ก่อนอื่นผมจะบอกว่าพาร์ทนี้ยืมตัวคนมาสองคน(ซึ่งจริงๆแล้วมันยังไม่ตื่น ถือว่าเป็นอนาคตไปก่อนนะ)
ก็อย่าได้สับสนอะไรครับ ผมจะกลับไปเขียนให้เคลียร์แน่นอน แต่ตอนนี้มันเป็นตัวละครที่เหมาะจะยืมสุดแล้ว
เหตุผลส่วนตัว....ผมก็คิดถึงมันครับ แหะๆ G&G : the River of Always return III“แล้วการที่เราให้ดอกไม้กับใครซักคน..เพราะเรา ..ชอบ..คนคนนั้น ..มันผิดด้วยเหรอครับ”?ไม่มีอะไรแก้ไขได้แล้ว คิดสด พูดสด แบบไม่ใช้สแตนอิน ไม่ใช้ตัวแสดงแทนด้วย
ผมทำตาใสซื่อไร้เดียงสาหวานหยดย้อยสุดฤทธิ์ กลัวพี่กรีนมีพลังหยั่งรู้ได้ว่า จริงๆแล้วผมเกลียดเขา
บ๊ะ ก็นี่พระเจ้ากรีนนินา รู้จริง เจ็บจริง - - ไม่แน่นะ อาจมีอัศวินโต๊ะกลมรอฆ่าผมอยู่แถวนี้ก็ได้
แบบว่านอกจากเป็นพระเจ้าแล้ว พี่แกอาจไปรับจ๊อบเป็นคิงอาร์เธอร์ด้วยไงครับ
พี่กรีนมองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า พูดหน้าตาย
“อย่ามาวิปริตกับกูหน่อยเลย มึงก็รู้ กูเกลียด ถ้ายังไม่เลิก กูจะเตะโด่ง ออกนอกไซต์งานไปเลย”
โอเคครับ โอเค ผมรู้ว่าเมื่อสรรพนามที่พี่เขาใช้เปลี่ยนนั้น หมายถึงเขาโมโหสุดๆแล้ว
ตอนนี้ผมไปก่อนก็ได้ เดี๋ยวค่อยหากลเม็ดกันใหม่
ผมหันหลังเดินจากมา
พลางคิดไปด้วยว่าจะทำยังไงให้พี่กรีนรัก พี่กรีนหลง และยอมให้กรูกด!
ผมจะถามใครได้นะ..
..
....
เพื่อนผมคนนึงไม่เคยคบผู้ชาย แต่ตอนนี้มันง้อแฟนมันสารพัดวิธีแล้ว ไอ้ทัศน์ไม่ใช่เกย์แต่ทำไมชอบน้องเกรย์จริงจังขนาดนั้น..
น้องเกรย์ไม่ใช่เกย์ แต่ทำไมชอบไอ้ทัศน์
ชัดเลย! เย็นนี้เลิกงาน ผมจะถามน้องเกรย์!
และตลอดทั้งวันนั้นผมก็ตั้งใจเรียนรู้งานดีนะ นอกจากเกรียนใส่พี่กรีนเรื่อยๆ
พี่เขาคงอยากจะเตะผมอยู่หรอกครับ
แต่ขอโทษ.........แม่งเป็นวิศวกร กรูเป็นนักศึษา ลองเตะกูเด่ะ มึงฉีกภาพพจน์ตัวเองทิ้งเลยนะนั่น
.
.
“ฮิ้ว พรุ่งนี้วันอาทิตย์ พวกเราไม่ต้องมา พี่กรีนเลี้ยงเหล้าได้มั๊ยครับคืนนี้”
ไม่ครับ ผมไม่ได้ชวนนะ ไอ้ของกินต่างหากมันออกไอเดีย
อีกอย่างเย็นนี้ผมจะไปหาน้องเกรย์ด้วย
“ทำงานสองสามวัน จะให้เลี้ยงเหล้าแล้วเหรอพวกนาย”
“ไม่งั้นก็อีกนานเลยนะพี่ เราไปกระชับความสัมพันธ์กันหน่อยนะครับ”
สรุปสุดท้ายจอมมารกรีนก็ยอมล่ะนะ คนแม่งมีสปิริตก็งี้แหละ เงินเดือนนี่ท่าไหร่ ชีวิตมึงจะเลอเลิศไปไหนฟระ
ผมเองก็ติดสอยห้อยตามไปด้วย
เอาวะ ค่อยโทรศัพท์ให้พวกมันมาที่ร้านก็ได้
เรามาถึงร้านโต่งเมื่อเพิ่งเริ่มค่ำ ไอ้ผมก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ให้คนอื่นสั่งเบียร์ เหล้า และกับแกล้มไป
ผมกดโทรหาไอ้ทัศน์…
.
.
“อืมม ว่าไง” เสียงมันง่วงๆนะครับ ว่าแต่มันง้อกันเสร็จรึยังวะ ผมแอบสงสัย??
“เออ คือ..” ผมจะบอกว่าไงดี
“เกรย์ขอขยับแขนหน่อยนะ ไอ้โกโทรมา”
“โนววว มึงก็คุยโทรศัพท์ไปดิ อย่ายุ่งกับหมอนกู”
“หมอนที่มึงว่า ก็อย่างดียวกับแขนกูนั่นแหละ”ผมได้ยินเสียงน้องเกรย์แว่วมาตามสาย
และไอ้ทัศน์คงลืมไปแล้วว่ากูกำลังโทรคุยกับมึงอยู่
อย่าเพิ่งเกรียนใส่กันตอนนี้ได้มั๊ยวะ !!
“ทัศน์ มึงจะฟังกูมั๊ยเนี่ย”
“เออ ว่ามา”“กูขอคุยกับน้องเกรย์”
“ทำไม”เสียงมันเข้มขึ้นมาทันที
โธ่เอ้ย กูไม่ได้จะจีบเมียมึง กูจะจีบพี่มันว้อย
“งั้นพวกมึงออกมาร้านโต่งได้มั๊ย อ้อ แล้วก็เลือกนั่งมุมซ้ายด้านในสุดเลยนะ กูจองให้แล้ว โอเค บาย ขอบใจ”
ผมรวบรัดตัดความ
แล้วผมก็กลับเข้าไปนั่งโต๊ะด้านในอีกฟากหนึ่งของที่ที่ผมจองไว้ให้ทัศน์กับเกรย์
“เอ้าๆ สั่งๆไป เต็มที่ แต่ถ้างานได้ไม่เต็มที่ พี่จะเตะพวกนายเรียงตัว”
พี่กรีนว่า
“อ้าว ไอ้โกมาแล้ว จะสั่งอะไรเพิ่มมั๊ย”
ไอ้น้ำลายถาม
“ไม่ต้องแล้ว ไอ้โก๋แก่มันช้าเอง”
จอมมารกรีน มึง มึงงงงงงงงงงง เดี๋ยวมึงจะโดนมิใช่น้อย
ครู่ต่อมา เมื่อผมกินไปซักสองสามแก้ว ไอ้ทัศน์ก็โทรเข้า
ผมจึงย้ายก้นไปหามันที่โต๊ะทันที
ไอ้ทัศน์ทำหน้ารอฟังเหตุผล ส่วนน้องเกรย์ทำท่างงๆ ประมาน ทำไมกรูต้องมาด้วยเนี่ย
“พวกมึง ได้สั่งอะไรรึยัง”
“สั่งเบียร์ไปสามขวด”
เอาละ โอเค ผมจะถามน้องเกรย์ละนะ
“เกรย์ ตอบคำถามพี่หน่อยได้มั๊ย”
“ให้เหตุผลมาก่อน จะถามไปทำไมครับ”
กำ..มึงอย่าเรียนเลยปรัชญา ไปเป็นตุลาการสอบสวนโน่น
“คือ..พี่ชอบผู้ชายอยู่คนนึง”
เอาวะ ทำเนียนไปก่อน
“อืม..ครับ ก็แล้วแต่พี่จะถาม บอกได้ผมก็จะบอก ถ้าบอกไม่ได้ ผมก็จะไม่บอก”
………ทัศน์กูถามจริง มึงไปชอบกันอีท่าไหนวะ เกรียนขนาดนี้
“พี่แค่อยากถามดู ว่าจะมีอะไรทำให้จีบติดอะ ถ้าน้องพอมีคำแนะนำอะไร”
ทำไมกูต้องนอบน้อมกับเมียไอ้ทัศน์ด้วยเนี่ย !
“ผมบอกไม่ได้ครับ เพราะผมไม่รู้”
“งั้นทำไมเกรย์ชอบทัศน์?”
ไอ้น้องเกรย์สำลักเบียร์เมื่อได้ยินคำถาม
“ประเด็นคือ ผมไม่เคยบอกว่าผมชอบ ไอ้..เอ่อ พี่ทัศน์น่ะครับ”
ไอ้ทัศน์เหล่ตามองเกรย์ ผมก็เหล่บ้าง ไม่เข้าใจจริงๆว่ามันบอกชอบกันไปตอนไหน หรือมันบอกยังไง น้องเกรย์ถึงปฏิเสธ
หรือพวกมึงงอนอะไรกันมาวะ!
“โอเค งั้น งั้น.. พบกันครั้งแรกยังไง ประทับใจอะไร”
น้องเกรย์ชะงักไปนิดหนึ่ง ไอ้ทัศน์จึงเอามือมาโอบไหล่หลวมๆ
“ไม่เป็นไร ถ้าไม่อยากพูดก็ไม่ต้องพูด”
น้องเกรย์ส่ายหน้าเชิดๆ ในที่สุดก็บอกผม
“พูดได้ครับ ผมเมา พี่ทัศน์ก็เมา แล้วก็ ..อืม มีอะไรกันที่ซอกตึก ทำไป ก็ด่ากันไป แบบไม่รู้จักชื่อกันด้วยซ้ำ ส่วนความประทับใจ ไม่มีเลย”
คราวนี้เป็นไอ้ทัศน์บ้างครับที่สำลักเบียร์
อาจเพราะหนึ่ง น้องเกรย์พูดตรงเผง
หรืออาจเพราะสอง น้องเกรย์เลือกเรียกมันว่า ‘พี่ทัศน์’ เมื่อมีบุคคลที่สามซึ่งเป็นเพื่อนไอ้ทัศน์อยู่ด้วย เ
หมือนแสดงความเคารพไปในตัว ซึ่งมันคงไม่ได้ยินถ้าอยู่กันสองคน
ผมเองไม่รู้หรอก ว่าเวลาอยู่กันลำพัง พวกมันคุยกันแบบไหน อย่าให้ผมจินตนาการเลย กกกกกกลัวโหดร้ายเกินรับได้ครับ -*-
“ไม่ประทับใจอะไรไอ้ทัศน์เลย ว่างั้น?”
น้องเกรย์พยักหน้า
“กูหาดีไม่ได้เลยใช่มั๊ยเนี่ย”
เพื่อนผมก็กระดกเบียร์ต่อ แล้วประชดเบาๆ
“งั้นทัศน์ มึงทำยังไงให้จีบติดวะ”
ผมเปลี่ยนเป้าหมาย มันทำหน้าใช้ความคิด
“ไม่รู้ว่ะ กูก็มั่วๆมึนๆ ทำหลายอย่างอยู่ เกรย์มันให้อภัยตรงไหนก็ไม่รู้ มึงถามเองสิ”
ผมก็หันไปมองเกรย์
“จริงๆตอนนี้เรายังไม่ได้เป็นอะไนกันซักหน่อยนี่ครับ”
น้องเกรย์ยักคิ้วกวนตีน
ป๊าดด โถ๊ะ !!
กูขอถามคำเดียว มึงจะไปกันรอดมั๊ยเนี่ย!?
“เฮ้อ สรุปไม่มีใครช่วยกูได้เลย”
ผมถอนใจ ไอ้ทัศน์มองอย่างจริงจัง
“คนที่มึงไปชอบนี่ผู้ชายจริงๆเหรอวะ ก็ไม่เคยเห็นว่า-”
“เถอะน่า”
ผมไม่อยากบอกว่าใคร เพราะน้องมันก็นั่งหัวโด่เด่อยู่ตรงนี้
“ผมมีเพื่อนเป็นเกย์ สาวแตกหน่อยนะ แต่ไอ้เรื่องพวกนี้มันเชี่ยว พี่จะคุยไหมละ”
โอ น้องเกรย์ผู้แสนดี ผมรีบพยักหน้ารับทันที
แล้วน้องเขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ไม่นานก็เริ่มพูด
“ป๋อง มึงว่างอยู่เปล่าวะ”
…….ผมไม่ได้ยินเสียงปลายสายครับ เงี่ยหูฟังต่อไป
“มีรุ่นพี่คนนึง เขาอยากจีบผู้ชาย เขาสงสัยว่าทำแบบไหนน่าจะดี”
……..แป๊ปนึง น้องเกรย์ก็หันมาหาผม
“พี่โก เพื่อนผมถามว่า พี่จะรุกหรือรับ”
โต๊ะนี้คงสำลักเบียร์กันหมดทั้งโต๊ะ และคราวนี้ก็เป็นผม
“อย่างพี่ก็ต้องรุกสิเว้ย”
น้องเกรย์หัวเราะหึหึ
อะไร กูไม่เหมือนเกย์รุกรึไง!!
น้องเกรย์ยื่นโทรศัพท์มาให้
“คุยกันเองละกันนะพี่”
“สวัสดีครับ”
ผมกรอกเสียงลงไป
“ตอนนี้ใส่ชุดอะไรอยู่จ๊ะ”นี่คือคำถามแรกของมึงรึ!?
“เสื้อช๊อปน้ำเงินครับ”
“ล้างหน้าครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่จ๊ะ”“เออ เมื่อเช้าน่ะครับ”
“แสดงว่าตอนนี้หน้าก็มันเยิ้มแล้วใช่ไหมจ๊ะ”เ
อ่อ ผมเอามือป่ายเปะหน้า
“มันเยิ้มใช่ไหมละ แล้วอย่างนี้ใครจะอยากยอมจูบด้วยจ๊ะ”โ
อ.. เธอละเอียดลออจริงๆ!
“อยากรุก ต้องดูดีหน่อย เรื่องหน้าเรื่องผม มันสร้างความประทับใจแรกพบจ๊ะ แล้วจะสานต่ออะไรต่อมิอะไรกันง่ายขึ้นนะ”โห เพื่อนน้องเกรย์มันจบปริญญาเกย์มาเลยรึเปล่า บอกผมที -*-
“แล้วถ้าคนที่ชอบอยู่ใกล้ๆ แถวนี้ ก็ลุยเลย อย่ามัวอ้อมค้อม แต่อย่าชอบคนมีแฟนนะ เกย์ไม่สนับสนุน มันทำร้ายคนอื่น”ช่างเป็นเกย์ที่ทรงคุณธรรมจริงๆ ยกนิ้วให้!
“ไปล้างหน้าล้างตาซะ จัดเสื้อผ้าหน้าผมดีๆหน่อย จิบเหล้าซักแก้วด้วย”ถ้าซักแก้วเนี่ย มันไม่เรียกจิบแล้วนะ
“ว่าแต่เคยจีบแบบไหนมาบ้างแล้วจ๊ะ”ผมคิดอยู่ครู่หนึ่ง
“ให้กุหลาบแดงครับ”
แล้วผมก็ได้ยินเสียงน้องป๋องพ่นลมหายใจ
“โถ โถ โถ..”จะโถอะไรมากมาย เปลี่ยนเป็นไหบ้างได้มั๊ย
“ไอ้วิธีนั้นได้มาจากนิทานเวตาล เรื่องไหนรึเปล่าจ๊ะ ถ้าจีบผู้หญิงคงไหวอยู่ แต่จีบผู้ชายไม่ต้องใช้ พูดกับทำให้เห็นน่ะพอแล้ว”เอ่อ แล้วป๋องเพื่อนน้องเกรย์ก็วางสายไป
ผมรวบรวมความรู้จากน้องป๋อง แล้วคิดทบทวนแผนโค่นล้มจอมมารกรีนต่อไป
“เดี๋ยวกูกลับไปกินเหล้าที่โต๊ะนะ กินเบียร์เสร็จพวกมึงกลับเลยก็ได้ กูจ่ายเอง”
ผมบอกพวกมันขณะลุกขึ้น
“อืม ไปเถอะ กูจัดการได้น่า ไม่ได้เที่ยวนาน นั่งชิวชิวหน่อยก็ไม่เป็นไรหรอก กูขับรถได้ ไม่เคยเมาเบียร์”
ผมจึงพยักหน้า ไปเข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตา เสยผมให้ดูเท่ห์ๆ
พอเดินกลับโต๊ะ ก็เหลือจอมมารนั่งจิบเบียร์อยู่คนเดียว
เหม่ออีกแล้วนะพี่..
เพื่อนๆผมไปเต้นกันหมดแล้ว ผมจึงนั่งมองหน้าพี่กรีน แต่พี่กรีนจ้องไปทางอื่นตลอด
กลัวจ้องตากันหน่อยแล้วจะท้องรึไงเพ่!!
ผมซดเหล้าไปแก้วที่ห้าหกแล้วตอนนี้ แต่ยังไม่เมาเท่าไหร่ครับ
“พี่กรีน..”
ผมเรียก
“ขอให้สิ่งที่จะพูดมีสาระนะ”
น่าน.. ดักกูไว้ก่อนอีก
“งั้นผมไม่พูดละ”
ผมลุกขึ้นยืน แล้วเดินไปที่วงดนตรีที่กำลังเล่น
“ไอ้น้องเอ้ย ขอพี่ร้องเพลงนึง”
ผมหันกลับไปที่โต๊ะ ก็เห็นพี่กรีนขมวดคิ้ว
“หนายย เมื่อไหร่จะได้ร้อง จะจีบหนุ่ม เร็วๆอย่าช้า”
“ครับผม จบเพลงนี้ให้พี่ร้องเลย แจ้งเพลงก่อนนะครับ นักดนตรีจะได้เล่นถูก”
ผมหยุดคิดแป๊ปหนึ่ง ในเมื่อแค่ดอกไม้ไม่ได้ผล งั้นผมก็จะให้หัวใจไปด้วยเลย โฮ่ๆ
“ดอกไม้กับหัวใจ ของ i-zax”
.
.
พอได้ร้อง ไอ้ผมก็ร้องผิดร้องถูก จำได้แต่..
ช่างดอกไม้มัน ฉันรักเธอ
ต่อให้ตะวันลบเลือน อะไรต่อแล้วนะ ข้ามไปก่อนละกัน
....ต่อให้ดอกไม้ร่วงโรยหล่นไป แต่ว่าหัวใจ..ไม่มีร้างลา“ดอกไม้พี่จะทิ้งถังขยะหน้าห้องกี่รอบก็ได้ แต่..อย่าทิ้งหัวใจผมนะ”
.
.
กรูน่าจะเลิกเรียนวิดวะแล้วไปเข้าสมาคมมุกเสี่ยวมากกว่านะเนี่ย -*-
พี่กรีนสำลักเบียร์อยู่ที่โต๊ะ ผมคิดว่าวันนี้คงเป็นวันสำลักเบียร์แห่งชาติเลยเชียว
แล้วพี่แกก็เดินทำหน้าโมโหสุดฤทธิ์มาทางเวที
“โก๋แก่ มึงลงมานี่มา เมาแล้วนะ”
พี่กรีนยื่นมือมาฉุดผมลง
ผมก็จับมือนั้นไว้ ลงจากเวทีมาเผชิญหน้ากัน
ไอน้องป๋องบอกให้ลุยเลยใช่ไหม..
ก็ได้..กูลุยแล้วนะ
แล้วผมก็..จูบพี่กรีน
ไม่ได้จูบใครมานานแล้วนะ สัญชาติการจูบเลยหายเกลี้ยง
ลิ้นผมก็แข็ง จะว่าไปกูก็ตื่นเต้นนะเนี่ย ครั้งแรกที่จูบผู้ชาย แม่ง อนิจจา..
ผมจูบแบบไหนไม่รู้ แต่พี่กรีนแข็งทื่อไปเลย หรือไม่แน่ อาจจะกำลังตัดสินใจว่าจะเตะหรือจะถีบผมดี
ผมรีบผละปากออกมา กลัวว่าถ้านานกว่านี้ จูบๆไปแล้วจะรู้สึกตัวอีกทีที่โรง’บาล
ผมเงยมองพี่กรีนงงๆ ดูเหมือนไอ้พี่จอมโหดก็งงเหมือนกัน
เขาไม่โวยวาย ไม่ทำร้าย แต่ยืนนิ่งสนิท..
ผมไม่รู้ว่าใครมองเราอยู่บ้าง จู่ๆผมก็ทรุดอยู่ตรงนั้น
ตอนจูบพิงอกพี่กรีนเต็มที่ พอผละออกมาผมจึงโซเซ อาจเพราะความมึนก็ได้
แต่มันไม่เหมือนตอนรับน้องปีหนึ่ง ตอนนั้นพี่คนเดียวกันนี่แหละปล่อยให้ผมล้ม
ทว่า..วันนี้ตัวผมไม่ถึงพื้น พี่กรีนสอดวงแขนมารับไว้ซะก่อน
กูแค่แสดงละครอยู่ กดเพื่อแก้แค้น แก้เกลียดเกย์อะไรก็ตาม แล้วทำไมตอนนี้เสือกมีความรู้สึกดีกับจอมมารกรีนวะ
“บอกกูมาว่ามึงเมา มึงทำไปแบบๆไม่รู้ตัว ไม่งั้นมึงเจอดีแน่”
ผมเงยมองพี่กรีน “ผมไม่ได้เมา รู้ตัวทุกอย่างครับ”
พี่กรีนกัดฟัน คิดว่าถ้าเขาฆ่าผมแล้วไม่ติดคุก คงทำไปแล้ว
“
ดี ในเมื่อไม่เมา รู้ตัวทุกอย่าง ก็วิดพื้นซะ ตรงนี้แหละ”
มึง..พี่กรีน มึงคิดว่ากูเกิดมาเพื่อสิ่งนี้เหรอ วิดพื้นเนี่ย
ไอ้ผมที่เริ่มมึนฤทธิ๋แอลกอฮอล์ ก็ไม่โต้เถียงอะไร ก้มหน้าก้มตาวิดพื้นไป กี่ทีไม่รู้ พี่กรีนแม่งไม่บอกให้หยุดซักที
สุดท้ายผมก็คอพับคออ่อนอยู่ตรงนั้นแหละครับ
“เฮ้ย โก๋แก่ อย่าสำออย มึงลุกเลย”
แต่ผมลุกไม่ไหวครับ มันตื๊อไปหมด
พี่กรีนค่อยๆเอามือสอดใต้รักแร้ แล้วประคองผมกลับไปที่โต๊ะ
“จะไปส่งมันได้ที่ไหนเนี่ย”
พี่กรีนถาม และเสียงไอ้ลิ้นจระเข้ก็ตอบมา
“มันอยู่หอเดียวกับพี่นะพี่กรีน”
“อ้าว ไม่รู้ว่ะ ไม่เคยเจอที่หอ”
“งั้นพี่ก็ถามที่เคาเตอร์เอาอะ ว่ามันอยู่ห้องไหน ”
พี่กรีนพยักหน้ารับแบบเสียมิได้ ก้มมองผมด้วยสายตาที่อ่านไม่ออก
แล้วเขาก็พยุงผมไปที่รถ ผมแอบหัวเราะโรคจิตในใจทั้งที่มึนงง..
คืนนี้มึงเสร็จกูแน่นอน ไอ้มดเขียว !
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
จนตอนนี้ก็ยังไม่ได้คิดว่าใครกด -*-
ถ้าเจอคำผิดให้บอกนะครับ คือตอนนี้ผมค่อนข้างตาลาย แหะๆ
ขอบคุณคนอ่าน จงคงความเกรียนไว้นะครับ เพราะเกรียนคนเขียนเริ่มแผ่วแล้ว ฮึบๆ