หัวข้อ: สิงหาถึงกุมภา ทราบแล้วไม่เปลี่ยนโดยTRomance //ตัวอย่างหนังสือ P.101 มาแล้วค่ะ^^

[myapril]

 
ปูเสื่อรอพี่สิงห์

เพราะแว่บไปหาป๋ากับแฟนป๋ามาแล้ว

[zene]

เข้ามานั่งรอ การเปลี่ยนแปลงของวันพรุ่งนี้...^^

[Seiki]

ตอนที่ 8 สิงหากุมภา ทราบแล้วแต่ไม่เปลี่ยน


ให้ตายเถอะโรบินฮู๊ด!!!


ไอ้คนที่มันเมาไร้สติแล้วขึ้นคร่อมนายสิงหาบนโซฟาก่อนแล้วมันออดอ้อนจนมีสอบสองในห้องน้ำนั้นคือไอ้เดือนสองของพี่ที่คอยหลบหน้าอยู่นี่หรือเปล่า
ถึงเพนเฮาส์ห้องนี้จะใหญ่กว่าคอนโดปกตินิดหน่อย แต่มันก็ไม่ได้กว้างขวางจนแยกไม่ออกว่าไอ้ที่พยายามเดินสวนกันไปมาทั้งๆที่ต้องช่วยกันเลี้ยงลูกนั้นคือการหลบหน้า

ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมครั้งเดียวเท่านั้นยัยมิมันถึงท้องได้ เพราะลีลาเรื่องอย่างว่าของไอ้ปากแดงนั่นก็จัดไม่แพ้ปากนั่นแหละ มันเป็นคนเริ่มเกมส์เองแท้ๆนายสิงหาแค่ตามเกมส์เพราะธรรมชาติร่างกายเมื่อถูกปลุกเร้ามันก็เรียกร้อง แล้วสมชายจรดปลายเท้าอย่างสิงหามันจะสนองกลับไปเด็ดขาดขนาดนั้น มันแปลกตรงไหน
ตอนเมานี่กล้าจนพลังสิงห์ยังเอาไม่อยู่ แต่พอสร่างเมาทำเป็นอายไม่กล้าสู้หน้า ปกติก็ปากแดงพอๆกับกินอุทัยทิพย์แทนน้ำอยู่แล้ว แค่ผ่านเรื่องเมื่อคืนไปเท่านั้น มันจัดแก้มให้แดงปลั่งขึ้นมาอีกอย่าง แต่ที่มันลดบทบาทไปคือเสียงสวรรค์ที่เริ่มสั่นประสาทผมทุกเช้านั่นหายไป กลายเป็นเสียงอ้อแอ้ของหนูมีนเท่านั้นที่ปลุกผมแทน

คือถ้าบ้านผมกว้างใหญ่ประมาณคฤหาสน์ ผมก็พอจะทำใจกับการหลบหน้าหลบตาของมันได้นะ แต่ห้องผมมันก็มีอยู่แค่นั้น เดินหลบกันแค่ไหนมันก็ต้องมีบ้างที่จะต้องประจันหน้ากัน อย่างน้อยตอนอาบน้ำให้ลูก มันทำคนเดียวไม่ได้และอ่างอาบน้ำเด็กก็ทิ้งระยะห่างจากมันแค่ไม่กี่สิบเซ็นต์เท่านั้น หายใจรดกันจนผมเดายี่ห้อยาสีฟันมันได้



แล้วมันจะแกล้งหลบตาผมหาพระแสงดาบคาบค่ายไปทำไมกันวะ

ไม่ทนแล้วโว้ย.....อึดอัดเป็นที่สุด!!

“นี่ จะถูซอกขาหนูมิจนมันขึ้นเลขท้ายสองตัวเลยมั้ย”
“อุ๊ย พ่อขอโทษครับลูก”
“แล้วเป็นอะไร”
“เปล่าครับ ไม่ได้เป็นอะไร”
“ตาเป็นกุ้งยิงเหรอ ถึงมองตากับคนที่คุยด้วยไม่ได้”
“เปล่า”
เสียงหลุดออกมาจากลำคอแค่นิดเดียวเองนะมึง แต่อยู่ใกล้กันแค่นี้ เรดาห์ดีพอที่จะได้ยินเว้ย ไม่ได้หูหาเรื่องจะแกล้งใครเลยสักนิด
“แล้วคุณครูที่โรงเรียนตอนประถมเคยสอนมั้ย ว่าพูดกับผู้ใหญ่ให้มองหน้าและสบตากับผู้พูด”
“สอน แต่ผมไม่จำ”
อุบ๊ะ!! เดี๋ยวพ่อเอาหางสิงห์ฟาดหน้าเด็กดื้อด้านซะเลยนี่
“กุม พี่ไม่ได้รังเกียจผู้ชายหรือเกย์นะ”

ได้ผล เค้ายอมละสายตาจากสะดือหนูมิมามองหน้าผมแล้ว เอาเป็นว่าประสบการณ์สามสิบปีที่ผ่านร้อนผ่านหนาวทำให้ผมเดาทางถูกแต่มันก็แค่เส้ียววินาทีเท่านั้นที่กุมภายอมเงยหน้าหล่อๆของมันมาสบตากับผม เสี้ยววินาทีหลังจากนั้น มันก้มมองน้ำในอ่างที่กระเพื่อมเป็นวงคลื่นเพราะหนูมีนตีขาในน้ำเหมือนเดิม


อยากถอนหายใจเป็นเพลงปักษ์ใต้รูเมาะห์กิตอเสียจริงๆ

“พี่ไม่ได้รังเกียจที่ผู้ชายจะมีอะไรกับผู้ชาย”
โอเค...ผมยังมาถูกทางอยู่ เพราะมันยอมมองหน้าผมอีกครั้ง คราวนี้ปฏิกิริยาตอบกลับดีกว่าเดิม เพราะตามันเบิกโพลงด้วยความตกใจหรือประหลาดใจอันนี้ผมเดาไม่ได้เหมือนกัน
“แต่ที่พี่ทำให้กุมได้แค่นั้น เพราะพี่ยังไม่เคยมีอะไรกับผู้ชาย เอาง่ายๆคือพี่ยังไม่เป็นนั่นแหละ แต่เดี๋ยวจะศึกษาเผื่อไว้คราวหน้านะ”
“ผมกังวลเรื่องนั้นซะที่ไหนกันเล่า ไอ้พี่สิงห์บ้า ไอ้โรคจิต”
“อ๊ะๆ เสียงดังและหยาบคายขนาดนี้ อาจจะทำให้หนูมีนเป็นเด็กก้าวร้าวได้นะ”
คำขู่ผมได้ผลยิ่งกว่าฉีดกลูต้าไทโอนกับวุฒิอะไรสักอย่างแล้วขาวทันทีซะอีกนะ เพราะไอ้กุมภาหน้าหล่อมันสงบปากสงบคำลงไปได้
“ผมขอโทษ”
“ขอโทษเรื่องอะไร เรื่องที่นายล่วงเกินพี่หรือว่า.........”
“ผมขอโทษที่ขึ้นเสียงใส่คุณ ไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น”
“อ๋อ ไม่เป็นไร พี่ไม่ถือหรอก แค่เป็นห่วงอนาคตหลานก็เท่านั้นเอง”

มันเงียบไปอีกแล้ว ดีนะที่หนูมีนอาบน้ำอุ่น ไม่งั้นนอกจากหนูมีนจะถูกพ่อถูตัวจนซีดขาวแล้ว ยังเสี่ยงปอดบวมอีกอย่าง สาวน้อยก็ไม่ได้รู้เดียงสาอะไรเลย ไม่รู้สักนิดว่าผู้ใหญ่เค้าเถียงอะไรกันอยู่ หนูมีนเลยร่าเริงเกินพอดีเพราะได้เล่นน้ำนาน

“คุณไม่รังเกียจเกย์จริงเหรอ”
“ไม่นี่”
“แล้วคุณจะคิดว่าผมหลอกลวงคุณเรื่องเป็นพ่อหนูมีนหรือเปล่า”
“ไม่เลย เกย์ทำผู้หญิงท้องได้ ไม่แปลกหรอก”
“แล้วคุณจะรังเกียจมั้ยที่พ่อของหลานเป็นแบบนี้”
“ที่หลบหน้าพี่เพราะคิดมากเรื่องนี้อยู่เหรอ”

เงียบ ก้มหน้า ยังไม่เท่าไหร่ แต่ที่ผมกระวนกระวายใจเพราะไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไรอยู่นี่สิ หมอนี่ยิ่งมีความคิดความอ่านไม่เหมือนชาวบ้านชาวช่องเค้าอยู่ด้วย

“ถ้าไม่ตอบ พี่จะง้างปากนายด้วยปากของพี่นี่แหละ ดูสิว่าจะเค้นคำพูดออกมาได้มั้ย”
“ครับ ผมกลัวคุณไม่ให้ผมอยู่กับลูกอีก ผมกลัวคุณไม่ให้เจอลูก”
“ถามจริงเถอะ เมื่อคืนเนี่ยกินเหล้ากันอย่างเดียวเหรอ”
“ถ้าผมเข้าใจไม่ผิดนะ ผมกินแต่เหล้า แต่ผมไม่แน่ใจว่าผสมอะไรลงไปบ้าง รุ่นน้องชนผมก็กิน รุ่นพี่ที่จบไปแล้วยื่นให้ ผมก็ต้องซดอะ ผมไม่อยากให้มันเป็นความผิดใครหรอก มันอาจจะเป็นเพราะผมเมาอย่างเดียวก็ได้”
“งั้นฟังนะกุม ถึงนายจะเป็นเกย์ นายก็เป็นพ่อที่ดีได้ สมัยนี้มีให้เห็นแยะแยะ แล้วนายทำตัวตามสบายนะ นายต้องอึดอัดเพราะปิดเรื่องนี้กับพี่หรือเปล่า”
“ผมไม่ได้เก๊กแมนอะไรหรอก ปกติผมไม่ได้แสดงอาการอะไรมากมายอยู่แล้ว ยกเว้นหน้าตาที่มันสำอางค์ของมันเองอะนะ ปกติผมก็เป็นอย่างที่คุณเห็นนั่นแหละ แต่ถ้าเมาผมจะควบคุมตัวเองไม่ได้ พยายามมีลิมิตแล้ว แต่มันปฏิเสธยาก”
“พี่เข้าใจ ถึงจะจบมาหลายปีแล้วแต่ก็รู้ว่าสังคมนักศึกษาเป็นยังไง ช่วยหยิบผ้ามาซับตัวลูกหน่อย หนูมีนตัวเหี่ยวหมดแล้ว”
“นี่ครับ”
“ยัยมิรู้เรื่องนี้เหรอเปล่า”

ผมคิดไปถึงหน้าน้องสาว ถึงยัยมิจะย้ำว่าเค้ากับกุมภามีอะไรกันเพราะความเมา ไม่ได้รู้สึกอะไรลึกซึ้งไปกว่านั้น แต่ผมเองยังไม่กล้าปักใจเชื่อว่ายัยมิไม่ได้สนใจในกุมภามาก่อนหน้านี้ เพราะผมไม่ได้เห็นกับตา ผมเลยเลือกจะเชื่อที่น้องเล่า แต่ถ้าลึกๆแล้วเค้ามีใจชอบกุมภาอยู่บ้าง แล้วถ้ารู้ว่ากุมภาเป็นเกย์ เค้าจะรู้สึกยังไง ผมแน่ใจว่าเค้าไม่ได้รังเกียจที่พ่อของลูกเป็นเกย์ แต่ผมกลัวเค้าอาจจะเสียใจเพราะกุมภาไม่มีใจให้ผู้หญิงมากกว่า เอาเข้าจริงๆแล้วถ้าเป็นไปได้ ผมก็อยากให้ครอบครัวยัยมิอบอุ่นเหมือนครอบครัวคนอื่นทั่วไป

กุมภาที่ผมเห็นเป็นคนดีระดับหนึ่ง อาจจะเรียกว่าดีมากเลยก็ได้ ถ้ายัยมิเรียบจบกลับมาแล้วมีโอกาสได้อยู่ใกล้ชิดหนูมีน ได้ช่วยกันดูแลลูก เค้าสองคนอาจจะชอบพอกันขึ้นมาก็ได้ ขนาดผมอยู่กับมันทุกวัน ยังรู้สึกดีๆกับมันเลย แต่เวลาคิดถึงว่าไอ้ปากแดงกับยัยมิอาจจะคลิกหากันได้แล้วก็รู้สึกใจหาย ผมก็คงจะเป็นคนแก่ที่กลัวหัวเน่าคนหนึ่งแหละมั้ง ผมเข้าใจว่าอย่างนั้นนะ

“เค้าแค่เคยแซวเพราะเห็นผมไม่มีแฟนมาโชว์ในกลุ่มเพื่อนๆสักที แต่ไม่รู้ว่าเค้าแซวเล่นๆหรือเค้ารู้จริงๆ”
“ถ้าพี่รับได้ มิมันก็รับได้ เราสองพี่น้องมองโลกในแง่ดี ไม่งั้นไม่มีหนูมีนมาทำตาใสอยู่แบบนี้หรอก”
“ครับ ผมถึงได้ขอบคุณมีมี่แล้วก็คุณที่เก็บลูกผมเอาไว้ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณกับมีมี่ ผมเองก็ไม่รู้ว่าชาตินี้จะมีทายาทสืบสกุลมั้ย ในเมื่อผมเป็นแบบนี้”
“เอาน่าไม่มีใครอยากเกิดมาเป็นแบบนี้หรอก หรือนายเป็นตามแฟชั่น”
“เปล่า ผมแค่รู้สึกว่าชอบมองผู้ชายมากกว่าผู้หญิงตั้งแต่เริ่มเป็นวัยรุ่นแล้ว”
“แล้วน้องๆนายรู้มั้ย”
“ไม่รู้ครับ เค้าแนะนำเพื่อนให้ผมหลายครั้งแต่ผมไม่สนใจ เค้าแค่คิดว่าผมเลือกมาก แต่จริงๆแล้วไม่ใช่อย่างนั้นเลย”
“อยากให้พี่ช่วยปิดเรื่องนี้ไว้ก่อนมั้ย”
“ครับ ทั้งเรื่องนี้และเรื่องลูก ที่บ้านผมไม่รู้ว่ามาทำผู้หญิงท้องหรอกครับ”
“แล้วน้องนาย”
“เค้าระแคะระคายตอนที่ผมรู้ว่ามีมี่ท้องอะครับ”
“โอเคพี่จะเก็บความลับให้ แต่ต้องหอมแก้มพี่ก่อน”
“คุณพูดจริงพูดเล่นเนี่ย ผมงงไปหมดแล้วนะ”
“พูดเล่นแต่ถ้าทำจริงก็เอาอะ”
“ผมเครียดอยู่นะ”
“จริงๆแล้วมีอะไรกับผู้ชายก็ไม่แย่นะ ก็รู้ใจกันดี อีกอย่างก็ถึงอกถึงใจดี ไม่ต้องกลัวบุบสลาย”
“คุณเคยเครียดอะไรในชีวิตบ้างมั้ย”
“เคยสิ”
ไม่มีใครรู้หรอกว่าคนที่เป็นวัยรุ่นที่สนุกกับชีวิตไปวันๆ อยู่ดีๆต้องพลิกกลับมาเป็นผู้นำครอบครัวมันลำบากแค่ไหน แต่ผมจะเครียดให้ใครเห็นไม่ได้ ผมไม่อยากให้น้องต้องเสียความเชื่อมั่นในตัวพี่ชายคนเดียวไป
“ถ้าไม่ได้ยินจากปาก ผมคิดว่าคุณไม่เคยเครียดเลยนะเนี่ย”
“อย่าเปลี่ยนเรื่องได้มะ ไหนล่ะจูบที่เป็นรางวัลที่ต้องเก็บความลับ”
“เมื่อกี้คุณบอกว่าหอมแก้มนะ”
“นายช้าไง พี่เลยปรับดอกเบี้ยลอยตัวตามธนาคาร ดอกมันจะแพงทบต้นแบบนี้แหละ”
“คุณขี้โกงนี่”
“ถ้าช้ากว่านี้เราอาจจะย้อนประวัติศาสตร์เหมือนในห้องน้ำเมื่อคืนนะ”
“ไม่เอา ผมสร่างเมาแล้ว ผมทำแบบนั้นไม่ได้เด็ดขาด”
“กินไอ้ติมแท่งน่ะเหรอ”
“ทุกอย่างนั้นแหละ”
“จะจูบได้ยัง”
“ผมให้แค่หอมแก้ม”
“หอมแก้มก็หอมแก้ม แต่สองข้างเลยนะ”
“อือ”
“เต็มใจหน่อยสิ เรื่องใหญ่นะ”
“ครับ”

ถึงจะไม่รู้ว่าตัวเองรู้สึกกับไอ้ปากแดงนี่มากกว่าปกติที่ควรจะเป็นมั้ย รู้แค่อย่างเดียวว่าตอนโดนกุมภาหอมแก้มกับตอนโดนยัยมิหอมนั้นให้ความรู้สึกต่างกัน ตอนยัยมิมันหอมแก้มเอาใจผมนั้น ไม่ได้รู้สึกเหมือนไฟช็อตสันหลังเหมือนที่ถูกกุมภาหอมอยู่ตอนนี้เลย มันหวิวๆในอก มันแปลกๆในความรู้สึก แล้วที่ยิ่งไปกว่านั้น ผมไม่ได้รังเกียจอะไรในตัวกุมภาเลยสักอย่างเหมือนที่บอกไว้จริงๆ

ตั้งแต่ที่เราอินเตอเซคชั่นกันวันนั้นจนมาถึงวันนี้ กุมภาทิ้งระยะห่างจากผมตามปกติที่เคยทำ แต่กลายเป็นผมเองที่รู้สึกว่ามันห่างมากกว่าปกติ เหมือนเค้าระวังตัวมากขึ้น ในขณะที่ผมอยากให้เค้าทำตัวตามสบายเหมือนเดิม

ผมคิดว่าตัวเองเป็นคนรุ่นใหม่ที่ยอมรับได้กับการเปลี่ยนแปลงในสังคม ผมมองโลกกว้างขึ้นและเปิดใจมากขึ้นตั้งแต่ตัดสินใจแยกตัวเองและยัยมิออกมาจากวงศาคณาญาติแล้ว

คนเรามักจะได้อย่างเสียอย่างเสมอแหละผมว่า การนับหนึ่งใหม่ของเราสองคนพี่น้องค่อนข้างโดดเดี่ยว ผมโชคไม่ดีที่สายเลือดบางส่วนของเรายึดกันไว้ด้วยพันธะที่ไม่เหนียวแน่นเท่าไหร่ ถึงผมจะบอกว่าผมยอมรับความเปลี่ยนแปลงในสังคมสมัยใหม่ได้ แต่ผมรับไม่ได้ที่พี่น้องสายเลือดเดียวกันแย่งชิงสมบัติกันเอง ถ้าเราไม่ได้รับความจริงใจจากสายสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดที่สุดแล้ว ผมเลือกที่จะเดินออกมาเผชิญโลกด้วยตัวเองมากกว่า อย่างน้อยผมก็ยังมีน้องสาวเป็นแรงบันดาลใจ ตอนนี้ผมมีหลาน ผมเลยค่อนข้างแข็งแกร่งพอที่จะเผชิญอุปสรรคอะไรต่อมิอะไรได้

ผมไม่ได้โกรธหรือรู้สึกรังเกียจกุมภาที่เมาในคืนนั้น ผมไม่ได้รังเกียจที่ผู้ชายกับผู้ชายจะมีอะไรกัน ผมเป็นผู้ชายที่มีความสัมพันธ์กับผู้หญิงมาโดยตลอด แน่นอนว่าไม่ต้องเข้าคอร์สเรียนพิเศษที่ไหนผมก็รู้ว่าเซ็กส์เค้าต้องทำกันยังไง

ในขณะที่กุมภาเมามายไม่ได้สติส่วนผมมีสติครบถ้วน แต่ธรรมชาติความต้องการของร่างกายมันห้ามกันไม่ได้ และผมก็ห่างหายจากมันมานาน ถึงในใจจะรู้ดีว่าไม่ควรและต้องหยุดยั้งความต้องการเอาไว้ แต่ร่างกายมันหยุดไม่ได้เสียแล้ว มันมีแต่เดินหน้าต่อไป มีจุดสิ้นสุดที่จุดเดียวกัน เพียงแต่เราจะเลือกไปทางตรงหรือไปทางลัดก็เท่านั้น ผมเลือกไปทางลัดเพราะต้องให้เกียรติกุมภาที่เค้าไม่ได้มีสติเทียบเท่าผม

แม้ไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายมาก่อน แต่ผมรู้ว่ามันจะต้องทำอย่างไร สำหรับครั้งแรกของการร่วมรักในแบบที่ไม่เคยมาก่อนนั้นต่อให้รู้วิธีการแต่ขั้นตอนปฎิบัติมันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น อีกอย่าง การร่วมรักเป็นเรื่องละเอียดอ่อน ถึงมันจะเป็นการปลดปล่อยความต้องการตามธรรมชาติ แต่คนต่างจากสัตว์ตรงที่มีความซับซ้อนทางจิตใจ

ผมไม่ได้เลือกทางลัดให้ไอ้ปากแดงและตัวเองเพราะอยากเป็นพระเอก แต่ผมไม่อยากให้ใครมาชี้หน้าด่าว่าเป็นคนฉวยโอกาส ไม่ว่าคู่กรณีของผมจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย คนเรามีศักดิ์ศรีเท่าๆกัน

แต่มีสิ่งหนึ่งที่ผมควรจะท่องจำให้ขึ้นใจ!!!

ถ้าไม่พร้อมอย่าให้กุมภาเมาใส่อีกเด็ดขาด!!!

สถานการณ์ที่ผ่านมาบอกชัด ผมพร้อมที่จะเคลิบเคลิ้มไปกับเรื่องหฤหรรษ์นี้ได้ง่ายๆ และผมก็เสือกรู้สึกดีไปกับมันด้วยนี่สิ หรือว่าจริงๆแล้วนายสิงหาจะเป็นประเภทผู้หญิงก็ได้ผู้ชายก็เอาวะ?

ถ้าเป็นแบบนั้นจริง เท่ากับว่าไอ้ตุ๊ดปากแดงมันทำให้นายสิงหาค้นพบตัวตนอันยิ่งใหญ่ของตัวเองอีกอย่างเลยนะเนี่ย!!! แล้วจะห้ามใจยังไงกับการอยู่ร่วมชายคาเดียวกันทุกวันดีล่ะเนี่ย ถ้าผมหน้ามืดตามัวขึ้นมาวันไหนแล้วเป็นฝ่ายจับมันกดเสียเอง จากที่มันกลัวว่าจะไม่ได้เจอหน้าลูกอีก ต้องกลายเป็นผมหรือเปล่าที่จะต้องกลัวว่ามันจะหนีหน้าจากผมไป



๐ สวัสดีค่ะ โผล่เรื่องนู้นทีเรื่องนี้ที ก็มึนดีค่ะ  คนเขียนหาเรื่องเองเนอะ อยากให้เรื่องนี้เป็นแนวสบายๆ แต่ก็นั่นแหละ จะเอาอะไรกับนิยายด้นสดมาก มันอาจจะหักมุมแบบมีดราม่าตอนท้ายก็ได้นะ อันนี้เผื่อให้คนอ่านได้ทำใจ

๐ มีคนใกล้ตัวบอกว่านิยายคนเขียนพล็อตไม่ซ้ำกันนะ (หายถึงของคนเขียนคนเดียวนะคะ ไม่ไดพูดรวมนิยายทั่วไปนะ) แต่มีเรื่องหนึ่งที่ซ้ำกันได้ 4 ใน 5 เรื่องที่คนเขียน เขียนมาแล้วคือ พระเอกหรือนางเอกมีน้องสาวทุกเรื่อง เอ่อ เพิ่งสังเกตุตอนที่โดนทักนี่แหละค่ะ  ไม่รู้สิคะ คนเขียนแค่อยากสอดแทรกสถาบันครอบครัวเข้าไปมากๆ เลยออกมาแบบนี้มั้ง 

๐ มีอีกแนวหนึ่งที่อยากเขียนคือความรักระหว่างคนและวิญญาณ แต่อันนี้ผูกเรื่องยากอ่ะ คนเขียนจินตนาการยังแคบเลยอาจจะเขียนยากมากๆ

๐ เอาแบบนี้ดีกว่า ถามคนอ่านน่าจะดีที่สุด อยากถามคนอ่านว่า TRomance เขียนเรื่องแนวไหนดีที่สุดแล้ว TRomance มีสำนวนการเขียนเป็นของตัวเองหรือไม่ และเป็นแบบไหน ที่ถามแบบนี้ เพราะเวลาพูดถึงนักเขียนสักคน หลายๆคนจะพูดถึงสำนวนหรือสไตล์การเขียน คนเขียนเองเวลาอ่านนิยายหรือฟิคที่ชอบก็จะจำบุคลิกการเขียนของนักเขียนที่ตัวเองชอบได้นะ แต่กลับดูตัวเองไม่ออกว่าสำนวนของเราเป็นยังไง และเป็นแบบไหน ฝากด้วยนะคะ

๐ ขอบคุณคนอ่านทุกคนเหมือนเดิมค่ะ ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ทุกคน และขอบคุณที่ช่วยตรววจทานคำผิดให้นะคะ ขอบคุณมากค่ะ

๐ TRomance

[minmin96]

พี่สิงห์มาแล้ววว...น่าสงสารพี่แกยังสับสนกับชีวิต

[จันทร์ผา]

น่าจะถูหนูมิให้ได้เลขท้าย สามตัวนะ จะเอาแทง งวดหน้า

[myapril]

ฮั่นแน่  เหมือนพี่สิงห์จะเป็นฝ่ายคิดไม่ซื่อกับนายเดือนสองก่อนนะ
จะรอวันที่พี่สิงห์หน้ามืด ทนไม่ไหว จนจับนายเดือนสองมาทำอะไรที่มันมากกว่าเมื่อคืนอ่ะ

แต่หนูมีนเป็นลูกของกุมภ์จริงๆน่ะเหรอ

[คนริมคลอง]

แหมๆพี่สิงห์พอได้จึกกะดึ๋ยไปเนี่ยติดใจเลยนะ

[chaoyui]

ค้นพบแล้วรีบทดสอบให้แน่ใจชัวร์ๆด้วยนะ

[r4inbow]

คุณพี่สิงห์เริ่มติดใจซะแล้ว
รอคอยตอนหวานๆของคู่นี้จัง จะหวานกันแบบไหนนะ
ปอลอ : อยากอ่านเรื่องที่เป็นพล็อตคนกับวิญญานมากๆเลยค่ะเป็นแนวที่น่าสนใจ อยากให้คุณ Seiki แต่งจังเลย

[Horizon]

สนุกเช่นเคย

[roseen]

 

[Giniz]

"ได้ลองแล้วจะติดใจ" <<< อีพี่สิงห์ชัดๆ
ครั้งหน้าไม่ต้องรอให้เมาหรอก จับกดเองเลย ไงนู๋มิก็หลับยาวอยู่แล้ว
มีเวลาหลาย(รอบ)ชม. 
ปล.ถ้าเขียนแนวคนกับวิญญาณขึ้นมาจิงๆขออนุญาตไม่อ่านนะคะ กลัวจิงจัง

[supery]

จะเอาหางสิงห์ฟาดรึ  ได้ข่าวว่าฟาดไปแล้วนะ แต่รู้สึกหางมันจะอยู่ข้างหน้าน่ะนะ

[toou]

กรี๊ดดดดดดดด  พี่สิงหามาแรงแซงโค้งเลยยยยยยยยยย
มีขอให้หอมแก้มด้วยอ๊าาาาาาาาา
ตัวเองเป็นเกย์ก่อนม๊างงงงงงงงง
น่ารักมากมายเลยอ่ะคร่าาาาาาาาาาาาาาา

[โจ๊กกุ้ง]

เหล้าพากุมภ์เสียตัว เหอๆ ลุงสิงห์เริ่มรู้สึกแล้วสิ อิอิ

เราชอบ คุณTRomance เขียนเรื่องแนวโรแมนติดคอมเมดี้แบบนี้แหละค่ะ แบบครอบครัวๆอ่ะ มันน่ารักดี อ่านละอบอุ่น

[namwaan1992]

บอกพี่สิงห์

*พี่ๆ บอกรักไอ้เดือนที่สองไปเถอะ,,,,บอกทุกๆวันเดี้ยวมันก้รักพี่สิงห์เอ๊ง!!~?*

[samsoon@doll]

ต๊ายเค้ากินไอติมแท่งกันแล้วหรอเนี้ย นึกว่า เขย่ามือกันเฉยๆเสียอีก อิอิ

[konnarak]

อีกไม่ นานหรอก  ........  อีกเเนะ     

[ตุ๊บป่อง]

  ชอบมากเลยคับ 

[tutu]

    ถึงกับค้นพบตัวตนเลยหรอ

[SuSaya]

พี่สิงห์ฮาเสมอต้นเสมอปลาย...พี่ชิวมากไปหรือเราคิดมากกันไปเองวะ?
แทนที่กุมจะเครียดเรื่องพี่สิงห์รับไม่ได้...มาเครียดเรื่องจะรอดจากพี่สิงห์ได้รึเปล่าเหอะ (เอ๊ะ...หรือกลัวจะรอด)

[onjazz26]

หอมทีได้ป่ะ.....แอร๊อยยยย
หวานมากมาย.....
เก็บดอกเบี้ยเป็นจูบ
ถ้าทั้งต้นและดอก ก้อเป็น...ตู...

 

[|ψ|PEAT_ZA|ψ|℠]

จิ้มแล้วไปอ่าน

---------------------------------------

  กินติมแท่งกันเหรอเนี่ย  นึกว่าแค่มือเฉยๆ

ตอนนี้หวานจังแฮะ

แต่มาม่าไม่จำเป็นไม่ต้องก็ได้นะครับ แฮะๆๆ

ปล.ชอบนิยายของคุณ TRomance แนวโรแมนติคคอมเมดี้แบบนี่ที่สุดเลยครับ   
สำหรับเรื่องสำนวนผมเองก็ไม่ค่อยรู้เรื่องหรอก แต่อกได้ว่าสำนวนการเขียนแบบนี้ก็อ่านแล้วเพลินมากกกกก จนไม่อยากให้จบแต่ละตอนเลย
ปลล.สำนวนเรื่องเด็กป๋าก็เยี่ยมยอดครับ
ปลลล.+1งามๆ

[dea]

โอ๊ยเขิน มีกินไอตงไอติม เกินไปแล้วว ววว

[indy❣zaka]

เห็นคำผิดอยู่แว่บๆสามสี่คำเน้อ

อยากให้พี่กุมเมาอีกอ่ะ

[lovevva]

พี่สิงห์ถึงค้นพบตัวเองกันเลยทีเดียว

[pigrabbit]

เปิดฉากมาก็ผ่านฉากค่ำคืนนั้นมาแล้ว เราเปล่าต้องการncค่ะ  
แค่บอกว่ากินไอติมกัน ก็เลยค้างเฉยๆ
พี่สิงห์ยังไม่ทันจะค้นพบตัวเองจริงจังก็เอากำไรจากกุมภาของเราซะแล้ว -..-
ถ้าค้นพบจริงจัง ไม่ต้องช้ำในกันเลยเหรอเนี๊ย~

ปล.ชอบนิยายของคุณ TRomance แนวโรแมนติคคอมเมดี้แบบนี่ที่สุดเลยครับ  
สำหรับเรื่องสำนวนผมเองก็ไม่ค่อยรู้เรื่องหรอก แต่อกได้ว่าสำนวนการเขียนแบบนี้ก็อ่านแล้วเพลินมากกกกก จนไม่อยากให้จบแต่ละตอนเลย

เราก็ชอบพี่TRomanceเขียนแนวนี้ค่ะ มันเพลินๆดี น่ารักด้วย
เรารู้สึกว่าหลายๆเรื่องของพี่(พึ่งอ่านอ่ะค่ะ ยังอ่านไม่ครบทุกเรื่อง)
จะต้องมีชื่อเรียกให้เราจดจำได้ ชื่อตัวละครจะคล้องจองกัน
ตัวนายเอกของเราเรียกแทนตัวเองน่ารักตลอด><
ชอบเวลาเรียกแทนตัวเองว่า พี่ดิน พี่เมฆ ไม่ก็แทนตัวเองด้วยชื่อ♥
เวลาอ่านสำนวนก็สนุก เพลิน อ่านได้เรื่อยๆ จนอยากให้เรื่องหนึ่งมี250ตอน (อันนี้เวอร์ไป-0-)
บางทีเวลาบรรยายความรู้สึก บางมุขก็ฮาค่ะ เราชอบ ๕๕

ช่วยตรวจคำผิดนิดหน่อยค่ะ

“นี่ จะถูซอกขาหนูมิจนมันขึ้นเลขท้ายสองตัวเลยมั้ย”

อันนี้หนูมิหรือหนูมีนอ่ะค่ะ เราสะดุ้งเบาๆ หนูมิ = มิ = มีมี่ = แม่หนูมีน-0-

ออดอ้อนจนมีสอบสองในห้องน้ำ

อันนี้เป็นรอบสองหรือเปล่าค่ะ?

เรดาห์ดีพอที่จะได้ยินเว้ย

เรดาร์

ยกเว้นหน้าตาที่มันสำอางค์ของมันเองอะนะ

สำอาง

ขั้นตอนปฎิบัติมันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น

ปฏิบัติ

[pochu52]

กลัวใจลุงสิงห์ล่ะ 5555 ติดใจพ่อหนูมีนขึ้นมาแล้วละสิ แล้วพ่อกุมจะรอดมือจากลุงสิงห์เหร๊อ

[Me_kame_nishi]

ท่าทางพี่สิงห์จะติดใจไอติมแล้วนะเนี้ยะ....เดือนที่ 2 ระวังตัวด้วย

ชอบที่คุณ TRomance เขียนแบบแนวโรแมนติค คอเมดี้นี่ละจ๊ะ อ่านสนุกเพลินดีอ่านได้เรื่อยๆอ่ะ

[urmein]

กร๊ากกกกก ไอ่คุณพี่สิงห์ ท่าทางจะติดใจนะ 555+

คุณ TRomance เขียนแบบตลกๆ สนุกที่สุดดด เค้าเรียกว่าไรนะ โรแมนติกคอมเมดี้อ่ะค่ะ
อ่านเรื่องไหนก็ขำ มีสอดแทรกตลอด ชอบมากๆค่ะ

เพราะฉะนั้น ไม่เอาดราม่า ได้ม้ายยยยย T^T