หัวข้อ: [เรื่องสั้นมาก ๆ]♣♣♣ลีลาวดี♣♣♣{จบ}

[kyoya11]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน

ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

[kyoya11]

  :mc4:สวัสดีจ้า
วันนี้ขอเปิดอีกเรื่องละกัน
คือเพิ่งมารู้ตัวเองว่าชอบแต่งเรื่องสั้น
แต่งมาค่อนข้างเยอะ แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แหวกแนวออกมาเยอะพอสมควร
ไม่มีชื่อตัวละคร ไม่มีตัวละครเยอะแยะให้ปวดหัว
มีเพียงคน ๆ เดียวดำเนินเรื่อง ไม่มีคำพูด บรรยายล้วน ๆ
เป็นเรื่อยที่ไปเรื่อย ๆ ไม่ได้หวือหวา อาจจะไม่มีฉากที่คนอ่านชอบกัน
แต่เราหน้าด้าน  ขอฝากเรื่องนี้ไว้ให้ทุกคนลองอ่านนะ 

 

[kyoya11]

รั้วสีน้ำตาลทอดยาวกั้นระหว่างบ้านและถนน ภายในรั้วกั้นมีบ้านเดี่ยวหลังเล็ก และมีต้นลีลาวดีอยู่ข้าง ๆ ตัวบ้าน



   ดอกลีลาวดีสีขาวดูสวยงาม น่าเชยชม แต่เพราะชื่อเก่าที่ไม่เป็นมงคล ทำให้ไม่มีใครคิดที่จะปลูกในบ้าน เพราะมีความคิดว่าจะทำพาความลั่นระทมเข้ามาสู่สมาชิกในบ้าน



   แต่ “เขา”  เด็กผู้ชายตัวเล็กๆคนหนึ่ง กลับไม่คิดถึงชื่อที่ไม่เป็นมงคล แต่ตัวเขาชื่นชมดอกไม้นี้มานานมากแล้ว เพราะดอกไม้นี้คอยอยู่เป็นเพื่อนเขาตลอดเวลา ทั้งยามทุกข์ ยามสุข



   ดอกลีลาวดี หรือ ดอกลั่นทมในสมัยก่อน ถูกปลูกอยู่ในบ้างหลังหนึ่ง ซึ่งห่างจากบ้านของเขาพอสมควร เวลาที่โดนผู้เป็นบิดาด่าว่า เขาก็มักจะมาหลบอยู่ตรงนี้ มานั่งมองดอกลีลาวดีเพื่อคลายความเจ็บ ความเสียใจ และความเหงา ให้เบาบางลงไปบ้าง



   “เขา” มีความแปลกแตกต่างไปจากคนอื่น ๆ ทั้งในบ้าน ในโรงเรียน และในสังคม เขาชื่นชอบการทำอาหาร การเย็บปักถักร้อย ชอบสิ่งสวย ๆ งาม ๆ ชอบการแต่งหน้า ชอบตุ๊กตา ชอบเล่นแบบผู้หญิง และชอบผู้ชาย...



   “โรงเรียน” เขาโดนเพื่อนล้อ โดนเพื่อนรังแก “สังคม” เขาโดนผู้คนซุบซิบนินทา ล้อเลียนเวลาเขาจะไปไหนมาไหน “บ้าน” ผู้เป็นบิดาคอยด่าทอ ทุบตี ตลอดเวลาที่เจอหน้า ผู้เป็นมารดา คอยเมินเวลาอยู่ต่อหน้าบิดา พอลับหลังก็จะมาร้องห่มร้องไห้ เพราะเสียใจที่ไม่สามารถปกป้องเขาได้



   ทั้งสังคม โรงเรียน และบ้าน คอยตำหนีและล้อเลียนเขาตลอดเวลา เพียงเพราะเขาแตกต่างไม่มีใครเข้าในตัวของเขาได้นอกจากต้นลีลาวดีต้นนั้น เขาคอยไปนั่งหลบและร้องไห้อยู่ตลอด



   เมื่อเขาเรียนจบมัธยมปลาย เขาเริ่มจะทนสภาพที่เป็นอยู่ไม่ไหว เขาจึงได้หนีออกจากบ้าน หนีไปกรุงเทพมหานคร ซึ่งเป็นเมืองหลวง เพราะคิดว่าที่แห่งนี้น่าจะแตกต่างกับบ้านของเขา



   เขาตระเวนหางานทำ เป็นทั้งพนักงานขายของ พนักงานเสิร์ฟ รับทำงานพิเศษเป็นช่างแต่งหน้า ช่างทำผม จนเขามีเงินเก็บเพียงพอที่จะทำร้านเสริมสวยเล็ก ๆ เป็นของเขาเอง แต่ในขณะที่เขาทำงาน เขาก็นึกถึงต้นลีลาวดีต้นนั้นอยู่เสมอ


 
   เขาเริ่มทำร้านเสริมสวยไปได้สักระยะ และกำลังเป็นไปได้ด้วยดี ระหว่างที่เขาตั้งหน้าตั้งตาทำงานนั้น เขาไม่เคยคิดที่จะกลับบ้านไปเยี่ยมพ่อกับแม่เลย แต่ก็คอยส่งเงินไปให้เรื่อย ๆ เขาไม่ได้โกรธหรือเกลียดพ่อและแม่ แต่ถ้าเขากลับไป เขาอาจจะต้องโดนแบบเดิมก็เป็นได้ ยิ่งตอนนี้เขาแต่งตัวกระเดียดไปทางผู้หญิง ถ้ากลับไปก็คงจะโดนมิใช่น้อย เขาคิดแบบนี้มาตลอด จนกระทั่ง.....



   เขาได้รับจดหมายจากทางบ้าน มีข้อความว่า ตอนนี้แม่ไม่สบาย เพราะร้องไห้เรื่องของเขาทุกวัน คอยแต่ตำหนิตนเองว่าตนเองผิด จนทำให้แม่ไม่สบาย และเป็นโรคซึมเศร้าด้วย ตอนนี้พ่อก็สามารถรับตัวตนที่แท้จริงของเขาได้แล้ว อยากจะให้เขากลับไปเยี่ยมพ่อและแม่บ้าง



   เขาอ่านจดหมายนี้แล้ว รู้สึกอัดอั้นอยู่ในอก อยากจะร้องไห้แต่ก็ร้องไม่ออก เขาอัดอั้นตันใจมากเพราะเมื่อก่อนถ้าเขารู้สึกแบบนี้ จะมีต้นลีลาวดีคอยอยู่เป็นเพื่อน..อยู่เสมอ และครั้งนี้เขาเลือกที่จะเปลี่ยนความคิดในตอนแรก เพราะตอนนี้เขาอยากที่จะกลับบ้านของเขา รวมทั้งอยากจะไปเห็นต้นลีลาวดีของเขาที่เขาผูกพัน...มานาน



   ทุกวันนี้เขายังคงทำงานอยู่ที่เมืองหลวง ทำกิจการร้านเสริมสวยเหมือนเดิม มีรายได้เพียงพอต่อการใช้ชีวิตประจำวัน ถึงจะไม่ได้มากมาย แต่ก็ไม่ได้น้อยจนเกินไป



   พ่อและแม่ยังอยู่ที่ต่างจังหวัดเหมือนเดิม เพียงแต่ครั้งนี้เขาคิดที่จะกลับไปเยี่ยมพ่อและแม่ทุกเดือน ถึงความสัมพันธ์ระหว่างเขาและครอบครัวจะไม่สามารถเป็นครอบครัวที่อบอุ่นเหมือนครอบครัวอื่น ๆ ได้ แต่อย่างน้อย เขาก็ได้การยอมรับจากพ่อและแม่ ยอมรับในตัวตนที่แท้จริง เขารู้สึกดีขึ้นแต่ ไม่เต็มที่ จึงได้คิดอะไรบางอย่างได้ว่า เขาขาดอะไรบางอย่างไป สิ่งที่เขา ผูกพันมากที่สุด ...



   เขาอาศัยอยู่ในบ้านเดี่ยวแห่งหนึ่ง มีรั้วสีน้ำตาลกั้นระหว่างบ้านและถนน และมีต้นลีลาวดีปลูกอยู่ข้างบ้าน เพราะต้นลีลาวดีเป็นเพื่อนของเขา เป็นเพื่อนยามทุกข์ ยามสุข ของเขาตลอดไป





จบ.......

[โจ๊กกุ้ง]

ขอบคุณค่ะ มาเรื่อยๆนะคะ รออ่าน

[imsingularfc]

อ้าว เข้ามาอ่านแป็บเดียว จบแล้วอ่ะ
อยากอ่านต่อจังค่ะ เรื่องยาวไหมเนี่ย

[kyoya11]

อ้าว เข้ามาอ่านแป็บเดียว จบแล้วอ่ะ
อยากอ่านต่อจังค่ะ เรื่องยาวไหมเนี่ย

เป็นเรื่องสั้นอ่ะจ้ะ
เมื่อกี้ลืมบอก 55+
เป็นเรื่องที่สั้นมาก ๆ ^^

[roseen]

 



 

[dezzetoeiiz]

สั้นจริงๆด้วยแฮะ ไม่มีแม้แต่ชื่อ 'เขา' เลย

ขอบคุณนะจ๊ะ ♥ 

[pita]

สั้นมากจิงๆ
แต่ก็เขียนออกมาได้ดีมากเลยคร่า 

[Poseidon]

สั้นจิงๆ

แหวกแนวด้วย  เพิ่งเคยอ่านแบบนี้ครั้งแรก

บรรยายได้ดีมากเลยครับ

[jiki]

ต้นเดิมรึเปล่าเนี่ย

เป็นเรื่องที่ดีนะสรุปได้สวยทั้งที่สั้นมากๆเลย

[kyoya11]

เห็นหลายเม้นท์แล้ว ก็เข้าใจว่าอาจจะไม่มีความคิดเห็น 55+

สั้นจิงๆ
แหวกแนวด้วย  เพิ่งเคยอ่านแบบนี้ครั้งแรก
บรรยายได้ดีมากเลยครับ

สั้นจริง ๆ ตามชื่อ
มีคนเห็นว่าแวหกแนวเราก็ดีใจแล้ว เพราะเราตั้งใจจะแหวกให้แนวสุด ๆ เลย ^^

ต้นเดิมรึเปล่าเนี่ย
เป็นเรื่องที่ดีนะสรุปได้สวยทั้งที่สั้นมากๆเลย

สั้นมากจิงๆ
แต่ก็เขียนออกมาได้ดีมากเลยคร่า 

ขอบคุณมาก ๆ จ้า^^

[NewYearzz]

สั้นๆแต่ได้ใจความ น่ารักมากครับ ขอบคุณคนเขียนนะครับ 

[bulldog17]

รู้สึกอบอุ่นอย่างไรไม่รู้

[Margarin_Butter]

สั้นจริงๆ
บรรยายดีคะ รู้สึกได้ถึงความผูกพันของ "เขา" กับต้นลีลาวดี
เขียวแนวนี้ แปลกดี ไม่เคยอ่านแบบนี้มาก่อน

[yunjaejoong]

มีแค่นี้ใช่เปล่า สั้นสมชื่อจริงๆ

[humanculus]

มาแบบขยันสั้นมากๆๆ  5555+

[fannan]

เศร้าแต่เขาก็ยืนหยัดอยู่ได้เนอะ


ช่างเก่งเหลือเกินขอบคุณมากครับ

[kyoya11]

มีแค่นี้ใช่เปล่า สั้นสมชื่อจริงๆ

มาแบบขยันสั้นมากๆๆ  5555+

ตามคติของคนอ่าน แต่งสั้น ๆ แต่มาถี่ ๆ 55+ (แก้ตัวชัด ๆ!!!)

[love2y]

"เขา"
สั้นจริงอะไรจริง

[Killua]

คนเขียนมันชอบสั้นๆเสปคน้องเค้าล่ะ ก๊ากกกกกก. ล้อเล่นนะอายแต่พูดจริงๆ มาตามอ่านอีกเรื่อง. อยากบอกว่าชอบชื่อเรื่องนี้มากเดี๋ยวกลับไปจะไปไล่บี้บวกให้นะ

[BeeRY]

กำลังอ่านเพลินๆ.....อ๊ะ จบซะแล้ว
แต่เค้าว่าต้นลีลาวดีมันสวยดีนะคะ ชอบไปถ่ายรูปใกล้ๆต้นเนี้ยแหละ 
+1 ขอบคุณค่า 

[MyTeaMeJive]

เหงาๆเนอะ

[Goodfellas]

แวะมาชมเชยคนเขียนคร้าบ

แม้จะไม่ยาว  ไม่มีแม้แต่ชื่อตัวเอกแต่ก็ได้อารมณ์และความรู้สึกที่ดีๆได้

+ไปเลย   แล้วเขียนอีกนะครับ

[Monochrome]

มาเร็ว ไปเร็ว

แต่ว่าความรู้สึกมันลงลึกในใจ

เหอะๆๆๆ

[patz]

อ่านแล้วให้ความรู้สึกเหงา แม้จะไม่รู้ว่าเค้าเป็นใคร

[Pikky]

ให้กำลังใจ เขา คนนั้น ^^

เขียนสั้นๆๆ แต่ความรู้สึกอัดแน่นอยู่ในเนื้อหา

[July_Moon]

สั้นๆ ง่ายๆ ได้ใจความ

ไม่ต้องมีอะไรมากมายก็สามารถถ่ายทอดความรู้สึกตัวละครได้

สุดยอดค่ะ ~~!! 

[seaz]

สั้นๆ
ขอบคุณครับ

[punchnaja]

จบแบบ...ห๊ะ!

โถ ตอนแรกนึกว่าจะมีอะไรโผล่จากลีลาวดี เอิ๊กๆ