หลังจากนุ้งเตอร์อับอายไปหนึ่งดอกแล้ว
วันนี้ก็ สเปเชี๊ยลลล สเปเชียลกันอีกครั้ง
กับตอนพิเสษของตั้มชดชดตั้ม คู่ตั้มชดของเีรานั่นเองคับ
ซึ่งในสเปเชี่ยลนี้ ป้าปุ๋ยของเราจะเขียนในฝั่งพี่ตั้ม
ส่วนพี่หวานเย็นจะเขียนในส่วนของพี่ชดนะครับ
เป็นการสลับคาแรคเตอร์ินิดๆหน่อยๆ หุหุ
เอ้า ไปอ่านสเปเชี่ยลกันเย้ยยยย 
(SPACIAL TUM-CHOT 1)
ผมไปหาไอโจตั้งแต่เช้าตรู่ ทันทีที่ได้รู้ว่ามันกลับมาไทยแล้ว ไอโจเป็นเพื่อนสนิทกับผมมาตั้งแต่ม.ต้น เนื่องจากเราอยู่ห้องเดียวกัน จนม.ปลายเราก็ได้อยู่ห้องเดียวกันอีก แต่มันดันไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนช่วงต้นเทอม ม.ห้า ทำให้แก็งค์ม.ปลายเงียบลงไปเยอะพอควร เนื่องจากว่าไอโจเป็นเหมือนหัวโจกของก๊วน มันเป็นตัวฮาและเจ้าความคิดเหี้ยๆ ที่พาให้กลุ่มเราได้พบกับเรื่องต่างๆมากมายทั้งดีและไม่ดี
“ไอสัด มึงไปทำไรมาวะ” ผมทักมันทันทีที่เจอมัน
“ฟิตเนสว่ะ” มันตอบสั้นๆแล้วเดินนำไปที่ห้องของมัน
“ไอเหี้ย มึงแม่งต้องไปเรียนม.ห้าเหรอวะ” ผมถามมันเพราะหมายความว่าไอโจจะเป็นคนเดียวในก๊วนที่ไม่ได้ขึ้นม.หกด้วยกันและจบออกมาพร้อมกัน
“เออ จริงๆแล้วเค้าให้กูขึ้นม.หกเลยก็ได้แต่แม่ง จะเอาความรู้ที่ไหนไปเอนท์วะ” ไอโจทำตัวเป็นเด็กเรียนที่ดี
“ก็จริง ..เออ!เดี๋ยวกูจะออกไปเตะบอล มึงจะไปด้วยกันป่าว” ผมถามมันตอนที่ผมนอนอยู่บนเตียงของมัน ส่วนไอโจนั่งเล่นเกมส์อยู่บนพื้นปลายเตียง
“ถามควายๆไอสัด ไปดิ”
หลังจากที่เตะบอลเสร็จผมก็กลับมาบ้านมาอ่านหนังสือเตรียมสอบ อ่านไปอ่านมาชักดึก ทำเอาตื่นไปเรียนไม่ไหว สุดท้ายแม่งก็โดดแล้วมาอ่านอีกทีตอนเที่ยงๆ แล้วเย็นๆก็ออกไปเตะบอล แต่วันนี้มคนเพิ่มมาอีกสองคน ไอโจแนะนำว่าเป็นเพื่อนม.ห้าของมัน คนนึงตัวอ้วนๆหน่อย อีกคนก็แสนจะผอม เออวะเอาพวกมันสองคนมาจับรวมกันก็จะได้สูตรสำเร็จเป็นไอโจ คิดไปผมก็ขำเองคนเดียว ไออ้วนกับไอโจก็ทำหน้างงๆว่าผมขำอะไร แล้วพยายามถามผม ส่วนไอผอมเดินแยกออกไปนั่งตรงริมขอบปูนเงียบๆไม่สนใจพวกผมสามคน เออไอนี่แปลกดีว่ะ
“มึงไปนั่งทำไรตรงนั้นวะไอชด” ไอโจตะโกนถาม
“รอพวกมึงคุยเสร็จ” มันตอบหน้านิ่งไม่ได้สนใจใคร แล้วก็ไม่สนใจสรรพนานที่ใช้เรียกผมกับไอโจเลย
“ไอสัดนี่ติสท์ตลอดอะพี่ เดี๋ยวซักพักพี่ก็ชิน” ไออ้วนบอกผมกับไอโจ ผมจึงบอกไออ้วนกับไอโจให้ไปนั่งกับไอชด ระหว่างรอพวกที่เหลือทะยอยมาที่สนาม
“ไอต้นเดี๋ยวเตะบอลเสร็จไปซ้อมดนตรีกับกูมั้ยมึง” ไอโจถามไออ้วน
“ได้พี่ ลองดูเผื่อจะได้เข้ามือกัน” ไออ้วนบอก
“มึงอะไปปะไอสัด” ไอโจหันมาถามผม ผมจึงส่ายหน้าให้มัน เพราะผมยังต้องกลับไปเคลียรายงานที่อาจารย์ให้งานไว้วันนี้ซึ่งผมไม่ได้ไปเรียน
“งั้นเดี๋ยวกูลองชวนพวกไอบอลไปหารค่าห้องซ้อม ...ไอชดมึงจะไปมั้ย” ไอโจหันไปถามไอชดดื้อๆ
“ให้กูไปตีขิมเหรอไอ้ควาย” ไอชดเริ่ม เออว่ะไอนี่เห็นหน้าหงิมๆไม่คิดว่าจะปีนเกลียวขนาดนี้
“มึงตีได้ก็เอาไปสิ วงกูเปิดรับทุกอย่าง” ไอโจยักคิ้วกวนๆ
“สัด!” ผมกับไอชดสบถออกมาพร้อมกัน ผมหันไปมองหน้าไอชดแต่มันเสือกก้มมองพื้นไม่สนใจอะไร แล้วก็ไม่มีท่าทีตกใจที่เราพูดออกมาพร้อมกัน
“มึงบอกว่าอยากเล่นกีต้าร์นี่หว่า มึงไม่ลองให้พี่เค้าสอนวะไอชด” ไอต้นพูดกับไอชด
“แล้วทำไมมึงไม่สอนกู”
“กูคงฆ่ามึงตายก่อนหรือไม่ก็เอากีต้าร์มาฟาดพื้นจนคอพังระบายอารมณ์ถ้ากูต้องสอนมึง” ไออ้วนบอก...เออไอ้สัดนี่ฮาเว้ย
“เออๆ มาสิ เดี๋ยวกูให้ไอตั้มสอน” ไอโจทำตัวเป็นเซลล์ขายประกัน
“มึงถามเพื่อนมึงก่อนไอ้สัด เค้าจะสอนกูมั้ย” มันเอ่ยถึงผมแต่ไม่มองหน้าผมซักนิด
“สอนได้ แต่วันนี้คงไม่ได้ว่ะ” ผมบอกมัน มันจึงหันมามองหน้าผมตรงๆแล้วพยักหน้าให้... เออ พยักหน้าให้กูทำไมวะ แต่ช่างแม่งกูพยักหน้าตอบให้ แถมโปรยยิ้มให้อีกชุด
“มึงยิ้มทำไม” มันถามผมนิ่ง ...ไอ้เหี้ยนี่ใครสอนให้ถามทุกอย่างที่สงสัยวะ
“กูเฟรนลี่” ผมบอกกวนๆ แต่มันทำหน้านิ่งแล้วหันไปคุยเรื่องหนังกับไอต้นซะอย่างนั้น เออเว้ย!บทแม่งจะคุยก็คุย จะไม่คุยก็เลิกไปซะเฉยๆ
“ไอโจ กูถามไรหน่อย” ผมดึงไอโจออกมาจากไอคู่สิบ(10=ไอชดกับไอต้น)
“ว่าไงวะ” ไอโจถามแล้วเอามือเกาหัวเกรียนๆของมัน
“เพื่อนมึงเป็นไรมั้ยวะ” ผมถามมันแล้วพยักหน้าไปทางไอชด
“กูยังงงอยู่ มึงอย่าเพิ่งถาม กูก็เพิ่งรู้จักกับมัน แต่จากที่ดูๆมันก็น่าคบหาดี ถึงจะดูขาดๆเกินๆไปหน่อย” ไอโจยิ้มแล้วตบไหล่ผม มันไม่รอผมพูดอะไรต่อก็เดินไปหาพวกเพื่อนๆที่เพิ่งมาถึง
หลังจากที่เตะบอลเสร็จบางส่วนก็แยกย้ายกันไปกินเหล้าต่อ ไอโจกับไอต้นไปห้องซ้อมซึ่งมีเพื่อนรออยู่ที่ห้องซ้อมส่วนหนึ่ง และผมกับอีกบางคนที่ตั้งใจจะกลับบ้าน โดยที่หนึ่งในนั้นก็มีไอชดด้วย
“กลับด้วยกันมั้ย” ผมถามมัน
“รู้เหรอบ้านกูอยู่ไหน” มันกวน
“อยู่ไหนละ บอกกูมาสิ” ผมถาม คราวนี้มันตอบง่ายดายไม่มีการกวน
“งั้นไปสายนี้ด้วยกันมั้ยแล้วไว้ไปแยกกันที่xxx ตอนมึงจะต่อรถเมลล์กลับบ้านมึงมั้ย” ผมถามมัน มันพยักหน้าตอบ
ตลอดทางที่นั่งบนรถ ผมกับไอชดนั่งกันเงียบๆเป็นส่วนใหญ่ จะคุยกันบ้างก็ตอนที่มันหรือผมสนใจอยากถามเรื่องบางเรื่องขึ้นมาอย่างเช่น...
“มึงรู้จักกับไอโจนานแล้วเหรอ” หรือ “ตอนม.ต้นมึงเรียนที่นี่ปะ” เท่าที่จำได้ก็มีแค่นี้ที่ไอชดถามผม
ส่วนผมซึ่งมีข้อสงสัยมากมาย แต่ไม่รู้ทำไมไม่กล้าที่จะถามมัน ผมจึงได้แค่ตอบคำถามมันสั้นๆ คือมันสั้นจริงๆเนื่องจากไอชดไม่ได้สนใจที่จะต่อประเด็นที่พูดกันอยู่ ถ้าให้ผมเดามันคงอยากรู้แค่นั้นจริงๆ ไม่ได้อยากแกล้งทำเป็นสนใจ
“จะให้กูสอนกีต้าร์ให้จริงป่าว” ผมถามมันหลังจากที่เราลงรถเมลล์แล้วกำลังรอรถที่จะต่อกันอยู่
“ถ้ามึงว่างก็เอาสิ” มันบอกจริงจัง
“อือ งั้นเอาเบอร์มึงมา กูว่างตอนไหนเดี๋ยวจะโทรบอก” ผมบอกมันเรียบๆ มันก็ให้เบอร์ผมมาง่ายๆ
“นี่ถ้ามึงเป็นผู้หญิงป่านนี้เสร็จกูไปนานละ ได้เบอร์มาง่ายขนาดนี้” ผมลองกวนมันแบบหยั่งเชิงดู
“เพื่อนเล่นเหรอ” มันกวนผมคืน แต่มันอมยิ้มจนเห็นลักยิ้มเล็กๆตรงมุมปากทั้งสองข้าง
“กูพี่มึง ใช่เพื่อนที่ไหน” ผมเล่นต่อ
“ถามกูยัง?” มันกวนสั้นๆแต่เจ็บแสบ..มันหมายถึงถามกูยังว่ากูอยากได้มึงเป็นพี่มั้ยหรือถามกูยังว่ากูนับถือมึงเป็นพี่มั้ย? ไม่ว่าจะช้อยส์ไหนแม่งก็เจ็บทุกช้อยส์
“กวนตีนจริงๆ ไอ้ชดช้อย” ผมตั้งชื่อให้มันใหม่ ที่มาเริ่มต้นมันมาจากไอ้ชดแสบทุกช้อยส์ ก่อนที่ช่วงหลังมานี่สมองผมมันแปรผลชดช้อยเดิมเป็นในแบบของความหมายตามพจนานุกรมคือ งามชดช้อย....
SweetSacrifice
_____________________________________________
จบไปเรียบร้อยกับตอนพิเศษที่ป้าปุ๋ยจัดมาให้ทุกคน
หนุกมั้ยเอ่ยยยย?
แล้วเจอกันจ้า 
หัวข้อ: [SUPER SPECIAL โจนัท P.85]190713 -ใครว่าผมอ่อนก็ได้..(ต่อไปโจคงได้กลัวเมีย)! (อ่าน 742720 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก