สวัสดีค่ะ คนอ่าน ห่างหายไปนานอีกละ ไปอ่านกันเลยดีกว่าค่ะ
“สัน วันนี้ไม่ไปไหนหรอ” เพื่อนรวมงานถามมาจากโต๊ะตรงข้ามหลังกลับจากกินข้าวเที่ยงก็ยังเห็นสันนั่งหลังขดหลังแข็งทำงานอย่างเร่งรีบไปกินข้าวกล่องไป
“ไม่ครับ วันนี้ต้องรีบเคลียงาน พรุ่งนี้ที่บ้านเค้าจะไปทำบุญกันค้างสามวันสี่คืน”
“ที่ไหนครับ”
“ที่เกาะในทะเล อ๊ะ เราจำชื่อไม่ได้”
“สันครับบ เอ้อ ตอบเหมือนไม่ตอบคราวหลังบอกแค่จำไม่ได้ก็พอนะ” สันแค่ส่งยิ้มแหยๆตอบกลับมาเพราะข้าวเต็มปาก
.
.
ตีสี่เกือบๆตีห้า
“แม่ครับใครไปกับเราบ้างครับ สันไม่ชอบคนเยอะๆ เลย” สันกอดแขนแม่อย่ารักใคร่พร้อมพูดเสียงออดอ้อน
“อ๋อ ก็มีแค่บ้านน้าศร กับบ้านเพื่อนเค้ารวมแล้วก็ เจ็ดแปดคนแค่นั้นแหละลูก พอดีน้าศรเค้าจะไปแก้บนส่วนเพื่อนเค้าจะพาลูกไปบน เพราะเห็นน้าศรเค้าว่าศักดิสิทธิมาก โดยเฉพาะเรื่องคู่นะ สันก็บนขอไว้มั่งสิลูกแม่จะได้หายห่วงเราซะที”
“ไรอะครับแม่ เบื่อสันแล้วหรอ” สันแกล้งงอน
“ไม่ใช่อย่างงั้นลูก แม่อยากให้ลูกมีเพื่อนเผื่อแม่เป็นอะไรไป” สันเอียงตัวเอาหัวซบลงที่ไหลบอบบางของแม่
“โหแม่ครับ แม่ยังสาวยังสวย แม่ยังอยู่กับสันไปอีกนานนครับ มาสันว่าเรายกของไปรอน้าศรกันดีกว่าครับ” สันช่วยแม่ยกตระกล้าใส่ของทำบุญและของกินไปรอขึ้นรถที่หน้าบ้านเพราะใกล้ถึงเวลานัดเต็มที่ รถตู้คันหรูคลานมาจอดแทบเท้าสองแม่ลูกน้าศรเปิดประตูลงมารับ
“สวัสดีค่ะพี่ศรี”
“สวัสดีครับน้าศร”
“สันลูก ไม่ได้เจอนานเลย นี่มาแค่ส่งหรือไปด้วยล่ะเราไม่รู้รถเต็มหรือเปล่านะ” สันทำหน้างง อ้าวไหนแม่ว่าบอกน้าศรแล้วไงหว่า
“แหมน้าล้อเล่น เราขึ้นไปนั่งเบาะหลังเลยจ้ะ สาวๆเค้าจะคุยกัน” คนขับรถที่ดูท่าทางไม่น่าจะเป็นคนขับรถลงมารับของ ก่อนจะได้ผละเอาของไปเก็บ น้าศรก็ชิงแนะนำขึ้นก่อน
“โอ๊ตจ๊ะนี่ป้าศรี กับสันนะ เป็นผู้โดยสารชุดสุดท้ายของทริปนี้จ้ะ” โอ๊ตยกมือไหว้อย่างงาม ก่อนหันมาพยักหน้าทักทายสัน ซึ่งสันก็พยักหน้าตอบ ก่อนจะโดนต้อนขึ้นรถ
“ ใครจ้ะศรหน้าคุ้นแต่พี่นึกไม่ออก” เสียง แม่ถามน้าศรเบาๆ
“อ๋อ ตาโอ๊ตหลานพี่สมพงษ์ไงพี่ศรี ศรไปขอให้มาช่วยขับรถให้”
“เสี่ยสมพงษ์หนะ หรอ ลูกของพลใช่มั้ยศร ฮื้อ พูดแล้วคิดถึงไม่น่าอายุสั้น ดูซิลูกโตจนจำไม่ได้ โอ๊ตนี่คนลองใช่มั้ย แก่เดือนกว่าสันไม่กี่มากน้อย.....” แล้วเสียงคุยสัพเพเหระของสาวเหลือน้อยจากเบาะด้านหน้าก็ยังดังกันต่อไป ช่างผิดกับเบาะแถวหลังสุดเสียนี่กระไร เบาะด้านหลังสุดอันประกอบไปด้วย สันที่เลือกนั่งริมหน้าต่างด้านซ้าย กับอีกคนที่ใส่เสื้อมีฮูดครุมทับหมวกแก๊ปอีกที่จนมองไม่เห็นหน้านอกจากปากอิ่มแดงสด จับจองฝั่งด้านขวาชิดหน้าต่างอีกด้าน ต่างคนต่างมีเฮดโฟนปิดหูแยกย้ายกันนอนที่ใครที่มันไปตามเรื่อง
.
.
และแล้วก็ผลาญเวลาไปสามชั่วโมงด้วยการนอนก่อนจะมาถึงท่าเรือ
วัดที่น้าศรพามาเลี้ยงเพลพระ ก่อนจะข้ามไปเกาะอยู่ด้านตรงข้ามกับท่าเรือพอดี เป็นวัดที่อยู่ติดกับเขา ต้องเดินขึ้นเขาไปไม่ไกลมากขึ้นถึงวัดได้เหยียดแข้งเหยียดขาพักผ่อนก่อนมาช่วยแม่เตรียมของถวายพระทำบุญกันเสร็จน้าศรก็ต้อนคณะลูกทัวร์ให้เดินออกจากวัดแยกไปด้านขวาขึ้นเขาไปอีกหน่อยก็เป็นที่ตั้งของศาลขาดใหญ่มีพวงมาลัยเต็มจนล้น กลิ่นธูปควันเทียนคลุ้งไปทั่ว
“เอ้า นะคะคณะลูกทัวร์ทั้งหลาย ที่นี่ศักดิสิทธิมากค่ะ ใครจะขอจะบนอะไรก็ตั้งจิตกันให้ดีๆ นะ อ้อโดยเฉพาะคนโสดต้องรีบเลยนะคะการันตรีเพราะสำเร็จมาหลายรายแล้วค่ะ อ้อ อ้อ ของแก้บนที่ได้รับความนิยมนะคะ หัวหมูหัว ไก่หนึ่งตัว เหล้าหนึ่งขวดค่ะ เอาหละค่ะ เราเข้าไปไหว้ข้างในกันเลยนะคะ” น้าศรบอกกับทุกคนที่มาก่อนจะพาเข้าไปศักการะกันด้านใน
‘หือ หัวหมู แค่คิดก็สงสารละ ลองแปลกๆ บ้างดีกว่าเผื่อเจ้าท่านจะชอบ อื่ม เอาอะไรดีน้า จากหัวหมูก็เป็น หมูกรอบ ไก่ตัวก็เอาเป็น ..เป็นเป็ดย่าง ส่วนเหล้าใครต่อใครเค้าคงบนเหล้าพื้นๆ ฟลอๆ งั้นเอาเป็น อันนั้นเลยละกัน’
“เจ้าประคู้ณ ขอให้ลูกช้างมีคู่กับเค้าซักที่เถิ้ดด ขอคนดีๆ ที่พร้อมจะรักผมและเข้ากับแม่ผมได้ ให้มีผ่านเข้ามาในชิวิตซักที่ ถ้าได้อย่างที่ขอลูกช้างจะถวาย หมูกรอบ เป็ดย่างเอ็มเอ็มจานใหญ่พร้อมแอบโซลุทขวดใหญ่ เลยครับเจ้าประคู้ณ สาธุ” อิอิ ถ้าท่านอยากรู้ว่าไอ้แอบที่ว่านี่เป็นไงก็ขอให้ลูกช้างสมหวังแล้วจะเอามาถวายให้ได้ลอง
เมี่อขอพรกับถ้วนทั่วก็ได้เวลาเดินทางข้ามน้ำไปยังเกาะกึ่งๆส่วนตัวที่เป็นที่พัก เรือที่มารับเป็นของรีสอร์ท ใช้เวลาเดินทางเกือบๆสามชั่วโมง ขึ้นเรือตอนเที่ยง กินอาหารบนเรือเกือบบ่ายสามกว่าจะถึง ช่วงเวลาตอนนี้เลยเป็นช่วงการแนะนำตัวผู้ร่วมชะตากรรมเอ้ยร่วมทริปบุญกุศลครั้งนี้
“เด็กที่สุดในการเดินทางนี้มีกันสามคนเป็นชายล้วน ที่มาช่วยให้สาวอย่างพวกเรากระชุ่มกระชวย ก็มีโอ๊ต นะคะ หลานเสี่ยสมพงษ์เจ้าของรถที่ให้เรายืมมาใช้ในการเดินทางครั้งนี้ พอได้รถศรเลยขอคนขับซะด้วย” โอ๊ตเป็นคนสูง ตัวหนาแต่แข็งแรงดูสมส่วน ผิวสีแทนเนียนๆ เป็นหุ่นที่ผมหลงใหลอยากจะมีแต่ขี้เกียจเกินกว่าจะทำ ยกมือไหว้สาวเหลือน้อยทั้งหลายไปรอบๆ
“คุณลุงฝากให้มาดูแลคุณน้าๆทุกท่านหนะครับ” เสียงนุ่มทุ้มแค่ได้ยินก็แทบละลายวุ้ย กล่าวอย่างสบาย สาวเหลือน้อยยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กันทั่วหน้า
“ ส่วนนี่สันลูกชายพี่ศรีค่ะ” ผมยกมือชูให้ทุกคนเห็นก่อนลดมือลงไหว้กราดรอบวงเหมือนโอ๊ต ผมตัวสูงร้อยเจ็ดสิบแต่ติดจะผอมหน่อยเพราะชอบทำงานจนลืมกินแถมไม่ชอบไปฟิตเนสกะใครเค้า
“แล้วก็น้องปอค่ะ” ปอลุกขึ้นไหว้กราด รวมถึงผมกับโอ๊ตด้วย ปอสูงพอร้อยเจ็ดสิบกว่าสูงกว่าผมหน่อย ตัวขาวจั๊ว ไม่รู้มันไม่เคยโดนแดดหรือไงกัน ขนาดผมที่ทำงานอยู่แต่ในห้องแอร์วันๆแทบไม่เจอแดดยังขาวสู้มันไม่ได้เลย ปากแดงจนน่าอิจฉาแถมน่าจูบ เห็นโอ๊ตชอบแอบมองอยู่บ่อยๆ
“น้องปอมากับคุณป้อมแล้วก็คุณปลาย เป็นน้องสุดท้องลูกหลงของบ้านเพิ่งเรียนจบป. ตรีมาหมาดๆ เอ๊าะสุดในสามคนเอ่อหรือจะเรียกว่าเอ๊าะสุดในทริปครั้งนี้ก็ว่าได้ค่ะ สาวน้อยสาวมากคนไหนอยากจะจับจองไว้ให้ลูกหลานสาวๆ หรืออยากให้หลานๆช่วยเหลืออะไรก็เรียกใช้กันได้นะคะศรไม่หวงแต่ต้องถามคุณแม่คุณพี่ที่มาคุมกันเอาเองว่าหวงมั้ย” คำหยอดส่งท้ายเรียกเสียงเฮฮาได้พอสมควร
เมื่อทำความรู้จักกันเป็นที่เรียบร้อย พวกสาวก็เริ่มจับกลุ่มเม้าส์กันอย่างออกรส ปล่อยสามหนุ่มทำความรู้จักกันพอหอมปากหอมคอก่อนไปปลีกวิเวกทางใครทางมันแต่อาจจะเป็นผมคนเดียวมั้งที่ปลีกวิเวกเพราะดูเหมือนโอ๊ตกับปอคุ้นเคยกันได้เร็ว เห็นเดินหายไปด้วยกันจนเรือเทียบท่า วันนี้ต่างคนต่างเหนื่อยจากการเดินทางเมื่อถึงที่พักก็ต่างคนต่างแยกย้าย
.
.
“ลูกสัน ลูกสัน แม่จะมาถามว่าเราจะข้ามไปเกาะฝั่งโน้นกับปอกับโอ๊ตเค้าด้วยมั้ยลูกแม่เห็นเค้าเตรียมตัวกันแล้วนะจ๊ะ”
“ไปครับแม่ ปอกับโอ๊ตชวนสันไว้แล้ว ต้องเตรียมอะไรหรือครับ แค่ข้ามเกาะไปเย็นก็กลับ”
อ้าวก็มันต้องไปค้างคืนฝั่งโน้นไม่ใช่หรือลูก น้าศรบอกว่าทางมันไกลต้องข้ามเขาไป เดินไปเดินกลับไม่ไหวหรอกลูก เหนื่อยตาย แล้วถ้ากลับมาค่ำๆ จะเดินกันยังไง ไป ไป ไปเตรียมของเดี๋ยวแม่ไปบอกเค้าให้รอ”
“ไม่ต้องหรอกมั้งแม่ ไปมันอย่างงี้แหละเอาผ้าเช็ดตัวไปผืนก็พอแล้ว ของกินก็เตรียมไปแล้ว พรุ่งนี้กลับมาค่อยอาบน้ำ สันไปนะแม่พรุ่งนี้เจอกันครับ อ้อ คืนนี้อย่าเกะกันจนไม่มีเสียงนะครับ รักแม่ครับ” สันหอมแก้มซ้าย ขวาแม่ก่อนเดินไปหาปอกะโอ๊ตที่ยืนรออยู่...
.
.
.
“แฮ็ก แฮ็ก..ก...ก” เสียงหอบหายใจของผมคงดังไปไม่ถึงสองคนที่เดินนำไปด้านหน้า ‘เอี้ยครับ ขึ้นเขามาก็แล้ว ลงเขาก็แล้ว เดินจนจะคลานอยู่แล้วยังไม่ถึงซักทีครับ นี่มันเขากี่ลูกกัน คนที่รีสอร์ทก็บอกข้ามเขาลูกเดียวก็ถึง ทำม้ายทำไมมันยังไม่ถึงอีกครับเนี่ย’ อันนี้คิดในใจนะครับไม่มีแรงบ่นหรอกเพราะแค่หายใจยังจะไม่ทันเอาแล้ว ขณะที่ผมกำลังจะหมดแรงนั่งพับลงกับพื้นก็มีมือมาฉุดแขนผมไว้
“เหนื่อยมากเลยหรอ” โอ๊ตถาม
“อือ...มา..ก” เสียงกระท่อนกระแท่น ของผมตอบบออกไป
“ทนหน่อยนะ ข้างหน้านั้นมีที่ให้นั่งพัก วิวสวย จะได้นั่งสบายๆ” ผมได้แต่พยักหน้าให้โอ๊ตพยุงกึ่งลากไปพออยู่ใกล้ๆ แบบนี้ผมสูแค่ติ่งหูโอ๊ตเองหรือนี่
.
.
“โอ้ววว สวย จริงซะด้วย” ด้านหน้าที่มองเห็นเป็นทะเลสีครามกว้างใหญ่ ระยิบระยับไปหมด มันสวยจนอยากจะวิ่งเข้าใส่ แต่ติดที่ผมยังยืนมองมันจากบนเขาอยู่ ที่พักที่โอ๊ตบอกเป็นเฉลียงไม้เนื้อแข็งที่ทำไว้เป็นจุดชมวิว เหมือนถ้าเราผ่านนรกมาได้เราก็จะได้เห็นสวรรค์อยู่ตรงหน้า แต่สำหรับคนอื่นที่เป็นอย่างผมคงถอดใจหันหลังกลับตั้งแต่ช่วงปีนเชือกไต่ขึ้นเขาแล้วหละครับ เมื่อมาถึงเฉลียงไม้ได้ผมก็นอนแผ่อย่างหมดแรงเอาจริงๆ
.
.
“...นะมึง” ขณะเคลิ้มเกือบหลับ เสียงปอที่เดินกลับมาจากทางไหนไม่รู้พูด
“หือ ปอว่าไงนะ” ประโยคนี้ทำเอาผมต้องลืมตามามองว่าปอพูดกับผมหรือเปล่า
“ไม่มีอะไรครับ จะไหวมั้ยครับ จะได้ไปต่อกัน ลงไปข้างล่างทะเลน่าเล่นมากเลยนะครับพี่สัน”
“อื่อ ไปกันเลยก็ได้ อยากเล่นทะเลเต็มทีละเหมือนกัน” เมื่อผมลุกขึ้นโอ๊ตก็ลุกตาม ปอเดินนำเพราะคงเดินไปสำรวจไว้ก่อนแล้ว หาดส่วนตัวเวิ้งว้าง ร้างผู้คน หาดทรายสีขาวทอดยาวเป็นรูปครึ่งวงกลม กับน้ำทะเลสีคราม เมื่อลงมาถึงได้ผมก็ถอดเสื้อผ้าเหลือแต่บ็อกเซอขาสั้นวิ่งตัวปลิวลงทะเลเป็นคนแรก ดำผุดดำว่ายได้ซักพักไม่เห็นมีใครตามลงมา พอมองกลับไปก็เห็น โอ๊ตหอบหิ้วเอากระเป๋ากับกองเสื้อผ้าผมเดินดิ่งไปที่ศาลา เอ่อ จะเรียกศาลาได้มั้ยนะเพราะ มันเหมือนศาลาสี่เหลี่ยมมีฝากั้นสูงแค่เอวสามด้านยกสูงจากพื้นพอให้นั่งห้อยขาได้ ด้านที่หันออกทะเลเปิดโล่ง ทำจากไม้เนื้อแข็งแบบเดียวกันกับเฉลียงชมวิว งั้นเรียกว่าบ้านดีกว่าจะได้ไม่งง เห็นปอกับโอ๊ตเอาอาหารออกมาใส่จาน เตรียมกันมาเพียบ รู้สึกระอายใจนิดๆ เลยต้องขึ้นจากน้ำไปช่วยซะหน่อยดีกว่า
“อ้าวขึ้นแล้วหรอ ว่าจะตามไปซักหน่อย”โอ๊ตหันมาเห็นพอดี
“ก็เห็นจัดของกันเลยว่าจะมาช่วย” ตอบไปก็หยิบผ้าเช็ดตัวในกระเป๋าไปด้วย พอได้ก็เอามาพันช่วงล่างไว้หมิ่นๆ
“ไม่เป็นไรหรอกครับพี่สัน ไปเล่นต่อก็ได้นี่ก็เสร็จแล้วเดี๋ยวเปลี่ยนชุดแล้วจะตามไปเล่นด้วยเหมือนกัน อ๊ะ หิวหรือเปล่าครับพี่สันกินก่อนก็ได้นะ เดี๋ยวลงไปเล่นน้ำกัน” ปอจัดแจงเอาจานเอาช้อนมานำเสนอ หิวขนาดนี้ใครล่ะจะปฏิเสธ
“ขอบใจครับปอ พี่หิวพอดีเลย” หนังท้องตึงหนังตามันก็หย่อน เป็นธรรมดา เลยเลื้อยไปนอนย่อยตรงมุมฝาด้านนึงไม่ให้เกะกะคนอื่น
.
.
ตื่นมาอีกทีก็เย็นแล้ว มีผ้าบาติกผืนบางของใครก็ไม่รู้คลุมตัวอยู่
“อ้าวตื่นแล้วหรอ ว่าจะมาปลุกซะหน่อย ไป ไปเล่นน้ำกัน” โอ๊ตเดินมาจากดด้านข้างบ้านฝั่งที่ผมนอนอยู่ ชะโงกไปดูเห็นมีเปลผูกไว้ที่ต้นไม้ มองไปอีกด้านปอนั่งอ่านหนังสืออยู่ใต้ต้นไม้ กำลังหันมามองทางผมกับโอ๊ตอยู่พอดี
“ไปสิ” ผมลุกยืนเอาผ้าบาติกพับวางไว้ด้านข้าง ปลดผ้าเช็ดตัวออก
“เฮ้ยย” จะไม่ให้ร้องได้ไงก็ข้างในมันโล่งโจ้งเลยนี่ มือที่กางผ้าเช็ดตัวอยู่หุบฉับ พร้อมได้ยินเสียงหัวเราะมาตามลม เลยหันไปมองทั้งสองคนเลิกลัก
“มันเปียก ปอเลยถอดออกให้เดี๋ยวจะเป็นปอดปวมไปซะก่อน” ปอรีบอธิบาย
“อะ ขะ ขอบใจ ...” ผมคงทำหน้าเหลอหลาเกินไปปอเลยชี้ไปที่ฝากั้นด้านหลังผมถึงได้เห็นว่าเจ้ากางเกงตัวน้อยของผมมันไปห้อยโตงเตงอยู่ตรงนั้นนั้นเอง
.
.
หลังจากเล่นน้ำจนเหนื่อย ก็กลับขึ้นมากินของที่เตรียมมากันอีกรอบ แต่ฟ้าเริ่มมืดแล้วเราะพระอาทิตย์ตกลงน้ำไปได้เกือบทั้งดวงแล้ว มันทำเอาผมนึกขึ้นได้ว่าไม่ได้เตรียมไฟมาเผื่อด้วย แต่แหม เค้าสองคนช่างรอบครบซะจริง เตรียมมาครบเลยครับ ตอนนี้ฟ้ามืดสนิท แต่บ้านน้อยของเราสามคนมีแสงสว่างตามแรงเทียนที่มีอยู่สองเล่มอ้วน ที่จุดอยู่คนละมุมบ้าน ลมพัดแรงตลอด ทำเอาเทียนวูบไหวตลอดเวลาแม้จะเอากระเป๋าของเราไปกองสุมกันลมให้แล้วก็ตาม ผมนุ่งผ้าบาติกเปลือยอกผอม นั่งเอนๆ มองเงาวูบวาบมันได้บรรยากาศงามๆ ไปอีกแบบ
“ทำไมเอาเทียนหอมมาล่ะ” ผมตั้งคำถามทำลายความเงียบ
“ที่รีสอร์ทมีแต่เทียนแบบนี้หนะ” โอ๊ตเป็นคนตอบ แล้วบ้านก็ตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง ตอนนี้ได้ยินสียงลมและคลื่น อยู่ตลอดเวลา ผมสังเกตปอกับโอ๊ตชอบแอบมองกันแปลกๆ ซวยหละ หรือผมมาเป็นก้างขวางคอใครหรือเปล่าเนี่ย
“เดี๋ยวผมขอไปนอนเปลเล่นนะ” ผมคว้าโทรศัพท์กับเฮดไฟนรีบลุกโดดลงจากบ้านไปอย่างรวดเร็ว นอนลงที่เปล บรรยากาศน่าหลับแต่ก็ไม่เพราะเมื่อบ่ายนอนไปนานเหมือนกัน ได้ยินแต่เสียงลมเสียงคลื่น คนบนบ้านจะเป็นไงบ้างนะ ช่างเถอะผมเอาหูฟังปิดหูเปิดเพลงฟังไป แกล้งหลับตาไปเรื่อยเผื่อจะหลับ จนมาตื่นอีกครั้งเพราะยุงมันรุมเหลือเกิน มองไปในบ้านก็เห็นแต่แสงสลัวๆ
“ก็นานแล้วนะครับ คงนอนกันหมดแล้วหละ” เมื่อปลุกปลอบตัวเองเรียบร้อยก็ย่องไปด้านข้างบ้านแอบไปเหล่เห็นปอกับโอ๊ตนอนหลับไปแล้วในมุ้งหลับใหญ่ที่นอนได้สี่ซ้าห้าคนได้เทียนที่จุดอยู่ก็ถูกดับไปเล่มนึง ผมเลยค่อยๆๆย่องมุดเข้ามุ้งไปนอน โอ๊ตกับปอ เหลือที่ตรงกลางไว้ให้ผมได้ล้มตัวลง
“แหงะ แล้วจะหลับหรือเรา” กราบพระก่อนนอนแบบที่ทำเป็นกิจวัต นอนพลิกไปพลิกมาได้พักนึงกำลังเคลิ้ม อยู่ก็มีมือมาขยุกขยิกอยู่แถวกลางตัว
“อะ..” ก่อนที่ผมจะได้ร้องอะไรไปมากกว่านั้นมืออีกข้างของโอ๊ตก็ปิดปากผมซะสนิท
“ชู่ว” โอ๊ตกระซิบที่ข้างหูทำเอาผมขนลุกเลย
โอ๊ตขยับมาชิดจากทางด้านหลัง มือข้างนึงปิดอยู่ที่ปากผมอีกมือก็เลื่อนลงไปปลดผ้าที่พันตัวผมอยู่ออก
“ให้รอตั้งนาน นึกว่าจะเสียเที่ยวซะแล้ว” เสียงเบากระซิบที่ข้างหูกับลมเบาที่เป่ารดทำเอาเสียวสะท้านแรงอยากจะดิ้นหายวับ แถมมือช่ำชองของโอ๊ตยังชักพาให้ผมเคลิ้มไปอย่างกู่ไม่กลับเสียงครางของผมไม่ได้ดังไปกว่าเสียงอือ อือ เพราะมืออีกข้างที่ปิดปากผมไว้ หลังจากช่วยให้ผมปลดปล่อยไปเรียบร้อย
“ตาโอ๊ตบ้างนะ” เสียงทุ้มๆ กระซิบที่ข้างหูให้สยิวอีกครั้ง หือ ตาโอ๊ต เค้าคงหมายความว่าให้ผมช่วยเค้าหละมั้ง ผมกำลังจะยื่นมือไปช่วยเค้า ตอนนั้นเค้าก็จับหน้าผมให้หันกลับไปรับจูบที่ดูดดื่มจนเกินรับไหวของคนที่เพิ่มจะมีจูบแรกกับใครเค้า โอ๊ตจูบจนพอใจก่อนที่จะปล่อยให้ผมได้มีโอกาสหายใจหายคอ มือที่เพิ่งช่วยให้ผมเสร็จสมไปเริ่มมาป้วนเปี้ยนอยู่ที่ก้นผม “อ๊ะ”แค่เสียงหลุดรอดออกมาเบาโอ๊ตก็เอามือมาปิดปากผมทันที
“ชู่วว เบาครับเดียวปอตื่น” อ๊าวว พูดอย่างเดียวก็ได้อย่าเป่าลมเข้าหูกันสิแค่นี้ก็เสียวจนแทบทะลักแล้ว มือที่ส่งมาสำรวจประตูหลังผมมันทำหน้าที่ของมันอย่างชำนานทาง เล่นเอาผมได้แต่ครางอือ อา น้ำลายเยิ้มอยู่กับมือที่ปิดปากผมเอาไว้แน่น มันนำร่องเบิกทางให้ท่อนขนาดไม่ใช่เล็กอย่างชำนาน แต่เจ้าของช่องทางไม่ได้ชำนานด้วยนี่สิกว่าจะผ่านมาได้ผมก็แทบตายหละครับ ในท่านอนตะแคงที่มีโอ๊ตนอนซ้อนหลังอยู่ โอ๊ตเอามือยกขาผมขึ้นเอามือข้างนั้นมากอบกุมเจ้าน้องชายผมอีกครั้งค่อยรูดปลุกอารมย์ช้าๆ เบาๆ พร้องทั้งสะโพกก็ค่อยกดดันเจ้าท่อนเนื้อที่จ่อทางด้านหลังเข้ามาอย่างช้าๆ แต่มันยากเหลือเกินกว่ามันจะแทรกผ่านเข้ามาได้ที่ละนิด
“อื้ออ อื๊ออ อู๊ออ อือออ อะ อุ อื้อ อื้อ อืออฮืออ” ผมทั้งขู่ทั้งคำรามอยู่กับมือของโอ๊ตอย่างอดกลั้นต่อความเจ็บแสนเจ็บจนขาสั่นระริก น้ำตาไหลเป็นทาง แต่หลังความเจ็บแสนสาหัส กลับเป็นความเสียวสะท้าน มัวเมาจนหลงระเริงไปกับมันได้อย่างง่ายดาย โอ๊ตเร่งเครื่องจากช้าๆ เน้นๆ ก่อนจะเร็วขึ้นจนผมต้องจิกมือเข้ากับแขนที่รัดอยู่กับตัวผมอย่างเผลอไผล
“โอ๊ต อืออ โอ๊อออ อ๊ะ อา ออ อ “เสียงที่ดังรอดมือหนาออกมาแม้ฟังไม่ได้ศัพท์ แต่มันกลับไปกระตุ้นจุดกระสันของคนฟังเข้าอย่างจัง แล้วคนที่รับเคราะห์ก็คือเจ้าของเสียงไปอย่างช่วยไม่ได้ หลังกระแทกกระทั้นกันอย่างลืมตัว เราก็เหลือบไปเห็นว่า คนที่ควรจะนอนหลับอยู่อีกด้านกลับ เลื่อนขยับมานอนมองจ้องตาไม่กระพริบอยู่ไม่เกินมือเอื้อม ทำเอาเราทั้งคู่ต้องหยุดกิจกรรมที่กำลังจะเสร็จสิ้นอย่างฉับพลัน
.
.
ปอที่นอนมองอยู่เงียบๆ เอื้อมมาตรงมาที่หน้าผมที่มีมือของโอ๊ตปิดปากเอาไว้หลวมๆ ปอแตะมือลงที่หลังมือโอ๊ต แล้วเขี่ยเบาให้โอ๊ตเอามือออกจากปากผม
“จะปิดหาสวรรค์อะไรวะ ผมตื่นตั้งนานละครับ อย่างหวังจะเก็บพี่สันเอาไว้คนเดียวเชียวพี่โอ๊ต ยังไงปอก็ไม่ยอมเด็ดๆ
.......................
.....
..
จะจบ
.
.
หรือยังไม่จบดี
.
.
ยังไม่จบดีกว่า
เดี๋ยวพรุ่งนี้เอาตอนจบมาลงให้นะคะ เอามาให้คนอ่าน....ค้าง แก้คิดถึง
หัวข้อ: เรื่องสั้นx[[#79 มะไฟ 05จบ]] p.58 x 07/07/59 (อ่าน 524459 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก