INDY in love เกรียนนัก..แต่ก็รักละวะ! 2/4/59 ::Special Idylle:: Final P.289
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: INDY in love เกรียนนัก..แต่ก็รักละวะ! 2/4/59 ::Special Idylle:: Final P.289  (อ่าน 2425368 ครั้ง)

shockoBB

  • บุคคลทั่วไป
เรื่องไหนก็ได้จ้า แล้วแต่เกรียนเลย  :กอด1:

ออฟไลน์ kiyomaro

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 175
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
อยากได้แบบแฮปปี้อ่ะ

 :L2: :L2: เอากำลังใจมาให้ด้วย

ออฟไลน์ sogato

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 340
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-0
ต่อมาเถอะ แบบเกรียนๆ

Chubby

  • บุคคลทั่วไป
ลงไรมาก็อ่านหมดจ้า
ถ้าคนเขียนอยากขอเวลา(นิดนึง)เพื่อปรับแก้งานให้ตัวเองพอใจที่สุดก่อนนำเสนอก็รอได้เสมอจ้า
 :L2:

morphinelike

  • บุคคลทั่วไป
จะอ่านเกรย์ จะอ่านเกรย์ จะอ่านเกรย์  :m31:
เอาลงมาเลย เขียนจะใดมาก่เอาลงมาเต๊อะ                                                                                     
บ่ต้องกึ๊ดนัก ฮักคนเขียนขนาด  :m1:

u-only-one

  • บุคคลทั่วไป
คือน้องเกรียนแต่งจะบอกว่า...ถ้าลงทัศน์ กับ เกรย์ตอนนี้มันซึมๆ งึมๆ เศร้าๆ ไม่เข้ากับบรรยากาศที่เพิ่งจุดๆๆไปใช่ป่ะคะ
เพราะน้องเกรียนแต่งคิดว่า ถ้ามันอึมครึมก็ไม่กล้าลง เพราะมันก็ยังไม่เหมือนกับเคลียร์ให้ดี แต่มันจะยิ่งไปกันใหญ่
เพราะอารมณ์น้องเกรียนตอนนี้ไม่เสถียร ...

... อันนี้อยากใ้ห้ความเห็นนิดนึง....
ไม่ว่าคู่นี้จะเคลียร์หรือไม่ คนแต่งเป็นคนกำหนด อยู่ที่อารมณ์นั้นๆ เวลานั้นๆ อาจจะเศร้า อาจจะสนุก
คนอ่านก็ยังอ่านอยู่ดีค่ะ เพราะยังไงถ้าปล่อยให้ค้างๆคาๆก็อึดอัดอยู่ดี ขอแนะนำว่า...ลงตอนหลักไปเลยค่ะ
จะเป็นยังไง มันก็คือเนื้อเรื่องหลักๆ
.... แต่ถ้ามันเศร้า อึมครึมนัก ก็พอลงตอนหลักเสร็จแล้ว ...ก็จัดการเบรคอารมณ์ด้วยความฮาของ โจ-หนุ่มก็น่าจะพอให้ได้ผ่อนคลายได้บ้าง อันนี้เพียงข้อเสนอแนะค่ะ ชอบอ่านน้องแต่งอยู่แล้ว เกรียนสะใจดี  :L2:

...ปล....น้องเกรียนแต่ง "สบายดีรึป่าวคะ"  :กอด1: (ไม่ได้มาทวงอย่างเดียวนะเออ มาถามสารทุกข์สุขดิบด้วย ;) )

Rhythm

  • บุคคลทั่วไป
เเบบไหนก็ได้ค่ะ รอๆๆๆๆ :L1:

ออฟไลน์ G-NaF

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 820
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +55/-1
พึ่งอ่านจบครับ สนุกมาก
ชักไม่แน่ใจว่าใครเกรียนกว่าใคร 5555

ถ้าถามว่าอยากได้แบบไหน
อยากได้แบบมันเครียๆกันสักทีอะครับ =='
สู้ๆครับ

hardened-boy

  • บุคคลทั่วไป
 :t3:

"เว็บเข้าได้ แล้วทูนหัว รู้ตัวมั้ย?"
"อย่าหลงไหล ไปกับการ อ่านหนังสือ"
"อีกเป็นเดือน กว่าจะสอบ สบายบรื๋อ"
"ทิ้งหนังสือ มาอัพนิยาย ได้ D ชัวร์"

โคะ !!!

"ถ้าเรื่องเศร้า บ่อเอา เหียดีกว่า"
"บ่ออยากมี น้ำตา ย้อยเป๋นสาย"
"บ่ออยากเห็น ทัศน์ง่าว จ๋นเกรย์ก้าย"
"(วันพูก)กิ๋นข้าวงาย แล้วได้อ่าน ต้าจะดี"

บ่อได้ทวงเน่อ แก้อยากอ่าบ่าดาย



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-06-2011 17:59:24 โดย hardened-boy »

ออฟไลน์ ammer

  • มีหัวใจแต่ไร้ความรู้สึก
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 471
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-0
จะไดก่าได้ ลงมาเต๊อะๆ รออ่านอยู่แหน่
ลงกู่ไดมา เฮาก่าอ่านได้หมดเน้อ  :z2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ INDY-POET

  • อินดี้กวีเกรียน✍
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 320
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +918/-22
คือน้องเกรียนแต่งจะบอกว่า...ถ้าลงทัศน์ กับ เกรย์ตอนนี้มันซึมๆ งึมๆ เศร้าๆ ไม่เข้ากับบรรยากาศที่เพิ่งจุดๆๆไปใช่ป่ะคะ
เพราะน้องเกรียนแต่งคิดว่า ถ้ามันอึมครึมก็ไม่กล้าลง เพราะมันก็ยังไม่เหมือนกับเคลียร์ให้ดี แต่มันจะยิ่งไปกันใหญ่
เพราะอารมณ์น้องเกรียนตอนนี้ไม่เสถียร ...

... อันนี้อยากใ้ห้ความเห็นนิดนึง....
ไม่ว่าคู่นี้จะเคลียร์หรือไม่ คนแต่งเป็นคนกำหนด อยู่ที่อารมณ์นั้นๆ เวลานั้นๆ อาจจะเศร้า อาจจะสนุก
คนอ่านก็ยังอ่านอยู่ดีค่ะ เพราะยังไงถ้าปล่อยให้ค้างๆคาๆก็อึดอัดอยู่ดี ขอแนะนำว่า...ลงตอนหลักไปเลยค่ะ
จะเป็นยังไง มันก็คือเนื้อเรื่องหลักๆ
.... แต่ถ้ามันเศร้า อึมครึมนัก ก็พอลงตอนหลักเสร็จแล้ว ...ก็จัดการเบรคอารมณ์ด้วยความฮาของ โจ-หนุ่มก็น่าจะพอให้ได้ผ่อนคลายได้บ้าง อันนี้เพียงข้อเสนอแนะค่ะ ชอบอ่านน้องแต่งอยู่แล้ว เกรียนสะใจดี  :L2:

...ปล....น้องเกรียนแต่ง "สบายดีรึป่าวคะ"  :กอด1: (ไม่ได้มาทวงอย่างเดียวนะเออ มาถามสารทุกข์สุขดิบด้วย ;) )

ขอบคุณ ขอบคุณ
เออ ผมเขียนข้างบนไม่เคลียร์ ครับใช่.. เป็นอย่างที่พี่ว่า
คือเอ่อ มันไม่สมูทกับตอนที่ผ่านมา แล้วมัน ผมไม่อยากให้คนอ่านผิดหวัง
แต่ในตอนนี้ คือผมไม่สามารถ คือผม ผมก็พยายามให้มันแบบว่า อ่านแล้วดูดี ดูแบบ เออ แบบไม่ผิดหวัง
แต่อ่านแล้ว ผมก็ยังรู้สึกว่า ไม่เวิร์คเลย
แต่โจ-หนุ่มนี่ จริงๆมัน ไม่ได้ฮานะครับ

พูดตรงๆคือ ผมไม่มีตอนฮาซักตอนเลยครับ.. ผมขอโทษอะ

mymint

  • บุคคลทั่วไป
อยากอ่านแบบเกรียนๆ ฮ่า :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:

ออฟไลน์ DraCo_SLa13

  • I swear that, will love Super Junior forever..........
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +314/-3
 :a5:  พูดตรงๆคือ ผมไม่มีตอนฮาซักตอนเลยครับ..

ไม่เป็นไรจ๊ะเกรียนคนแต่ง

ฮาไม่ฮา เราก็ยอมจ๊ะตอนนี้  ขอให้ได้เจอเกรียนเกรย์สักนิดก็ยังดี

u-only-one

  • บุคคลทั่วไป
ขอบคุณ ขอบคุณ
เออ ผมเขียนข้างบนไม่เคลียร์ ครับใช่.. เป็นอย่างที่พี่ว่า
คือเอ่อ มันไม่สมูทกับตอนที่ผ่านมา แล้วมัน ผมไม่อยากให้คนอ่านผิดหวัง
แต่ในตอนนี้ คือผมไม่สามารถ คือผม ผมก็พยายามให้มันแบบว่า อ่านแล้วดูดี ดูแบบ เออ แบบไม่ผิดหวัง
แต่อ่านแล้ว ผมก็ยังรู้สึกว่า ไม่เวิร์คเลย
แต่โจ-หนุ่มนี่ จริงๆมัน ไม่ได้ฮานะครับ

พูดตรงๆคือ ผมไม่มีตอนฮาซักตอนเลยครับ.. ผมขอโทษอะ
อย่าไปคิดมากค่ะ ตอนนี้แฟนๆเกรียนทั้งหลายเค้าพร้อมใจกันรออ่านอยู่แล้ว ฮาก็อ่าน เกรียนก็อ่าน เศร้าบ้างไรบ้างก็ดี
หรือจะอึมครึมก็บ่เป๋นหยัง มั่นใจลงไปเลยค่ะ สู้ๆเน้อ   :กอด1:

ออฟไลน์ INDY-POET

  • อินดี้กวีเกรียน✍
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 320
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +918/-22
Chapter 20 : When it’s time
Part II

“อืม..”
ผมครางเบาๆ
รู้สึกอุ่นสบายกับการนอน ..อย่างมาก
ความทรงจำค่อยๆหลั่งไหลเข้ามาในหัวว่านี่มันเวลาไหน เมื่อไหร่
แล้วก็ เฮ้ย..
ผม เมื่อกี้ เรา.. เกรย์

ผมนึกถึงละครช่องเจ็ดที่พระเอกข่มขืนนางเอกเสร็จแล้วพอตื่นขึ้นนางเอกก็หายไป ..ไม่ทันได้คุย
โอย คิดแล้วกูหัวใจหล่น..

ผมกลัวครับ ..ขอควานมือไปก่อนนะ ซ้าย ขวา..
ผมเอามือสัมผัสพื้นที่ข้างตัวแล้วก็ไม่เจออะไร ..ว่างเปล่า
โธ่เว้ย.. ผมไม่น่าหลับเลย

เผี๊ยะ!!
“เฮ้ยยย!” เจ็บครับเจ็บ ผมลืมตาขึ้นทันที

เผี๊ยยะ ผลั่ก ตุ๊บ ..!!

“ตื่นนนน!”

ผมโดนตบตียังไงมั่งไม่ทันดูหรอกครับ เพราะมือผู้ประทุษร้ายนี่ว่องไวมาก หรือไม่ก็..ผมได้แต่มองคนตรงหน้าตาค้าง

เจ็บตัวนะ.. แต่ไม่รู้ทำไมผมยิ้มกว้าง


“ตื่นนน ตื่นได้แล้ว!”
ผู้จู่โจมส่งเสียงดังลั่นห้อง

“ตื่นแล้ว เพลาๆมือหน่อย ตื่นแล้วๆ”
ผมยกมือสองข้างขึ้นแสดงภาษาท่าทางยอมแพ้

“ยิ้มอะไร”
เสียงนั่นตวาด

“กูนึกว่าจะตื่นมาไม่เจอมึงแล้ว” ผมไม่ทันหยุดคิด เผลอหลุดความจริงออกมา
“กูกลัวว่ามึงจะโกรธ..จนหนีไป”

ผมจำได้ครับ มันบอกว่าถ้าผมทำมัน ..มันจะโกรธเกลียดผมไปตลอดชีวิต

“ฮึ่ย นั่นมันเชยแล้ว กูเป็นนางเอกยุคใหม่ ไม่รู้เรื่อง-ไม่ไปเว้ย!”
มันเม้มปากตอบงอนๆพลางถลึงตาใส่ผม

โอ๊ย ผมไม่ไหวแล้วครับ ขอทีเถอะ!
ผมยันตัวลุก คว้าร่างตรงหน้ามาโอบกอดไว้แน่น
ซุกหน้าลงกับซอกคอขาวๆ กระชับอ้อมแขนแน่นขึ้นอีก

“เฮ้ยๆ เบาๆหน่อยเด้ เหี้ยนิ”

ฮ่าๆ โดนด่าครับ
แต่ผมก็ยังยิ้มกับคอของคนตรงหน้าอยู่
มันอธิบายไม่ถูกจริงๆ ว่าดีใจแค่ไหน ที่ตื่นมาแล้วมันรอฟังคำตอบ

“ปล่อยได้แล้ว”
มันดิ้น

“ไม่เอา ไม่ปล่อย”
ก็กูจะกอดอะ

“คุยกับกูก่อน”
มันว่า

“กอดไปคุยไปก็ได้”
ไม่เห็นจะเป็นปัญหาเลยครับ

“มึงอะ!”
มันโวย

โอเคๆ ผมจึงคลายอ้อมกอดออก แต่มือยังพาดไว้ที่ลำตัวของอีกฝ่าย

เรามองกันไปมา เหมือนผมก็รอให้มันพูด ส่วนมันก็รอให้ผมพูด

“อ้าว ไม่คุยล่ะ”
ผมถาม

โอ๊ยย!
ไอ้นี่ลามละ มันเขกหัวผมครับ ! ได้ไง!

“กูพูดไปแล้วเว้ย มึงแหละตอบมาเลย”

ผมลูบหัว
เออๆ กูยอมกูได้

“ถามมาใหม่สิ”
ขอทวนคำถามอีกรอบ ผิดเหรอครับ ฮ่าๆ

เย้ย
แล้วมันก็ลุกขึ้นออกจากตัวผม ทำท่าจะลงจากเตียงด้วยความงอน

“เดี๋ยวๆ” ผมตวัดแขนโอบไว้ “โอเคๆ พูดแล้ว พูดแล้ว”
ผมยืนยันในขณะที่มันฮึดฮัด
ก็มันน่ารักนี่หว่า เลยอดแกล้งไม่ได้

“กู..ขอโทษนะ” ผมมองมัน
“เออ จริงๆกูก็ไม่เก่งเลย ไอ้เรื่องการใช้วาทศิลป์เนี่ย แต่ว่า..”
ผมขมวดคิ้วขณะพยายามนึกหาคำพูด
“มันยาก..”
คือผมหมายถึง.. “กูไม่เคย..”
ผมทำหน้ายุ่งยาก “กูจะพูดยังไงดีล่ะ”

“กูอนุญาตให้มึงใช้ภาษาพูดอื่นได้”
เด็กปรัชญาเสนอทางเลือก

“กูเรียนวิดวะเว้ย กูอ่อนแอภาษาทั้งหลาย!”
ผมโวยวาย
แม่ง เอาเปรียบกันชัดๆ
“ถนัดภาษากายอย่างเดียวน่ะ ใช้แทนได้มั๊ยล่ะ”

และก็ได้รู้ว่า กูไม่น่าพูดเลย!
มันประเคนฝ่ามือใส่ผมอีกรอบ

โอย นี่ขนาดยังไม่ได้บอกว่า..ชอบนะ
ถ้าคบกันจริงๆ ผมคงเหลือแต่ซากในกล่องไม้ขีดแน่ๆ


โครม โครมมม!!
เฮ้ย อะไรวะ ตึกถล่มเหรอ อะไร เกิด’ไรขึ้น?

ผมงงอยู่แป๊ปหนึ่ง แล้วจึงได้ยินเสียงตะโกนผ่านเสียงทุบประตูเข้ามา
“ทัศน์! ทัศน์ ไอ้ทัศน์!!!”

กำ อะไรวะเนี่ย
ไอ้เกรียนมองหน้าผม แล้วขยับออกจากตัว
ผมคว้าผ้าขนหนูมาคาดเอวไว้ และเดินไปเปิดประตู

“เอ่อ..”
ไอ้โกนั่นเองครับ มันอึ้งไปเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าใครอยู่บนเตียงผม
แต่แล้วก็ยื่นหน้ามาใกล้
“มันอาจจะไม่ถูกเวลานะ แต่มึงต้องช่วยกูหน่อย เดี๋ยวนี้เลย”

“ใจเย็นๆดิ มีอะไรวะ?”
“ไปส่งกูที่ไซต์งานสร้างถนนแถวหางดงหน่อยมึง เร็วๆ กูสายแล้ว ขอร้อง”
เห็นหน้าตากระหืดกระหอบก็รู้ครับ ว่ามันคงจวนตัวจริงๆ
ไอ้โกอยู่หอเดียวกับผมนี่แหละ ถัดขึ้นไปสองชั้น รถมันเสียมาเป็นชาติแล้ว หลังๆไปไหนก็เลยไปกับผมตลอด
หลายครั้งที่ผมไปส่งมันทำธุระปะปังของมันเอง ก็เพื่อนกันนี่ครับ

“เร็วทัศน์ มึงนึกภาพไอ้พี่กรีนฆ่ากูออกไหม ถ้าสายตั้งแต่วันแรกน่ะ??”
อ้อ.. วันนี้มันต้องไปศึกษาโครงการโยธาของมันนี่หว่า

ผมรู้ว่าสำคัญขนาดไหน แต่ก็อดบ่นไม่ได้
“เริ่มกี่โมง”

“บ่ายโมง”
“ทันตายห่าล่ะ”

“เร็วเซ่!”
แล้วผมก็ต้องวิ่งแจ้นเข้าไปหาเสื้อ-กางเกงใส่ในห้อง พร้อมกับคว้ากุญแจรถมา
เออ..แล้วไอตัวแสบนี่ล่ะ

“เดี๋ยว..เดี๋ยวมานะ แป๊ปเดียว..”
ผมบอกมัน

ไอ้เกรียนหันหน้าไปทางอื่น

“คือกูต้องไปส่งเพื่อน..”

“ทัศน์! อีกนานมั๊ย??”

“เออ เดี๋ยวนี้แหละ”
แล้วผมก็รีบออกไปกับไอ้โก

“เฮ้อ..” ผมเหลือบมองนาฬิกา ขณะสตาร์ทรถ “ทำใจเถอะวะไอ้โก ยังไงมึงก็ไปสาย”
ผมว่า แล้วรีบมุ่งหน้าไป
“บ่ายโมงนี่มึงยังสายอีกนะ ทำอะไรอยู่วะ”
ผมหัวเสียเล็กน้อย แต่เมื่อเหลือบไปเห็นหน้าซีดๆของเพื่อน ความหงุดหงิดก็คลายลง
“กูทวนทักษะโยธามาตลอดคืนเลยอะ แล้วเผลอหลับไปตอนซักสิบโมงได้.. ก็เลย แม่ง..”

เฮ้อ..
จำไว้เป็นบทเรียนนะครับทุกท่าน พักผ่อนให้เพียงพอ!

ว่าแต่ เมื่อกี้ไอ้เกรียนได้ยินแล้วใช่ไหม ว่าไอ้โกมันจำเป็น.. ได้ยิน หรือไม่ได้ยิน?
โอ๊ย ผมเร่งเครื่องเต็มพิกัด
ไอ้โกคงไม่เข้าใจว่าคนในห้องมันสำคัญที่จะต้องพูดด้วยขนาดไหน..
เพราะปกติเวลามันออกเที่ยวกับผม ก็เห็นผมมีอะไรกับใครต่อใครมากมาย แต่เสร็จจากนั้นก็ไม่มีอะไรต่อกัน
คงชิน..ว่าผมเสร็จแล้วคือจบ ..กูเข้าใจมึงนะโก
แต่เพื่อนเอ้ย ..ถ้ากลับไปแล้วเมียกูหายเนี่ย กูก็อดใจไม่ให้ฆ่ามึงยากอยู่หรอกนะ

ในที่สุดผมก็มาส่งโกถึงจุดหมาย
“ขอให้รอดจากการโดนพี่กรีนกด เอ้ย โกรธนะมึง”
ผมอวยพรมัน ผสมแอบแช่งนิดๆ
ก็ทำไมมึงต้องมารีบเอาวันนี้ด้วยละวะ!

แต่ผมก็ไม่มีเวลาคิดมาก ต้องรีบบึ่งรถกลับมาหอ
.
.
“เกรย์!”
ผมเรียกมันตั้งแต่เพิ่งจับลูกบิดประตู
ห้องล็อค..

ไม่น่า.. ไม่
ผมหยิบกุญแจมาไข
ครับ.. ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดนอกจากผม
เกรย์ออกไปแล้ว..



. . . . . . . . . . . . . . .
 


อืม..
ความรู้สึกอบอุ่นกับเย็นสบายมาพร้อมกันได้ไงวะ..
ถึงเวลาตื่นแล้วสินะ ..ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมา
มึนงงชั่วครู่ว่าอยู่ที่ไหน แต่แล้วก็รู้สึกถึงลมหายใจที่รดลำคออยู่แผ่วเบา

เฮ้ย.. ไอ้ทัศน์
ผมได้แต่นอนนิ่งเมื่อหันมาเจอคนข้างตัว..

..มันนอนหลับสนิท แขนข้างหนึ่งพาดผ่านท่อนเอวผมเอาไว้

นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ววะเนี่ย..
ผมจำได้แล้วครับว่าก่อนหน้านี้ไอ้เหี้ยที่นอนหลับห่าอยู่นี่ทำอะไรผม
ถ้าไม่ติดปณิธานว่า อย่าฆ่าคนกำลังหลับ ผมลุกขึ้นไปเอามีดมาปาดคอมันแล้ว พูดจริงนะ!

ผมค่อยๆขยับออกห่างจากตัวมันอย่างเชื่องช้า เกรงมันจะตื่นขึ้นมาโอบรัดผมไว้อีก ไม่ก็ล่อต่ออีกรอบ
ไม่ไหวนะ เจ็บชะมัดเลยอะ..
ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากอยู่ในอ้อมกอดนี่หรอกนะ..
ผมอยากครับ ..อุ่นสบายจะตายไป
แต่ว่า ทุกครั้งมันก็เหมือนพร้อมจะทำกับอยู่สองอย่าง คือ..พร้อมจะไม่ยอมตอบคำถาม และรุนแรงกับผมได้ตลอดเวลา
ผมไม่สามารถไว้ใจมันได้แล้ว..

ผมขยับออกจากอ้อมแขนนั้นสำเร็จ
ไอ้ทัศน์ยังคงนอนหลับตานิ่ง

ผมมองหาบ็อกเซอร์ และใส่มันเข้าไป แล้วหยิบเสื้อคลุมบนพื้นมาใส่ลวกๆ
ชั่งใจว่าจะนั่งอยู่ตรงนี้รอมันตื่น..หรือเดินออกไปเลยดี

แต่พอดีผมไม่ใช่นางเอกนิยายน้ำเน่า.. ผมเลยปล่อยประตูไว้อย่างนั้น แล้วนั่งมองมันหลับ

..เมื่อไหร่มันจะรู้นะ ว่าผมไม่เคยมีอะไรกับใครเลยนอกจากมัน
เมื่อไหร่มันจะรู้..ว่าเลิกรุนแรงกับกูซักที

สิบนาทีผ่านไป ไอ้เหี้ยบนเตียงก็ยังไม่ตื่น
แม่ม
กูทนไม่ไหวละนะ
ผมขยับไปนั่งข้างตัวมัน เอานิ้วจิ้มๆ
“ทัศน์”

ผมอยากให้เราสองคนคุยกันให้รู้เรื่อง ..ให้มันตอบผมบ้างในสิ่งที่ผมถาม
ไม่ใช่คลุมเครือ ไม่ชัดเจนอยู่แบบนี้
มันน่าจะเปลี่ยนเอาชื่อผมไปใช้นะ  ผมจะเรียกมันว่า..เกรย์ เลยดีไหม?
ในเมื่อมันไม่ขาว ไม่ดำ ไม่บอกทั้ง ชอบ และ ไม่ชอบ ไม่ชี้ชัดอะไรลงไปซักอย่าง
แม่ง กูเกลียดมึง ไอ้เทา!

“ทัศน์!”
ผมจิ้มมันแรงขึ้น และได้ยินเสียงอืมในลำคอ

เผี๊ยะ !!
ผมตบเลยครับ
“ตื่นนนน”

. . . . . . . . . . . . . . .


ผมมองแผ่นหลังรีบเร่งของมันออกไปกับพี่โก
ผมไม่แน่ใจนักว่าได้ยินอะไร ดูเหมือนพี่โกที่อยู่หน้าห้องบอกว่ารีบไปที่ไหนซักที่
แล้วไอ้ทัศน์ก็แจ้นเข้ามาแต่งตัว..
คว้ากุญแจรถออกไป

ประโยคที่ว่า “เดี๋ยว..เดี๋ยวมานะ แป๊ปเดียว..”กับ “คือกูต้องไปส่งเพื่อน..” ไม่ได้ช่วยอะไร

ผมรู้ว่ามันมีเหตุผลครับ..
แล้วยังรู้อีกว่ายากแค่ไหนสำหรับมันที่คงไม่เคยคบ ไม่เคยง้อใครมาก่อนเลย ..ให้ต้องมาบอกว่าคิดยังไงกับผม
และในเมื่อมันยากสำหรับไอ้ทัศน์ขนาดนี้..ก็ไม่ต้องแล้วครับ
ผมไม่อยากรู้แล้ว
นานมากกว่าผมจะลุกจากเตียง.. อาจจะหวังให้มันกลับมาในนาทีใดนาทีหนึ่งมั้ง
แต่ในที่สุดมันก็ ..นานเกินไป

ครั้งแรก..ผมคงรอมันได้
แต่ให้รอบ่อยๆ..มันทนไม่ไหวหรอกครับ
ยิ่งรอนาน..ผมยิ่งรู้สึกไม่มีค่ามากขึ้นเรื่อยๆ

ผมเดินช้าๆออกจากหอ
แน่นอนว่าสภาพผมนั้นเชิญชวนสายตาหลายคนให้หันมามองอย่างสงสัยใคร่รู้
ผมจึงรีบติดกระดุมเสื้อ แล้วเดินอย่างเร็วที่สุดเท่าที่ช่วงล่างที่ปวดหนึบจะอำนวย

จะเดินไหวไหมเนี่ย จะโทรให้ใครซักคนมารับได้ไหม
..ผมล้วงเข้าไปในกระเป๋าเสื้อคลุม ..ว่างเปล่า
เมื่อเช้าผมเอาโทรศัพท์ใส่ไว้ในนี้นะเว้ย..
ผมตบหน้าผากอย่างอ่อนแรง หล่นที่ไหนเนี่ย..

เฮ้อ.. ผมถอนหายใจยอมรับชะตาชีวิต ว่ากรูต้องเดินกลับมอ แล้วจึงสาวเท้ารีบเดินออกจากซอย

ถนนหลังมอยังเหมือนเดิม คับคั่งไปด้วยรถรา ผมรอรถว่าง แล้วเดินข้ามถนนไปอย่างอ่อนแรง
เม้มปากสาปแช่งไอ้ทัศน์ไปด้วย
มึงกะทำร้ายกูทั้งร่างกายและจิตใจเลยใช่มั๊ยวะแม่ง..

ผมเดินเลียบรั้วม่วงอย่างไร้วิญญาณ
มึงไม่ต้อง..มายุ่งกับกูอีกแล้วนะ

ทีถาม ..มึงตอบไม่ได้ แต่พอมีอารมณ์ มึงใส่เต็มที่เลย
กูเป็นที่ระบายอารมณ์มึงใช่มั๊ยเนี่ย..

เหมือนอะไรซักอย่างที่ดิ่งวูบลงไปในช่องท้อง กระแทกอย่างแรงจนจุกไปทั้งตัว

คงจะเท่ดี ถ้าผมจะยักไหล่ไม่ใส่ใจ ..แบบกูไม่แคร์
แต่เปล่าครับ ผมทรมาน..มาก
สายตาเพื่อนมันที่มองผมเมื่อกี้น่ะ.. ธรรมดามาก ไม่แปลกใจอะไรเลย เขาคงเห็นมันมีอะไรกับใครต่อใครบ่อยแล้วละสิท่า
..และผมก็เป็นแค่หนึ่งในนั้น แค่..สามารถปล่อยทิ้งไว้ได้เมื่อพวกเขารีบ

ถ้าเราไม่เคยมีอะไรกัน ผมไม่รู้สึกแย่เท่านี้หรอก แต่นี่มัน..

บ้าเอ้ย..
ผมปวดหัวจัง
ช่วยนึกหาเพลงอกหักเท่ๆมาให้ผมเร็วๆ ผมจะเดินเก๊กเศร้าให้มันดูหล่อหน่อย อยากหล่อครับ ผมอยากหล่อ
เพลงอะไรก็ได้ คุณร้องไปเลยนะ
พร้อมยัง.. ผมจะเดินเท่ๆแล้ว ..ร้องเลยฮะ
….
……
……..
ไม่มีใครร้องใช่ไหม งั้นผมร้องเองนะ!

..ฉันรู้ดีว่าควรรักเธอให้น้อยลง เพราะฝืนไปก็คงเสียใจอยู่อย่างนี้
มัน..ผ่านไปแล้ว ฉันก็ ‘ควร’ ลืมทุกอย่าง
อยากจะขอให้มันได้ลบได้เลือนลาง ..จางหายไปยิ่งดี


อยากจะลืม.. ลืมว่าใจยังคงคิดถึงเธออยู่เสมอ
ลืม.. ว่าใจยังคงละเมอถึงเธอคนนี้
ลืมทุกอย่าง.. ในหัวใจ.. ขอเพียงนับจากนี้ไป..


ผมจะไม่ร้องไห้เพราะมันอีกแล้ว..

.
.

“เกรย์.. ไอ้เกรียนเดี๋ยว..”
เสียงนี้มันแผ่วเบาราวกับดังมาจากที่ไกลแสนไกล

“เออ!”

จู่ๆผมก็ได้ยินเสียงหงุดหงิดไล่หลังมา ตอนแรกนึกว่าหูฝาด พอหันกลับไปดู..
ไอ้ทัศน์ยืนอยู่อีกฝั่งถนน เห็นได้ชัดจากอาการหอบเหนื่อยว่าวิ่งมาสุดฝีเท้า
แล้วหน้ามันก็ยับยู่ยี่เหมือนโดนบังคับให้ต้องทำสิ่งที่ขัดใจมันเป็นอย่างมาก “เออ”

พูดอะไรของมันวะ ผมเลิกคิ้วมอง หงุดหงิดพอกัน
กูกำลังเดินเท่ บิ้วอารมณ์อกหักอยู่ดีๆ มึงมาทำบรรยากาศเสียหมด

“เออ”
มันพูดอีก

“อะไรของมึง!”
ผมอดไม่ได้ จึงตะโกนถามอย่างไม่เข้าใจ

“ก็เออไง!”

“เอออะไรมึงเล่า”

เราตะโกนคุยกันข้ามฟากถนนครับ
มันทำปากขมุบขมิบ รถก็สวนไปมาขวักไขว่

“กูไม่ได้ยิน”
ผมเอามือชี้ที่หูแล้วส่ายหน้าไปมา

“ข้ามมานี่”
มันตะโกนลั่น

เรื่องดิ “ไม่เว้ย!”

ตอนนี้หน้าไอ้ทัศน์ยู่ยี่เป็นกระดาษยับที่ถูกเหยียบซ้ำอีกที
“กู-บอก-ว่า เออ!”

“เอออะไร”
ผมงง

ไม่ฟังแล้วเว้ย แม่งรำคาญชิบ ผมหันหลัง แล้วก็ได้ยินเสียงแตรรถดังสนั่น

เย้ย
ไอ้ทัศน์ข้ามมานี่หว่า

“ระวังรถหน่อยสิเว้ย”
หนุ่มในรถตะโกนใส่มัน แต่ไอ้ทัศน์ไม่สนใจ

“ที่มึงถามไง” มันเม้มปาก เดินมาหาผม

“ที่กูถาม..”
ผมถามว่าไงนะ  ไอ้ ..มึงชอบกูเหรอวะ? อะนะ

“เฮ้อ” มันถอนหายใจแรงๆเหมือนโดนน็อคเอ้าท์
“เออ.. กูชอบมึง ชอบมาก ชอบมากกว่านี้อีกนิดเดียว แถวบ้านกูเรียกรักแล้ว ใกล้บ้าแล้ว ชัดมั๊ย!”
.
.
เดี๋ยวๆ ขอระบบประมวลผล ประมวลอีกรอบ
เออ ..กูชอบมึง
หลังๆมันว่าไงต่อนะ ไม่ทันฟัง ตาเหลือกอยู่ตรงประโยคแรกอย่างเดียว..

ผมควรจะเขินอายใช่ไหม.. หรือหน้าแดงแล้วบิดตัวไปมา?
แต่เปล่าครับ ทั้งหมดที่ผมทำคือหัวเราะ หัวเราะก๊ากเลยด้วย

“ไอ้เหี้ย กูไม่เชื่อมึงแล้ว!”

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-06-2011 18:14:16 โดย INDY-POET »

ออฟไลน์ ♠♥♦♣

  • ex-ChCh13
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1612
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-7
ชีวิตตอนนี้มีปัญหาอะไรรึปล่าว
ดูอึนๆ เนอะ
อย่าคิดมาก พวกที่อ่านอยู่เนี่ยไม่ได้คิดอะไรหรอก บ่นๆ แซวๆ ไปตามเรื่องตามราว
จริงๆ แล้วอะไรยังไงเค้าก็อ่านเพราะเค้าชอบงานน้องเกรียนกันนะ
ถ้าอ่านแล้วด่าให้คิดว่ามันอินเว้ยมันอิน กรูเขียนดี
ถ้าทวงแปลว่าเรื่องเราสนุกเค้าติดกันงอมแงม ไม่อ่านแล้วมันกินไม่ได้นอนไม่หลับ
เราก็แค่กอดพล็อตของเราแน่นๆ แต่งมันต่อไป ตามใจตัวเอง
ปล. เท่าที่เห็นเราว่าคนอ่านเรื่องนี้ก็รักเกรียนกันทั้งนั้น เกรียนเป็นอะไรเนี่ย
*************edit********************
อ้าว เพิ่งเห็นว่ามาต่อแล้ว อิอิ ข้างบนนั่นคือตอบคำถามข้างบนโน้นนนนนนนนนนะ
 :กอด1: ชอบตอน เออ!
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-06-2011 18:26:04 โดย ChCh13 »

ออฟไลน์ Donaldye

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 563
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +69/-1
ฮือออเกรย์เชื่อดิ :o12:

ออฟไลน์ donutnoi

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2187
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-7
เห็นด้วยกับ คุณChCh13 ทุกประการ  :L2: :L2:

ตอนนี้เกรย์กับทัศน์ยอมรับใจตัวเองแล้วใช่มั๊ยนี่  :impress2: :impress2:

ออฟไลน์ p_phai

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2302
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +154/-6
 o13 กล้าพูดสักทีเนอะ

ออฟไลน์ mayuree

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 443
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +52/-4
เออ..กว่าจะอ้าปากพูดคนรอฟังก็ลืมไปแล้วว่าถามอะไรอ่ะ
และ..ช้ามาก คิดนานขนาดนี้ เกรย์ไม่เชื่อก็ไม่แปลก

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ PoP~Pu

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1739
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +134/-5
ในที่สุดก็ลงตอนนี้จนได้ ฮ่าๆ
อยากให้เกรียนคนเขียนมั่นใจ ว่าเรื่องนี้มันสนุกจริงๆนะ
ที่ทวงที่บ่นก็เพราะ "เรื่องนี้มันสนุก"แล้วเราก็"ติดเรื่องนี้กันงอมแงม"เลยไง อย่างที่คุณchch13ว่านั่นแหละ ฮ่าๆ
มันใจตัวเองหน่อยเกรียน ไม่ว่าเกรียนจะแต่งมายังไงอารมณ์ไหน สุข เศร้า เหงา ฮา
ไม่ว่ายังไงเราก็อ่านกันได้หมดแหละ ก็เรื่องนี้มันเรื่องของเกรียน สิทธิของเกรียน เกรียนเป็นคนแต่ง
ใครจะบ่นจะว่ายังไง จงมั่นใจ แต่งต่อไปอย่าได้แคร์ เอิ๊กๆ

เกรียนคนอ่านคอยให้กำลังใจอยู่นะ  :กอด1: กอดทีๆ ฮ่าๆๆ

ออฟไลน์ DraCo_SLa13

  • I swear that, will love Super Junior forever..........
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +314/-3
อารมณ์เกรียนทัศน์  คงประมาณนี้  o22

เป็นไง  ลีลาดีนัก

ออฟไลน์ gogo_jk

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 85
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-1
เกรย์น่าจะซัดกะโหลกพี่แกซะหน่อย...มันน่านัก
มาทิ้งๆกว้างๆเกรียนเราได้ยังไงเนี่ย
 :m16: แต่กว่าจะพูดออกมาได้นะทัศน์..เหนื่อยเลย

ออฟไลน์ april@tbl

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 279
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-0
ปรับความเข้าใจกันให้ได้นะทัศน์

ยังสนุกเหมือนเดิมจ้า

คนแต่งสู้ สู้ น๊า

morphinelike

  • บุคคลทั่วไป
ดีมากเกรย์ อย่าไปหลงเชื่อ ร้อยไม่เชื่อ พันไม่เชื่อ
กร๊ากกกกก สะใจอะ                                                                               
                                                                                                             
+1 ให้เรียนคนแต่ง สดชื่นเร็ววันเน้อ  :L2:

stupidchild

  • บุคคลทั่วไป
ว๊ายยยยยยยยยยยยย
เขินกลบเกลื่อนป่ะ 555555555555
พี่ทัศน์น่ารักนะเนี่ยยยยย

แต่ขอร้องช่วยเคลียร์เรื่องเก่าด้วยค่า ยังนัวเกรียนอยุ่เลย

ออฟไลน์ Pa'veaw

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1305
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +98/-1
เง้อๆๆๆๆ

ทำไมไม่ตอบก่อนแล้วค่อยไป

เห็นไหมเกรย์ไม่เชื่อเลย

 :z2: :z2: :z2:

ออฟไลน์ THiiCHA

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1840
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +212/-4
คนเค้าอุตส่าห์บอกรัก

เกรย์แมร่งติสจัด เสือกหัวเราะซะงั้น ดูประโยค..รับรักมันเส๊ ..

น่าจับกดให้เกรียนแตก

 :laugh: :laugh: :laugh:

ออฟไลน์ matame

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 706
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-1
ชอบคู่นี้มากๆๆๆ อยากให้เคลียคู่นี้
แต่ถ้าคนเขียนอยากลงคู่อื่นก็ไม่ว่ากัน อ่านได้หมดเลย

ลงมาเถอะ   :call:

Rhythm

  • บุคคลทั่วไป
ชอบอ่ะ~ รอๆๆๆ o13

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด