ตอนที่หาของเสร็จกิ๊งไม่ได้รออยู่มันเข้าไปอาบน้ำเรียบร้อยแล้ว ทำให้ผมต้องไปเคาะประตูเพื่อส่งผ้าขนหนูให้ มันแง้มประตูออกน้อยๆ ซ่อนกายไว้ด้านหลังประตูโผล่มาเพียงเสี้ยวหนึ่งของใบหน้าและไหล่ขาว
“อะไรจะอาบน้ำด้วยกันเหรอกันย์”
“เอาผ้าขนหนูมาให้ต่างหาก เพิ่งอาบไปเมื่อกี้จะอาบอะไรอีกเล่า” ผมตอบพลางยื่นผ้าขนหนูกับเสื้อผ้าให้ มันส่งยิ้มยั่วมา
“นึกว่าอยู่ข้างนอกคนเดียวอาจจะร้อนอกร้อนใจ อาบแล้วก็อาบอีกได้”
ซื้ด........โคตรยั่วยวนเลยให้ตาย มึงทำไปเพราะเมาใช่ไหมเนี่ย!! ชวนกูอาบน้ำเป็นครั้งที่สองแล้วนะเนี่ย มันน่า.... จับปล้ำนัก ความคิดจบลงเมื่อมันปิดประตูห้องน้ำแล้วทิ้งให้ผมร้อนอกร้อนใจตามที่มันว่าคนเดียว ผมเดินไปปิดไฟกลางห้องเหลือเพียงโคมไฟสีเหลืองนวลที่หัวเตียงที่ให้แสงสว่างพอสมควร
ไม่นานมาก กิ๊งก็ออกจากห้องน้ำมาด้วยเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวโคร่งยาวมาจนครึ่งขาอ่อน กางเกงบอลตัวจิ๋วเห็นเพียงลางๆ มันมานั่งข้างๆ ผมที่นั่งรอมันอยู่ ต่างนิ่งไปชั่วครู่
“ก่อนนอนกันย์มีเรื่องจะบอกกิ๊งด้วยนะ”
“กิ๊งก็มีเหมือนกัน แต่กันย์พูดก่อนก็ได้ แต่ถ้าตื่นขึ้นมากิ๊งอาจจำไม่ได้นะ” อ้าวเป็นงั้นไป บอกมาเลยแต่ตื่นก็จำไม่ได้งั้นเหรอ? โหดร้ายแฮะ!!
“แล้วกิ๊งล่ะมีอะไรจะบอกเหรอ” มันนิ่งไปครู่นึง เอามือข้างหนึ่งแตะที่แก้มที่เป็นรอยเบาๆ
“กันย์หายเจ็บหรือยัง ให้เลียอีกสองสามทีไหม” กิ๊งถามด้วยแววตาขี้เล่น
“เอาสิ สักสี่ห้าทีก็ได้” ผมตอบตามด้วยเสียงหัวเราะ โน้มศีรษะลงไปใกล้พยาบาลจำเป็นซึ่งมันก็ยืดคอขึ้นมาเลียให้จริงๆ ครั้งแรกเลีย ครั้งที่สองเอาจมูกจรดแก้ม ครั้งที่สามหอมแก้ม ครั้งที่สี่จูบหนักๆ ที่แก้ม พร้อมกับส่งเสียงกระซิบ
“รักนะ...รักกันย์ที่สุด มาเป็นของกิ๊งเถอะ!!” อ่ะเฮ้ย!! นี่กูหูฝาดไปหรือเปล่า?
จบคำพูดนั้นพร้อมกับที่ริมฝีปากของมันจงใจกดลงมาประทับ มันหลับตาพริ้มมือข้างซ้ายประคองใบหน้าผมไว้ก่อนที่เราจะแลกจูบกัน กิ๊งกดร่างผมให้ราบไปกับเตียงในลักษณะครึ่งนั่งครึ่งนอนขายังห้องอยู่ข้างเตียง จากริมฝีปากมันก็ค่อยๆ พร่างพรมจูบไปทั่วใบหน้า ระเรื่อยลงมาจนจูบที่ปลายคางหนักๆ ก่อนจะลงมาไซร้ซอกคอให้จั๊กจี้นิดๆ มันไม่เพียงจูบเท่านั้นยังแปรตัวเองเป็นผีดูดเลือดอีกต่างหากเพราะนอกจากจูบไซร้ซอกคอแล้วยังดูดที่ซอกคอแรงๆ ไปหลายจุด แรงขนาดนั้นไม่ต้องเดามันคงเป็นรอยช้ำหลงเหลือหลักฐานเป็นพยานรักระหว่างเราเป็นอย่างดี มันค่อยๆ ไล้มือไปตามหน้าท้องที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ ขณะที่ริมฝีปากอุ่นที่ไซร้ซอกคอเลื่อนขึ้นไปขบเม้มที่ใบหู ที่จริงแล้วก็เคลิ้มดีแต่บังเอิญผมไม่ค่อยชอบแบบนี้เท่าไร แทนที่จะนอนนิ่งจึงกลายเป็นพลิกกายให้กิ๊งไปอยู่ด้านล่างแทน
“กิ๊งรักกันย์จริงๆ เหรอ” ผมถามด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้นดีใจอย่างปิดไม่มิด มันพยักหน้าให้
ดีใจจนอยากจะร้องไห้เลย... เสียดายจัง ที่ไม่ได้เป็นฝ่ายพูดก่อน
“กันย์ก็รักกิ๊ง...ที่สุด”
ผมกระซิบคำรักที่ข้างหูก่อนจะจูบกิ๊งที่แก้มซ้ายแก้มขวาอย่างรักใครเอ็นดูสุดซึ้ง เชยคางมันขึ้นนิดหนึ่งใช้นิ้วโป้งกดริมฝีปากล่างให้เผยอออกพร้อมมอบจุมพิตหวานฉ่ำ ดูดดื่มลงไปอีกครั้ง เป็นจูบที่เร่าร้อนดุเดือดพอสมควรเหมือนคนหิวกระหายจะกินกัน มือไม้ซุกซนอยู่ไม่สุขสะเปะสะปะไปตามร่างเพรียวบางนั่นอย่างย่ามใจ
“ดะ...เดี๋ยว” เมื่อคนใต้ร่างเป็นอิสระจากจูบที่สูบวิญญาณกิ๊งและกันย์ เอ๊ย...กันและกันได้ก็ละล่ำละลักถาม “กันย์จะทำอะไรกิ๊ง”
“ไม่น่าถาม ก็ทำในสิ่งที่คนรักกันเค้าทำกันสิ”
“รักกัน? จะทำเรื่องอย่างว่าน่ะนะ” ผมพยักหน้า
“...จะรุกเหรอ...” มันถามทำหน้าตกใจ พอผมพยักหน้ามันก็พยายามกระเสือกกระสนกายออกห่าง ดีๆ ขยับไปอีกๆ กลางเตียงเลยนะ ผมปล่อยให้มันขยับร่างถอยไป โดยไม่ห้ามแต่ก็ขยับตามไปด้วย
“อะไร...กิ๊งบอกรักก่อนก็ต้องเป็นฝ่ายรุกกันย์สิ” กิ๊งเถียงกลับมา มันมีกฎข้อนี้ด้วยเหรอ
“อะไร กันย์ยังไม่ได้ยินกิ๊งบอกรักกันย์สักคำ มีแต่กันย์ต่างหากที่บอกว่ารักกิ๊งๆๆๆๆๆๆ” ฮ่าๆ ขี้โกงที่สุด
“ไม่ต้องมาโกงเลย บอกไปแล้ว ถ้ากันย์รักกิ๊งก็ต้องยอมให้กิ๊งสิไม่ใช่มาข่มเหงกันโดยไม่เต็มใจแบบนี้”
“ก็ยอมให้ไง จะยอมทำทุกอย่างให้กิ๊งมีความสุข ให้กิ๊งแค่นอนเฉยๆ แล้วรอรับความสุขอย่างเดียวไม่ดีเหรอ” เออ... กูแถไปได้เรื่อยๆ
“ถ้าไม่รัก กิ๊งไม่ยอมให้นะ”
“นั่นไง ก็กิ๊งบอกว่ารักกันย์ไม่ใช่เหรอ งั้นก็ยอม..นะนะ” ท่าทางคิดหนักน่าดู ทำหน้าเครียดเลย
“สลับกันได้ไหม แค่สักครั้งก็ไม่ได้เหรอที่กันย์จะยอม แค่ครั้งเดียวแล้วจะไม่ขออีกเลย” กิ๊งยังคงต่อรอง เรื่องชอบกิ๊งมันไม่ใช่เรื่องยากอะไรหรอก เพราะกิ๊งสวยหน้าหวานเหมือนผู้หญิง ให้รุกพอได้แต่ถ้าให้ไปเป็นรับให้ ไม่เคยอยู่ในสมองเลย... ทำไงดี
“ถามจริง ที่กิ๊งบอกว่ารักกันย์ จะให้กันย์...มาเป็นเมียกิ๊งเหรอเท่านั้นเหรอ”
“เป็นอะไรก็ได้ที่กันย์อยากเป็น”
“’งั้นถ้ากันย์อยากจะรุกแค่อย่างเดียวล่ะ”
“ถ้ากันย์เป็นเกย์กิ๊งจะไม่ว่าสักคำ แต่นี่....กันย์ชอบผู้หญิง”
“เกี่ยวอะไรกัน...กับชอบผู้หญิง”
“ในสถานะเดิมที่จะเป็นรุก กันย์ก็แค่คิดซะว่ากิ๊งเป็นเหมือนผู้หญิงคนนึงที่ผ่านเข้ามาและผ่านไป ตอนนี้ก็เหมือนจะรับได้ เพราะคิดว่าเหมือนผู้หญิง แต่จริงๆ ก็ไม่ใช่ วันนึงที่เบื่อหรือกันย์เจอผู้หญิงที่สวยมากกว่า กันย์ก็ต้องไป กับผู้ชายด้วยกันกิ๊งยังพอคิดว่ามันสูสี แต่ให้สู้กับผู้หญิงจริงๆ กิ๊งไม่มีความมั่นใจ กิ๊งแค่อยากจะทำให้กันย์เป็นของกิ๊งแล้วกันย์จะได้ไม่มีวันลืม ต่อให้กลับไปอยู่กับผู้หญิง กันย์ก็จะไม่มีวันลืมกิ๊งก็เท่านั้นเอง” โห ความคิดมันลึกซึ้งมาก เปลี่ยนสถานะผม เพื่อให้ผมไม่มีวันลืมมัน
“มีกฎข้อไหนบอกว่าสามีจะรักภรรยาน้อยกว่าที่ภรรยารักสามี ไม่เกี่ยวกับสถานะสักนิดมันเกี่ยวกับว่า คนๆ นั้นเป็นใครต่างหาก ฟังนะ ไม่ว่าจะเมาหรือไม่เมากันย์ก็จะพูดและทำเหมือนเดิม บอกว่ารักกิ๊งก็รักกิ๊งเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยน ไม่ได้แปลว่ากิ๊งต้องรุกกันย์เท่านั้นกันย์ถึงจะลืมกิ๊งไม่ได้ แต่แค่เป็นเรื่องของกิ๊งทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นกิ๊งก็ไม่มีอะไรที่ทำให้กันย์อยากจะลืมได้สักอย่างแล้ว จริงๆนะ”
“แน่ใจนะ ว่าจะเป็นอย่างนั้น จะไม่มีใครหรืออะไร ผู้หญิงหน้าไหนก็ไม่ทำให้กันย์ไปจากกิ๊งใช่ไหม” ผมพยักหน้าเบาๆ แนบหน้าลงไปกับแก้มนิ่ม จูบเบาๆ พร้อมจะเริ่มต้นบทรักใหม่อีกครั้งเมื่ออีกฝ่ายโอนอ่อน
“งั้นค่อยๆ ทำนะกันย์ กิ๊งยัง..อ๊ะ...” ยังอะไรหว่า.... นึกสงสัยเมื่อเสียงมันขาดไปกับเสียงคราง เมื่อมือหนาของผมโลมไล้ไปตามผิวเนื้อเนียนเรียบใต้ร่มผ้า แต่อารมณ์หื่นมาก่อนอารมณ์อยากรู้อยากเห็นจึงไม่ได้ถามต่อ บรรจงบรรเลงเพลงรักต่ออย่าได้ช้า
เสียงกิ๊งยังพร่ำถามมาเพื่อความมั่นใจเรื่อยเปื่อย หลายต่อหลายครั้งแสดงว่ามันกังวลจริงๆ ผมก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงให้มันเชื่อเสียทีว่าแค่นี้ผมก็หลงมันจะตายแล้ว ได้แต่ตอบคำถามด้วยภาษากายสลับกับภาษาพูด
“รักจริงๆ ใช่ไหม ไม่หลอกกิ๊งเล่นใช่ไหม”
“รักที่สุดในสามโลกเลย” ผมตอบเมื่อมองหน้าสวยๆ ของมันที่ส่งสายตาหวั่นไหว จูบย้ำๆที่ริมฝีปากสีสดก่อนจะสอดเรียวลิ้นเพื่อดูซับความหวานในโพรงปาก ซึ่งอีกฝ่ายก็ตอบสนองกลับมาอย่างดูดดื่ม จนเมื่อผมละลากริมฝีปากนุ่มไปจูบที่พวงแก้มที่ตอนนี้เรื่อชมพูและระเรื่อยลงไปที่ซอกคออุ่น มันย่นคอพลางส่งเสียงครางเบาๆ
“ละ...แล้ว...จะไม่กลับไปหาเค้าแล้วนะ” ถามต่อพลางลูบมือไปตามไหล่ของผมไปมา
“จ้า...ไม่กลับไปและไม่หาใครใหม่มาแทนด้วย” ผมตอบแล้วสอดมือลงไปลูบไล้ที่ผิวขาวเนียนใต้ร่มผ้าลูบจากหน้าท้องแบนราบสูงขึ้นๆ จนเสื้อเลิกขึ้นมา
“ไม่โกหก ไม่ผิดคำพูดนะ” ถามมาอีกขณะที่ผมค่อยใช้มือข้างเดียวแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตทีละเม็ดจนหมด
“จ้า รักกิ๊งคนเดียวไม่ทำให้ผิดหวังเสียใจ ไม่มองใครอื่น” ผมแบะเสื้อออกจนเผยให้เห็นผิวเนื้อขาวเนียนนุ่มภายใต้เสื้อ ผิวสวยมากจริงๆ แทบจะห้ามตัวเองไม่ได้เลยที่จะก้มลงไปชิมหวานหวานจากเรือนกายแสนสวยนั้นอย่างหื่นกระหาย ผมลากปลายจมูกลงที่ซอกคออุ่นอีกครั้งแล้วละเลียดลงมายังกระดูกไหปลาร้าจนถึงยอดอกสีชมพูอ่อน ผมใช้ปลายลิ้นเลียแผล่บก่อนจะดูดดุนแรงๆ จนมันต้องแอ่นอกตาม ได้ยินเสียงครางกระเส่า ทำให้รู้สึกดีมากๆ ขณะที่มือลูบไล้ไปทั่วเรือนกายก็หันไปดูดซับความหวานจากยอดอกอีกข้าง
“อ๊ะ...อา....นะ...แน่ใจนะว่ากันย์จะไม่ลืมจริงๆ ไม่ว่าจะนานแค่ไหน จะไม่มีวันลืมกิ๊งจริงๆ นะ”
“จ้า จ้า” ตอบรับอย่างขอไปที แล้วก็กลับไปสู่สมรภูมิรบกันต่อ พยายามจะดึงรั้งกางเกงมันลงมาถึงต้นขา ซึ่งอีกฝ่ายก็ตอบสนองโดยการยกก้นขึ้นร่วมมือเป็นอย่างดี ทำให้ผมได้พบเจอ กล้วยหอมสีสวย... ขนาดเหมาะมือ ไม่รังเกียจเลยสักนิด แต่มือกลับสั่นที่จะได้แตะต้อง
ใกล้แล้วแหละ ใกล้จะได้มันมาเป็นของตัวเองแล้ว ใจเย็นๆ นะกันย์ บอกตัวเองพร้อมกับยื่นมือไปลูบตรงกลางลำตัวของมัน แค่นั้นมันก็สะดุ้งนิดๆ ครางแผ่ว กิ๊ง....เซ็กซี่ได้อีก แต่ยังไม่ทันจะได้จับเต็มๆ มือ คนใต้ร่างก็ร้องขึ้นมาอีก
“เดี๋ยวสิ... กันย์หยุดก่อน” กิ๊งโวยวายพร้อมขืนตัวออก
“อย่าเพิ่งทำ กิ๊งเปลี่ยนใจแล้ว” ว้ากกกกกกกกกกกกก กูพูดอะไรผิด ทำอะไรผิดไปเหรอ??
“ทำไมล่ะ กันย์สัญญาแล้วไงว่า ต่อไปจะรักและดูแลกิ๊งให้ดี จะไม่ทำให้ผิดหวังเสียใจ จะไม่มองผู้หญิงคนไหน” ผมทำเสียงอ้อน มาจนขนาดนี้แล้วจะไม่ให้ต่อ
ฆ่ากูซะดีกว่า!!
“ไม่ใช่อย่างนั้น ถ้าสร่างเมากิ๊งจะจำอะไรไม่ได้นี่ ก็...กันย์สัญญาจะไม่ลืม แต่กิ๊งกลับลืมมันไม่ยุติธรรมเลยใช่ไหม กิ๊งคงรู้สึกแย่ รู้สึกผิดกับกันย์แน่เลย” เสียงมันเหมือนกังวลใจและรู้สึกผิดจริงๆ ครับ แต่ใครจะสน...
“ไม่เป็นไร กันย์ไม่ว่า ไว้กิ๊งตื่นขึ้นมากันย์จะทบทวนให้ใหม่ตั้งแต่ต้นเลยไง”
“ครั้งแรกกับครั้งที่สองเนี่ย แล้วมันจะเหมือนกันเป๊ะเลยได้ยังไง ครั้งแรกของเราเลยนะกันย์ ไม่เอาๆ ปล่อยๆ” ฮือๆ เหมือนกับเอาขนมมาใส่ปากแล้วบอกว่าห้ามเคี้ยวน่ะครับ อ้อยเข้าปากช้างแล้วใครมันจะไปคาย
“แล้วถ้ากันย์ไม่ยอมล่ะ” ผมถาม ทำเสียงจริงจัง เคลื่อนตัวลงไปทับเอวมันไว้ จับมือทั้งสองข้างขึงกับที่นอน
“กิ๊งจะนอนตัวแข็งทื่อให้ทำแล้ว จำไว้ว่าจะไม่มีครั้งต่อๆไปสำหรับกันย์อีกแล้ว” เสียงมันขู่ไม่ได้น่ากลัวเลยในเมื่อหลังคำพูดนั้นผมก็ไม่ได้ใส่ใจก้มลงจูบที่ปากมันก็พยายามจะปิดปากตัวเองไม่ให้ผมรุกรานแต่เมื่อลืมผมโลมไล้ลงไปที่ผิวนุ่มมันก็เผลอตัวเผยอริมฝีปาก แล้วก็ถูกผมจะรุกหนักจนทำให้มันคล้อยตามไปได้อยู่ดี ถึงจะบอกว่าจะตัวแข็งทื่อ ก็ไม่เห็นว่าจะจะทื่อได้นาน แค่ผมลากปลายลิ้นลงไปที่ใบหูและเลียบริเวณรูหูสะอาดสะอ้านมันก็ย่นคอส่งเสียงครางกระเส่า มืออุ่นลูบลงไปตรงหว่างขา ก็พบว่ามันก็มีอารมณ์อยู่ดี
“ไหนว่าจะแข็งทื่อ ที่แข็งๆ ก็มีอยู่ที่เดียวนี่ล่ะ” ผมถามปนหัวเราะ เหมือนจะเย้ยที่มันไม่สามารถควบคุมอารมณ์ให้ต่อต้านผมได้นาน
“ก็...กิ๊งรักกันย์นี่” เฮ้ย ..มาไม้ไหนอีกแล้วล่ะเนี่ย
“เพราะรักก็เลยไม่นึกรังเกียจ เพราะรักก็เลยมีความสุขที่ถูกมอบความรักให้ มีแต่กันย์ที่ไม่ได้รักกิ๊งเลยสักนิด ไม่คิดถึงจิตใจกิ๊งสักนิดว่าจะรู้สึกยังไง แค่ให้รอ ฮึก ... ฮึก... ก็รอไม่ได้” เอาแล้วครับ น้ำตามาอีกแล้ว มันร้องไห้สะอื้นแบบน้ำตาทะลักทลาย อีกครั้ง
“ทีกิ๊งยังรอกันย์ได้เลย” เฮ้อ... ทำไงดีล่ะ เห็นน้ำตาแล้วใจอ่อนอีกแล้ว ผมโน้มตัวลงไปจูบแก้มซับน้ำตามัน
“เอาสิจะทำอะไรก็ทำเลย พรุ่งนี้ตื่นมากิ๊งก็ลืมหมดอยู่ดี จะเต็มใจหรือฝืนใจก็จำไม่ได้อยู่ดี เตรียมใจไว้เลยว่าจะโดยเกลียดจนวันตาย แต่กันย์คงไม่สนหรอก ก็ไม่ได้รักกิ๊งนี่” เอ้า กล่าวหากันอีกต่างหาก
“โอ๋ๆๆ รักสิ ไม่รักจะทำแบบนี้เหรอ”
“ไม่ต้องพูด เกลียดกันย์แล้ว เกลียดๆๆ เกลียดที่สุด” พอได้ยินคำว่าเกลียดจากปากมันพร้อมทั้งน้ำตาผมก็หมดแรงเลยครับ เจ็บมากเลย สงสัยจะรักมากจริงๆ
“แล้วจะให้ทำยังไงล่ะ กิ๊งนั่นแหละมาทำให้กันย์อยากแล้วก็จากกันย์ไปดื้อๆ ไม่สงสารกันบ้างเลย”
“แค่ให้รอเท่านั้นเอง ไม่ได้เชียวเหรอ หลับเต็มๆ สักตื่นก็สร่างแล้ว นะกันย์” เฮ้อ เต็มๆ ตื่นก็หลายชั่วโมงไม่ใช่เหรอ เสียดายแต่ก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี
“ได้ รอก็ได้” ผมตอบกลับไป กิ๊งยิ้มให้ทั้งน้ำตา ผมพลิกกายลงไปนอนข้างๆ ตะแคงตัวมาหามัน
“แต่ต้องให้กันย์นอนกอดทั้งคืนนะ”
“ได้ แต่รอกิ๊งใส่เสื้อผ้าก่อน”
“ไม่ใส่ไม่ได้เหรอ กันย์สัญญาว่าไม่ทำอะไรแต่ขอกอดหน่อยเดียวเอง ”
“เปลือยอยู่แบบนี้จะทนได้จนเช้าจริงเหรอ” แหม...รู้ทันไปหมด
“ไม่ไว้ใจกันเลยสินะ” ผมทำเสียงงอน
“ไม่ใช่ไม่ไว้ใจกันย์ แต่กิ๊งไม่ไว้ใจตัวเองต่างหาก” แหม เข้าใจพูดนะ ผมมองมันพยายามใส่กางเกง บอกตามตรงว่า มองไปก็กลืนน้ำลายเอื๊อกๆ และมันก็ก้มลงไปข้างเตียงพยายามจะยื่นมือหยิบเสื้อ ซึ่งมันตกไปไกลผมก็เลยก้มลงไปหยิบให้แทน ผมยื่นส่งให้แต่กิ๊งไม่ยอมรับแต่ยืดแขนให้ ไม่ต้องอธิบายก็รู้ว่ามันอยากให้ผมใส่ให้ ผมใส่เสื้อให้กิ๊ง ติดกระดุมให้จนเสร็จ มันยืดแขนมาโอบรอบคอผมรั้งให้ก้มลงไปหาแนบหน้าผากมาแนบหน้าผากของผมแล้วยิ้มหวาน
“ใจดีจัง น่ารักแบบนี้ กิ๊งไม่ผิดหวังเลยที่ได้รักกันย์” เฮ้อ .... น่ารักซะขนาดนี้....จะให้ห้ามใจไม่... คิดอะไรอยู่นะกิ๊ง ผมแกะแขนกิ๊งออกจากคอ
“กิ๊งนอนเลยนะ กันย์ไปห้องน้ำแป๊บ” ไม่ไหวแล้วครับ ขอไปเอาลูกๆ ออกก่อนไม่งั้นจะนอนต่อไหวไหมอย่างนี้
“ไปฉี่หรือไป...ชักว่าว” มันถามกลับมา ตรงมากเลย
“ถ้าตอบว่าอย่างหลัง กิ๊งจะเปลี่ยนใจอีกครั้งไหมล่ะ”
“ถ้าอย่างหลังก็นอนเถอะเดี๋ยวช่วย กิ๊งไม่ได้ใจร้ายขนาดนั้น” มันบอกแล้วผลักผมให้นอนลงกับเตียงแล้วปลดกางเกงออก
“ช่วยยังไง” กำลังคิดอยู่ว่ามันจะยังมีความคิดอยากได้ผมไปเป็นภรรยาอยู่ไหมเนี่ย
“ทำเหมือนที่กันย์จะไปทำในห้องน้ำ แต่น่าจะดีกว่าหน่อย ตรงที่ไม่ต้องเมื่อยมือทำเอง” โห จริงดิ จะช่วยชัก...ให้เหรอ เกิดคำถามขึ้นในใจ ขณะที่มันช่วยรั้งกางเกงผมลงแค่พ้นสะโพกก่อน ทำให้น้องชายของผมซึ่งกำลังพองตัวถึงขีดสุด ออกมาพ้นเกราะกำบัง คนตรงหน้าจับกันย์น้อยที่ตัวใหญ่ขึ้นรูดเบาๆ อย่างตั้งใจ ซื้ด.... มือนุ่มจัง มันใช้หัวแม่มือไล้ที่ส่วนปลายเบาๆ จนฉ่ำเยิ้ม ผมหลับตาพริ้มอย่างเปี่ยมสุข ปล่อยให้มันทำให้ไม่ได้เร่งเร้าอะไรนัก และแล้วก็รู้สึกถึงสัมผัสแปลกประหลาดที่มาแตะลงตรงส่วนหัว... นุ่มชื้น ผมลืมตาขึ้นดูก็พบว่า ในที่สุดก็มีวันที่ความฝันของผมเป็นจริง ผมได้แปลงร่างเป็นไอติมไปแล้ว ปลายลิ้นสีแดงสดเลียทุกส่วนเหมือนเป็นของหวานรสชาติดี การเป็นไอติมที่ถูกกิ๊งกินมันมีความสุขได้ขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย
“ซื้ด .....อา” ทนหน่อยสิกันย์ อย่าเพิ่งไปนะ ยังไม่อยากให้มันเลิกทำเลยให้ตาย ถ้าไอติมมันละลายกิ๊งมันก็ต้องเลิกกินดิ แข็งๆ ให้มันกินไปนานๆ นะลูก ท่าทางมันจะอร่อย เฮ้อกู ... ไปอีกแล้ว
ไอติมยี่ห้อนี้แข็งแต่อาจจะไม่เย็นเพราะมันทำท่าจะเลิกเลียแล้ว กลับเปลี่ยนเป็นงับปลายไอติมไปครึ่งแท่ง เบาๆ นะจ๊ะ เดี๋ยวจี๊ดขึ้นสมอง พยายามจะอดทนไม่ให้เร็วเกินไปนักแต่ก็เสียวจนจะขาดใจแล้วแหละ เห็นหน้าตอนอมแล้วดูดไอติม จนเต็มปากแล้ว โอ้ววว สุดจะบรรยาย
“พะ พอแล้ว... กันย์ไม่ไหวแล้ว” ผมบอกกิ๊งให้เลิกกินไอติมได้ทันท่วงทีก่อนที่ไอติมมันจะละลายเป็นน้ำสีขุ่น ใส่หน้าสวยของกิ๊ง
“มีทิชชู่ไหม” มันถาม และผมก็เอื้อมมือมั่วซั่วไปหยิบแถวๆ หัวเตียง มาวาง แล้วดึงมาเช็ดหน้าให้กิ๊ง ส่วนกิ๊งก็ดึงกระดาษลงไปทำความสะอาดไอติมให้ผม ผมก้มลงไปจูบหน้าผากกิ๊งหนึ่งครั้ง แล้วบอก
“ขอบคุณนะกิ๊ง ขอบคุณจริงๆ” ผมเอ่ยอย่างซาบซึ้งแล้วเอนกายลงนอนหอบเหนื่อย
“รู้สึกดีไหม?” มันถามมาเหมือนประหม่าเล็กน้อย เอนกายลงเท้าแขนตะแคงมาทางผม
“มากที่สุดจ้ะ” ผมตอบกลับไปสั้นๆ ทั้งสุขกายสุขใจ เป็นปลื้มกับสิ่งที่มันทำให้ แค่นี้ก็มีความสุขมากแล้ว ถ้าได้มากกว่านี้จะสุขขนาดไหนหนอ ...
“ดีแล้ว ถึงจะไม่ใช่ครั้งแรกที่ทำแบบนี้ แต่เป็นครั้งแรกที่ได้ทำกับคนที่อยากทำ ไม่ใช่เพราะหน้าที่” งั้นเหรอ ผมจะแปลความหมายนั้นว่า มันมีความสุขที่ทำแบบนี้เพราะผมเป็นคนที่มันรักได้ใช่ไหม?
“แล้วกิ๊งล่ะไม่อยากทำด้วยเหรอ กันย์ช่วยเหมือนที่กิ๊งทำให้ก็ได้นะ”
“ไม่เป็นไร ของกิ๊ง เอาไว้รอ ฟูลออพชั่นน่ะ” มันบอกมาด้วยรอยยิ้มน่ารักๆ โอย... กำเดาจะกระฉูด...
“ถ้ากันย์มีความสุขจริงๆ ก็ดีแล้ว ถ้ากิ๊งจะลืมเรื่องคืนนี้ไป กันย์จะช่วยจำมันแทนกิ๊งใช่ไหม”
“เรื่องที่เกี่ยวกับกิ๊งน่ะ ไม่ว่าสุขหรือเศร้า กันย์ก็จะไม่มีวันลืมหรอก” ผมกระซิบบอกแล้วโอบร่างกิ๊งน้อยมาไว้ในอ้อมกอดอย่างแสนรัก
มันหนุนหัวกับไหล่ของผมแล้วหลับตาลงด้วยใบหน้าอมยิ้ม ส่วนผมก็ได้แต่ลูบไปตามแผ่นหลังเรียบเนียนของมันอย่างหลงใหล ผมอยากจะตื่นเพื่อมองหน้ามันตลอดคืน แต่ใบหน้ายามหลับของมันช่าง......
น่ารัก
น่ารัก
น่ารัก
น่าลัก.....................หลับมาก
ก่อนที่ความคิดจะเป็นความจริง
ผมว่าผมหลับก่อนดีกว่า .....
...................................................................................
เอาไปแบบเบาๆ นะคะ ที่จริงอยากจะเขียนให้กันย์เข้าไป....เองในห้องน้ำ แต่ เปลี่ยนใจให้กิ๊งช่วยเพราะเห็นว่า ฉลองสงกรานต์ให้เพื่อนๆ ฮาๆๆ ยังไงทำหรือไม่ทำก็คงไม่ต่างกันเพราะ ที่กิ๊งทำลงไปก็เพราะเมาด้วยแล้วตื่นมาก็จำไม่ได้สักเรื่องค่ะ
โอ๋... กิ๊งน้อย ตอนนี้เปลืองตัวเยอะเลยนะ ขอโทษน้าจ๊ะ.....
กอดกิ๊งแรงๆ หนึ่งทีเป็นการขอโทษ อย่าเพิ่งงอนล่ะ ....
ลายาวถึงวันอาทิตย์ค่ะ กลับบ้านที่ต่างจังหวัด .....จุ๊บๆ
สุขสันต์วันสงกรานต์นะคะ .....
.............นิเองคร่า......roseen 
BAKA เป็นอย่างที่เห็นค่ะ อิอิ
Margarin_Butter ศรมันไม่แกล้งเท่าไร แต่ ออกอาการเมาแล้วหาเรื่องน่ะค่ะ
jiki เอ๊ะ ว่ากันย์เหรอคะ ก็ประมาณนั้นอ่ะค่ะ
patty_b009 มาแล้วเน้อ เสต็ปต่อไป
ordkrub ขอบคุณมากค่ะ
Rhythm เห็นด้วย
tuek คงไม่เท่าไรค่ะ อยากเขียนให้เป็น แต่พอดีเขียนฉากแบบนั้นไม่ค่อยเก่งอ่า...
none_ny มาต่อแล้วจ้า
from_mars ตอนนี้คิดว่า ร้ายนะ ไม่รู้จะรับได้ไหมอ่า คำพูดและความคิด และการกระทำ
t-unseen ตอนแต่งร้องไห้สงสารแพรเหมือนกันค่ะ
peanjai ไมได้จัดหนักอ่า เอาไปเบาๆ
PetitDragon ขนาดนี้แหละค่ะ
litlittledragon กลับมาวันอาทิตย์ แต่นิยายไม่แน่ว่าวันไหน
mascot อิอิ อ้อนได้อีกค่ะ
Piaanie หอมปากหอมคอค่ะ ยังไม่เลือดกระฉูด ฮา
SoN
~^PrinceZa^~ คิดถึงเหมือนกันค่ะ
samsoon@doll มาให้แล้วจ้า
donutnoi กันย์เคลียร์แล้วเย้ กิ๊งก็แหลต่อ ฮา
AginaJang ยินดีต้อนรับค่ะ ตอนใหม่มาแล้วค่ะ
TeuyHom กิ๊ง หรือนิคะ อิอิ
คนของเธอ นิก็สงสารแพร เขียนไปร้องไห้ให้ด้วย เฮ้อทำอารมรมณ์ค่ะ
PoP~Pu เฮ้อ.... รุกแล้วแต่... เฮ้อ สงสารแพรแต่ไม่แซดเท่าไร ฮาๆ
panang มาแล้วจ้า
หัวข้อ: ♂...I~รับไม่ได้...(ถ้าไม่ได้รัก)♂ แจ้งข่าว หน้า 52 (อ่าน 516196 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก