จะเข้ามาบอกว่าอัพเดทปกครบสามปกแล้วนะคะ ดูที่หน้า 1 เลยค่ะ

อัพเดทตอนพิเศษ ฐา-โต้ง

ในเว็บ

-บทส่งท้าย
-สุขสันต์วันตรุษจีน

ไม่ลงในเว็บ

-ชีวิตที่ขาดเธอ (โต้ง-เอ-ซา)

-ของขวัญวันรับปริญญา
-กะเทยกับเด็ก
-ครอบครัวแสนสุข


+++++++++

ตอบรีบน......จะว่าไป...ถ้ามาอ่านในเว็บตอนนี้ก็ตัดออกไปเยอะอยู่นะฉากดราม่าๆ


สำหรับเวอชั่นเก่านั้นนิถือว่าสมบูรณ์สุดแล้วเพราะเนื้อหารวมกันเชื่อมโยงกันหมด จบลงที่มีพระเอกคนเดียว... คือพี่โต้ง

แต่กว่าจะแฮปปี้...ระหว่างนั้นน้องฐาจึงต้องพบเรื่องราวบีบคั้น เจ็บปวดมากๆๆๆๆ จนหลายคนก็จิตตกไปตามๆ กัน...

ตอนทำหนังสือนิเลยตัดสินใจแยกออกเป็นสองภาค คือ ฐา-โรจน์ // ฐา-โต้ง

แต่พอแยกสองภาคแล้วก็ไม่อยากให้ดราม่ามากนัก

นิจึงรีไร้ท์ เอาบางส่วนในภาคโรจน์ออกค่ะ ไม่ให้จิตตกมาก...

ให้เก็บไว้แต่ความทรงจำดีๆ ละกันนะ

+++++

สำหรับฉาก(ดราม่า)ที่ตัดออกไปนั้นคือไม่พบในหนังสือ แต่เอาไว้หนังสือออกแล้ว ว่างๆ จะมาอัพให้ใหม่แล้วกันนะ

สำหรับท่านที่โรคจิตอยากเสพดราม่าค่อยมาอ่านละกันค่ะ 555+




 

ดัน ค่ะ
สองวันสุดท้ายปิดจองละนะ

ตอนนี้เคยลงไว้ในเฟสแล้วค่ะ เผื่อมีคนยังไม่ได้อ่าน

เป็นเรื่องราวหลังจากน้องฐาเรียนจบไปสองปีกว่า* น้องผ่อนบ้าน อยู่กับพี่โต้งแล้วก็น้องเมย์สามคนค่ะ


Fic สั้น talk ka Tha

รักเมืองไทย...ก็อยู่เมืองไทยหลายปีหลายปี!

ความร้อนที่อยู่คู่กับไทยมานานนั้นทำให้คิดว่าถึงจะลากยาวจนเลยมามกราแล้วยังหนาวลุ่มๆ ดอนๆ ได้ไม่เกินสองวันดีก็คงไม่แปลกอะไร แต่แล้วจู่ๆ ก็เกิดปรากฏการณ์น่าต๊ก-กะ-ใจที่เกิดหนาวจัดขึ้นมาได้ยังไงก็ไม่รู้... น้องฐาหยิบเสื้อกันหนาวที่หนาประมาณจะใส่ไปเที่ยวต่างประเทศได้มาใส่แล้วเดินออกไปนอกระเบียงด้วยความตื่นเต้น...

“หนาวจนไข่สั่น!! เดินออกไปทำอะไรข้างนอกคะ? เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก” เสียงพ่อค้าตับตะโกนถามพร้อมร่างสูงลิบลิ่วเดินสั่นไข่ตามออกมา

“ออกมาดูว่า... หิมะตกไหม” หนูตอบตามประสาซื่อ
ปุ!! และแล้วฝ่ามือมารก็แปะลงมาที่หน้าผากของหนูเบาๆ อีกฝ่ายส่ายหน้าพลางถอนใจ

“แค่ 18 องศา หิมะจะตกได้ยังไงล่ะ” พี่แกว่าแล้วหมุนตัวกลับเข้าห้องไป

หนูยกมือขึ้นถูมือตัวสั่นอีกครั้งเพราะอากาศรีบเดินตามสามีเข้าไปในห้องนอน

“อุณหภูมิทั่วไป 18+ แต่อุณหภูมิหัวใจหนูติดลบนะคะพี่” หนูบอกด้วยเสียงอ้อนคลานขึ้นเตียงไปนั่งคุกเข่าใกล้ๆ

“ทำไมถึงติดลบล่ะ?”

“ก็ไม่รู้สินะ” หนูตอบทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้

“จะเอาอะไรก็บอกมา... มัวแต่อมพะนำเดี๋ยวก็อดจริงๆ” คำพูดนั้นทำให้เลิกเล่นตัวหันไปตอบทันที

“ลูกหมา... นะคะ...” หนูออดอ้อนด้วยสายตาวิ้งวั้งดังเคย กระพริบขนตางอนหนา 38 ชั้นใส่พลางเบียดร่างนุ่มนิ่มของตัวเองจนชิดตัวเขา

“อ้อนขนาดนี้จะเอากี่ตัว” อุ๊ย!! พ่อบุญทุ่ม!!

“สองละกัน...”

“ให้แค่ 1” แล้วจะถามว่ากี่ตัวทำแป๊ะอะไรล่ะยะพ่อ!! “จะเลี้ยงพันธุ์อะไรล่ะ?”

“ฮัสกี้...ดีไหมคะ?”

“อืม...ขอพี่ประเมินค่าความเสียหายก่อนนะ ค่าหมาถ้าต่อรองได้อาจจะไม่เกินสองหมื่น ค่าวัคซีนอาจจะไม่มาก ค่าอาหารค่อยคิดทีหลัง ค่ายาค่าดูแลน้องฐาจ่าย ค่าเฟอร์นิเจอร์เดือนละสามหมื่น”

“ไหงงั้น”

“พลังทำลายสูงน่ะ แต่ไม่แน่ อาจจะไม่ขนาดนั้นก็ได้ถ้าฝึกเป็น แต่...” พี่แกเหล่ตาใส่เหมือนจะไม่เชื่อใจในหนู! พอๆ กับที่หนูไม่เชื่อใจในตัวเอง!

“อืม... พันธุ์อื่นก็ได้ มีพันธุ์ไหนให้เลือกมั่งคะ?”

“หมาใหญ่ก็น่าจะอัลเซเชี่ยนกับโกลเด้น ที่จริงบางแก้วก็สวยแต่ไม่สนับสนุน ถ้าหมาเล็กก็พุดเดิ้ล ปอม ชิวาว่า ชิสุห์ ประมาณนี้”

“งั้นเอา... เอา...” เอาไรดีอ่ะ.... เยอะแยะเลือกไม่ถูกเลยอ่ะ

“ถ้าเลือกยากขนาดนั้น ไม่ต้องเลือกดีกว่า เดี๋ยวพี่ให้น้องเมย์เลือกให้ละกันนะ” ซะงั้น... แต่จะว่าไปก็ดีเหมือนกันน้องจะได้ชอบด้วย จะได้ไม่มีปัญหาหมากัดเด็กทีหลัง...

“เอางั้นก็ได้ค่ะ”

เนื่องจากวันต่อมาก็ยังหนาว น้องฐาเลยนั่งถักผ้าพันคอไว้ให้ลูกสาวไว้ใส่คลายหนาว แต่พอหนูถักเสร็จเท่านั้นแหละ หน้าหนาวก็หายสาบสูญไปเสียแล้ว!!! หนูล่ะสุดเซ็ง พอถึงวันเกิดตัวเองตอนปลายเดือนมกราคม ความร้อนก็แผดเผาเหมือนเข้าหน้าร้อนตามปกติ!




วันศุกร์หลังเลิกงาน หนูแวะไปรับน้องเมย์กลับจากโรงเรียนตามปกติและซื้อของทำกับข้าวฉลองวันเกิดตัวเองอยู่ในครัวรอพี่โต้งกลับมาจากที่ทำงาน ครั้นได้ยินเสียงรถยนต์จอด หนูรีบปิดแก๊สในครัววิ่งออกไปดู เห็นพี่โต้งถือกล่องเค้กขนาดใหญ่เดินเข้าบ้านมา

“ไหนหมาล่ะคะ?” หนูโยกตัวมองหาสิ่งที่ต้องการด้วยความตื่นเต้น...

“พี่บอกจะซื้อให้วันนี้เหรอคะ? จำไม่เห็นได้...” แล้วดูคำตอบดิ

ฮือ... ไม่วันนี้แล้วจะเมื่อไรล่ะ ฮึ!! หนูเบ้หน้ากัดปากอย่างสุดแซด ฮือ...

“ใจเย็นสิคะน้องฐา เดี๋ยวพี่ซื้อให้วันหลังนะคะ” พี่โต้งปลอบโยนยกมือมาแตะแขน แต่หนูเชิดสะบัดหางม้าเดินหนีเข้าไปที่ครัว

#ไม่รักไม่ต้องมาแคร์ #ไม่ต้องมาดีกับฉัน

#ไม่รักไม่ต้องมาหวง #ไม่ต้องมาห่วงใยฉานนนน

#ไม่รักไม่ต้องมาทำอะไรทางน้าน #เพราะจายฉานมานอ่อนแอ อิ๊แยยยย

หนูข่มกลั้นความผิดหวังเดินเข้าครัวไปทำกับข้าวต่อ คิดไว้ว่าจะได้ของขวัญที่ขอล่วงหน้าไว้ในวันนี้เสียอีก แต่ก็ไม่! มันน้อยใจซะเหลือเกิน แต่ก็ปลอบใจตัวเองว่าไม่วันนี้ก็พรุ่งนี้แหละอาจจะได้ไปเลือกเอง...

เราทานมื้อค่ำร่วมกันตามปกติด้วยเมนูพิเศษกว่าทุกวันรวมทั้งเค้กก้อนโตยี่ห้อ “สวยและแพง” ปักเทียนอัปรีย์ที่เป่าเท่าไรก็ไม่ยอมดับจนหนูเกือบหน้ามืด!!

“เป่าไม่ดับก็ไม่ต้องเป่าแล้วค่ะ” พี่โต้งบอกเมื่อเห็นหนูหน้าแดงจากการรวบรวมลมปราณทั้งหมดเสียหลายครั้งในที่สุดเขาก็รวบเอาเทียนนั่นออกจากเค้ก แล้วส่งมีดตัดเค้กมาให้

“สุขสันต์วันเกิดนะคะน้องฐา” พี่โต้งบอกพร้อมมอบของขวัญวันเกิดสุดเฟี้ยวด้วยการหอมแก้มหนูแรงๆ ซะหนึ่งฟอดทำให้น้องฐาใจอ่อนยอมลืมความผิดหวังช้ำหัวใจจากการไม่ได้สิ่งที่ประสงค์ ฮึก ฮึก! ทำการผ่าเค้กออกเพื่อแจกจ่าย

“น้องเมย์มีของขวัญให้มาม้าใช่ไหมคะ ไปเอามาไป” พี่โต้งหันไปบอกลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนก้มหน้าลงกระซิบกระซาบ เด็กน้อยพยักหน้ารับทราบแล้ววิ่งดุ๊กๆ ขึ้นบันไดไป หนูก้มหน้าตัดเค้กใส่จานเล็กจนเรียบร้อยแล้วก็เงยหน้าขึ้นพบของขวัญในมือนาง

“สุขสันต์วันเกิดนะคะมาม้า” น้องเมย์อวยพรพร้อมยื่นลูกหมาขนปุยยี่ห้อชิสุห์ สีขาวผสมน้ำตาลบล็อกกิ้งสวยส่งให้ โอ๊ยน่ารักมากเลย หนูยื่นมือรับน้องหมามาไว้ในอ้อมกอดแล้วจ้องหน้าตาน่าเกลียดน่าชังนั่นอย่างมีความสุข

ฮือ.... ดีใจอ่ะ นึกว่าจะไม่ได้ซะแล้ว...

“ขอบคุณนะคะน้องเมย์ น่ารักมากเลยค่ะลูก” หนูรีบบอกคนให้ของขวัญ ทรุดตัวลงนั่งแล้วดึงร่างลูกสาวเลี้ยงเข้าไปไว้ในอ้อมกอดอย่างแนบแน่น

“เอาไปซ่อนไว้ไหนมาคะเนี่ย” หนูเงยหน้าขึ้นถามพี่โต้ง

“ให้น้องเมย์เอาไปไว้ในห้องน่ะ”

“ขอบคุณนะคะพี่” หนูบอกพี่โต้งด้วยดวงตาแสดงความซาบซึ้ง ลุกขึ้นนั่งที่เก้าอี้ยื่นส่งเค้กให้พี่โต้งกับน้องเมย์คนละชิ้น และเราดื่มด่ำกับเวลาครอบครัวร่วมกัน สามคน+ 1ตัวอย่างแสนสุข

สามทุ่มกว่าแล้ว พี่โต้งขอตัวพาน้องเมย์ไปนอน ส่วนหนูเก็บถ้วยชามเข้าไปล้างในครัวอย่างอารมณ์ดี ในใจกำลังวางแผนการเลี้ยงน้องหมาอย่างละเอียดถี่ถ้วน ไหนจะต้องไปหาซื้อเบาะ กรง อุปกรณ์อาบน้ำทำผม ซื้ออาหาร วางแผนการฝึก พาหมาไปฉีดวัคซีน โอ๊ยเยอะไปหมด...

“ม้าคะ ป๊าให้มาตาม..” จู่ๆ น้องเมย์ก็เดินมาเรียกที่ในครัว หนูหันไปมองแบบงงๆ ก็ไหนว่าไปนอนแล้วไง

“ตามทำไมคะ?”

“อึ๊ค่ะ...”

“ฮะ น้องเมย์ปวดอึ๊เหรอคะ? ก็ไปเข้าห้องน้ำสิคะ”

“ไม่ใช่ค่ะ แต่เจ้าซาลาเปามัน...” เจ้าซาลาเปาคือสุนัขชิสุห์เพศผู้สมาชิกใหม่เอี่ยมของบ้านเราค่ะ

และแล้ว...น้องเมย์ก็ลากแขนหนูให้ตามไปที่ห้องของนางเพื่อพบกับขุมสมบัติทองอร่ามเหลือง....

แอร๋ยยยยยย ขี้หมา!!

มีพี่โต้งยืนเฝ้าไว้แต่ก็ไม่ทำอะไรสักอย่าง...

“หมาใครคนนั้นก็ต้องเลี้ยงนะคะ” ค่ะ!! หมาหนูเองค่ะ!!

เฮ้อ... ก่อนจะคิดเรื่องอื่นๆ คงต้องคิดเรื่องจะหาห้องน้ำที่ไหนให้น้องหมาก่อนมั้งเนี่ย!!!


+++++++++++++

 

อ่านจนจบ เราก็ยังชอบโรจน์ 555 มาหลังๆงงนิดหน่อยแต่เข้าใจละ ขอบคุณสำหรับผลงานนะ ^^

ผ่านมาหลายปีทำไมพึ่งได้อ่าน555 
สนุกมากกกค่ะ

แจ้งรีปรินต์น้องฐา ค่ะ

เปิดจองหนังสือ “พี่คะ รับกะเทยทานเพิ่มไหมคะ?!”
Author : ๛NaaribuS๛
Cover : James
แนว BL/ สาวสอง
รายละเอียดหนังสือ
- ปก 4 สี เนื้อในกระดาษถนอมสายตา
- ขนาด A5 ประมาณ 1200 หน้า +
- ที่คั่น +โปส
ราคา หนังสือ 1300
บ็อก 250
พิเศษ โปรโมชันรอบจอง ลด 10%
ของแถมเฉพาะรอบจอง
- โปสการ์ด+ การ์ดใสลาย sd
เปิดจอง วันนี้ -29 กุมภาพันธ์ 2563
จัดส่ง ปลายมีนาคม-ต้นเมษายน
จองได้ที่
เว็บ http://naaribusynv.lnwshop.com/product/14
-- อินบ็อก
-- หรือร้านรับจองอื่นๆ

เรื่องย่อ...
เมื่อน้องฐาก้าวเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัย
หนูก็สลัดคราบกะเทยโก๊ะวัยกระเตาะทิ้งจนสิ้น
ออกโลดแล่นเที่ยวราตรีกับเพื่อนใหม่เพื่อกระชับมิตร
ทำให้ได้เจอ “พี่โต้ง” เกย์ตี๋ขี้เมาที่เคยตามจีบ “อีกิ๊ง” เกย์แอ๊บข้างห้อง
เพราะคำพูดที่ว่า “ผมไม่ชอบผู้หญิง” รวมกับที่เพื่อนสวยเคยเอ่ยปากว่าจะ “ยกให้”
น้องฐาก็องค์ลงถึงขั้นลากผู้เข้าห้องหอไปโดยไม่ยั้งคิด...
ทั้งๆ ที่เขาบอกว่า “พี่ชอบน้องกิ๊ง” หนูกลับตอบว่า
“หนูจะเก็บเป็นความลับกับตัวไปจนตาย พี่ไปจีบมันอีกได้เลย”
เขาย้ำว่า “ถ้าปากโป้งนี่โทษหนักนะครับ”
หนูกลับยอมรับโทษทัณฑ์อย่างยินดี ก่อนจะมานั่งเสียใจในภายหลังเพราะตัดใจไม่ได้
ฮือ... คนหนึ่งก็เพื่อน อีกคนหนึ่งก็ผัว
ยิ่งคิด... หัวอกกะเทยยิ่งกลัดหนอง!

+++++++++