หัวข้อ: "A Little Destiny" 'coffee-ทะเลาะ' 9-9-12 [ตอนพิเศษ]

[Nus@nT@R@]

เข้ามากรี๊ดดดดดดดดดด
เข้มอะ อย่าเอ๋อให้มันมากสิจ๊ะ
นามบัตรน่ะมีเบอร์โทรให้โทรไปทวงค่ากาแฟไง 555555

[golove2]

แรร์หึงอะดิ  เค้ารู้น่ะ


 

[โจ๊กกุ้ง]

กริ๊ดด พี่แรร์=ฮิตเลอร์  มีการบังคับให้โทรด้วยอ่ะ บร้าที่สุด
แล้วแบบนี้แว่นจะเลือกใครดี แต่ยังไงเค้าก็เชียร์พี่คิงคองเท่าน้าน

[yayee2]

ได้เข้ามาอ่านเรื่องใหม่ของหนูด้าอย่างจริงๆจังๆซะที สองครั้งที่ผ่านมากำลังอ่านได้ครึ่งๆ
มีเหตุให้ต้องวางกลางคันทุกที กาแฟร้านนี้หน้าตาดีมีสกุลทุกแก้ว ต้องมากินบ่อยๆ
แล้วเปลี่ยนรสชาติทุกครั้งไปดีกว่า ได้กินครบทุกรส
นายเข้ม(ที่ไม่เข้มดังชื่อ..มั้ง)กิ๊กเก่าก็กลับมา คนใหม่ก็มาแรง ดวงคู่กำลังเปล่งรังสีเจิดจ้า

[hahn]

ปากบอกว่าไม่ชอบแต่ก็เห็นได้ทุกรายเนอะ +1

[love2y]

ยังไงก็ต้องโทรอยู่แล้ว เนอะ ก็อยากได้ยินเสียงนี่ เอ้ย ก็อยากได้ค่ากาแฟนิี่ หุหุ

[LalaBam]

หึงเค้าอะดี๊ตัวเอง
 

หึงโหดซะด้วย พี่เข้มโดนแน่

คนแต่ง เค้ากินกาแฟไม่ได้
ขอน้ำสตอแทนได้ป่ะ

[Wins_Sha]

โหหหหห

ท่าทางแรร์จะหึงน่าดูชม

เข้มแย่แน่ๆๆเลยเจอศึกสองด้าน

[pattybluet]

 :fox2:มีกิ๊กเก่ากลับมาให้คนอ่านกิ๊วก๊าวซะแล้ว
นู๋เข้มสู้ๆ

[i1_to*pp]

หึงเค้าล่ะสิ
กินฟรีไม่พอยังบังคับให้โทรอีก
พี่เข้มโทรเลยโทรไปทวงค่ากาแฟ
 +1ค่ะคุณด้าคาปูปั่นเหมือนเดิม(ของเก่าติดไว้ก่อนนะคะ)

[anajulia]

^
^
^
จิ้มจึกๆน้องหนึ่ง

เจ้าของทุนตั้งร้านแถวนี้ไปตามพี่นุ่นมาทวงหนี้ค่ะ
โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

แว่นเข้มน่ารักเน้ออออออออออ >///////<

[จงกลนี]

กรี๊ด!!!!!!!!!!!
กอดกับแฟนเก่า ต่อหน้าว่าที่แฟนด้วยเหรอคะ
555 คาปูชิโน ปั่นราดวิปปิ้งครีมกับเมเปิ้ลคาราเมล แก้วนึงด้วยนะคะที่รัก

[yeyong]

ว่าแต่ว่าพี่แรร์ เป็นพระเอกใช่มั้ย
หรือว่าเป็นนายเอก
ขอกาแฟดับความหื่นด้วยค่ะ

[Margarin_Butter]

พี่คิงคอง มีหึงนะมีหึงง
พี่แว่น อย่าเอ๋อมากก
โทรไปสะ โทรไปคุย เอ๋ย โทรไปทวงค่ากาแฟ



+1 ค่าาาาาา

[roseen]

 :เฮ้อ:ยังไม่รู้ตัวอีกว่างานเข้า

[Horizon]

งานเข้ามั๊ยนะ

[runynam]

ขากไอเสือ มาไอหมี..ตอนนี้ ไอคิงคอง
(พี่ด้าชอบสัตว์ถึกๆๆหรอค่ะ )แต่ก็น่ารักอ่ะ....
แหมๆๆๆๆๆ มีแอบโหด หน้าเหี้ยมนะพี่คิงคอง..
ส่วนน้องกันต์ อึมมมมม จะรอดูต่อไป คิดว่าคงเป็นคู่รอง :m28:ใช่ปะ
พี่คิงคองก็นะ...ให้เบอร์นะค่ะไม่ได้มาเรียกเก็บหนี้สิน เดี๋ยวกระต่ายเข้ม ตื่นตูมกันพอดี
ปอลิง ขอดับเบิ้ลชอร์ต เอ็กเพรชโซ นะค่ะ (แยกนม กับน้ำตาล)
 

[iforgive]

หูยยย  สถานการณ์แบบนี้พี่ชอบมากกกกกก  5555
มีหนุ่ม ๆ มารุมแย่ง  +1 เลยจ้า

[fannan]

พี่เข้มมีกิ๊กด้วยเหรอเนี่ย



พี่แรร์ท่าจะต้องตื้อหน่อยแล้วล่ะเนี่ย

[tarkung]

รอตอนใหม่อยู่นะครับ

[konnarak]

รู้สึกว่า จะมีการหึงหวงเกิดขึ้น     


อยากอ่านตอนใหม่  ไวๆ   

 

[heyguy]

ฉึก ฉึก พี่ด้า!!! ... ไม่มีไรทักทาย อิอิ 

พี่เข้มน่ะ แอบมีกิ๊กเก่าวัยใสซะด้วย ทีนี้พี่แรร์จะทำไง? ห้าาาาา

มีแอบหึงด้วย แถมยังเต๊ะท่าให้เบอร์ชักหมั่นพี่แรร์แระ


คิดถึงพี่ด้าสวดจายยยย



ปล. สงสัยฟูกที่นอนรอจะนุ่มนิ่มไปแฮะ พี่ด้ามาเมื่อไรยังบ่ฮู๊!!

[gayraygirl]

มาแปะไว้ก่อนนะ ยังไม่ได้อ่านเลย
ตามอ่านของเก่าหัวฟู
แต่ของใหม่ก็อยากอ่าน
แอร๊ยยยยยย เดี๋ยวจะเข้ามาอ่านจ้า

[mantdash]

ชอบชื่อพระเอกดีจังแปลกแตเท่ดี แรร์ แสดงว่าหายากนะ เข้มโชคดีแล้วละ 555

มาติดตามด้วยอีกคนครับ กลายเป็น FC ลับๆ ของคุณคนเขียนไปแล้ว เหอๆ

เรื่องนี้ขอกัดกันเยอะๆหน่อยนะครับ เรื่องก่อนๆเล่นเอาทะเลหวาน น้ำเชื่อมขมปี๋กันไปเลยทีเดียว 555

[mantdash]

ตกมาถึงนี่เลยหรอ ไอ้เราก็หาตั้งนาน ดันๆๆๆๆ

[konnarak]

เข้มจ๋าาาาาาาาาาาาาาาาา  ค่ากาแฟ เมือไรจะไปเอา เเรร์รอนานเเล้วนะ เเรร์บอกว่ามาเอาช้าเพิ่มดอกนะ 

[pandaๅ123]

ชอบชื่อพระเอกดีจังแปลกแตเท่ดี แรร์ แสดงว่าหายากนะ เข้มโชคดีแล้วละ 555

มาติดตามด้วยอีกคนครับ กลายเป็น FC ลับๆ ของคุณคนเขียนไปแล้ว เหอๆ

เรื่องนี้ขอกัดกันเยอะๆหน่อยนะครับ เรื่องก่อนๆเล่นเอาทะเลหวาน น้ำเชื่อมขมปี๋กันไปเลยทีเดียว 555

ยินดีตอนรับลูกค้าใหม่ของร้านกาแฟ แก้วกลมยินดีให้บริการ อิอิ
ด้าก็เป็น FC ลึกลับของคุณคนเม้นท์ไปแล้ว 

เข้มจ๋าาาาาาาาาาาาาาาาา  ค่ากาแฟ เมือไรจะไปเอา เเรร์รอนานเเล้วนะ เเรร์บอกว่ามาเอาช้าเพิ่มดอกนะ 

ได้ข่าวว่าไอ้คุณแรร์มันติดหนี้ไม่ใช่เรอะ ยังจะมาคิดดอก เดี๊ยะ!!

ขอบพระคุณทุกท่านที่อุดหนุนกาแฟแก้วกลม ขอเวลาเปิดทำการอีกครั้งซัก 2-3 วัน 
คิดถึงลูกค้าทุกท่านมากมาย ใครที่เดินออกไปตัวเปล่ากลับมาจ่ายตังค์ด้วย
คิดดอกจดบัญชีดำก่อน เดี๋ยวให้เจ้าของร้านไปทวงรายตัว กรั่กๆ
(ได้ข่าวว่ายังไม่ได้กฤษ์เปิดร้านรอบหน้า วิ่งตัวพลิ้วไปผลิตก่อนนะ  )

[konnarak]

อาไรๆกันเนี้ย ร้านกาเเฟร้านนี้ เห็นว่าขายกาเเฟเเก้วละพัน เลยเปิดวัน เว้น4-5วัน  หรอ

เมือไรจะเปิดครับบ   ลุกค้าเต็มหน้าร้านเเล้ว 

[pandaๅ123]

#ผูกมัด


    แม้ว่าแอร์ข้างในรถจะเย็นฉ่ำ แต่ในใจเจ้าของรถกำลังร้อนรนปลายนิ้วเคาะเป็นจังหวะบนพวงมาลัยรถ สายตามองตรงไปยังประตูกระจกของตึก พร้อมกับเหลือบมองเวลาที่นาฬิกาข้อมือสลับกับโทรศัพท์เป็นระยะ ...กำลัง'รอ'สายจากใครบางคน จนป่านนี้แล้วก็ยังไม่โทรมา จะให้ไปลากตัวออกมารึไงนะ...แล้ว...ทำไมจะต้องหงุดหงิดขนาดนี้ด้วยฟะ..ไอ้คุณแรร์

   ภาพเมื่อตอนบ่าย..ยิ่งคิดถึงมันก็ยิ่งหงุดหงิด ไม่เข้าใจว่าทำไม แต่อยากจะเข้าไปกระชากตัวไอ้ลิงแว่นนั่นออกมาจากอ้อมกอดของคนแปลกหน้า กอดกันกลมขนาดนั้นคนก็มอง ไม่สนใจสายตาคนอื่นไม่เท่าไรไอ้ที่ทำท่าเหมือนจะไม่ปล่อยนี่ซิ!! ไอ้แว่นก็เหมือนกันไม่รู้สึกอะไรบ้างรึไงฟะ ไม่รู้ตัวรึไงว่าร้านเป็นกระจก แถมมีลูกค้านั่งอยู่ด้วยอีกคน

   หรือ'ไม่สนใจ' ....นี่ล่ะมั้งสาเหตุที่หงุดหงิดอยู่

   หรือไม่ก็เป็นเพราะอยากรู้ว่า...ไอ้คนแปลกหน้าผู้กล้าหาญคนนั้น มันเป็นใคร??


ครืด ครืด

   โทรศัพท์ที่วางนิ่งอยู่นานสั่นเป็นจังหวะ เบอร์ที่โชว์บนหน้าจอเป็นเลขสิบหลักแทนที่จะเป็นชื่อคนรู้จัก ริมฝีปากคลี่ยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัวก่อนที่จะกดปุ่มรับสาย ..ไม่ใช่ว่าไม่รู้ว่าใครโทรมา เพราะไอ้คนโทรมันยืนทำหน้าเอ๋ออยู่หน้าตึก

"ว่าไง?" กดรับโทรศัพท์ แต่สายตามองตรงไปยังหน้าตึก ไอ้ลิงแว่นกำลังยืนทำหน้าเอ๋อ เหมือนจะหยิบโทรศัพท์ออกมาดูเบอร์ให้แน่ใจอีกครั้ง แล้วค่อยเอากลับไปแนบหูตัวเองอีกรอบ

"ลืมจ่ายค่ากาแฟป่ะครับ ไอ้คุณลูกค้า" คุณลูกค้าคนที่ว่าแทบหลุดหัวเราะพรืดออกมาตอนที่ได้ยินเสียงเก๊กโหดบวกกับเจ้าตัวที่กำลังทำหน้านิ่วคิ้วขมวด ...จะว่าลืมก็ไม่ใช่หรอก ตั้งใจต่างหาก เพราะไม่งั้นจะหาเหตุอะไรให้อีกฝ่ายโทรมา จะให้ขอนามบัตรหรือเบอร์โทรเหรอ...ไม่เคยทำ...!
"เก็บร้านเสร็จยังล่ะ" ถามไปงั้นทั้งที่ก็เห็นอยู่ว่าอีกฝ่ายยืนอยู่หน้าตึกพร้อมกลับ ก็พอแกล้งทำเสียงเข้มใส่ไปแบบนั้น ไอ้แว่นมันก็ยิ้มออกมา...ยิ้มทำไมวะ ทางนี้ก็เลยยิ้มตามซิ
"เสร็จแล้ว แต่หนี้ยังไม่ลืมนะโว้ย มาคราวหน้าจะคิดดอกเบี้ย" ยังจะทวงหนี้ไม่เลิกอีกนะ
"งั้นจ่ายเลยแล้วกัน" ไอ้ลิงแว่นทำหน้าเอ๋อ ตอนที่เปิดประตูรถลงไปแล้วกวักมือเรียก...ทำเป็นเก๊กหน้านิ่งแทบตาย แต่ในใจกำลังอมยิ้มเริงร่า ตอนที่เห็นหน้าเจ้าของร้านกาแฟเหวอค้าง เม้มริมฝีปากตัวเองก่อนจะกดวางสาย แล้วเดินกระแทกเท้ามาตามคำเรียก
"ไรฟ่ะ อยู่แถวนี้ก็เรียกดิ ให้โทรอยู่ได้ เปลืองค่าโทรศัพท์!!"
"ทำเป็นงก! ขึ้นรถซิ"
"ขึ้นทำไม?" ไอ้ลิงแว่นทำหน้าเอ๋อ ขมวดคิ้วเหล่มองมาเหมือนไม่ไว้ใจ ทำยังกับว่าใครจะจับไปทำมิดีมิร้ายยังงั้น?
"ขึ้นมาก่อนเหอะน่า อย่าให้ต้องบอกอีกรอบได้ป่ะ" พูดจบก็ก้าวเข้าไปนั่งในรถ ส่งสายตาดุแกมบังคับพนักหน้าเป็นสัญญาณบอกให้ไอ้ลิงแว่นเดินอ้อมไปนั่งฝั่งข้างคนขับ เสียงถอนหายใจออกคล้ายหงุดหงิดมาพร้อมกับคำบ่นพึมพำเบาๆ 'เอาแต่ใจว่ะ' แต่ก็ยอมเดินอ้อมมานั่งประจำตำแหน่งแต่โดยดี

    'ความเอาแต่ใจ' อาจเป็นของที่อยู่คู่กับนายแรร์คนนี้มาช้านานแล้วมั้ง ไอ้คุณเพื่อนปั่นก็ด่าแบบนี้บ่อยๆ ก็ไม่เห็นจะเอาแต่ใจตรงไหน ไม่เคย'บังคับ'ใครเกินสองประโยคด้วยซ้ำ แบบนั้นเขาเรียกว่าเอาแต่ใจตรงไหนกัน งั้นก็ต้องด่ากลับคนที่ชอบ'ตามใจ'ด้วยซิ ทำมาตามใจแล้วพอทางนี้ได้ใจก็หาว่าเอาแต่ใจ..ผิดตรงไหน?

"จะพาไปไหน" ผู้โดยสารที่เข้ามานั่งหายใจเงียบๆในรถได้พักใหญ่เริ่มเปิดปากถาม ตอนที่รถเลี้ยวขึ้นถนนเส้นหลัก
"พาไปจ่ายค่ากาแฟไง นั่งเฉยๆเหอะน่า" เห็นไหม? นายแรร์เอาแต่ใจตรงไหน ใจดีซิไม่ว่า ไอ้ลิงแว่นดันหันมาทำตาขวางใส่ แถมด้วยการส่งเสียงจิ๊กจั๊กเหมือนไม่พอใจ แล้วก็หันหน้าจ้องมองข้างทางแบบเอาเป็นเอาตาย ปล่อยให้โชเฟอร์เอาแต่ใจนั่งอมยิ้มอารมณ์ดีไปตลอดทาง

    เสียงลมหายใจยาวเหยียดเป็นจังหวะทำให้คนที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาขับรถฝ่ารถติดหันมามองตอนที่ขับรถมาถึงที่หมาย ผู้โดยสารคนที่นั่งอยู่ข้างๆคงจะเพลินจัดจนหลับไปในที่สุด บางครั้ง...แค่มีคนบางคนอยู่เคียงข้าง แม้ไม่ต้องพูดกันเลยซักคำ ก็ทำให้รู้สึกเหมือนถูกเติมเต็มได้อย่างน่าแปลก จำต้องยื่นมือไปแตะเบาๆเพื่อปลุกให้ตื่น ทั้งที่ยังอยากจะอยู่เงียบๆแบบนี้ให้นานอีกซักนิด...ทำไมวะ??

"อื้อ..อะไร?" ลิงแว่นมัวขี้ตาทำเสียงครางหงิงๆเหมือนรำคาญที่โดนรบกวนตอนหลับ
"ถึงแล้ว"

   ร้านอาหารติดแม่น้ำที่ดูเหมือนจะเป็นแหล่งรวมคนเมืองที่ชอบออกมาเสาะหาของกินนอกบ้านได้เป็นอย่างดี เวลาหลังเลิกงานแบบนี้ทั้งร้านจึงแน่นขนัดไปด้วยผู้คน แต่ด้วยความที่มีสิทธิพิเศษเหนือผู้ใดอย่างนายแรร์ แม้จะไม่ต้องโทรมาจองโต๊ะก็สามารถมีโต๊ะที่วิวดีที่สุดนั่งเสมอ

"อ้าว พี่แรร์มาได้ไงครับ มาๆเข้ามาข้างในก่อน" เสียงตะโกนทักเพราะคุ้นเคยกันดี ก็ไม่เท่าไร แค่เป็นหลานของเจ้าของร้าน ต่อให้โต๊ะข้างนอกเต็มก็ยังมีที่นั่งพิเศษหลังร้านที่เงียบสงบเตรียมไว้พร้อมเสมอ
"คุณน้ายุ่งอยู่เหรอ" เจ้านัดลูกชายคนเล็กของเจ้าของร้านที่กำลังนั่งคิดราคาค่าอาหารพยักหน้า พร้อมกับบุ้ยปากไปทางในครัว ก่อนจะเหล่มองไปยังคนข้างหลัง แล้วหันกลับมาสบตาลูกพี่ลูกน้องของมันแล้วคลี่ยิ้มล้อเลียน
"เปลี่ยนคนเร็วเหมือนเดิมเลยนะพี่ คราวนี้แปลกนะ แต่น่าสน..โอ๊ย!" ยังพูดไม่ทันจบก็เจอฝ่ามือพิฆาตของญาติผู้พี่ฟาดกบาลเข้าเสียก่อน
"ยุ่ง!! ไปนั่งข้างหลังนะ เอารายการอาหารไปให้ด้วย อย่าให้ช้าล่ะ" คำสั่งหรือคำขู่ก็ไม่รู้ พอพูดจบนายแรร์ก็หันมาคว้าข้อมือลิงแว่นที่ยืนเอ๋ออยู่ข้างหลังติดมือไปด้วย ไม่สนใจเสียงเป่าปากแซวของลูกพี่ลูกน้องที่ยังยืนอยู่หลังเคาท์เตอร์คอยคิดเงิน
"ไหนบอกพามาจ่ายค่ากาแฟไง" ไอ้นี่ก็เพิ่งจะมาสงสัยถาม คนเขาพามาจนถึงที่แล้วยังเอ๋อไม่เลิก ..ถึงได้ปล่อยเนื้อปล่อยตัวให้คนอื่นกอด ให้คนอื่นจูงมาได้โดยไม่ระวังตัว
"นี่ไงค่ากาแฟ แลกกับมื้อเย็น" หน้าตานิ่งมากเหอะพ่อคุณ บอกพร้อมกับชี้ไปที่เก้าอี้ ส่วนตัวเองก็เลื่อนเก้าอี้นั่งเรียบร้อย ไอ้ลิงแว่นทำคิ้วย่นยืนกระพริบตาปริบๆ ก่อนจะเดินบ่นพึมพำไปนั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม
"ไรฟะ ไม่ได้บอกซักคำว่าหิว"

20 นาทีผ่านไป....

   นี่...ขนาด...บอก....ไม่หิว....นะ....สาบานได้เหอะครับ อาหารที่วางเรียงอยู่ตรงหน้าอย่างพร้อมเพรียงเยี่ยงพาลูกค้าทั้งคณะมาเลี้ยง ขอบอกว่างานนี้ไอ้คุณแรร์ไม่ได้จับเมนูเลยซักกะติ๊ด ฝีมือไอ้ลิงแว่นที่บอกว่าไม่หิวตอนแรกนั่นแหละ กินยังกับนักโทษที่พรุ่งนี้จะโดนประหาร ตัวก็ผอมนิดเดียวกินแล้วเอาไปเก็บที่ส่วนไหนหมดวะนั่น

"ถ้ากินไม่หมดล่ะน่าดู" คำขู่เสียงต่ำรอดไรฟัน ทำให้คนที่กำลังหยิบอุปกรณ์พร้อมรบ ชะงักละสายตาจากอาหาร ก่อนจะคลี่ยิ้มที่มุมปากแล้วทำหัวเราะเสียง'หึๆ'ในลำคอ ยังกับจะประกาศตนว่าตัวเองแน่ ตัวเองเก่ง
"นี่ก็ขู่จั๊ง! ไม่ได้สั่งมากินคนเดียวนี่หว่า แต่ถ้าเจ้าภาพมื้อนี้อยากนั่งกินลมชมวิวอย่างเดียวก็ตามสบายเหอะ" พูดจบก็ตักอาหารอย่างแรกเข้าปากตัวเอง แล้วทำหน้าซาบซึ้งราวกับว่าอร่อยนักหนา จนเจ้าภาพที่ยังคงนั่งเก๊กต้องแกล้งเบือนหน้าไปทางอื่นเพื่อซ่อนรอยยิ้มขบขัน เพราะมันเป็นไอ้ลิงแว่นจอม'ยั่ว'โมโหมาแต่ไหนแต่ไรแล้วนี่


"ใครเหรอ? คนที่เห็นเมื่อตอนบ่าย" นั่งนิ่งเนียนกินไปนาน กว่าที่ไอ้คุณแรร์จะตัดสินใจเอ่ยถาม เพราะยามกินนอกจากจะตั้งใจกินแบบเอาเป็นเอาตายแล้ว ไอ้ลิงแว่นมันไม่สนใจอะไรเลย ไม่แม้แต่จะปริปากบ่นตอนที่แกะเปลือกกุ้งกระเด็นไปโดนแว่นตัวเอง หรือแม้แต่ตอนที่แงะฝาหอยแล้วปลิวหลุดมือตกลงไปข้างจาน มันตั้งใจกินมากจริงๆเหอะ
"กิ๊กเก่า" ไอ้นี่ก็ตอบได้หน้าซื่อตาใสมากเหอะ
"แค่ก!ๆ อะไรนะ?" ไม่ได้สนใจนะ แต่สำลักน้ำซุปร้อนๆของต้มยำทะเลหม้อไฟต่างหาก ไอ้ลิงแว่นเหล่มองลอดแว่น ยื่นมือไปหยิบกระดาษทิชชู แล้วยกแก้วน้ำกระดกกลั้วคอก่อนจะหันมาจ้องตรงมา
"สนใจด้วยเหรอ ไหนเคยบอกไม่ชอบตุ๊....!!" ยังพูดไม่ทันจบ มันก็ทำท่าเหมือนกับกำลังตะครุบปากตัวเอง ใบหน้าที่เคยอวดเก่งตั้งแต่ตอนมากลายเป็นซีดสลดลงไปในทันที....เรื่องในตอนนั้นเอง....
"ยังจำได้ซินะ ว่าเคยทำอะไรเอาไว้" ไอ้คุณแรร์แกล้งวางช้อนข้าวลงบนจานคล้ายหมดอารมณ์กินพร้อมกับเก๊กหน้าโหด ยิ่งเห็นว่าอีกฝ่ายส่ายหน้าไปมาทำท่าลนลานเหมือนคนใกล้ขาดใจตายก็ยิ่งสนุก นี่ถ้าไม่ติดว่าโต๊ะที่นั่งอยู่ตอนนี้อยู่หลังร้านล่ะก็ เดาได้เลยว่ามันต้องหาทางชิ่งวิ่งหนีเหมือนครานั้นอย่างแน่นอน ...ปล่อยให้วิ่งไล่จับอยู่ได้ตั้งนาน ในที่สุดก็ฆ่าตัวตายแท้ๆ ...ไอ้ลิงแว่นจอมเอ๋อ
"ขะ..ขอตัวไปห้องน้ำตอนนี้ จะทันไหม..?" แรร์แสร้งโยกตัวมาข้างหน้าใช้ศอกเท้ากับโต๊ะแล้วยกมือสองข้างมาประสานกันไว้เพื่อปกปิดรอยยิ้มขบขัน ก่อนจะส่ายหน้าช้าๆแทนคำตอบ สายตามองตรงไปทางคนที่คิดว่าความผิดครั้งนั้นยังไม่ได้รับการให้อภัย
"ถ้ารู้ตัวแล้ว ก็ชดใช้มาซะดีๆ อย่าให้ต้องใช้กำลัง" คนฟังเริ่มหน้าถอดสี แต่คนพูดยังคงแอบอมยิ้มกับตัวเอง ...เจอแล้วซินะ เหตุผลที่จะผูกมัดให้อยู่หมัดจนดิ้นไม่หลุด

.
.
.
.


            ไม่น่าหลงผิดติดรถมันมาด้วยเลยให้ตายเหอะ เห็นแก่กินจนเป็นเหตุ หรือไม่พรุ่งนี้ก็อาจจะมีพาดหัวข่าวหน้าหนึ่ง ซวยดีแท้...จะเอาชีวิตมาทิ้งเพราะค่ากาแฟแค่แก้วเดียว
            ใครก็ได้ช่วยที ไอ้เข้ม....กำลังจะโดนฆาตกรรมมมมมมมม อ๊ากกกกกกก  


==============>  


จดๆ รับออร์เดอร์กาแฟและจดหนี้
ใครยังไม่ได้จ่ายคิดดอกเบี้ยด้วย  
หลายวันเปิดทีอยู่ได้เพราะสิ่งนี้ 555555
ขอบคุณทุกท่านที่อุดหนุน แก้วกลมยินดีให้บริการเจ้าค่ะ
 

ปล. ลงเสร็จแล้วเพิ่งรู้ว่าสั้น -///- เก็บไว้แก้ตัวคราหน้าเนอะ  

[PEENAT1972]

เจอเหตุผลที่จะผูกมัดจนได้นะคะ แต่จะง่ายกว่าไหมแค่กระซิบเบาๆ ว่ารักมานานแล้ว
ลิงจะได้หายเอ๋อค่ะคุณคิงคอง
ปล. โอเลี้ยงแก้วดิดาด้า