หัวข้อ: [SUPER SPECIAL โจนัท P.85]190713 -ใครว่าผมอ่อนก็ได้..(ต่อไปโจคงได้กลัวเมีย)!

[SweetSacrifice]

ขำอ่ะ 

ใช่ซี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[lucifel]

ตกลงเรื่องจริงเป็นยังไง

[golove2]

ปวดหัว   

ทำไมไม่เคลียร์กันซะ
นัทเชื่อคนอื่นมากกว่าโจ หรือไง

[TanyaPuech]

    งงที่ทำไมไม่เคลียร์กัน

นัทผิดที่เอาแต่อารมณ์  ไม่ฟังอะไร

โจผิดที่เปลี่ยนไปและไม่คิดจะอธิบาย

ผิดทั้งคู่ 

ปล. เป็นครั้งแรกที่ฟังเพลงนี้แล้วซึ้ง

[sukie_moo]

รำคาญนัทอ่ะ  ก็ทำไมไม่ฟังให้มันจบๆไป

ถ้ามันฟังขึ้นก็ไม่ต้องเลิก

ถ้าเหตุผลมันห่วยแตกก็เลิกๆถีบมันออกไปไกลๆ จะได้เจ็บแค่ทีเดียวไปเลย

[a_tapha]

อะไรอ่ะ ดราม่าขนาดนี้คนอ่านใจเสียนะเนี่ย 

[BeeRY]

พออาการนัทเป็นแบบนี้ ยิ่งทำให้อยากรู้เหตุผลของแกเข้าไปใหญ่เลยอิพี่โจ
ถ้ามันเป็นเหตุผลที่สุดแสนจะงี่เง่า แกก็ดูเอาเองแล้วกันว่ามันทำให้นัทเจ็บขนาดไหน
อ๊ากก อินมากเลยเหตุการณ์นี้ มันทำให้เราลุ้นระทึกว่าจะเลิกไม่เลิก ถ้าเลิกนี่ได้ร้องไห้ตามอ่ะ
ทั้งๆที่รัก แต่กลับกลายเป็นแบบนี้ แง้ เศร้าเด้
ฝากบอกป้าให้บอกนัทว่าอย่าคิดมากนะ อย่าโกรธนานด้วย อย่าใจแข็งไม่ฟังพี่โจล่ะ
แล้วที่สำคัญ อย่าแต่งนานนะคะ 

[yeyong]

เฮ้อ! ความงี่เง่าบังเกิดขึ้นได้ในคู่รักทุกคู่

[SweetSacrifice]

เมียรักของไอ้ผัวเฮงซวย <<< อิโจ มันรู้ตัวด้วยว่ามันเฮงซวยยยยยยย

ต่อไป พาสอิป้าใช่ไหม ใข่เค็มใช้เวลา 15 วัน แต่ใข่อิป้าฟองใหญ่ต้องใช้เวลา 1 เดือน + แน่เลย 

แต่งเสร็จแล้ว เมื่อกี้เลย

-,-

[BeeRY]

แต่งเสร็จแล้ว เมื่อกี้เลย

-,-

ลงเลยค่ะ !!!!

[SweetSacrifice]

ลงเลยค่ะ !!!!

รอโลโล่ ก้อปมาลง

ถ้าช้า

ด่ามันเล้ยยยยยยยยยยย

[┗◎┗◎]

(56)‏






   ผมก็ไม่รู้นะว่าอารมณ์ของผมตอนนี้เป็นแบบไหนกันแน่ ผมเสียใจ ผมผิดหวัง ผมรู้สึกเหนื่อย เบื่อ โง่ และงี่เง่า ผมไม่พร้อมที่จะพูดกับโจ แม้ว่านี่ก็ผ่านมาห้าวันแล้ว มันส่งข้อความมาหาผม โทรหาผม แม้กระทั่งมายืนรอผมอยู่หน้าหออย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้



“เราจะไม่คุยกันหน่อยเหรอ” มันเปิดประเด็น ส่วนผมตั้งถ้าจะถอยหลังแล้วเดินหนี แต่เมื่อนึกได้ว่าทำไมผมต้องหนีด้วยล่ะนี่มันห้องผมนี่หว่า

“ผมบอกไปแล้วไงว่าผมขอเวลา ถ้าแค่นี้คุณยังให้ผมไม่ได้ ผมก็ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว” ผมพูดเรียบๆ แต่ในใจผมตอนนี้มันสั่นไปหมดจนรู้สึกว่าน้ำในตามันสั่นตามและเกือบเอ่อล้นไปด้วย เพราะแค่เห็นหน้ามันผมก็รู้สึกอยากร้องไห้ขึ้นมาดื้อๆ...

“นัท เรื่องแค่นี้ทำไมต้องเลิกกันด้วย แบบนี้ก็แค่แฟนทะเลาะกันน่า..”

“มันไม่ใช่น่ะสิ ผมเคยยืนกรานกับตัวเองว่าจะเชื่อใจคุณ ไม่เชื่อสิ่งที่คนอื่นๆพูด แต่สิ่งที่คุณทำตอนนี้กับเมื่อก่อน มันไม่ได้ต่างกันเลย คุณคิดว่ามีครั้งนี้แล้วครั้งต่อๆไปมันจะไม่เกิดเหรอ ผมอยากให้เวลาทำให้เราลองคิดกันใหม่ดูนะ ผมกับคุณก็แมนเหมือนๆกัน....คุณเข้าใจผมใช่มั้ย ว่าเราน่าจะคิดกันให้ดีก่อนที่จะเสียเวลาแบบหลายๆคู่ที่ต้องรักๆเลิกๆกัน” ผมบอก ประโยคสุดท้ายพาลคิดไปว่าถ้าต้องเป็นแบบนั้นจริงๆมันคงทั้งเจ็บและเสียเวลาไปมาก ทำให้ผมถึงกับน้ำตาไหลออกมาทันที ผมจึงต้องรีบให้หลังมือปาดหยดน้ำใสๆออก แล้วกลั้นน้ำตาเอาไว้




“เดี๋ยวนะ! ไปฟังอะไรคนอื่นมา จะไปฟังทุกอย่างที่คนอื่นพูดไม่ได้... นัทใช้สติบ้าง”


“แล้วคำพูดทุกคำพูดของคุณผมต้องเชื่อด้วยเหรอ?” ผมย้อน  ไอ้โจเงียบไป ผมสบตามันให้รู้ว่าผมจะเข้าห้องแต่มันไม่ยอมหลบ และคว้าข้อมือของผมมาจับไว้


“คุณทำแบบนี้ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นหรอก มันจะยิ่งทำให้ผมรู้สึกแย่กว่าเดิม ผมว่ามันจะเป็นยังไงต่อไป ดีหรือไม่ดี คุณจะเปลี่ยนตัวเองได้จริงๆหรือผมจะเลิกหายงี่เง่า ถึงเวลาเมื่อไหร่ เราคิดได้ว่าเหตุผลทุกอย่างมันลงตัว ผมกับคุณควรจะทำยังไงต่อ.....
แต่ตอนนี้ผมปล่อยให้คุณกลับไปหาตัวเองให้เจอจริงๆ คุณก็ควรปล่อยผมได้แล้ว” ผมบอกพยายามกลั้นเสียงให้ราบเรียบที่สุดไอ้โจเริ่มมีน้ำตาไหลออกมา ผมสูดหายใจแรงๆก่อนจะตัดสินใจพูดต่อ


“ตอนนี้ผมไม่ได้ต้องการความรักอะไรจากคุณเลย ผมเวทนาตัวเองด้วยซ้ำที่ตอนนี้ผมไม่ได้รู้สึกสงสารคุณเลยที่เห็นคุณร้องไห้” ผมกลืนน้ำลายบอก


“นัทอย่าใจแข็งกับพี่เลยนะ พี่ขอร้องเถอะ นัทจะขอเวลาพี่นานแค่ไหนพี่จะยอมให้นัทจริงๆ พี่จะไม่มากวนนัทอีกเลย แต่อย่าถึงกับไม่รับความรู้สึกของพี่เลยนะ...นัท”  ไอ้โจคว้าตัวผมไปกอด ผมก็ยืนนิ่งให้มันกอด ผมรู้ว่าตอนนี้ไอ้โจตัวสั่นแค่ไหน น้ำตามันไหลออกมามากมายแค่ไหน ผมไม่เคยรู้สึกว่าไอ้โจจะบอบบางและอ่อนแอเท่ากับช่วงเวลาตอนนี้เลย มันเหมือนเด็กตัวเล็กๆที่ต้องการอ้อมแขนกอดตอบ ต้องการมือที่คอยลูบหลังเบาๆ ต้องการคำพูดที่จะบอกว่าไม่เป็นไร ผมจะอยู่ตรงนี้....
แต่ผมมันใจดำ และเป็นคนที่น่าสมเพชที่สุดที่ไม่สามารถทำสิ่งที่มันต้องการได้



“ปล่อยผมเถอะ ผมจะเข้าห้อง” ผมกัดฟันพูดคำนี้ออกไป


“อืม พี่ขอโทษ ทั้งๆที่บอกว่าจะให้เวลา แต่พี่ก็ยัง....”


“พอเถอะ คุณอย่ามัวแต่พูดเลย...ผมเข้าห้องล่ะ” ผมบอก ผมแล้งน้ำใจเกินกว่าจะกล่าวคำอื่นที่ดีกว่านี้ สิ่งที่ผมทำคือ ปิดประตูห้อง แล้วทรุดลงตรงนั้น ปล่อยตัวนั่งพิงประตู ปล่อยน้ำตาออกมาอย่างไม่รู้ว่ามันจะหยุดลงตอนไหน...




   ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าที่ผ่านมาสิ่งที่โจทำให้ผมมันคือเรื่องจริงหรือโกหก สิ่งที่ผมทำไปมันทำร้ายตัวผมอย่างที่สุด และอาจจะรวมถึงโจด้วย โจอาจจะดีเกินไปสำหรับผมหรือไม่โจก็ไม่เคยเป็นของผมเลยด้วยซ้ำ...









   ผมไปเรียนด้วยอารมณ์หม่นๆ ผมนั่งเหม่อลอย แทบไม่เข้าใจในสิ่งที่อาจารย์พูดด้วยซ้ำ


“เสาร์นี้ทำงานกลุ่มวิชาทรานสปอร์ตกัน” ไอ้แม็คบอก


“เออได้” ผมพยักหน้าบอกมัน


“แต่ดูจากสภาพมึงตอนนี้ ถ้าให้ไปยืนนับรถที่ผ่านไปมากับพวกกู มีหวังแม่งมึงคงเดินเหม่อออกไปให้รถซิวเล่นแน่” มันบอกขำๆแต่คิดว่าคงแฝงเรื่องจริงๆเอาไว้


“กูไม่ได้เบลอขนาดนั้น งานกลุ่มกับเรื่องส่วนตัวกูแยกออกน่า เอาเป็นว่าวันเสาร์แหละ พวกมึงจะไปกี่โมง” ผมถาม พยายามปรับอารมณ์และสีหน้า เพื่อไม่ให้พวกมันห่วงผมมากนัก


“ตีสี่” ไอ้โอ๊ตแทรก


“ไอ้เหี้ย มึงนับรถเหี้ยไรตีสี่วะ” มันดึงอารมณ์ผมได้จริงๆ ไม่ต้องแสร้งปั้นหน้าเลยตอนนี้


“ไม่ถึกแบบพี่ก็นอนเล่นหมากเก็บอยู่ที่ห้องเถอะน้อง” ไอ้โอ๊ตบอก


“กูไปได้น่า จะไปที่ไหนว่ามาเลย”


“บางพลี” ไอ้โอ๊ตบอก


“ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยย ตีสี่ให้กูไปยังไงวะจากหอไปบางพลี” ผมเกาหัวแกร็กๆ


“กูบอกมึงแล้วให้มึงเล่นหมากเก็บที่ห้อง เดี๋ยวถึกๆแมนๆแบบกูกับไอ้แม็คจัดการเอง แถมไอ้ปิ๋วไม่สวยแต่ถึกจัดมาอีกคน มึงนอนพักไปนี่แหละดีแล้ว” มันบอก


“อะ งั้นเดี๋ยวกูช่วยทำรีพอร์ท” ผมบอก


“เออ มึงอยู่ช่วยไอ้ทรายทำรีพอร์ทที่มอไปเหอะ เดี๋ยวทางนี้พวกกูเคลียร์เอง” โอ๊ตบอกผม แล้วตบไหล่ผมแปะๆ ไม่แน่ใจว่าตบให้กำลังใจผมเรื่องอะไรกันแน่เหมือนกัน


“ตีสี่บางพลีจริงดิวะ?” ไอ้แม็คกระซิบถามไอ้โอ๊ต


“เออกูคิดถูกแล้วจริงๆที่ให้มึงมาใช้แรงงาน ไอ้ควาย!” มันเผลอด่าไอ้แม็คออกมาเสียงดัง เออ! สรุปว่าควายทั้งคู่ คิดจะหลอกกูเหรอไอ้โอ๊ต!!!


“ไอ้โอ๊ต!!” ผมเรียกชื่อมันเสียงดังแล้วจ้องหน้ามันนิ่ง


“มึงตกลงทำรีพอร์ทแล้ว เปลี่ยนไม่ได้แล้ว” ไอ้โอ๊ตตีหน้านิ่งบอกผม เล่นเอาผมไม่กล้าพูดอะไรต่อเลย เพราะหน้ามันตอนนี้น่ากลัวจริงๆ


“เออลืมไป.. เดี๋ยวคืนนี้กูให้ไอ้แม็คไปนอนกับมึง” ไอ้โอ๊ตสั่งเสร็จสรรพ เนื่องจากมันรู้แล้วว่าตอนนี้ผมเป็นยังไง สภาพผมตอนนี้มันคงเห็นว่าไม่ควรอยู่คนเดียว แต่ผมกลับรู้สึกอยากอยู่คนเดียว คิดอะไรเงียบๆคนเดียวมากกว่า


“ไม่เอาอะ กูอยากอยู่คนเดียว”


“มึงอยู่คนเดียวก็ร้องไห้จนวันรุ่งขึ้นตาเป็นนกกระปูดมาเรียนสิ นั่งเรียนแม่งก็เหม่อเพราะอดนอน คิดแต่เรื่องที่ผ่านไปแล้ววนไปเวียนมา เมื่อไหร่จะหลุดพ้นจริงๆ เอาไอ้เหี้ยแม็คไปนี่แหละดีแล้ว อย่างน้อยมึงก็คงมีเรื่องไอ้แม็คให้กวนจนคิดเรื่องนั้นไม่ออก” ไอ้โอ๊ตบอกผมตรงๆ ไอ้นี่แม่งน่ากลัวจริงๆ



“เออดีแม่ง! ส่งกูไป ส่วนมึงชิ่งไปกับแฟน มึงนี่จังไรจริงๆไอ้โอ๊ต” ไอ้แม็คโวย


“มึงไม่ต้องลำบากหรอกแม็ค กูอยู่คนเดียวได้น่า”    ผมบอก


“มึงจะให้มันอยู่คนเดียวก็ได้ไอ้แม็ค กูก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอก” ไอ้โอ๊ตแม่งไซโค


“เดี๋ยวกูอยู่เองๆ ไม่ต้องมากดดันกู ไอ้ห่า!” ไอ้แม็คบอก ผมรู้อยู่แล้วล่ะว่ายังไงถ้าไอ้แม็คมันปฎิเสธ ไอ้โอ๊ตคงมานอนกับผมแน่ๆ ซึ่งมันคงหาเรื่องมาให้ทำและเทศนาผมจนผมรำคาญแน่ๆ


“มึงอกหักแล้วไม่อยากกินเหล้าเหรอวะ” ไอ้แม็คเริ่มหาเรื่องให้ผม


“ไม่ว่ะ แต่กูอกหักแล้วชอบกินมังสวิรัติทุกที เย็นนี้กินเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ” ผมแกล้ง ผมรู้ว่าไอ้แม็คมันพวกกินยากเพราะมันไม่กินผัก จะกินก็น้อยมาก แถมเรื่องมากอีก แต่มันบอกว่าตัวมันน่ะกินง่าย แค่มีหมูทอดไม่ก็ไข่เจียวมันก็อยู่ได้แล้ว...แต่ก็จริงของมัน เพราะหมูทอดเดี๋ยวนี้หาง่ายกว่าพวกผัดผักซะอีก


“เออได้ แต่แม่งมังสวิรัติอย่างเดียวที่กูกินได้ก็ข้าวเปล่านี่แหละ” มันบอกผมอย่างเศร้าๆ


“กูล้อเล่นน่า ป่ะ! เดี๋ยวเย็นนี้กูเลี้ยงข้าวหมูกรอบมึงเอง”


“ปากดี ไอ้เหี้ย เดี๋ยวแม่งพอสิ้นเดือนอย่าเสือกมายืมตังค์กูนะ”


“โอเค งั้นกูยืมตอนนี้เลย” ผมบอกมัน มันเลยทำท่าตบหัวผมป้าดใหญ่ แต่จริงๆมันตบลมอ่ะ















เรื่องโดย     SweetSacrifice (ป้าปุ๋ย)
....................................................................

ได้ตั้งแต่เ้มื่อคืน OMG 

[SweetSacrifice]

อัพจากไข่เค็มเป็นแค่ไข่ต้มเฉยๆให้ด้วยนะ

ฮี่ๆ

[Karn12]

ฟังคนอื่นพูด เชื่อที่คนอื่นพูด แต่ไม่เคยฟังแฟนตัวเองพูด

[Donaldye]

นัทก็เป็นอย่างเนี้ย! มัวแต่ฟังคนอื่น ทำไมไม่ฟังโจบ้าง
มันอาจจะทำให้เข้าใจผิดก็จริง แต่ก็ฟังมันหน่อย
เชื่อใจมันบ้างดิ ถ้ามันไม่รักมันจะมาอ้อนวอนทำไม:(
งอนนัทแล้ววววววววววววววววว

[MiSS-U]

เริ่มเซ็งนัทบ้างไรบ้าง  เมื่อไหร่จะฟังโจหนอ

ไอ้โจแกน่าสงสารจริงๆเมียไม่ยอมฟัง

กรรม = ผลของการกระทำ

บวกเป็ด

[beery25]

  รู้อยู่แล้วว่าทั้งหมดที่ทำไปมันทรมาน แต่ไม่เคยคุยกันให้จริงจัง นัททรมานตัวเอง

[iforgive]

ก็ฟัง ๆ เขาหน่อยสิ  เหตุผลไม่เข้าท่าก็ค่อยจากลาก็ยังไหว
ไม่งั้นเดี๋ยวจะมาเสียใจภายหลัง  มาม่าซ้ำซ้อนอีก

[sukie_moo]

  โจ หาแฟนใหม่ง่ายกว่าไหม   5555

[golove2]

เบื่อนัท

เชื่อทุกคน ยกเว้นแฟนตัวเอง   

[malula]

น้องนัทใจเย็นลงแล้วก็ฟังพี่โจบ้างนะ
ห่อเหี่ยวมาหลายตอนแล้ว

[greensnake]

ก็ไม่รู้ว่าจะเห็นใจใครดี
ที่โจเป็นอย่างนี้ก็เพราะผลพวงมาจากแต่ก่อน
เคยสุดขั้วจนนัทเองก็ยังฝังใจกับอดีตของโจอยู่
แต่ในเมื่อเราตัดสินใจคบกับเค้ามาได้ตั้งนานแล้ว
ทำไมไม่ลองฟังเหตุผลเค้าหน่อยล่ะ ฟังดูหน่อย
ดีกว่าปล่อยเป็นอย่างนี้ มันเหมือนยื้อเวลาเจ็บ
หากฟังแล้วมันสมควรลงโทษ ก็เลิกกันซะ
รอนัทตัดสินใจอยู่นะ เอาใจช่วยทั้งสองคน
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ
บวกเป็ดค่ะ 

[harumi]

ก็รู้นะว่าเสียใจ
แต่น่าจะมาคุยกันให้รู้เรื่องไปเลย
ดีกว่าปล่อยให้มันค้างคาอยู่อยางนี้

[a_tapha]

นัทเยอะไปรึเปล่า สงสารโจ

[mamacub]

บางที่เารก็เบื่อนายเอก

[bytoey]

 

[gupalz]

นัทโดนยัยเพื่อนสาวใส่ไฟแน่ๆถึงไม่ยอมเชื่อโจ สงสารโจจริงๆ

[BeeRY]

ไม่ได้คิดว่านัทงี่เง่า ไม่ยอมฟังโจอธิบายซักที อะไรทำนองนี้เลยนะ
แต่ว่าถ้าปล่อยให้นานไปกว่านี้ ก็คงเหมือนเลิกกันไปโดยปริยายแน่เลย
ไม่เอาๆๆๆๆๆๆ ไม่ให้เลิกกัน จากแฟนคลับผู้รักโจนัทมากมาย
บวกๆให้ทั้งสามคนเลย อย่าเลิกกันนะ พลีสส

[P★RiTŸ]

นัท เฮ้อ ไม่อยากจะพูดไรและ
เพราะชักเซ็ง สงสารโจว่ะ

[yeyong]

บางทีเรื่องบางเรื่องก็ไม่เป็นเรื่อง
บางทีเรื่องบางเรื่องก็เป็นเรื่อง