เนื่องจากนิลังเลใจสองคนนี้ ว่าใครเหมาะเป็นอิมเมจน้องฐา เอาเป็นว่าให้คนอ่านตัดสินละกันนะคะ อิอิ
ภาพประกอบการโวต
คิมฮีชอล
ลีฮงกิ
................................
ขอเสนอแนะ ให้นักอ่านทุกท่านที่เป็นแฟนนิยายของนิ กรุณาตระเตรียมซื้อกระสอบกันน้ำด้วนะคะ เหอๆ (มีแต่ความรั่วและไร้สาระไปวันๆ อ่ะค่ะ ณ จุดนี้)
หลังจาก น้ำท่วมทุ่งกันอยู่นาน ผักบุ้งไม่ค่อยมี ....
เอาล่ะ ตอนนี้ได้กินซะทีนะไก่ โฮะๆ
โดนบ่นจากคนอ่านว่าเดินทางไกล ถ้าเหนื่อยก็ นั่งกินไก่พร้อมน้องฐาก่อนแล้วกันนะคะ เหอๆ ถ้าไก่อย่างเดียวไม่หายเหนื่อย ......จะเสนอเมนูอื่นให้อีกที อิอิ ตอนที่ 34 น้องฐาพากิน
ไก่จ๋า..... ได้ยินไหมว่าเสียงใคร?
แหะๆ เสียงน้องฐาเองค่ะ แบบว่าอารมณ์ดีสุนทรีย์มากมาย ขอร้องเพลงหน่อย อิอิ
การรอคอยที่นานแสนนานได้สิ้นสุดลงแล้ว เมื่อเธอกลับมาตรงนี้
(ขอบใจที่กลับมา:ปาน)
ตอนนี้เดินเข้าร้านมาแล้วไม่ต้องห่วงนะคะได้กินแน่นอนค่ะไก่ทอด
หนูยิ้มร่าเดินไปจับจองที่นั่งก่อนเพื่อหาทำเลเหมาะแล้วก็เจอมุมสงบๆ ด้านในของร้าน ถ้าเอากระเป๋ามาด้วยหรือซื้อของมาบ้างก็จะวางจองไว้แต่ไม่มีอะไรเลยหนูก็เลยจะเอาเสื้อวางจองไว้ แต่พอถอดเสื้อคลุมออกวางที่โต๊ะเท่านั้นล่ะก็เพิ่งนึกอะไรขึ้นมาได้
“พี่โต้ง” ทำหน้าเหมือนคนจะร้องไห้ไปยังคนที่มาด้วย
“อะไรอีกละคะ”
“ลืมซื้อเสื้อผ้าเปลี่ยน” หนูบอกเสียงอ่อย
“หึ...อุ๊บ.... ฮ่าๆ เอาเถอะน่า กินก่อนแล้วค่อยไปก็ได้ เพราะถ้าเราไปซื้อเสื้อกันก่อน น้องฐาต้องจะเป็นลมคาร้านเสื้อแน่เลย เมื่อวานก็แทบจะไม่ได้กินอะไรเลยนี่นา”
ก็จริงอ่ะค่ะ หนูหยักหน้าอย่างเห็นด้วย ทิ้งเสื้อคลุมไว้บนโต๊ะแล้วเดินไปที่จุดขายไก่ จากหน้าเซ็งๆ พอเห็นน้องไก่ที่อยู่เบื้องหลังพนักงานเท่านั้นล่ะ...น้ำลายสอ หึหึ
“เอาอะไรดี” พี่โต้งหันมาขอความคิดเห็น
“เอาเป็นชุดสุดคุ้มเลยได้ไหมคะพี่ 3xx บาทอ่า”
“เอ่อ.... เอาชุด..... อ่ะครับ เบอร์เกอร์...ชิ้นนึง แล้วก็เปลี่ยนน้ำ...เป็นน้ำแดงแก้วนึงด้วยนะครับ” พี่โต้งหันไปบอกพนักงาน แหมรู้ใจไปหมดค่ะ
“เพิ่ม....บาทเป็นน้ำอัดลมแก้วใหญ่ เพิ่ม..... เป็นเฟร้นฟรายชุดใหญ่ไหมคะ” พนักงานก็แนะนำโปรโมชั่น พลัสเซลล์ตามหน้าที่ต่อไป พอพี่แกหันมามองหนู หนูก็พยักหน้าให้ค่ะ
“เอาอะไรอีกไหม” หันมาถามต่อ
“แบบว่าไม่ค่อยหิวเท่าไรหรอกนะคะ แต่เอาสลัดทูน่า กับนักเกตเพิ่มด้วยก็ดีอ่ะค่ะ”
“ไม่ค่อยหิวเล้ย” พี่แกแซวพลางกลั้นขำ หันไปสั่งพนักงานเพิ่ม พนักงานก็ยังมีความพยายามจะพลัสเซลต่อ หนูก็พยักหน้าอีก สรุปแล้วมือนี้ของกินมหาศาลมากค่ะ เหอๆได้ข่าวว่ากินแค่สองคน ขนมาซะเหมือนกินทั้งหมู่บ้านอ่ะค่ะ
“ท่าจะหิวจัดนะเนี่ย”
“แบบว่าตอนนี้กินพี่โต้งได้ทั้งตัวแล้วอ่ะค่ะ เสียดายพี่โต้งยังไม่สุก เลยไม่กล้ากิน”
“ขนาดนั้นเชียว” พี่แกว่ามาพร้อมกับยิ้มขำ หันไปชำระเงินค่าอาหารแล้วยืนรอ...
“หนูว่าสั่งแค่นี้น้อยไปด้วยซ้ำ”
“ถ้าน้องฐาจะเอาอย่างอีกก็สั่งเพิ่มได้นะ”
“อ๋อ หนูไม่เอาอะไรแล้ว แค่กลัวพี๋โต้งไม่อิ่ม”
“แค่ที่สั่งไปแล้วพี่ก็ว่ามันเยอะมากสำหรับสองคนแล้วล่ะ”
“กินแค่นี้พี่ก็อิ่มแล้วเหรอเนี่ย .....ว้าแย่จัง”
“แย่ยังไงคะ”
“ก็ถ้าพี่ทานได้อีก หนูจะได้ถามพี่ว่า...... พี่คะ.....รับกะเทยทานเพิ่มไหมคะ” ถามพร้อมส่งสายตาบ้องแบ๊ว ปิ๊งปั๊งน่ารักน่าชังใส่ จนคนตรงหน้าอดหัวเราะไม่ได้
“ฮ่าๆ.... กะเทยที่ว่าเนี่ย น้องฐาหรือเปล่าคะ ถ้าเป็นน้องฐาล่ะก็ ไม่เอาอ่ะค่ะ ไม่ทานเพิ่มดีกว่า” พี่แกตอบมาพร้อมเสียงหัวเราะ แต่หนูไม่ขำ ทำหน้ามุ่ยทันทีอย่างไม่สบอารมณ์
ชิชิ จะโกหกให้ดีใจสักหน่อยก็ไม่มี ตาพ่อค้าตับบ้า
พอไก่ที่สั่งได้แล้ว หนูก็หยิบแล้วเดินลิ่วกลับโต๊ะไม่รอพี่โต้งค่ะ ของที่เราสั่งเยอะมากขนาดต้องใส่ตั้งสองถาดอ่ะค่ะ พี่โต้งหยิบอีกถาดสาวเท้าตามมาโดยเร็วจนมาถึงโต๊ะหนูก็ทำท่าจะลุกหนี หน้ายังบูมอยู่
“อย่าเพิ่งงอนสิ พี่ยังพูดไม่จบเลย จะบอกว่าถ้าเป็นน้องฐาอ่ะ ไม่เอาทานเพิ่มหรอก ขอเป็นอาหารหลักเลยดีกว่า สงสัยเมนูนี้อร่อยน่าทาน แล้วก็ทำให้เจริญอาหารขึ้นเยอะเลย” ชิ เก่งนักแหละ เรื่องตบหัวก่อนแล้วค่อยลูบหลังเนี่ย เอาเถอะ....แต่หวานได้แบบนี้ หายงอนก็ได้ย่ะ
หนูกับพี่โต้งเดินไปล้างมือที่อ่างค่ะ หนูที่ล้างมือเสร็จก่อนทำหน้าที่ภรรยาที่ดีค่ะ วิญญาณปรนนิบัติเต็มเปี่ยม ฮุฮุ เดินไปกดหลอด แล้วก็หยิบถ้วยพลาสติกมากดซอส แต่อีซอสเป็นอะไรก็ไม่รู้ค่ะ กดเท่าไรก็ไม่ออก กะเทยงง
“อ้าว....ยังไม่เสร็จอีกเหรอคะ” พี่โต้งเดินมายืนข้างๆ หนูหันไปทำตาเศร้า แบบว่ากดซอสไม่ออกค่ะ ฮือ...
“อย่าบอกนะว่ากดไม่เป็น”
“เป็น แต่มันไม่ยอมออกให้หนูอ่า ไม่รู้ว่ามันพังป่าว” แง้ๆๆๆ
พี่โต้งแกก็เลยเปิดฝาที่กดซอสออกมาค่ะ ปรากฏว่า....
“เฮ้อ.... แล้วมันจะออกได้ยังไงล่ะคะ ก็ซอสมันหมด”
อ้าวววววววววววว เพล้ง!!!
“น้องครับ เติมซอสมะเขือให้หน่อยครับ มันหมด” พี่แกหันไปบอกพนักงานในร้าน แล้วก็หยิบจานที่วางไว้มากดซอสพริก พร้อมหยิบหลอดในมือหนูแล้วจูงไปที่โต๊ะ เวรกรรม
“อย่าทำหน้าเศร้าสิ จิ้มซอสพริกไปก่อน เดี๋ยวให้เขามาเติมซอสมะเขือเสร็จเดี๋ยวพี่ไปกดให้อีกที” ใครบอกว่าหนูเศร้าเรื่องที่ไม่ได้ซอสมะเขือเทศ หนูกำลังพยายามอยู่นิ่งๆ เพื่อให้หน้าของหนูที่แตกไปเมื่อครู่สมานกันจนเรียบร้อยต่างหากค่ะ
“แต่น้องฐานี่ก็จินตนาการสูงเนอะ คิดได้ไงว่าเครื่องกดซอสเขาพัง” ยังมีหน้าจะมาแซวกันได้อีก
“พี่อ่า” แง้ๆ.... อย่าล้อได้ไหมค้า แง้ๆๆๆ หนูอาย
“โอ๋ๆ ล้อเล่นค่า กินได้แล้วไม่รีบกินเดี๋ยวไก่มันฟื้นมาจะอดกินนะคะ” มุกอะไรเนี่ย... ไก่ที่ไหนจะฟื้นได้ล่ะคะ
ช่างเถอะค่ะ อย่าได้แคร์สิ่งใดๆ อย่าได้เอาเรื่องเล็กๆ มาใส่ใจ กินไก่ดีกว่าเนอะ
ผู้ดีอย่างน้องฐาเวลาจะทำอะไรก็เรียบร้อยค่ะ ค่อยๆ กรีดกรายหยิบมีดกับส้อมขึ้นมาเฉือนไก่ทอดเป็นชิ้นเล็กๆ แล้วทานทีละคำ
อ้า.....อ้ำ .....อร่อย.....
“ไม่ต้องเกรงใจนะคะ มือเลยก็ได้ จะได้กินง่ายๆ มัวแต่เอามีดตัดอยู่ได้ ลำบากไหมน่ะ” พี่โต้งทักมา ในขณะที่พี่ท่านเอามือหยิบไก่เขมือบต่อหน้าต่อตา อี๋ ต่ำ ไพร่ สถุล ไม่มีสมบัติผู้ดีเลย.....
แหะๆ ล้อเล่นค่ะที่จริงหนูก็อยากทำ..แต่จะให้สุภาพสตรีผู้เพียบพร้อมแสนน่ารักอย่างหนูเปิบด้วยมือต่อหน้าพี่โต้ง หนูยังเขินๆ อ่ะไม่อยากคิดสภาพตัวเองคงมูมมามน่าดู เลยกระมิดกระเมี้ยนต่อไป
ครืด....ครืด ปึก! เคร้ง! ไก่กระเด็นตกจาน!!
“อุ๊ย....แม่ร่วง!!” อร๊ายยยยยยยยยยยย น้องฐาอุทานแบบอย่างดังอ่ะค่ะ จนโต๊ะใกล้เคียงนี่หันมามองเลยหนูต้องแอบส่งสายตาประมาณขอโทษนะคะอะไรประมาณนั้นไปให้ พอหันกลับมามองพี่โต้งถึงกับเอามือปิดหน้าเลยค่ะ ก้มหน้ากลั้นหัวเราะจนน่าโมโหเลย
“บอกแล้วว่าให้รีบกินก็ไม่เชื่อ ดูสิ ไก่ฟื้นขึ้นมาเลยเห็นไหม โดดออกนอกจานไปหนึ่งชิ้น ฮ่าๆๆ” ยังมีหน้ามาเล่นมุกพร้อมหัวเราะขำอีกต่างหาก ฮือๆ อับอายขายขี้หน้าจังเลย แง้ๆ ขอไม่เข้าร้านนี้จนกว่าเขาจะลืมหน้าได้ไหมคะเนี่ย ฮือๆๆ
“โอ๋ๆ ไม่ล้อแล้วจ้าไม่ต้องร้องนะคะ ถึงไก่ทอดมันไม่รักดีโดดหนี หนูก็อย่าไปสน ตรงหน้านี่ยังมีไก่โต้งอยู่ทั้งคน ถึงจะไม่รักดีแต่ก็รักหนูนะคะ” เน่าได้อีกค่ะพี่....
อร๊ายย พูดอะไรก็ไม่รู้.....เขิน
“แป๊บนะคะ” พี่เขาบอกก่อนจะลุกไปเอาซอสมะเขือเทศกลับมาค่ะ
คราวนี้ช่างมันฉันไม่แคร์ มือก็มือค่ะ หม่ำๆไ ก่ต่อ สวาปามราวปอบลงกันเลยทีเดียว แบบว่าหิวมาก สองมือนี่มันย่องไปหมดเลย จนพี่โต้งต้องยื่นกระดาษทิชชู่มาเช็ดขอบปากให้เป็นระยะ
หลังจากไก่พร่องไปบ้างแล้ว หนูก็หันไปละเลียดสลัดทูน่าต่อหน้าบาน พลางเงยหน้าขึ้นถาม
“ทานไหมคะอร่อยนะคะ”
“ชอบกินเหรอคะ”
“มากมากอ่ะค่ะ”
“เหรอ... งั้นกินไปเถอะ แค่เห็นตอนหนูกินก็อร่อยแล้ว” ขนาดนั้นเลยเหรอคะ แหมเว่อร์ซะ หนูได้แต่ยิ้มแก้มปริ
“อ้า....” ส่งเสียงมาขณะที่ยื่นเฟร้นฟรายจิ้มซอสแล้วมาป้อนให้ หนูก็บ้าจี้งับเฟร้นฟราย เคี้ยวตุ้ยๆ โรแมนติกจังแฮะ อิอิ
อ๊า....... วันนี้ทำไมพี่โต้ง......น่ารักจังอ่ะ
ทานไปพักใหญ่ก็เริ่มจะอิ่มอ่ะค่ะพยายามจะยัดให้หมดแต่มันดูเต็มกลืนแล้ว ขามาเห็นช้างตัวเท่ามด ตอนอิ่ม เห็นไก่ชิ้นเท่าฮิปโปแล้วค่ะ ยัดไม่ไหวจริงๆ
“น้องฐาอิ่มไหม” ถามว่าจุกไหมยังจะดีซะกว่านะคะเนี่ย
“มากๆ ค่ะ แต่เสียดายของยังกินไม่หมดเลย”
“ช่างมัน กินไม่หมดก็ไม่เป็นไรหรอก ยัดๆ เข้าไปทั้งๆ ที่อิ่มเดี๋ยวปวดท้องเปล่าๆ” แหม ก็จริงเนอะ
เราสองก็เลยได้ฤกษ์ออกจากร้านไก่ทอดสักที
ความจริงไก่ผู้พันก็อร่อยดี แต่หนูว่าหนูชอบไก่ตัวเป็นๆ นี่มากกว่านะคะ พูดได้ แล้วก็พูดดี พูดถูกใจบ่อยๆ แบบนี้มันค่อยน่าตกลงทำสัญญาผูกปิ่นโต เป็นลูกค้าประจำร้านหน่อย อิอิ
(ถึงร้านนี้จะขายตับแค่อย่างเดียว ก็กินทั้งชีวิตได้ ไม่มีเบื่อค่า
)
........................................................................
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ ทุกบวก ทุกเป็ดค่ะ รักคนอ่านทุกคนค่า
...............................
ขอบคุณ sam3sam สำหรับคลิป ฮงกินะคะ น่ารักมากกกกกกกกกก
.........................
มีคนสงสัยเรื่องปอนด์ด้วยแฮะ แปลกใจมากที่มาอ่านน้องฐาแล้วไม่รู้จักปอนด์
รู้ไว้เลยว่าท่านพลาดแล้ว!! ฮาๆๆ
แนะนำให้ไปสอดส่อง เยี่ยมชมกระต่ายและพระจันทร์เพื่ออรรถรส แล้วคุณจะรู้ว่า กระต่ายของปอนด์ น่ารักแค่ไหน (น่ารักหรือน่ากลัวกันแน่หว่า...)
แต่มาอ่านทีหลังเสียเปรียบอย่างแรง....(เพราะ NC โดนตัดไปเยอะมากมายโฮก!!) 5555
..........................
เอาล่ะ นิปิดโหวตไปแล้วนะคะ ได้ผลโหวตออกมาตามนี้ค่ะ จากจำนวนผู้โหวตทั้งหมด: 128 คน
ขอทราบ....เหตุผลที่อ่านนิยายเรื่องนี้
เนื้อเรื่อง การดำเนินเรื่องน่าสนใจ
39 (17.6%)
ชอบการใช้ภาษา/การบรรยาย พรรณนา ....
45 (20.4%)
ชอบตัวละคร (ความ ฮา บ้า รั่ว ต๊อง ของน้องฐา)
103 (46.6%)
เกลียดตัวละคร (ความงี่เง่าเต่าตุ่น หลงตัวเอง ไม่ฟังใครของพระเอก)
9 (4.1%)
มาอ่านเพราะ NC ประการเดียว
15 (6.8%)
หลงเข้ามาแล้วเลยอ่านต่อไปงั้นๆ
5 (2.3%)
อื่นๆ ..... (โปรดระบุ)
5 (2.3%) ............................................................
โพลล์
หัวข้อ: ♥!!พี่คะ รับกะเทยทานเพิ่มไหมคะ!!♥ <รีปรินต์น้องฐา -29กพ. 63 รายละเอียดหน้า 190> (อ่าน 1226824 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก