ผมกับพี่รุ่งคบกันมาได้หนึ่งอาทิตย์แล้ว วันนี้พี่รุ่งไปธุระข้างนอก ปล่อยให้ผมเหงาอยู่คอนโดคนเดียว แล้วตอนบ่ายๆก็มี แมจเสดเข้ามาในเครื่องมือถือ ข้อความมีว่า ‘เห็นพี่รุ่งเดินอี๋อ๋อกะสาว’ และมีแนบรูปมาด้วย ผมเลยโทรหามัน
“กูเห็นพี่เค้าที่ห้าง...กูเอาโทรศัพท์แอบถ่ายรูปมาให้เป็นหลักฐาน เดี๋ยวมึงจะหาว่ากูใส่ร้ายพี่เค้า” แต่รูปที่มันถ่ายได้มันเห็นหน้าด้านข้างเลยไม่ชัดนักเพราะมันแอบถ่ายมาแต่ผมที่คบกับพี่เค้าอยู่ดูก็รู้ว่าใช่ แน่นอน แต่ผมอยากให้โอกาสตัวเองเชื่อใจพี่เค้าดูเค้าอาจเป็นแค่เพื่อนกันก็ได้
“โอครับ พี่กลับมาแล้วมีขนมมาฝากโอด้วยนะ” ขนมถุงที่พี่เค้าส่งให้มันเป็นตราของห้างที่เพื่อนผมมันพูดถึงจริงๆด้วย
“พี่รุ่งวันนี้ไปทำไรมาบ้างอะเล่ามาเลยปล่อยให้โอเหงาอยู่คนเดียวตั้งแต่เช้า” ผมเข้าไปกอดพี่เค้าไว้ ฟังพี่เค้าเล่าสิ่งที่ไปทำมาวันนี้ให้ฟังแต่ก็ไม่มีเรื่องที่เค้าไปเดินกะผู้หญิงคนนั้นหลุดออกมาเลย ผมยังไม่มีหลักฐานแน่ชัดพอผมจึงยังคงเชื่อใจพี่เค้าต่อไปจนเราก็ยังอยู่ด้วยกันมาด้วยดีเรื่อย ถ้าตัดเรื่องหงุดหงิดที่พี่เค้าไม่บอกผมเรื่องผู้หญิงคนนั้นทิ้งทุกอย่างก็มีแต่คำว่าดีถึงดีมาก เราก็อยู่อย่างงี้กันมาเรื่อยจนวันนี้พี่เค้าจะกลับบ้านอีกครั้งโดยที่ไม่ยอมชวนผมไปด้วยทั้งที่ผมบอกว่าจะไปรอที่ห้างนั้นก็ได้แต่พี่เค้าก็ไม่ยอมแล้วพี่เค้าก็ไป พอสายๆผมก็นั่งรถไปดักรอพี่เค้าที่ห้างนั้นเพราะที่ห้างแห่งนั้นประตูทุกบานจะพาคนข้ามาผ่านตรงที่แอบมองอยู่ ผมรอจนบ่ายถึงได้เห็นพี่รุ่งเดินเข้าห้างมากับผู้หญิงคนนั้น ผมเดินตามพี่เค้าไปห่างๆ ด้วยใจที่แหลกยับเยิน แล้วพี่เค้าก็เดินเข้าไปในร้านอาหารหรูร้านนึงในห้างและที่นั้น ผมต้องตกตะลึงตาแทบจะทะลักออกจากเป้าก็เพราะ พี่รุ่งที่รักของผม ทำไมมีกันตั้งสองคนได้ล่ะ ผมยืนขยี่ตาจนแทบจะบอดอยู่ตรงนั้นแล้วผมก็ต้องสะดุ้งตัวลอยเมื่อพี่รุ่งของผมอีกคนนอกจากสองคนที่ในร้านเข้ามาคว้าไหล่ผมจากด้านหลัง พี่รุ่งคนนี้แต่งตัวด้วยชุดที่เค้าจากผมมาเมื่อเช้านี้เปี้ยบ แล้วนี่มันอะไรกัน ก่อนที่ผมจะได้โวยวายอะไร พี่เค้าก็ลากผมออกไปจากตรงนั้นซะก่อน
“โอ โอมานี่ได้ไงครับ”
“....”
“โอ” พี่รุ่งเอามือมาโบกอยู่ตรงหน้า
“พี่รุ่ง พี่มีแฝดด้วยหรอ”
“โอครับ โอไปรอพี่ที่ร้าน...ก่อนนะ เอางี้กลับคอนโดไปก่อนเลยนะเดี๋ยวพี่ไปเล่าให้ฟัง” พี่รุ่งรุนหลังให้รีบไปจากตรงนี้โดยเร็ว ด้วยความงง ก็เลยพยักหน้าตอบรับแล้วเบลอๆ กลับไปรอพี่รุ่งที่คอนโด จนพี่รุ่งกลับมา
“พี่รุ่ง นี่มันเรื่องอะไรกันแล้วทำไมต้องให้โอกลับมาก่อนด้วย หรืออายที่เราคบกันจนไม่อยากให้ใครรู้” นี่นั่งคิดมาตั้งแต่กลับบมาถึงหอเลยเชียวนะไอ้ข้อนี้หนะ
“ใช้ที่ไหนละโอ พี่รักโอนะแล้วพี่ก็ไม่ได้อายด้วยที่เราคบกันแต่พี่ต้องแน่ใจก่อนว่าไอ้แดดมันมีแฟนเป็นของตัวเองเหมือนอย่างไอ้รุณฝาแฝดของพี่อีกคนที่โอเห็นที่ร้านนั้นแหละ ไอ้แดดมันเหมือนพี่มากจนรียกว่ามากเกินไปจนพี่ไม่ไว้ใจมันเลยที่เดียวว่ามันจะไม่มาหลงรักโอเหมือนที่พี่หลงรักนะครับ พี่รักโอนะอย่าโกรธพี่นะครับ” พี่รุ่งอธิบายยืดยาวก่นจะทิ้งหัวลงหนุนตักแล้วดึงให้ก้มลงไปจูบปากด้วยอย่างนุ่มนวล แล้วเรื่องราวของเราก็ดำเนินต่อจากจูบเล็กจนกลายเป็นรักที่อิ่มเอมเหมือนทุกครั้งที่เราอยู่ด้วยกันเสมอ ความสุขของเราไม่เคยจนลงในรอบเดียว มันมักจะมีต่อสองต่อสามเป็นปกติและเมื่อรอบสามจบลงได้ไม่นานเสียงกริ่งประตูก็ดังขึ้นขัดจังหวะการนอนกอดกันของเรา พี่รุ่งลุกจากห้องไปเปิดประตูทั้งที่ทั้งตัวมีแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวเท่านั้น แล้วเสียงโวยก็ดังเข้ามาถึงในห้องนอน
“ไอ้รุ่งมีน้องน่ารักก็เก็บไว้งาบคนเดียวเลยนะโว้ยทำงี้ได้ไงเราไม่ยอมนะโว้ย ไหน ไหนน้องน่ารักอยู่ไหน อ๊ะเจอแล้วน้องน่ารักคราบนี่พี่แดดนะคราบ” พี่แดดที่หน้าเหมือนกับพี่รุ่งเปี้ยบเดินแรดเข้ามาที่เตียงอย่างเป็นกันเองจนเกินเหตุแต่ต่อให้อยากหนีก็หนีไปไหนไม่ได้เพราะทั้งตัวก็มีแค่ผ้าห่มก็ไอ้ผืนที่คลุมตัวอยู่นี่แหละผืนเดียวเท่านั้น แล้วไอ้พี่แดดไม่พูดเปล่ายังขึ้นมานั่งบนเตียงด้วยอีกคน
“น้องน่ารักชื่อไรอะครับบอกพี่แดดให้ชื่นใจจั๊กน้อยนะครับ” พี่ แดดไม่ว่าเปล่าพยายามจะเข้ามาหาที่เตียงเลยที่เดียวเชียว
“ไอ้แดดมันจะมากไปละนี่เตียงข้าโว้ยเอ็งหัดหาของตัวเองดิเรื่องไรจะมาคอยแต่แจมของกู สำหรับคนอื่นข้ายอมได้แต่คนนี้ไม่ได้เด็ดๆ” พี่รุ่งโวยวายพยายามกันพี่แดดให้ออกไปให้พ้นจากห้องนอน
“ไรวะ นิดนิดหน่อยหน่อยก็ทำหวงถามน้องเค้าก่อนดิว่าสนใจหนุกหนานกะกูด้วยมั้ยไงไงกูก็หน้าเหมือนมึงเด๊ะขนาดนี้ก็เหมือนมีสามีคนเดียวแต่หลายลีลาละวะ น้องน่ารักว่าไงสนป่ะ” โอ้วช่างกล้าคิดได้นะอีพี่แดด
แล้วจากวันนั้นมาเกือบสองอาทิตย์เข้าไปแล้วที่ไม่ว่าจะทำอะไรไปที่ไหนยกเว้นตอนที่ต้องออกไปเรียนก็จะมีพี่แดดตามติดเป็นเงาตามตัวแต่ก็ไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่าเป็นแค่ก้างชิ้นโตเวลาเราจะจู๋จี๋กันเท่านั้นจนบางครั้งพี่รุ่งต้องเอาเพี่แดดไปขังไว้ที่ระเบียงเพราะไม่ยอมออกจากห้องตอนเรามีอะไรกัน
“ไอ้รุ่งใจร้ายว่ะแม่งมันอยู่คนเดียวให้กูทรมานฟังแต่เสียงครางน้องน่ารักจนเสร็จไปสองสามรอบอยู่ข้างนอกนู้น”พอเข้ามาได้พี่แดดก็บนเป็นหมีหน้าด้านกินผึ้ง แล้ววันที่พี่รุ่งกะแฝดจะนัดเจอกันก็มาถึง เราสามคนมาถึงที่ห้างก่อน พี่รุณได้แป็บเดี่ยว แต่วันนี้พี่รุณไม่ได้พาแฟนมาด้วย
“อ้าวรุณ จิ๋งไม่มาด้วยหรอวันนี้” พี่แดดทัก
“เลิกกันแล้วว่ะ” เสียงตอบไม่ได้มีแววเศร้าเลยซักกะติ้ด แถมยังมีหันไปยิ้มแบบมีเลศนัยกับพี่แดดอีกต่างหาก
“เฮ้ยงั้นวันนี้ต้องฉลอง”
“ไอ้แดดฉลองบ้าไรพี่มึงเลิกแฟนมันน่าฉลองตรงไหน” พี่รุ่งด่าพี่แดด แต่วันนี้พี่รุ่งดูเครียดๆ และยิ่งมากขึ้นเมื่อพี่รุณบอกว่าเลิกแฟนสงสัยห่วงน้อง ดีจังครอบครัวนี้พี่น้องเค้ารักกันดี้ดี
“อ้าวรุ่งหาเรื่อง แดดให้ฉลองความโสดที่เวียนมาอีกครั้งของรุณแล้วมันผิดตรงไหน
“เอางี้รุ่ง แดด เราว่าวันนี้ซื้อของกลับไปทำไรกินที่คอนโดกันดีกว่าหลังจากปล่อยให้รุ่งครองคนเดียวมานานเกินไปละ” ถึงว่าคอนโดตั้งกว้างพี่รุ่งใช้อยู่ห้องเดียวแล้วบอกว่าห้องอื่นเป็นห้องเก็บของมันอย่างงี้นี่เอง
เราทำอาหารกินกันมีทั้งเหล้ายาปลาปิ้งพร้อมกินกันไปได้ซักสามสี่ทุ่มพี่รุ่งก็หลับไปคาวงเหล้าทั้งที่ไม่เคยเมาเร็วขนาดนี้มาก่อน
“พี่ครับโอมึนมากเลยงั้นโอพาพี่รุ่งไปนอนก่อนนะครับ เชิญพวกพี่ตามสบายครับ แต่จะลุกขึ้นเท่านั้นร่างกายมันเหมือนกับไม่มีแรงเอาซะเลยพื้นก็ดูเอียงห้องก็หมุน พอลุกขึ้นมาได้ก็เซจนเกือบล้มลงดีที่พวกพี่แดดมารับเอาไว้ทันแล้วอุ้มเอาไปส่งที่เตียงในห้องส่วนพี่รุ่งพี่แดดก็ลากเอามานอนที่เตียงด้วยเหมือนกัน
“ขอบคุณครับพี่ ราตรีสวัสดิ์ครับ” กำลังจะหลับอยู่ดีๆ พี่แดดก็ลงมือช่วยถอดเสื้อออกให้ ส่วนพี่รุณก็ดึงกางเกงลงให้
“ไม่เป็นไรเดี๋ยวโอทำเอง” แต่ไม่ว่าจะปัดป้องอย่างไรมือยุบยับพวกนั้นก็ไม่ได้พ้นออกไปจากตัวเลยแต่มันกลับเข้ามายุ่งย่ามมากขึ้นไปอีกจนตอนนี้เสื้อผ้าหลุดออกจากตัวไปหมดแล้วแต่มือนั้นก็เข้ามาลูบไล้ที่ร่างกายหน้าอก หน้าท้อง ไม่รู้มือใครเป็นมือใคร
“พี่ปล่อยโอนะ จะทำอะไร ฮื้อ ...อ๊ะ ปล่อย ....พี่รุ่ง ..อ้า” ตอนนี้ใครซักคนกำลังอมเอาเจ้าน้องน้อยที่ตื่นตัวเข้สาไว้ในอุ้งปากร้อนๆ แล้วลงมือดูดเลียอย่างเมามัน มือทั้งสองข้างจะหุบขาหนีก็ไม่ได้เพราะคนๆนั้นเข้ามานอนแทรกอยู่ที่ขาทั้งสองข้างมือของเค้าจับอยู่ที่แก้มก้นแล้วขยำขยี้เล่นอย่างมันมือ แล้วพี่แดดก็เข้ามาคร่อมอยู่ที่ช่วงอกทำให้รู้ว่าคนที่เมามันอยู่ด้านล่างคือพี่รุณ แต่ก่อนที่จะได้ถามอะไรพี่แดดก็จับมือทั้งสองข้างขึ้นไปตรึงไว้เหนือหัวด้วยมือข้างเดียวของเค้าแล้วอีกมือก็จับเอาท่อนลำที่แข็งโด่มาจ่อที่ปาก
“โอครับอมให้พี่หน่อยนะ” แล้วก็ดันมันเข้ามาแต่ผมกัดปากไว้แน่นพี่เค้าเลยเอามือมาบีบให้อ้าปากออกแล้วก็ใส่มันเข้ามาแล้วเค้าก็ขยับสะโพกเด้งเข้าออกมันเข้าไปลึกมากจนผมแทบอ้วกออกมาหลายครั้งจนเค้าปลดปล่อยออกมาในปากแล้วเค้าก็เข้ามาจูบที่ปากอย่างดุเดือดจนผมต้องกลืนน้ำของเค้าเข้าไปบางส่วนเพราะคายทิ้งไม่ทัน ส่วนพี่รุณที่ด้านล่างก็กำลังเลียเก็บส่วนของผมที่ปลดปล่อยออกมาจนสะอาด
พี่รุณมานั่งอยู่ด้านบนให้ผมนอนหนุนอยู่ที่ท้องของพี่เค้าแล้วจับแขนทั้งสองข้างของผมไว้ พี่แดดเลื่อนลงไปแทนที่พี่รุณเค้ายกขาผมแล้วแยกมันออกกว้างแล้วแทรกท่อนลำของเค้าเข้ามาที่ช่องทางด้านหลัง
“โอ้ยย พี่ อืม หยุด อา พี่รุ่ง อา พี่ อ๊า อ้า อ้าาา” พี่แดดกระแทกเข้ามาแรงมากจนผมร้องครางไม่เป็นภาษาเมื่อพี่รุณเห็นผมไม่ได้ขัดขืนอะไรนอกจากร้องครางอย่างสุดเหวี่ยงเค้าก็ปล่อยผมนอนลงกับเตียงแล้วก็เข้าไปหาพี่รุ่งที่ดูเหมือนกำลังจะตื่นเพราะพี่เค้าขยับตัวแล้ว ที่ผมเห็นเพราะตลอดเวลาที่พี่เค้าทำอะไรต่อมิอะไรกับตัวผมผมก็มองไปที่พี่รุ่งที่นอนหลับอยู่ข้างๆตลอด
“พี่อ๊า...รุ่ง อ๊า อืม อือ อ๊ะ” ยินพี่แดดแรงเท่าไหร่เสียงเรียกพี่รุ่งและเสียงครางของผมก็ยิ่งดังขึ้นเท่านั้น จนพี่รุ่งเริ่มลุกขึ้นนั่งแล้วแต่พี่แดดก็กระแทกเข้ามาลึกและแรงเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่จะกระตุกสามสี่ที่แล้วก็พ่นของเหลวอุ่นๆเข้ามาในตัวผมก่อนที่ถอนตัวออกไป ผมรู้สึกถึงน้ำที่ไหลย้อนออกมาเประที่ง่ามขาให้เหนอะหนะไปหมด พี่แดดที่ถอนตัวออกไปก็เดินเข้าไปหาพี่รุ่งที่เริ่มจะหายมึนแล้วจับพี่เค้าให้มานั่งพิงตัวพี่แดดที่นั่งพิงหัวเตียงไว้แล้วล็อคแขนไว้ทั้งสองข้างแล้วกางขาพี่รุ่งออกด้วยขาของเค้าออก ส่วนพี่รุณก็จับให้ผมนอนคว่ำลงแล้วดึงผมให้เอาปากไปจ่อที่ท่อนเนื้อที่กำลังตื่นตัวของพี่รุ่งแล้วให้ผมอมมันเข้าไว้ในปาก แล้วเค้าก็จับขาผมกางออกแล้วยกสะโพกผมขึ้นแล้วเค้าก็ดันเจ้าแท่งลำอวบใหญ่เข้ามาทางด้านหลังมันใหญ่มากทำให้เข้าได้ยากและเจ็บมากเหมือนกัน
“โอ้ยยย อือ” แต่ผมร้องมากไม่ได้เพราะมีแท่งของพี่รุ่งอุดปากอยู่เมื่อพี่รุณขยับเข้าใส่ผมก็ขยับรับพี่รุ่งเข้ามามากขึ้นจนตอนนี้พี่รุ่งเริ่มครางออกมาให้ได้ยินแล้ว เมื่อพี่รุณกระแทกเข้ามาหนักขึ้นแรงขึ้นพี่รุ่งก็ยิ่งครางดังขึ้นจนรวมไปถึงพี่แดดด้วยอีกคนเพราะพี่รุ่งขยับสะโพกขึ้นลงแรงขึ้นแรงขึ้นแล้วเค้าทั้งสามคนก็ยิ่งครางดังขึ้น และลงท้ายด้วยเสียงร้องของทั้งสามคนที่ดังลั่นขึ้นพร้อมกันเมื่อถึงที่สุดไปพร้อมๆกัน
เราทั้งสี่คนต่างนอนหอบหลังกิจกรรมหมู่ของเราเสร็จสินลง เมื่อหายเหนื่อยกันเป็นที่เรียบร้อย
“แล้วเราจะเอายังไงกัน” พี่รุ่งเป็นคนถามขึ้น
“แล้วแต่นายกับน้องโอนั้นแหละว่าจะยอมอยู่กันแบบนี้หรือเปล่า” พี่แดดเป็นคนตอบ
“เราก็ว่าไงว่าตามกัน” พี่รุณว่าง่ายที่สุด
“แต่โอ ตอบไม่ถูกอะ โอรักพี่รุ่งคนเดียว ตะอย่างมะกี้ก็เร้าใจดีอะ” เขินวุ้ย
“งั้นพี่ว่าเราก็อยู่กันอย่างนี้ไปก่อนเถอะ” พี่ทั้งสามคนพูดขึ้นมาพร้อมกัน สมกับเป็นแฝดจริงๆเล้ย....
The end
เรื่องที่แล้วที่มันมีครึ่งแรกครึ่งหลังไม่ใช่เพราะยาวแต่เพราะอยากลองเขียนให้เรื่องมันเป็นสักสองสามตอนดูแต่พอทำไปทำไป "เอาสั้นเหมือนเดิมอะดีละ 
"
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
