หัวข้อ: สิงหาถึงกุมภา ทราบแล้วไม่เปลี่ยนโดยTRomance //ตัวอย่างหนังสือ P.101 มาแล้วค่ะ^^

[miniz]

ชอบ แอร้ยยยยยยยย 

รอต่อค้า 

[Fanun]

พี่สิงห์น่ารักอ่ะ สนุกมากค่ะ ฮาๆดี

[drasil]

พี่สิงลามกอ่า

[-~iK@iZ_KunG~-]

ชอบเรื่องนี้จังเลยครับ
มารอตอนต่อไปครับ

[both^^]

พี่สิงหาเริ่มลังเลหรือเบี่ยงเบนและ  555
อยากให้กุมพาเมาอีกจัง
ที่แท้ที่หลบหน้านี่ก็กลัวว่าเค้าจะไม่ให้เลี้ยงลูกหรอกรึ
ดีนะที่พี่สิงหาหัวสมัยใหม่ แต่แหมเอาเปรียบน้องด้วยการให้หอมนี่นะ

[runynam]

ในที่สุด พ่อสิงหา ก็ค้นพบตัวเองแล้ว
น้องกุมภายังน่ารักเหมือนเดิม
จะรอตอนต่อไปค่ะ

[YMP]

 

[a_tapha]

คึคึ พ่อสิงห์ค้นพบตัวเองแล้ว   

[Seiki]

ตอนที่ 9 สิงหาถึงกุมภา ทราบแล้วแต่ไม่เปลี่ยน

รู้ซึ้งแล้ว....รู้ซึ้งแล้วว่า ทำให้อยากแล้วจากไปมันเป็นยังไง

หลังจากคืนนั้น ไอ้หล่อปากแดงมันใช้เวลาแค่ไม่กี่วันก็กลับมาเป็นกุมภาคนเดิม
แต่คนที่ไม่เหมือนเดิมกลายเป็นไอ้เดือนแปดอย่างผมคนนี้
เคราะห์ซ้ำกรรมซัดอะไรหนักหนาตอนอายุเข้าเลขสามวะเนี่ย
ไอ้โจ้ก็ยังแอบแซวว่าผมเปลี่ยนไป ผมไม่นิ่งเหมือนเดิม ผมหลุกหลิกเวลาคุยงานกับมัน และผมสมาธิสั้นลง
นี่กูย่ำแย่จนลูกน้องใจกล้าประเมิณคุณภาพการทำงานของเจ้าของบริษัทเลยเหรอวะเนี่ย

“น้า น้าสิง บอส เจ้านาย ไฟไหม้้ ไอ้ ไอ้ ไอ้ ไอ้”

ผลัวะ!!!!

“มึงเล่นอะไรไม่ดูเวร่ำเวลาวะโจ้ กูเป็นคนจ่ายเงินเดือนมึงนะเว้ย ไม่ใช่เพื่อนเล่น”
“แล้วนั่นน้าสเก็ตช์อะไรของน้าอะ”

ผลัวะ!!

ขอเบิ๊ดกะโหลกไอ้เด็กลามปามอีกสักทีเหอะ
“กูไปเป็นน้องแม่มึงตั้งแต่เมื่อไหร่”
“เดี๋ยวนี้พี่สิงห์ดุร้ายจังเลยนะครับ ผมแค่ถามว่าพี่สเก็ตช์อะไรให้ผมดูอะ”
“ก็รูปด้านไง มึงดูแบบไม่ออกเลยเหรอ เดี๋ยวกูส่งไปเรียนเขียนแบบใหม่กับดราฟข้างล่างซะเลยนี่”
“ดูออกครับพี่ เมื่อกี้พี่ก็บอกผมว่าจะเขียนรูปด้านให้ดู แต่พี่ครับ คอนเซ็ปคือไทยแบบคอนเท็มโพลารี่นะครับพี่ แล้วนี่พี่เขียนอะไรครับ ผมดูยังไงก็ฟรีฟอร์มชัดๆ”

[Contemporary : การออกแบบตกแต่งแบบร่วมสมัย]
[Free Form : รูปทรงอิสระ]

ฉิบหาย!! นี่มือผมสเก็ตช์ไอ้เส้นขยุกขยิกยึกยือนี่จริงเหรอครับ เสียชื่อสถาปนิกหนุ่มไฟแรงเพราะตามัวแต่มองไอ้ปากแดงคนเดียวเลย อุ้มลูกพาดบ่าเดินไปเดินมาอยู่ได้
“เออๆ โทษทีๆมึงไปขึ้นรูปด้านต่อเองได้ใช่มั้ย ขึ้นมาจากแปลนนั่นแหละ”
“พี่สิงห์ครับ ดูจากแปลนมันสามารถขึ้นรูปด้านได้เป็นร้อยเป็นพัน ผมจะรู้ได้ยังไงว่าแบบไหนจะโดนใจพี่ งมเข็มในทะเลยังง่ายกว่าเลยนะผมว่า”
“เออๆ แม่งกูก็คิดว่ารู้ใจ ที่แท้ก็ไก่กาแหละวะ อยู่เงียบๆล่ะ เดี๋ยวกูขึ้นรูปด้านหน้าให้รูปเดียว ด้านข้างกับด้านหลังมึงขึ้นเองได้ใช่มั้ย”
“ถ้าผมบอกว่าไม่ได้ล่ะครับพี่”
“ไล่ออก”
“อูย....พี่สิงห์ดุร้ายจริงๆด้วย”
“กูบอกให้เงียบๆไงไอ้นี่หนิ”
“คร๊าบๆ”

ผมลากลมหายใจยาวและกระชากอ็อกซิเจนเข้าจมูกให้ลึกที่สุด ส่งตรงถึงปอดมากที่สุด กำหนดลมหายใจไว้ที่ปลายจมูก เรียกสมาธิกลับสู่สมอง ส่วนตาใช้จ้องมาสเตอร์แปลนสำหรับทำงานลำดับต่อไป

[Master Plan] : แผนผังโดยรวมของโครงการ

“พี่สิงห์”
ผ่านไปไม่ถึงสามนาที เอาเป็นว่าผมยังเขียนไปไม่ถึงหลังคาบ้าน ไอ้โจ้มันก็เรียกผมอีกแล้ว
“ว่าไง”
“วันนี้น้องกุมเค้ามีอะไรแปลกไปเหรอครับ”
“ไม่นี่ ทำไมเหรอ”
“ผมเห็นพี่มองตามไม่วางตาเลยอะ”

เพราะผมอยู่กับลูกน้องอย่างมันมานานหรอกนะ ถึงได้รู้ว่าที่มันพูดอ้อมๆวงเวียนใหญ่มาน่ะ มันต้องการจะบอกว่าผมแปลกไป มันฉลาดที่จะเอาตัวรอดนิดหน่อย พูดง่ายๆไอ้โจ้มันกะล่อนเหมือนเจ้านายมันนั่นแหละ

“สู่รู้น่ามึง”
“น้องกุมน่ารักดีนะ”
“อือ”
“พี่ก็มองว่าน้องกุมน่ารักเหมือนกันเหรอ”
“บร๊ะ!!ไอ้นี่นิ กูกำลังใช้ความคิดอยู่ จะแยกเซลล์สมองตายๆไปตรัสรู้คำถามมึงตอนไหนล่ะ”
“ผมก็ว่าพี่เพิ่งจะก้มหน้าลงไปทำงาน ตอบรับว่าน้องกุมน่ารักได้นี่แสดงว่าเงยหน้ามองตามน้องเค้าอีกแล้วแน่ๆ”

ผมว่าผมควรต้องใช้เวลาว่างในการเข้าเวปหางานเพื่อหาดีไซเนอร์คนใหม่แล้วล่ะ ไอ้โจ้เริ่มจะรู้จักผมมากไปจนนึกหลอนมันแล้ว

“พี่ว่าผมแปลกมะ ที่ผมเห็นน้องกุมอุ้มหนูมีนแล้วรู้สึกว่าเป็นธรรมชาติ ไม่ขัดหูขัดตา คือจะให้มองน้องเค้าว่าเป็นแม่ ผมก็มองแบบนั้นได้เลยนะ”
“กูจะฟ้องยัยมิ”
“ถ้าฟ้องมินะ ผมก็หัวแบะอะดิ”
“นั่นแหละที่กูต้องการ ยืมมือคนอื่นฆ่ามึง กูจะได้ไม่บาป”
“ถ้ามิไม่เป็นม้าดีดกระโหลก ผมว่าเค้าก็สมกันดีนะพี่สิงห์”
“นี่ๆไอ้โจ้ ไอ้ที่มึงวิจารณ์อยู่อะ น้องสาวกูนะเว้ย ไอ้นี่ ลามปาม”
“ขอโทษครับพี่ ถึงจะเป็นดินสอแต่พอเอามาใช้ผิดประเภทนี่มันก็เจ็บนะครับ”
“โทษทีว่ะ พอดีไม้หน้าสามไม่ได้อยู่ใกล้มือ”

ที่มันโวยวายเพราะผมเอาดินสอเคาะหัวมันไปว่ามันไปอะครับ ต้องกระตุ้นการรับรู้ของมันนิดหน่อย ไอ้โจ้นี่พูดดีด้วยไม่ค่อยได้ ผมอาจจะเพลี่ยงพล้ำในสักวันเพราะมันได้ง่ายๆ

“พี่สิงห์จบถาปัตย์จากไหนนะพี่ อุเทนถวายหรือเปล่า”
“เอาสถาบันมาล้อเดี๋ยวจะโดนดี ไม่ใช่ ทำไมวะ”
“ผมเห็นพี่คุ้นเคยกันดีกับไม้หน้าสาม”
“กูสเก็ตช์ให้แค่นี้พอ พรุ่งนี้กูขอดูพรีเซ็นต์แบบสามดีนะไอ้น้อง กลับไปออฟฟิตได้แล้ว”

[3D Present : การนำเสนอแบบสามมิติ 3d มาจาก three dimension คือรูปที่มีความกว้าง ความยาว และความลึก]

“โหดไปมั้ยครับเจ้านาย วันเดียวเนี่ยนะพี่จะเอาสามดี”
“ทำไม่ได้เหรอวะ”
“ทำได้สิครับพี่ เศรษฐกิจไม่ดี ใครจะอยากตกงาน”
“น้องกุม พี่โจ้กลับออฟฟิตก่อนนะครับ งานเข้าแล้วก็งานงอกครับน้อง”
“ครับพี่ เดินดีๆครับ”
“จะร่ำลากันอีกนานมั้ย ไม่เดินไปส่งกันซะเลยล่ะ”
“คุณโวยวายอะไรของคุณเนี่ย หนูมีนกำลังจะหลับ สะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกแล้ว”
“ขอโทษ ไหนนายบอกจะไปซื้อของไม่ใช่เหรอ พี่คุยงานเสร็จแล้ว ว่างแล้ว จะไปได้ยังอะ”
“ไปก็ไปครับ หนูมีนคงไม่หลับแล้วมั้งเนี่ย คุณเสียงดังแกเลยไม่ยอมนอน มัวแต่มองหาปาป๊า”
“งั้นส่งหนูมีนมานี่ พี่กล่อมแกเอง”
“ดีครับ ผมจะได้ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า อึ๊บ ไปอยู่กับปาป๊านะลูกนะ เดี๋ยวพ่อมา......แกเพิ่งกินนมอิ่มๆ อย่าโยกตัวแรงนะครับเดี๋ยวอ๊อก”
“อืมๆ”

ไอ้ปากแดงเนี่ย มันก็ทำตัวคล้ายแม่หนูมีนอย่างที่ไอ้โจ้มันว่าจริงๆ ถ้าไม่นับตอนยัยมิให้นมลูกแล้ว ผมนึกภาพตอนน้องสาวตัวเองเป็นแม่ไม่ออกเลยจริงๆ
กุมภากลับมาอีกทีพร้อมกับกระดาษแผ่นยาวเฟื้อยถึงพื้น เปลี่ยนจากชุดอยู่บ้านเสื้อคอกลมย้วยๆกับกางเกงบอลขาสั้น เป็นกางเกงยีนส์ตามสมัยนิยมกับเสื้อยืดลายกราฟฟิคตัวใหม่ ตัดกับภาพเมื่อกี้ลิบลับ

“นั่นอะไร”
“รายการของที่ต้องซื้อครับ”
“ของใช้ในบ้านหรือของสำหรับจัดงานออแกไนซ์วะ ทำไมมันเยอะอย่างนั้นอะ”
“มีของใช้ของผม ของลูก แล้วก็ของคุณ”
“ของพี่เหรอ”
“ครับ ผมเข้าไปเก็บเสื้อผ้าคุณส่งซัก เลยเห็นว่าแปรงสีฟันคุณบานหมดแล้ว ที่โกนหนวดไฟฟ้าใบมีดไม่คมแล้วก็กางเกงในคุณเริ่มย้วยแล้วด้วยครับ ที่เหลือก็เป็น.......”
“พอๆ พี่เข้าใจแล้ว นายเอาบัตรเครดิตถือไว้เลยแล้วกัน จะซื้ออะไรก็ซื้อพี่รับหน้าที่ดูแลหนูมีนเอง”

ไอ้ปากแดงนี่มันละเอียดอ่อนเยี่ยงแม่บ้าน มันสังเกตไปจนถึงแปรงสีฟันผมเลยเหรอวะ ถ้าผมมีประจำเดือนแบบผู้หญิง มันต้องดูด้วยแน่ๆเลยว่ามีผ้าอนามัยตุนไว้หรือเปล่า ผมเป็นผู้ชายที่ไม่อายกับการซื้อผ้าอนามัยให้ผู้หญิงนะ ผมซื้อให้ยัยมิบ่อยมาก กับแฟนก็เคยซื้อให้ ไม่ได้เป็นเรื่องเสียศักดิ์ศรีอะไรเลยถ้าเทียบกับความทรมานของผู้หญิงเวลามีวันนั้นของเดือน

มันจับหนูมีนแต่งตัวเหมือนหนอนดักแด้เลย วันนี้หลานรักของผมใส่ชุดเสื้อที่มีกางเกงในชุดเดียวกันแบบมีกระดุมหน้า หมวกไหมพรมเข้าชุดกันน่ารักมากในปฐพีนี้ หนูมีนของผมน่ารักที่สุดแล้ว...ไม่ได้เห่อหลานสักนิดเดียวเลยจริงๆ

ห้างสรรพสินค้าร่วมร้อยหรือหลายร้อยที่กระจัดกระจายอยู่ทั่วกรุงเทพ คนเยอะเหมือนกันหมดทุกห้าง ผมไม่ชอบคนเยอะ เกลียดการแย่งกันกินแย่งกันใช้ ส่วนใหญ่ผมไม่ชอปปิ้งหรอก นอกจากตั้งใจจะซื้ออะไรจริงๆก็จะซื้อๆแล้วก็กลับเลย แต่ไอ้ปากแดงมันไม่เป็นแบบนั้น นอกจากรายการที่ยาวเป็นหางว่าวของมันแล้ว มันยังเดินดูนู่นนี่นั่นเจริญหูเจริญตามันยิ่งนัก สำหรับของที่ตั้งใจมาซื้อและของที่กุมภาเดินดูตลอดทางเดินแล้ว ผมกับหลานต้องใช้เวลาอยู่ในห้างนี้ไม่ต่ำกว่าครึ่งวันแน่ๆ
ผมเริ่มเคยชินกับการไปไหนมาไหนที่มีใครคนใดคนหนึ่งเข็นรถหนูมีน ส่วนอีกคนก็จะเดินอยู่ข้างๆ เลยไม่รู้สึกกระดากอายหรือขัดเขินเวลาอยู่ท่ามกลางคนหมู่มาก แต่มันคงจะไม่ใช่กับคนที่เดินผ่านไปผ่านมา เพราะทุกคนมองมาที่ผมและกุมภาเป็นตาเดียวกัน แล้วก็มองผ่านไปที่หนูมีนก่อนจะซ้ำมามองผมกับไอ้ปากแดงอีกครั้ง


การที่พ่อกับลุงจะพาหลานมาเดินซื้อของมันแปลกประหลาดอะไรนักหนาวะ??

ร้านที่ไอ้ปากแดงมันสนใจเป็นพิเศษและเลือกซื้ออยู่ได้สักพักแล้วเป็นร้านซีดีที่ขายเพลงสอนให้เด็กท่องจำอะครับ มีทั้งภาษาไทยภาษาอังกฤษ ขนาดนิทานสักเรื่องยังเล่ากันเป็นบทเพลง ผมยืนรอจนร้องเพลงที่เค้าเปิดเป็นตัวอย่าง และสามารถฮัมตามเบาๆได้ตอนมันวนกลับมาเป็นรอบที่สามแล้ว


เต่าตัวลายเดินย้ายโคลงเคลง
กระต่ายฮำเพลงเดินสวนทางมา
ให้นึกขำขันเจ้าเต่าท้องนา เชื่องช้าดังกับปลิง
มันจึงเปรยแกมเย้ยท้าทาย
แข่งความไวกันไหมเจ้าปลิง
เจ้านั้นชักช้าน่าเบื่อเสียจริง
ต่อให้วิ่งไปก่อน

[เพื่อให้เกิดอรรถรสในการอ่าน สามารถเปิดเพลงนี้รับฟังไปพร้อมๆกับผมได้ครับ]

[สำหรับเพลงในเรื่องเด็กป๋าตอนเค้าเกี้ยวกันในชมรมพี่มหา คนเขียนหายูทูปเวอร์ชั่นที่คุ้นหูให้ bame ไม่ได้จริงๆ คนเขียนขออภัยนะจ๊ะ]



http://www.youtube.com/v/cgLI3MZPUcw?fs=1&hl=th_TH


หนูมีนหลับสนิทตั้งแต่เจอแอร์เย็นๆในรถแล้ว ความจริงมันเลยเวลานอนของแกมานานแล้ว แต่คงหนวกหูที่ผมกับไอ้โจ้คุยกันเลยไม่ยอมนอน ผมปล่อยให้คุณชายปากแดงเลือกซื้อซีดีเพลงตามสบาย ไม่อยากเร่งเร้ามันมาก เห็นผมปากจัดแบบนี้ เอาเข้าจริงๆแล้วเถียงสู้เหตุผลที่มันยกขึ้นมาอ้างไม่ได้สักที ผมละสายตาจากมิวสิควีดีโอที่ดูจนจำได้ติดตามองดูบรรยากาศรอบๆ สลับกับดูหนูมีนบ้างเป็นบางครั้ง
สายตาไม่รักดีของผม มักจะทำงานได้ดีเกินความจำเป็นเสมอ โดยเฉพาะคนที่เคยคุ้นตากันมาก่อน ร่างโปร่งที่ตกกระทบเข้ามาในตาผมกำลังเดินใกล้เข้ามา รอยยับบนแผ่นหน้าผากบอกให้รู้ว่าเธอไม่คิดว่าจะได้เจอผมที่นี่ แต่ไม่นานเธอก็ปรับตัวได้ตามปกติ ส่วนผมได้แต่ยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น ผมแสดงละครไม่เก่งเท่าไหร่ และอาจจะเก็บความรู้สึกทางสีหน้าไม่แนบเนียน แต่ผมก็พยายามทำตัวให้ปกติที่สุดแล้วตอนเธอเดินเข้ามาใกล้และแวะทักทายไอ้ปากแดง

“สวัสดีครับอาจารย์ มาซื้อของเหรอครับ”
“จ๊ะ แล้วกุมภาล่ะ คุณก็มาซื้อของเหมือนกันเหรอ”
“ครับมาซื้อของเข้าบ้าน อ่า ผมเคยแนะนำพี่สิงหาแล้วใช่มั้ยครับ”
“จ๊ะ สวัสดีค่ะ คุณสิงหา”

ดีบทแตกจนเหมาะกับรางวัลเมขลามากๆ มินตราแสดงสีหน้าได้เหมือนเรารู้จักกันแต่เพียงผิวเผินจนผมอดทึ่งไม่ได้ ถ้าไม่ติดอยู่ที่ว่าผมกำลังตื่นเต้นกับสรรพนามใหม่ที่ไอ้ปากแดงเรียกตัวเอง คงมีรอยหวั่นไหวในหน่วยตาให้เธอได้แอบไปสะใจลึกๆอยู่บ้างว่าคนที่เธอตัดใจทิ้งมานั้น ยังตัดใยได้ไม่ขาดสักที

“อาจารย์ซื้อเยอะมั้ยครับ ให้ผมไปช่วยถือหรือเปล่า”

อย่ามีน้ำใจเลยพ่อเทวดา มันอาจจะตลก!! แต่ผมอยากจะสะกิดบอกกุมภาเหลือเกินว่าขาผมไม่มีแรงแล้ว มันไม่เจ็บเหมือนตอนอกหักใหม่ๆ แต่มันยังรู้สึกเจ็บหน่วงๆอยู่บ้าง อันนี้ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม

“ไม่เป็นไรจ๊ะ ขอบคุณมาก เธอมีเด็กมาด้วย อาจารย์ไม่รบกวนดีกว่า ขอตัวก่อนนะคะ”

เธอเดินจากไปแล้ว.....

ผมยังอยู่ที่เดิมและนิ่งเหมือนเดิม

มีแต่โทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงเท่านั้นที่สั่นให้รู้ว่า เวลาที่ผมต้องกลั้นหายใจได้ผ่านพ้นไปแล้ว แต่ไม่รู้เลยว่าเวลาแห่งการสับสนครั้งยิ่งใหญ่กำลังคืบคลานเข้ามา



๐ สวัสดีค่ะ เนื่องจากมีนัดเชคชื่อในวันนี้ เลยรีบเอาเรื่องพี่สิงห์กับน้องกุมมาลงให้ก่อน ส่วนเด็กป๋า เป็นพรุ่งนี้นะคะ

๐ ขอบคุณทุกคนที่ช่วยกันวิเคราะห์แนวการเขียนของคนเขียนนะคะ แล้วที่ถามว่าถ้าชอบเรื่องนี้มากกว่าเด็กป๋าจะโดนตบมั้ย?? คำตอบคือไม่กล้าค่ะ  จริงๆคนเขียนเข้าใจนะคะว่าความชอบแต่ละคนไม่เหมือนกัน เลยพยายามเขียนมาให้อ่านกันหลายๆแบบ เลือกอ่านที่ชอบได้ตามสบายจ้า

๐ อย่าลืมว่ากฎเหล็กนิยาย TRomance จะเริ่มเรื่องยังไงไม่ว่าแต่สุดท้ายต้องได้กันเท่านั้น (ท่องจำขึ้นใจ )

๐ วันนี้รีบมากค่ะ บอกเซว่ารอแป๊บๆ เนื่องจากว่ามีธุระไปเอาของก่อน เพลานี้น้ำยังมิอาบเลยค่ะ 

๐ ฝากดูคำผิดเช่นเคย และขอบคุณที่ช่วยเป็นหูเป็นตาให้นะคะ

๐ ขอบคุณทุกคนมากๆค่ะ ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ด้วยนะคะ TRomance 

[SuSaya]

ได้จิ้มใช่มั้ย

.........................

พี่สิงห์อาการชักจะออกมากไปแล้วอ่ะ...น้องกุมรีบ ๆ ใจอ่อนนะคะ เดี๋ยวคนแก่แถวนั้นจะตบะแตกกลายร่างเป็นจอมโจรล่าสวาทไปซะก่อน
คุณอาจารย์มินตราก็ไม่รู้จะโผล่มาให้พี่สิงห์เจ็บจี๊ด ๆ บ่อย ๆ ทำไม...อย่าลังเล ท่องไว้นะพี่สิงห์

[คนริมคลอง]

ลุงสิงห์นี่ทำตัวมีพิรุธเองจริงๆนะ

[pattybluet]

ปาป๊า กับ คุณพ่อ น่ารักที่สุด
แต่แอบเห็นใจคนเคยอกหักอยู่เหมือนกันนะ
น้องกุมดูแลพี่สิงห์ที

[lazewcielo]

ป๊ะ แฟนเก่ากับว่าที่แฟนใหม่รู้จักกันแบบนี้
พี่สิงห์จะทำไงหล่ะเนี่ย

[Giniz]

กฎเหล็กนิยาย TRomance จะเริ่มเรื่องยังไงไม่ว่าแต่สุดท้ายต้องได้กันเท่านั้น << ชอบจิงๆ
ตอนนี้พี่สิงห์กะน้องกุมภ์ไม่ค่อยได้กุ๊กกิ๊กกันเลยเนอะ
แต่อ่านบรรทัดสุดท้ายแล้วรู้สึกจะเห็นเมฆครึ้มมาแต่ไกลเล็กๆ

[jamesnaka]

น่ารักมากกกกเลยยยยย ทั้งกุมภา ทั้งสิงหา  กุมภาเป็นแม่บ้านแม่เรือนมากๆ
แต่แอบไม่ชอบแฟนเก่าของสิงหาเลยแฮะ 

ขอบคุณสำหรับตอนที่ 9 ค่ะ 

[roseen]

 :กอด1:น่ารัก

[myapril]

เจ๊คะ จะรื้อฟื้นเหรอ จะเขี่ยๆพัดๆให้ถ่านไปเก่ามันคุขึ้นมารึเปล่า
หนูกลัวนะ เพราะดูท่าทางแล้ว พี่สิงห์ยังคงตัดใจไม่ขาดซะทีเดียว
แค่นี้ความสัมพันธ์ของพี่สิงห์กับน้องกุมภ์
ยังค้างๆคาๆ ไม่เปิดใจกันเต็มที่เลย

เครียดดดดดดด   

[MiSS-U]

จะเริ่มเรื่องยังไงไม่ว่าแต่สุดท้ายต้องได้กันเท่านั้น  ชอบสโลแกนนี้ค่ะ
รักที่จะอ่านเรื่องของTRomance ทุกเรื่องเลย

[ninghyuk]

ลุงสิงห์ตัดให้ขาดเลย ชั้บ ชั้บ ชั้บ !  

[taroni]

สิงหาเริ่มหลงน้องกุมภาแล้ว 

[โจ๊กกุ้ง]

  รู้สึกว่าสั้น แต่ก็หายคิดถึงไปได้  อะไรตาลุงสิงห์มองกุมไม่วางเลยน้า

[Love U All]

ปาป๊าสิงห์กับพ่อกุมภ์ พาหนูมีนไปเดินห้าง
แลดูเป็นครอบครัวสุึขสันต์จริง ๆ เลยน้า   
แต่นะ  ตอนท้ายแอบส่อแววว่าจะเริ่มดราม่าอ่ะสิเนี่ย
สิงหาเจอรักเก่าที่ยังตัดไม่ขาด  แล้วจะเป็นยังไงต่อล่ะทีเนี้ย  ลุ้น ๆ

[mascot]

๐ อย่าลืมว่ากฎเหล็กนิยาย TRomance จะเริ่มเรื่องยังไงไม่ว่าแต่สุดท้ายต้องได้กันเท่านั้น (ท่องจำขึ้นใจ )

o13โดน
มีแอบหวันไหวกับน้องกุมแต่ก็ยังจี๊ดๆกับอดีต

[seaz]

ชอบจริงๆ ไอ้คำที่ว่า พ่ิอกับปาป๊า

กฎเหล็กนิยาย TRomance จะเริ่มเรื่องยังไงไม่ว่าแต่สุดท้ายต้องได้กันเท่านั้น จะจำให้ขึ้นใจเลยฮะ ^^

[flawless]

พี่สิงห์ยังอยู่ในโหมดเพ้อรักเช่นเดิม ฮาๆ
นี่คุณพ่อกุมภ์ล่ะ อยู่ในโหมดไหน ไม่บรรยาย
ถึงเลยไม่เข้าใจความรู้สึกของกุมภา เลยค่ะ

ปล. ปาป๊า กับคุณพ่อเหรอ? เปลี่ยนเป็นปาป๊า กับปิปิ๊ดีกว่า
น่ารักดี เอิ๊กๆ

[DraCo_SLa13]

หลงรักนิยายคุณ TRomance
ก็ตรงที่ "จะเริ่มเรื่องยังไงไม่ว่าแต่สุดท้ายต้องได้กันเท่านั้น"

ตรงนี้ละค่ะ  ตรงเป๊กสุดๆ

อินังคุณจานนนนนนนนนนน  นี่  จะหลอกหลอนเฮียอีกนานม๊ะค่ะ  เฮียก็ยังจะเจ็บอยู่นะ    ภาวนาให้ลืมเร็วๆนะ

ปล.แอบคิดว่า  หนูกุม น่าจะรู้แล้วว่เฮ๊ยกะจารย์แกมี somthing กันอยู่

[sundaysundae]

พี่สิงห์ใจล่มๆนะ อ.มินตรานี่ไงเนี่ยมาซะใจพี่สิงห์ของหนูมีนได้ไง
ไม่รู้แล้วว่าพี่สิงห์เขาตกหลุมรับพ่อกุมภ์แล้วตั้งหาก

[Me_kame_nishi]

มีอาจารย์คนรักเก่าาเพิ่มนี้เหมือนๆ น้องTRomance จะแจกมาม่าอ่ะ....
แบบบอกจริงๆนะว่าอิ่มอ่ะ ไม่รับได้ไหม...

[Wordslinger]

คุณพี่สิงหาเริ่มสับสนกับความน่ารักของน้องกุมภาแล้วใช่ไหมคะ? นั่นแน่...รีบๆ ทำอะไรสักอย่างเข้านะคะ เดี๋ยวจะโดนคนอื่นมาฉวยไปครองเสียก่อน แล้วก็...ยัยแฟนเก่าอะไรนั่น หล่อนจะมาวิบแวบทำอะไรคะ หายไปก็หายไปให้มันชะงัดหน่อยสิ เดี๋ยวแม่จิกหัวตบ!

ขอบคุณค่ะ คุณ TRomance และคุณ เซมากูเตะ แอร๊ย! Seiki

[Forever_Love]

ยัยอาจารย์นี่เลิกแล้วเลิกเลย อย่ากลับมาวุ่นวายชีวิตพี่สิงห์กับน้องกุมภ์อีกนะ