ตอนต่อจากเรื่องที่แล้ว
แบบว่าหาโอกาสให้พี่งูได้แล้วค่ะ ^^ (ไม่รู้จะชอบกันมั้ยนะ)
หลังศึกย่อยๆ ในคืนพระจันทร์เต็มดวง น้ำตาลนอนหมอบอยู่ที่ขอบบ่อปลาเกร็ดเงิน ค่อยลืมตาตื่น เหลือบมองปลาเกร็ดเงินในบ่อไม่เห็น
“เงินคงออกไปว่ายน้ำเล่นหละมั้ง” น้ำตาลลุกขึ้นบิดขี้เกียจจนก้นโด่ง แล้วเดินช้ามาที่ริมแม่น้ำ จันทร์เต็มดวงลอยเด่นเกือบตรงหัวอยู่บนฟากฟ้า
“พระจันทร์วันนี้เห็นแล้วน่าหอนเสียจริง” น้ำตาลที่เปลี่ยนเป็นชายหนุ่มร่างสูง ผิวสีน้ำผึ้ง ผมสีดำยาวเคลียไหล่ ใบหูตั้งแหลม ที่มีขนสีดำดูนุ่มนิ่มโผล่ขึ้นมาบนหัว ก้าวเดินลงไปในแม่น้ำ จนระดับน้ำอยู่ที่เอว น้ำตาลวักน้ำสาดเข้าหาตัว ระลอกน้ำสะท้อนแสงจันทร์ระยิบระยับ น้ำตาลย่อตัวดำลงใต้น้ำ ผมสีดำแผ่กระจายอยู่กับผิวน้ำ ชั่วอึดใจ น้ำตาลก็ยืดตัวพ้นน้ำ หยดน้ำไหลลงจากศีรษะไหลผ่านไหลสู่แผ่นอกแผ่นหลัง กลับลงสู่ผิวน้ำ น้ำตาลเอามือเสยผมที่บังหน้าอยู่ออก แล้วดำลงไปใหม่ คราวนี้พอโผล่พ้นน้ำก็สะบัดหัวไล่น้ำจนผมกระจาย สะเก็ดน้ำกระจายไปทุกทิศทาง เสียงหัวเราะดังเบาๆ อย่างสนุกสนาน
งูจงอางตัวใหญ่นอนนิ่งรัดอยู่บนกิ่งไม้ใหญ่ ริมแม่น้ำ
“เจ้าหมานั้น มันดูน่าเขมือบขนาดนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ” สายตาคมกริบจ้องนิ่งไปที่ร่างเปลือยที่กำลังสนุกกับการเล่นสะบัดน้ำ ท่ามกลางแสงจันทร์ อย่างเพลิดเพลิน เจริญตา ก็มีอันต้องสะดุ้งโหยงจนเกือบตกต้นไม้
“ฟ่อ แมวน้อย จะสะกิดทำไม” พี่งูรีบกลบเกลื่อนด้วยเสียงดุ เบาๆ เจ้าแมวน้อยที่นอนตวัดหางอย่างเริงร่าอยู่บนคาคบไม้ไม่ห่างออกไป เก็บกรงเล็บคมที่ใช้สะกิดหางพี่งู แล้วเดินนวดนาด เข้าคลอเคลีย
“พี่งูจ๋า จ้องตาไม่กระพริบขนานนั้น ทำไมไม่ลงไปเล่นน้ำกับเจ้าหมานั้นซักยกล่ะ เมี้ยวว” งูที่โดนแมวรู้ทัน นอนแลบลิ้นแผล็บๆ ปลายตามองเจ้าหมาที่ยังเล่นน้ำลอยห่างออกไปเรื่อย แล้วกลายร่างเป็นงูใหญ่สีดำ ขยับตัวเลื้อยผ่านแมวน้อย ลงจากต้นไม้หายไปอย่างแช่มช้า แมวน้อยปลายตามองร่างเจ้าหมาที่ตอนนี้ปลี่ยนจากท่าหมาว่ายน้ำมาหัดกระทุ่มน้ำตูมๆ อย่างระอาใจ
“ซื่อบื้อไม่เว้นวันจริงๆ เจ้าหมาโง่ อยากมาเล่นน้ำยั่วกิเลศพี่งูเองนะ” แมวน้อยลุกยืนสี่ขา กางกรงเล็บตะปบขวนลำต้นของต้นไม้อย่างมันมือ ก่อนจะกระโดดหายไปในความมืดด้วยอีกตัว
น้ำตาล ยังดำผุดดำว่ายในสายน้ำเย็นฉ่ำอย่างร่าเริงปล่อยตัวไปตามกระแสน้ำ จนมองเห็นขอบบ่อของเงินอยู่ริบๆ เลยตั้งใจจะกลับ แต่ยังไม่ทันได้ขยับพี่งูในร่างคนก็ก้าวเดินออกมาจากเงามืดของต้นไม้
“เล่นคนเดียวจะสนุกอะไรน้ำตาล มาเล่นกับข้าดีกว่า สนุกกว่ากันเยอะ” เพียงพูดจบประโยค งูก็เข้าประชิดถึงตัวอย่างรวดเร็ว
“เราจะขึ้นแล้ว นายเล่นไปคนเดียวแล้วกัน”
“เจ้าจะเล่นไล่จับกับข้าหรือ” น้ำตาลที่ตั้งท่าจะเดินหนี แต่พี่งูก็ไวซะ คว้าเอวน้ำตาลจากด้านหลังดึงเข้าหาตัว
“เฮ้ย ไอ้...” น้ำตาลดิ้น แต่งูก็ไม่ยอมปล่อย
“คืนนี้พระจันทร์สวยนะ” แล้วล้มตัวหงายหลังลงน้ำ พร้อมกับดึงเอาน้ำตาลลงไปด้วย น้ำตาลตกใจดิ้นรนให้หลุดออกจากอ้อมแขนแข็งแรง ผุดลุกขึ้นสำลักกะอักกระไอจนหน้าแดง
“เล่นบ้าอะไรวะ” น้ำตาลหันมาต่อว่างู
“ก็เล่นไล่จับไง เจ้าแพ้แล้ว” งูตอบกวนๆ
“ไม่เล่นอะไรทั้งนั้น เราจะขึ้น หลีก”
“งั้น เอาจริงก็ได้” งูดักหน้าน้ำตาลไว้เอามือรัดแล้วดึงร่างน้ำตาลเข้าหาตัวอย่างเร็ว
“อุ๊” งูฉกปากลงปิดปากหมาอย่างเร็ว แม้รูปร่างจะต่างกันไม่มาก แต่ระยะประชิดพี่งูได้เปรียบเห็นๆ พี่งูใช้แขนรัดร่างน้ำตาล กดส่วนกลางรำตัวให้แนบชิดเสียดสีกัน น้ำตาลยิ่งดิ้นก็ยิ่งสี
“อ๊ะ” ดิ้นรนหนีริมฝีปากงู แต่ก็ไปไหนไม่รอด จงอางละมือข้างนึงจากสะโพกแน่นๆ มากดที่ท้ายทอย ตรึงน้ำตาลไว้กับการจูบที่เร่าร้อนดื่มด่ำจนแทบหมดแรงยืน จงอางส่งลิ้นอุ่นเข้าพัวพันหยอกล้อ ล่อหลอกอย่างชำนาญ น้ำตาลได้แต่ครางครึมอยู่ในลำคอ มือที่ผลักไสจับแน่นอยู่ที่ช่วงไหล่อุดมไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นของจงอางอย่างลืมตัว ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจงอางพาร่างทอดลงริมตลิ่งเสียแต่เมื่อไหร่ จงอางฟอนเฟ้นไปทั่วร่างตึงแน่นของน้ำตาลอย่างเมามัน
“อ๊ะ อ๊า ฮือม อ๊า” ไม่ว่าจะแตะ จะจับ จะลูบจะคลำไปที่ใด ก็สร้างเสียงครางอย่าพึงใจจากปากเจ้าหมาไปซะทุกที่
‘เดือนสิบสองนี่เป็นเดือนเสียตัวของเจ้าพวกนี้จริงๆ สินะ’ จงอางลูบไล้ ซุกไซร้ราวกับเลื้อยไหลไปทั่วร่าง ก่อนจะมาหยุดอยู่กลางลำตัวที่ผงาดขึ้นท้าทายสายตาและเชิญชวนเกินห้ามใจ
“อ๊า อ๊า” พี่งูฉกริมฝีปากเข้าหาปรนเปรอ ให้อย่างเอาอกเอาใจ ร่างแน่นของน้ำตาลบิดส่าย เหยียดเกร็งตามแรงกระสันที่จงอางจะพาไปถึง สองมือจับแน่นกับผมทรงทหารเกณฑ์ของจงอาง ทรงที่บางคนไม่ได้เหมาะเลยที่จะทำ แต่กับจงอางสมันกลับเข้ากับรูปร่างหน้าตาอย่างเหมาะเจาะ
.
“อ๊าาา” เสียงร้องครางยาวของน้ำตาลมาพร้อมการปลดปล่อยทะลักทลาย น้ำตาลนอนนิ่งอ่อนแรง จงอางขยับแยกต้นขาน้ำตาลออกกว้าง ยกขามาเกี่ยวที่ข้างเอว ค่อยดันส่วนกลางลำตัวที่พร้อมรออยู่เข้าสู่ร่างน้ำตาลอย่างช้าๆ
“โอ้วว มันวิเศษมาก อ๊า แน่นมาก น้ำตาล อ๊าวว ” งูครางเสียงกระเส่า
“อ๊ะ อือ เจะ อ๊า เจ็บ ไอ้ ฮืออ ไอ้งู อ๊ะ ซี๊ดด เจ็บ” น้ำตาลครางงี๊ดไม่หยุดปาก
“ไอ้งู ปล่อย เจ็บ ฮือม อ๊ะ อือม” ร่างกายสั่งให้ดิ้นหนี มาถึงขั้นนี้จงอางหรือจะปล่อยให้หลุดมือ
“นิดเดียวน่า คนดี อ๊า เชื่อพี่ อู๊ยย ซี๊ดดท สุดยอด อ๊า” จงอางครางซี๊ดไม่หยุด ปล่อยมือที่จับยึดสะโพกแน่น ไปวางศอกขนานข้างหัว มือสองข้างลูบเล่นที่หูนุ่มๆ ทั้งสองข้างบนหัวน้ำตาลอย่างหลงใหล ส่วนร่างขยับเข้าออกช้าๆ พอได้ที่คราวนี้พี่งูก็กระแทกไม่ยั้งเลย กำลังจะขึ้นสวรรค์ พี่งูกลับหยุด
“เปลี่ยนท่าหน่อยนะ น้ำตาล” งูพลิกเอาน้ำตาลขึ้นมานั่งคร่อมอยู่ด้านบน
“ขย่มให้พี่งูหน่อยนะ พี่อางเมื่อย” ตาคมกริบ หรี่มองคนนั่งนิ่งหน้าแดงกล่ำด้านบน อกที่มีกล้ามน้อยสะท้อนขึ้นลงตามแรงหายใจ เมื่อน้ำตาลยังไม่ยอมขยับ จงอางเลยใช้มือจับให้น้ำตาลเริ่มขยับ จนเป็น ขย่ม ทิ้งน้ำหนักตัวมันลงมา พี่งูช่วยกระเด้งสวนด้วยอีกแรง มันคงเสียวมาก ปากอ้าค้าแต่เสียงมันไม่ออกมา
“อ๊ะ” จงอางจับน้ำตาล พลิกตัวอีกครั้งเปลี่ยนเป็นตะแคงอย่างไม่บอกกล่าว มันแยกขาผมออก แล้วเริ่มอีกอย่างเมามัน
.
“อ๊ะ อือม งู อือ ไอ้งู อ๊า พอ อ๊าาาา”
.
“อ๊า น้ำตาล รัดพี่อางแน่นมากเลย อ๊าวว พี่จะไม่ไหวแล้ว อ๊า จะไป อ๊ะ แล้ว อ๊า”... ทั้งพี่งูทั้งน้ำตาลนอนหอบแฮ็ก
.
แต่ก็ยังไม่หนำใจงู เปิดศึกยกต่อไปทันที
“เฮ้ย พอ อ๊า อือ ไอ้งู”
“จุ๊ จุ๊ เรียกพี่สิ น้ำตาล” งูดุ น้ำตาลเบา ถาโถมไม่ได้เบาลงด้วยเลย
“ อ๊า อ๊าวว ซี๊ดด พอแล้ว อ๊ะ พี่ พี่อา.. พี่งู อ๊า” น้ำตาลผลักอกงูให้ออก แต่ก็ไม่เป็นผล จงอางยังจู่โจม เข้ามาอย่างต่อเนื่อง จากที่ผลักก็กลายเป็นจิกข่วน จนแผ่นอกเป็นรอยแดง เต็มไปหมด สองร่างที่ขยับโยกอย่างไม่มีทีท่าว่าจะยุติลงง่ายๆ สองร่างอาบไล้ด้วยแสงจันทร์นวล โยกย้ายสอดประสานกันแนบแน่น เสียงเดินแผ่วเบาย่องกริบเข้ามา
แมวน้อยนวยนาดออกมาจากชายป่า มายืนพิงต้นไม้ใหญ่แถวนั้น ก้มหน้าเลียทำความสะอาดมืออย่างไม่นำพาเสียงร้อง เสียงครางลั่นขชองใคร
“แมวน้อย อ๊า เจ้า อา มาสนุกกับข้ามั้ย” จงอางเอ่ยชวนกันหน้าด้านๆ
“น้องหวาดไม่ค่อยชอบริมน้ำเท่าไหร่นะจ้ะพี่งู น้องหวาดกลัวเปียก กลัวเปื้อน แต่....” แมวน้อยลากเสียง ‘แต่’ ยาวเป็นพิเศษ
“ถ้าพี่งูสัญญา ว่า หลังจากนี้พี่งูจะเป็นคนอาบน้ำให้น้องหวาดเองกับมือ น้องหวาดก็จะไปเล่นด้วยนะจ๊ะ เมี้ยว”
.
.
เงินดำผุดดำว่ายหยอกล้อเงาพระจันทร์ดวงโตที่ส่องสะท้อนผิวแม่น้ำอย่างมีความสุข
“ถ้าน้ำตาลกับจงอางมาเล่นด้วยกันได้คงสนุก” เงินรำพึง เพราะในความจริงพี่งูกับน้ำตาลมักจะเขม่นกันอยู่ในที่เสมอ แม้จะไม่ออกนอกหน้าจนเห็นได้ชัด แต่ถ้าทั้งสองปรองดองกันได้ มันก็ดีไม่ใช่หรือ เงินถอนหายใจน้อยๆ ก่อนว่ายน้ำกลับไปที่บ่อ คลื่นเสียงใต้น้ำบอกให้เงินรู้ว่ามีการต่อสู้ดิ้นรนอยู่ไกลๆ แต่ไม่ใช่จากทิศทางที่เงินกำลังจะไป เงินเลยไม่ได้สนใจอะไรกับมัน ค่อยแหวกว่ายฝ่ากระแสน้ำกลับไปอย่างช้าๆ
เงินที่กลับมาที่บ่อมองหาน้ำตาลไม่เจอ ก็นึกสังหรณ์ถึงคลื่นเสียงแปลกๆ เมื่อสักครู่ จึงกระโจนลงแม่น้ำอีกครั้ง แหวกว่ายไปตามทิศทางที่ยังรับความรู้สึกได้แผ่วๆ สิ่งที่มองเห็นรางๆ จากใต้น้ำ ไม่ได้ช่วยตอบอะไรมากนัก เงินกลายร่างเป็นคน เมื่อโผล่ขึ้นพ้นน้ำ สิ่งที่เงินมองเห็นภายใต้แสงจันทร์นวลกระจ่างที่สาดส่อง ก็คือน้ำตาลที่นอนระทดระทวยอยู่ริมตลิ่ง ขาสองข้างแช่อยู่ในน้ำ มีสวาทแมวหนุ่มร่างเล็กอวบอัด กำลังขยับโยก บดส่ายอยู่ด้านบนอย่างเมามัน น้ำตาลที่แม้จะไม่ให้ความร่วมมือสักเท่าไหร่แต่มีหรือจะรอดกรงเล็บเจ้าแมวช่ำชองอย่างสวาทได้ แมวน้อยขยับโยก บดส่ายอย่างเอาแต่ใจ ลีลาหนูแมว เรียกเสียงครางให้ดังออกมาจากปากหมาได้ไม่มีขาด แม้นจะตัวเล็กแต่ก็อวบอัด จับตรงไหนก็นุ่มนิ่ม ลูบตรงไหนก็ลื่นมือ น้ำตาลคว้าจับก้อนกลมนุ่มมือด้านหลังขยำบีบอย่างแรงตามอารมณ์ที่กำลังประทุขึ้น สองร่างที่กำลังมัวเมาเริงร่า ในแสงจันทร์กระจ่าง ทั้งภาพ ทั้งเสียง มันพาให้คนมองอารมณ์เตลิดเอาง่ายๆ
“อ๊ะ!!” พี่งูโผล่พรวดมาจากไหนไม่รู้รัดเอวเงินที่กำลังตะลึงอยู่แล้วดึงเข้าหาตัว ตวัดลิ้นลามเลียหน้าและลำคอเงินอย่างช้าๆ
“น้องเงินที่รัก เจ้ามากพอดีเลย พี่งูมีเรื่องให้น้องเงินช่วยอยู่พอดี” พี่งูดันหลังให้เงินเดินเข้าไปร่วมวงกับทั้งสองคน เงินเดินตามแรงดันของพี่งูอย่างไม่เต็มใจ เข้ามาเกือบจะถึงก็พอดีกับที่เจ้าแมวน้อยเสร็จสิ้นความบันเทิงเลื่อนตัวลงนอนแผ่ที่ด้านข้างหน้าตาอิ่มเอมแต่ยังไม่อิ่มหนำ พอเห็นพี่งูเข้ามาก็กระดิกนิ้วเรียก
“พี่งูจ๋า หนูหวาดยังไม่อิ่มพี่งูเลยนะจ๊ะ” ถ้ามันอยู่ในร่างแมวหางมันคงกวัดแกว่งอย่างอารมณ์ดีเชียวหละ น้ำตาลที่เห็นเงินเดินเข้ามาก็เลื่อนตัวลงในน้ำซะครึ่งตัว แม้จะทั้งเจ็บ ทั้งแสบ แต่น้ำตาลก็ทำลืมๆ แล้วดึงเงินเข้ามากอดเอาไว้
“น้ำตาล” เงินเรียกน้ำตาลอย่าง งงๆ
“ชู่ ถือซะว่าน้ำตาลเมา” น้ำตาลที่มองเงินตาเยิ้ม
“เมาเนี่ยนะ” เงินกระซิบถามเบาๆ
“อือ เมา เมาพระจันทร์แล้วกันนะเงิน” น้ำตาลกระซิบเสียงกระเส่าข้างหูเงิน แล้วขบลงไปเบาๆ เงินสยิวกายน้อยโอนอ่อนตามใจน้ำตาล
จงอางที่เห็นเงินไม่ได้ขัดขืนหรือมีทีท่าว่าจะหนี ก็เลยปล่อยไป ส่วนตัวเองก็ลงไปคลุกเคล้ากับแมวน้อยอย่างเมามันจนแมวน้อยสิ้นฤทธิ์ จึงได้มีเวลาหันไปสนใจน้ำตาลกับเงินอีกครั้ง
น้ำตาลที่คร่อมร่างอยู่ด้านบนกำลังขยับโยกอย่างเมามัน เงินเองก็นอนหลับตาอ้าปากครางอย่างเสียวกระสัน จงอางเข้าไปที่ด้านหลัง น้ำตาลอย่างเงียบเชียบและรวดเร็ว จะชายเหนือชายหรือยอดชายมันก็ได้เห็นกันตอนนี้นี่แหละ แล้วทั้งสองก็ได้แต่ร้องครางแข่งกันตามจังหวะที่พี่จงอางเป็นคนควบ เจ้าแมวน้อยที่นอนระทวยอยู่ก็สอดมือเข้ามาร่วงวงด้วยอีกตัว น้ำตาลและเงินต่างก็ต้องรับศึกหนักกันทั่วหน้า.....
.
.
น้ำตาลตื่นมาในวันรุ่งขึ้น แม้จะเหนื่อยจะเปลี้ยไปทั้งตัว แต่ความหงุดหงิดและเสียหน้ามีมากกว่า จึงพาร่างหลบออกจากกลุ่มที่นอนเบียดกันอยู่ริมน้ำ แต่พี่งูก็ไวทายาด เลื้อยเข้ารัดแมวน้อยทันที
“ไอ้หมาหน้าโง่ ถ้าแกไปข้าจะฆ่าเจ้าแมวนี่ซะ” น้ำตาลชะงัก แต่ยังไม่หันมามอง เพราะไม่เชื่อว่างูจะทำจริง จนได้ยินเสียงร้องเบาๆ อย่างเจ็บปวดของแมวน้อยทำให้น้ำตาลต้องหันกลับมา
“เจ้าสัญญาจะดูแลเจ้าแมวนี้ไปตลอดชีวิต แล้วนี่จะทิ้งให้มันตายไปต่อหน้าหรือไงกัน”พี่งูแดกดันเสียงเยาะ
“ไอ้งูโรคจิต ปล่อยไอ้แมวนั้นแล้วบอกมา แกจะเอายังไง” น้ำตาลตะโกนตอบอย่างหัวเสีย พี่งูคลายแรงลงแต่ยังไม่ปล่อย
“ก็ไม่เอาไง ก็แค่เจ้าต้องสัญญาว่าจะอยู่ที่นี่...”
“อยู่เฮอะ อยู่ในฐานะอะไร พอเราอยู่เดี๋ยวนายก็มา...” น้ำตาลออกอาการกระสับกระส่ายไม่อยากจะพูดมันออกมา
“สัญญาสิน้ำตาลว่าจะอยู่ แล้วยังจะต้องให้ข้าบอกอีกหรือว่าฐานะอะไร ก็ได้ถ้าเจ้าไม่รู้ข้าก็จะบอกให้ ฐานะเมียของข้านะสิ”
“ไอ้งูบ้า ใครเป็นเมียแก” น้ำตาลหันรีหันขวางไม่รู้จะทำอย่างไรดี อยากหาอะไรแพ่นกบาลไอ้งูนี่ซักที แต่ถ้าเข้าไปใกล้ก็อาจโดนดี“
ก็เจ้า เจ้า แล้วก็เจ้าทั้งสามตัวนั้นแหละ น้ำตาล เรียกข้าว่าพี่งู หรือพี่อางดีกว่าน่า เจ้าจะตะบึงตะบอนอะไรให้มากความกัน” พี่งูแลบลิ้นแผล็บ ตาคมกริบหรี่ลงอย่างเจ้าเล่ห์
“เจ้าจะสัญญาหรือไม่ ถ้าไม่อย่างนั้น...”
“อ๊ะ” เงินที่ยืนอยู่ในน้ำด้านหลัง โดนงูดึงขึ้นมาบนบกอย่างเร็ว
“เงิน....”
“ว่าไง ข้าให้เวลาเจ้าคิดนานเท่าที่เจ้าพอใจ แต่ระหว่างนั้น เงินสุดรักของเจ้าก็ต้องนอนรอเจ้าคิดอยู่บนบกนี่แหละ” จงอางกดเงินให้นอนนิ่งบนพื้นดิน น้ำตาลละล้าละลัง ‘เจ็บใจไอ้งูมักมากนี่นัก ห่วงเงินก็ห่วง ไหนๆ ก็เลยเถิดมาป่านนี้แค่สัญญาไม่เสียศักดิ์ศรีสักกี่มากน้อยหรอก ยังไงซะก็อ้างว่าโดนบังคับก็ได้วะ’
“ก็ได้ นายจะให้เราสัญญาอะไรก็ว่ามา”
“หึ หึ ว่าง่ายๆ อย่างนี้ค่อยสมเป็นเมียพี่หน่อยนะน้องน้ำตาล” น้ำตาลได้แต่ข่มใจ ไม่กระโดดกัดคอไอ้งูให้สมอยาก
“สัญญาว่าเจ้าจะเป็นเมียข้าอยู่ที่นี่ไปตลอดชีวิตของเจ้า”
“ก่อนที่เราจะสัญญา เราอยากให้นายสัญญากับเราก่อน” งูทำหน้าระอา แต่กระดิกนิ้วแบบ ‘ว่ามา’
“นายสัญญากับเราทั้งสามได้มั้ยล่ะ ว่าตลอดชีวิตของเรา หมา แมว และปลา นายจะมีแค่พวกเราสามคนนี่เท่านั้น ห้ามตุกติก นอกลู่นอกทาง ไม่ว่าจะด้วยเล่ห์กล พลิกลิ้นใดใดทั้งนั้น อ้อรวมทั้งห้ามฆ่าพวกเราเพื่อเอาเมียใหม่เด็ดขาด” ‘หึ ใครว่าไอ้หมานี่มันโง่วะ โง่ที่ไหนเล่นปิดทางหนีได้อย่าหน้าซื่อๆเลย แต่แหมกว่าจะตายจากก็คงแก่กันจนไม่อยากไปซนที่ไหนแล้วหละ ไอ้ตัวอายุยืนที่สุดในสามตัวก็น่าจะเจ้าหมานี่แหละนะ
“ก็ได้ ข้าสัญญา”
“งั้น เราก็สัญญา” น้ำตาลรีบวิ่งกลับมาดูเงินอย่างเป็นห่วง งูคลายหางที่รัดแมวน้อยออก มันลุกขึ้นมามองน้ำตาลตาขวาง
“ไอ้หมาโง่ นี่เจ้าไม่ห่วงข้าบ้างเลยหรือไงกัน” แมวน้อยแหวเสียงลั่น น้ำตาลเงยหน้ามองแว๊บนึง
“บ้าง แต่เราว่าไอ้.. แฮ่มๆ พี่งู แค็ก แค็ก ” น้ำตาลทำท่าสยิวตัวสั่นกับคำเรียกขานไอ้งูเจ้าเล่ห์ แกล้งไอเหมือนมีอะไรติดคอ ก่อนจะพูดต่อ
“พี่งู มันคงไม่รัดนายแรงมากหรอก อย่ามาทำสำออยไปนักเลย เงินน่าห่วงกว่านายตั้งเยอะ โอ๊ยย” แมวน้อยกระโดดถีบน้ำตาลจากด้านหลัง กลับตัวลงยืนที่พื้นอย่างสวยงาม แล้วสะบัดหน้าเมิน น้ำตาลที่ก้มลงดูเงินอย่างเป็นห่วง แมวน้อยวิ่งแล่นไปหาพี่งูที่อยู่ด้านข้าง
“พี่งู ไปอาบน้ำให้หนูหน่อยเถอะจ้ะ รำคาญตัวจะแย่แล้ว” น้องหวาดกระโดดขี่หลังพี่งูอย่างออดอ้อน
“พี่งูจ๋า น้องหวาดอยากลอง ทีเดียวสองอันแบบเมื่อคืนอีกจังจ้ะ พี่งูชวนไอ้หมานั้นมันกลับไปอาบน้ำกับเราด้วยสิจ๊ะ” แมวน้อยที่เกาะอยู่ที่หลังกระซิบเสียงแผ่วที่ข้างหูพี่งู เพราะกลัวหูหมาจะได้ยิน เดี๋ยวจะหาว่าติดใจ เชอะ ก็ติดใจหนะสิ แต่ติดใจรสชาติพี่งูนะ ดุเด็ด เผ็ด แซ่บถึงใจซะเหลือเกิน เมี้ยวว
“ปะ กลับกัน เดี๋ยวพี่งูจะอาบน้องหวาด เอาให้สะอาดไปถึงข้างในเลยจ๊ะ” พี่งูพูดกับแมวน้อย แต่ตากลับมองสบกับน้ำตาลอย่างเชิญชวน เพราะรู้ดีว่าต่อให้แมวน้อยแอบกระซิบ มีหรือหูหมาจะไม่ได้ยิน ดูสิหูงี้กระดิกยิกเชียว
“น้องน้ำตาลถ้าอยากให้พี่งูอาบน้ำให้ก็รีบตามมานะจ๊ะ พี่งูยังไหว” น้ำตาลคันปากยิบๆ ไอ้งูหน้าไม่อายนี่ แต่ไม่อยากต่อความด้วยเลยเมินเสีย จนงูพาแมวน้อยจากไป
“เงินนายเป็นไงบ้าง” น้ำตาลอุ้มเงินลงวางในน้ำอย่างถนอม
“ไม่เป็นไรหรอกมันก็แค่แป๊บเดียวเอง แต่เงินดีใจนะที่น้ำตาลจะอยู่กับเงินที่นี่ตลอดไป”
“ใช่ เราอยู่กับเงินที่นี่ตลอดไป” เงินว่ายน้ำ ส่วนน้ำตาลก็เดินลุยน้ำตื้นๆ พากันกลับไปที่รังงูอย่างช้าๆ ...................
.
.
‘หึ ไปเร็วนัก เดี๋ยวไอ้งูมันจะได้ใจ’.........
.
.
The End
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
