หัวข้อ: น้องชาย 2

[me_alone]

ขอปิดเรื่องในส่วนของว่านเลยนะครับ

            ก็หลังจากที่ผมรอว่านตอบรับเรื่องของการ Add FaceBook บางคนอาจคิดว่าผมไร้สาระที่เอา FaceBook มาเป็นเครื่องตัดสินความสัมพันธ์ มันก็อาจจริงว่าไร้สาระสำหรับบางคน แต่กับว่านถ้าเค้าจะปฏิเสธล่ะก็....ไม่ว่าทางไหนเค้าก็จะปฏิเสธครับ ดังนั้นเราต้องมีการหยั่งเชิงไปก่อนว่าเค้ารู้สึกดีกับผมมากขึ้นหรือยัง ถ้าดีแล้วเค้าก็น่าจะรับ Add ง่ายๆ ซึ่งสุดท้ายเค้าก็ปฏิเสธที่จะรับ Add ผม ฮ่ะๆๆๆ แล้วก็อย่างที่เคยบอกว่าผมแคร์ว่านมากมาย การที่ผมจะโทร หรือ ส่ง SMS ไปตื้อ มันยิ่งแต่ทำให้ว่านเกลียดผมมากขึ้น นี่ยังไม่รวมไปตื้อที่บ้านนะครับ ถ้าถามว่าทำไมผมถึงมั่นใจขนาดนั่นว่าทำแบบนั้นแล้วว่านจะเกลียด ก็เพราะว่าผมรู้จักว่านมา 3 ปีแล้วหน่ะซิครับ
            ก็เป็นอันว่า...เราน่าจะเดาๆกันออกแล้วว่าว่านคงต้องการตัดความสัมพันธ์แบบจริงจัง ผมก็คงไม่ตื้อให้ว่านต้องรำคาญใจอีก จะว่าไปก็ตั้งหลายเดือนแล้วที่ผมไม่ได้ติดต่อไปแบบจริงจังๆนอกจากเรื่องเพลงบน FaceBook แล้วก็หลังจากเพลง "สุดท้าย" ที่ว่านโพสคราวก่อน ว่านก็ไม่ได้โพสเพลงอะไรอีกเลย....มันคงต้องจบจริงๆแล้วล่ะครับ ส่วนที่ว่านเปลี่ยนไปเพราะอะไรนั้น...ก็คงไม่มีใครรู้นอกจากว่าน แม้แต่ผมเองก็คงเดาไปต่างๆนาๆซึ่งมันไม่ได้ช่วยอะไรให้ดีขึ้นเลย
            เฮ้อ....จะว่าไปตั้งแต่ว่านหายไป....อะไรๆในชีวิตผมก็เปลี่ยนไปนะครับ เมื่อก่อนเจอเรื่องอะไรสนุกสนานก็จะเก็บไว้หมด เอาไว้เล่าให้ว่านฟัง ไปเที่ยวไหนเจออะไรแปลกๆถ้าไม่ซื้อมาก็ถ่ายภาพไว้แล้วเอามาให้ว่านดู ทุกวันนี้ผมได้แค่มองแล้วมันก็ผ่านไป....ไม่รู้สึกตื่นเต้นดีใจอะไรเหมือนเมื่อก่อน ชีวิตดูจืดๆยังไงก็ไม่รู้....
            ถ้าเวลานี้ผมสามารถพูดคุยกับว่านได้ 2 ประโยค....ประโยคแรกผมจะถามว่านว่า "ว่านโกรธอะไรพี่เหรอ" แล้วไม่ว่าว่านจะตอบอะไรกลับมาก็ตามที ประโยคที่ 2 หลังจากที่ว่านตอบคำถามผมจบ ผมจะบอกว่านว่า "พี่รักว่าน" มันเป็นประโยคง่ายๆที่ผมไม่เคยพูดกับว่านเลย......นี่เป็น 2 ประโยคที่ผมหวังจะพูดกับว่านมาหลายเดือนแล้ว.....ซึ่งหลายเดือนที่ผ่านมาผมทำได้เพียงพูดบอกว่านในความฝันเท่านั้น.....แล้วในฝัน...ว่านก็ไม่โกรธอะไรผมเลยสักนิ๊ด แถมพอผมบอกว่ารักว่าน ว่านกลับยิ้มแบบเขินๆกลับมา....แบบเดียวกับที่ว่านเคยทำก่อนหน้านี้.....รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ท่าทีร่าเริงตามประสาของว่านซึ่งไม่ได้ต่างจากบีเท่าไหร่เลย......ผมได้เห็นอีกครั้ง.....ถึงแม้ว่ามันจะเป็นแค่ความฝัน......ผมก็มีความสุขมากมาย


--------------------------------------------------- จบ ---------------------------------------------------

[monkaew]

พี่เอครับเดี๋ยวมันก็ผ่านไปแล้วนะ

[khuan]

เฮ้อ......

จะว่าไงดีน๊า....

แต่คุณเอก็พยายามมากแล้วเหมือนกันนี่เน๊าะ

คิดซะว่าอะไรที่ใช่ อะไรที่เป็นของเราก็ต้องเป็นของเราละกัน

ถ้ายังไม่ใช่พยายามไปก็สูญเปล่า

สู้ต่อไป ทาเคชิ....

ปอลิง. ลองมองรอบๆตัวดูอีกที เผื่อคนที่ใช่คนนั้นแอบอยู่   

[icyblue]

ถือซะว่าเคยมีคนที่ได้รัก และ ความทรงจำที่ดีล่ะกันเนอะ 

ต่อไปเอคงได้เจอคนที่เป็นของเอจริงๆแหละ

เพียงแต่ตอนนี้คงยังไม่เกิด  (ล้อเล่น) จะได้ไม่เครียด

fighting    นะ  ถึงเรื่องว่านจะจบ แต่มาเล่าเรื่องน้องกาย หรือ เป็นตอนๆพิเศษก็ได้นะจ๊ะ

  เอ

[ummax]

                         Palmy - Stay

อาจมีฝนที่หล่นมาชั่วคราว
และเมฆขาวที่ผ่านมาเพียงชั่วคืน
เจอะกับลมก็ปลิวไป
ไม่มีใครรื้อฟื้น
ไม่ได้เป็นความยั่งยืนเสมอไป

แต่กับเธอที่ผ่านมาชั่วคราว
และเรื่องราวที่เปลี่ยนไปชั่วข้ามคืน
กับอะไรที่เป็น ก็ยังไม่เคยลืม
เหมือนว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของหัวใจ

เราไม่เคยจะรักกัน
มีแต่วันที่อ่อนไหว
ผ่านเลยไปและไม่เคยจะกลับมา

เป็นแค่ความประทับใจ
ที่ยังคงแน่นหนา
มีแต่ฝนมีแต่ฟ้าที่เข้าใจ

ใต้ต้นไม้ที่ไม่มีร่มเงา
กิ่งก้านมันไม่ได้สูงสักเท่าไร
แต่รากลึกลงในดินหยั่งลึกลงในใจ
มีความหมายมากมายตลอดมา

http://youtu.be/Q8iTxNqtrvQ

[ummax]

ดีใจกับคุณเอด้วยนะครับที่ทำให้มันจบๆไปเสียที

แต่ก็ต้องเสียใจด้วยนะ(ตัวเอง)ที่นิยายมันต้องจบแล้วเฮ้อ

เสียดายอ่ะ แล้วจะอ่านไรเนี่ย

คิดถึงนะครับ

[kikumaru]

เง้ออออออออออออ
ไม่ได้เข้ามานานคุณเอปิดเรื่องแล้วซะงั้น
เรื่องเหงานะอย่าไปใส่ใจมันเลย
เราก็เหมือนคุณเอแหละ
ยังเหงาๆคนเดียว แต่ก็ยังแฮปปี้ได้นะ
เดี๋ยวคนๆนั้นของคุณเอก็มาเอง เราเอาใจช่วย

[me_alone]

@monkaew
ครับผม


@khuan
อืมมม....จะลองมองหาดูนะครับ


@icyblue
อ่าครับ เดี๋ยวเปิดตอน บ่น แล้วกัน อิอิอิ


@ummax
อาจจะมาลงต่อให้นะครับ แต่คงต้องหาประเด็นก่อน เพราะผมคงจะต้องวางเรื่องว่านลงไป ถึงมันจะยากแค่ไหน ก็ต้องทำให้ได้


@kikumaru
คนๆนั้นน่าจะเป็นน้องบีนะครับ ฮ่ะๆๆๆ
ล้อเล่นครับ

[naoki24]

  คุณเอครับ เล่นซะผมน้ำตาตกเลย
สุดท้ายแล้วที่พวกเราพยายามมาตลอด มันก็ไม่ได้สูญปล่าวนะครับ มันยังอยู่ในใจเสมอ
สิ่งดีๆที่มีกับว่าน ความสนุกสนานและเรื่องราวต่างตลอดสามปีที่ได้ทำร่วมกัน
ทั้งความเศร้าและความเจ็บปวดที่ร่วมกันผ่านมา (รวมถึงที่นอนที่ไม่ได้ซักมา9เดือน (รึป่าว))
มันจะตราตรึงไปในหัวใจว่านกับคุณเอและมันจะช่วยทำให้เราเติบโตขึ้นไปอีก
และเมื่อเวลาที่ทั้งคู่เติมโตกว่านี้แล้วได้มาเจอกัน เรื่องราวที่ผ่านมาจะเรื่องเรื่องเล่า
ทีสนุกสนานกลางวงสังสรรค์ และความเข้าใจกันก็จะกลับคืนมา

ขอเสียใจกับคุณเอด้วยเรื่องน้องว่าน ทั้งที่พวกเราก็พยายามแนะนำวิธีไปบ้าง
ให้ความหวังไปบ้าง แต่ผลลัพท์ที่ออกมามันก็ทำร้ายจิตใจหลายๆคน แต่ทุกคนก็เข้าใจดีและให้อภัย
และขอแสดงความยินดีที่คุณเอตัดสินใจกับชีวิตตัวเองได้และขอให้เริ่มต้นชีวิตใหม่
อย่างมีคุณค่าและมีเรื่องดีๆเข้ามาเยอะๆละกานนะ

ผมขออย่างหนึ่ง ว่างๆก็มาเขียนเรื่องราวต่างๆให้อ่านบ้างก็ดีนะ
เรื่องน้องบี น้องอ้น น้องกาย น้องพลอย และเรื่องคุณเอ
ผมและลิงทั้ง2ตัวยังคงเฝ้าดูเรื่องราวคุณเอต่อไปเน้อ
รักและติดตามผลงานเสมอ 

เออลืมไปเลย ว่างแอดมาสิงับ มาคุยกัน naoki_24อย่าแสดงเมลบนบอร์ด.com  Face-Naoki Victory

[kokoky]

และแล้ว.........

รักตัวเองให้มากๆนะคะคุณเอ ถึงยังไงน้องก็จะเป็นความทรงจำดีๆของคุณตลอดไป

ขอให้ได้เจอคนที่พร้อมจะ"รัก"และ"เข้าใจ"คุณเร็วๆนะคะ

[bbyuqin]

เป็นกำลังใจให้เอด้วยน๊า 

ขอให้เจอคนที่ใช่สำหรับเอ จริงๆ ส่วนเรื่องน้องบี น้องว่าน ก็เก็บไว้เป็นความทรงจำดีๆแล้วกันค่ะ ส่วนเรื่องที่ว่าชีวิตมันดูจืดชืดเกินไป ลองหากิจกรรมอะไรให้ตัวเองเพิ่มขึ้นดีมั้ย อย่างเช่นนัดเพื่อนๆออกไปสังสรรค์ ใช้ชีวิตแบบเด็กมหาลัยจริงๆบ้างเพราะเท่าที่อ่านมาเห็นเอเล่าแต่เรื่องที่ทุ่มเทชมรมเนอะ เลยเหมือนกับว่าเวลาช่วงหนึ่งกับเพื่อนๆหายไปรึปล่าว..

ยังไงก็สู้ๆนะคะ 

[llImBowmIll]

อ่านของพี่เอแล้วน้ำตาไหลพราก
เสียดายที่พี่ไม่ได้พูดประโยคที่พี่ได้เตรียมเอาไว้
ในใจก็ยังลุ้นๆพี่อยู่
แต่ถ้าพี่จะวางหนูก็ไม่ว่าค่ะ
หนูจะคอยเอาใจช่วยนะคะ
อย่างน้อยเราก็ได้มีความรักครั้งนึงล่ะค่ะ
ยังไงก็สู้ๆนะคะพี่เอ
TT-TT
อย่าลืมมาอัพเดตต่อนะคะ
ถึงจะไม่ใช่เรื่องว่านก็ตาม

[nco1236]

ชีวิตไม่สิ้น ก็ต้องดิ้นกันต่อไป 

[entirom]

ไม่รู้จะพูดยังงัย
เอาเป็นว่า
ขอให้ก้าวผ่านวันนี้ด้วยดี
เพื่อวันข้างหน้า

[ummax]

แวะมาทักทายครับ

ยังคิดถึงคุณเอนะครับยังรอที่จะอ่านอะไรก็ได้ครับ

[me_alone]

เปิดกระทู้ใหม่ครับ ไว้บ่นในห้องนิยาย อิอิอิ

A's Diary : http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=28465.0

[TinyB]

หื้ม... แอบอึ้งกับเรื่องของ บีอ้น นิดหนึ่ง... 

ไปไงมาไงมาได้กันซะงั้น เอ๊ย ไม่ใ่ช่และ 

ตามอ่านมาจากเรื่อง น้องชาย1 ... เรื่องนี้ เป็นเรื่องของพี่เอกับว่าน...อื้ม...ผมจะพูดอะไรดี 5555.

อยากรู้จังว่าทำไมว่านถึงเย็นชากับพี่เอได้ขนาดนี้ อยากให้พี่เอสมหวังกับว่าน แต่ก็นั่นแหละ... เฮ้อ 

ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยายจริงๆ ขัดใจๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ว่าน ! 5555. พี่เออย่าเตะผมนะ

ขอเดานะ (ผมขอเดา) ที่ว่านเป็นแบบนี้ส่วนหนึ่งน่าจะมาจากโค้ชรึเปล่าหว่า

แบบตอนที่โค้ชอยู่กับว่านสองคน โค้ชใส่ร้ายป้ายสีอะไรพี่เอให้ว่านฟังรึเปล่า ว่านถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้

ว่าแล้วก็ ขอ  แถมด้วย  ไอ้เชรี้ยที(โค้ช)สักทีเหอะ พูดถึงแล้วขึ้นมาก


ยังไงก็ขอบคุณพี่เอนะฮะ สำหรับนิยายน่ารักๆแบบนี้ 

[me_alone]

^
^
ถูกครับ ส่วนหนึ่งเพราะโค้ช เนื่องจากว่านเป็นเด็กโค้ช ทำให้โค้ชพยายามยกหางว่านมากๆเพื่อให้ดูว่าเค้าประสบความสำเร็จในการปั้นเด็กแถมในช่วงแรกว่านก็คงไม่ได้รู้สึกเลยว่าโค้ชเอาเค้ามาเป็นทัพหน้าที่จะชนผมกับพี่ป้อม
ที่เลวร้ายที่สุดคือว่านเชื่อโค้ชแบบสุดใจนี่แหละที่ทำให้ผมเจ็บใจมากที่สุด ส่วนหนึ่งตอนหลังอาจเพราะว่านอยากทำอะไรที่ต่อต้านผมมั้ง ( หลังจากช่วงที่ผมกับว่านเริ่มระหองระแหงกัน ) พอเห็นว่าแนวทางของผมกับโค้ชสวนกันเค้าเลยเลือกที่จะเข้ากับโค้ชเพื่อต่อต้านผม ในช่วงที่พี่ป้อมไม่อยู่ แต่ที่แน่ๆส่วนหนึ่งที่ว่านต้านผมขนาดนี้เพราะคำยุแยงของโค้ชแน่นอน เพราะนิสัยเค้า....เหยียบคนอื่นเพื่อให้ตัวเองดูดีเป็นปรกติอยู่แล้ว ไม่แปลกถ้าเค้าจะพูดเหยียบผมเพื่อให้ว่านดูเก่งกว่า

สุดท้าย....ทั้งว่านแล้วก็โค้ชคงไม่คิดว่าที่เค้าทำ....มันพลาดอย่างแรงที่เลือกฆ่ากันเอง เพราะหลังจากผมวางสถานะกึ่งถอนตัว ( ไม่เข้าไปในฐานะผู้สอน , ไม่สอน , ไม่แสดงความเห็น , ไม่ช่วยเหลือ ฯ )....ไม่นานเด็กก็หายหมดจนยิมอยู่ในสภาวะปิดตัวเพราะแค่เงินค่าเรียนของว่านคนเดียวไม่พอจ่ายค่าเช่ายิมหรอกครับ แล้วแทนที่โค้ชจะสำนึกผิดในสิ่งที่ตัวเองทำ.....เค้ากลับโทษคนอื่น แล้วก็บ่นอย่างเท่ๆว่า "เมื่อก่อนผมรักเทควันโดนะ แต่เดี๋ยวนี้ผมไม่รักแล้ว"

ไม่พูดดีต่อดีกว่ายิ่งพูดยิ่งของขึ้น 

[IKeaw]

อ่า...มาตามติดเรื่องราวของเจ้าของกระทู้

ก็ อ่านตั้งแต่ส่วน หัวเรื่อง "น้องชาย 2" อยากจะบอกว่า แอบกรีดร้อง(ดีใจ)ตอนบีจะกลับมา

แต่หลังจากนั้น ก็เริ่มน้ำตาตก

ไม่รู้จะอธิบายยังไง แต่ที่แน่ๆ ผมขอเป็นอีกคนที่เอาใจช่วยนะครับ

พี่เป็นคนที่อดทนสูงมาก จนกระทั่งผมก็ยังอึ้ง(ในขณะที่อ่าน)

โดยเฉพาะเรื่องของน้องว่าน

เพราะความรักด้วยแหละ ที่ทำให้พี่อดทนมาตลอด

พี่จะตัดสินใจยังไง ก็เชื่อว่า คนในเล้าก็พร้อมที่จะอยู่เคียงข้างพี่อยู่แล้วนะครับ

(ผมเชียร์คนไม่เก่งด้วยแหละ แหะๆ)

หวังว่าต่อๆไป พี่คงจะได้พบกับความสุขอีกครั้งนะครับ

ปอลิงหนึ่ง อ่าน"น้องชาย2" บอกตรงๆ อยากกระทืบโค้ชมาก (แต่ไอ่เราก็ไม่มีสกิล ไปตื้บเค้า เค้าต่อยเราสลบแหงมๆ)

ปอลิงสอง อย่างน้อย ก็ยังดีที่ "น้องบี" ยังคุยกับพี่อยู่ ถึงแม้ว่าเค้าจะมีอ้น(?)แล้วก็ตาม

ปอลิงสาม อยากได้น้องชายแบบบีบ้างง่า เด็กอะไร๊ ร่าเริงตั้งแต่เริ่มจนปัจจุบัน >///<

[evz]

เพราะชีวิตจริงไม่ใช่นิยาย ตอนจบเลยไม่ด้มีแต่ความสุขเสมอไป เป็นกำลังใจให้พี่เอนะคะ

เรื่องเฉยชานี่คือมีประสบการณ์เหมือนกันแต่เป็นเรื่องแบบทะเลาะกับเพื่อนเลยไม่คุยกับเพื่อนแล้วไม่มองหน้า ไม่ทัก ไม่สนใจ ถึงเขาอยู่ใกล้ใกล้ก็ทำเหมือนเขาไม่มีตัวตน เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ม.2จนตอนนี้ม.6แล้ว คือตอนนี้ก็จำอารมณ์ตอนโกรธตอนทะเลาะกันไม่ได้แล้วว่าทำไมถึงทำให้โกรธจนไม่คุยขนาดนี้ รู้แค่ว่ายังไงก็ต้องไม่คุย ด้วยความที่เราไม่คุยกับเขาก่อน พอนานเข้าก็ไม่รู้จะคุยกันยังไง เหมือนเขาเคยจะคุยด้วยบ้างแต่ด้วยความที่เราไม่คุยกับเขามานานแล้วก็เลยคุยอ่อ อืม ไม่ได้พูดอะไรเยอะ ว่านก็อาจจะเป็นกรณีนี้ก็ได้มั้งคะคือพอห่างไปแล้วก็ไม่รู้จะกลับมาคุยด้วยยังไงหรืออาจะไม่ใช่เพราะมีเหตุผลของเขาก็ได้ เหมือนมีอะไรจะพูดอีกแต่ก็ลืมแล้ว แฮ่แฮ่

อ่อ เรื่องอ้นบีนี่เพราะทั้ง2คนได้รับการชี้ทางจากพี่เอรึเปล่าคะนี่เลยค้นพบและตกหลุมรักกันและกัน 5555

เดี๋ยวตามไปเป็นกำลังใจต่อในไดอารี่พี่เอนะคะ 

[ummax]

I miss you k.a.
nakrub

[Saantos]

เฮ้ออออออออออออออ

นี่สินะชีวิตจริง

เคยอ่านแต่นิยายจบแฮปปี้ๆ

เจอแบบนี้ไปไม่ถูกไปไม่เป็นเลย

 

[me_alone]

I miss you k.a.
nakrub

Miss You To Krub ^^

เฮ้ออออออออออออออ

นี่สินะชีวิตจริง

เคยอ่านแต่นิยายจบแฮปปี้ๆ

เจอแบบนี้ไปไม่ถูกไปไม่เป็นเลย

 

เดี๋ยวมาลงเพิ่มครับ ^^

[Tassanee]

ไม่รู้จะช้าไปไหม  ....  เพราะกระทู้ก็โพสจบไปเป็นปีแล้ว

ขอบคุณเรื่องราวต่างๆ ประสบการณ์มากมายที่เล่าสู่กันฟังค่ะ

จริงๆ ชอบอ่านเรื่องจริงชาวบ้านนะแหล่ะ   แต่ก็เกลียดความรู้สึกที่มันค้างคา มันติดอยู่ในใจ

เพราะเป็นคนอินไปกับทุกอย่าง  เวลาคนเขียนเสียใจเราก็พลอยรู้สึกไปด้วย(ทั้งๆที่ไม่รู้จักกันมาก่อน)

ทุกครั้งก็หวังให้มันจบลงด้วยดี ...  แม้ความจริงเราไม่สามารถกำหนดกฎเกณฑ์อะไรมันได้ก็ตาม

เป็นกำลังใจให้นะคะ ไม่รู้ตอนนี้คงมีแฟนไปแล้วหล่ะ (คิดว่านะคะ)

คนเราล้มได้ เสียใจได้ค่ะ....  แต่ยังไงก็ต้องลุกขึ้นยืนและเดินไปข้างหน้า  บางครั้งชีวิตเราก็ไม่ได้อยู่เพื่อคนๆเดียว

อย่างน้อย....  ก็ให้หันกลับไปมองครอบครับของเราบ้างค่ะ  (ประสบการณ์ตรงจากตัวเอง คบกันมาเป็นสิบปียังเลิกได้เลย)

สู้ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้....  หนทางมันยาวไกล  ค่อยๆ เดินไป ยังไงก็คงจะถึงจุดหมายเอง

[ummax]

แวะมาสวัสดีปีใหม่ครับ
ขอให้มีสุขภาพแข็งแรง
ร่ำรวยเงินทองตลอดปีและตลอดไปครับ
คิดถึงนะครับ

[paiwit]

  เพิ่งเข้ามาอ่านครับ ผมพอเดาทางเรื่องนี้ได้ตั้งแต่แรกแล้วหละ  ไม่รู้นะ ผมว่า บางทีคุณเออาจจะรุกน้องว่านเร็วเกินไปก็ได้นะ เพราะน้องยังเด็ก ต้องใช้เวลา ให้น้องๆค่อยๆซึมซับความรักจากเรา เมื่อถึงเวลาที่น้องเค้าโต น้องคงจะตัดสินใจได้หละว่า เค้าควรจะรักเราหรือไม่ รัก อันนี้ก็แล้วแต่ความรู้กสึดกน้อง
  อีกอย่างมีคนเคยบอกว่า ความรักคือสิ่งสวยงาม ไม่ทำให้เจ็บ แต่สิ่งที่ทำร้ายเราก็คือ ความคาดหวังนั่นเอง เพราะเราคาดหวังให้น้องรักเราไง เราถึงเจ็บเมื่อน้อง ไม่ได้รักเรา ถ้าเป็นผมนะ จะเผื่อใจตั้งแต่แรกๆแล้วครับ เพราะยิ่งถลำลึก ก็ยิ่งเจ็บ สู้ตัดไฟแต่ต้นลมดีกว่า

ปล  ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ ยังไงชีวิตก็ไม่ได้มีอยู่แค่เรื่องนี้ ยังมีเรื่องอื่นอีกเยอะแยะ ยิ่งโต ยิ่งเจอคนเยอะบางทีกาลเวลาอาจช่วยบรรเทาความเจ็บปวด ให้เหลือเพียงความทรงจำเล็กที่อมยิ้มได้

[spyhico]

เพิ่งอ่านเรื่องนี้จบแบบรวดเดียว เลยละ
คือแบบว่ายังไงดี. คิดว่าเรื่องทั้งหมดที่เป็นแบบนี้อาจมีผลมาจาก คุณเอก็ได้นะ   ถ้าคุณเอจัดการปัญหาต่างๆตั้งแต่แรกทุกอย่างอาจจะไม่จบแบบนี้สินะ
ที่จริงอยากให้คุณเอ ไปคุยกับว่านเลยว่าอะไรเพราะอะไร ทำไมถึงเป็นแบบนี้ คือ ชนกับที่เดียวไปเลย  ถ้าจะเดินหนีปัญหาอีก chop kick สักที ไม่อยากให้จบแบบคาราคาซัง.

สุดท้ายขอบคุณเรื่องราวดีๆ ที่ท่ายทอดมาครับผม

[GMT101]

 

[armsa2531]

อยากกีนนนเดกกกกกง่าาาาาาาาาา