มาเร็ว มาไว แต่่ยังมะหื่นนะ 55555

ผมโดนหลอกไปxxx [2]
"ดะ....เดี๋ยวก่อน เมื่อกี้พูดว่าไงนะ” ผมคิดว่าตัวเองต้องหูฟาดไปแน่ๆ “พี่ไมล์ติดเงินทุกคนเลยหรือ??” ทุกคนพยักหน้า
“มันไม่เกี่ยวกับผมนะ ผมไม่ได้ยืมเงินพวกพี่เลย " ผมสะบัดตัวออกจากมือพี่โชคลุกออกไป ทุกคนมองหน้าเหมือนจะงงๆผสมกับไม่พอใจเท่าไร
"ไม่เกี่ยวเหรอ ไอ้ไมล์ว่าเอมเต็มใจให้พวกเราเอาเพื่อใช้หนี้ให้มันไง มันบอกว่าจะทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น อาทิตย์หนึ่ง แล้วตกลงยังไงกัน หา??"
" ผมไม่รู้เรื่อง ผมไม่รู้อะไรทั้งนั้น.....ผมไม่ได้มาทำเรื่องอย่างว่านะ" ผมกลัวน้ำตาเล็ด บอกเสียงสั่นพยายามมองหาทางออกไปจากที่นี้
แต่ผู้ชายตัวโตตั้ง 5 คน สามคนนั่งที่โซฟา อีกสองยืนขวางทางออกอยู่ห่างๆ ผมจะทำยังไงดีนี่??
“ตกลงว่าไม่รู้เรื่องหนี้ไอ้ไมล์มันเลยเรอะ” พี่โชคถาม
“ไม่รู้ ถ้ารู้ผมไม่มาหรอก”
“เอาไงว่ะ” พี่พีทหันมามองเพื่อน “กูอุตส่าห์อั้นมาเป็นอาทิตย์กะจะสนุกเสียหน่อย นี่ต้องมาแดกแห้วเรอะ เชี่ย...เวรเอ้ย”
“มึงไปแดกเหล้าก่อนแล้วกัน” พี่โชคลุกขึ้นมาหาผม หยิบมือถือออกมากดเบอร์แล้วเปิดเสียงให้ได้ยินกันทุกคน “ไอ้ไมล์ นี่กูเองนะเว้ย”
“เป็นไงวะเรียบร้อยไหม” เสียงนั้น พี่ไมล์ ผมจำได้
“เอ่อ ไอ้แม็กกับไอ้เคนหิ้วไปที่ห้องแล้ว เดี๋ยวก็สนุก”
“เอ่อ แล้วอย่าลืมเรื่องหนี้ของกูนะ ตกลงเจ๊ากันแล้วนะเว้ย”ผมหูผึ่ง นี่เป็นความจริงหรือนี่
“เอ่อ กูไม่ลืมหรอก ว่าแต่เด็กมึงนี่ไม่ได้หลอกมาใช่ไหม มันอาละวาดใหญ่ ถีบไอ้แม็กซะกระเด็นเลย” พวกเพื่อนๆหัวเราะคิกคักที่พี่โชคเล่าซะสมจริงเลย
“เอ่อน่า...พวกมึงก็รีบจัดการให้เสร็จไปซะสิ เจอเข้าหลายๆดอกเข้าก็ยอมเองแหละ”
“ไอ้เฮี้ยเอ้ย...”
“มึงอย่าบ่นน่า กูมีเด็กให้มึงฟัดก็ดีถมไปแล้ว อีกอย่างกูใส่ยาให้น้องไปเม็ดหนึ่ง เดี๋ยวก็ว่าง่ายร้องจะเอาอีกแน่ เชื่อกู เอ่อแค่นี้นะ แฟนกูมาแล้ว”
ปลายสายวางหูไปแล้ว ผมยืนนิ่งรู้สึกเหมือนโดนค้อนทุบหัวแรงๆหลายๆทีจนตอนนี้เหลือแต่ตัว แต่หัวใจสลายไม่มีดี พี่ไมล์มีแฟนแล้ว...แล้ว...
แล้วเอาผมมาขัดหนี้แทน
“ไอ้....”ผมสรรหาคำด่าไม่ออก มันอั้นอยู่ข้างในจนทนไม่ไหวผมทรุดตังลงนั่งร้องโฮออกมา “อ๊า!!!”
แค้นใจเหลือเกิน แล้วเสียใจด้วยผมไม่น่ามองเห็นเขาเป็นเทวดา เป็นคนดีเลยจริงๆ ผมนี่มันตาถั่วเห็นคนหน้าตาดีก็คิดว่าดีไปหมด ทั้งที่มันเลวที่สุด
เลวจนไม่รู้จะเปรียบกับตัวอะไรดี ผมร้องไห้จนเหนื่อย พอเงยหน้าขึ้นมาก็เห็นพวกพี่ๆนั่งมองผมสีหน้าเซ็งผสมกับสงสาร
ไม่มีสีหน้าหื่นอยากเอาท่าเดียวอย่างที่คิด ผมควรพูดอะไรดีล่ะ
“เป็นไงบ้าง...ดีขึ้นไหม” พี่พีทถาม ผมพยักหน้ามือเช็ดน้ำตาทิ้งเสีย
“จะกลับรึยัง ให้พี่ไปส่งไหม” พี่โชคถามอีกคน
“แล้ว.....พวกพี่ล่ะ”
“ไม่เป็นไรหรอก....แค่แดกเหล้ากันต่อเท่านั้น” เขาว่าพลางหัวเราะแต่โทนเสียงหงอยชัดเจน แต่ล่ะคนนั้นเงียบจนน่าอึดอัดใจ
“พวกพี่.....ทำแบบนี้กันบ่อยหรือ” ผมหมายถึงรวมตัวมาสนุกกันแบบนี้ ทุกคนส่ายหน้าหมด
“นี่เพิ่งครั้งแรกเอง” พี่แม็กว่า
“พวกเราเพิ่งรู้ว่ามันยืมเงินทุกคนแบบไม่เลือกหน้าเลย คนอื่นๆในชมรมนั้นไม่เท่าไร แต่พวกเรา 5 คนมากที่สุดเลยทวงถามให้มันใช้หนี้ได้แล้ว
ไอ้ไมล์เลยเสนอเรื่องนี้ขึ้นมา”
“พี่ไม่เคยทำ.....แบบหมู่มาก่อน ก็เลย....อยากลองบ้างสักครั้งก็ยังดี ไอ้ไมล์บอกว่าเอมเคยบ่อยแล้ว พี่เลยคิดว่าไม่น่ามีปัญหา”
พี่โชคว่า ผมรู้สึกเห็นใจทุกคนนะ แล้วความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้น
“ผมจะเอาคืน” ทุกคนร้อง หื้อ?? พร้อมๆกัน “ผมจะเอาคืนพี่ไม....ไอ้ไมล์ คนเห็นแก่ตัวแล้วเลวอย่างนี้ปล่อยเอาไว้ไม่ได้แล้ว ผมจะเล่นงานเขา....
พวกพี่ๆต้องช่วยด้วยนะ”
“หา??” แต่ล่ะคนทำหน้าไม่แน่ใจ “ เอมจะทำอะไรล่ะ?”
“ไม่รู้ ยังคิดไม่ออก”
“โธ่....”
“อย่าทำเสียงอย่างนี้สิ พวกพี่ไม่เสียดายเงินที่เสียไปหรือไง ไม่โกรธเหรอที่โดนหลอกน่ะ”
“คนที่โกรธที่สุดน่าจะเป็นเอมมากกว่านะ” พี่อ๊อฟแซว ซึ่งจริงเลยล่ะ คนที่โกรธที่สุดคือผมนี่แหละ
“ถ้าพวกพี่ช่วยเอมแล้ว....พวกพี่จะได้อะไรล่ะ” เป็นพี่เคนถาม “ไม่ใช่ว่าเห็นแก่ได้นะ แต่ไอ้ไมล์หลอกพวกพี่ไปรอบหนึ่งแล้ว
พวกพี่ไม่อยากโดนหลอกรอบสองหรอกนะ มันเจ็บ....ไม่สิ เสียใจมากกว่า”
ผมนั่งนิ่ง เรื่องเงินนั้นผมมีไม่มากหรอก นอกจาก.....ก่อนที่จะมาพวกพี่ๆดูหนังโป้อยู่ ป่านนี้คงแข็งสลับเหี่ยวไปหลายรอบแล้วไม่รู้
“ผม.....ว่าวให้พวกพี่เอาไหม”
แน่นอนล่ะว่าได้เห็นสีหน้าดีใจน้อยๆจากบางคน แต่ดีใจไม่สุดเพราะ “ผมทำให้ได้แค่นี้นะครับ....ไม่อยากให้พวกพี่ผิดหวังนัก”
เงียบเป็นเป่าสากเลย หนุ่มๆพวกนี้คล้ายจะเคอะเขินกันอยู่บ้างไม่รู้ว่าใครจะเริ่มก่อนดี ผมเลยลุกขึ้นซะ “ห้องน้ำอยู่ด้านในใช่ไหม
พวกพี่ตกลงกันเองนะว่าใครก่อนใครหลัง แล้วตามไปล่ะกัน ผมจะรอในห้องน้ำ”
หว่า.....นี่กูใจกล้าหน้าด้านไปหรือเปล่าว่ะ ที่อาสาจะว่าวให้คนอื่นน่ะ
(ติดตามตอนต่อไป)
