หัวข้อ: [SUPER SPECIAL โจนัท P.85]190713 -ใครว่าผมอ่อนก็ได้..(ต่อไปโจคงได้กลัวเมีย)!

[harukagd]

ปวดตับ ปวดไต ปวดหัว

[malula]

ยัยหยกเป็นสาเหตุของเรื่องแน่ ๆ

[pinkky_kiku]

ปวดใจเลย ตอนนี้ เฮ้อออ

[MAKWAN]

ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก


ค้างรีบมาต่อเร๊วววว!

[timvasabi]

อ้าวววววววววว ทำไมเป็นแบบนี้อะ งง???
ข้ามตอนรึป่าวค่ะ หรือว่าแต่งผิด คืองงอะ ไม่เข้าใจ
เหมือนมันเริ่มไปนู้นนนนน ไม่ใช่นี้แ้ล้วอะ งง

[┗◎┗◎]

ตอนที่ป้าให้อ่านดูก่อนว่างงรึเปล่า คนโพสดันไม่งงซะงั้น - -




 

+1 ให้คนตาดี

V
 

[Donaldye]

แงงงงงงงงงงงงงงง นัทททททททฟังโจมันไวไวนะ

----------------
เย้ย ตอนเมื่อกี้หายไปไหนแล้ว55

[BeeRY]

เอ๊ะ ยังไงอ่า ยังมะมาหรือว่าจะลงใหม่คะ แต่ก็มารอนะ

[┗◎┗◎]

(55)

 
   


 
 

นัทหันหลังเดินออกไป กูมองตามแผ่นหลังเล็กๆของมัน นิ่มเดินเข้ามาตบบ่าให้กำลังใจกู

 

“เมื่อกี้กูทั้งตกใจทั้งงง ขอโทษนะมึงที่กูอึ้งจนปริปากบอกเมียมึงไม่ทัน เข้าใจผิดกันไปใหญ่เลยวะ”นิ่มมันบอกอย่างรู้สึกผิด

 

“ช่างมันเถอะ รอมันอารมณ์เย็นกูค่อยคุยกับมันอีกที เดี๋ยวกูตามไปดูเมียกูก่อน มึงกลับได้นะ”ที่จริงก็ไม่ใช่ความผิดไอ้นิ่มมัน ความผิดที่กูเอง

 

“ได้ๆ แค่นี้เองเดินไม่กี่ก้าวก็ถึงร้านผัวกูแล้ว มึงรีบไปเถอะ ไงบอกกูนะ กูช่วยอธิบายได้”มันบอกกูอย่างจริงใจ

 

“ขอบใจวะ กูไปนะ”กูบอกเสร็จรีบเดินตามไอ้นัทไป

 

กูนั่งแท็กซี่ตามไอ้นัทไป มันไปหาไอ้ชด อืม ยังดีที่เลือกไปหาเพื่อนกู กูสบายใจขึ้นเยอะ ถ้ามันเลือกไปหาเพื่อนมัน กูก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่า  อีกนานเท่าไหร่กว่าเราจะได้เคลียร์กัน

 

กูโทรบอกไอ้ชดฝากดูเมียกู อย่าให้มันไปไหน ไอ้ชดมันก็ดีไม่ถามเหี้ยไรสักคำ

 

กูกลับไปเอารถที่ห้าง แล้วขับกลับมานอนที่ห้อง ใจกูอยากจะไปคุย อยากจะไปอธิบายให้มันเรียบร้อย ให้เคลียร์ ไม่อยากให้มันค้างคา แต่คงทำไม่ได้ กูกลัวว่า ถ้ากูไปนัทมันจะเตลิดหนีไปที่ที่กูตามไม่เจอ แล้วอีกอย่างถ้าคุยพรุ่งนี้อารมณ์กูน่าจะเย็นลงด้วย

 

ก่อนกลับหอกูแวะซื้อของกินที่เมียกูชอบ นัทมันคงยังไม่ได้กินอะไร กูห่วง จะเอาไปให้เองก็ไม่ได้ เลยฝากไอ้ตั้มเอาไปให้ แล้วกูยังสั่งห้ามมันบอกว่าของกู กูกลัวนัทมันไม่กิน

 

 

กูเลือกที่จะส่งข้อความหานัทมากกว่าที่จะโทรหามัน เพราะโทรไปยังไงมันคงไม่รับ กูจะพาลเสียความรู้สึกแทน ถ้าหากจะต้องคุยกัน กูอยากคุยแบบเผชิญหน้าเลยดีกว่า

 

นัทครับ อย่าร้องไห้จนหลับนะครับ อย่าคิดมาก อย่าเพิ่งตัดสนใจอะไร

คุยกันก่อน คืนนี้นอนพักให้ใจเย็นก่อนนะครับ เมียรักของไอ้ผัวเฮงซวย

 

กูส่งข้อความไปหามัน ข้อความเดียว ไม่รู้มันอ่านรึป่าว

 

 

 

 

กูตื่นก็ปาไปบ่ายโมง คงเพราะเมื่อคืนนอนค่อนรุ่ง กูรีบ ไปหาไอ้นัทที่ห้องของไอ้ชด ไม่ลืมนัดแนะกับไอ้ตั้มให้มันจัดการลากไอ้ชดออกจากห้องไปก่อน กูจะได้เคลียร์กับเมีย

 

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

 

“พี่ชดลืมของเหรอพี่”เสียงเมียกูเปิดประตูทักออกมา มันคงเข้าใจว่ากูเป็นไอ้ชดเจ้าของห้อง

 

พอประตูเปิดเท่านั้น กูรีบแทรกตัวเข้าไปในห้องและปิดประตูล็อคทันที โดยที่ไอ้นัทมันไม่ทันได้ตั้งตัว

 

“นัท มึงอารมณ์เย็นพอที่เราจะเคลียร์กันได้รึยัง”กูถาม

 

“ผมคิดว่า ผมเคลียร์เรื่องระหว่างเราไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะครับ”มันตอบเรียบๆ

 

“นั่นเค้าไม่เรียกเคลียร์ เค้าเรียกว่ามึงเอออออยู่ฝ่ายเดียว กูยังไม่เคลียร์”

 

“นั่นมันก็เรื่องของคุณ”

 

“มึงไม่คิดที่จะฟังกูอธิบายบ้างรึไงวะ”กูถามอย่างน้อยใจ

 

“มีอะไรต้องอธิบายในเมื่อสิ่งที่ผมรับรู้ คือ คุณโกหกเพื่อไปกับคนอื่น  ”มันหันหลังให้กู

 

“อืม กูยอมรับ”แน่นอนว่าคนอย่างกูทำไรผิดแล้วหน้าด้านยอมรับเว้ย

 

“ฮึ นั่นไง คุณยอมรับว่านอกใจผม”พอฟังคำตอบเสร็จมันหันตวัดสายตามามองกูโกรธๆ

 

“เปล่า กูยอมรับว่ากูโกหกและไปกับคนอื่นจริงแต่ไม่ได้นอกใจ”นี่กูก็ตอบตามจริงอีกนั่นแหละ

 

“เหอะ มันต่างกันตรงไหนกับคำว่านอกใจ รึจะอ้างเหตุผลว่าไม่ได้นอกใจแต่นอกกายล่ะ”นัทมันยังคงพูดประชดประชัน

 

“ต่างตรงที่กูมีเหตุผล”กูพยายามใจเย็น

 

“เหตุผลหรือข้อแก้ตัวกันแน่”หูย ทำไมเมียกูมันประชดเก่งจังวะ

 

“นัท ตั้งแต่เราคบกันมา กูสันดานแย่จนมึงเชื่อใจกูไม่ได้ขนาดนั้นเลยเหรอวะ”กูถามอย่างน้อยใจ

 

“แล้วคุณคิดว่าคุณสันดานดีนักรึไง”มันเลิกคิ้วถามกวนตีนกู

 

“เออ กูเลว แต่กูเคยเลวกับมึงมั้ย”น้อยใจแม่ง

 

“วันนี้เราคงคุยกันไม่รู้เรื่อง”กูพยายามสงบใจ แล้วบอกมันอย่างใจเย็น

 

“ทำไมผมจะไม่รู้เรื่อง  ถ้าไม่รู้เรื่องผมคงโง่กลายเป็นควายให้คุณสวมเขา  ผมเคยบอกแล้วใช่มั้ย ถ้าไม่รักกันให้บอก ผมยอมจากไปโดยดี ไม่ใช่ทำให้เป็นไอ้หน้าโง่แบบนี้!!”ประโยคสุดท้ายมันคงเหลืออดจริงๆ มันตะคอกเสียงดังคับห้องเลย

 

“นัทมันไม่ใช่อย่างมึงคิด”กูพยายามบอกมัน

 

“เออ!! ไอ้เหี้ย กูเห็นกับตามึงยังมีเรื่องอะไรมาแหลกูอีกฮะ กูยังโง่ไม่สมใจมึงรึไง สัด !!”มันโมโหเหลืออดชกปากกูจนกูเซไปข้างหลัง

 

กูเงยหน้าเลือดกบปากมองมันอย่างน้อยใจ เพลงอาจเคยเป็นคนไม่ดีในห้องไอ้ชดเสือกดังขึ้นมากระแทกใจกูอีก
 

http://www.youtube.com/v/8FLJPqjropM?

 

ฉันเคยกลัว คอยกลัวจะมีสักวัน
ความหลังของฉันจะหวนมาทำให้เธอเสียใจ
ความลับที่บอกกับใครก็รับความจริงไม่ได้
แต่สุดท้ายความหลังเลวร้ายมันก็ติดตามฉันทัน





นัทมันทรุดลงนั่งกับพื้นข้างหน้ากูก็แล้วเริ่มร้องให้ ปากก็พร่ำบ่น
 

“กูเชื่อใจมึงมาตลอด ฮึก ใครว่ามึงยังไง เล่าเรื่องเลวของมึงตั้งแต่สมัยก่อนกูก็มองข้ามเพราะกูรักมึง แต่สิ่งที่กูเห็น ฮึกๆ ”
 

มันพูดแค่นั้น แล้วมันก็หยุดพูด มันสะอึกสะอื้นร้องไห้เสียใจอย่างหน้าสงสาร



ถามว่าฉันเป็นเธอจะทำอย่างไร
ฉันก็คงทำใจยากเย็นอยู่เหมือนเหมือนกัน
ความลับที่เคยมีใครคือเรื่องวันวานของฉัน
แต่ว่าเธอเท่านั้นคือวันนี้ของฉันตลอดไป




พอมันทุรดลงร้องไห้ น้ำตากูไหลเสียใจไม่ต่างจากมัน เพียงแต่กูไม่ได้สะอึกสะอื้น

 

คำพูดทุกอย่างที่อยากจะอธิบาย กูพูดไม่ออก  มันจุกอก
 

คนอย่างกูเสียน้ำตา หยดแล้วหยดเล่า

 

สายตาที่มองมัน ด้วยความรักและรู้สึกผิด แม้ว่าจะเห็นหน้ามันไม่ชัดเพราะน้ำตาก็ตามที

 



อยากวอนขอให้อยู่ อยากวอนให้เธออภัย
สบตาฉันสักหน่อย อย่างคนที่เคยมีใจ
อาจเคยเป็นคนไม่ดี แต่มีเธอฉันเป็นคนใหม่
มีเธอตรงนี้ มีความหมายเพียงไร
แค่อยากวอนขอให้อยู่ ให้ฉันได้ดูแลเธอ
ต่อไปนี้จะไม่ทำร้ายให้เธอเสียใจ
ฉันสัญญา จะขอสัญญาด้วยรักจากใจ
ฉันพร้อมจะเป็นคนใหม่ คนดีที่รักแค่เพียงเธอ




กูมองมันอย่างอ้อนวอน อยากเดินเข้าไปกอด แต่กูไม่กล้า
 

“นัท กูรักมึงนะ ”กูบอกมัน

 

“อย่ารักกูเลย ฮึกๆ ถ้ามึงจะทำตัวแบบนี้”มันบอกออกมา กูสะอึกอีกรอบ ความรักของกูทำมันเจ็บมากจนมันไม่อยากจะรับรักกูไว้เลยเหรอวะ

 

“ให้โอกาสกูสักครั้ง ฟังกูก่อนนะนัท”กูเสียงอ่อนขอโอกาสมัน





แล้วถ้าเธอเป็นฉันจะทำอย่างไร
เพราะถ้าเสียเธอไปฉันคงขาดใจถึงตาย
ความหลังที่อยากจะลืมอาจลบมันไปไม่ได้
แต่ว่าเธอเท่านั้นเธอคือรักสุดท้ายตลอดไป





“....”นัทมันเงียบ เงยหน้ามองกูแววตาตัดพ้อ

 

“กูรู้ว่าเมื่อก่อนกูเลวขนาดไหน แต่เรื่องนี้กู”กูยังพูดไม่ทันจบไอ้นัทก็แทรกขึ้น “พอเถอะโจ  เราเลิกกันเถอะ”แววตามันจริงจังจนกูกลัว
 


ฟ้าผ่าลงตรงกลางใจ ยังไม่เจ็บเท่าคำนี้ กูเงยหน้ามองเพดานยิ้มทั้งน้ำตาสมเพชตัวเอง

 

 

อยากวอนขอให้อยู่ อยากวอนให้เธออภัย
สบตาฉันสักหน่อย อย่างคนที่เคยมีใจ
อาจเคยเป็นคนไม่ดี แต่มีเธอฉันเป็นคนใหม่
มีเธอตรงนี้ มีความหมายเพียงไร

 



“นัท คำว่าเลิกสำหรับมึง มันพูดง่ายขนาดนั้นเลย”กูถามมันพร้อมกับเข่าอ่อนลงนั่งตรงหน้าไอ้นัท เรานั่งร้องไห้มองหน้ากัน บ่อยครั้งที่มันบอกเลิกกู แม้กูไม่ชอบ กูก็มองผ่าน แต่ครั้งนี้ กูไม่สามารถมองผ่านมันได้ พูดคำว่าเลิกอย่างง่ายดายราวกับว่าไม่เคยรักกัน

 

“มึงคิดว่า กูพูดง่ายรึไง”นัทมันมองกูนิ่ง น้ำตาของมันยังไหลไม่หยุด

 

“มึงไม่รักกูเหรอ”กูค่อยๆเขยิบคลานเข้าไปหามัน เอื้อมมืออันสั่นเทาของกูไปจับมือมันอย่างทะนุถนอมส่งสายตาอ้อนวอนไปให้ กลัวเหลือเกิน กูกลัวมันจะสะบัดมือกูทิ้ง แต่ตรงกันข้าม มันกลับจับมือกูตอบมองกูอย่างจริงจัง แล้วพูดประโยคที่ทำให้กูใจชื้นขึ้นมาบ้าง จนกูยิ้มทั้งน้ำตา มันว่า“รักสิ กูรักมึงมากกว่าที่มึงคิด”

 

“กูก็รักมึง ให้อภัย ขอโอกาสกูสักครั้งเถอะนะ ”กูใจกล้ามากขึ้น ดึงมันเข้ามากอด หัวใจกูงี้เต้นโครมคราม นัทมันนิ่งให้กูกอด ไม่ได้ขัดขืน และไม่ได้กอดตอบ นิ่งจนกูเริ่มใจไม่ดีอีกครั้ง มันยังคงร้องไห้เบาๆ น้ำตาของมันไหลเปื้อนเสื้อกู ไม่ต่างจากน้ำตาของกูไหลเปื้อนเสื้อมัน




อยากวอนขอให้อยู่ได้ไหม
สบตาฉันสักหน่อย อย่างคนที่เคยมีใจ
เชื่อฉันจะได้ไหม มีเธอฉันเป็นคนใหม่
มีเธอตรงนี้ มีความหมายเพียงไร
แค่อยากวอนขอให้อยู่ให้ฉันได้กอดเธอเหมือนเคย
ฉันสัญญา จะขอสัญญาด้วยรักจากใจ
ฉันพร้อมจะเป็นคนใหม่ คนดีที่รักแค่เพียงเธอ

 



“โจ กูว่าเราห่างกันสักพักเถอะนะ”นัทมันพูดขึ้นในที่สุด

 

“เราไม่ได้เลิกกันใช่มั้ยวะ เราแค่ห่างกัน อย่านานมากนะมึง กูจะขาดใจ”กูละล่ำละลักถามมันออกไป

 

“กูไม่รู้”มันบอกเสียงเบา

 

“นัท ถ้ามึงพร้อมที่จะฟังกูอธิบายเมื่อไหร่ มึงบอกกูนะ”กูบอกมันเสียงสั่นๆ

 

“กูไม่รู้ กูกลัว กลัวว่ามึงจะโกหก กลัวเหตุผลของมึงมันห่วย แล้วกูจะยิ่งเสียใจ ในเมื่อสิ่งที่กูรับรู้มามันชัดเจนจนกูรับไม่ไหว หัวใจกูๆๆๆ ฮือออออออออ”มันผล่ะออกจากกู มองหน้ากูทั้งน้ำตา กำกำปั้นทุบอกมันเองตรงตำแหน่งหัวใจดังปั้กไปหลายทีจนกูต้องรีบคว้ามือมันไว้

 

“มึงอย่าทำร้ายตัวเอง มึงทำกูนี้ ต่อยกูให้พอ สัญญากับกูนะนัท สัญญาว่ามึงจะไม่ทำร้ายตัวเอง”

 

“มึงไม่ต้องกลัวว่ากูจะฆ่าตัวตายหรอก กูไม่โง่ขนาดนั้น เคยนี้กูก็ควายมากพอแล้ว”มันบอกทำให้กูโล่งอกขึ้นเยอะ ถ้ามันเป็นอะไรไป ก็ไม่ต่างอะไรกับใจกูสลาย เพราะนัท มันคือหัวใจของกู กูยกมือขึ้นลูบหัวมันเบาๆ

 

“มึงไม่ลองฟังเหตุผลดูก่อน”กูพยายามกล่อมมัน

 

“วันนี้พอก่อนเถอะโจ หัวใจกูรับไม่ไหวแล้ว กูเจ็บ มึงเข้าใจมั้ยกูเจ็บ ฮืออออออ พอก่อนเถอะว่ะ     นะ”มันร้องไห้อ้อนวอนกูอย่างน่าสงสาร

 

“ได้ ทำไมกูจะทำให้มึงไม่ได้ล่ะ แต่กูขอ ขอว่าเมื่อมึงพร้อม มึงจะฟังคำอธิบายจากกูนะนัท ถ้ามึงฟังแล้วมึงยังจะเลิกกับกู กูคงห้ามมึงไม่ได้แล้วตอนนั้น”กูขอร้องมัน เสียงกูสองประโยคสุดท้ายเบาหวิว จนกูเองยังใจหาย

 

“อือ”มันพยักหน้ารับปากกู

 

“โอ๋ หยุดร้องก่อนนะครับคนดี”กูบอกมันเสียงสั่นๆปนเสียงสะอื้นหน่อยๆ  ดีนะที่พวกกูอยู่ในห้องกันสองคน ถ้าคนอื่นผ่านมาเห็นคงฮา คนร้องไห้คนนึงกำลังกอดปลอบคนร้องไห้อีกคน

 

“เหนื่อยก็พักก่อนนะครับ อย่าเพิ่งคิดอะไร รอหัวใจนัทพร้อมเมื่อไหร่เราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม โจสัญญาว่าเราไม่ได้เลิกกันแน่ๆ นัทเชื่อใจโจนะครับ โอ๋ นิ่งซะนะคนดี”เสียงสั่นๆยังพร่ำออกจากปากกู น้ำตากูยังไหลไม่ขาดสาย ไม่รู้พูดอะไรออกไปบ้าง กอดโยกตัวไอ้นัทไปมาจนเสียงสะอื้นของมันเงียบไป

 



มันหลับไปแล้ว กูอุ้มมันไปนอนที่เตียง  กูไปล้างคราบน้ำตาออกจากหน้า ก่อนจะออกไปเอายาไมเกรน รวมถึงยาพาราและเสื้อผ้าที่หอทั้งเสื้อผ้าของมันและของกู ขากลับแวะซื้อโจ๊กของกินอีกหลายอย่างเผื่อพรุ่งนี้ด้วย ไม่ลืมแวะร้านขายยาซื้อแผ่นเจลประคบเย็น กูจะเอาไว้ประคบตาเมีย จะได้ไม่บวมมาก ส่วนตากูช่างมันเถอะ

 

นัทมันร้องไห้เยอะขนาดนี้ กูกลัวมันตื่นมาไมเกรนมันจะขึ้น ถึงมันจะบอกให้เราห่างกัน กูทำให้มันได้ แต่ไม่ใช่ตอนที่มันแย่แบบนี้ ขอกูมั่นใจว่ามันดีขึ้นมากกว่านี้ก่อนแล้วกูจะขอไปดูแลมันห่างๆอย่างที่มันต้องการ จนกว่าหัวใจมันจะพร้อมรับฟัง

 

 

ยังไงกูก็ยังคงเป็นคนที่เอาแต่ใจตัวเองเหมือนเดิม ที่กูยอมห่างเพราะกูไม่อยากจะบีบบังคับใจของเมียมากนัก กูรักมันมาก กูถึงยอมแม้ใจกูจะเจ็บไม่ต่างจากมัน

 

กูให้ชดไปนอนหอไอ้ตั้มก่อน พวกมันก็เข้าใจไม่ว่าอะไรกูสักคำ

 



 

กูไขเปิดประตูห้องไอ้ชดเข้าไป เห็นไอ้นัทมันนั่งเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง มันยังคงไม่รู้ตัวว่ากูกลับมา

 

กูเดาความคิดของมันไม่ออกเลยว่ามันกำลังคิดจะทำอะไร

 

เสียงกูวางถุงข้าวของรวมทั้งกระเป๋าเสื้อผ้า ทำให้นัทรู้สึกตัว มองมาทางกูนิ่งๆ สายตาที่ว่างเปล่าของมันทำให้กูกลัว แต่กูยังพยายามยิ้มสู้ กูอยากให้มันอาละวาดมากกว่าที่มันจะนิ่งแบบนี้

 

กูเข้าใจนัททุกอย่าง เข้าใจสิ่งที่มันเป็น

 

อดีตของกู มันกลับย้อนมาสั่นคลอนความเชื่อใจของคนที่กูรัก มันก็สมควรว่ะ นี่สินะกรรม หวังว่ากูจะให้รับการอภัยเมื่อกูสำนึกผิด โดยเฉพาะจากมัน ไอ้นัทเมียรักของกู

 

กูกล้าพูดได้ว่า ตั้งแต่กูเริ่มคบไอ้นัทเป็นแฟนจริงจัง กูไม่เหมือนเดิม กูไม่เปลี่ยนเพียงแต่พอกูจะทำอะไรกูคิดถึงใจไอ้นัทมากขึ้น กูกลัวมันเสียใจ เมียกูนะ กูก็รักของกู

 

“ตื่นนานแล้วเหรอวะ”กูถามมัน

 

“อืม”

 

“กูรู้ที่มึงบอกว่าให้ห่างกันสักพัก ขอเป็นเริ่มพรุ่งนี้นะ วันนี้กูขอดูแลมึงก่อน”กูบอกมันกลายๆ มันคงรู้แหละถึงมันไม่ยอม คืนนี้กูก็ไม่ไปไหนแน่ๆ

 

“อืม”

 

“นัท นี่ก็จะมืดแล้ว มึงลุกไปอาบน้ำแล้วมากกินข้าวจะได้กินยานะ”มันไม่ตอบแต่พยักหน้านิ่งๆ ลุกไปอาบน้ำตามที่กูบอกอย่างว่าง่าย กูมองตามหลังมันอย่างใจไม่ดี มันนิ่ง นิ่งเกินไป กูกลัว

 

กูรอจนมันเดินออกจากห้องน้ำแล้วเดินไปจูงมือมันมานั่งที่โต๊ะกินข้าวที่กูแกะโจ๊กเตรียมไว้ให้มัน

 

มันนั่งกินเงียบๆ กินไปได้แค่ครึ่งถ้วยมันก็วางช้อนบ่งบอกว่าอิ่ม กูยื่นยาไมเกรนให้มัน มันรับไปกิน กูรอจนมันกินเสร็จ ถึงพามันเดินไปนอนที่เตียง เอาแผ่นเจลประคบเย็นมาประคบที่ตากับที่หัวให้มัน

 

เราไม่ได้พูดกันสักคำ กูเลี่ยงไปอาบน้ำ กินข้าว แล้วไปนอนกอดมัน มันไม่ว่าอะไร นิ่งให้กูกอด กูรู้มันไม่ได้หลับ มันตกอยูในห้วงความคิดของตัวเองไม่ต่างจากกู

 

เฮ้อ กูไม่อยากให้ถึงพรุ่งนี้เลยวะ

 

นานแล้วนะที่กูไม่ได้นอนกอดเมีย เพราะเวลาไม่ตรงกัน แต่กูก็ไม่นึกว่ากูจะได้กอดมันด้วยความรู้สึกหวาดหวั่นแบบนี้

 

‘โจ มึงอย่าคิดมากสิวะ ทุกอย่างแก้ไขได้ ทุกอย่างอธิบายได้’



กูได้แต่ให้กำลังใจตัวเอง

 

นัทมันรักกู แล้วกูก็รักมัน นั่นมันก็น่าจะเป็นเหตุผลเพียงพอที่เราไม่ควรจะเลิกกัน
 











เรื่องโดย     หวานเย็น 
....................................................................

[chae]

ฮือออออออ
 ทำไม มันเป็นแบบนี้อ่ะ
มันจะเศร้าเกินไปแล้ว

[gupalz]

ต้องรอนัทอารมณ์เย็นลงด้วย และก็ขอให้เพื่อนนัทมันไม่มาพูดเป่าหูอะไร

[beery25]

 

[chai235]

รำคาญนัทอ่ะบอกตรงๆ เพื่อนบอกฟังเป็นวรรคเป็นเวร
แฟนขอแค่อธิบาย ไม่ยอมฟัง เจริญละ คนแบบนี้

อย่างน้อยต้องฟังสองฝ่ายแล้วค่อยตัดสิน  โจ แฟร์ๆ เรื่องแบบนี้มาแล้วนะ  แต่นัทไม่เคยเห็น  เคยเห็นแต่สร้างปัญหา

[roseen]

 

[P★RiTŸ]

เรื่องมันไปกันใหญ่แล้วนะเนี้ย
เฮ้อ ถ้านัทมันยอมฟังโจหน่อยก็ดีสิ
แต่ก็เข้าใจอ่ะนะ ว่าอดีตโจมันเลว
แต่ปัจจุบันมันก็ไม่ได้เป็นแบบนั้นแล้วหนิ
ทำไมต้องไปใส่ใจกับสิ่งที่กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ด้วย
ปัญหามันจะจบนะ ถ้านัทยอมเปิดใจฟังซักนิด

[zaferianight]

 :monkeysad:โจสู้ๆนะ

[mamacub]

  :z6:อยากโดดทีบนัท ที่ผ่านมาโจยังไม่แสดงให้เห็นอีกหรอว่าโจเป็นคนยังไง คิดเองเออเองตลอดเวเลยฮึย

[MiSS-U]

เลยไม่ได้รู้เลยว่าทำไมโจต้องทำแบบนั้น

นัทน่าจะฟังสักนิดเนอะ  เอาใจช่วยทั้งสองคน

คืนดีกันเร็วๆหน่อย  คนอ่านท้อแท้อ่ะ

บวกเป็ด

[harumi]

ถ้าไม่โกหกแต่แรกเรื่องมันก็ไม่เป็นแบบนี้หรอก
อดีตตัวเองยิ่งไม่ค่อยจะดี
ต่อให้เชื่อใจแต่ไหนก็อดระแวงไม่ได้

[A_ay]

กลายเป็นว่าโจเป็นคนผิดเฉยเลย TT

โจก็น้อยใจเป็นนะ

[malula]

รอให้ใจเย็นทั้งคู่แล้วมานั่งคุยกัน
คงมีคำถามที่รอคำตอบมากมายจากทั้งสองฝ่าย

[CanonDNattari]

เมียรักของไอ้ผัวเฮงซวย <<< อิโจ มันรู้ตัวด้วยว่ามันเฮงซวยยยยยยย

ต่อไป พาสอิป้าใช่ไหม ใข่เค็มใช้เวลา 15 วัน แต่ใข่อิป้าฟองใหญ่ต้องใช้เวลา 1 เดือน + แน่เลย 

[sam3sam]

จากตอนที่แล้วอยากจะด่าอิโจเต็มที่
แต่อ่านตอนนี้แล้วด่าแกไม่ออกว่ะโจ ชั้นสงสารแกจริงๆ

[┗◎┗◎]

ต่อไป พาสอิป้าใช่ไหม ใข่เค็มใช้เวลา 15 วัน แต่ใข่อิป้าฟองใหญ่ต้องใช้เวลา 1 เดือน + แน่เลย 

ขำอ่ะ 

[greensnake]

อ่า~ ทำไมมันเศร้าเยี่ยงเน้
นัททำไมไม่ลองฟังโจเค้าพูดมั่งล่ะ
อยู่กันมาก็ตั้งนานละ อย่าให้เสียเปล่าสิ
ก็รู้ว่าอารมณ์ตอนนั้นเป็นใคร ใครก็โกรธ
ก็ได้แต่ขอให้นัทพร้อมฟังโจเร็วๆนะ
จะได้กลับมารักกันให้เราอิจฉาเหมือนเดิม
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ
บวกเป็ดค่ะ

[Karn12]

ทำไมไม่ฟังแฟนเหมือนฟังเพื่อนบ้างล่ะ

[หวานเย็น]

ตอนที่แล้วของป้าน่ะเหรอ

ที่บอกงงๆกัน เพราะเหมือนกระโดดไรนั่นน่ะ

แต่ถ้าอ่านแล้วเข้าใจว่ามันคนละพาสกับตอนก่อนหน้านั้นของโจ

ช่วงเวลาที่โจเหงาก่อนหน้านั้น เป็นช่วงเวลาเดียวกับที่นัทไปกับเพื่อนเหมือนกัน แล้วเพื่อนบอกเรื่องโจมา

ดังนั้นในช่วงแรกของพาสที่แล้ว ก่อนที่จะถึงตอนโจไปดูหนังกับผู้หญิง ถ้าเข้าใจว่าเป็นช่วงเวลาเดียวกับพาสที่โจเหงา ก็ไม่น่าจะงง


จริงๆแล้วนิยายเรื่องนี้แต่งขำๆกันกับป้านะ เหมือนเล่นเกมส์
ห้าสิบกว่าตอนแล้วนะ ถ้าคนที่อ่านมาแรกๆน่าจะรู้
ว่าถ้าป้าชงอย่างนึง หวานแต่งไปอีกอย่าง
ถ้าหวานชง ป้าจะแต่งไปอีกอย่าง
มันเป็นแบบนี้มานานแล้ว
คนแต่งยังต้องลุ้นเอา ตอนที่แล้วอ่านมายังอึ้ง คิดในใจ (อีปุ๋ย อีเหี้ยเล่นไรของมึง)

ในพาสของหวาน มีพาสไหนบ้างที่ด่าโจได้เต็มปาก น้อยนะ
จนป้าว่า เออ อีพระเอก ฮ่าๆ

 

ที่จริงไม่นึกว่าเรื่องนี้จะมีคนติดตามหลายคน
คนอ่านเก่าๆที่มาประจำ นักทวง หวานจำได้
หลังๆมามีคนใหม่ๆโผล่มาแบบแว้บๆบาง
ดีใจที่ติดตาม
ขอบคุณมาก

 

[iforgive]

ต้นเหตุมาจากโจที่เหมือนมีพฤติกรรมเปลี่ยนไป  และโกหกนัท
เพื่อนเป็นเพียงตัวกระตุ้นชั้นดีที่ทำให้เรื่องเลยเถิดไปกันใหญ่
ถ้าได้แทนตัวเองเป็นนัท  โจไม่ว่างตลอดเวลา  แต่กลับไปกินข้าวกับผู้หญิงให้คนอื่นเห็นบ่อย ๆ
ไปดูหนังทั้งที่บอกนัทว่าทำ project  เป็นใครก็ต้องรู้สึกแบบนัททั้งนั้น
เป็นเราก็คงทำแบบนัทเหมือนกัน  ไม่กล้าที่จะเชื่อใจอีกต่อไปแล้วล่ะ

[nona159]

เศร้าจังเลยอ่ะตอนนี้

[indy❣zaka]

ทำไมโจที่ชอบปากดี  อยู่ดีๆก็เจี๋ยมเจี้ยมเป่าสากซะงั้นอ่ะ
นิสัยเปลี่ยนไปนะโจ  - -

คู่นี้ เริ่มงี่เง่ากันทั้งคู่  เลิกกันแต่เนิ่นๆก็ดี  ดีกว่ามาทะเลาะให้ผิดใจกันแบบนี้อีก  -*-