(ต่อครับ)
ตอนที่ 21ชินเดินเอาข้าวของมากมายที่ขนมาจากห้องชมรมไปวางไว้ข้างโต๊ะทำงาน แล้วเอาของที่ซื้อมาจากเซเว่นไปไว้ในครัว
“ชิน ผู้หญิงคนที่นั่งข้างชินในรถ คนที่ไปส่งเค้าที่บ้านน่ะใคร” พี่เจได้แต่เดินตาม
เออจะว่างี่เง่า เซ้าซี้กวนใจก็ยอม แต่มันเป็นภาพที่บาดตาบาดใจสุดทน
แล้วคำตอบของเขาก็คือ...
“พี่เก็บละกัน ผมง่วงไปอาบน้ำนอนดีกว่า”
คนที่ในอกใกล้ระเบิดเต็มทีได้แต่ยืนมองตามหลังคนที่เดินตรงไปห้องนอน
เลิกงานออกไปดื่มกับเพื่อน ขับรถกลับบ้านเห็นรถบีเอ็มคุ้นตาที่หน้าเซเว่นก็ชะลอมอง ที่สะดุดตาก็คือหนุ่มสาว 2 คนเดินออกมาจากร้าน
อะไร ยังไง ทำไม
ไหนบอกว่าช่วงนี้เรียนหนัก ไม่ให้พี่กลับมารอที่ห้อง แล้วทำไมถึงได้ไปเดินซื้อของอยู่กับผู้หญิงได้
พอวนรถกลับมารถบีเอ็มคันนั้นก็หายไป คาดว่าจะเลี้ยวเข้าซอยใกล้ๆ ขับรถตามหาไม่ต่างอะไรกับเมียตามผัวซ่อนกิ๊กสักนิด
ยิ่งหายิ่งไม่เจอเลยกลับมาที่คอนโดฯ เปิดเข้าห้องมาก็เห็นแล้วหล่ะว่าเขาถือของมามากมาย แต่ไอ้สีหน้าเรียบเฉยไม่รู้ร้อนรู้หนาวนี่แหละที่มันทำให้ใจคนนี้ยิ่งร้อนมากไปกว่าเดิม
...อ้อ...เมื่อกี้เขาบอกว่าอะไรนะ ให้เก็บของที่ซื้อมาใช่มะ เออ งั้นเก็บก่อนแล้วค่อยพร่ำพรรณาต่อก็ได้
ของในถุงก็มีพวกซีเรียล ไข่ไก่ แฮม แล้วก็.......กาแฟ....
ชินกินกาแฟตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่เห็นว่ามันเคยมีในห้องนี้
อ่า........
โอเค ที่บ่นๆไปก่อนหน้านี้ ลืมมันไปซะครึ่งหนึ่ง
ใครที่ไหนหึงจนหน้ามืดขับรถตามหาใครอะไรแบบนั้น ไม่มี๊
เนอะ
จำไว้แค่รูปพรรณสัณฐานของนักศึกษาหญิงคนนั้นก็พอ!
ตอนที่ชินอาบน้ำเสร็จเดินออกมาจากห้อง ฝรั่งตัวโตสวมเพียงกางเกงชั้นใน ผ้าขนหนูพาดไหล่นั่งรออยู่บนเตียง
ชินมองผ่านแล้วหันไปหยิบชุดนอนแต่งตัวแล้วก็ล้มตัวลงนอนโดยที่ไมได้พูดอะไร
พี่เจก็อาบน้ำแล้วเข้ามานอนข้างๆ ยกศีรษะสวยนอนหนุนแขน โอบเอวบางเข้ามาหา ชินลืมตาหันมามองแล้วหลับต่อ
ตื่นเช้ามาทุกอย่างยังคงดำเนินไปตามปกติ ที่เพิ่มขึ้นมาก็คือกาแฟร้อน
ดวงตากลมเหลือบมองแล้วยกแก้วนมสดของตัวเองขึ้นดื่ม
จนเมื่อเดินออกมายืนรอที่หน้าลิฟท์ด้วยกัน ชินถึงได้ถาม
“ปกติพี่กับพี่รี เที่ยวคลับเดียวกันหรือเปล่า”
พี่เจถึงได้หันมาหา “ไม่หรอก แต่บางทีก็เจอกัน”
ชินพยักหน้า “วันศุกร์นี้ พาผมเข้าคลับด้วย”
“ห๊ะ” ขอทำเสียงแสดงความประหลาดใจหน่อยเถอะ คือสถานบันเทิงกับเจ้าชายชินเนี่ยนะ มันดูแปลกแยกแตกต่างกันมากไปมั้ย
หรือว่าเราเห็นหน้าตาท่าทางของเขาก็เลยไปคิดแบ่งกลุ่มจัดหมวดหมู่ให้เขาเอง ทั้งที่เขาก็เป็นแค่นักศึกษาธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น
หรือว่า.....
“รีกับยูมีปัญหากันหรือไง”
“ผมก็แค่อยากไปในที่ที่พี่ไป อยากรู้จักเพื่อนพี่ หรือว่ามันเป็นเขตหวงห้าม”
“ไม่มีอะไรหวงห้าม เพียงแต่เห็นชินไม่เคยเที่ยวที่แบบที่พี่เที่ยว แล้วพูดถึงรี พี่ก็เลยสงสัย”
ชินพยักหน้า “อย่าเพิ่งน้อยใจหรือคิดเยอะ ถ้ามันมีอะไรที่เกินกำลัง ผมจะบอกพี่เป็นคนแรก”
ค่ำวันศุกร์ชินยืนรออยู่ที่หน้าคอนโดฯ ถึงจะเป็นกางเกงยีนสีซีดกับเสื้อยืดคอกลมก็ยังคงโดดเด่นเป็นศูนย์รวมของสายตา
เดินลงมายืนรอรถคันใหญ่เลี้ยวเข้าไปจอดเทียบแล้วเปิดประตูเข้ามานั่งเอง มองดูนาฬิกาที่เพิ่งจะทุ่มกว่าๆ “ผมคิดว่าเที่ยวกันดึกกว่านี้เสียอีก”
“ก็เที่ยวแบบคนทำงานไง เลิกงานทุ่มหนึ่ง ก็เลี้ยวเข้าร้านเหล้า”
คลับที่พี่เจพาไปเป็นร้านของชาวสีม่วง เสียงเพลงอึกทึก หลายคนเมาแล้ว แต่ก็มีอีกหลายคนที่ยังปลอดจากแอลกอฮอลล์ ลูกค้าหลายคนสวมเสื้อทำงาน แต่อีกหลายคนเช่นกันที่สวมเพียงกางเกงหนังสีดำ
พี่เจพาไปที่โต๊ะสูงด้านใน แนะนำเพื่อนๆให้รู้จัก
“ซี1 กับซี 2 ไม่ใช่ฝาแฝดแต่เพราะมันชื่อซีเหมือนกัน เรียกซีใหญ่ซีเล็กแล้วมันไม่ยอม ก็เลยเรียกซี 1 กับซี 2” พี่เจแนะนำหนุ่มในเสื้อสีแดงแขนยาวพับม้วน กับอีกคนใส่เสื้อยืดคอปกแขนสั้นสีดำ “ส่วนอีก 2 คนคืออเล็กซาน กับแมทธิว” 2 คนนี้ฝรั่งทั้งคู่คนหนึ่งผมสีทอง อีกคนผมสีดำ ดูท่าทางชัดเจนว่าเป็นผู้ชายที่ไม่ได้ชอบผู้หญิง
อเล็กซานฝรั่งผมสีทอง ยิ้มกว้าง “นี่คือชินที่เจสุดจะหวงนั่นเอง”
“ก็น่าหวงหรอกว่ะ” ซี 1 หนุ่มเสื้อสีแดงมองอย่างชื่นชม
ขณะที่พี่เจสั่งเบียร์ให้ตัวเองและชิน แล้วหันมายิ้มหวาน “ถ้ามันบอกว่าพี่ดี ให้เชื่อโดยไม่มีข้อโต้แย้ง แต่ถ้ามันพูดอะไรที่ทำให้ชินไม่สบายใจ แสดงว่ามันโกหก”
เพื่อน 4 คนประสานเสียงโห่รอบทิศ
ขณะที่ทั้ง 5 คนคุยเรื่องนั้นเรื่องนี้ไปเรื่อย กระเทยตัวสูงแต่งหน้าจัดจ้านเดินเข้ามายืนเบียดพี่เจ
“บอยมาที่นี่ออกจะบ่อย ไม่เจอพี่เจเลยอ่ะ”
ชินหันมามองแล้วเลิกคิ้วสูงเชิงถาม
“บอย”
“ย่ะ แฟนพี่เจ เธอเป็นใคร”
ชินพยักหน้าหันมามองพี่เจ “แฟนพี่เหรอ”
“เฮ่ย” ตกใจสิครับ ถึงจะรู้ว่ารับมุกกัน แต่มันอันตรายเสียวหลังวาบๆ “ใช่ที่ไหนกันล่ะ”
“แฟนสิ บอยตามจีบพี่เจมาตั้งนานละ” บอยหันไปดี๊ด๊ากับพี่เจ
ดวงตากลมของชินเม้นมองไปทางด้านหลังของบอย เมื่อพบคนที่ตั้งใจมาหาอยู่ท่ามกลางกลุ่มแก๊งค์ พี่เจมองตามสายตาไป แล้วหันมายักคิ้ว
แต่ชินไม่แสดงสีหน้าอะไร นอกจากการจ้องมองอย่างจริงจัง เก็บทุกรายละเอียดและประเมินผลไม่ได้สนใจสักนิดว่า น้องบอยจะจีบพี่เจไปถึงไหน หรือว่าเบียร์หมดขวดไปตั้งแต่เมื่อไหร่
…..จากใจพี่เจเรมี่เลยนะน้องรีนาโต้ พี่ขอให้วันนี้น้องโชคดีสอบผ่านด้วยเหอะ...
มีคนเข้ามาทักทายกลุ่มของพี่รีเหมือนกัน แล้วก็จากไป เพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มเดินไปทักทายกับหนุ่มหน้าหวานได้ครู่หนึ่งก็ยกมือแยกกลุ่มเพื่อน
ส่วนพี่รียังคงมองขวดเบียร์ในมือ หรือไม่ก็หันไปคุยกับเพื่อน มีหนุ่มก้ามปูเข้ามาทัก แต่ก็ได้รับการส่ายหน้าเป็นคำตอบ หนุ่มก้ามปูเลยจากไป
สักพักพี่รีก็ก้มมองนาฬิกา แล้วหันไปพยักหน้ากับเพื่อน เดินออกจากคลับ ชินก็ผละจากโต๊ะเดินตามออกมาทันที
“เจอแค่นี้ ก็ชิ่งเลยเหรอ อ่อน!”
บอยส่งเสียงตามหลังมาให้ได้ยิน
ชินหันกลับไปยิ้มที่มุมปากพร้อมส่งนิ้วกลางให้
เสียงหัวเราะ เสียงโห่ดังขึ้นรอบทิศ แต่ชินไม่ได้สนใจนอกจากการตามคนที่ลับหายออกจากประตูไปแล้ว
คิดว่าเร่งรีบวิ่งตามออกมาติดๆแล้วเชียว แต่พี่รีก็เดินหายไปทางไหนไม่รู้
พี่เจที่ตามมาคว้าข้อมือไว้
“ชิน!”
ชินยังคงหันซ้ายหันขวา
“เห็นพี่รีมั้ย”
พี่เจพลอยช่วยกันชะเง้อมอง แล้วชี้ไปทางซุปเปอร์มาร์เก็ต “ทางนั้น”
ชินวิ่งตามไปแล้วร้องเรียก “พี่รี”
หนุ่มตัวโตตีสีเขียวกับกลุ่มเพื่อนหันมามอง
“อ้าว ชิน พี่เจมาด้วยกันเหรอ”
ชินพยักหน้า “ผมอยากคุยกับพี่”
พี่รีพยักหน้า แล้วหันไปบอกเพื่อนหลายคนที่หยุดเดินหันมามอง บอกว่าให้รอแป๊บเดียว
พี่เจแยกไปยืนคุมเชิงอีกด้านหนึ่ง มองผ่านๆ เหมือนแต่ละคนไม่ได้มาด้วยกัน
พี่รีกับชินแยกออกมายืนที่หน้าร้านค้า ใต้แสงสว่าง
“เรื่องยูเหรอ”
“ครับ”
พี่รีถอนหายใจยาว “เขาไม่รับโทรศัพท์พี่มาหลายวันแล้ว”
“ไปหาคุณอาผู้หญิง”
พี่รีมองหน้าพี่ชายที่ขึ้นชื่อว่าหวงน้องสุดๆ แล้วคลี่ยิ้มกว้าง พยักหน้า “ขอบใจมาก”
”ไง ไอ้หยิ่งไปแย่งเมียใครเขาอีกล่ะ” เสียงยียวนกวนเท้าดังขึ้นข้างๆ พร้อมกับกลิ่นบุหรี่อบอวล
ไม่ต้องหันไปมองชินก็จำได้ว่าเป็นใคร
คนผมสั้นเกรียน ใบหน้าเหลี่ยม ดวงตายาวเรียว กับพรรคพวกอีก 3 คนเดินกร่างเข้ามายืนข้างพี่รี
“คนมันชอบตีสีหน้าว่ายิ่งใหญ่ เหนือกว่าคนอื่น แต่แท้ที่จริงมันก็พวกชอบเล่นชู้ แทงลับหลังคนอื่น”
โดยไม่รู้ตัว ร่างสูงใหญ่ของคนหลายคนเข้ามาล้อมรอบโทระและพวก
“กลับไปส่องกระจกดูหนังหน้าตัวเองดีก่อนมั้ย ว่าน้ำหน้าอย่างมึงน่ะมีอะไรดี ถึงได้ไปด่าคนอื่นแบบนั้น”
เพื่อนพี่รีคนหนึ่งท่าทางจัดจ้านกรีดนิ้วจีบปากจีบคอด่า
โทระกับเพื่อนถกแขนเสื้อจะท้าหาเรื่อง แต่เมื่อเหลียวมองไปรอบตัวถึงได้รู้ว่ากำลังโดนล้อมอยู่ เอาแค่คนละเท้าก็น่าจะเลือดตก
“เหอะ สู้ไม้ได้จะรุมกูเหรอ” โทระยังปากดีทั้งที่กำลังก้าวถอยหลัง
“ไม่ต้องรุมหรอก แค่ตุ๊ดล่ำๆ อย่างกูคนเดียวก็เอาหมาหมู่อย่างพวกมึงอยู่แล้ว” เพื่อนพี่รียังก้าวตาม
โทระเหลียวมองรอบตัวอีกครั้ง แล้วชี้หน้า
“ฝากไว้ก่อนเหอะมึง”
ชินถอนหายใจหนัก เมื่อโทระกับเพื่อนลับหายไปท่ามกลางฝูงชน
“ขอบคุณพี่ๆมากครับ”
“เล็กน้อย” พี่ที่ทำหน้าที่เป็นเสียงของคนทั้งกลุ่มโบกมือ ท่าทางจิ๊บๆอย่างที่พูดจริงๆ
ชินหันมามองเพียงแค่มือของคนที่ยืนอยู่ข้างๆ แล้วเดินกลับมาที่คลับเดิม แต่พี่เจรั้งข้อมือไว้
“อยากกลับมั้ย”
“เดี๋ยวก็ได้ ผมอยากดื่ม”
พี่รีมองตามหลังพี่เจกับชินที่เดินกลับไปที่คลับสีม่วงอีกครั้ง
ในสมองมีเรื่องราวหลายอย่างคล้ายจิ๊กซอว์ที่ถูกนำมาต่อจนเห็นภาพที่ชัดเจนขึ้น
เบียร์ขวดเดิมยังอยู่บนโต๊ะ แต่พี่เจสั่งให้ใหม่ “อย่ากินของที่ละห่างจากมือ ต่อให้เพื่อนยืนเฝ้าแก้วอยู่ก็ไว้ใจไม่ได้”
ท่ามกลางแสงสี เสียงเพลงดังกระหึ่ม ผู้คนโยกย้ายร่างกายไปตามแรงอารมณ์
ทั้งที่เพิ่งโดนไอ้โทระด่าต่อหน้าพี่เจ พี่รีและเพื่อนๆ แต่แขนใหญ่ที่โอบหลังโอบไหล่ไม่ห่าง การแสดงท่าทีว่าเข้าใจโดยที่ไม่มีคำถามมากมายกลับทำให้รู้สึกเบาใจ...อย่างน้อยก็ในเวลานี้...
ใบหน้าหวานหันมาหาพี่ แล้วคลี่ยิ้มกว้าง พี่เจประคองใบหน้านั้นไว้ในมือก้มลงหาแนบหน้าผากต่อหน้าผาก
“ยิ้มนี้ มีแต่พี่ที่ได้เห็นเพียงเดียวใช่มั้ย”
รอยยิ้มยังคงอยู่ เมื่อชินเลื่อนหน้ากระซิบข้อความบางอย่างที่ข้างหู
หนุ่มตัวโตถึงกับเงยหน้าหัวเราะลั่นอารมณ์ดีจนเพื่อนอยากมีแฟนกันเป็นแถว
“กูตัดสินใจแล้วว่า จะเลิกลอยชายสักที” เพื่อนซี 1 ในเสื้อแขนยาวพับม้วนแซวด้วยใบหน้าแดงก่ำตามฤทธิ์แอลกอฮอลล์
“รับอีหนูบอยไปก่อนมั้ย” เพื่อนซี 2 เสื้อคอปกสีดำตอบโต้ทันที
“ไม่ละ เกรงใจ กูหาเองได้” เพื่อนซี 1 ตบไหล่ซี 2
“ชินคอแข็งเหมือนกันนะ ขวดที่ 2 แล้วยังเฉยๆ” แมทธิวฝรั่งผมสีเข้มหันมาชวนชินคุย
“ไม่เฉยหรอกครับ ชักมึนเหมือนกัน” หนุ่มอ่อนวัยที่สุดในโต๊ะยอมรับ พี่เจเลยดึงมือให้เดินตามมา
“ไปห้องน้ำกัน แล้วเดี๋ยวค่อยกลับ”
พอเข้ามาก็ดันน้องไปที่ห้องที่มีประตูด้านใน ขณะที่ตัวเองจัดการธุระที่ด้านนอก
ชายหนุ่ม 2 คนแรกก็ต่างคนต่างทำธุระของตัวเอง แต่เมื่อห้องน้ำห้องหนึ่งว่างกลับจูงมือกันเข้าห้องน้ำหน้าตาเฉย เสียงของการประกอบกิจกรรมพิเศษที่ดังขึ้นทำให้ชินที่เปิดประตูห้องน้ำออกมาถึงกับเหวอเล็กๆ แล้วรีบมาล้างมือ
“ง่ายขนาดนี้เลยเหรอ”
“แล้วไม่เคยมีอะไรแบบนี้ที่ห้องน้ำโรงเรียนหรือไง”
“นี่มันที่สาธารณะนะพี่” ชินพูดเบาๆแล้วทำท่าจะดึงมือพี่ออกมา แต่พี่เจก้มลงกระซิบ
“เราเองก็เคยจูบกันในห้องน้ำร้านอาหาร”
ออกจากคลับพี่เจพาไปดูไฟที่สะพานข้ามแม่น้ำ สวนสาธารณะในเวลากลางดึกเงียบสงัด มีเพียงคู่รักอีกคู่ นั่งอยู่ที่ริมน้ำ ชินเลยเดินเลี่ยงมาที่เก้าอี้ไม้ตัวยาว นั่งลงเหยียดขายาวมือขาวซีดกดที่เข่า เมื่อเงยหน้าขึ้นมาเห็นว่าพี่เจดูอยู่ก็หยุดเปลี่ยนเป็นกอดแขนพี่แล้วซบไหล่หลับตาลง
“ถ้านั่งอยู่อย่างนี้แล้วผมหลับทำไง”
“อ้าว ชวนมาดูไฟ จะมาหลับได้ไง”
มือใหญ่เกลี่ยผมยาวระแก้มแล้วก้มลงจรดริมฝีปากที่แก้ม ชินเพียงแค่กระพริบตามองไม่ได้เบี่ยงหน้าหนี
.....ตรงนี้มันที่สาธารณะมากกว่าในห้องน้ำที่คลับอีกนะชิน.....
พี่เจกดริมฝีปากอีกครั้งที่ริมฝีปากนุ่ม ดูดริมฝีปากเบาๆ ผละออกจะจูบซ้ำก็มีเสียงกระแอมเตือน
“ว้า....ขออีกนิดก็ไม่ได้”
ชินยังไม่ขยับจากไหล่กว้าง รอยยิ้มเหนื่อยๆ
“ผมนินทาอะไรอย่างได้มั้ย”
“ว่ามา”
“เพื่อนพี่ กับเพื่อนพี่รีเนี่ย ให้ความรู้สึกถึงสหประชาชาติมากเลย”
เรือใหญ่หลายลำแล่นผ่าน แล้วทิ้งช่วงว่าง
พี่เจลูบมือที่เกาะแขนอยู่แผ่วเบา
“อยากเล่าให้พี่ฟังมั้ย”
“ไม่”
พี่เจพยักหน้ายอมรับขณะที่ชินยังคงมองแสงไฟที่สะท้อนอยู่ในน้ำ
“ผมกับโทระเป็นเพื่อนกัน เล่นเทควันโด้ด้วยกันตั้งแต่รุ่นเล็ก พอโตขึ้นมาก็แข่งกันคนละรุ่นเพราะว่าเขาตัวหนากว่าผม น้ำหนักมากกว่า แยกกันตอนเข้ามหาลัย แต่โทระลดน้ำหนักแล้วกลายมาแข่งรุ่นเดียวกัน เขามีแฟน แล้ววันหนึ่งผมก็....นอนกับแฟนของโทระ”
เสียงเล่าเรื่องเงียบหาย เข้าใจความแค้นของโทระ และเข้าใจว่าทำไมชินถึงได้นิ่งเฉย
แต่ความเงียบของคนที่นั่งให้กอดแขนอยู่ต่างหากที่ทำให้ชินรู้สึกใจเสีย
“พี่เสียใจ”
“ใช่” พี่เจยอมรับ
ชินได้แต่นิ่งอึ้งมองตรงไปข้างหน้า
=*=*จบตอนที่ 21*=*=*
พรุ่งนี้นะ 
ไจฟ์ครับ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
