หัวข้อ: INDY in love เกรียนนัก..แต่ก็รักละวะ! 2/4/59 ::Special Idylle:: Final P.289

[litlittledragon]

กรีนทำนิสัยแย่ ห่วงแต่หน้าตาตัวเอง ไม่คิดเลยหรือไงว่าคำพูดตัวเอง
จะทำให้คนอื่น แล้วแบบนี้เกรย์จะโดนตีนวิศวะเปล่าเนี่ย ไอ้พวกนี้เถื่อน
ไม่ดูเลยใครด่าใครก่อน แค่เกรย์จะตอบโต้ก็เข้ามาเป็นหมาหมู่

มาต่อเร็วๆ นะครับ อย่าค้างนานๆ เลย

[august_may]

อ่านแล้วน้ำตาซึใ ทำไมกรีนทำกะน้องแบบนี้เนี่ย

[tarkung]

ตอนล่าสุดนี้เสร้าจัง ไม่ชอบกรีนเลย..........

-------------

ขอให้กำลังใจผู้เขียนนนะครับ สู้ๆนะ จะติดตามต่อไปนะ

[lucifel]

กรีน   

[malula]

ไอ้พี่กรีนบ้า ทำไมทำกะน้องเกรย์ยังงี้
พี่ทัศน์เป็นฮีโร่มาช่วย

[hardened-boy]

ไอ้พี่ทัศน์ชักช้าาาาาง่ะ
จะจีบก็จีบซักทีดิครับ

[a_tapha]

   อ่านรวดเดียวทันแล้ว 

[mascot]

สงสารเกรย์ เข้าใจเลยความรู้สึกคิดถึง...มันเป็นยังไง

[kimkanyuang]

เข้ามาเมนท์ครั้งแรกอ่ะ

หนุกมาก ชอบแนวนี้โคดๆ

รอตอนต่อไปจ้ะ

[andaseen]

 

[kenghan]

ไม่เข้าใจ ครอบครัวนี้มันเป็นอะไร

กับเกร์ยนี่ สงสาร ดราม่ามาก ไรมาบอกหน่อย

พ่อ พี่ น้อง เป็นอะไรทำไมทำแบบนี้

[donutnoi]

 เกรย์::   ตอนนี้ทัศน์พระเอกมากกกกกกกกก 

[sanri]

  เดะมาอ่านต่อคร๊า

[nam-nueng]

ความรักความเข้าใจจากคนในครอบครัวเป็นพื้นฐานสำคัญจริงๆ  แซดอ่ะ ตอนนี้ T_T

[Pa'veaw]

สงสารเกรย์


 

[golove2]

เกิดอะไรขึ้นกับ 3 พี่น้อง กันนะ

สงสารเกรย์อ่ะ

แล้วทำไมพี่กรีนถึงได้คอยจ้องทำร้ายน้องตลอดเลย   

[LalaBam]

เกรย์ เกิดอะไรขึ้นล่ะเนี่ย

[m_pop91]

ดราม่าซะงั้น เกรย์แกต้องเกรียนต่อไปนะอย่ายอมแพ้ เอาใจช่วยเว้ย

[shockoBB]

ไอ้พี่กรีนใจร้ายวะ  สงสารเกรย์จัง T T

[Rhythm]

ซึ้งไปตามระเบียบ

[crazy_jum]

โอ๊ะ โอ๋  มาม่า ชามเล็กๆ
เป็นพี่ทำไมทำตัวแบบนี้วะ หัดเข้าใจน้องบ้างซิ
(เอ๊ะ  หรือน้องมันไม่เข้าใจพี่ เหอๆ

ตอนนี้ปลื้มทัศน์มากๆ

[maple4120]

สงสารเกรย์อ่ะ นอกจากโดนเข้าใจผิด แล้วยังโดนเยาะเย้ยถากถางให้เสียน้ำใจอีก
พี่ทัศน์น่ารักมากเลย  ทำดูว่าง่ายผิดปกตินะ หรือว่าจะปิ๊งเกรย์เข้าแล้วจริงๆ!? 

รอตอนต่อไปนะคะ

[yeyong]

พอดีคนแต่งไปแดร็กซ์เบียร์มา
โทนอารมณ์ของเรื่องเลยยิ่งออกเกรย์

[Ak@tsuKII]

ไอ่กรีน แกนี่แหละ ทำตัวน่ารังเกียจ

อย่านี้ต้องให้มีปั๋วซะให้เข็ด อายมาก รังเกียจมาก เชอะๆ

[สมุนไพร]

นี่หรอครอบครัว?

[£.Ma|e¥]

สงสารเกรย์ นี่เค้าไม่เรียกว่าพี่แล้ว ไอ้กรีน!!
ถ้าเกรย์มันเกรียน งั้นไอ้กรีนก็เหี้ย!! 

[namwaan1992]

เข้าใจว่าอยากหายเศร้า~   

,,,,แต่ไอ้ "ขอเมาก่อน"  หมายความไง?

ฮ่าๆ^^

[nam-nueng]

วันนี้ไปเมามาอีกม้ายยย อยากอ่านอีกอ่ะ

[Loin_diciz]

พี่แย่มากอะ บอกตรงๆว่าไม่เข้าใจเลย
ยังไงก็พี่น้องกัน ไม่เข้าใจจริงๆแหะ

[INDY-POET]

Chapter 13 : Drunk again เมาอีกแล้วนะมึง

“พี่ครับ เอิ่ม..”
ผมโผล่หัวเข้าไปประตูในช่องกระจกห้องธุรการ เจ้าหน้าที่มองเป็นเชิงถาม
“เอกสารด่วนจากคณะมนุษยฯครับ”
.
.
เรื่องอะไรผมต้องมาเป็นม้าเร็วส่งสารวะ?

เรื่องของเรื่อง คือ ผมเพิ่งเดินออกจากห้องเรียนคาบสุดท้าย ระหว่างทางก็ได้ยินเสียงเอะอะ แต่ก็ไม่เอะใจอะไร คณะผมมันเถื่อนอยู่แล้วนี่หว่า มันจะตีรันฟันแทงกันมั่งก็ช่างมันเถอะ

คนนึงที่ผมจำชื่อไม่ได้ จำได้แต่ว่าเป็นพี่บัณฑิตยืนหน้าโกรธจัด ล้อมรอบด้วยรุ่นพี่ปีสี่อีกสองสามคน
มันไม่ได้เตะตาอะไรผม ก็เลยกำลังจะเดินผ่านไป แต่รู้สึกมันแปลกพิกล

มันรู้สึกว่าไอฝั่งตรงข้ามรุ่นพี่สามสี่คนเนี่ย มีแค่คนเดียว ??
ผมหันกลับไปโฟกัสคนเดียวคนนั้น
เฮ้ย!
..ไอ้เกรียน

หลังจากวันที่มันไปเป็นนักเหินเวหาที่ระเบียง กับเป็นพยาบาลข้างเตียงผมคืนนั้น
ผมก็เห็นมันครั้งสุดท้ายที่อ่างแก้วนั่นแหละ
ไม่ใช่ความผิดผมนะที่ถอยรถมาจนเกือบชนมัน มันก็กลัวเว่อร์ไป ผมกะระยะแล้วน่า
ความผิดมันนั่นแหละ ..ก็มันปิดสมุด เดินฉับๆออกมาจากอ่างแก้วอย่างรวดเร็วทันทีที่ผมขับรถพ้นมานิดเดียวเท่านั้น
ผมก็เลยรีบถอยรถกลับมา นึกว่ามันอยากเจอผมไง (แหะๆ) << ทำไมกุดูปัญญาอ่อนลงทุกวัน

มันมามีเรื่องอะไรอยู่ตรงนี้วะเนี่ย ?

“มึงคิดว่ามึงเป็นใคร อย่าทำกร่างที่คณะกู”
เอาล่ะสิ นั่นไอพี่เบสปีสี่จอมโหดนี่หว่า

ไม่ได้การละ ไอ้เกรียนนะไอ้เกรียน มึงมีประกันสุขภาพรึยัง
แต่ดูเหมือนมันจะไม่มี และไม่รู้ร้อนรู้หนาว ทำท่าจะกระโดดไปให้โดนยำตีนซะงั้น

ไวกว่าความคิด ผมก้าวยาวๆ(แทบจะวิ่ง)ไปคว้าเอวนั่นไว้ เอาแขนอีกข้างโอบไหล่ เพื่อไม่ให้มันหลุดไปโดนทำร้ายร่างกาย

“อย่า!”
ผมกระซิบเตือน
แต่ร่างเล็กกว่าไม่รับรู้ ไม่รับฟัง อย่างเดียวที่มันทำคือดิ้นกระแด่วๆในวงแขน ก็เหมือนทุกทีที่มันโมโหละครับ
[พูดซะเหมือนรู้จักดีไปแล้วเฮ้ยกู-_-]

ผมไม่รู้จะหยุดมันได้ยังไง ก็เลย..

“เกรย์!”


..เออ ตะโกนเรียกชื่อมันจะได้อะไรขึ้นมาวะ แต่ผมก็ทำไปแล้ว

เสือกได้ผลแฮะ ..ร่างในอ้อมแขนหยุดชะงัก เงยหน้าขึ้นมอง ..ดวงตาคู่นั้นมีแววประหลาดใจ
และนั่นทำให้รู้สึกตัวเป็นครั้งแรก ..ว่าผมไม่เคยเรียกชื่อมันมาก่อนเลย

แหงละ ก็เราเคยแนะนำตัวกันอย่างเป็นทางการซะที่ไหน

แล้วผมก็รีบลากแม่งผ่านสายตาเพื่อนพี่น้องร่วมคณะทั้งหลายแหล่ที่มองมาอย่างเต็มไปด้วยคำถาม
แถมผมต้องไปเคลียร์กับพี่เบสอีกว่าอย่าไปประทุษร้ายมัน
คุ้มกันมั๊ยเนี่ย? กูใช่ ‘องครักษ์พิทักษ์มึง’ ม๊ายยย ??
.
.

“แฮ่มๆ”

“แฮ่มมมม”

“ฮ่ะ แฮ๊มมมมม”

“นกอีโก้งติดคอมึงเหรอวะไอ้หนุ่ม!”
ผมตวาด เมื่อไอ้เพื่อนตัวดีกระแอมเสียงประหลาดชวนเอาตีนนาบหน้า

“เออดี อย่างน้อยกูจะได้รู้ว่าพระเอกขี่ม้านิลมังกรของเราไม่ได้หูหนวก ฮ่า”
ไอ้เพื่อนเวร พระเอกหรือสุดสาครวะ ขี่ม้านิลมังกรเนี่ย

“ใคร๊ ใครวะ”

“ฮวู อิ๊สสส ฮี??”

ไอ้หนุ่มส่งคำถามกวนตีนอยู่อย่างนั้น
ปกติไอ้หนุ่มกวนตีนแต่กับไอ้โจไม่ใช่เหรอวะ

“ไอ้หนุ่ม มึงเงียบทีได้มั๊ย”
ผมบอกอย่างโมโห
รู้อยู่ครับ ว่ามันถามถึงไอ้เกรียน
แต่ขอโทษ ผมจะแนะนำว่ามันเป็นอะไร เราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันซักอย่าง

“ฮวู อิ๊สส-”

“โจ! โจ มึงช่วยมาลากเมียมึงออกไปที”
เมื่อไร้ทางเลือก ผมจึงหาตัวช่วย กวักมือเรียกไอ้โจที่นั่งอยู่โต๊ะถัดไป
ทั้งที่กะล้อเล่น แต่ไอ้โจเสือกเดินมา   เฮ่ย !!

“มึงมานี่มา”
แล้วมันก็ลากคอเสื้อไอ้หนุ่มออกไป เล่นเอาผมมองแบบเอ๋อๆ
ไอ้หนุ่มตาโต เอามือไขว้หลังไปแกะมือไอ้โจออก หน้าดำหน้าแดงขึ้นมาทันที

“เฮ้ย สรุปมึงสองคนเป็นผั-”
“ใครช่วยเอาส้นตีนยัดปากไอ้ทัศน์ที” ไอ้หนุ่มค้านถ้อยคำของผม ส่วนไอ้โจโบกไม้โบกมือด้วยหน้าตาเฉยๆ
“ไม่ใช่ กูแค่รำคาญเสียงถามมัน”

เออ ดีไป ให้มันแน่นะพวกมึง
อย่าให้รู้ว่าแอบไปพลอดรักกัน โดยไม่ชวนกูเล่น 3P
ล้อเล่นครับล้อเล่น

แล้วผมก็อดคิดไม่ได้ว่า  ที่ไอ้เกรียนมีเรื่องกับรุ่นพี่คนนั้นเนี่ย มันเหมือนที่เคยมีกับผมรึเปล่า..
แล้วจากที่คุยกับพี่เบสมาเมื่อกี้..

“โอ๊ย มึงไม่จำเป็นต้องมาขอหรอกไอ้ทัศน์”
ไอ้พี่เบสเหล่ตามองผม

“พี่กูก็สั่งห้ามทุกคน อย่ายุ่งกับเด็กคนนั้นอยู่แล้ว”

งั้นเหรอ..
“เออ ครับ แล้ว.. สรุปมีเรื่องอะไรกันเหรอพี่?”

“กูไม่รู้ พี่กูไม่ได้บอก บอกแค่อย่ายุ่งกับน้อง น้องคนนั้น”


สองคนนั้นจะทะเลาะกันไปทำไม ในเมื่อรุ่นพี่ก็ปกป้องมัน ไม่ให้ใครไปยุ่งอยู่แล้ว

ผมเสือกใช่ไหม ผมไม่น่าช่วยเลย

ไม่น่ายุ่ง..

แม่ง ผมอดคิดไม่ได้จริงๆ
ว่าเรื่องของเรื่องก็คือ มันเคยมีอะไรกับพี่คนนั้นด้วยใช่ไหม..

แล้วก็ขออยู่ห้องเขาด้วยเหมือนกันละมั้ง.. เหมือนที่เคยทำกับผม
เหอะ ชัดเลย ..
พี่คนนั้นทั้งหล่อ ทั้งเก่งเทพ ไอ้เกรียนมันคงถึงใจจนปล่อยไม่ได้ละมั้ง !


เหี้ยเอ้ย หมดแล้วความรู้สึกดีๆที่กูมีให้มึงมาสองสามวัน


ผมแค่นหัวเราะ ..แม่ง ไอ้คนแบบนี้ ปล่อยมันโดนยำตีนไปซะก็ดีหรอกเว้ย !
.
.

“พี่คนนั้นบัณฑิตเกียรตินิยมปีล่าสุดใช่มั๊ยวะ ที่มาวันนี้น่ะ”
ผมหันไปถามไอ้โกหลังความคิดอันยาวนาน
“ถูก”
เพื่อนซี๊พยักหน้า

 “คนหรือพระเจ้าวะ”
ผมสรรเสริญ แต่ไอ้โกทำหน้าเหม็น
“กูโคตรเกลียดเลย ไอ้พี่กรีนเนี่ย”

ผมเลิกคิ้ว เมื่อมันเริ่มทำหน้าเคียดแค้น
“ตอนนั้นกูยังไม่สนิทกับมึง แต่ตอนปีหนึ่งนะ ไอ้พี่กรีนแม่ง ว๊ากกูโหดชิบหาย มันเห็นกูซ่า เลยจ้องจะทำโทษแต่กู แกล้งกูสารพัดเหมือนเป็นงานอดิเรก เหี้ยเอ้ย กูเกลียดมาตลอด อยากโดดถีบซักวัน”

ไอ้โกร่ายยาวอย่างดุเดือด

เฮ้ย ใจเย็น !
เอาน่ะๆ ผมตบไหล่เพื่อนหนักๆ

“คืนนี้ไปเมากันดีกว่า”
ผมชักชวนผองเพื่อน อยากปลดปล่อยเสียหน่อย ขอหาสาวมากกซักคนด้วยท่าจะดีไม่น้อย

.
.

แล้วพวกผมก็หาร้านเหล้านั่งเช่นเคย
เราเดินดุ่มๆกันไปตามตรอกซอกซอยที่เต็มไปด้วยหลากหลายร้านให้เลือก

“มีกันแค่สามสี่คนจะหนุกหนาน’ไรวะ ไหนโทรชวนไอ้พวกน้องๆมาด้วยดิ๊”
ไอ้โกว่า แล้วหยิบโทรศัพท์ออกมา มันก็โทรเรียกน้องรหัสมันครับ
ไอ้ผมก็เลยกดโทรหาไอ้แอร์มั่ง เมาแล้วมีคนนวดด้วยนี่มันเวิร์คเห็นๆ

“หวัดดีครับพี่ทัศน์”
ไอ้แอร์นี่ แหม่ มารยาทดี รับโทรศัพท์แบบนี้ เพราะกว่า ‘ไรมึงวะ’ ตั้งเยอะ ว่ามั๊ยครับ

“เฮ้ยแอร์ พวกพี่จะไปหาเหล้ากินกัน มาดิ๊ มาเมาด้วยกันหน่อย”

“เอ่อ ตอนนี้พวกผมก็กินกันมาซักสองสามชั่วโมงได้แล้วพี่”
มันบอกด้วยเสียงเหนื่อยๆ

“อ้าว กินกะใคร อยู่ไหนวะน่ะ”
ผมถามมันไป
แน่ะ แดกไม่ชวนกู น้องเวร

“เฮ้ย อย่าดิมึง ไอ้คุณนน จับมันไว้ดิ๊  ..ครับ ว่าไงนะพี่ทัศน์”
เหมือนไอ้แอร์หันไปตะโกนอะไรซักอย่างใส่เพื่อน ก่อนพูดกับผม

“เออ เปล่า แค่ถามกินกับใคร”
ขออย่าให้เป็นอย่างที่ผมคิดเถอะ

“เพื่อนที่หอน่ะพี่ ตอนแรกกินกันในหอเลย แล้วตอนนี้ก็พากันมานั่งอยู่ร้านเอาท์ดอร์เนี่ย เฮ้ย เกรย์ นั่งลง!”
มันบอกผม แล้วจู่ๆก็ตะโกนออกมา

ผมกดวางโทรศัพท์ทันที
ได้ยินเต็มสองรูหู เฮ้ย เกรย์นั่งลง..

เพราะผมมีประสบการณ์น่ะสิครับ ว่าถ้าไอ้คนที่ชื่อเกรย์เมา มันจะมีสภาพแบบไหน..
.
.

“เฮ้ย นั่งร้านไหนกันดีไอ้ทัศน์”
โจถามมา และผมเป็นระบบตอบกลับอัตโนมัติเมื่อในหัวไม่มีความคิดอื่น “ร้านเอาท์ดอร์”

ต่อ #374