... จากเรื่องที่แล้ว
คนแต่ง : อยากลองแต่งเรื่องเศร้า แต่เกลียดเรื่องเศร้าอะ ยิ่งแบบมีมารร้ายโน้นนี่นั้น นายเอกงอลไม่เพระเอกปัญญานิ่ม
เก่งมันทุกเรื่องแต่เรื่องแค่เนี้ยเสือกโง่ ยิ่งไม่ชอบ แต่ก็ยังอยากลองอะ ปิ้งง เอานี่แหละ...
วิญญาณคนแต่ง : แล้วเป็นไงเรื่องเศร้าของแก
คนแต่ง : ไม่รู้จะดีใจหรือเศร้าใจดี คุณคนอ่านเค้าว่ามันไม่เศร้า แถมกลายเป็นโหด+ฮาอะ นี่ว่าเว้นฮาแต่ไม่เว้นหื่นแล้ว
เชียวนะ เลยกลายเป็นคุณคนอ่านหื่นหดกันเลยน่าฉงฉาน
วิญญาณคนแต่ง : -_- ชั้นว่าแกควรเลือกเศร้าว่ะ
คนแต่ง : ทำไมอะ
วิญญาณคนแต่ง :ก็แกอยากได้เรื่องเศร้าไง
คนแต่ง : - -“
คนแต่งมันบ้าค่ะ เราไปอ่านเรื่องต่อไปกันเลยดีกว่า แต่แบบว่าสั๊นสั้นอีกแล้วอะ^^
...
“มาแล้วหรือจ๊ะน้องเฟรมคนสวย” เสียงแปลกๆของใครก็ไม่รู้ดังขึ้น ทำเอาหัวใจเต้นแรง
“ใคร พวกนายเป็นใคร พี่ชล ปล่อยเฟรมก่อน”
“อย่าดิ้นให้เหนื่อยเลยจ้ะน้องเฟรม”
“พี่ชลปล่อยเฟรม เอ๊ะ ไอ้พี่ชลจะไปสามัคคีกับคนอื่นทำไม”
“สามัคคีคือพลังไงจ๊ะน้องเฟรม แล้วถ้าพี่ทั้งสามสามัคคีใช้กำลังล่ะก็ พวกพี่ๆ จะดูซิว่านกน้อยอย่างน้องเฟรมจะหนีมือพี่ๆ ไปไหนพ้น น้องเฟรมจ๊ะ น้องเฟรมจ๋า น้องก็รู้ว่าอย่าเชื่อคนง่ายๆ แล้วดูซิเลยได้มาเจอกับคนดีๆ อย่างเราสองคน ส่วนไอ้เลวชล มันหลอกเอาน้องมาเป็นเหยื่อสังเวยพวกเราถึงที่ มามะน้องเฟรมพวกพี่ๆจะเอ็นดูให้ร้องครวญครางไม่ขาดปากเลยจ๊ะ
‘เอาหละซิหนียังไงก็หนีไม่พ้น เพราะโดนปิดตาอยู่ แถมมือก็ยังโดนจับยึดไว้ทั้งสองข้าง แล้วสามคนนี่ต้องรวมพี่ชลด้วยแน่ หูย ใจเต้นตูมตาม’ พอตอนแรกที่พี่ชลมาเปิดประตูให้ เค้าก็เอาผ้ามาผูกตาไว้ เพราะบอกว่ามีเฮ ไอ้เราก็นึกว่า เอาวะขำขำ ยังว่าอยู่พี่ชลจะเล่นอะไร แต่ก็เลยตามเลย แล้วค่อยพาเดินมาเรื่อยๆ ในความเงียบที่น่าอึดอัด เพราะมองอะไรก็ไม่เห็นแล้วยังจะเงียบอีก มือของชลข้างนึงโอบไปจับที่หัวไหล่ซ้าย ส่วนอีกข้างจับอยู่ที่ขวา ก็หมายความว่าเค้าเดินเคียงอยู่ทางด้านขวาของผม แล้วไอ้มือที่สามก็ฉกเข้ามายึดแขนข้างซ้ายเอาไว้
“ไม่นะ เฟรมมาหาพี่ชลคนเดียว พวกนายต้องเข้าใจคำว่าเอ็นดูผิดแน่เลย เพราะงั้นปล่อยเราก่อนนะ หรือไม่เราคงเข้าห้องผิดแน่เลย” ตามน้ำไปเรื่อยดีกว่าดูซิพี่ชลจะเล่นอะไร
“ก็นี่แหละห้องพี่ชล” เสียงแปล่งๆ ของพวกมันทำเอาขนลุก
“พวกนายทำแบบนี้บ่อยหรอ” เสียงแปลก พวกนี้ต้องดัดเสียงแน่เลย
“เปล่า ครั้งนี้ครั้งแรก ไอ้ชลมันโม้เรื่องน้องเฟรม ว่าเจ๋งสุดยอด แล้วอยู่ๆ มันก็บอกว่าจะนัดนายมาให้พวกเราเอ็นดู
“ไม่จริง พี่ชลไม่ทำอย่างนั้นแน่”
“โห งั้นนี่น้องเฟรมคงฝันอยู่มั้งครับ” แล้วพวกมันก็หัวเราะกันอย่างสนุก
“ใช่เฟรมฝัน อย่างงั้นนี่มันฝันของเฟรม ฉะนั้นเฟรมสั่งไอ้พวกผู้บุกรุกฝัน ให้แก้ผ้า...” ยังไม่ทันพูดจนมันก็ใช้เสียงที่ดังกว่าแทรกขึ้นมา
“โว้ น่ารักมั่ก ใจร้อนกว่าพวกพี่ๆ อีกนะเนี่ย ได้เลยจ้า เอาไอ้บื้อทั้งหลายลงมือเลยน้องเค้าสั่งแล้วโว้ย” แล้วไม่รู้กี่มือต่อกี่มือต่างก็เข้ามามะลุมมะตุ้ม เสื้อผ้าคงปลิวว้อน เพราะดูท่ามันจะหลุดออกจากตัวคนใส่อย่างผมอย่างง่ายดายซะเหลือเกิน ตอนนี้รู้สึกเลยว่าเหลือแต่ตัวเปล่าๆให้พวกมันฟอนเฟ้น
“เฮ้ย อย่า หยุด...อืออ”
“จ้ะพวกพี่จะไม่หยุดจ้า” อ๊ะ...ฮึ้ย
“พี่ชล พี่ชล ช่วยเฟรม อุ๊ก” พวกเค้าอุ้มผมไปโยนลงที่เตียง น่าจะเป็นเตียงเพราะความรู้สึกมันบอกอย่างนั้น แล้วดึงเอามือทั้งสองข้างไปผูกกับผ้าที่คงเตรียมกันเอาไว้ และมันก็น่าจะโยงกับอะไรบางอย่างแม้จะไม่ถึงกับดึงแต่ก็ขยับได้แบบจำกัด ที่ทำได้ตอนนี้ก็แค่ดิ้นพลิกไปพลิกมา ตาก็มองไม่เห็น มือยังถูกมัดยึดไว้อีกต่างหาก พอจะอ้าปากร้องมัน ก็ปิดซะ ด้วยปากนะ จนเริ่มเคลิ้ม
“พี่ ชล” ปากก็ได้แต่ครางชื่อพี่ชลออกมาเบาๆ
“ตอนนี้พี่ชลปากไม่ว่าง น้องเฟรมก็ให้เพื่อนพี่เอ็นดูไปก่อนนะ” เสียงใครซักคนร้องบอกมาเสียงงกระเส่า
“นั้นแหละไอ้ชล เออ อู้ยย ฝีมือดีไม่ตกเลยนะมึง” ตอนนี้คนที่เอ็นดูผมอยู่ ก็กำลังทำให้ผมทั้งร้องทั้งดิ้น ด้วยความชำชอง ในการใช้ปากของเค้า เค้าทั้งอมทั้งดูดแทะเล็มส่วนกลางลำตัวผมอย่างเมามัน
“พี่ชล เฟรม ด้วย ช่วยด้วย อ๊า พี่ธาร ช่วยเฟรม อ๊า เฟรมจะไม่ไหวแล้ว อ๊า” โธ่แล้วก็เผลอตัวเรียกชื่อออกมาจนได้ซิน่า
“โธ่น้องเฟรม เล่นละครกับพวกพี่ให้นานกว่านี้หน่อยก็ไม่ได้ เอางี้ เมื่อกี้ถือว่าไม่ได้ยินละกัน” พี่ธารละปากออกมาบ่น
“เป็นไงล่ะครับ เดี๋ยวพี่จะทำให้ลืมไอ้ชลไปเลยเชียวครับ” แล้วพี่ธารก็ก้มลงไปปฎิบัติการดูดเลียอย่างเมามันต่อ
“พี่ธาร โอ้วว เฟรมจะ ไม่ไหวแล้ว อ๊า อึ๊ก อ๊า อู้ยย ดีครับ พี่ธารแรงแร้ง อ๊า” ร่างกายคนด้านล่างโก่งโค้งเป็นคันศรตามแรงอารมณ์ มือทั้งสองข้างที่โดนมัดเกร็งแน่นจนตึงเขม็ง ก่อนที่จะปลดปล่อยตัวเองออกมาทะลักทลาย
“อ๊า พี่ธาร พี่ธารเจ๋ง เสมอเลย ฮ้า ฮ้า ฮ้า” แม้ยังต้องนอนหอบหายใจทางปากแต่ก็ยังอดชมไม่ได้
“แน่นอนหละครับ เฟรม พี่เจ๋งกว่าไอ้ชลเป็นไหนๆ เป็นไงอยากตื่นเต้น สนุกมั้ยครับ เค้าว่าปิดตานี่จะรับรู้ความรู้สึกทางการสัมผัสได้ดีขึ้น สงสัยจะจริงแฮะ ครางลั่นขนาดนี้ เอาหละ รอบต่อไป เดี๋ยวมาทายกันว่าคนต่อไปจะเป็นใคร”
“ไม่เอาหละครับ มาทั้งพี่ที พี่ชลเลย เฟรมรับไหว แล้วเรื่องอะไรเฟรมจะปล่อยให้สองคนนั้นไปแอบสนุกกันเอง”
“คร้าบๆ แล้วแต่จะบัญชาคร้าบ” เสียงพี่ทีและพี่ชลตอบรับมา
“พี่ธาร เอาผ้าผูกตาออกเถอะ อ๊ะ” ทั้งพี่ชล พี่ที ต่างร่วมมือกันสร้างความสุขสันต์ให้กับร่างกายผมอย่างไม่รอช้า
“ผูกเอาไว้นั้นแหละ รู้สึกอย่างเดียวครับน้องเฟรม แต่แหมพวกพี่รึกะว่าจะหลอกน้องเฟรมซะหน่อยเชียว แล้วทำไมจำพวกพี่ได้ละครับ”
“แหม แค่ได้กลิ่นก็จำได้ละครับ อ๊า แต่แบบนี้ก็หนุกดีนะ โอ้วว พี่ชล ฮือมพี่ที อ๊า พี่ธารจ๋า” เสียงหวานออดอ้อนร้องเรียกอีกคนให้เข้ามาร่วมวงหรรษาซะด้วยกัน
“จ๋าเฟรม พี่ธารอยู่นี่จ้ะ” แล้วพี่ธารเข้ามาพัวพัน จนตอนนี้ไม่รู้ใครเป็นใครเพราะมันมั่วไปหมด แต่ก็เสียวถึงใจ
“วันนี้เฟรมขอแบบไม่มียั้งนะครับ ฉลองคบกันครบร้อยวัน ที่เฟรมเหมาพี่ทั้งสาม มาเป็นของเฟรมทั้งทีมาสนุกสุดเหวี่ยงกันดีกว่า”
“ได้เลยน้องเฟรม พวกพี่พร้องสนองเต็มที่ครับ” แล้วมหกรรมแย่งกันสร้างสุขก็เริ่มบรรเลง
“อ๋า พี่ชล อู้วว ซี๊ด พี่ที อ๊าวว โอ๊ววว พี่ธารร อ๊าาาา เฟรมเสียวครับ อ๊า ดี อือมดีโคตรๆ อ๊ายยย.....”
The end
เซริฟ ๆ เล็กเพื่อเรียกต่อมหื่น+ฮาของคนเขียนกลับมาก่อนนะคะ
หัวข้อ: เรื่องสั้นx[[#79 มะไฟ 05จบ]] p.58 x 07/07/59 (อ่าน 524461 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก