หัวข้อ: INDY in love เกรียนนัก..แต่ก็รักละวะ! 2/4/59 ::Special Idylle:: Final P.289

[THiiCHA]

แวะมา..

ส่งเกรียนเข้ามุ้งนอน

 

[M23]

เมื่อไรคนเขียนจะมาน่ะ 
คิดฮ๊อดเกรียนเด้..........

[Zarch_Chabu_Chabu]

  o22เข้ามาแอบอ่านแบบเกรียน
รออยู่ครับ

[Overdose]

มาแวะดูเกรียน
ยังไม่มาเกรียนอีก
><~

[zabzebra]

จบแบบนี้ร้องไห้ได้เลยนะ ไม่เอ๊าาาาาาาาาาาาาาาา

รักกันไม่ใช่เรอะ มาง้อก๊อนนนนนนนน มาต่อยกรีนก้อยังดีนะพี่ทัศน์์  จวยยยยยยยยยยยยยยยย

ปล.เหมือนจะอินมากเรื่องนี้ เพราะเกรย์แมร่ง อาร์ต น่ารักอ่ะ ไม่อยากให้จบเลยยยย จะเข้ามารอต่อไปน๊าาาาา

[u-only-one]

ชอบอ่ะเรื่องนี้ อ่านแล้วดิบดี 555+

+1ให้คนแต่ง เกรียนได้ใจ

[Usukushii]

  

รีบมาน้า ค้างงงงง


อ่านเรื่องนี้แล้วคิดถึง มช จัง

[J_Dargon]

เกรียนทุกลมหายใจเข้าออก  ^^

มาต่อไว ๆ น่ะค่ะ

[liptudzii_chi]

I love this story

[nunam]

มาเถอะ มาเกรียนได้แล้ว ค้างตอนเกรย์อาการแบบนี้ จัยไม่ดีเยย 

[kimkanyuang]

แวะมาเกรียนด้วยคน

เข้ามารอเกรียนนนน

[TONG]

ถ้าไม่มีวงเล็บข้างหลังจะกริี๊ดให้สนั่นที่ตัดจบ

แค่ชื่อตอนก็โอเคละวะ รอชมต่อค่าว่าทัศน์จะจัดการอย่างไรต่อไป กรีน-โกมีปมอะไรซ่อนอยู่ รอชมจ๊ะ

[hardened-boy]

 
"รีบมาต่อ เสียที เถิดพี่จ๋า"
"อยากจะอ่าน แทบบ้า นะรู้ไหม"
"อยากเห็นทัศน์ กับเกรียน ปรับความเข้าใจ"
"อยากเห็นใคร ซักคน ชน(ช้าง)ไอ้กรีน"
ห้าาาาาาาาาา

[miniz]

รอต่อนะค้า ค้างมากกกกกกกก 

[THiiCHA]

วันนี้เค้ามีแปลเปเปอร์สามหน้า คาดว่าคงต้องนั่งจนเช้า
แต่ก่อนจะเช้า คงจะดี ถ้าเกรียนมาต่อ ...สักนิสสสส
ให้หายคาใจ   
 

[porpeppe]

อยาก ให้ พี่ โก๋ แก่ จัด การ สี เขียว ...จัด เต็ม!!

[Pa'veaw]

วันนี้จะมาไหมเอ่ย


 

[gogo_jk]

จ๊ะเอ๋...มารึยัง.... ยังไม่มา 555+++
คนเขียนพาเกรย์ + ทัศน์ และชาวคณะไปแอบเกรียนอยู่ที่ไหนเอ่ย   

[m_pop91]

สองวันแล้วนะ
ใจจะขาด

[maple4120]

อ๊าก เข้าใจผิดไปกันใหญ่เลย สงสารเกรย์อ่ะ 
แอบซึ้งใจตอนสองพี่น้องกอดปลอบกัน น่ารักมากอ่ะ 
อีกหน่อยพี่กรีนต้องเจอโก๋แก่กดแน่ๆ 5555

รอต่อนะคะ

[liptudzii_chi]

นั่งอ่านเรื่องนี้กลับไปกลับมาเป็นเวลาสองวันแล้ว ด้วยความอยากอ่าน เรื่องนี้ เหมือนติดยาเสพติดชนิดรุนแรง ที่ทำให้คนอ่าน

อย่างดิฉันลงแดง เพราะ ดัน หลุ่มหลง ในตัวละครทุกตัว ตอนนี้จึงเกิดอาการ จ้องหน้าจอคอมที่เปิดเวบ thaiboyslove

แล้วกด f5 เพื่อรีเฟรชหน้า เรื่องอินดี้ ทุกๆๆครึ่งชั่วโมงด้วยความหวังว่าคนเขียนจะมาต่อสักกะที  

วันนี้มาเถอะ คนอ่านอยากอ่านไม่ไหวแล้วววววว (ว่าแล้วก้อตะโกนออกไปให้ดังลั้นห้อง)

  คนในห้อง (เหี้ย! เปงห่าไร)   (ก้อคนมันเกรียนงะ อิอิอิอิ)

[INDY-POET]

Chapter 18 : Misunderstood

ผมขับรถไปในท้องถนนที่ยังคึกคักของชีวิตยามราตรี โดยมีมือนิ่มๆของสาวสวยคอยลูบไล้ต้นขาอยู่เบาๆ
แต่ทันทีที่ขึ้นรถได้ ผมก็แทบไม่ได้รู้สึกถึงคนข้างตัว
ภาพการโอบกอดของคนสองคนมันเด่นหราชัดอยู่ในหัวแบบติดแน่นทนนาน เอาออกไม่ได้

ไหมล่ะ ! ผิดจากที่ผมพูดไหม
เก่งนักนะมึง สลับไปสลับมาได้ทันใจ
ไอ้ ไอ้..
เฮ่ย !
เอี๊ยดด

“ว๊าย อะไรคะ รูปหล่อ ใจเย็นสิ”
สาวข้างตัวตกใจเมื่อผมเบรกกะทันหันอย่างโมโหสุดขีด

“หรือว่าทนไม่ไหวแล้ว..”
เธอยิ้มเจ้าเล่ห์  ยื่นหน้ามาใกล้ และจูบผมอย่างช้าๆ

ผมจูบตอบ.. พี่กรีนกอดไอ้เกรียนแน่น..
เธอไล้มือที่แผ่นอกผม ..ก็กูเป็นคนดูแลมึงเอง ไม่ได้ให้ไอ้แอร์ทำซักหน่อย แม่ง !! ผมยังได้ยินเสียงโวยวายนั่นอยู่เลย
เธอแกะกระดุมผม ..หน้างอนๆ ปากเม้มๆ ลอยมาปะทะความคิด
เธอไล้มือเข้าไปลูบแผ่นอกผม ..อย่ามาแกล้งกูนะเว้ยยยย แง่ง

เสียงเกรียนๆตะโกนโวยวายลั่นหัวไปหมด
แล้วคำพูดด้วยเสียงมันก็เพี้ยนไปเรื่อยๆ เป็นคำที่ผมไม่เคยได้ยินว่าเกรย์พูดมาก่อน

ไอ้ทัศน์หยุดจูบกันเดี๋ยวนี้นะมึงงงงง
ทัศน์กูบอกให้หยุดไง
อือ ไอ้บ้า เค้าจะล้วงมึงแล้วน๊า


..แล้วไอ้เกรย์ก็ชนะ

ผมสะดุ้งเฮือกที่คิดเป็นตุเป็นตะได้ขนาดนี้
แต่ก็ผละจากเธอ ยกมือขอโทษขอโพย
“ผมเสียใจครับ ผม.. เดี๋ยวผมจะพาไปส่งที่เดิมนะ”

“ทำไม.. อะไร”
เธองุนงง ผมพึมพำขอโทษไปตลอดทางเหมือนเป็นบ้า แล้วก็ส่งเธอลงที่หน้าผับ

“เฮอะ หล่อซะเปล่า ไม่รู้จักของดี!”
เธอตวาดใส่ผมก่อนลงรถไป

เฮ่อ..
ผมเอนหลังพิงเบาะอย่างแรง จะบ้าตายกู
ไอ้เกรียนเกรย์ กลับมารับผิดชอบกูเลยนะมึง แม่ง!
ผมคิดอย่างเผ็ดร้อน ทุบพวกมาลัยและก่นด่ามันไปด้วย
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

มอชอยังคงเหมือนเดิม..
เหมือนทุกๆวันที่ผมเคยอยู่มาจนถึงวันนี้..เป็นปีที่สามแล้ว

ทำไมบรรยากาศมันหงอยๆแบบแปลกๆวะ..?

ผองเพื่อน รุ่นพี่ รุ่นน้องเดินขวักไขว่กันเต็มไปหมดตามธรรมดาของคณะที่มีประชากรมากขนาดนี้
แต่ผมกลับรู้สึกโหวงเหวงพิกล

ไอ้ทัศน์ ไม่เอาน่า..

“ทำไมทำหน้าเป็นหมาเหงาแบบนั้นวะทัศน์?”

ผมสงสัยจังว่าถ้าวันนึงไม่มีคำถามจากปากช่างจ้อของไอ้หนุ่มนี่ โลกจะเงียบลงขนาดไหน ==
ผมถลึงตาใส่มัน แล้วเดินแยกไปเรียน

“หวัดดีพี่ทัศน์”
น้องรหัสเดินสวนมา
ผมพยักหน้าให้ไอ้แอร์ แต่ก็แค่นั้น แค่พยักหน้า
เหมือนทุกๆครั้งในหลายๆวันที่ผ่านมา ..ผมเพียงปล่อยให้ไอ้แอร์เดินผ่านไป โดยไม่ถามอะไรซักคำ
.
.
..เย็นวันนี้ก็เหมือนวัน และสองวันก่อนหน้านี้ ที่ผมมักจะขับรถกลับหอแบบอ้อมๆ
อ้อมยังไงน่ะหรือครับ ก็เพราะว่าทางตรงคือ.. ถ้าผมขับออกจากคณะ ก็ตรงไปหลังมอ เลี้ยวเข้าซอยหอพักได้เลย
แต่นี่ผมไปทางหน้ามอ วนอ่างแก้ว แล้วถึงค่อยวกออกหลังมอ กว่าจะถึงหอพัก..


ส่วนวนผ่านอ่างแก้วทำไม.. ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน..

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .  . . . .

“บุพเฟ่ต์ก็ดีนะ กูจะล้างกระเพาะลำไส้รอไว้”
มันคือไอ้หนุ่ม ผู้ที่นอกจากพูดมากแล้วยังแดกเก่งอีกด้วยครับ

เรื่องของเรื่องคือเราคุยกันว่าจะไปเลี้ยงเปิดสายรหัสที่ไหนดี ที่มันแหวกแนวกว่าร้านเหล้า ที่เข้าบ่อยเหมือนบ้านนั้นแล้ว

“เฮ้ย แอร์มานี่”
ไอ้แอร์เดินผ่านพวกผมไปพร้อมกลุ่มเพื่อนๆมันพอดี จึงเรียกมันไว้ กะถามวันว่าง

“ว่างเย็นวันไหนมั่ง”
ถามดื้อๆเงี้ยแหละครับ

“สัปดาห์นี้เต็มเอื๊ยดทุกเย็นเลยพี่”
โห มึงฮอตขนาดนั้นเลยเหรอ??

ไอ้แอร์หัวเราะเมื่อพวกผมทำหน้าไม่เชื่อ

“ไม่ใช่แบบนั้นพี่ ก็เมทสองตัวผมนึกบ้าอะไรกันขึ้นมาก็ไม่รู้ ลิสต์ร้านอาหารตะลอนชิมกันทุกเย็น ผมเลยห้อยตามไปด้วย”

..เอิ่ม เมทมันน่ะเหรอ
เป็นยังไงบ้างนะ.. เฮ้ย ไม่ใช่ละ ไม่เกี่ยวกับผมเลย

“ดีนะแม่ง ว่างงานตะลอนชิมกันได้ทุกเย็น”
ผมเสมองไปทางอื่น

“ฮ่าๆ ไม่ว่างหรอกพี่ เมทผมกลับมาจากเรียนแบบหมดสภาพ กินเสร็จกลับมาก็ทำงานไปจนค่อนรุ่งโน่นละ”
ไอ้แอร์ทำท่าสยองๆ “ทุกวันนี้ เห็นหน้าพวกมัน ผมเกือบแน่ใจแล้วว่ามีเมทเป็นซอมบี้”

อ่า.. ช่วงนี้เรียนหนักเหรอวะ..

“คณะมนุษยฯเรียนชิวไม่ใช่รึไง”
ผมว่าไป
แล้วไอ้แอร์ก็เหล่ตามอง

“ผมมีเมทสองคน อีกคนเรียนชีววิทยา ทำไมพี่ถามถึงแต่คณะมนุษยฯอะ?”
เอ่อ..

ผมใบ้แดก
ได้ยินเสียงไอ้หนุ่มหัวเราะพรืด แต่ผมไม่สนใจ

“มัวแต่ไปตะลอนแดกนี่เอง เย็นๆ ถึงไม่ไปนั่งเกรียนที่อ่างแก้ว แต่ก็ดีแล้ว อ่างจะได้สวยๆ เมทมึงอ่ะ มลพิษชัดๆ”
ผมบ่นดังไป
มันยังแค้นใจไม่หายนี่ครับ ช่วยไม่ได้ อยากโกหกกู แม่ม -*-

ไอ้แอร์ถอนใจมองผม

“มันไปครับ”
..แล้วมาบอกกูทำไม
ผมแสร้งไม่ฟัง

“แต่ไม่ได้ไปตอนเย็น มันบอกคนเยอะ มันไปตอนเช้าพี่ ไปยืนฉายแสงแข่งพระอาทิตย์ ฮ่าๆ” ไอ้แอร์เน้นเสียง “เช้าตรู่..”

เออ
ผมก็ไม่ได้อะไรนะ
ก็กะว่าพรุ่งนี้จะตื่นมาวิ่งจ้อกกิ้งอยู่พอดีเลย ผมคิดไว้นานแล้วนะ -*-
.
.

..มันนั่งอยู่นั่นจริงๆ
ในความสลัวรางของเช้าตรู่ แสงอาทิตย์ยังไม่ส่องสว่าง แต่ผมก็จำได้แม่น..
เกรย์..

อ่างแก้วมีสะพานเหล็ก ทอดออกไปขนานกับสายน้ำ เป็นเหมือนท่าน้ำกลายๆน่ะครับ
ไอ้เกรียนนั่งชันเข่าอยู่บนนั้น..

ครั้งแรกในรอบหลายวันที่ผมเห็นมันเลยนะ.. กูตื่นเช้ามาเพื่อการนี้เหรอวะเนี่ย
งงตัวเอง

ร่างนั้นไม่ได้ทำอะไรเลย ได้แต่นั่งอยู่เฉยๆ
ผมดับเครื่อง ลงกระจกรถ มองดูว่ามันจะทำอะไร แต่กี่นาทีผ่านไป มันก็เพียงนั่งนิ่งๆอยู่อย่างนั้น

มึงหลับในรึเปล่าวะ..?

จนเมื่อแสงสีเหลืองส้มค่อยๆแต่งแต้มขอบฟ้านั่นแหละ ร่างในเสื้อคลุมตัวหลวมจึงลุกขึ้นเดินเซๆผ่านผืนหญ้าขจีออกมา
เดินเซๆ..จริงๆครับ ..มึงไหวมั๊ยน่ะ?
มันไม่ใช่แววตาสดใสรับเช้าวันใหม่ แต่หม่นหมองแบบคนที่ยังไม่ได้นอนเลย

มึงเรียนหนักขนาดนั้นเลยรึ.. แต่ทำงานเสร็จแล้วทำไมไม่นอนซะละ มาที่นี่ทำไมนะ..
มึงคิดถึงใครอยู่รึเปล่าวะ..?

พี่กรีน..?
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

“แอร์ ศุกร์นี้พวกกูจะเลี้ยงเปิดสาย ไม่ว่างก็ไม่ต้องไป ขี้เกียจรอแล้ว”
ผมว๊ากมันทันทีในตอนเย็น
วันนี้กูอารมณ์ไม่ดีครับ

“ก๊าม ใจเย็นดิพี่ ช่วงนี้ผมติดตะลอนชิมกับไอ้เกรย์ ไอ้นน”

น่าน น้องกู เห็นเพื่อนดีกว่าพี่

“ให้เมทมึงไปกันสองคนสิ”

“ไม่ได้พี่ ผมตัวคิดเมนูเลย ช่วงนี้ไอ้เกรย์อกหักอยู่ ผมกะชายนนเลยขุนมันหน่อย”

หะ ห๊ะ
ไอ้เกรียนอกหัก
ได้ไง..?
ไอ้พี่กรีนทิ้งมันแล้วเหรอ ??

“อกหักเนี่ยนะ..”
ผมเหล่ตา
ภาพดวงหน้าหม่นๆที่ผมเห็นเมื่อเช้าแว่บเข้ามาในความคิดทันที

“ฮ่าๆ ผมว่าไปเรื่อยพี่ ไม่มีอะไรครับ”
ไอ้แอร์รีบเดินจากไป

ผมขมวดคิ้ว.. ท่ามันคงโดนพี่กรีนสลัดทิ้งแหงๆ

เหอะ สมน้ำหน้ามัน !
อย่างนี้ต้องไปตอกย้ำซ้ำเติม
เจือกมาหักอกกูก่อน เอ้ย ไม่ใช่ ผมหมายถึง เจือกมาเกรียนใส่กูก่อนน่ะครับ -_-

. . . . . . . . . . . . .

แน่เสียยิ่งกว่าแน่.. เช้าตรู่วันต่อมา มันก็นั่งอยู่ที่เดิมนั่นแหละ
ไม่ไหวละ.. พี่กรีนนั่นเลิศเลอเพอร์เฟ็กต์มากพอให้มานั่งเพ้ออยู่นี่เลยรึไง
เห็นแล้วมันหงุดหงิด แม่ง !


“ชอบนักเหรอ ..อ่างเน่าเนี่ย”
ผมใส่ทันทีที่เดินมาอยู่บนสะพาน

คนที่นั่งอยู่ก่อนสะดุ้งเฮือก หันมาเผชิญหน้ากับผม
ปากนั่นเม้มแบบที่ชอบทำปกติ แล้วก็หันกลับไป

ทำเป็นไม่สนใจกูนะมึง ไงล่ะ โดนทิ้ง สมควรแล้ว !

“รู้มั๊ย.. คนที่มาอ่างแก้วตอนเช้า มีสองประเภท คนที่มาออกกำลังกายกับคนอกหัก”
ทฤษฎีไหนไม่รู้ แต่ขอให้กูได้กวนตีนมึงเป็นพอ -*-

มันยังคงทำเป็นไม่ได้ยิน ผมต้องกระตุ้นหน่อยแล้ว
“มึงเป็นประเภทไหนล่ะ..?”

น่าน.. เกรียนเงียบนะมึง
ยังคงไม่พูดอะไรครับสำหรับไอ้เด็กเวรที่นั่งหันหลังอยู่เบื้องหน้าผม

ท้องฟ้าสว่างขึ้นช้าๆ แมกไม้สายน้ำชัดเจนขึ้นเรื่อยๆในรัศมีสายตาเรา

“ประเภทหลัง..”
จู่ๆมันก็พูดขึ้นมา เมื่อเงียบไปนานจนผมเกือบจะคิดว่ามันเป็นใบ้แล้ว

“หึหึ ไอ้เกรียนเอ้ย”
ผมหัวเราะออกมาอย่างเปิดเผยให้ฟังดูเย้ยหยัน

เด็กเวรนั่นยันตัวลุกขึ้นแล้วหันหน้ามา
“เออ กูเกรียน..”
ดวงตาคู่นั้นมองผมนิ่งสนิท “แล้วมึงรู้มั๊ยว่าเกรียนอกหักมันเป็นยังไง”

จากท่าทางของมัน นั่นไม่ใช่คำถามครับ นั่นเป็นควันจากปล่องภูเขาไฟที่กำลังจะปะทุ

“มันจะโคตรหงุดหงิด งุ่นง่าน ความอดทนน้อยแบบเหี้ยๆ ตีนกระตุกได้ไวกว่าปกติ เพราะฉะนั้นอยู่ให้ห่างๆกู!”
ปากซีดๆรัวรวดเดียวจบ และเดินกระแทกไหล่ผมกลับออกไปจากอ่างแก้ว

แม่ง แล้วมึงมาโมโหใส่กูทำไมวะเนี่ย..
กูแค่กวนตีนเฉยๆนะเว้ย ไม่ได้หักอกมึง
. . . . . . . . . . . . . .

#ต่อ 835

[M23]

อร้าย จิ้มคนเขียนก่อน  
ได้อ่านแล้วดีใจ 55555555555555
ไอ้ทัศน์มันสมควรโดน

[m_pop91]

จะรอไรอยู่ล่ะ อัพประชดก็อ่านว่ะครับ ฮ่าาาาาาาาาาาาาา

[zabzebra]

โอ้ววววววววว เริ่ด เกรยฺ์น่รักมว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

[pattybluet]

  เกรียนนัก...แต่ก็รักละวะ!!! หึหึ ประชดบ่อยๆนะ เค้าชอบอ่าน 

[crazy_jum]

อ่านว่ะครับ อัพดิ

[morphinelike]

อัพมาแบประชด
                                           
ก็อ่านๆ ไปแบบประชดนั่นแหละคร๊าบบบ  



กอดๆๆๆ    ปลอบใจคนอกหัก ... อยาไปดีกะมานง่ายๆ น๊า เกรย์  

[liptudzii_chi]

  ฮ่าๆๆสนุกที่สุด คนเขียนค่ะ อยากท้วงncจัง อิอิอิอิ ขอบคุงค่ะที่ไม่ทำให้ลงแดงมากกว่านี้

[bleach_pa]

ทำตัวเข้ากับบรรยากาศ
เกรียนมากนั่งอ่านตั้งแต่ตอนแรกจนถึงตอนที่สิบเก้า
ตาแฉะกันไปข้างนึงเลยทีเดียว สนุกๆมากเลยหยุดอ่านไม่ได้
ชอบนู๋เกรย์เกรียนได้โล่มาก
ส่วนพี่ทัศน์จนถึงตอนนี้ยังไม่รู้อีกว่าไปหักอกเขาอีก  
มาต่อไวๆๆนะคร้าบ รออ่านอยู่เป็นกำลังใจให้
ปล.แอบเชียร์ ไม่รู้ว่าพี่กรีนกับโก๋จะมีซัมติงกันรึเปล่า?