หัวข้อ: เด็กป๋า โดย TRomance P.232 28-11-11 [แจ้งข่าวค่ะ]

[A_ay]

มารอโจม
อันเป็นที่รัก
(ของแม่ยก)

[ToffeE_PrincE]

 

 

[Rinoa]

  จิ้มเด็หป๋า

[@Iriz]

คิดถึงเด็กป๋า 

[mayuree]

อืม..โจมเมาแล้วแสดงอารมณืความรู้สึกมากกว่าปกตินี่ น่ารักนะ
เรื่องนี้น่าติดตามอีกเรื่อง จะรอวันพรุ่งนี้ค่ะ อิอิ

[yeyong]

เริ่มมีตัวละครที่เกี่ยวกับโจมมากขึ้นแล้ว
จะเป็นคนที่บ้านหรือคนอื่นล่ะหนอ

[kazhiki]

 

[kihaezzzzzz]

โจมน่ารักจัง

สรุปใครโทรมาเนี่ย? พ่อป่าว?

[✪PATTY✪]

ทำไมหัวเปนตอนที่ 6


O_O


VV
V
VV
V
V

มาแล้วยัง

55555

จิ้มบน

[Seiki]

ตอนที่ 6 'เด็กป๋า'


เตียงกว้าง เบาะนุ่ม ผ้านวมหนาและอุณหภูมิกำลังดี บรรยากาศโดยรวมเหมาะกับการพักผ่อนเป็นที่สุด แต่ทำอย่างนั้นไม่ได้ ต่อให้ร่างกายโหยหาที่นอนขนาดไหนก็ทำอย่างที่ใจต้องการไม่ได้

ได้แต่นั่งตาค้างพิงหัวเตียงมองใครบางคนนอนยั่วอารมณ์อยู่ข้างๆ

ยั่วทั้งอารมณ์ดิบเถื่อนภายในร่างกายและยั่วให้โมโหนั่นแหละ


เคยคิดว่าตัวเองเป็นผู้ชายธรรมดาทั่วๆไปตามท้องถนน ไม่ได้ตัวเล็กแต่ก็ไม่ได้สูงใหญ่หุ่นนักกีฬาอะไรมากมายนัก ไม่เคยรู้สึกว่าสิ่งที่ดึงดูดให้ใครๆเดินเข้ามาหาเป็นเพราะหุ่นและรูปร่างหน้าตาเลยสักครั้ง ที่ผ่านมาเข้าใจว่าตัวเองใช้เงินเป็นใบเบิกทางซื้อความสุขชั่วครั้งชั่วคราวมาตลอด

แต่วันนี้ คนที่นอนหลับสบายอยู่ข้างๆทำให้ความรู้สึกเหล่านั้นเปลี่ยนไปบ้าง

นิดหน่อย!!!

ชุดนอนแขนยาวสำหรับผู้ชายที่ใส่พอดีตัวมาตลอด แต่พอมันมาอยู่บนตัวโจมแล้วกลับดูใหญ่จนน่าแปลกใจ แขนเสื้อล้ำแขนคนใส่ออกมากว่าครึ่ง เสื้อนอนตัวโคร่งหลวมโพลกเสียจนเผยให้เห็นอะไรต่ออะไรเพียงแค่กระดุมเม็ดบนหลุดออกจากรังดุมแค่เม็ดเดียว เพราะเจ้าตัวนอนดิ้นพลิกตัวไปมาหาท่าที่สบายเท่านั้น

ยั่วคนอื่นให้ปั่นป่วนทั้งๆที่ตัวเองหลับสบายแบบนี้มันใช่ได้ซะที่ไหน

ยังไม่เคยมีใครได้รับอภิสิทธิ์ของการเป็นเด็กในอาณานิคมของป๋าได้เท่าโจมมาก่อน ยังไม่เคยมีเด็กป๋าคนไหนกล้าทำตัวเป็นภาระให้ต้องหัวเสียแบบนี้

แล้วโจมกล้าดียังไง?

กล้าดียังไงมาทำให้ต้องนั่งตาค้างไม่ได้หลับไม่ได้นอนเพราะต้องดูแลคนเมาอยู่อย่างนี้

กว่าจะลากคนเมาที่มีแต่ร่างกับสติริบหรี่ขึ้นมาถึงห้องได้นั้นเหนื่อยแทบตาย ก่อนจะมารับรู้ว่าโจมเมานั้น ตัวเองก็ถูกชนแก้วมาด้วยเหล้าไม่น้อยกว่าสองชนิดจนกรึ่มได้ที่แล้วเหมือนกัน เจอโจมเข้าไปสร่างยิ่งกว่าเอาน้ำแข็งสาดหน้าซะอีก

ต่อให้คออ่อนแค่ไหนแต่ไซด์ไลน์เกรดเอต้องกินเหล้าเป็น ต้องรู้ว่าถ้าตัวเองไม่ได้คอระดับท่อประปานครหลวงแล้วจะต้องกินยังไงให้ประคองสติอยู่ได้ ที่ยกวางไม่ยั้งม้วนเดียวจอดแบบที่โจมทำนั้น มันพวกอ่อนประสบการณ์ชัดๆ จากที่ลงอ่างมาโชกโชนยังไม่เคยเจอเด็กขายคนไหนเมาในหน้าที่เลยสักที มีแต่โจมนี่แหละที่ทำให้เห็นเป็นคนแรก

“อื้อ”

มือปัดป่ายอากาศปัดป้องไม่ทิ้งคอนเซ็ปคุณชายเอาแต่ใจ พอเริ่มจะมีแรงก็เหวี่ยงได้แม้กระะทั่งตอนหลับสนิทนะคนเรา ก็แค่่นั่งมองนานๆความต้องการมันเริ่มมีมากกว่านั่งมองเฉยๆ ยอดอกสีอ่อนที่โผล่พ้นชุดนอนปะทะกับอากาศเย็นๆ แข็งเป็นไตยั่วยวนจิตใจฝ่ายต่ำจนต้องรีบติดกระดุมให้มือไม้สั่น ทั้งๆที่คิดว่าเบามือที่สุดแล้วแต่ก็ยังขัดใจคนนอนหลับอยู่ดี

“พอทีตอนนี้ล่ะเก่ง ทีเมื่อคืนล่ะยึดชักโครกเป็นเพื่อนตาย”

ทั้งๆที่ควรจะโกรธ ทั้งๆที่น่าจะกระชากคนนอนหลับขึ้นมาต่อยหน้าให้สมกับที่ทำให้คนอย่างป๋าต้องเดือดร้อน แต่ความจริงกลับตรงกันข้าม นอกจากหดมือหนีอีกมือที่ยื่นออกมาต่อต้านแล้ว ยังใจดีช่วยสางผมที่หล่นลงมาปรกหน้าให้อีกอย่าง


มึงเป็นคนใจดีตั้งแต่เมื่อไหร่วะป๋า ไหนใครๆว่ามึงมันไม่มีหัวใจไง

ไม่มีหัวใจแต่ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นคนไร้มนุษยธรรมนี่หว่า!!



แค่ผู้ชายคนเดียวที่ไม่เหมือนใครอย่างที่เคยเจอมา ทำให้มึงต้องถกเถียงกับตัวเองในใจได้ขนาดนี้เลยเหรอป๋า?

แล้วใครใช้ให้โจมเมาตอนที่อยู่ด้วยกันล่ะ ใครใช้ให้ทำตัวน่าเป็นห่วงต่อหน้าต่อตา ใครใช้ให้ทำท่าน่าสงสาร คนที่เมาแล้วพรรณามันน่าสงสารนี่หว่า มันแค่รู้สึกเหมือนกำลังส่องกระจกแล้วมองเห็นตัวเองอยู่ในนั้น คนที่มีบางสิ่งบางอย่างที่ติดค้างอยู่ในใจเหมือนกันย่อมเข้าใจกันดี มันจะต่างกันก็แค่ปัญหาของใครก็ของมันเท่านั้นแหละ..........มั้ง

ถ้าเป็นคนอื่นที่เมาแล้วโวยวายและไม่ให้ความร่วมมือกับคนดูแลมาตลอดทางอย่างโจม จะยอมนั่งคาค้างมองดูเค้าหลับแล้วอมยิ้มอยู่แบบนี้มั้ย ถ้ามีใครมาเป็นภาระให้ดูแลตั้งแต่ก้าวแรกที่เข้ามาในอาณาจักรส่วนตัวที่หวงแหนนักหนาจะใจเย็นอยู่อย่างนี้หรือเปล่า


คำตอบคือ อย่า แม้แต่จะคิด



อย่าทดสอบความสำคัญของตัวเองกับคนอย่างป๋าเด็ดขาด ถ้ายังอยากสบายและบอกใครต่อใครว่าเป็นเด็กป๋า อย่าสร้างเงื่อนไขใดๆที่ทำให้ต้องรำคาญ เพราะคนอย่างป๋าไม่เคยยอมให้ใคร และทิ้งได้ง่ายๆเหมือนตอนที่ได้มานั่นแหละ

ไม่รู้หรอกว่าตอนที่กำลังใช้ความคิดแทนสายตาสำรวจคนที่นอนอยู่ข้างๆนั้นตัวเองเผลอหลับตาปิดกั้นการมองเห็นไปตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้แต่ลืมตาขึ้นมาอีกทีก็เห็นคนที่เพิ่งหลับไปได้ไม่กี่ชั่วโมงลุกขึ้นมานั่งทุบตามเนื้อตัวขับไล่อาการเมื่อยล้า ไม่สนใจเลยว่ามีใครอีกคนนั่งพิงหัวเตียงหลังขดหลังแข็งเพราะตัวเองอยู่
มันคุ้มกับที่ลูบหลังให้ตอนอ้วกกับล้างเนื้อล้างตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าให้มั้ยเนี่ย



เหนื่อยและอดหลับอดนอนฟรีจริงๆ ถ้ารู้แบบนี้ปล่อยให้ยึดชักโครกเป็นเพื่อนตายต่อไปก็ดี


“มองอะไร”
เป็นโจมคนเดิมแบบนี้ สร่างแล้วแน่ๆ

“มองว่าตื่นจริงหรือละเมอ เป็นไงหลับสบายมั้ย”

“ก็ดีกว่าคืนที่ไม่ค่อยได้นอนอะ”

เน้นความหมายทั้งในคำพูดและแววตาที่ส่งมาเลยนะ ไม่รู้เพราะโจมดูลึกลับน่าค้นหาหรือเปล่าที่ทำให้เค้าน่าสนใจกว่าใครๆ หรืออาจจะเป็นเพราะโจมยังเป็นตัวของตัวเองตลอดเวลาไม่แสดงทีท่าเหมือนคนอื่นที่พร้อมจะเป็นของตาย เหมือนโจมจะไม่แยแสถ้าวันหนึ่งจะต้องกลายเป็นแค่อดีตเด็กป๋า



แล้วป๋าล่ะรู้สึกยังไง?



โจมเป็นคนแรกที่มีคุณสมบัติเด็กป๋าอย่างที่อยากได้ ไม่เรียกร้อง ไม่ต้องการ ไม่สร้างเงื่อนไขและไม่พยายามแสดงตัวเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ ทำตัวเป็นคู่นอนที่ดี ตามหาคนที่คอยบำบัดแต่ความใคร่แบบไม่ต้องการผูกพันใดๆมาตลอด ตอบแทนกันและกันจนถึงวันที่อิ่มตัวแล้วต่างคนก็ต่างไป ต่างคนต่างเดินตามทางของตัวเอง

โจมเป็นคู่นอนที่ใช่ แต่ไม่รู้สึกดีใจเลย ความรู้สึกกลับตรงกันข้าม หลุมอากาศมากมายตีกันอยู่ในอกจนวูปโหวงไปหมด ทำไมต้องรู้สึกแย่ รู้สึกหงุดหงิดเมื่อคิดว่าอีกฝ่ายไม่ใส่ใจ ในเมื่อเคยประกาศปาวๆด้วยตัวเองว่าไม่ต้องการแท้ๆ แต่พอได้อย่างที่ต้องการกลับกลายเป็นตัวเองที่รู้สึกแย่
ความเอาแต่ใจของคนเรามันไม่สิ้นสุดจริงๆ

“นี่”

สะดุ้งสุดตัวจนลืมเก๊กไปเลย คนที่ทิ้งท้ายคล้ายๆจะหลอกด่ากรายๆลุกจากที่นอนแล้วหายไปในห้องน้ำ อยู่ๆก็ส่งเสียงออกมาไม่ให้เวลาได้ตั้งตัวกันเลย

“มีอะไร”
ก็รู้ว่ากระชากฟอร์มกลับมาแบบไม่ค่อยเนียนเท่าไหร่ แต่ก็ไม่ปล่อยให้เลยตามเลยแน่ โดยเฉพาะคนที่ตามทันแทบทุกเกมส์อย่างเดือนเศรษศาสตร์คนนี้

“อาบน้ำด้วยกันมั้ย”

“หา”

ไม่ใช่ว่าไม่ได้ยินนะว่าโจมถามอะไร แต่ไมแน่ใจว่าโจมสติกลับมาแล้วจริงหรือเปล่า หรือว่าเมาภาคสองอะไรประมาณนี้

“อาบน้ำด้วยกันเลยหรือเปล่าจะได้ไม่เสียเวลา”
อยากจะขยี้ตาแรงๆเหมือนกันนะ แต่คนที่ยังไม่ได้หลับเลยสักงีบนอกจากพักสายตาไม่กี่นาทีจะมีขี้ตาได้ยังไง

“แน่ใจนะว่าสร่างเมาแล้ว”

“สร่างแล้ว เฮ้ย ไม่ได้เมาสักหน่อย”

นั่นสินะ เด็กขายกร้านโลกขนาดนี้จะเมาได้ยังไง คนที่นั่งเอามือกอดฐานชักโครกแล้วเอาคอพาดไว้กับขอบโถน่ะ มันสตั๊นแมนชัดๆมันก็แค่ตัวแสดงแทน จะเป็นโจมผู้เย่อหยิ่งแห่งเศรษฐศาสตร์ได้ไง

“ทำไมทำหน้าแบบนั้น”
แล้วหน้าแบบนั้นที่คุณชายเค้าว่ามันแบบไหนกันละวะ

“แบบไหน”

“เหมือนคนที่ไม่เคยอะ เหมือนพวกเพิ่งได้ขึ้นครู ไม่เคยอาบน้ำกับใครหรือไง”

“เคยสิ”

ไม่อยากจะบอกว่าแค่อาบน้ำด้วยกันน่ะยังน้อยไป ยังไม่เคยมีใครที่เข้าห้องน้ำพร้อมป๋าแล้วกลับออกมาแค่อาบน้ำด้วยกันเลยสักครั้ง แต่ถ้าพูดไปโจมก็คงไม่ตกใจหรอกมั้ง คงชินแล้วถึงได้กล้าออกปากเชิญชวนขนาดนี้

อาจจะเป็นบริการหลังสร้างเรื่องวุ่นวาย เรียกง่ายๆว่าตบหัวแล้วลูบหลังนั่นแหละ...มั้ง!!
 
“นี่”

คนชวนแสดงสีหน้า ‘ตกใจ’ เมื่อเห็นผมถอดชุดนอนออกต่อหน้าต่อตา มันจะน่าแปลกใจตรงไหน ในเมื่อจะอาบน้ำ ถอดเสื้อผ้าเป็นเรื่องปกติธรรมดามาก โดยเฉพาะต่อหน้าคนที่เห็นกันมาถึงไหนต่อไหนด้วยแล้ว ยิ่งไม่น่าตกใจเลยสักนิด

“ทำไม มีอะไรอีก”
เหมือนอีกฝ่ายจะปรับตัวได้ทัน ไม่มีร่องรอยตกใจในหน่วยตาแล้ว แต่รอยเห่อแดงบนใบหน้า เท่าเดิม!

“บอกไว้ก่อนนะ ว่าอาบน้ำอย่างเดียว”
ไม่ใช่แค่กำชับนะ แต่ชี้หน้าสั่งเลยต่างหาก

“ทำไมต้องมีเงื่อนไข ในเมื่อตัวเองเป็นคนเสนอเอง”

“เสนอว่าอาบน้ำพร้อมกันน่ะใช่ แต่ความหมายตรงตัวตามนั้น”

“แล้วยังไง”

“แล้วยังไงล่ะ อาบน้ำก็คืออาบน้ำห้ามทำอย่างอื่น มันสายมากแล้วเข้าใจมั้ย”

“มันบ่ายแล้วต่างหาก”

“นั่นแหละ ถึงได้บอกว่าอาบน้ำอย่างเดียว”

“แล้วจะรีบไปไหน”

“ไปซื้อโทรศัพท์ใหม่สิ อันเก่ามันไปเป็นชนวนระเบิดอยู่ชายแดนใต้แล้วมั้งป่านนี้”

“ก็เป็นคนเขวี้ยงมันเองกับมือ”

“ก็รู้แล้วเลยได้รีบไปซื้อนี่ไงล่ะ ไม่งั้นจะเรียกให้มาอาบด้วยกันเหรอ”

“ทำไม มีอะไรสำคัญต้องรีบร้อนขนาดนั้น รีบขนาดที่รอให้อีกคนอาบน้ำทีหลังไม่ได้”

มีแต่เสียงน้ำจากก๊อกอ่างล้างหน้าเท่านั้นที่ไหล ส่วนโจมเงียบไปสักพักหนึ่งแล้ว เค้าจงใจจะไม่ตอบคำถามนี้ เงียบไปแล้วสูดลมหายใจเข้าปอดก้มหน้าก้มตาล้างหน้าแปรงฟัน ไม่สนใจว่าจะมีใครยืนมองอยู่ด้วยความรู้สึกไหน

เพราะตั้งใจที่จะไม่่สนใจ เลยต้องเป็นฝ่ายดึงความสนใจมาจากโจมเสียเอง


ถึงจะเป็นคนที่เดินเข้าไปหาก่อน ถึงจะยอมให้มากกว่าใครๆที่ผ่านมา แต่ไม่ได้หมายความว่าจะต้องเป็นคนที่เหนือกว่า ถึงจะใจดีด้วยไม่ได้หมายความว่าคนอย่างป๋าใจร้ายไม่ได้

แขนเล็กจับแค่มือเดียวก็รอบ ออกแรงดึงนิดหน่อยก็พลิกตัวมาปะทะอกกว้าง  แว่บเดียวที่ส่งสายตาให้รู้ว่าตกใจที่ถูกกระชาก ก่อนจะไม่มีอะไรให้อ่านได้จากดวงตาเหมือนเดิม ใบหน้าเชิดรั้น ลำคอตั้งตรง ตัวเกร็งต่อต้านแต่ไม่ได้ต่อสู้ เค้าไม่ถอยแต่ท่าทีบอกให้รู้ว่าไม่ยอมและไม่พอใจ

“คิดว่ากำลังพูดอยู่กับใคร”
ไม่มีคำตอบจากปากนอกจากแววตาถือดีที่ส่งมาเป็นคำตอบ

“โจม”






===============================

ตอนใหม่ต้อนรับการที่เล้าหายป่วย  

แต่!!!!

ค้าง กันใช่มั้ย!!!

มีใครจะฝากตบคนแต่งบ้าง ลงชื่อเลย  


เหมือนจะมีต่อหรือเปล่า ไม่รู้คนแต่งมันเหมือนกัน เอร้ยยยยย  

[✪PATTY✪]

จิ้มล่าง

**********************

555555555555555


อยากให้รักกัน..


แต่ค้าง..จิงๆ..นั่นแหละ

[Seiki]

คนนี้นี่เองที่ปาดเซ 

[✪PATTY✪]

 :กอด1:  :กอด1:

เค้าเปล่าน้า เค้าไม่รู้

 

+1 แทนคำขอโทษ..

[yoyo]

ค้าง!!!

[yeyong]

ลงชื่อด้วยคน
ค้างจ้ะ

[TanyaPuech]

 

แอบหลงรักแล้วล่ะซิป๋า


อิอิ

โจมน่ารักอ่ะ
ช๊อบๆๆๆ

[Pa'veaw]

งะซะงั้นๆๆ

ให้เค้ารอซะนานพอมาต่อแล้วก็ทำฬห้ค้าง
 

[dea]

ค้าง 

แต่ตอนนี้อ่านแ้ล้วเขินแหะ ป๋าเริ่มอยากให้โจมเป็นมากกว่าคู่นอนแล้วชิมิล๊า า

รอตอนต่อไปจ๊า เดี๋ยวไปเฝ้าคุณคนเดียวต่อ ฮ่าๆๆ 

[Aimiya]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด ดีใจจังเลยมาต่อแล้ววววว
แต่ค้างค่ะค้าง! อยากอ่านต่อ >___<
แรงทั้งคู่แบบนี้ชอบค่ะ เอิ๊กๆ ป๋าอย่ายอมโจมนะคะ น้องโจมก็ต้องแรงเข้าไว้ (5555+)
มาต่อเร็วๆน้าาาาาา

[Sabaijai]

อ้าวววววว...ค้างงงงงงง

[Chinnosuke]

ลงชื่อเลย

[pattybluet]

ป๋าอย่ามาทำเป็นเข้ม มีหน้าที่หลงหน้าที่รักน้องโจมก้อทำไป เข้าใจมั้ย
ค้างคาาาาาา เป็นที่สุด ...

[samsoon@doll]

แอร๊ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[konnarak]

คุณป๋าเริ่มรู้ตัวเเหละ


เเต่ค้างมากนะขอบอก   

[Sornpattra]

เครียดแทนป๋า
รักป๋า จัง

[YunNie]

ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง   

ยังคงน่าติดตามเสมอ เดาไม่ถูกจริงๆ สำหรับ ป๋า - โจม

ขอบคุณที่มาต่อให้อ่านกันนะคะ คุณ TRomance & Seiki 

เป็นกำลังใจให้สำหรับตอนหน้าด้วยนะคะ

[IIMisssoMII]

ค้าง!

[knightofbabylon]

ต่างคนต่างชอบกันแล้วสิ 

ค้างนิดๆ แต่ไม่เป็นไร รอได้ 

[dekbaba]

อ๊ากกกก ถึงจะสั้นแต่ก็ดีใจค่ะ

รอฉากหวานๆของสองคนนี้อยูนะคะ  อยากเห็นป๋าเป็นบ้าเพราะโจมจัง

[roseen]

ป๋าไม่ยอมๆนะบอกมาก่อนว่าจะรีบไปไหนน้องโจม