เอ้า.....มาต่อให้จบเลย อารมณ์ค้างๆๆๆ
หวังว่าคงชอบกันนะคะ
ตอนที่ 17 ดื้อนักเลยจับมารักเลย
“คุณน้อง ขอกาแฟหน่อย”
คำขอที่ฟังออกจะแปลกหูไปสักหน่อยสำหรับทุกคนที่อยู่ประชุมย่อยในห้องทำงานแห่งนี้ เจ้านายสุดเนี้ยบ คิมหันต์ไม่เคยสนิทสนมขนาดเรียกชื่อเล่นของใครมาก่อน ขณะที่หนุ่มสาวแผนกการตลาดหันไปมองเลขาหนุ่มประจำตัวที่ยืนจดบันทึกอยู่ข้างๆสีหน้านั้นเย็นชาจนน่าขนลุก เขาไม่พูดอะไรนอกจากออกไปข้างนอก ไม่กี่อึดใจก็ยกกาแฟเข้ามา
เคร้ง! ถ้วยกาแฟกระแทกบนโต๊ะแรงซะจนทุกคนสะดุ้ง ไม่อยากเชื่อว่าจะกล้าทำถึงขนาดนี้ บรรยากาศระหว่างคนทั้งคู่อึดอัดอย่างเห็นได้ชัด ท่าทางจะมีคนโกรธจัดอยู่แน่ๆ เจ้าของกาแฟร้อนๆถ้วยนี้วางปากกาลงแล้วถอดแว่นตาออก
“พวกคุณออกไปก่อน ผมขอพิจารณากำหนดราคาอีกทีแล้วค่อยแจ้งให้ทราบนะ”
“ครับ/คะ” ทุกคนลุกเก็บเอกสารของตัวเอง
“คุณน้อง อยู่ก่อน” คำสั่งนี้หยุดชายหนุ่มในชุดสูทสีเทาอยู่ที่ประตู คนอื่นๆรีบออกไปนอกห้องให้เร็วที่สุด เจ้าของห้องลุกมากดล๊อคประตูไว้
“เป็นไรไป อารมณ์ไม่ดีหรือ” คิมหันต์เชยปลายคางให้หันมาสบตา
“อย่ามาแตะ” ชายหนุ่มปัดมือออกอย่างรังเกียจ
“โกรธเหรอ”
“ผมไม่เอาเรื่องส่วนตัวมาปนกับเรื่องงานหรอก แต่ขอบอกไว้ก่อน สิ้นเดือนนี้แล้วผมจะลาออก”
“ลาออก??” ชายหนุ่มจับร่างเล็กหันมาเผชิญหน้า “ไม่เอาน่า เราโตๆกันแล้วนะ อย่า...”
“ก็เพราะโตๆกันแล้วนะสิ ผมถึงอดทนไม่ชกหน้าคุณอยู่นี่ไง” ปลายฝนกระแทกเสียงใส่ “ผมไม่อยากจะเห็นหน้าคุณแม้แต่วินาทีเดียว ที่ทนอยู่ก็เพราะโปรเจคนี้ผมลงทุนลงแรงไปเยอะ ผมไม่ยอมไปมือเปล่าหรอก ”
“คุณน้อง..”
“อย่ามาเรียกผมคุณน้อง คนที่เรียกได้มีแต่ครอบครัวผมเท่านั้น” เขาจะเปิดประตูอีกฝ่ายก็ดันประตูไม่ยอมให้ไปง่ายๆ
“นายจะลาออกหรือ ฉันไม่ยอมหรอกนะ นายเป็นของฉันแล้ว”
“ผมไม่ได้เป็นของคุณ”
“เป็นสิ” คิมหันต์กุมไหล่เล็กไว้แน่นไม่ยอมให้หลบสายตาเขาง่ายๆ “ เป็นเมียฉันซะขนาดนี้แล้ว ยังทำเฉยได้อีกหรือ ท่าจะลืมแล้วสิว่าเมื่อคืนฉันทำให้นายสุขสันต์แทบสำลักตั้ง 3-4 รอบ”
ผัวะ!!! หมัดชกหน้าเขาสุดแรง แค่ทำให้หน้าหันตามแรง ร่างสูงยังยืนนิ่งเหมือนไม่รู้สึกอะไรเลย คิมหันต์ขมวดคิ้วชักมีน้ำโหแล้ว
“นี่ฉันพูดดีๆแล้วนะ”
“ ปล่อย!!” ร่างเล็กกว่าสะบัดตัวถอยออกห่าง “เก่งจริงก็ไล่ผมออกสิ แล้วไปหาเลขาใหม่มารองรับอารมณ์เอาเอง ผมไม่อยู่รองมือรองเท้าคุณหรอก”
“เลิกโวยวายแบบไม่มีเหตุผลได้ไหม หรือจะให้ฉันขอโทษสักกี่ครั้ง หา!!” ร่างสูงกระชากร่างเขย่าแรงๆทีหนึ่ง “ขอบอกไว้นะ ฉันไม่ขอโทษ ฉันกอดนายก็เพราะอยากกอด”
“อ้อ...นี่ผมต้องขอบคุณคุณที่ทำกับผมแบบนี้หรือไง”
“คุณน้อง”
“ปล่อยได้แล้ว!!!” ปลายฝนพลั่กไสอีกฝ่ายสุดแรงพยายามจะไปให้พ้นๆหน้าผู้ชายที่น่ารังเกียจคนนี้ และโดยที่ไม่ได้คาดคิดหมัดเสยเข้าปลายคางเขาอย่างรวดเร็ว ผัวะ!
ร่างเล็กหมดสติกลางอากาศอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว คิมหันต์รวบตัวเอาไว้ได้ก่อนร่วงลงกับพื้น เขาประคองให้ลงไปนอนเหยียดยาวบนโซฟา เฮ่อ....ปวดหัวชะมัด ชายหนุ่มเกาหัวแกรกๆอย่างใช้ความคิด จะจัดการคนหัวดื้อนี้ไงดีนะ
***********
อืมม......รำคาญจริง
บางอย่างกำลังรุกรานในปากเขาไปมา ปลายฝนรู้สึกตัวลืมตาขึ้นมาก็มีบางอย่างไหลลงคอก่อนที่จะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น สิ่งแรกที่เขาเห็นคือใบหน้าของคนที่ไม่อยากเห็นมากที่สุด คิมหันต์คล่อมอยู่เหนือร่างเขาลิ้นเลียริมฝีปากเปียกชื้น เขาผวาเฮือกลนลานหนีออกมาให้ห่างไกลที่สุด
“อะไรกัน?? ที่นี่มัน....” เขามึนงงไปหมด มองไปรอบตัวเห็นห้องที่ไม่คุ้นตาเลย ห้องไม้สี่เหลี่ยมธรรมดาๆเหมือนห้องในรีสอร์ตราคาถูกๆ เขาอยู่ที่ไหนกัน?? เอ๊ะ....ทั้งเนื้อทั้งตัวล่อนจ้อนเหลือแต่กางเกงในตัวเดียวเท่านั้น
“คุณทำอะไรผม”
“ยังไม่ได้ทำ ฉันอยากให้นายนอนสบายๆเลยถอดเหลือชิ้นสุดท้ายไว้” คิมหันต์ยิ้มกว้างนอนตะแคงเท้าคางมองเขาด้วยสายตาที่น่าหมั่นไส้ที่สุด
“ที่นี่ที่ไหน” ปลายฝนลนลานหาเสื้อผ้าของตัวเองก่อนจะเห็นแขวนอยู่ในตู้เสื้อผ้าเขารีบคว้ามาสวมให้เร็วที่สุด
“รีสอร์ตของเพื่อนฉันอยู่ในวังน้ำเขียว”
“ว่าไงนะ??” นี่เขาไม่ได้สตินานจนถูกพามาถึงเลยเหรอ “คุณนี่มัน....”
“อะไร?? ฉันแค่พานายมาเพื่อจะคุยกันได้สะดวกขึ้นเท่านั้น”
“ผมไม่คุยกับคุณหรอก”
“ก็ตามใจ ถ้าอยากกลับก็เดินกลับไปเองนะ”
“นึกว่าผมจะง้อคุณหรือไง” ปลายฝนรู้สึกเกลียดอีกฝ่ายเป็นเท่าทวีคูณ ความชื่นชมที่มีให้นั้นไม่หลงเหลืออีกแล้ว มันน่าผิดหวังที่สุด เขาเปิดประตูออกไปข้างนอกก็พบกับความกว้างขวางของพื้นที่สีเขียวชอุ่ม สายลมเย็นๆและเสียงนกเจื้อแจ้วใกล้หู นี่เขาจะกลับยังไงล่ะ...
เดินไปสิ ถึงตายยังไงก็ไม่กลับไปง้อคนพรรค์นั้นหรอก ชายหนุ่มบอกตัวเองไม่ให้หันหลังกลับไปเด็ดขาด เขาสวมรองเท้าที่วางหน้าห้องแล้วเดินลงบันได
“อ๊ะ....” เดินออกจากบ้านได้ไม่กี่ก้าว ในท้องก็เสียววาบขึ้นมาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย จนต้องหยุดเท้าเอามือกุมท้องน้อยไว้ ปวดท้อง.....ไม่ใช่ ตรงนั้นมันพองโตขึ้นอย่างรวดเร็วจนเจ็บไปหมด ปลายฝนหายใจแรงพยายามควบคุมกลไกของตัวเองให้ได้ แต่มันกลับรุนแรงขึ้นเรื่อย นี่เขา.....เขาโดนยาเหรอนี่
“อ๊า....” ความทรมานเสียดแทงข้างในเขาราวกับมีดคมกริบ ทำไงดี....ทำไงดี.....รอบๆตัวมีแต่ความว่างเปล่า ไม่มีวี่แววผู้คนสักนิด จะหาใครช่วยได้ที่ไหนล่ะ ที่ไหน... ชายหนุ่มน้ำตาคลอเมื่อถูกเล่นงานหนักหน่วง ภายในเขาเหมือนกำลังถูกฉีกเป็นชิ้นๆ จนทนไม่ไหวแล้ว เขาต้องคลานขึ้นบันไดมาเพราะไม่มีแรงจะยืนด้วยซ้ำ
“ คุณ......คุณทำอะไรกับผม” เขาพลั่กประตูออก คนในห้องสวมกางเกงนอนหลวมๆนอนบนเตียงอย่างสบายอารมณ์
“หื้อ??”
“คุณทำอะไรผม!!” เขาตวาดใส่ น้ำตาร่วงด้วยความโกรธแค้น
“จะสนทำไมว่าฉันทำอะไรนาย อยากจะกลับไม่ใช่หรือ ก็ไปสิ ฉันจะนอน ออกไปก็ปิดประตูให้ด้วยล่ะ” ร่างสูงเนื้อตัวเต็มไปด้วยกล้ามเป็นมัดพลิกตัวนอนหันหลังให้ ความเย็นชาไม่แยแสของคิมหันต์ทำให้ใจเสียอย่างบอกไม่ถูก
ขณะที่แรงตัณหาในร่างเสริมแรงจนกลายเป็นความทรมานแทบจะลงไปดิ้นกับพื้นอยู่แล้ว ปลายฝนเตือนตัวเองว่าเขาต้องไม่สน ไม่ง้อไอ้คนเลวนี้...เด็ดขาด
“อ๊า!!!” ชายหนุ่มหอบฮักหายใจแรง ล้มลงนอนกับพื้นไม้เย็นๆ ไม่ไหวแล้ว ข้างในมันต้องการปลดปล่อยเหลือเกิน สองมือตะกุยกางเกงออกแล้วสอดมือเข้าไป พยายามระงับความกระสันให้สงบลง
“โอ้ววววววว....” ไม่ไหว มือของเขาไม่สามารถสนองอารมณ์ได้เลย เขาต้องการ....ต้องการเรือนร่างแข็งแรงมาดับราคะเดี๋ยวนี้....
“บะ...บอส.....บอส” เสียงเรียกกระเส่าเจือความเว้าวอนสุดใจ ทำให้ร่างบนเตียงพลิกตัวหันมามองด้วยสายตาเย้ยหยันสมใจ
“มีอะไร...นายยังไม่ไปอีกเหรอ”
“ ช่วยผมด้วย ช่วย....” ปลายฝนน้ำตาคลอ นี่เขาต้องอ้อนวอนในสภาพน่าสมเพชขนาดนี้เชียวหรือ
“ อืมมม......ถ้าก่อนหน้านี้ฉันมีอารมณ์อยากจะทำอยู่หรอกนะ คุณน้อง แต่ตอนนี้ไม่มีอารมณ์เลย มันง่วงเสียมากกว่า.....ทำไมไม่ช่วยตัวเองล่ะ” น้ำเสียงไร้เยื่อใยไมตรีทำลายความคิดต่อต้านในหัวไปสิ้น เขาต้องการนะ เขาต้องการร่างกำยำนี้บดขยี้เขาแรงๆ
“ บอส....ช่วยผมที ได้โปรด.....เดี๋ยวนี้ ผมต้องการมัน” ร่างเล็กตะกายขึ้นมาบนเตียง เป้าหมายเดียวที่ต้องการคือเจ้าสิ่งที่อยู่ในกางเกงนอน เขากอบกำมันนอกกางเกงอย่างคลั่งไคล้ แค่ได้กลิ่นกายอีกฝ่าย ข้างในก็เสียววาบแล้ว
“คุณน้อง...” คิมหันต์เรียกเสียงไม่จริงจังนัก ปลายฝนดึงกางเกงนอนหลวมๆออกไปให้พ้นทาง เจ้าสิ่งนั้นสีสวยสด สงบนิ่งไร้พิษสง สองมือคลึงเค้นปลุกปล้ำให้มันตื่นขึ้นมา ก่อนที่ความกระสันต้องการจะครอบงำสิ้น ชายหนุ่มก้มลงอ้าปากลิ้มรสความใหญ่โตนั้น
“อืมมม....คุณน้อง” คิมหันต์ยกตัวขึ้นมองภาพที่ชวนเสียวสุดๆ ปากหวานๆที่ไม่เคยพูดคำที่ตรงกับใจกำลังดูดกลืนเขาอย่างตะกละตะกาม เมามันจนเสียวซ่าน อาวุธแข็งแกร่งขึ้นมาทันตาเห็น ชายหนุ่มกดศีรษะเล็กลงกับต้นขาซ้ำแล้วซ้ำอีก เขาหอบหายใจขณะเพลิดเพลินกับการขยับสะโพกดุนดันความใหญ่เข้าออกปากชุ่มชื้นนุ่มนวล
“อืมม..ดีๆๆ คุณน้อง”
“บอส...” ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมอง นัยน์ตาหวานฉ่ำ “เข้ามาในตัวผม เร็วเข้า...”
“ยัง...ยังก่อน” คิมหันต์ยิ้มหื่นกระสันก่อนจับร่างเล็กพลิกหงายบนเตียง และไม่รอช้าเขาจัดการเจ้าตัวน้อยกว่าของเขาด้วยมือและปากอย่างเมามัน
“อ๊า....อ๊ะ อือออ อ๊า อูววว.......อ๊า” ปลายฝนดิ้นทุรนทุรายมือตะกุยผ้าปูเตียงไปทั่ว อารมณ์พุ่งจนทนไม่ไหว สะโพกแน่นหนั่นขยับโยกตามจังหวะปากที่ร้อนแรง เติมเต็มไฟในร่างได้อย่างถึงใจจริงๆ เขาร้องครวญครางซี้ดปากเสียวซ่าน ปากร้องครางปานจะขาดใจ แต่มือกลับกดศีรษะผมดกดำกับหว่างขาไม่ยอมให้จากไป
“อ๊า...อูวววว.....บอส....บอส เอาอีก ผมจะ....จะถึงแล้ว” เขาครางกระเส่าทำให้ชายหนุ่มผละจากกะทันหัน
“อ๊ะๆ อย่าเพิ่งสิ”
“บอส” ปลายฝนร้องอย่างขัดใจ อีกนิดเดียวแท้ๆ เขาถูกดึงให้ขึ้นมานั่งตัก
“ ถ้าอยากได้ นายต้องทำเอง” คิมหันต์ยกร่างเล็กกว่ามานั่งบนเตียง ก่อนค้นเอาอุปกรณ์ในลิ้นชักออกมา ปลายฝนไม่สนใจจะเล่นตัวอะไรแล้ว เขาหยิบถุงยางมาสวมใส่ให้ชโลมน้ำมันให้ชุ่มฉ่ำ แล้วขึ้นคล่อมเหนือมัน
ชายหนุ่มประคองใบหน้าหวานมาประทับจูบก่อน ริมฝีปากบดเคล้าและลิ้นกันเร่าร้อน ขณะที่ร่างเล็กลดตัวลงช้าๆกลืนกินเสาเข็มแข็งแรงในเวลาอันสั้น ปลายฝนแหงนหงายหน้าขึ้นหลับตาพริ้มยามได้ดื่มด่ำความสุขสม คิมหันต์รวบเอวเล็กไว้แน่น ปากไล้เลียยอดอกสีชมพูเข้มสองข้าง ทั้งขบกัดทั้งดูดเม้มรุนแรงสลับไปมา
“ อูยย....อ๊า เสียวจัง อืมม บอส....อ๊า กัดอีก อย่างงั้น....โอ้อออ ” ปลายฝนครางกระเส่า มือขยี้ผมดกดำกับอกตัวเองเพลิดเพลินไปกับความหฤหรรษ์ในรสรักหอมหวาน เร้าใจอย่างที่สุด สองร่างขยับโยกใส่กันอย่างเมามัน
“ อ่า......ซี้ด คุณน้อง....เบาหน่อย...อูยยย อย่ารีบ...” ชายหนุ่มพยามชะลอไม่อยากให้ความสุขจบสิ้นเร็วเกินไป แต่เหมือนจะยั้งร่างเล็กไม่อยู่แล้ว เขาจึงเล็มเลียที่ยอดอกแรงๆ ร่างในวงแขนกระตุกเฮือกด้วยความรู้สึกที่ล้นปรี่ ยิ่งกว่านั้นเขายังแหย่นิ้วเข้าไปด้านในช่องทางที่ถูกอัดแน่น
“ อะ....อ๊า อือ อ่ะ” ปลายฝนอ้าปากค้าง แรงโยกไหวชะลอลงแล้วรอรับนิ้วที่แทรกเข้าลึกอีก ช่องทางแน่นฟิสจนตึงแถมปลายนิ้วยังเขี่ยไปรอบๆผนังที่ไวต่อความรู้สึก อาการเสียวแปล๊บทำให้ตาพร่ามัว สติเตลิดเพลิดเกินจะควบคุมไหว นิ้วเรียวอันร้ายกาจนั้นควานไปทั่วจนโดนจุดกระสันที่อยู่ด้านในแรงๆ
“ อ๊า!!!!! อ๊า..... โอ้วววววว” ปลายฝนหวีดร้องสุดเสียง สองมือโอบรอบคอแกร่งแน่นๆ สะโพกมนกดลงสุดลึกและไม่มีแรงจะขยับเขยื้อนอีกแล้ว จึงเป็นหน้าที่ของคิมหันต์ที่จะทำต่อ
“บอส.....บอส ทำเร็ว.....เร็วเข้า อือ อ๊ะ ดี” ชายหนุ่มสิ้นอายแล้ว เขาร้องลั่นเมื่อถูกกระทุ้งแรงๆจนสุดลึก สองมือจับยึดสะโพกไว้แล้วกระแทกเนื้อๆเน้นๆอย่างแรงและเร็ว จนได้ยินเสียงเนื้อกระทบเนื้อ พวกเขาต่างร้องไม่เป็นภาษาเมื่อเป็นหนึ่งเดียวกันซ้ำแล้วซ้ำอีก
“ นี่ๆๆๆ อ๊า......สุดยอดเลย ข้างในมัน....ซี้ดดด ฉ่ำดีชะมัด ข้างในของนาย....อ่า....รัดฉันแน่นไปหมด” คิมหันต์หอบฮักพูดกับปลายฝนที่หลับตาแน่น ปากอ้าค้างเปล่งเสียงเร้าใจออกมาตลอดเวลา ทั้งร่างกายเต็มด้วยราคะที่ปรารถนาถึงจุดสุดยอด ทั้งคู่จึงโหมแรงกระหน่ำกระแทกกระทั้น ร่างเล็กแอ่นสะโพกรับแรงกระหน่ำซ้ำเติมเข้ามาไม่ยั้งด้วยความเต็ม
ใจ จนเตียงครางครืน
“ อ๊า... อ๊า ไม่ไหวแล้ว ผมไม่ไหวแล้ว!!!!!” ปลายฝนละล่ำละลักบอกก่อนถึงขีดสุดอย่างรวดเร็ว น้ำขาวขุ่นระเบิดออกมารดเนื้อตัวเปียกแฉะด้วยกันทั้งคู่ เขาถึงจุดหมายอย่างรวดเร็ว แต่ก็กลับคืนสภาพอย่างรวดเร็วเช่นกัน
คิมหันต์อุ้มร่างเล็กที่เกาะเกี่ยวไว้แน่นมาที่ผนังจับหลังพิงฝาไว้แล้วโจนจ้วงร่วมรักกับเขากับท่ายืน ลีลาขยับเอวเร็วเหมือนจักรผัน ประกอบกับจับสะโพกให้ตั้งมั่นรองรับการกระหน้ำแทงอย่างแม่มยำทุกครั้ง ทำให้ทั้งคู่สั่นสะท้านเป็นจังหวะและเมามันกับความเร่าร้อนได้อีกครั้ง
“ อ๊า.....อ๊าๆๆๆๆ” ชายหนุ่มร้องสุดเสียงไปกับความสุขที่ระรัวเข้ามาอย่างต่อเนื่อง อาวุธแกร่งเสียดสีภายในที่นุ่มนวลอ่อนไหวได้หนักหน่วงล้ำลึกถึงใจ ต่างก็ได้รับเสียวซ่านหรรษากันสุดๆ
“อืม.....คุณน้อง” พวกเขาขยี้ปากดันดุดัน
“บอส....แรงๆอีก...ผมชอบ”
“บอกสิว่า นายเป็นเมียฉัน นายเป็นเมียฉันใช่ไหม” ชายหนุ่มย้ำด้วยเรือนร่างของตัวเองแรงๆข้างใน
“อ๊า...อ๊า....ใช่...ใช่...เยส! อย่างนั้น ลึกๆเลย” เซ็กซ์ในท่ายืนนั้นทำให้เกมรักเร่าร้อนกระแทกกระทั้นกันไม่หยุด ปลายฝนร้องแทบไม่เป็นภาษาเมื่อถึงจุดครั้งที่สอง
คิมหันต์อุ้มเขามานอนแผ่หลาบนเตียง ปากจูบที่หน้าอกสลับกันไปมา ก่อนขบแรงๆไปทีหนึ่ง
“อ๊ะ เจ็บนะ.....” ปลายฝนดันไหล่กว้างให้ออกไปให้พ้น แต่ถูกจับมือทั้งสองกดตรึงกับที่นอน และยิ่งดูดเลียให้หนักขึ้นแรงขึ้นไปอีก แล้วเลื่อนตัวลงมาคุกเข่ากลางหว่างขา เขาจุมพิตเจ้าอาวุธน้อยที่อ่อนตัวปวกเปียก ไม่กี่ทีก็ตื่นจากหลับใหลอีกครั้ง
“อืมม อย่าแกล้งสิ”
“แกล้งอะไร แค่ปลุกให้มันสดชื่นเท่านั้น.....อยากหรือยัง” เขาเปลี่ยนถุงยางแล้วจับมาจรดที่ปากทาง
ปลายฟ้าไม่ได้ตอบแค่พยักหน้า ข้างในเขาร้อนผ่าวแต่ก็ยังต้องการไม่สิ้นสุด และเจ้าสิ่งนั้นเติมเต็มเข้ามาในตัวเขาอย่างช้าๆ นุ่มนวลแต่ทรงพลัง แค่กระพริบตามันก็กลับเข้ามาอยู่ในสถ่นที่คุ้นเคยอีกแล้ว
“เสียวหรือเปล่า”
“ครับ”
“อยากได้ เร็วๆหรือช้าๆล่ะ”
ยังมีหน้ามาถามอีก ชายหนุ่มผงกหัวขึ้นมองอย่างไม่พอใจนัก เรื่องแบบนี้ต้องบอกอีกหรือ เขาทำปากขมุบขมิบคล้ายจะก่นด่าเบาๆก่อนจะบอกว่า “เร็วๆสิครับ”
พอจบคิมหันต์ก็รัวแบบไม่มียั้งเลย สะโพกเขาขยับอย่างชำชองและแม่นยำ ทุกครั้งที่จ้วงลงมามันฝังลึกจนสุดทุกครั้ง ลีลารักเร่าร้อนเร่งแรงเร็วขึ้นแรงขึ้น
“อ๊า อืมม... อ๊า! ดี อูยยย....อ๊า โอ้วว อืม...อ๊ะ อ๊าวว... อือออ๊า”
“อืมๆๆๆ อ่า...... เสียวไหม คุณน้อง”
“อ๊า ดีๆๆๆ....บอส แรงอีก ผม....อูยยยย จะไม่ไหวแล้ว จะ...อ๊า!!!!”
“อ๊า อ๊า อะ” คิมหันต์ส่งแรงกระแทกใส่อย่างไม่ยั้ง เสียงเนื้อกระทบกันดังสนั่น เคล้ากับเสียงเตียงลั่นเอี้ยดๆๆๆเป็นจังหวะเขาสอดลิ้นเข้าในปากของปลายฝนแลกลิ้นกันอย่างหวานฉ่ำก่อนที่จะผละออกมาปลดปล่อยน้ำสีขาวเปรอะเปื้อนใบหน้าหวานๆ
ชายหนุ่มส่งเสียงครางอย่างสุขสม ลมหายใจทอดยาวพอใจเขาถอดถุงโยนทิ้งในถังขยะ ก่อนจะหยิบชิ้นต่อไป ขณะที่ปลายฝนนอนหมดแรง เนื้อตัวอิ่มเอมไปด้วยความสุขจนชาดิก เหนื่อยแต่อิ่มเอมทั้งกาย ทั้งใจ ร่างสูงกลับมาจับเขาพลิกคว่ำคุกเข่ากับพื้นไม้ ยกสะโพกขึ้นให้พอดีกับความต้องการ
“ต่อเลยนะ....จากนี้ไปทั้งอาทิตย์ นายจะไม่เห็นใครเลยนอกจากฉัน นายจะไม่ได้สัมผัสใครเลยนอกจากฉัน ฉันจะไม่หยุดจนกว่านายจะสำนึกได้ว่าเป็นของฉัน เป็นเมียฉัน....”
“อ๊า...” ความใหญ่โตเบิกช่องทางที่บอบช้ำอีกครั้ง มันเจ็บจนสะดุ้งแต่ก็เดี๋ยวเดียวความเจ็บปวดก็หายไป และเมื่อมันเคลื่อนไหว ภายในเขาก็ตอบรับสัมผัสอันหยาบโลนโดยดี ปลายฝนจิกทึ้งผ้าปูเตียงจนยับย่น กระแสความหฤหรรษ์กระหน่ำตีเขาอีกครั้ง และมันช่างแสนวิเศษเกินกว่าจะห้ามใจได้ ชายหนุ่มยกตัวขึ้นแนบชิดกันแผ่นอกกว้าง แล้วยกแขนขึ้นโน้มคอคิมหันต์ลงมาจูบอย่างดูดดื่ม ขณะที่ภายในตอดรับอาวุธแกร่งที่เสียดสีภายในเขาซ้ำแล้วซ้ำอีก
คิมหันต์ทำอย่างที่พูดจริงๆ ที่ผูกมัดเขาด้วยร่างกายและจิตใจจนยากจะหนีออกห่าง ปลายฝนหลับตาลงอย่างยอมจำนน
the end
หัวข้อ: เรื่องสั้นตอนที่ 39 บทสรุปของผู้ชายอยากได้สามี [p140] (อ่าน 1353069 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก