ฮิ้วววววว ยังรอกันอยู่อ่ะเปล่า
(30)
เราไปกันต่ออีกร้าน คราวนี้มาแบบสไตล์จีน พี่อาร์ทเป็นคนเลือกร้านที่โรงแรมแชงการีล่า ผมกับไอ้โจไปถึงก่อนแต่ไอ้โจไปเข้าห้องน้ำส่วนผมนั่งรอที่โต๊ะ หลังจากที่ไอ้โจออกไปไม่ถึงห้านาทีพี่ช้างกับพี่อาร์ทก็เข้ามา พี่ช้างเข้ามานั่งข้างๆผมทำให้ผมต้องเขยิบไปนั่งในสุดส่วนที่อาร์ทนั่งตรงข้าม
พี่อาร์ทนั่งลงปุ้บก็สั่งๆอาหารทันที ผมได้แต่นั่งตาแป๋วจ้องพี่อาร์ทนิ่งเพราะไม่เคยมา และทึ่งในความสามารถของแกมากๆ คือแกหายใจทางผิวหนังเหรอเนี่ยแกพูดซะรัวเลยอะ
ถ้าพี่ชดเป็นเด็กเสิร์ฟที่นี่คงยืนนิ่งเป็นหินแล้วบอกให้แกทวนอีกรอบราวๆร้อยรอบมั้ง คิดแล้วก็ขำ....
“ยิ้มไรวะ” พี่ช้างถามผม ผมหันไปมองแกก็เห็นว่าแกจ้องผมนิ่งๆ
“เปล่าพี่ แค่คิดถึงรุ่นพี่ที่มหาลัยขึ้นมาอะ” ผมบอก
“มีแฟนแล้ว คิดถึงคนอื่น ร้ายว่ะเรา” พี่ช้างแซว
“เห็นหงิมๆ ร้ายนี่หว่า เดี๋ยวพี่ฟ้องไอ้โจเลย” พี่อาร์ทเสริม แม่งเอาเข้าไป...โจมึงรีบกลับมา เยี่ยวไรนักหนาเนี่ย กูคิดถึงมึ้งงงง
“เปล่าพี่ พี่ชด พี่ที่มหาลัยจริงๆ” ผมบอกนิ่งๆ พยายามปั้นหน้าจริงจัง แต่ดันหันไปสบตาพี่ช้างซึ่งนั่งทำหน้ากวนๆอยู่ พี่แกทำให้ผมหลุดยิ้มออกมาอีก....แม่ง ตอนนี้คงเหมือนผมโกหกอยู่แน่ๆ
“ชด...ชดช้อย ผมหยิกๆตัวขาวๆเหมือนแม่ชงโอโม่ให้แดกตอนเด็กๆป่าววะ” พี่อาร์ทถาม
“ใช่ๆครับพี่” ผมพยักหน้าหงึกๆรัวๆ
“อ้อ ชดช้อย” เหมือนพี่ช้างนึกออกอีกคนแล้วหันไปยักคิ้วกับพี่อาร์ท ผมไม่ชอบเลยจริงๆตอนนี้เหมือนพี่สองคนเค้ามีลับลมคมในกันแต่ไม่พูด มันตงิดๆยังไงไม่รู้แต่ผมไม่สนิทพอจะไปถามพวกพี่เค้า
“แล้ว...นี่เราคบกับไอ้โจนานยัง” พี่อาร์ทถามผมขึ้นมานิ่งๆ เล่นเอาผมทำตัวไม่ถูกเลย
“ก็...ซักพักครับ” ผมบอก
“อืมดีๆ” พี่อาร์ทยิ้ม ผมก็ไม่รู้เหมือนกันไอ้ดีๆของแกเนี่ยคืออะไรหรือเป็นการขานรับเฉยๆ ฮ่าๆ
“แจ่มว่ะ ทำเพื่อนพี่เปลี่ยนไปได้” พี่ช้างแซว ผมได้แต่เกาหัวเขินๆ
พี่สองคนชวนผมคุยเรื่องโน่นเรื่องนี่ไปเรื่อยๆ ซักพักไอ้โจก็เดินเข้ามาหน้าหงิกๆ แล้วก็นั่งลงข้างๆพี่อาร์ท ผมเห็นว่าพวกพี่เค้านั่งอยู่ด้วยเลยไม่กล้าถามออกไปว่ามันเป็นอะไร ได้แต่นั่งคุยกับพี่เค้าไปต่อเค้าถามมาผมก็ตอบไป เค้าเล่นมุขมาผมก็เล่นกลับไปๆมาๆเหมือนเราคุยกันสามคน ไอ้โจโดนกันออกจากวงหน้ามันตอนนี้เลยยิ่งหงิกเข้าไปอีก ผมเลยเพลาๆลงแม้ว่าใจจริงอยากฮามุขของพี่ช้างเอามากๆ
แล้วก็เหมือนสวรรค์มาโปรดเมื่อมีอาหารมาเสิร์ฟ เริ่มด้วยยำสาหร่ายกับยำผักกาดที่คลุกๆกับขิงอันนี้อร่อย ผมกับพี่ช้างซัดไปเยอะเลยส่วนไอ้โจไม่แตะเลยเพราะมีขิง แล้วก็มีออเดิร์ฟจานใหญ่มีอาหารสี่อย่างมา ผมพยายามตักแปะก๊วยใส่จานไอ้โจเพราะจำได้ว่ามันชอบมากๆ นับว่าค่อนข้างคุ้มเลยเพราะพอผมตักให้มันแถมแจกยิ้มพร้อมลักยิ้มให้มัน มันก็ยิ้มตามผมเหมือนเด็กทารกเลย...เลี้ยงง่ายจริงๆสามีกู ฮ่าๆ
“พี่อาร์ทสั่งเป๋าฮื้อให้ผมปะพี่” ไอ้โจถามขึ้นมา
“เรียบร้อยครับน้องรัก” พี่อาร์ทบอกเสียงนอบน้อมสุดๆ ผมนี่กลั้นหัวเราะแทบตาย
พุดจบแค่แป็บเดียวเป๋าฮื้อก็มา แล้วก็มาพร้อมกับหมูหันและหมั่นโถเล็กๆแล้วก็มีกุ้งมังกรที่แล่ไว้พร้อมลงหม้อไฟตามมาติดๆ ผมนี่ตาค้างเลยแม่งจะกินหมดกันเหรอเนี่ย แล้วพนักงานก็เอาเลือดมังกรมาให้จากนั้นก็ถามว่าจะใส่ในซุปเลยหรือใส่สไปร์ท ผมซึ่งไม่เคยกินก็ได้แต่นั่งเงียบๆ แล้วรอลอกคำตอบตามพี่เค้า ผลสรุปคือสามคนในโต๊ะเลือกแบบใส่สไปร์ท ผมก็เลยตามเค้าด้วย
ตอนแรกก็ไม่กล้าจะลองแต่ไหนๆก็มีโอกาสแล้วก็ขอลองซะหน่อย ผลปรากฏว่ามันก็เหมือนสไปร์ทที่ใส่เยลลี่ธรรมดานี่แหละ หนึบๆอร่อยดี ใจก็อยากขออีกถ้วยแต่ก็เกรงใจนิดๆ ส่วนสามหนุ่นบนโต๊ะไม่ต้องพูดถึง ซัดกันไปอีกสองสามถ้วย เพราะเลือดมันมีเยอะมาก
ตอนนี้ผมนี่โคตรอิ่มเลยครับ แต่ก็ต้องตาค้างอีกรอบเพราะมีอีกจานลอยละลิ่วมา มันคือหอยสังข์เป๊ะซะ จะว่าไปอิ่มก็อิ่มนะ แต่ขอลองซักหน่อย สุดท้ายก็ยอมยัดไปจนได้ แต่ได้แค่สองคำก็ต้องหยุด ไม่ใช่ว่าไม่อร่อย แต่มันขึ้นมาถึงคอแล้วจริงๆ ส่วนพี่อาร์ท พี่ช้างแล้วก็ไอhโจนี่ยังกินต่อได้หน้าตาเฉย
“อิ่มแล้วเหรอ” พี่ช้างถามผม
“ถึงคอแล้วอะพี่ จะให้กินอีกคงต้องสกัดแล้วฉีดเข้าเส้นมั้งพี่” ผมบอก
“เอางั้นมั้ย เดี๋ยวสั่งให้เลย” พี่ช้างแซว ผมได้แต่หัวเราะแหะๆ ตอนนี้ผมอิ่มสุดๆแล้วเข้าโหมดง่วงสุดๆ ผมเลยเผลอหาวออกมา ซึ่งเป็นจังหวะที่ไอ้โจมองมาพอดี มันก็ยิ้มๆให้ผม แล้วบอกผมว่า “อีกแป็บนะ” จากที่ผมอ่านปากมันได้
“หัวกุ้งเอาไปทำไรต่อดี” พี่อาร์ทถามขึ้น หลังจากที่พนักงานมาบอกอะไรซักอย่าง
“โจ๊กมั้ย” พี่ช้างเสนอ
“ตามที่ไอช้างบอกเลย” ไอ้โจเห็นด้วย ผมก็พยักหน้าตามเค้าไปด้วย ตอนนี้อะไรก็ได้ ผมง่วงสุดๆ
“พี่อาร์ท ผมเอาซิ่วท้อสิบลูกนะ ให้ไอ้โ้จซักสิบลูกด้วย” พี่ช้างบอก พี่อาร์ทพยักหน้ารับ
“นัทเอาด้วยป่าว” พี่อาร์ทถามผม ผมได้แต่ส่ายหน้า คือตอนนี้ผมจุกจริงๆ จุกถึงชาติหน้า...อารมณ์แบบไม่อยู่ในโหมดอยากกินอะไรอีกนาน
“ไม่ต้องเกรงใจ งั้นเดี๋ยวพี่สั่งให้สิบลูกนะ ไม่หมดก็แบ่งๆกินกับเพื่อนที่มหาลัยละกัน” พี่อาร์ทบอกเสียงนุ่ม ทำเอาผมยิ่งง่วงเข้าไปอีก ด้วยความเบลอ ผมเลยพยักหน้ารับไปเฉยเลย
“อิ่มว่ะ” พี่อาร์ทวางตะเกียบ เหลือไอ้โจกับพี่ช้างที่ยังกินกันต่อ
“พี่สั่งแคนตาลูปนมสดนะ ใครเอามั่ง” พี่อาร์ทบอก อ้าวไหงบอกเมื่อกี้อิ่มไงเพ่.. ไอ้สองคนที่กินอยู่ชูสองนิ้วพร้อมกัน พี่อาร์ทเลยหันมาพยักหน้าทางผม ผมจุกนะ แต่ก็อยาก เลยชูสองนิ้วเลียนแบบเอากับเค้าด้วย ฮ่าๆ
“ไอ้นัทไหนบอกถึงคอไง” พี่อาร์ทแซวไม่ดูตัววเอง
“เดี๋ยวนัทอมไว้ แล้วค่อยเคี้ยวทีหลังก็ได้” ผมยิ้มแฉ่ง
“ไม่ค่อยเลยอ่ะโจ แฟนมึงเนี่ย” พี่ช้างแซว
“ไม่รู้ซะแล้ว เรื่องงกเนี่ย เทิร์นโปรอะแฟนกู” ไอ้โจกัดผม
“อะไรโจๆ ใครงก พูดดีๆ” ผมถามมันหาเรื่อง
“น่ะ เสียงแข็งๆ เดี๋ยวปั้ดๆ” มันยืนขึ้น ผมเลยยกมือปรามๆ คือรู้ว่ามันเล่น แต่อายโต๊ะอื่น มันก็นั่งลงเงียบๆ แล้วกินต่อ
“สุดยอดจริงๆ เจอนัทปางห้ามญาติ ไอ้โจแทบนั่งไม่ทันเลย” พี่อาร์ทเริ่ม
“อย่าพี่อาร์ทๆ นี่ที่สาธารณะ เราต้องให้เกียรติแฟน ที่บ้านก็ว่าไปอย่าง เน๊อะนัทเน๊อะ” ไอ้โจหันมาทางผมแล้วยักคิ้ว
“นะโจ” ผมรับยิ้มๆ พี่อาร์ทกับพี่ช้างได้แต่ขำ แต่ไอ้โจยังหน้าด้านไม่เลิก
“โจซะอย่าง กลัวที่ไหน” มันพูด ผมได้แต่ขำในใจ
“เกรียนพอกันทั้งคู่เลย ไอ้คู่นี้” ไอช้างแซวยิ้มๆ
“คืนนี้ไปกับพวกพี่ปะโจ” พี่อาร์ทถามขึ้นมาโต้งๆ แบบรู้ๆกันสามคน ถ้าให้ผมเดาก็คงออกไปเที่ยวกลางคืนกัน แต่ยังไงก็นั้นผมก็ไม่รู้
“เอ่อ...” ไอ้โจไม่ตอบแต่หันมามองผมแว่บนึง ผมก็พยักหน้าให้ ก็นานๆเพื่อนๆมันจะมาซักที ไปไหนก็ไปเถ๊อะ
“ไว้ก่อนดีกว่าพี่” ไอ้โจปฏิเสธ
“นัทไปด้วยกันสิ” พี่ช้างหันมาทางผม แม่มเจ้าเล่ห์จริงๆ กะว่าถ้าผมไป ไอ้โจต้องไปอะสิ
“มีงานค้างไว้อะครับพี่ ขอโทษด้วยครับ” ผมปฏิเสธอย่างเกรงใจ
“อ้อ งั้นไว้วันหลังก็ได้” พี่อาร์ทบอก
หลังจากที่จ่ายตังค์เสร็จก็แยกย้ายกันขึ้นรถ ผมเลยเริ่มประเด็นทันที
“ไม่ไปกับเค้าอะโจ” ผมถามมัน
“เดี๋ยวมึงนอนคนเดียวอะดิ” มันบอกนิ่งๆ ผมเลยอดจะเอื้อมมือไปบีบต้นคอมันเบาๆไม่ได้
“ไปเหอะ นานๆเค้าจะมา” ผมบอก
“จริงอะ” ไอ้โจหันมาถามหน้ายิ้ม
“อื้อ แต่อย่าดึกมากนะ” ผมสั่ง
“โหยย แล้วบอกนานๆเค้าจะมา คิดว่าจะให้อยู่กับพวกนั้นนานๆ” ไอ้โจแซวขำๆ
“ได้คืบจะเอาศอกนะ เดี๋ยวกูแถมเข่ากับตีนเลย ไอ้นี่นิ่” ผมบอกมัน
“คร้าบบบบบบบบบ ไม่ดึกคร้าบแม่”
“กินเหล้าอย่างเดียวนะโจ” ผมบอกมันนิ่งๆ
“เออน่า ขี้บ่นจริงๆเลยมึงนี่” มันบ่นงุบงิบ
“บ่นไรโจ” ผมถามมันเสียงแข็ง
“เปล่า มึงนี่! ไว้ใจกูเหอะน่า” มันบอกปัดๆ
“ไว้ใจน่ะไว้ใจ แต่มึงอย่าเผลอล่ะ กูเอามึงแน่ไอ้โจ” ผมสั่งเสียงเหี้ยม จริงๆก็แอบกลัวอยู่เหมือนกัน พี่อาร์ทกับพี่ช้างนี่ก็ดูร้ายไม่เบา กลัวชวนกันไปเที่ยวอย่างว่าจริงๆ ไอ้โจตอนเมาๆนี่ก็ควบคุมตัวเองไม่ค่อยได้
“หรือมึงจะไปด้วยมั้ย” มันถาม
“ไม่อะ ขี้เกียจ” ผมบอก ส่วนไอ้โจยิ้ม
“ยิ้มไร” ผมถามเพราะหันไปเห็นพอดี
“ปล๊าวววววววว” มันกวน ผมเลยขยี้หัวมันไปที เพราะถ้ามาแบบนี้มันแกล้งผมแน่ๆ ร้ายจริงๆ ไอ้โจ!!
เรื่องโดย SweetSacrifice (ป้าปุ๋ย)
....................................................................
หัวข้อ: [SUPER SPECIAL โจนัท P.85]190713 -ใครว่าผมอ่อนก็ได้..(ต่อไปโจคงได้กลัวเมีย)! (อ่าน 742800 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก