หึหึหึหึ
ไม่บรรยายอะไรแล้วกันนะวันนี้
หึหึหึหึ
อ่านต่อเลยจ้า
(19) “จะไปยัง” ไอ้โจถามผม
“เออ แป็บดิ” ผมตอบมันแล้วหันไปสนใจเกมส์บนจอคอมต่อ
“ไปซักทีดิวะ” ไอ้โจเริ่มหงุดหงิด
“กูบอกว่าแป๊บนึง นึกจะไปก็ไป แล้วยังมาโวยวายอีก...นั่งเงียบๆไปเลยมึงน่ะ” ผมด่ามันเข้าให้
“นัท” มันเรียก
“.....” ผมไม่ตอบไม่ใช่เพราะงอนหรอกแต่เกมส์มันใกล้จบแล้ว ผมต้องใช้สมาธิอย่างสูงสุด
“นัทครับ....” มันเรียกแล้วพูดอะไรผมก็จำไม่ได้ อย่างที่บอกสมาธิผมอยู่ที่เกมส์
“เห้อ...” มันถอนหายใจแล้วล้มตัวลงนอนบนเตียง ซึ่งเป็นช่วงที่ผมใกล้เล่นเสร็จพอดี พอเล่นเสร็จผมก็รีบปิดคอมแล้วเดินไปยืนมองมันอยู่ข้างๆเตียง มันเอามือก่ายหน้าผาก หลับตาพริ้ม แต่ทุกอย่างที่มันเป็นอยู่ผมดูออกมามันเหนื่อย ไม่ก็งอนผมเข้าให้แล้วล่ะ
“ไอ้โจ” ผมลองเรียกมันเบาๆ มันยกมือที่ก่ายหน้าผากออก แล้วกางมือออกทั้งสองข้าง
“กอดหน่อยดิ” จู่ๆมันก็พูดออกมานิ่งๆ ผมโคตรงงกับมันเหมือนกัน มาไม้ไหนวะ?? แต่แม่งเอาก็เอาวะ
ผมไม่รู้ว่าจะไปกอดมันยังไง เลยลงไปนอนทับบนตัวมัน มันก็รีบเอาแขนทั้งสองมาโอบผมไว้คลายๆแต่อบอุ่นอย่างเหลือเชื่อ ผมเอาคางยันไว้บนอกมันแล้วมองหน้ามันนิ่ง ตอนนี้มันยังคงหลับตาพริ้ม และคิ้วทั้งสองข้างขมวดเข้าหากัน
“มึงเป็นไร” ผมถามมันเพราะห่วงมันจริงๆ มันดูเหนื่อยล้าและดูเครียดๆ
“ไม่รู้ดิ” มันตอบผม มันลืมตาขึ้นแล้วจ้องผมนิ่ง คิ้วที่ขมวดอยู่ยิ่งขมวดมากกว่าเดิม
“ปะ กินข้าวกัน” ผมพยายามจะลุกแต่มันรั้งตัวผมไว้แน่น มันทำหน้าเหมือนจะพูดอะไรซักอย่างแล้วก็เงียบไป แต่ก็ไม่ยอมปล่อยผมเหมือนเดิม
ผมเขยิบขึ้นไปบนตัวมันอีกนิดนึง ผมซบหน้าลงบนไหล่มัน มือทั้งสองข้างของผมจับต้นแขนมันไว้ แล้วผมก็ไม่รู้ว่าผีอะไรเข้าสิงผม ผมผงกหน้าขึ้นแล้วหอมแก้มมันไปทีนึง แล้วก็ต้องอายม้วนซบหน้าลงบนซอกคอมัน มันใช้มือข้างนึงลูบหัวผมและอีกข้างโอบเอวผมไว้หลวมๆ
“นัท” มันเรียกผมเสียงหนักแน่น ผมจึงลุกออกจากตัวมันลงไปนั่งลงข้างๆมัน มันก็ลุกขึ้นทันทีแล้วรวบกอดผมจากข้างหลัง มันซุกหน้าตรงต้นคอผม จูบเบาๆที่ต้นคอไล่มาจนถึงแก้ม มือข้างนึงลูบขาอ่อนของผมที่โผล่พ้นกางเกงบอลขาสั้นสีดำ มืออีกข้างก็ลูบหน้าท้องผมไปด้วย
“จะ...โจะ....ยะ....หยุด...เถอะ..นะ..ขอ...ร้อง” ผมบอกมันเสียงอ่อน แม้ว่ามันจะปลุกอารมณ์ผมเกือบสำเร็จ มันปล่อยผมแล้วขยับตัวมานั่งข้างๆแทน เรานั่งกันเงียบๆ ต่างคนต่างไม่พูดไม่จา ผมก็พอเข้าใจนะ ว่ามันคงอยากมีเรื่องพวกนี้บ้าง เพราะมันก็เป็นเรื่องปกติที่มีความต้องการแบบนี้
ผมเอื้อมมือไปจับมือมันไว้ มันหันมามองผมแบบงงๆ ผมเลยยิ้มให้มัน ส่วนมันยังทำหน้างงๆนิ่งๆอยู่เหมือนเดิม
“รอกูพร้อมก่อนนะ...” ผมบอกมันแค่นั้น มันก็หันมายิ้มอย่างดีใจให้ผมทันที
“ไป กินข้าวกันเถอะ” ผมชวนมัน
“กูอยากลองจูบมึงดูอะ” มันบอกอย่างจริงจัง
“จูบไปแล้วไง”
“ไม่ใช่แบบนั้น” มันบอกแล้วขยับตัวเองมานั่งอยู่ตรงหน้าผม มันยกขาผมให้วางพาดบนหน้าขามัน มือมันก็โอบรอบเอวผม ดึงผมเข้าไปจนเกือบชิด ไอ้นี่นิ่..ฉวยโอกาสนิ่งๆจริงๆ...แต่เป็นมึงนะ กูถึงยอมให้!
“แบบนี้” พูดจบมันก็กดหัวผมเข้ามาหามัน มันแตะริมฝีปากมันเข้ากับริมฝีปากผมเบาๆแล้วถอนออกอย่างลองเชิง ผมจ้องมัน มันก็จ้องผม ผมรู้สึกได้ว่าสายตาเราทั้งคู่ส่งความรู้สึกเชิญชวนด้วยกันทั้งคู่ แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเรายังไว้ตัวกันอยู่
“จะจูบก็จูบซักทีดิ” ผมบอกแต่หันหน้าไปอีกทาง แม่ง! นี่ใช่มั้ยที่มึงรอ รอให้กูพูดสิ่งที่น่าอายออกมา เพราะพอผมพูดเสร็จแม่งก็จู่โจมจนผมไม่ทันระวังตัวทันที
มันจูบผมยังกับคนที่โหยหา อดอยาก แล้วก็ขาดสิ่งนี้ไม่ได้ ทั้งลิ้นมัน ทั้งริมฝีปากมันที่หยอกล้อและนำมาใช้อย่างชำนาญทำเอาผมเคลิ้ม และตอบสนองไปกับมันด้วย.... มันใช้ริมฝีปากของมันเม้มเข้ากับริมฝีปากล่างผม แล้วค่อยๆแตะลิ้นที่ริมฝีปากผมจากนั้นก็ค่อยๆสอดเข้ามาในปากผม ลิ้นมันหยอกล้อกับลิ้นผม จากที่เริ่มอย่างช้าๆอ้อยอิ่ง ก็เริ่มเร็วขึ้น และยิ่งจูบก็ยิ่งปลุกอารมณ์ผมมากขึ้น...
ผมเขยิบเข้าไปจนน้องชายของผมชิดกับตัวมัน ขาผมเกี่ยวรอบเอวมันแน่น ผมเริ่มขยับเล็กน้อยให้น้องชายผมที่ติดอยู่ตรงหน้าท้องมันถูไปมา มันเองก็ขยับสะโพกทำแบบเดียวกันแต่ถูไปมาตรงซอกก้นผม มันถอดเสื้อผมออกอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ก้มลงจูบผมตั้งแต่คอ ไหปลาร้า และไล่ลงมาจนถึงหัวนมของผม ผมจึงชันเข่าตัวเองขึ้นให้มันทำได้ถนัด มันเลียวนรอบไปมาสลับกับดูดดึงไปด้วยทั้งสองข้าง มันผลักให้ผมลงไปนอนราบกับพื้นเตียง ที่มีมันคร่อมอยู่ข้างบนแล้วถอดเสื้อตัวเองออกเช่นกัน ผมรู้หน้าที่ตัวเองโดยสัญชาตญาณ ผมไถลตัวลงมาและค่อยๆแตะลิ้นตรงขนที่โผล่พ้นกางเกงมันเบาๆไล่จนมาถึงสะดือของมัน ผมขยับตัวขึ้นมาเรื่อยๆและแตะลิ้นตรงหัวนมสีเข้มของมัน ส่วนตัวเองก็ล้วงมือเข้าไปในกางเกงดึงเอาของผมเองออกมาและเริ่มสาวขึ้นลงตามจังหวะ มันก็เช่นกัน ผมกับมันจ้องหน้ากัน และเราก็เริ่มจูบกันอีกครั้ง ครั้งนี้ไอ้โจยังคงควบคุมจังหวะการจูบเหมือนเดิม
ผมไม่สามารถบอกได้ว่ามันเป็นยังไง แต่ผมบอกได้แค่ว่ามันโคตรเซ็กซี่เลย ตอนที่ผมครางออกมาเบาๆสายตามันมองมาที่ผมอย่างเจ้าชู้และโคตรหื่น มันยิ้มมุมปากเล็กๆ แล้วเขยิบตัวไปหยิบทิชชู่บนหัวเตียงส่งให้ผม แม้ว่าตอนนั้นมันก็สาวของตัวเองไปด้วย ผมครางเบาๆอีกครั้งแล้วจัดการเช็ดคราบตัวเองจนเสร็จ ไอ้โจครางออกมาด้วยเสียงทุ้มๆแหบๆของมันจากนั้นก็ปล่อยออกมาบนหน้าท้องของผม ผมขมวดคิ้วจ้องมันเขม็ง มันแค่ล้มตัวลงมานอนตะแคงข้างๆผม แล้วจูบลงบนขมับของผมที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ
“โจ” ผมเรียกมันเบาๆ เหมือนมันจะรู้หน้าที่ มันรีบเอาทิชชู่มาเช็ดน้ำของมันตรงหน้าท้องผม
“เหนียวอ่ะ” ผมบ่นออกมา
“งั้นอาบน้ำ แล้วค่อยออกไปกินข้าวกัน” มันบอกแล้วยิ้มตาหยี เออ!กูรู้มึงมีความสุข ไม่ต้องทำตัวน่าาหมั่นไส้ให้มาก
“อือ”
ผมจะขยับตัวลุกแต่มันดึงผมให้มานอนทับบนตัวมันอีกรอบ มันดึงกางเกงบอลผมและเกี่ยวกางเกงในผมลงไปด้วย มือสากๆของมันลูบไล้ตรงก้นผม แล้วยิ้มให้ผมหื่น
“นัท ครั้งหน้านะ” มันบอกพร้อมกับใช้นิ้วชี้ของมันถูกไปมาอย่างช้าๆตรงซอกระหว่างก้นทั้งสองข้างของผม จากนั้นก็จูบกรามผมเบาๆ
“ไอ้โจ!” ผมตีมือมันดัง เผี๊ยะ! ตอนที่นิ้วมันเริ่มซุกซนจะเขี่ยๆอยู่ตรงประตูหลังของผมและกำลังจะสอดเข้าไป ผมจับข้อมือของมันแล้วดึงออกมา มันหัวเราะเบาๆแล้วยังจ้องผมอย่างเย้ายวน ผมรีบดึงกางเกงขึ้น รีบลุกออกจากเตียงแล้วเดินไปคว้าผ้าเช็ดตัว วิ่งเข้าห้องน้ำไปทันที
ผมเดินนุ่งผ้าเช็ดตัวออกมา ก็เห็นมันนั่งยิ้มเป็นคนบ้าอยู่บนเตียง มันหันมามองผมที่เดินออกมา แล้วลุกเดินมาหาผม
“รอด้วย ขออาบน้ำแป๊บ” มันบอกแล้วก้มลงมาเลียหยดน้ำตรงหัวนมของผม
“ไอ้โจ!!!!!!!!!” ผมใช้มือผลักหน้ามันออกตอนที่ลิ้นมันเริ่มซุกซน
“เออๆ กูไปอาบน้ำแล้วก็ได้ มึงแหละผิดเอง รู้อยู่ว่าหัวนมสีชมพูน่าดูดขนาดนั้นก็ยังจะเอาออกมาอ่อยกู” มันบอกแล้วคว้าหมับเข้าตรงก้นผมบีบเบาๆ แล้ววิ่งเข้าห้องน้ำตัวปลิว
“ไอ้โจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจ”
ไอ้โจดูจะครึ้มอกครึ้มใจเป็นพิเศษ ถึงขั้นแผนที่วางกันไว้ตอนแรกว่าจะออกมากินข้าวแค่หน้ามอดันเลยเถิดไปกินบุฟเฟต์โรงแรมซะได้ยังไงก็ไม่รู้ แถมมันเลี้ยงอีกต่างหาก เอากับมันสิ บทจะดีก็ดีเกิ๊น ก่อนผมนั่งลงที่โต๊ะมีการตัดหน้าบริกรมายกเก้าอี้ให้ผมนั่งอีกต่างหาก
“โจ กะ...นัทไม่ค่อยคุ้นกับบรรยากาศแบบนี้เลยอะ” ผมกระซิบบอกมัน เมื่อกี้เกือบหลุดคำหยาบออกไปแล้ว บริกรที่นี่ก็ดีเกิ๊นมายืนใกล้รอเติมน้ำ รอเก็บจานเปลี่ยนเซตใหม่ให้อย่างใกล้ชิดเกินคาด
“เถอะน่า...อาหารเป็นไง” มันถามยิ้มๆ
เนื่องจากว่าเราเลือกนั่งโต๊ะกลมซึ่งมีเก้าอี้เป็นลักษณะสามควอเตอร์ของวงกลมทำให้เราสองคนสามารถเขยิบมากระซิบกันได้ ซึ่งผมชักจะไม่เห็นด้วยเท่าไหร่กับการนั่งชิดกันแบบนี้แล้วล่ะสิ ก็พนักงานเล่นยืนใกล้ขนาดนี้ แม้ว่าเค้าจะทำเป็นไม่เห็นก็เถอะ
“ก็ดี ขนมเยอะดีอะ ไลน์อาหารก็ให้เลือกเยอะดี แต่แบบมันเยอะเกิน...เลือกไม่ถูกอะ” ผมบอกมัน
“ลองนี่ดิ” มันส่งแครกเกอร์ที่มีชีสวางทับอยู่ยื่นให้ผม ผมกำลังจะยื่มมือไปรับแต่มันเสือกถอยมือหนี ‘กวนตีนจริงๆ’
“กูป้อน อ้าปากดิ ถ้าไม่ให้กูป้อนกูลุกไปเยี่ยวแล้วไม่กลับมาน้า...” ไอ้โจบอกผมกวนๆ ‘เล่นไรเหี้ยๆอีกละไอ้เวรนี่ กูมีตังค์ในกระเป๋าไม่ถึงสองร้อยมั้ง’ ผมจึงต้องจำใจอ้าปากรับแครกเกอร์กับชีส โดยมีบริกรชำเลืองมองอยู่เนืองๆ ถ้าให้เดาตอนนี้ผมว่าหน้าผมคงแดงแปร๊ดแล้วแน่ๆ
“เออ อร่อยว่ะ ชีสไรวะเค็มๆมันๆ”
“บรีชีส...เดี๋ยววันหลังกูแวะซุปเปอร์ซื้อมาใส่ตู้เย็นไว้ให้ละกัน” มาอีกแล้วแฮะโจเวอร์ชันเทพบุตร
“มึงเป็นไรของมึงห๊ะ ตอนกูเล่นเกมส์ยังดูหงุดหงิดอยู่เลย” ผมได้โอกาสถามมันตรงๆตอนที่บริกรไปเก็บจานโต๊ะข้างๆ
“มึงไม่สนใจกูเลย” ไอ้โจก้มหน้าก้มตากินบอกเสียงค่อย
“สนใจสิ คิดมากไปได้ โถ่แล้วบอกกูอย่าคิดมาก” ผมบอกมันยิ้มๆแล้วเอื้อมไปวางมือบนขาของมัน
“เออกูรู้แล้วว่าตอนนี้มึงสนใจกู ยอมให้กูขนาดนั้นกูก็ดีใจสุดๆแล้ว” ไอ้โจ้เงยหน้าบอกผมหน้าระรื่น ‘ไอ้เหี้ยนี่ ใครเค้าพูดเรื่องพวกนี้กันที่สาธารณะกันวะ แถมยังบนโต๊ะอาหารโรงแรมอีก’
“เงียบน่า” ผมบอกมัน แม้ว่าตอนนี้จะไม่มีบริกรอยู่ก็เหอะ แต่ทำไงได้ ผมเขินนี่หว่า
“ไม่ยักรู้เห็นเมียกูหน้านิ่งๆแบบนี้ เอาเข้าจริงเซ็กซี่ซะจนกูหลงเลย....กูพูดจริงนะ ตอนนั้นมึงทั้งดูเซ็กซี่ ทั้งดูไร้เดียงสา ทั้งดูน่ารัก เกินคาดอะ” ไอ้โจบอกหน้าตาเฉย ผมว่าหน้าที่แดงอยู่แล้วของผมยิ่งแดงขึ้นไปอีก แถมตอนนี้แม้ว่าแอร์จะเย็นแค่ไหนแต่ผมกลับเหงื่อไหลเต็มขมับแล้ว
“พูดมาก กินๆไปเถอะน่า” ผมบอกแล้วตักแฮมกับเมลอนคำโตยัดเข้าปากมัน มันเคี้ยวสองทีแล้วก็รีบกลืนลงคอ พอผมตั้งท่าจะยัดใส่ปากมันอีกคำมันกลับจับข้อมือผมไว้แน่น
“เกินคาดจริงๆนะนัท ถ้ารู้ว่าเข้ากันได้ทุกเรื่องแบบนี้ทั้งเรื่องนิสัย ทั้งเรื่องซะ...” มันกำลังจะอ้าปากพูดต่อผมก็รีบฉวยโอกาสนั้นบิดข้อมือออกแล้วยัดเข้าปากมันอีกคำ
“พูดไม่รู้เรื่อง บอกว่าเงียบๆไงเล่า” ผมเอ็ดมัน มันยิ้มแปล้แล้วพยักหน้าให้รัวๆ
“ก็ตอนแรกคิดว่ามึง...ไม่เป็นงานนี่หว่า”
“ยังไม่หยุดอีก เดี๋ยวกูตบปากแหกเลย...กูก็ผู้ชายนะ มึงคิดว่ากูไม่เคยดูหนัง...รึไงวะ” ผมเว้นคำที่เอาเป็นว่ารู้กัน
“อีกอย่างฟีลมันตามธรรมชาติ” ผมบอกมันต่อ
“ถึงจะเงอะงะบ้าง...แต่ก็น่ารักที่สุดอะเมียกู” ไอ้โจพูดต่อ ผมเงียบทำเป็นก้มหน้าก้มตาตัดเมลอน
“หน้าแดงยิ่งน่ารัก เหงื่อออกก็ยิ่งน่ารัก....ปะ ไม่ต้องกินละ จองห้องข้างบนกันเลยไป อ่อยดีนัก” มันล้อผมขำๆ
“เงียบ! ครั้งสุดท้ายแล้วนะ ไม่หยุดเดี๋ยวกูเอามีดแทงเลยนิ่” ผมยกมีดขึ้นมาชูประกอบ มันขำนิดๆแล้วมันก็เปลี่ยนไปคุยกันเรื่องอื่น จนทำให้ผมลืมเรื่องน่าอายเรื่องนี้ไปเลย
SweetSacrifice
_______________________________________
แบบนี้เค้าเรียกว่า จิบๆพออาเจียน
มาเกินมันไม่ดี น้อยเกินก็ค้างเติ่ง
แบบนี้แหละ สุดกำลังดี ฮ่าๆๆๆๆๆ
สำหรับสิ่งที่ทุกคนรอมันก็มาแล้ว
อ่านตอนนี้จบก็อย่าลืมเรื่องนี้นะ
หัวข้อ: [SUPER SPECIAL โจนัท P.85]190713 -ใครว่าผมอ่อนก็ได้..(ต่อไปโจคงได้กลัวเมีย)! (อ่าน 800210 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก