เมื่อไหร่คนโพสจะตื่น 
อย่ามาแรงนะนุ้งโก่ พี่แกมป์ตื่นตั้งแต่สิบโมงแล้วเหอะ
พี่แกมป์ไปทำบุญมา หุหุ
มาแล้วจ้ะๆ
ตอนสิบเอ็ด ขอโต๊ดที่มาสายนะ คุคุ
(11)
ผมว่าไอ้โจงอนผมแน่ๆ ผมเลยยอมเอาใจมันสารพัด ผมเข้าใจมันนะ มันคงไม่อยากพูดอะไรมาก ผมเลยเงียบๆแล้วปล่อยให้มันใจเย็นก่อนดีกว่า แต่ดูเหมือนมันจะน้อยใจผมจริงๆ เพราะถึงกับเก็บของกลับบ้านเลย คือตั้งแต่มันมาอยู่กับผมมันไม่เคยกลับบ้านเลยอะ อ้อไม่สิๆ กลับไปเอาของแค่ช่วงแรก แต่ก็แค่ครั้งเดียว ผมรู้สึกสะเทือนใจแปลกๆเหมือนกันที่มันทำแบบนี้ สิ่งเดียวที่ผมคิดออกคือ ผมจะไปกับมันด้วย
“โจ เดี๋ยวกูซื้อกางเกงในใหม่ให้นะ” ผมบอกมันตอนนั่งบนรถ ตอนที่มันกำลังขึ้นทางด่วน มันขำหึหึแค่นั้นไม่ได้ตอบอะไรผมต่อ
“กูให้มึงแพ็คนึงเลย ห้ามเกินสามร้อยนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปห้างกันกูพาไปเลือก”
“เออ มึงนี่ก็บ้าเน๊อะ” มันด่าผมแต่แม่งเสือกยิ้ม
“แล้วนี่มึงไปเคลียร์กับเด็กมึงยัง” ผมถามมัน
“เรียบร้อยแล้วน่า มึงก็ไม่น่าไปออกตัวก่อน โดนตบมาเลยเห็นมั้ย” มันบอกเสียงอ่อน
“ก่อนหน้าพิม มึงก็บอกเด็กมึงไปก่อนว่ากูเมียมึง แล้วเป็นไงแม่งก็มาตบกูทุกคนอะ ครั้งนี้กูเลยชิงบอกก่อน เผื่อจะไม่โดน ที่ไหนได้....แม่งๆๆๆๆๆ” ผมโวยวาย แต่ไอ้โจขำ
“กูพูดจริงๆนะ กูไม่ชอบด้วยให้มึงไปพูดว่ากูเป็นเมียมึงอะ แม่งมีแต่เรื่องเข้ามา”
“ทำไม! มึงไม่อยากเป็นเมียกูเหรอ” มันขึ้นเสียงใส่ผม
“มึงอย่าใช้อารมณ์ได้มั้ย หัดเข้าใจมั่งดิ กูก็ผู้ชายนะ กูก็อายเป็น” ผมพยายามใจเย็นบอกมัน
“เออกูขอโทษ” มันบอก ผมเลยเปลี่ยนเรื่องใหม่แก้เครียด ผมกะจะชวนมันไปดูหนังหลังจากซื้อกางเกงในให้มันเสร็จ มันดูตกใจเล็กน้อยแต่ก็ตอบตกลง เอ้อ ง่ายดีว่ะ รู้งี้ชวนมันไปตั้งแต่แรกก็ดี แม่งเพื่อนผมแต่ละคนไม่ยอมไปกับผมซักคน
ไอ้โจเลี้ยวเข้าซอยไม่ลึกเท่าไหร่ก็ถึงบ้านมัน เป็นบ้านที่มีบริเวณมีสนามหญ้าหน้าบ้านและต้นไม้ที่เรียกว่าเยอะสำหรับบ้านในตัวเมืองขนาดนี้ ผมว่าบ้านมันนี่รวยใช่ย่อยนะ คือต่อให้ดูเป็นบ้านขนาดปานกลาง แต่คือมีบริเวณพอสมควร แถมมีรถจอดอยู่ตั้งสี่คัน
“ทำไมบ้านมึงรถเยอะงี้วะ” ผมถามมัน
“แค่สองคันที่จอดอยู่ รถพ่อกูคันนึง กับคันสีบรอนซ์เงินอะนั่นรถแม่กู ส่วนคันนี้กูยึด อีกสองคันน่ะของญาติกู วันนี้แม่กูทำบาร์บีคิวเลยชวนญาติมาด้วย” มันบอกพร้อมกับช่วยหิ้วกระเป๋าให้ผม
“อ้าว มึงกลับบ้านเพราะงอนกูไม่ใช่เหรอ”
“ไอ้ควายยยยย” มันไม่ตอบคำถามผม แต่แม่งด่าแทนอะ
มันแนะนำผมให้รู้จักกับคนในบ้านรวมทั้งญาติมันด้วย พี่ชายมันทำงานอยู่ต่างจังหวัด ส่วนน้องชายมันเรียนอยู่ต่างประเทศ จากที่ดูในรูปนี่หล่อทั้งสามหน่อเลยนะ รูปตอนมัธยมนี่มันยังผิวน้ำตาลอ่อนๆอยู่เลย ทำไมตอนนี้มันคล้ำขึ้นก็ไม่รู้ สงสัยจะตากแดดบ่อยมั้ง ลงช็อปอีก ไหนจะเตะบอลอีก ส่วนพี่มันนี่ก็เข้มแบบมันนี่แหละแต่ดูเป็นผู้ใหญ่กว่าคือดูเป็นผู้ใหญ่แม้กระทั่งมันจะเป็นรูปมัธยมหรือปัจจุบัน คนเล็กนี่มาแปลกขาวผ่องมาเลย ผมยาวประบ่า ดูติสต์ๆ
“พี่ก็ไม่กินเนื้อใช่ปะครับ บ้านนี้เค้าไม่กินเนื้อกันพี่โอเคเน๊อะ” น้องเดียร์ญาติไอ้โจถามผม น้องเดียร์ยังเป็นเด็กม.ต้นมั้งตัวมันเลยเตี้ยๆ หน้าออกหวานๆ ตาโตๆ โคตรน่ารักเลยครับ ไม่รู้ทำไมตั้งแต่ผมอยู่กับไอ้โจนี่ทำให้ผมมองผู้ชายมากกว่าเดิม
“ใช่ รู้ได้ไงอะ”
“โห หน้าพี่จีนขนาดนี้ ยิ้มทีนี่แทบไม่เห็นตาอะพี่” ไอ้เด็กเปรต หน้าตาน่ารักซะเปล่า ปากหมาเหมือนพี่มึงเลย
“เออเน๊อะ” ผมตอบมันไปแค่นั้น แม่งโกรธอะ หาว่ากูตาตี่ จริงๆก็คันปากแหละ น้องนี่ไม่รู้อะไรซะแล้ว นอกบ้านไอ้โจนี่กินเนื้อเป็นว่าเล่น
“ของหวานเป็นข้าวเหนียวมะม่วงนะลูก เอาหน่อยมั้ยลูก” แม่ไอ้โจถามผม แม่มันผิวขาวจั๊วะน่ารักแถมใจดีด้วย ส่วนพ่อมันก็ผิวคล้ำๆหน้าตาดุๆเข้มๆพูดน้อย แต่แอบใจดีนะคือตักนู้นตักนี่มาให้จนผมต้องสะกิดบอกไอ้โจว่าไม่ไหว ให้มันไปช่วยเบรคพ่อมันอะ
“แม่เดี๋ยวลูกตักให้มันเอง ถ้ามันกินไม่หมดลูกต้องกินแทนมันอีก” ไอ้โจบอกแม่มัน มันแทนตัวเองว่าลูกอย่างนู้นลูกอย่างงี้ ไม่เข้ากับหน้าตามันเลย แต่ผมว่าดูน่ารักดีนะ
“อืมได้ๆ แบ่งใส่กล่องให้น้าทิพย์ด้วยนะ เดียร์มันจะเอากลับบ้าน ส่วนของน้านาแม่แบ่งไว้แล้ว”
“อืมๆ ไอ้เดียร์มันเล่นซัดของคาวขนาดนั้นคงกินไหวอยู่หรอก เดี๋ยวแบ่งให้ๆ” ไอ้โจพูดกับแม่มัน
“แล้วคืนนี้จะให้น้องนัทนอนที่ไหน ให้แม่จัดห้องพี่โจ้ให้มั้ย ห้องเจ้าจีแม่ไม่อยากไปยุ่งน่ะ” แม่มันถาม
“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวให้มันนอนห้องลูกนี่แหละ” มันบอกแล้วหันมายักคิ้วให้ผม แม่งกวนตีนจริงๆ
“ผมช่วยล้างครับป้า” ผมบอกแม่มันตอนที่กำลังช่วยเก็บของ
“ไม่ต้องลูก เดี๋ยวตอนเช้าแม่บ้านมาทำความสะอาด” แม่มันบอกแล้วไล่ผมไปอาบน้ำ ผมก็ทำตามอย่างว่าง่ายโดยมีไอ้โจเป็นไกด์พาไป
ห้องไอ้โจก็คล้ายๆห้องของผู้ชายทั่วไป ห้องสีขาว มีโปสเตอร์ทีมโปรดแปะไว้ตรงประตูห้องด้านใน หัวเตียงก็มีวงดนตรีเพลงร็อคอย่างวงเดอะ สโตรค เจ้าพ่อการาจและวงโซนิค ยูร์ท วงร็อคสุดก๋ากั่นจากอเมริกา รสนิยมไอ้โจนี่เหลือร้ายจริงๆ ที่ผมรู้จักวงพวกนี้เพราะผมก็ฟังแนวนี้นี่แหละ
“โห มึงฟังแนวกูเลยอะ” ผมบอกแล้วไล่นิ้วไปตามแผ่นซีดีเพลงและคอนเสิร์ต
“มีซีรีย์ด้วย เรื่องนี้กูอยากดู!” ผมตะโกนอย่างดีใจ ส่วนมันนั่งเล่นคอมไม่สนใจผม ผมต้องเดินไปสะกิดมันมันถึงจะหันมาสนใจแล้วบอกผมว่าทำไรก็ทำเถอะ
“พวกการ์ตูนกับหนังสืออยู่ในห้องพี่กูกับข้างล่าง มึงอาบน้ำก่อนละกันเดี๋ยวกูพาไปดู ล็อคประตูสองด้านนะ ด้านนึงมันติดกับห้องพี่กู หรือมึงจะล็อคฝั่งพี่กูอย่างเดียวแล้วเปิดล็อคฝั่งนี้ไว้อ่อยกูก็ตามแต่” มันบอกแล้วชี้ไปที่ประตู
“ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยย”
SweetSacrifice
______________________________________
ชอบบบบ~!!
ยิ่งอ่านยิ่งชอบอ่ะ ฮาๆๆๆๆๆๆ
โพสเองยังชอบเลยอ่ะ อ่านแล้วยิ้มมมมม
อิอิ เจอกันวันพรุ่งนี้จ้ะ! 
หัวข้อ: [SUPER SPECIAL โจนัท P.85]190713 -ใครว่าผมอ่อนก็ได้..(ต่อไปโจคงได้กลัวเมีย)! (อ่าน 742742 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก