให้เด็กน้อยดู
“พี่ตาโปนมันทำงานช้างี้แหละน้อง โปรดรอสักครู่” ไอ้เบิร์ดเงยหน้าจากกล่องโฟมลูกชิ้นขึ้นมาเกทับ
เด็กน้อยหัวเราะร่วนแล้ววิ่งไปเล่นกันทางอื่น

ไอ้เบิร์ดเสียบลูกชิ้นหลากหลายรูปแบบแล้วจัดเรียงอย่างสวยงามบนแผง ตาก็คอยมองแม่ค้าขนมหวานที่ห่างไปอีกล็อค
“อ๋องๆ สาวยิ้มให้กู”
คีย์ถึงกับหัวเราะ เลยโดนแซว “อย่ามาหัวเราะ ตาโปนมึงหมดสิทธิ์ซ่าแล้ว”
“กูหัวเราะมึงที่ไม่ยอมเสียเวลาเลยน่ะสิ”
“ก็ได้แต่มอง จีบไปเรื่อย ให้จริงจังก็ไปไม่รอดสักที ก็เลยตั้งใจใหม่” ไอ้เบิร์ดบอกไปเสียบลูกชิ้นไป
“อะไร”
“ไว้กูรวยเมื่อไหร่ กูถึงจะคิดเรื่องมีคู่”
“มึงเพิ่งเรียกกูดูหญิง ตดยังไม่ทันหายเหม็นเลยเนี่ยนะ”
ไอ้เบิร์ดหัวเราะร่วน “ก็มีบ้างดิ หัวใจกูยังเต้นอยู่ เพียงแต่เห็นไอ้เอกหลังๆนี่ ทำเอากูต้องหันมาพิจารณาตัวเอง”
“อ่ะ ศัพท์วิชาการมาก” ไอ้อ๋องแซว
“เออดิ”
“ไอ้เอกมีไร” คีย์ทำหน้าตาอยากรู้ หยุดมือที่กำลังเรียงของหน้าร้าน
“ย้อนไปตั้งแต่มึงย้ายมาอยู่กับเฮียเลยดีมะ” ไอ้เบิร์ดหันไปขอความเห็นจากไอ้อ๋องที่พยักหน้าเห็นด้วย
“ก็พอมันออกจากโรงพยาบาล มีน้องๆของมันที่เคยคั่วกันอยู่กลับมาหามัน จะเอาเงิน”
“ห๊ะ” คีย์ทำเสียงแปลกๆ “มันขาดงานตั้งหลายวันจะเอาเงินจากไหน”
“ก็มันโดนคนทำร้าย ผู้หญิงพวกนั้นก็คิดว่ามันต้องได้ค่าทำขวัญไง” ไอ้เบิร์ดขยายความ
“จากใครล่ะ” คีย์ส่ายหน้า “ไอ้เอกนี่แมร่งคั่วหญิงแต่ละคน หน้าเลือดทั้งนั้น ตอนที่ร้านเฮียกวงโดนรถชน ต้องพากันออกจากงาน แล้วเฮียให้เงินเดือนมาน่ะ ก็มีหญิงมาขอเงินมันเหมือนกัน”
“ท่าทางมันเหมือนเสี่ยตรงไหน ไม่เข้าใจ” ไอ้อ๋องส่ายหน้ามั่ง
“เวลามันมีเงินมันก็พากินพาเที่ยวไง พี่ต้นเองก็ให้เงินมันใช้ สาวๆ ก็เลยหลอกมันกิน เที่ยวไปเรื่อย”
“ขอบอกว่า คำว่าหลอกมันแรงไปว่ะ” คีย์ส่ายหน้าฉีกผักกาดหอมวางเรียงปูพื้น แล้วหยิบลูกชิ้นที่ไอ้เบิร์ดเสียบไม้แล้วมาวางเรียง
“มันก็ด้วยกันทั้ง 2 ฝ่ายแหละ เต็มใจให้ กับเต็มใจมาหาถึงห้อง” ไอ้เบิร์ดบอก
คีย์ไม่อยากต่อคำให้เพื่อนด่าผู้หญิง ยังไงก็เพศแม่ ก็เลยหันมาเร่งไอ้เบิร์ดให้เล่าเรื่องต่อ

“ก็พอกูเห็นไอ้เอก แล้วหันไปหามึงกับเฮีย หรือเฮียพีเนี่ย กูก็ว่า ใจเย็นเรื่องนี้อีกสักหน่อย รอให้พร้อม มันน่าจะดีกับสุขภาพหัวใจมากกว่า เห็นเวลาไอ้เอกมันด๋อยเพราะสาวๆแล้วไม่ไหวว่ะ”
ไอ้อ๋องส่ายหน้า “อุดมการณ์”
“เชี่ย กูตั้งใจเลยนะ”
“ตั้งใจรอรวยก่อนค่อยหาแฟน เป็นคนเลือกเขาดีกว่าให้เขาเลือกเนี่ยนะ”
คีย์หันมาปรบมือให้ไอ้อ๋อง
คนหน้าตาเหมือนแฮมสเตอร์ค้อมตัวรับเสียงปรบมือจนแผงข้างๆ พากันหันมาอมยิ้ม
“อุดมการณ์แรงกล้า แต่ตอนนี้แค่บังคับสายตาไม่ให้มองไปทางร้านขนมหวานยังไม่ได้เลย” ไอ้อ๋องแซวไม่เลิก
“แต่น่ารัก ควรค่าแหกด่านอุดมการณ์ว่ะ” ไอ้เบิร์ดทำท่าทีลังเลหันไปส่งยิ้มหวานให้ร้านขนม
“กูว่าแล้ว” คีย์ชี้นิ้ว หัวเราะร่วน
“ไอ้ตาโปน แมร่งขาดักตลอด เซ็งว่ะ”
“อ้าวเซ็งอะไรกูเนี่ย มึงชงเองฟาดเองมาตั้งแต่แรกเลยนะ”

“เหรอ” ไอ้เบิร์ดบอก แล้วพยักหน้า “เออ งั้นกลับเข้าเรื่องเลยก็ได้ คือพูดกันตรงๆ ไอ้แมนที่มาอยู่กับไอ้เอกเนี่ย กูก็ไม่คิดว่ามันจะอยู่ด้วยกันยืด เพราะมันทะเลาะกันตลอดเวลา”
ไอ้อ๋องเงยหน้าจากเขียงผัก “มันเคยจะชกกันอยู่ครั้ง”
“เหรอ” 2 คนร้องพร้อมกัน เงยหน้าจากกะละมังลูกชิ้นปลา
“มีหญิงมาหาไอ้เอก แต่ไอ้แมนไม่ยอมออกจากห้องทั้งหันไปไล่ผู้หญิงด้วย พอผู้หญิงไป มันก็ทะเลาะกัน ตอนนั้นกูเพิ่งกลับมา อาบน้ำอยู่ได้ยินเสียงมันเถียงกัน เลยต้องรีบออกมาแยก”
ไอ้อ๋องเล่าเรื่องย่อจบ ทั้ง 3 คนพากันเงียบ
“ไม่ดีเลยเนอะ” คีย์พึมพำ
“มันเหมือนจะปรับตัวเข้าหากัน แต่ก็เดินหน้า 2 ก้าวถอยหลัง 2 ก้าว” ไอ้อ๋องบอก
“มันเป็นคู่ที่ให้คำจำกัดความยากชิบหาย” ไอ้เบิร์ดยอมรับ
“แต่คนที่เคยจะงัดคางกันเนี่ย อีกไม่นานมันก็ต้องเกิดขึ้นจนได้แหละ” ไอ้อ๋องบอกจากประสบการณ์
คีย์พยักหน้า “กูก็คิดๆอยู่เหมือนกัน ทั้งคู่มันเคยทำอะไรตามใจเป็นอิสระ จู่ๆ ไอ้แมนมาบังคับให้ไอ้เอกทำตัวติดกัน ไอ้เอกก็บังคับให้ไอ้แมนอยู่ในกรอบ แต่ไม่คิดว่ามันจะงัดคางกันเร็วขนาดนี้”

มีลูกค้าเข้ามาเลือกลูกชิ้นไม้ใส่ตะกร้าใบเล็ก ไอ้อ๋องรับมาใส่หม้อต้มน้ำ
“แยกน้ำจิ้มแยกผักมั้ยครับ” คีย์ถามด้วยรอยยิ้ม
“ใส่ไปเลยก็ได้ กินไปเดินดูของไป” ลูกค้าบอก
เบิร์ดพลิกข้อมือดูนาฬิกา “กูต้องไปร้านแล้วว่ะ”
บอกแล้วก็หันไปล้างมือในอ่างน้ำผสมน้ำมะนาว เช็ดมือกับผ้ากันเปื้อนแล้วถอดวางไว้
“ไปรับพี่เจี๊ยบเหรอ” ไอ้อ๋องดักคอ
“สัดรู้ทันตลอด”
“ใครเหรอ” คีย์หันมาถาม
“พี่ที่ร้านไง”
“มิน่า มึงถึงบอกไอ้เบิร์ดมันอุดมการณ์”
“มันก็เป็นไปตามฮอร์โมนแหละ” ไอ้อ๋องตักลูกชิ้นวางพักแล้วใส่ถุงดึงไม้ออก คีย์รับมาใส่ผักราดน้ำจิ้ม ซ้อนถุงแล้วส่งยิ้มหวานพร้อมรับเงินจากลูกค้า
“ตอนจีบไปเรื่อย ฟันได้ก็ได้เนี่ย ไม่คิดอะไรเลยจริงๆนะ เพราะว่าเสือผู้หญิงเท่ห์โคตร ลืมไปว่ามีสิงห์ผู้ชายอยู่ด้วย”
คีย์หันมาตบไหล่เพื่อนเบาๆ “ไม่ต้องมาฟอร์มปลงเลย กูรู้ว่ามึงก็ไม่ได้ต่างจากไอ้เบิร์ดหรอกวะ”
“เชี่ยตาโปน มึงนี่ขาดักสมคำร่ำลือจริงๆว่ะ”
“เอาเป็นว่า ตอนนี้คนที่มึงไปเดท ดูหนังฟังเพลงด้วยน่ะมีกี่คน”
“ไม่มี” ไอ้อ๋องบอกอย่างมั่นใจ
“อ๋องทำได้”
“เออสิ ทำได้ ก็บอกอยู่ที่ไง ว่าเอากันมันดีน่ะแล้วไง พอเห็น...พี่หน่อย....ก็หยุดหมดเลย ถึงไอ้เอก ไอ้เบิร์ดก็เหอะ หยุดเที่ยวก้มหน้าก้มตาทำงานกันอย่างกับมีหนี้อีกสักหมื่น”

คีย์มองหน้าเพื่อนนิ่งๆ แล้วหันไปยิ้มรับลูกค้าที่เข้ามาเลือกซื้อของ
“เฮียพี ไปหามึงหรือเปล่า”
ไอ้อ๋องพยักหน้า เรื่องโกหกเพื่อนไม่ใช่นิสัยอยู่แล้ว
“แล้ว”
“ก็แค่พี่น้อง คุยกันไปเรื่อย”
คีย์พยักหน้า หันไปยิ้มแย้มพูดคุยกับลูกค้าจนช่วงคนว่างถึงได้หันมาถาม
“มึงไม่อะไรกับเฮียพีจริงๆเหรอ”
“อะไรคืออะไร” ไอ้อ๋องทำหน้าตาตลกกวนประสาท
“สัด กูไม่เคยจริงจังได้ตลอดรอดฝั่งเพราะมึงแหละ”
“ก็มึงชอบเครียด กูหวังดีกับมึงนะ ไม่อยากให้เครียด”
“เชี่ย”
“เออ แมร่งด่าจริง ถึงกูจะไม่หล่อ พ่อไม่รวย แต่กูก็เลือกนะโว้ย ข้อแรกเลยคือ กูไม่ใช่เกย์จบมั้ย”
“กูก็ไม่คิดว่ากูเป็นเหมือนกันแหละ”
“เฮียซาโต้ได้ยินเขาจะเสียใจนะเนี่ย”
“อย่าออกนอกเรื่องขอร้อง”
“ก็กูไม่ใช่เกย์ กับกูยังไม่รวยนี่ยังไม่พออีกเหรอ มึงพูดอย่างกับอยากให้กูคบกับเขางั้นแหละ”
“กูไม่รู้หรอกว่าอยากให้คบหรือเปล่า เพียงแต่.....ไม่รู้สิ...มันเรียบเรียงเป็นคำพูดได้ยากว่ะ”

....ไม่อยากให้ใครสักคนต้องเสียใจเลยจริงๆ แต่มันก็ต้องมีใครสักคนที่ยอมถอย....

มีลูกค้าเข้ามาเลือกลูกชิ้นอีก ไอ้อ๋องรับมาเทใส่หม้อต้ม แล้วรูดไม้ออกส่งให้คีย์อีกครั้ง พอลูกค้าออกไป คนหน้าตาเหมือนแฮมสเตอร์ก็พูดเบาๆ พอให้ได้ยินกัน 2 คน
“สารภาพกันตามตรง ตอนที่เฮียขอเบอร์ กูก็ให้เพราะไม่ได้คิดอะไร แต่พอเขาโทรมาทุกวัน มาหาถึงร้านกูก็เริ่มคิดชิ่ง เพราะกูอึดอัด ทุกครั้งที่เจอก็ยิ่งย้ำเรื่องที่เขาทำกับพี่มีน พี่หน่อย กูยิ่งไม่ชอบเขา แต่จะให้ไล่ไปมันก็ไม่ดี มันเหมือนกูร้อนตัวหลงตัวเอง ทั้งที่เขาก็มาพูดคุยธรรมดา ก็เลยใช้วิธีเลี่ยงได้ก็เลี่ยง”
“สรุปว่าไม่”
“อือ ถึงหน้ากูไม่ให้ แต่ก็ขอเป็นไม่หล่อขอเลือกเหอะ”
“เขายังโทรมาหรือเปล่า”
“ไม่โทรมาหลายวันแล้วหล่ะ”
“แล้ว..ไปหาที่ร้านอีกหรือเปล่า”
“ก็มีเอาขนมไปให้เมื่อวันอังคาร”
“เริ่มห่างแล้วเนอะ”
“อืม ดีแล้วหล่ะ”

คีย์มองเพื่อนที่ก้มหน้าอยู่กับหม้อต้มลูกชิ้น ตบหลังเบาๆ ให้กำลังใจ
......ไอ้อ๋องไม่เคยโกหก แล้วพอโกหกขึ้นมาสักครั้ง มันก็เหมือนโกหกตัวเอง แต่ถ้านี่เป็นสิ่งที่ตัดสินใจแล้ว เพื่อนก็ต้องสนับสนุน….
......แล้วมันก็คือคนที่ยอมถอยออกมาตั้งแต่ยังไม่ได้ก้าวเท้า...

บรรยากาศซึมเซาผ่านไปในทันทีที่ไอ้เอกมาถึง
“มาแล้วๆๆ ขายดีมั้ย”
“ได้เรื่อยๆ ว่ะ” ไอ้อ๋องหันมายิ้มกว้าง
“ให้แฮมสเตอร์กับตาโปนขายของมันก็เรื่อยๆ ต้องให้พระเอกขายสิ ถึงจะเรียบ ไอ้ตาโปนมึงเตรียมหยิบของออกมาจากกล่องโฟมได้เลยนะ”
ไอ้เอกหยิบผ้ากันเปื้อนของไอ้เบิร์ดที่พับวางไว้มาผูก แล้วร้องขายของเรียกลูกค้าทันที
 
 “ลูกชิ้นปลาเยาวราชครับ สะอาด สุขภาพดี ราคาถูกครับ”

--*จบตอนที่ 30--*

หมิ่นเหม่มาม่าเหลือเกินตอนนี้
ขอบคุณทุกการติดตามครับ
ไจฟ์ครับ

[indy❣zaka]

จึ้ก 

คู่เฮียนี่สุดท้ายจะเป็นใครหว่า?
เลี้ยวขวาก็ไม่ได้ เลี้ยวซ้ายก็ไม่ดี
หนักใจแทน เฮ้อ 

[roseen]

พ่อค้าตัวจริงมาแล้ว



มาถึงก็เรียกหาลูกค้าเลย  อ้าวๆเร่เข้ามาๆๆสามไม้สิบบาทจ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[@StaR@]

อ่านตอนนี้แล้วหนักใจยังไงก็ไม่รู้
แต่ก็ยังทำให้ยิ้มได้บ้างเวลาคีย์
คุยกับเพื่อนๆนี่ฮาดีเหมือนกัน
 

[Little Devil]

รอตอนต่อไป

[BeeRY]

อ่านตอนนี้แล้วบอกไม่ถูก...
ไอ้ความรู้สึกว่ามันใช่หรือไม่ใช่เนี่ยมันอธิบายไม่ได้จริงๆนั่นแหละ
จะเชียร์เฮียพีก็เข้าใจอ๋อง แต่ก็ยังแอบสงสารเฮียอยู่ดีเลยอยากเชียร์ แลดูเป็นวงเวียนชีวิต
ไม่เครียดๆ...ขายลูกชิ้นน่าสนุกจริง ขายอยู่แถวไหนน้า จะแวะไปเหมา หุหุ
+1 ขอบคุณค่า รออ่านตอนต่อไปน้าา
 

[hahn]

ไม่ใช่ว่าคุยกันแล้วน้องคีย์เก็บไปคิดอะไรมากมายจนพัวพันเข้าตัวเองอีกนะ

[nongrak]

เริ่มเข้าใจอ๋องแล้ว คีย์ก็ดีที่ได้คุยกับเพื่อน
แล้วพีจะไปทางไหนนะ

[yayee2]

พี่ชอบเด็กๆพวกนี้จังเลยน้องไจฟ์ ทั้งเรียนทั้งทำงาน สู้ชีวิตจริงๆ บางคนทำหลายอย่างด้วย
แล้วไอ้ที่รู้ตัวว่าเคยเดินทางผิด(เล่นพนัน)ก็กลับเนื้อกลับตัวใหม่นี่ พี่ปรบมือให้เลยนะ
แล้วอ๋องกับพีนี่ยังไงล่ะ อ๋องไม่เอาจริงเหรอ รึว่าแค่ยังไม่แน่ใจ
 
"...หมิ่นเหม่มาม่าเหลือเกินตอนนี้..."
                              
เห็นข้อความตอนท้ายของน้องไจฟ์ พี่เตรียมภาวนาเลยว่า "ขออย่ามาม่า ๆ ๆ" อิ อิ

[rellachulla]

หิวลูกชิ้นเลยอ่ะ
อ๊ายย
เค้าก้อมึนกะคู่เอกแมนเหมือนกันนะ
เมื่อไรจะรู้ใจตัวเองกันซะที

[samsoon@doll]

ขำตาพระเอกมาถึงนี้หน้าบานเรียกลูกค้าเลยนะ อิอิ

[PeeYaR]

เกิดเป็นเฮียพี ชีวิตมีแต่เรื่องให้คิดมากเนาะ
เฮ้ออออ

[puppyluv]

เฮ้ เฮียพี ต้องการให้เก็บใคร บอก!!!

[from_mars]

งึมๆ
ไม่รู้จะพูดอะไร รู้แต่ว่าติดตามต่อไป...งึมงึม
ขอบคุณครับไจฟ์

[tuek]

ชอบเรื่องนี้
+1 นะคะ