“มันจะลองดีกันใช่มั้ยวะ?” ผมพูดกับตัวเองเป็นครั้งที่สอง หลังจากที่สั่งแม่บ้านให้ไปตามไอ้ช้างขึ้นมา
‘หรือมันจะกลัวจนหัวหดไปแล้ว?’
‘ไม่นะนะ.....อย่างมันเป็นพวกไล่เท่าไหร่ก็ไม่ไปด้วยซ้ำไป’
‘หรือจะเกิดเรื่อง?’
ผมก็เลยยกหูโทรศัพท์บ้าน แล้วกดไปที่โทรศัพท์ที่เค้าเตอร์ในครัวด้านล่าง “นี่ฉันแซนด์นะ.....ไอ้ช้างมันอยู่ไหน?” พูดด้วยน้ำเสียงมีอารมณ์(โมโห)
“ลูกชายแม่โฉมน่ะเหรอคะคุณชาย?”
“บ้านนี้มีช้างสองคนรึไง” เห็นทีว่าต่อไป คนต้องคัดมันสมองคนใช้ก่อนรับเข้าด้วยล่ะมั้ง
“ค่ะเดี๋ยวไปตามให้นะคะ”
“ให้เร็ว” ผมบอกแล้วก็กระแทกหูโทรศัพท์อย่างลืมตัว
ผมแน่ใจว่าเครื่องปรับอากาศในห้องนี้ไม่เสีย แต่คงเป็นเพราะไอ้ช้างเอ๋อ ที่ทำให้ผมรู้สึกกระวนกระวายได้ถึงขนาดนี้ พอกลับถึงบ้าน ทานข้าวเย็นกับพ่อและคุณหญิงก็แล้ว อาบน้ำก็แล้ว นั่งดูข่าวหุ้นก็แล้ว ข่าวราคาทองก็แล้ว ข่างบันเทิงที่ผมแสนจะเกลียดก็แล้ว ไอ้ช้างมันก็ยังไม่โผล่หน้าเอ๋อๆของมันขึ้นมาให้เห็นเหมือนเคย
จนสามทุ่มกว่า ผมทนไม่ไหว....
.
.
.
“นี่!!! ไปตามไอ้ช้างแน่รึเปล่า จะต้องให้ตัดเงินเดือนมั้ย!”
“ขอโทษค่ะ ฉันก็บอกแล้วนะคะ.....แถมช้างยังบอกว่าจะตามขึ้นไป”
“คืนนี้เตรียมเก็บเสื้อผ้าได้เลย ฉันไล่เธอออก..”
“คุณชะ--” ผมปาโทรศัพท์ทิ้งลงพื้น ลุกออกจากเตียงอย่างรวดเร็ว เป้าหมายคือเรือนคนใช้
ห้องของไอ้ช้าง!
‘ปังๆๆๆๆๆ’ ผมเอามือกระแทกประตูห้องมันจนคนใช้ห้องข้างๆเปิดประตูออกมาดู ผมเลยมีคำสั่งให้ทุกคนออกไปจากเรือนคนใช้ให้หมด ไม่อย่างงั้นโดนไล่ออก
ไม่มีใครกล้าแย้ง
ไม่มีใครกล้าห้าม
ไม่มีใครกล้าถาม
ไม่มีใครกล้าหือ
“ได้กุญเจรึยัง?!” แม่บ้านถือพวกกุญแจมาพวงใหญ่ มาถึงก็ยื่นให้ผม “แล้วมันดอกไหน??”
มัวแต่ทำมือสั่นอยู่นั่น แล้วชาตินี้จะได้ใขห้องไอ้ช้างมั้ยป้า! “นี่ค่ะ นี่ค่ะ”
“ไปได้แล้ว! อย่าให้เห็นนะ ว่าใครเข้ามาแถวนี้.....” ผมกราดสายตามอง “ไป!!!” ทันทีที่สิ้นเสียง บรรดาแม่บ้านคนสวนทั้งหลายก็รีบวิ่งกรูกันออกไปข้างนอก โดยไม่เหลียวหลังกลับมามองเลยแม้แต่น้อย
ผมไขประตู แล้วเปิดเข้าไป สิ่งแรกที่ผมเห็นเลยก็คือ ไอ้ช้าง มันนั่งกอดเข่าอยู่บนเตียง ภาพที่เห็นนี่มันยิ่งโหมพายุความโกรธในใจผมมากขึ้น
“ฉันไล่แกออก”
“ไม่ออก” เฮอะ! ดูมัน
“เก็บเสื้อผ้าไปได้และ” ผมเดินไปที่ตู้เสื้อผ้ามัน เปิดตู้เสื้อผ้า แต่ไอ้ช้างมันก็เดินมาผลักประตูตู้ให้ปิดลงไปเหมือนเดิม “ไม่ออก” มันพูดซ้ำ แล้วเดินผ่านผมไป
‘แกร่ก!’ ผมหันไปตามเสียง
ไอ้ช้างมันกดล็อคประตู แล้วเดินเข้ามาประชิดตัวผมโดยไม่ทันให้ตั้งตัว
ก็แหงดิ ใครก็คิดไม่ถึง!!!
“ไอ้ช้าง..” ผมเอามือผลักแผงอกมันไว้เพื่อรักษาระยะห่าง มองหน้ามันนิ่ง
มันก็ไม่ได้มีแววตาแตกต่างไปจากเมื่อก่อนเลย เพียงแต่สิ่งที่มันกำลังทำนี่สิ!
มันปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของผมด้วยมือของมันเอง ผมก็ปล่อยให้มันถอด....
จนหมด
แล้วมันก็หยุด
เอาแต่มองร่างกายผม
แววตาอย่างนี้!
“นี่แกล้อเลียนฉันรึไง”
มันส่ายหน้า “เปล่าครับ ก็คุณชายสอนผมเอง....ผมซึมซับทุกอย่างมาจากคุณ”
ทุกอย่างเหรอวะ.....
เดี๋ยวได้รู้ ว่าทุกอย่าง จริงรึเปล่า
ผมทิ้งตัวลงบนเตียง ค่อยๆขยับขึ้นมาจนหลังพิงหมอนที่วางพิงหัวเตียงอยู่ จงใจให้ส่วนนั้นของผม อยู่ระดับสายตาไอ้ช้างพอดี
ผมอ่านอะไรจากดวงตามันไม่ได้เลย ก็เลยเลื่อนไปมองชายเสื้อของมันที่ค่อยๆถูกดึงขึ้น สะดือเอย หน้าท้องเอย หรือแม้แต่ช่วงไหล่ของมัน แล้วก็คงไม่ต้องบอกว่าเสื้อผ้าชิ้นต่อไปที่ถูกถอดนั้น มีอะไรบ้าง
ไอ้ช้างมันจะพุ่งขึ้นมาบนเตียง แต่ผมเอาขาขวายันไหล่มันซะก่อน ไอ้ช้างถึงกับผง่ะไป “ถ้าตุกติกล่ะก็ ฉันไม่เอาแกไว้แน่!”
ไอ้ช้างมันยกมือซ้ายขึ้นมาลูบเรียวขาผมที่ยันไหล่มันอยู่ แล้วขยับเข้ามาใกล้
ขาข้างขวาที่เคยยันไหล่มันอยู่ตอนนี้ เลยกลายเป็นว่า พากไหล่มันไปซะแล้ว....
ท่อนรักของมัน ถ้าให้เดา คงตื่นตั้งแต่ตอนถอดเสื้อผ้าให้ผม หรือไม่ก็เห็นผมเปลือย
แต่ของผม...มันตื่นก็ตอนเห็นไอ้ช้างตื่นนี่แหละ
“วันนี้ไม่ต้องใช่เควายครับคุณชาย......แค่ผมใส่คอนแท็กเลนส์ ก็คงพอ”
“พอหรือไม่พอ....มันอยู่ที่ฉัน ทำหน้าที่ของแกไป ไอ้ช้าง”
ไอ้ช้างมันสอดนิ้วเข้ามาทางช่องทางด้านหลังของผมก่อนเพื่อสร้างความคุ้นเคยให้กับสัมผัส ก็นับว่าดี สำหรับการเริ่มต้น
“ขอโทษนะครับ ถ้าเจ็บ” มีการขอโทษก่อนซะด้วยแฮะ แสดงว่าแม่สอนมาดี
มันสอดใส่ท่อนรักที่กำลังขยายขนาดได้ที่ลงมา มือซ้ายของผมถึงกับเผลอขึ้นไปจับกับหัวเตียงที่เป็นเหล็กดัดแน่น แล้วยกขาอีกข้างขึ้นพาดไหล่ไอ้ช้า เพื่อให้ไอ้นั่นของมาเข้ามาจนสุดซักที
ไอ้ช้าก็ใช้มือสองข้างจับขาผมแยกออก ก่อนจะดันตัวเองเข้ามา...
ยิ่งเข้ามาลึก มือผมก็ยิ่งจิกเหล็กที่หัวเตียงหนักขึ้น “ไม่ต้องค้างไว้ เสียเวลาเปล่าๆ รู้มั้ยเวลาของฉันมีค่าแค่ไหน?” ผมบอกมัน
ไอ้ช้างจึงเริ่มขยับสะโพก เรียกความเสียวให้ผมได้ไม่น้อย จนผมเผลอคิดไปว่า ของแบบนี้...มันซึมซับกันได้ง่ายขนาดนี้เลยเหรอ?
ผมโน้มคอมันลงมาจูบปาก แลกลิ้นกันพัลวัน ทีแรกไอ้ช้างแค่จูบตอบเพียงเล็กน้อย....แค่คนอย่างผม สิ่งที่ได้กลับมาเมื่อผมให้อะไรไปซักอย่าง มันต้องมากกว่านั้น!
เหมือนไอ้ช้างจะรู้ มันถึงได้เร่งจังหวะทั้งส่วนล่างและจูบผมให้หนักขึ้น....ผมก็เด้งตัวรับแก่นกายของมันที่สวนเข้ามา
“อา....ห์” เสียงครางแรก ที่ผมร้องออกมาเพราะมัน...
“เพราะนะครับ” มันยิ้ม
“พูดมาก” ผมตอกกลับไป
เมื่อไอ้ช้างลดจังหวะลง ผมจึงพลิกตัวเปลี่ยนเป็นท่าที่ต้องคุกเข่า แล้วต้องยันสองแขนลงกับเตียง ไอ้ช้างใช้มือของมันเคล้าคลึงสะโพกของผมอย่างสนุกมึกก่อนจะกระแทกเข้ามา
“ซี๊ดดด...” ผมแอบยิ้ม หลังจากที่ได้ยินเสียงสูดปากของมัน
เหมือนมันจะชอบท่านี้นะ มึงถึงได้แทงเอาๆ
ไม่เป็นไร เจ็บ แต่เสียว....คุ้มครับ
มือผมเองก็คอยชักท่อนรักของตัวเองไปพร้อมๆกัน ยิ่งทวีคูณความรู้สึกที่มีในตอนนี้เข้าไปอีก แล้วผมต้องเหลียวหลังมั้ยครับ?
ขณะที่ผมกำลังตัดสินใจอยู่ ไอ้ช้างมันก็กระแทกเข้ามาแรงขึ้นๆ เพื่อเรียกร้องความสนใจ(ผมว่างั้นนะ) ผมก็ไม่อยากให้มันได้ใจหรอก ก็เลยได้แต่กัดปากไว้
นี่แกทำไรอยู่วะไอ้แซนด์....นักลงทุน ใครเค้าปล่อยให้ฝ่ายตรงข้ามคุมเกมกัน เหอะ!
“พอแค่นี้แหละ”
“คุณชาย.........ไม่พอใจ....เหรอครั--”
“เปล่า”
ผมขยับตัวทำให้ท่อนรักของไอ้ช้างหลุดออก แล้วดึงตัวไอ้ช้างให้ลงไปนอนแผ่แทนที่ผม.....ผมนั่งหันหลังให้มัน แต่คร่อมส่วนนั้นของมันไว้ ตัวขึ้นเล็กน้อย จับท่อนรักของมันตั้งตรงก่อนจะสอดใส่เข้ามาในตัวของผม
มือหนาของไอ้ช้างนวดคลึงสะโพกและก้นของผม “ซี๊ดดด...”
ผมขยับตัวขึ้นลงตามความพอใจของตัวเอง แต่นั่นก็หมายถึง ความพอใจของไอ้ช้างมันเหมือนกัน.....ถึงได้เรียกชื่อผมไม่หยุดขนาดนั้น หึๆ
“อ่าห์....แซนด์.....คุณ ชา...ย...” เรียกชื่อผมชัด แปลว่า!
‘เสียว’ สินะ ไอ้ช้าง
ช่วงหลังไอ้ช้างมันพยายามจะเป็นฝ่ายบังคับให้ผมขึ้น หรือลงซะมากกว่า มันดึงสะโพกผมขึ้นไปซะสูงแล้วกดตัวผมลงมาซะจนมิดท่อนรักมัน ไม่คิดบ้างรึยังไงวะ ว่าลำไส้ผมมันจะเป็นยังไงเนี่ยฮะ
“ไอ้....อะ...ซี๊ ดดด...ช้าง~”
มันน่านัก
ผมก็เลยหมุนตัวกลับมา แน่นอนว่าไอ้นั่นยังค้างอยู่ข้างใน ตอนหมุนตัวกลับนี่มันเสียวอย่างบอกไม่ถูก ผมเอามือสองข้างล็อกแข็นไอ้ช้างไว้ ไม่ให้มันมายุ่งกับสะโพกผมอีก แล้วเริ่มเร่งจะหวะส่วนล่าง
แม่มันจะครางด้วยความเสียง แต่มันก็สะบัดจนแขนมันหลุดออกจากการจับกุมของผมจนได้(อย่างง่ายดาย) ใช่ว่าผมจะไม่พยายามจับมันไว้นะ แต่ผู้ดีอย่างผมไม่ต้องไปทำงานหนักงกๆเหมือนไอ้ช้างมันนี่นา แรงก็เลยมีเท่าที่ควรจะใช้
ไอ้ช้างมันจับผมพลิกตัวอย่างไม่บอกไม่กล่าวล่วงหน้า แถมยังมัดมือผมสองข้างติดไว้ด้วยกันด้วยผ้าขาวม้าไว้กับเตียง (ไม่เคยคิดเลยว่า ผมจะถูกจำกัดอิสรภาพด้วยผ้าขาวม้าเพียงผืนเดียว!)
“ไอ้ช้าง...อะ...ปล่อยโว้ย!” มันส่ายหน้าอีกแล้ว
ผมก็พยายามเอาขาสองข้างถีบตัวมันออกไป
แต่มันก็ยังอุตส่าห์เอาโอกาสนี้ให้เป็นประโยชน์(เรื่องพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสนี่มันก็ขโมยไปจากผมด้วยงั้นเหรอ!!) มันเอามือของมันทั้งสองข้างจับข้อพับผมไวแล้วยกตัวผมขึ้นแล้วกระแทกส่วนนั้นของมันเข้ามาเต็มๆ
หมดแรงดิ้นเลยครีบคราวนี้
“ฉันไล่แกออกไอ้ช้าง!!! ไอ้บ้า!! ฉันไล่แกออก!!!”
“ไม่ออกครับ....ผมจะเอา..มัน...ใส่ไว้อย่างนี้ครับ” มันตอบด้วยสีหน้าใสซื้อบริสุทธิ์
“ไอ้ช้าง!” มันกระแทกท่อนรักเข้ามา
“ไอ้เอ๋อ!” อีกแล้ว!!
“อะ....ไอ้ชะ..” คราวนี้มันกำท่อนรักผมเอาไว้ด้วย แล้วลงมือสาว “......ซี๊ดดดด”
มันใช้สือใหญ่ๆของมันรูดส่วนนั้นของผมจนของเหลวสีขาวขุ่นแตกออกมาจนได้ ไม่ใช่ว่าผมอ่อนนะ แต่ไอ้บ้านี่มันทั้งสวนลำเข้ามา ทั้งรูด ทั้งจูบผม
‘ไม่แตกก็บ้าแล้ว’
‘แค้นสิครับงานนี้!!!!’ คราวก่อนมันแตกก่อนผม ไม่ได้มีอะไรกับมันไม่เท่าไหร่ ไหงมันแซง!!
“ตาผมนะครับ” มันใช้รอยยิ้มแบบผม ส่งมาให้ผม นี่มันอะไรกัน
ไอ้ช้างกดตัวลงมาเป็นจังหวะจนผมเผลอตัว เอาขาสองข้างเกี่ยวเอวมัน......อย่าเรียกเผลอตัวเลย.....ตั้งใจทำมากกว่า ก็ทำไมล่ะครับ? ผมกำลังปกป้องผมประโยชน์ส่วนตนอยู่นี่!
ถ้ามันจะเสียว แล้วผมเจ็บเนี่ย
ก็ช่วยทำให้มันลึกๆหน่อย จะได้เสียวกันถ้วนหน้า
เรื่องเจ็บจะได้เป็นแค่ค่าน้ำร้อนน้ำชาที่ต้องเสียไป
เห็นหน้ามันตอนนี้ก็พอจะรู้ว่าอยากหลั่งจะแย่ แล้วที่คิดไว้ก็ไม่มีพิดเพี้ยน.......ครั้งสุดท้ายที่มันกระแทกตัวเข้ามามันก็ปล่อยน้ำรักของมันมาให้ผมด้วย
“แตกแล้วก็เอาออกไปดิ....จะค้างไว้ทำไม” ผมก็ยังจ้องตามันได้เหมือนเดิม ก็ไม่ได้อายซะหน่อย
ก็บอกแล้วไงว่าแค้น!!
ไอ้ช้างถอนท่อนรักมันออกจากตัวผม แล้วทิ้งตัวลงนอนข้างๆ
“เจ็บมั้ยคุณชาย” ไม่ต้องมาทำหน้าตาแบบนั้นใส่ ไอ้หน้านิ่งๆแบบนี้มันน้ำนิ่งไหลลึกชัดๆ
หน้าผมนี่เหมือนโกรธไอ้ช้างมาตั้งแต่ชาติที่แล้ว “แกมัด” ผมบอกเสียงเข้ม
“อย่าไล่ผมออกเลยนะ...” มันหอมแก้มผมทีนึง
“บอกว่าแก้มัด” เสียงยังเข้มอยู่
“นะคุณชาย” มันเริ่มทำเสียงง๊องแง๊ง
“เดี๋ยวถีบให้....ก็บอกว่าแก้มัด!!!”
“รับปากก่อนสิครับคุณชาย...” ปากเริ่มยื่น ขออย่าให้อาการต่อไปคือน้ำมูกไหลเลย
รับปากก่อน ก็ขาดทุนดิ
“แก้ก่อน” ผมบอก
ไอ้ช้างก็นิ่งไปซักพัก แล้วเริ่มเอามือรูดลำของตัวเองให้แข็งอีกครั้ง เฮ้ย!!!
“ไม่งั้น ผมทำอีกนะ”
“ไอ้ช้าง...” เรียกชื่อมัน น้ำเสียงขู่ แต่ในใจ
‘จัดมาสิวะ......ใช่ว่าคุณแซนด์คนนี้มันจะกลัวซะเมื่อไหร่ เรื่องที่ยอมไม่ได้เรื่องเดียวในโลกนี้ก็คือเรื่องขาดทุน!!’
หึๆ สรุปคืนนั้นผมกับมันก็เสร็จไปอีกรอบล่ะครับ
“อย่าไล่ผมออกนะ”
“แก้มัดก่อน แล้วเดี๋ยวบอก” แล้วมันก็ยอมแก้มัดจนได้
ผมเอามือนวดข้อมือตัวเองเล็กน้อยก่อนหันไปบอกไอ้คนที่นอนกอดอยู่ “เออ” สั้นๆง่าย
แต่ก็ทำให้ไอ้ช้างมันยิ้มตาหยี จนแก้มแทบปริ จะเห็นฟันครบทุกซีแล้วมั้งเนี่ย ไอ้เอ๋อเอ๊ย!
“คุณชายใจดี” ไอ้ช้างเอาหัวซบไหล่ผม.....ผมก็เอามือแตะๆหัวมัน (เชิงตบหัวนิดหน่อย)
‘ไล่แกออก..........ก็ไม่รู้จะหาบุคคลากรดีๆแบบนี้ที่ไหนอะนะ’
1.ปัญญาอ่อนขนาดนี้
2.ซื่อ(สัตย์)ขนาดนี้
3.เอา(มันส์)งานเอาการขนาดนี้
4.นวด(ค_ย)ขาเก่งขนาดนี้
5. อะไรอีกดีวะ??
เอ่อ
น่ารักขนาดนี้ ก็ได้วะ
ไม่ต้องมาแซวผมนะพวกคุณน่ะ!!!
ผมก็เติมๆไปอย่างนั้นให้มันครบห้าข้อนั่นแหละ
หรือพวกคุณมีเหตุผลดีกว่านี้รึไง???
--------------------------------------------------------------------
จบเรื่องแล้วตัวเอง
ใครอยากช่วยตั้งชื่อเรื่องก็ตั้งซะ จะเปลี่ยนหัวข้อกระทู้พรุ่งนี้แล้วนะจ๊ะตัวเอง
ป.ล. มันใสได้เท่านี้จริงๆคุณ
ไอ้ปลา เปิดเทอมอย่าลืมของขวัญวันเกิด
เอาเป็น ผู้ชายดีๆซักคนหรือไม่ก็ผู้หญิงดีๆซักคนได้มั้ยวะ กร๊ากกกก
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
