หัวข้อ: ♥!!พี่คะ รับกะเทยทานเพิ่มไหมคะ!!♥ <รีปรินต์น้องฐา -29กพ. 63 รายละเอียดหน้า 190>

[qq_oo]

น้องฐาสู้ๆๆๆๆๆๆน้า
 พี่โต้งนี่ก็น่าตบจริงๆๆ

[yayee2]

ไม่เม้นท์แล้วค่ะ รออ่านต่อดีกว่า (เพราะแอบหมั่นไส้โต้ง)

[KAMPAN]

กรี๊ดดดด พี่คนแต่งช่วยมาดับความค้างคาในใจหนูที 
หนูมิสามารถทำอะไรได้เลย  แต่งนิยายตัวเองก็ทำไมได้ (ทึ้งหัว)
ต่อไปนี้หนูจะไม่ว่าพี่โต้งอีกแล้ว(ซบหน้ากับขาพี่โต้ง)
โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ  รีบมาต่อเถอะค่ะะะะะะ หนูค้างงงงงงงงงงง 

[bleach_pa]

อ่านแล้วจะพ่นไฟใส่ไอ้พี่โต้ง
สงสารน้องฐา อยากให้น้องฐาโฉดใส่พี่โต้งบ้าง 

[♠♥♦♣]

ฝากบอกอิพี่โต้งว่ากลับบ้านเถอะ พ่อกับแม่อภัยให้แล้ว ToT

[๛ナーリバス๛]

 นิง่วงอ่ะ แล้วก็รีบด้วย เนื้อหาอ่านๆไปแล้วอาจจะมีงง มั่งก็ขออภัยนะคะ เพราะถ้าให้นิแก้/เกลาต่อไปนิหลับคาคอมแน่ คงได้ลงพรุ่งนี้พอดีกัน ฮาๆ

อีกอย่าง...ความคิดอีพี่โต้งมันซับซ้อน ฮา (แก้ตัวไปเรื่อย)

 ไฟล์อีพี่โต้งมันเสีย แก้ไขไม่ได้เปิดแล้วเออเร่อ (ใครแช่งพี่โต้งไว้คะ?)
นิเลยลงลงไมโครซอฟท์ใหม่ เวิร์ด 2010 ไม่ดีเลยใช้ยากอ่า

มองไม่เห็นไม้บันทัดอ่ะ เคาะแท็บไม่เป็นเลย เซ็ง


น้องคะ... พี่เกลียดกะเทยค่ะ!2


 คิดไปเองหรือเปล่านะ ว่าวันนี้น้องกิ๊งดูไม่ค่อยมีสมาธิซ้อมเต้นเท่าไรเลย ... เป็นวันที่หลอกแต๊ะอั๋งได้มากกว่าปกติ พอเอามือไปแตะยกแขนให้สูงตอนซ้อม อีกฝ่ายก็จะมองแบบจิกนิดๆ โดยไม่พูดอะไร คนอะไรดุชะมัด


“น้องอาจจะเหนื่อยๆ กันพักก่อนก็ได้ครับ” ผมเป็นคนบอกน้องพัก แล้วปล่อยน้องไปนั่งพัก พอหันไปมองน้องกิ๊ง น้องก็เอาแต่หันไปมองทางประตูห้องซ้อม มองตามไป


อ้าว... ใครวะมาแอบดู...

ถ้าไม่โง่ แค่ดูก็รู้แล้วว่าน้องเค้าสนใจ ผู้ชายตัวสูง ผิวสีน้ำผึ้ง ร่างหนา... เสป๊กน้องเลยสิ

เช็คความมั่นใจอีกครั้งตอนซ้อมเสร็จ...น้องกิ๊งรีบหยิบเป้แล้วกำลังจะออกไป

“น้องกิ๊ง” ผมเรียก เท่านั้นยังไม่พอดันเผลอจับมือรั้งไว้ด้วย อีกฝ่ายชะงักหันกลับมาตามแรงดึง พร้อมกับสะบัดแขนตัวเองอย่างแรงให้หลุดจากการเกาะกุม  ตางี้วาวเลย...

เอื๊อก... แอบกลืนน้ำลาย ตอนเจอสายตาพิฆาต...
“ขอโทษครับพี่” ขอโทษแต่ปาก แต่น้ำเสียงและตานี่ไม่ขอโทษตาม ...

“ขอโทษเหมือนกันครับ วันนี้กลับยังไง พี่ไปส่งไหมครับ”

“อ๋อ ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณ วันนี้.... เพื่อน...มารับครับ” คำว่าเพื่อน ทั้งเว้นระยะ ทั้งเน้นเสียง แล้วก็เดินจากไป....
สงสัยจะไม่ใช่แค่ “เพื่อน” ธรรมดาแล้วมั้ง...


   น้องกิ๊งกลับไปได้พักนึงแล้ว แต่ผมยังไม่กลับเพราะคุยกับรุ่นน้องปีสองต่ออีกนิด อ้อ ...ตอนนี้ผมอยู่ปีสามแล้วครับ พอคุยเสร็จก็เดินออกมา ก็เจอน้องฐาข้างนอกพอดี กำลังยืนชะแง้แลหาใครอยู่ ไม่ยอมเข้าไปในห้องซ้อม

   ทำหน้า... เหมือนหมามารอเจ้านายกลับบ้าน...
   บ๊องเอ๊ย... อดหัวเราะไม่ได้

ถ้าน้องกิ๊งเป็นมะพร้าว น้องฐาก็กล้วยดีๆ นี่เอง   
กำลังเซ็งพอดี หาอะไรทำแก้เซ็งหน่อยดีกว่า

“น้องฐามาหาใครคะ” ส่งเสียงหวานๆ ไปถาม

   “มารับกิ๊งค่ะ มันอยู่ไหนล่ะคะ” มาหาเพื่อนจริงดิ มาเอาป่านนี้จะเจอไหมเนี่ย จนน้องกิ๊งเขากลับไปตั้งชาติกว่าแล้วน้องเอ๊ย... แวะมาหาพี่ก็บอกมาเถอะ หึหึ..

   “ไปแล้วค่ะ แฟนน้องเขามารับแล้วนี่คะ” อีกฝ่ายทำตาโต เหมือนไม่เชื่อ ซ้ำยังถามต่อ
   “แล้วแฟนที่ว่าน่ะผู้หญิงหรือผู้ชายคะ”
   “ผู้ชายค่ะ” เป็นเพื่อนกันภาษาอะไรไม่รู้รสนิยมเพื่อนเนี่ย...

   “มันบอกเหรอคะว่าแฟน” ถึงไม่บอกพี่ก็รู้ เพราะพี่ก็ไม่โง่เหมือนน้องหรอกครับ

   “เปล่าค่ะ บอกว่า เพื่อน แต่เน้นเสียงซะจนอดคิดไม่ได้ว่ามันมากกว่านั้น” แสร้งทำเสียงสลดไปอย่างนั้นเอง ที่จริงก็ชอบน้องกิ๊งมากอยู่ แต่พอรู้ว่าน้องเค้ามีแฟนขึ้นมามันก็ไม่ได้เศร้ามากมายอะไรนัก

   “แน่ใจเหรอคะว่าแฟนจริงๆ หนูไม่เห็นรู้เลยว่ามันมีแฟน ทำไมมันไม่เห็นบอกเพื่อนสนิทอย่างหนูเลยล่ะ” น่ารักจริงวุ้ย... มีปลอบอีกต่างหาก  ผมรีบกุมมือน้องฐาไว้แน่น ทำหน้ามีความหวัง

   “นั่นสิคะ น้องฐาเป็นเพื่อนน้องกิ๊งนี่ ถ้างั้นก็ช่วยถามให้พี่หน่อยสิคะ นะคะ” ส่งลูกอ้อนลงไป อยากรู้เหมือนกันว่าแฟนน้องกิ๊งจริงหรือเปล่า...ถามผ่านน้องฐานี่แหละ

   “หนูก็บอกแล้วนี่คะว่าไม่ช่วย” หึ... ไม่ช่วย.... หวงพี่เหรอครับ

   “ก็ไม่ได้บอกให้ช่วย ก็แค่ให้ถามให้ นะคะ น้องฐาเอาเบอร์มาค่ะ เดี๋ยวพี่โทรหา” ไหนๆ ก็ไหนๆ เนียนขอเบอร์ด้วยเลย รู้หรอกว่าชอบเรา แต่ก็ทำเป็นเล่นตัวตลอด เบอร์ก็ไม่ให้ นึกว่าอยากโทรไปนักหรือไง

   “ขอโทษนะคะเรื่องส่วนตัวของมัน หนูไม่อยากยุ่ง” เริ่มเหวี่ยงแล้ว ตลกว่ะ...
   “หนูขอตัวก่อน” พูดเสร็จก็หันหลังกลับ
   อะไรวะรีบกลับจริง ยังคุยกันไม่ทันรู้เรื่องเลย

   แล้วตาฝาดหรือเปล่า ทำไมรู้สึกว่าไหล่น้องกระเพื่อมนิดๆ... คงไม่ได้...
   “น้องฐา...” เรียกน้องไว้แล้วรั้งให้หันกลับมา

   เฮ้ย.... น้ำตา...
   ร้องไห้ทำไมล่ะ ยังไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย...
   อึ้ง ทึ่ง และไม่เข้าใจ... อะไรมันจะ บ่อน้ำตาตื้นขนาดนั้น
   ตกใจมากจนไม่ทันได้เช็ดน้ำตาหรือทำอะไร น้องก็สะบัดกายออกแล้วหนีกลับไป ปล่อยให้ผมยืนงง
   คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง...
   ก็แค่... มารยาหนึ่งในร้อยเล่มเกวียน
   ก็แค่บีบน้ำตา เรียกร้องความสนใจ ....เพื่ออะไรล่ะ?
    หรือว่า...น้องเขาจะชอบเราจริงๆ วะ
   บ้าน่า... เชี่ยวๆ อย่างน้องเขาเนี่ยนะ??
   ถ้าเชื่อ...ก็โง่เกินไปหน่อย
   ถ้าสงสาร ก็ใจอ่อนเกินไปหน่อย
   ไม่ต้องไปเชื่อไม่ต้องแคร์ ไม่ต้องไปสงสาร  
   ทั้งๆ ที่บอกตัวเองซ้ำไปซ้ำมาอย่างนั้น แต่ดูเหมือน มารยาน้องเขาจะได้ผล!!





    ช่วงนี้เริ่มเบื่อๆ น้องกิ๊งแล้ว เพราะจีบยากเกินเหตุ นึกว่าไม่มีคนคอยเทคแคร์แล้วนิสัยจะเปลี่ยน ที่ไหนได้ ตอนเรียนมัธยมเคยหยิ่งยังไง ก็ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง  เหมาะจะเก็บไว้ขึ้นหิ้งมากกว่าเป็นแฟนจริงๆ นั่นแหละ
ผมอยู่ปีสามแล้ว ปกติไม่ต้องมาซ้อมน้องก็ได้ แต่เพราะมีน้องกิ๊งนี่แหละถึงอยากมาช่วย ทั้งๆ  ที่ไม่ใช่หน้าที่สักนิด เลิกจีบน้องแล้วไปหาอะไรอย่างอื่นทำซะดีไหมนะ ในเมื่อน้องเขาทำท่าเกลียดเราซะขนาดนั้น จะไปตามตื๊อทำไมให้เหนื่อยวะโต้ง ตัดใจๆ ไปซะก็สิ้นเรื่อง

    ผมคิด...แต่ก็ยังมาคณะอยู่ดี...
   ไม่ได้ไปช่วยซ้อมน้องแล้ว... แต่ไปนั่งรอ...จนพักน้อง...

   ผมทำเรื่องที่เสียฟอร์มที่สุดเลยคือการขอเบอร์น้องฐาจากน้องกิ๊ง จริงๆ มันต้องตรงกันข้ามนะ แต่แปลกทำไมไม่เคยนึกเรื่องนี้ออก ไม่เคยขอเบอร์น้องกิ๊งจากน้องฐาเลย ผมมันโง่!!

ไม่มีอะไรหรอก ก็จีบน้องกิ๊งไม่ติดเลยหันไปจีบน้องฐาแทนก็ได้ ยังไงรายนั้นก็ ง่าย... อยู่แล้ว...

   น้องกิ๊งก็ถึงกับอึ้ง คงไม่คิดมั้งว่าจากที่ตามจีบตัวเองอยู่ดีๆ จะเปลี่ยนใจเอาง่ายๆ แสดงว่าน้องฐานี่ก็รักษาสัญญาเหมือนกันนี่นา...บอกว่าจะไม่เล่าให้น้องกิ๊งฟังก็ไม่เล่าให้ฟังจริงๆ

   นี่ถ้าผมจีบน้องกิ๊งติดขึ้นมาจริงๆ ก็ไม่สนใจเลยงั้นสิ ... ก็คงไม่สนหรอก ผัวคนที่เท่าไรในรอบสัปดาห์ก็ไม่รู้!! นึกหงุดหงิดขึ้นมาโดยไม่รู้สาเหตุ

   เหอะ!! จะไปเอาอะไรกับคนแบบนั้นล่ะ มั่วซะไม่มี...

   “เอ่อ... ไว้ผมไปถามมันก่อนได้ไหมครับ กลัวให้เบอร์ไปสุ่มสี่สุ่มห้าเดี๋ยวโดนด่า” น้องกิ๊งบอกแบบนั้น แล้วก็เงียบหายไป...
   

   วันต่อมาผมก็ไปดูน้องซ้อมลีดมือตามเดิม พอน้องกิ๊งเห็นหน้าผมก็ยิ้มแหยมาให้แล้วบอกว่า
   “ขอโทษครับพอดีมือถือผมแบ็ตหมดพอดี” น้องกิ๊งทำหน้าสำนึกผิด ประมาณว่าให้เบอร์เพื่อนไม่ได้ว่างั้น
   “งั้นไม่เป็นไรครับ” ฝืนยิ้มให้ทั้งๆ ที่ก็เสียดาย

   “แล้วทำไมไม่ขอเจ้าตัวล่ะครับ มัวแต่กินตับกันเพลินจนลืมเรื่องอื่นเลยรึไง” น้องกิ๊งเปรยขึ้นมาเหมือนจะแซว ทำให้ผมนิ่ง
   กินตับ?? คงไม่ได้หมายถึง...
   หึ..นึกว่าจะเก็บเป็นความลับกับตัวจนวันตายจริงๆ ซะอีก ในที่สุดก็รั่วจนได้สินะ
   ช่างเถอะ คิดไว้อยู่แล้วแหละว่าสักวันน้องกิ๊งก็ต้องรู้

   “ประมาณนั้นแหละครับ” ขี้เกียจจะหาข้อแก้ตัวยอมรับมันซะเลยแล้วกัน “แล้วพอดีตอนนี้น้องฐาเค้างอนๆ พี่อยู่ด้วยน่ะ เค้าหึงน้องกิ๊งน่ะครับ” ไหนๆ ก็ไหนๆ โยนความผิดให้น้องกิ๊งไปเลยแล้วกัน ชั่วได้อีกอ่ะผม..
   “จริงเหรอครับ งั้นให้ผมช่วยง้อมันไหม” น้องกิ๊งนี่ พอรู้ว่ามาจีบเพื่อน ก็โคตรให้ความร่วมมือเลยครับ อัธยาศัยดีขึ้นยังกับคนละคน..

   “ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวพี่จัดการเองดีกว่า” ส่งยิ้มไปให้ทั้งๆ ที่ไม่รู้ว่าทำไมต้องง้อ เพราะความจริงผมก็ไม่ได้ทำผิดอะไรสักหน่อย จริงไหม?
   ก็อยากร้องไห้เองไม่มีใครเขาสั่งสักหน่อย
   โธ่เว้ย.... คิดแล้วปวดหัว....
   น้องฐาคะ....
    โทษฐานที่ทำให้พี่ทั้งปวดหัวทั้งเสียฟอร์มขนาดนี้  เจอหน้าต้องแก้แค้นซะให้เข็ด!



   
   ดูเหมือนสวรรค์จะเข้าข้างผมนิดหน่อย... เพราะไม่ต้องรอนาน วันต่อมา ก็เจอทั้งน้องกิ๊งทั้งน้องฐามานั่งอยู่ที่ใต้คณะเลยครับ ผมรีบซื้อขนมกับน้ำกะเข้าไปง้อ...  

   “ขนมไหมครับ” ส่งเสียงหวานไปให้พร้อมวางขนมลงตรงหน้าน้องฐา น้องกิ๊งก็หันมามองเพราะรู้แล้วว่าผมกำลังง้อน้องฐาอยู่ แต่น้องฐานี่สิเงยหน้าขึ้นมามองหน้าผมแล้วก็ก้มหน้าลงไปเฉยเลย

   เฮ้ย ... เคยบอกไปแล้วครั้งนึงนะว่าเจอกันคราวหน้าห้ามเมินพี่ ไม่รู้จักจำบ้างเลยหรือไงนะ

   เริ่มหงุดหงิดเล็กน้อย

   “น้องกิ๊ง ขนมครับ” ส่งขนมให้น้องกิ๊งทั้งๆ ที่มองน้องฐาเขม็ง...

   เงยหน้าขึ้นมามองพี่บ้าง พี่ไม่ชอบถูกใครเมิน
   “ไม่ดีกว่าครับขอบคุณ” น้องกิ๊งตอบมา

   “น้ำก็มีนะครับ” หยิบน้ำส่งให้น้องกิ๊งขณะที่มองน้องฐาที่ก้มหน้าตามเดิม
   สนใจกันบ้างอะไรกันบ้าง...ได้ไหม เริ่มจะอารมณ์เสียขึ้นมาแล้วนะ...

   “ขอบคุณครับพี่ แต่พี่โต้งเอาใจผมแบบนี้ เดี๋ยวฐามันก็น้อยใจหรอก” น้องฐาตาโตแล้วหันไปมองหน้าน้องกิ๊งทันที
   “จริงเหรอครับน้องฐา น้อยใจพี่เหรอ” หึ... ทำเป็นตีเนียนไม่สนใจนะ ที่จริงแอบน้อยใจก็บอกมาเหอะ

หันมาตอบว่าจริงซะก็จบแล้ว...
   แต่น้องฐานี่ดื้อกว่าที่คิดครับ ลุกขึ้นแล้วทำท่าจะหนีเฉยเลย ผมเลยเอื้อมไปจับแขนไว้แล้วถามด้วยเสียงขุ่น “จะไปไหนครับ”

   “พอดีนึกขึ้นได้ว่ามีธุระด่วนหนูขอตัวก่อนนะคะ กิ๊ง กูไปก่อนนะ” หนีแบบนี้เหมือนคนกลัวความผิดเลย ทำอะไรไว้หรือไงนะ

   “เดี๋ยวพี่เดินไปส่ง” น้องฐาทำหน้าหวาดๆ เหมือนจะกลัวตอนที่ผมเป็นฝ่ายจูงมือน้องออกไปที่หน้าคณะ จะได้คุยกันให้รู้เรื่อง ว่าเป็นอะไรนักหนา วันก่อนถึงร้องไห้เป็นเผาเต่า แต่วันนี้ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น รู้บ้างไหมว่าทำให้ผมโมโหแค่ไหน
   “น้องฐาบอกอะไรน้องกิ๊งคะ น้องเค้าถึงพูดแบบนั้น” ผมทำเสียงดุใส่

   “ปละ...เปล่าค่ะ ไม่ได้บอกอะไรเลย...” เสียงกลัวๆ จะกลัวอะไรกันนักหนาไม่ได้จะพาไปฆ่าสักหน่อย

   “ไม่จริง...บอกไปแล้วใช่ไหมคะเรื่องที่เราไปนอนด้วยกันมา” พี่รู้แล้วว่าน้องน่ะปากโป้ง สารภาพมาซะดีๆ  
   “ฮึก...ฮึก... ฮือ...” เอาแล้วไง เบื่อจริ๊ง พอโดนจับได้ว่าทำผิดก็ทำมาเป็นร้องไห้กลบเกลื่อน คิดว่ามันน่าสงสารมากนักหรือไง

ถ้าเชื่อ...ก็โง่เกินไปหน่อย
   ถ้าสงสาร ก็ใจอ่อนเกินไปหน่อย

   นิสัยขี้แยเหมือนผู้หญิงเลยให้ตาย จะร้องไห้ไปถึงไหน...
   โว้ย..... ยอมโง่ก็ได้ ....ยอมใจอ่อนก็ได้วะ....

   “หนูโกหกหรือไงล่ะ เรื่องจริงทั้งนั้น” แน่ะ!! แทนที่จะยอมรับผิดดีๆ สารภาพมาซี่ว่าทำไปเพราะชอบพี่มากไม่ใช่มาทำเสียงดังใส่แบบนี้...
 
อยากจะลองดีมากใช่ไหม? ก็ได้... เดี๋ยวพี่จัดให้
จะทำให้สลดซะจนพี่ว้ากยังอายเลย

   “แล้วพี่เป็นคนเริ่มไหมคะ พี่ลากน้องเข้าโรงแรมไหม เริ่มต้นปลุกอารมณ์ไหม ก็ว่าจะไม่ทำอยู่แล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะคนแถวนี้สัญญาไว้ดิบดีว่าจะไม่บอก จะเก็บเป็นความลับ”

   “หนูก็ว่าจะไม่พูดเหมือนกันถ้าไม่เห็นนิสัยพี่เสียก่อน รักพี่เสียดายน้องแบบนี้ หนูกับกิ๊งเป็นเพื่อนสนิทกันแท้ๆ ยังอยากจะคั่วพร้อมกันลง”

   “พี่ไม่ได้บอกว่าจะคบพร้อมกัน พี่ก็แค่ยังเผื่อใจไว้เท่านั้นว่า น้องเค้าค่อนข้างจะหิน ถ้าพี่จีบน้องกิ๊งเค้าติด พี่ก็คิดว่าพี่จะมีเค้าแค่คนเดียว”

   “แล้วหนูล่ะคะ” ฮา.... บอกแล้วว่าน้องฐาจีบง่ายเริ่มเผยไต๋ออกมาละ...แต่ยังไม่พอ

    “กับคนที่เจอกันแค่สามชั่วโมงก็ยอมนอนด้วยแล้วเนี่ย พี่ต้องจริงจังใช่ไหมคะ”

ขอด่าต่อให้สำนึกกว่าเดิม คราวหน้าจะได้ไม่ไปทำแบบนี้อีก ดีเท่าไรแล้วที่มาเจอผม ถ้าเจอผู้ชายที่เขาเกลียดกะเทย(กว่านี้)หรือขยะแขยงรักร่วมเพศเข้าไส้มิโดนกระทืบตายคาโรงแรมหรือไง... ตัวน้องก็น้อยเท่านี้ จะไปสู้แรงใครเขาไหว ใจกล้าเกินตัว... มีแต่อันตรายทั้งนั้น...

   คราวนี้... น้ำตานี่รินเป็นสายเลยครับ ร้องไห้หนักเข้าไปอีก สะอื้นจนตัวโยนเลย..
   น้องครับ น้ำตาสั่งซื้อจากไหน มาเร็วกว่าส่งอีเอ็มเอสอีก อันนี้เป็นส่งอีเมล์มาเปล่าครับ??
   อยากจะสงสารแล้วปลอบอยู่นะ...
   แต่...ถ้าเราเป็นพี่ว้าก เห็นน้องร้องไห้ระหว่างว้าก... เราก็ห้ามหลุด

The show must go on ครับ
   รู้จักไหมคำว่า “ตีบทแตก” ถ้าตีบทไม่แตก แล้วตอนจุดเทียนล้อมน้อง ร้องเพลงผูกข้อมือมันจะซึ้งได้ยังไง ใช่ป่ะ??
    “ทีแรกก็คิดว่าคุยกันรู้เรื่องแล้วนี่ว่าไม่ผูกมัดเป็นเจ้าของกันและกัน เรายังเริงร่าบอกพี่ว่า จีบน้องเค้าได้เลยหนูจะไม่ขัดขวาง พี่ก็เข้าใจว่าหนูแฟร์มากพอที่จะไม่ถือสาเรื่องพวกนี้ แต่มาหึงมาหวงกันทีหลังแบบนี้น่ะ มันงี่เง่ามากรู้ไหม”   

    “ฮือ.... หนูขอโทษ หนูมันร่านเองอ่ะ หนูเป็นคนเริ่มต้นทุกอย่าง แต่ถ้าพี่ไม่ได้คิดสนใจใยดีก็อย่ามาทำดีกับหนูสิ” เออ... นั่นแหละที่อยากฟัง.... บอกมาว่าชอบพี่ก็สิ้นเรื่องแล้ว

   “พี่ดีกับหนูก็ดีแล้วนี่คะ ทำไม ชอบให้ร้ายใส่ โรคจิตหรือไง”

    “ถึงจะไม่สานต่อ...ฮึก... แต่มาใช้หนูเป็นสะพานจีบเพื่อนก็เกินไปหน่อยนะ”

   “พี่ไม่ได้บังคับนะคะว่าให้ช่วย ไม่ได้ใช้เป็นสะพานสักนิด แค่จะถามว่าน้องเค้ามีแฟนหรือยังเท่านั้นเอง ถ้าไม่มีพี่ก็มีหวัง ถ้ามีแล้วพี่ก็จะได้ตัดใจ เรื่องก็จบเท่านั้นเอง แต่ตอนนี้มันคงไม่จำเป็นแล้วล่ะในเมื่อน้องเขาก็รู้หมดแล้วว่าเราไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว เกมโอเวอร์แล้วแบบนี้น้องฐาจะรับผิดชอบยังไงที่ผิดสัญญา พี่เคยบอกไปแล้วนี่ว่า... ถ้าพี่รู้ว่าน้องปากโป้งจะโดนโทษหนัก... แต่ดูท่าน้องจะไม่กลัวใช่ไหม?” ขอเตือนความจำหน่อย... ความจริงความผิดน้องนี่หลายกระทงเลยนะ...

   “แล้วจะให้หนูทำยังไง จะให้ไปบอกมันไหมว่าหนูโกหกตอแหล ที่จริงไม่มีอะไรทั้งนั้น”
   “น้องกิ๊งเค้าคงไม่โง่หรอกค่ะ”

   “พี่จะเอายังไงกับหนูล่ะ....” ยังมีหน้าเชิดหน้าถามอย่างท้าทายอีก ไม่กลัวแล้วเรอะ??
“นั่นสิ” เชยคางน้องขึ้นมามองหน้า เปื้อนน้ำตาแบบคนโรคจิตนิดๆ สายตาส่อแววสนุก “ปากดีแบบนี้ ควรจะทำโทษแบบไหนนะถึงจะเหมาะ?”
   



เออ... นั่นสิ...ทำให้ผมปั้นหน้าจนเหนื่อยแบบนี้
    ทำโทษยังไงดี...ถึงจะสะใจ...
   
   

   





   ปากดีแบบนี้.... มันต้องจับกล้วยยัดปาก
ตาหาเรื่องแบบนี้.....มันต้องทำให้เป็นตากุ้งยิง
น่ารักขนาดนี้....ต้องจัดหนัก.....สักสามวันสามคืน
   







   
    เออ....น้องคะ...ที่จริงพี่ไม่ชอบกะเทยหรอกนะ
   แต่...กะเทยแบบน้อง





พี่ขอยกเว้นไว้คนนึงได้ป่ะ?


................................
จบตอนพิเศษ

ปวดหัวกับตอนนี้...ค่ะ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
   จะโดนคนอ่านปาหมอนใส่ไหมอ่า?? ฮา.......

[YELLOWSTAR]

ว๊ากๆๆ จองงง


พี่ขอยกเว้นไว้คนนึงได้ป่ะ?    ได้ค่ะๆๆๆ คนนี้ได้เลย น้องฐาเจ๋งมากกก

พี่โต้งแอ๊บใจร้ายอ่ะ  สงสารน้องฐาตาดำๆตัวเล็กๆบ้างเหอะ 

[♠♥♦♣]

ฐาคะ อย่าเพิ่งไปยอมมันนะคะ เดี๋ยวมันจะหาว่าเราง่ายอีก ครั้งเดียวก็เกินพอแล้วค่ะ
ปล. งงมะพร้าวกับกล้วยอ่ะ ไม่เข้าใจมันเทียบกันยังไงหว่า??
ปลล. อ่านตอนนี้แล้วทำให้เข้าใจพี่โต้งมากขึ้นแต่ไม่ได้ทำให้ชอบมันมากขึ้นเล้ย

[rutchi]

ฐาเล่นตัวบ้างก็ได้ อย่าให้พี่โต้งเห็นเป็นของเล่น
อะไรง่ายๆ มันก็เบื่อง่ายเป็นธรรมดา

[Piaanie]

สงสารน้องฐาอ่ะ แง๊ๆๆๆๆๆๆๆ ก็ยังถูกมองไม่ดีอยู่ดี 

ปล. มันค้างคาาาาาาาาาาาาาใจนะแง๊ๆ 

[KAMPAN]

กรี๊ดดดด จองงงงง  


กรีดร้องสิบชาติ เพิ่งมองอีพี่โต้งดีก็วันนี้ล่ะพ่อ   
บูชาพีี่นิคนเขียนอิอิอิ 

ถ้าได้อ่านเม้นนี้รู้ไว้เลยนะคะว่าพี่ทำให้นิยายหนูเดินต่อได้ โฮ่ะๆๆๆ   
รักฐาไม่อยากให้จบเลย 

อยากให้มีต่ออีกกกกกกก  กรี๊ดๆๆๆๆ 

[kokikung]

ไอ้พี่โต้งแอบมีมุมดีขึ้นมานิ๊ดดดดดดดดดดดดดดเดียวนี๊ดดดดดดดจริงๆๆ
ยังเคืองพี่แมร่งอยู่เลยปากน่าตบจริงๆๆขอสะทีนะ  เห้ยยยสงสารน้องฐา
ดูพูดทำให้สะเทือนใจอีกและ แมร่งงงไอ้พี่โต้ง

[uaeb]

พี่โต้งใจร้ายมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก เล่นแรงไปไหมคะ 

น้องฐาอย่าไปยอม ต้องเล่นตัวหน่อยนะอยากแกล้งดีนัก

 

[samsoon@doll]

อ่านแล้วช้ำใจ อยากจะฆ่าอีพี่โต้งจริงๆ หาพระเอกใหม่ได้ปะคะ

[♠♥♦♣]

กรี๊ดดดด จองงงงง 


กรีดร้องสิบชาติ เพิ่งมองอีพี่โต้งดีก็วันนี้ล่ะพ่อ   
บูชาพีี่นิคนเขียนอิอิอิ 

ถ้าได้อ่านเม้นนี้รู้ไว้เลยนะคะว่าพี่ทำให้นิยายหนูเดินต่อได้ โฮ่ะๆๆๆ   
รักฐาไม่อยากให้จบเลย 

อยากให้มีต่ออีกกกกกกก  กรี๊ดๆๆๆๆ 

โอวว งั้นต้องขอบคุณนิด้วยคน รอวันอังคารของน้องเค้ามาหลายเดือนแล้ว
เกือบเผลอลอยอังคารเค้าซะแล้ว หุๆ

[TeuyHom]

เห็นด้วยกะคอมเม้นคุณ rutchi อิอิ

สู้ๆๆต่อไปน้องฐา...
 

[litlittledragon]

ย่ิงอ่านตอนโต้ง ยิ่งเชียร์ให้ฐาเชิดใส่ เอาให้หนัก น้องฐาออกจะบอบบาง(มั้ง)
น่าสงสาร(เหรอ) ไม่ได้น้องต้องเอาคืนให้หนัก

[Hatsuyuki]

    พี่โต้ง ใจร้ายมาก กกก

น้องฐาจ๋า เล่นตัวหน่อยสิ๊  สงสารน้องTT

[yeyong]

บทลงโทษอีพี่โต้ง ก็ไม่พ้น ตับๆๆๆ ละว้า

[aeyja55]

เป็นบทเรียนว่า อะไรที่ได้มาง่ายๆ คนมักจะไม่เห็นค่านะคะน้องฐา

แต่ก็เบื่ออิพี่โต้งนะ ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้โคตรจะหลงตัวเองเลย น้องฐา หลังจากสามวันสามคืนแล้วสะบัดบ๊อบใส่ให้เข็ดเลยนะ

[๛ナーリバス๛]

ฐาคะ อย่าเพิ่งไปยอมมันนะคะ เดี๋ยวมันจะหาว่าเราง่ายอีก ครั้งเดียวก็เกินพอแล้วค่ะ
ปล. งงมะพร้าวกับกล้วยอ่ะ ไม่เข้าใจมันเทียบกันยังไงหว่า??
ปลล. อ่านตอนนี้แล้วทำให้เข้าใจพี่โต้งมากขึ้นแต่ไม่ได้ทำให้ชอบมันมากขึ้นเล้ย

อ๋อ... ก็ คิดดูแล้วกันว่า ถ้าไม่ได้พกมีดไป ....

แล้วนึกอยากกินมะพร้าว กับกินกล้วย ... อะไรมันง่าย อะไรมันยากล่ะคะ ฮาๆ

[namngern]

หมั่นไส้อิพี่โต้งว้ะ! หล่อตายละ ถุยย!
เชิดใส่เลยคะน้องฐา หาเอาให้ผู้ชายมีตั้งเยอะ
ตับอร่อยกว่านี้ต้องมีแน่ๆ หาใหม่ดีกว่า
ให้มันรู้ซะมั่งว่าไผเป็นไผ  

ชอบบบบบบบ หลงรักน้องฐาเข้าเต็มๆ
ฐาของชั้น แกห้ามแตะนะไอ้พี่โต้ง  
+1 จ้าาาา

[jpkoko]

พี่โต้งใจร้ายอ่า   

[fuku]

อ่านตอนพิเศษแล้วรำคาญโต้งหนักมาก
เออ ตัวเองก็สานต่อเหมือนกัน อย่ามองแต่ได้อย่างเดียวสิ
ขัดใจกับผู้ชายแบบนี้จัง

[4life]

อย่าไปยอมมัน คนไรฟะโคตรหลงตัว
หาใหม่ให้หล่อๆ ไปเย้ยมันเลย   

[Loveunomore]

แอร๊ยยยยย สนุกมากๆๆ มาต่อไวๆนะจ้ะ ฮิฮิ 

[yingza2010]

ในที่สุด


ในที่สุด
ลูกเป็ดตัวน้อยอย่างเค้าก็ตามอ่านทันซักที 
ชอบน้องฐา ฮาพี่โต้ง โป้งคนเขียนแล่ว
ค้างอ่ะ ฮึกๆๆ   
ใจร้ายยยย แต่สนุกจูบทีค่ะ (กรี๊ดดดดดดดดดดดด  ) จะตามอ่านไปเรื่อยๆนะค้า

[Margarin_Butter]

อึยยย พี่โต้ง ยังไงก็เกินไปอยู่ดี
น้องฐาอย่าไปยอม

[malula]

ให้อภัยพี่โต้งก็ได้
น้องฐาจัดการให้อยู่หมัดเลย

[stupidchild]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

ยอม!!