ูู^^
หกโมงเช้าวันพุธ ...
“อิ๋นจ๋า พี่ด้วงไปทำงานก่อนนะแล้วคืนนี้พี่ด้วงไม่ได้มานะครับที่รัก อิ๋นอยู่คนเดียวไปก่อนนะ แล้ววันจันทร์พี่จะมาหาใหม่ครับ” พี่ด้วงก้มลงหอมแก้มร่างเปลือยเปล่าที่มีผ้าห่มคลุมอย่างหมิ่นเหม่บนเตียงหนึ่งฟอด
“อื่อๆ ไปเหอะ” คนขี้เซาตอบรับงัวเงีย
คืนวันอาทิตย์ คืนวันจันทร์ คืนวันอังคารดวงทองหรือพี่ด้วงเป็นของน้องอิ๋น
ส่วนคืนวันพุธ และคืนวันพฤหัส พี่ด้วงจะกลายเป็นไอ้ด้วงในห้องของฉิว เมียที่ได้มาด้วยความบังเอิญเมาของไอ้ด้วงตั้งแต่วันเรียนจบ ฉิวเป็นเมียที่ไอ้ด้วงทิ้งไม่ได้เพราะไปปล้ำมันมากับมือ ทิ้งไม่ลงเพราะมันพ่วงตำแหน่งเพื่อนรักมาด้วย อยู่ด้วยกันมานานเป็นปีก็รักความดีของมัน ไปหาอาทิตย์ละสองสามวันเป็นปกติ จนมีน้องอิ๋นเข้ามาเพิ่มในห้องหัวใจ จะว่าเลวก็ยอมเพราะคนนั้นก็รักคนนี้ก็รักเลยจัดการแบ่งวันเป็นสัดส่วนทั้งที่ทั้งสองคนก็อยู่คอนโดเดียวกัน ทั้งผัวหลวงผัวน้อยเจอหน้ากันเป็นไม่ได้ กระโดดเข้าใส่แบบไม่มีใครยอมใครกันทุกที เรื่องมันแดงเอาเมื่อแอบคบน้องอิ๋นมาได้เดือนกว่าๆ เพราะมาป๊ะหน้ากันในลิฟ วันนั้นเล่นเอาลิฟแทบแตก ยังดีที่ทั้งคู่ไม่ใช่คนชอบหาเรื่อง เลยต่างคนต่างอยู่ แต่อย่าให้ได้บังเอิญเจอกันเชียว ยิ่งมีด้วงอยู่กึ่งกลางความแรงในการลงมือประทุษร้ายยิ่งหนักส่วนคนที่รับความเจ็บมีหรือจะพ้นคนกลางไปได้ ก็เมียรักทั้งสองนี่จะให้เจ็บได้ยังไง กว่าจะแยกกันได้เล่นเอาน่วมเลย ส่วนวันศุกร์ เสาร์ เป็นเวลาของก้วนเพื่อนรักนักบอลที่ฉิวยื่นไปลาออกอย่างไม่ให้เหตุผลไปเมื่อสามสี่เดือนก่อน ถามเท่าไหร่ก็ว่างานยุ่ง วันอาทิตย์ก็เป็นวันพักยาวอยู่บ้านของนายด้วง..............
เก้าโมงเช้าวันพุธ ห้องเดียวกันกันที่ด้วงเพิ่งออกไป ร่างสูงสมส่วนกำลังกดรหัส แล้วเปิดประตูเข้ามาด้านในห้อง
“อิ๋น อิ๋นครับ ตื่นยัง พี่ฉิวเอาของกินมาเผื่อด้วยฉิวเดินเข้าไปในส่วนครัวอย่างคุ้นเคย เดินไปมาเตรียมเอาอาหารจัดใส่จาน วางบนโต๊ะ เสียงประตูห้องนอนทางด้านหลังเปิดออกพร้อมร่างอิ๋นในชุดเสื้อคลุมอาบน้ำเดินเข้ามาสวมกอดฉิวจากด้านหลัง ฉิวหันกลับมากอดตอบ
“หือ เมียพี่หอมจัง” ฉิวบอกหลังหอมแก้มเนียนจนพอใจ .....................
เรื่องมันเกิดเพราะความเห็นอกเห็นใจกัน จากที่รู้ความจริงว่าใครเป็นใครก็ต่างจิกกัดกันทางสายตาและฝีปากอยู่เนืองๆ แต่ก็ไม่ใช่คนชอบหาเรื่องอยู่เป็นทุนเลยเลือกที่จะต่างคนต่างอยู่กันซะมากกว่า จนเมื่อสี่เดือนก่อน ฉิวไปเจออิ๋นเกือบถูกทำร้ายจากแฟนเก่า ด้วยอะไรดลใจก็ไม่รู้แน่เลยเข้าไปช่วย แล้วพามาทำแผลที่ห้องได้คุยกันปรับทุกข์กัน จนเลยเถิดเป็นนอนด้วยกัน จนกลายเป็นผัวเผลอเมื่อไหร่เป็นดอดไปหากันเป็นประจำ
“พี่ฉิว วันนี้อิ๋นเมื้อยเมื่อยหละ” อิ๋นอ้อนพร้อมส่งสายตาวิ้งๆ มาให้เมื่อย้ายจากโต๊ะกินข้าวมานั่งเล่นกันบนโซฟา
“พี่ฉิวนวดให้อิ๋นนะ พี่ฉิวนวดเก่งที่สุดเลยนะ นะ” ตอนนี้เอาหัวมาถูไถที่ต้นแขนฉิวอย่างน่ารัก
“เฮอะ เดี๋ยวคืนนี้พี่ฉิวก็เมื้อยเมื่อยน้องอิ๋นจะมานวดให้พี่ฉิวหรือเปล่าล่ะ” ฉิวแกล้งเอานิ้วจิ้มหัวอิ๋นให้ออกไปห่างๆ
“โธ่พี่ฉิวจริงๆ อิ๋นอยากไปช่วยนวดตอนพี่ด้วงอยู่ด้วยซะเลยจะได้รู้ดำรู้แดงกันไปเลย แต่พี่ฉิวนั้นแหละห้ามอิ๋นเอง”
“ก็พี่กลัวมันช็อคนี่ ตอนเราทะเลาะกันแย่งมันดูหน้ามันก็รู้ ว่ามันภูมิอกภูมิใจ ความเก่งกาจของมันเป็นบ้าเป็นหลังอยู่ แล้วถ้ามันรู้ว่าเราแกล้งทุบมันคนลสามะตุ้บสี่ตุ้บนั้นมันจะงอนเรามั้ยนะ”
“พี่ฉิวก็ห่วงแต่พี่ด้วงหนะแหละ” น้ำเสียงคนพูดติดจะงอนละ
“แหมอิ๋นจ๋า อย่างอนพี่เลยนะ พี่ออกจะอยากให้มันรู้จะตายเผื่อมันจะมาร่วมสังสรรค์กันเราสองคนไงล่ะ” อิ๋นหัวมามองตาโต
“เออ จริงด้วยพี่ฉิวงั้นเราจะทำไงดีให้พี่ด้วงมาร่วมวงไพบูลกับเราเร็วๆล่ะจะได้ไม่ต้อง รอตอนพี่ด้วงเผลออะ” อิ๋นรีบขบคิดอย่างบจริงจังทันที
“เอางี้มั้ยพี่ฉิว เราแกล้งปลอมเป็นผู้หวังดีแล้วโทรไปบอกดีมะว่าเราแอบมีกิ๊ก”
“เอาไว้ก่อนละกัน อิ๋นวันนี้นอนพักซะเอาเป็นวันศุกร์ค่อยมาช่วยกันคิดจริงจังดีกว่านะ” อิ๋นหันมายิ้มหวาน
“จะได้คิดแน่หรอพี่ฉิว วันศุกร์ที่ไร สุขกระจายทุกที เก็บกดจากที่โดนพี่ด้วงกดแล้วมาลงกะอิ๋นตลอด” อิ๋นค้อนน้อยๆส่งมาให้
“น่าๆ วันนี้นอนได้แล้ว ไม่ต้องมาทำหน้าน่ารักเลยเดี๋ยวพี่ก็อดใจไม่ไหวหรอก”
“ไอ้ด้วง โอ๊ยย เบา อือ ด้วงอ๊ะ ซี๊ดด อือ ด้วง ด้วง ฮืม อ๊า อู้ววว” ร่างสูงสมส่วนนอนคว่ำยกสะโพกสูงเพื่อรับแรงกระแทกจากคนด้านหลังมือจิกทึ้งผ้าปูที่อยู่ด้านล่างแน่น ส่งเสียงครางไม่ขาดปาก
“อ๊ะ อือ ฉิวครับ อ๊า อือ ที่รัก อ๊าวว อือม อ๊าาา” คนด้านบนครางยาวเป็นครั้งสุดท้ายก่อนฟุ๊บตัวลงทาบทับคนด้านร่างอย่างสิ้นเรี่ยวแรง มอบจูบอ่อนหวานเป็นอันดับสุดท้ายก่อนพลิกตัวลงด้านข้างแล้วหลับไป
“ไอ้ด้วง ตื่นไปทำงานทำการได้แล้ว ด้วง ไอ้ด้วง ไอ้ด้วงโว้ย” ฉิวปลุกคนขี้เซาให้ลืมตาไปทำงาน
“ฮื่ม ตื่นแล้ว แต่ขอนอนบิดอีกห้านาทีนะฉิว”
“ไอ้บ้าด้วง ไม่ต้องเลย นอนบิดต่อแกก็หลับหนะซิ ไม่เอาลุกเลย ลุก” ฉิวไม่ยอมเชื่อ ลากเอาจอมขี้เกียจลุกไปอาบน้ำจนได้
“ไม่เอา อะ ฉิวอาบให้ด้วงน้า น้า”
“อาบเองไปนั้นแหละคราวที่แล้วก็สายไปที ยังไม่เลิกนะ”
“น่ารับรองคราวนี้อาบอย่างเดียว จริงจริ้ง” ด้วงไม่ฟังเสียงลากฉิวเข้าห้องน้ำไปด้วยกันแล้ววันนั้นด้วงก็ไปทำงานสายอีกครั้ง
ค่ำนั้นด้วงกลับมาอย่าเหนื่อยอ่อนเลยได้แต่นอนคุยกัน
“ฉิว วันอาทิตย์ไปด้วยกันพวกไอ้รบมันนัดรวมตัว ที่ร้านเดิมตอนทุ่มตรง”
“ไม่ได้ว่ะมีงานเร่งวันจันทร์ต้องเอาแบบบ้านไปส่งเค้าสามแบบเป็นอย่างต่ำ นี่ยังไม่เสร็จซักแบบ นายไปคนเดียวเถอะ ฝากขอโทษไอ้พวกนั้นด้วยละกัน”
“เอางั้นหรอ แหมโผล่ไปนิดก็ยังดี นายหายหัวจนพวกมันถามหากันระงม นี่ถ้าไม่ใช่เมียคงคิดว่ามีแฟนแล้วลืมเพื่อนชัวร์”
“เพ้อเจ้อ นอนเลยนอน”
“คร๊าบ นอนคร๊าบ”
“พี่ฉิวกินข้าวก่อนค่อยทำงานต่อ” อิ๋นเรียกฉิวกินข้าวเย็นหลังจากที่ฉิวเร่งงานให้เสร็จจะได้มีเวลาอยู่กับอิ๋นอย่างสบายใจ
“กินก่อนก็ได้ แต่พี่ปวดมืออะ อิ๋นป้อนพี่นะ” อิ๋นค้อนให้แต่ก็จับช้อนตักยื่นให้อย่างไม่อิดออด
“ใกล้เสร็จแล้วหรอ เห็นเร่งปั่นยิกเลย”
“เกือบแล้ว โต้รุ่งคืนนี้ก็เรียบร้อย” ฉิวตอบไปคี้ยวข้าวไป
“ไม่นอนก่อนแล้วพรุ่งนี้ค่อยทำ”
“ไฟมันติดแล้วรีบทำให้เสร็จซะดีกว่าพรุ่งนี้กับวันอาทิตย์จะได้มีเวลาอยู่กับอิ๋นเต็มที่ไง”
“เฮอะ ก็ไม่ได้หนีไปไหนอยู่แล้ว ไม่รู้จะรีบทำไม”
บ่ายวันอาทิตย์ที่สงบสุขมีร่างเปล่าเปลือยของชายสองคนนอนกอดก่ายกัน ด้วงมาหาฉิวโดยที่ฉิวกับอิ๋นไม่ต้องหาแผนใดๆ มาใช้ และกำลังอึ้งกับภาพที่เห็น ตอนนี้ด้วงยืนอยู่ข้างเตียงสมองจินตนาการภาพทั้งสองคนบิดเร่า ครางลั่นเอย่างเสียวซ่านเหมือนตอนที่อยู่ด้านบน
“อือม จะร้อนแรงกันแค่ไหนนะ” ก่อนจะนึกได้ว่าทั้งสองคนนี่เป็นเมียที่รักของเค้าที่ปกติกัดกันจะเป็นจะตาย
“ฉิว อิ๋น เอหรือว่าตีกันจนเสื้อผ้าหลุดลุ่ยวะเนี่ย” ด้วงเรียกคนนอนหลับเสียงเบา
“ฉิว” ดังขึ้นมาหน่อย
“อิ๋น อิ๋น” อันนี้มีเขย่าเสริม
“อือม พี่ฉิว อิ๋นขอนอนก่อนนะ” อิ่นบ่นแต่ไม่ได้ลืมตา
“อันนี้คงไม่ได้ตีกันจนสลบแน่” ด้วงพึมพำเบาๆ และด้วยความเกรงใจเป็นทุน ด้วงเลยเดินออกไปรอนอกห้อง จนเย็น ประตูห้องนอนก็เปิดออก คนทั้งคู่เดินนัวเนียกันออกมา เจอเข้ากับบุคคลที่สามนั่งรออยู่
“ไง เหนื่อยกันหนักเลยเนอะ” ด้วงทัก เรียบๆ หลังจากมีเวลานั่งถามตัวเองอยู่นานว่าจะโกระหรือจะทำไงดี ก่อนที่จะได้คำตอบให้กับตัวเอง
“อ้าวด้วง”
“พี่ด้วง”
“เออ เราเอง ฉิว อิ๋น มันเป็นอย่างงี้มานานยัง” แกล้งด้วงถามเสียงเย็น ทั้งที่ใจกลัวว่าเมียทั้งสองจะตีจาก
“สามสี่เดือน” ฉิวตอบหน้าตาย
“เฮ้ย อย่างงี้ได้ไง นายเป็นเมียเรานะฉิว พวกนายจะเขี่ยเราทิ้งหรือไง” ด้วงท้วง และในใจก็ร้องว่านายต้องเป็นเมียเราต่อไป
“เฮ้อ ฉิวก็บอกด้วงแล้วไงว่าฉิวเป็นเมียด้วงแค่คนเดียว แต่ฉิวก็เป็นผัวอิ๋น ไงพอใจยัง” แม้จะยังมึนๆ กับคำตอบแต่ความสงสัยมันมากกว่า
“แต่นายสองคนไม่เคยพูดดีกันแล้วมันจะเป็นอย่างงี้ได้ไง เชื่อไม่ลงว่ะ”
“แหมม พี่ด้วง ไม่เคยได้ยินหรือไงว่าผัวเมียยิ่งทะเลาะยิ่งแนบแน่น นี่ถ้าอิ๋นเป็นแมลงหวีคงคลอดลูกวันละหลายรอบ” หืองี้ลูกพี่มิเต็มเมืองหรือไง
“อิ๋นแมลงหวีมันท้องวันเดียวหรอ” ฉิวถามอย่างสงสัย
“ไม่รู้หรอที่รัก แต่เค้าว่ายิ่งตัวใหญ่ก็ยิ่งนานเลยนึกว่าแมลงหวีมันคงอึ๊บปุ๊บคลอดปั๊บหนะ” ฉิวคิดตามก่อนจะพึมพำออกมา
“อะจึ๋กปุ๊บคลอดปั๊บ ฮื่ม.. งั้นแค่วันเดียวลูกเรามิยั้วเยี้ยหรือนี่” ฉิวพึมพำเบาก่อนส่งสายตาลามกให้อิ๋น
“พี่ฉิวบ้า” ฉิวกับอิ๋นสร้างโลกส่วนตัว กระจุ๋งกระจิ๋งกันสองคนแล้วเดินกลับไปนอนลงอ้าซ่าบนเตียงเตรียมสร้างลูกแมลงหวีต่อ ก่อนที่ฉิวจะอิ๋นไปยังหันไปหาด้วงบอกอย่างยั่วเย้า
“ด้วงไม่รีบไปเดี๋ยวไอ้พวกนั้นก็โทรมาตามหรอก รีบไปเหอะ เราแค่สองคนก็สนุกกันเองได้” ฉิวพูดพาต่อมจิ้นด้วงพุ่งกระฉูด ก่อนจะตามอิ๋น ไปที่เตียง นีวเนียกันแบบไม่สนใจคนยืนมอง
“อย่างงี้มันยั่วกันนี่หว่า” ด้วงยิ้มหน้าบานว่าไม่โดนเมียทิ้งแถมยังมีเรื่องสนุกมากกว่าก่อนรออยู่ แล้วเรื่องอะไรจะทิ้งเมียไปหาเพื่อนให้เสียของกัน ว่าแล้วก็หยิบปิดโทรศัพท์มากดส่งข้อความ แล้วตามรีบกระโจนตามเมียรักทั้งสองไปในทันที
“ที่รักจ๋าผัวมาแล้วจ้ะ .....”
...................
........
...
..
.
:by e2:
ช่วงก่อนก็หายไปนานอยู่ คิดถึงคนอ่านเหมือนกัน แต่เครื่อคอมต่อเนทไม่ได้เลย ตั้งนานกว่าจะรู้ว่าเพราะแอนตี้ไวรัสที่ลงไปใหม่มันบล็อกทุกเว็บเลย พอหายก็ติดฝน แถมต่อด้วยความสนุกสนานจากการวิดน้ำออกจากบ้านเลยกว่าจะได้มีเวลาแต่ง
ต่อไปก็หวังว่าจะมีงานเข้ามาอย่างต่อเนื่องทำไม่หวาดไหวแต่ยังหัวแล่นมาแต่งเรื่องต่อไปให้ทุกคนได้อ่านแบบไม่หายศีรษะไปนานๆ อีกค่ะ
หัวข้อ: เรื่องสั้นx[[#79 มะไฟ 05จบ]] p.58 x 07/07/59 (อ่าน 524358 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก