หัวข้อ: INDY in love เกรียนนัก..แต่ก็รักละวะ! 2/4/59 ::Special Idylle:: Final P.289

[ค้างคาวน้อย]

จะแต่งคู่ใครก็แต่งมาเหอะครับ  สนุกทุกตอนทุกคู่แหละครับ
แต่มาต่อเร็วๆๆนะคับ

[punchnaja]

ดีจังที่ได้เดินขึ้นดอยกัน ดูเป็นประสบการณ์ที่ดีมากๆเลย

[CarToonMiZa]

ชอบจังน่ารักอ่ะ

 

[Loin_diciz]

มานั่งรอตอนต่อไป 555+ 

[INDY-POET]

หลังจากดองเกรย์กะทัศน์ไว้บนเตียงมานาน แม่ง ได้กลิ่นเปรี้ยวเลย -*-
สั้นๆ แก้เกรียน แก้กระษัยไปพลางๆก่อนละกัน

Chapter 21 : where is my Philosophy!? ปรัชญากูอยู่ไหน!

..อืม
อากาศ..กลิ่นสบู่.. ฟุดฟิด..ฟุดฟิด
ผมค่อยๆรู้สึกตัวขึ้น..
แทบจำตัวเองตอนนี้ไม่ได้แล้ว ไอ้คนเขียนมันทิ้งไว้นานเกิน ฝากคนอ่านไปกระทืบมันที..

แต่ก็เอาเถอะ.. ก่อนหน้านี้เรื่องมันเป็นมายังไงนะ
.
.
..กูก็ไม่เคยบอกนี่ว่ากูเป็นคนมีเหตุผลอะ ไอ้เหี้ย!

เออว่ะ..นั่นตรูพูดเอง
แต่ แต่..นั่นเป็นเพียงคำธรรมดาอย่างเวลาพนักงานเซเว่นถามว่า รับขนมจีน-หมั่นโถเพิ่มไหมครับ
หรือคุณกดสั่งพิซซ่าฮัท 1150 เท่านั้นเอง
มันไม่มีทางเป็นหลักฐานผูกมัดผมบนศาล ผมยังบริสุทธิ์จนกว่าจะพิสูจน์ได้..
ตราบใดที่ไม่ได้พูดว่า ‘เออ กูชอบมึง’ อย่างใครบางคน
แฮ่..

ผมค่อยๆลืมตาขึ้น..
เพื่อที่จะพบว่าตัวเองอยู่ในอ้อมกอดไอ้ทัศน์
ที่ยัง..
ยัง..
ยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้า !

ว๊าก ไอ้ทัศน์โป๊
กรี๊ด ล่ำ บึ๊กที่สุดเลย -*- เฮ่ย ไม่ใช่ดิ

ผมมองมันเลิ่กลั่ก
มึงทำอะไรกูรึเปล่าเนี่ย บอกมานะเว้ย แง่ง..

..แต่ไอ้ทัศน์ยังคงหลับสนิท
ผมจึงส่งสายตาสำรวจตัวเอง..

เสื้อผ้ายังครบชุดอยู่.. ร่างกายไม่มีร่องรอยความเสียหาย ไร้จุดฟกช้ำ ที่นอนไม่ยับด้วย
กูปลอดภัย !

แหม..เป็นคนดีเหมือนกันนะมึง
ผมมองไอ้ทัศน์ยิ้มๆ..
หลังจากที่มันเลวมานานน่ะนะ

เฮ้อ..แล้วนี่ผมเผลอหลับบนเตียงมันเหมือนหมูรออยู่กลางเขียงได้ยังไงวะ งงตัวเอง.. สงสัยจะเพลียจัดจริงๆ
ผมพยายามขยับหัวที่หนุนท่อนแขนมันอยู่ออก
นอนท่านั้นกันมานานแค่ไหน ผมไม่รู้ รู้แค่..ไอ้ทัศน์น่าจะเมื่อยนะ
แต่ก็เป็นปัญหาของมันแหละ เสือกสอดแขนเข้ามาเองทำไม แหะๆ ผมก็หนุนเด่ะ ..

แขนอีกข้างของมันพาดผ่านท่อนเอวผมเอาไว้
ดูแล้วตัดสินใจยากมากครับ ว่าจะนอนแช่อยู่อย่างนี้ทำเนียนหลับต่อรอไอ้ทัศน์ตื่นก่อน แล้วให้มันคิดเองว่าจะเอาไงกับผม
หรือ.. ผมก็ตื่นซะเดี๋ยวนี้เลย ปลุกมัน แล้วไปฮันนีมูนกัน
เฮ่ย แล้วไปตามหาปรัชญากันต่างหาก..
กูพูดผิดไปโข.. ฮันนีมูนเนี่ยนะ! คิดได้ไง!
อย่างผมกับทัศน์ ไม่ดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์หรอกครับ เราต้องก๊งเหล้าดิ! << เข้าพรรษานะมึง

แต่เมื่อคิดไปคิดมา ระลึกได้ถึงความโง่ดักดานของไอ้ทัศน์แต่ปางก่อน ผมจึงตัดสินใจว่ากูตื่นเองดีกว่าให้มึงตื่น

.. “ทัศน์..”
ผมลองเรียกเบาๆ

“คุณทัศน์ครับ กี่โมงกี่ยามแล้ว..”
ผมเอามือไล้แก้มมันเบาๆ
หนวดทิ่มอะ -*-

ร่างที่โอบกอดผมขยับตัวนิดๆ..
ผมจึงเรียกเบาโคตรๆอีกที..
“ที่รัก..ตื่น”
.
.
อ้วก แหวะ!!
อ๊าก ผมพูดออกไปได้ยัง เสลดพังพอน บอระเพ็ดติดคอโอ้กอ้าก
ผมพูดเล่นกวนตีนครับ หวังว่าไอ้ทัศน์จะไม่ตื่นกับประโยคนี้นะ ไม่งั้นผมเสียเชื้อชาติไทย สัญชาติเกรียนหมด

ไอ้ทัศน์ขยับตัวน้อยๆ แล้วค่อยๆลืมตาขึ้น
เฮ้ย.. อย่าบอกนะ

“มึงทันได้ยินมั๊ย!?”
ผมรีบถามทันที ไอ้ ‘..ที่รัก ตื่น’ น่ะ

“หืม.. ได้ยินอะไร”
มันขมวดคิ้วงงๆ หน้าตาเบลอๆอย่างคนเพิ่งรู้สึกตัว

เออ ดีแล้วที่ไม่ได้ยิน
“ไม่มีอะไร”
ผมรีบปฏิเสธ มันยังงง แต่ก็ยิ้ม แล้วกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น

“จะกอดแน่นทำไมเนี่ย อึดอัดจะตายห่า”
ผมว่า
แล้วมันก็ถอนหายใจ
“เกรย์ ขอ’ไรอย่างดิ”

หือ? อะไร?
ผมเลิกคิ้วมั่ง

“ขอให้เราหวานกันซักวันได้มั๊ย..?”
มันถามเสียงนุ่มๆ มองตาซึ้งๆแบบที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน
ไอ้เหี้ย ตอนบอกชอบกู ตามึงยังไม่เยิ้มเท่านี้เลยเหอะ! แถมบอกข้างถนนอีกต่างหาก จะมาขอให้กูหวาน!

 “ได้ดิ กูลุกไปเคี่ยวน้ำตาลให้ มึงอยากหวานแค่ไหนก็ย่อมได้”
ผมบอกมันพลางทำหน้าใสซื่อ

ไอ้ทัศน์ส่ายหน้าอ่อนใจ
แล้วลุกมาคล่อมร่างผมไว้ ระดมจูบ
“แม่ง ขอทีเหอะ หมั่นเขี้ยวเว้ย”

มันว่า ปากยังไม่ละจากหน้าจากคอผม

“เฮ้ย ทำบ้าอะไรวะ”
ผมโวยวาย บ้าจี้ดิครับ จั๊กกะเดียมจะตาย

“ลงไปเร็ว หนักนะ อื้อ”
ผมพยายามดันหน้าดันอกมันออก
“ทัศน์ หยุด พอแล้ว”

มันจุ๊บอีกสองสามที แล้วหยุด มองผม.. พูดอย่างจริงจัง
“รู้มั๊ย..มึงไม่มีเสน่ห์เลย”

อ้าว! เฮ้ย!
หะ..หา มันว่าผมเหรอ แม่ม..

“แล้วมึงอ่ะ มีตายล่ะ”
ผมย้อนหน้างอ

“เออ..แล้วเรารักกันได้ไงเนี่ย?”
มันพยายามทำเหมือนพูดเรื่อยๆ แต่แววตามันบอกครับ..

หืม..
หึหึ แกล้งล่อให้กูตกหลุมเหรอ ไม่มีทางซะล่ะมึง
“กูไม่เคยพูดคำนั้นเลย ยังอีกไกล”
ผมยันตัวลุกขึ้น ไม่สนใจหน้าหงอยๆของมัน
 “กี่โมงแล้ว”

ผมมองดูแสงสว่างภายนอก ไอ้ทัศน์เอื้อมไปหยิบนาฬิกาข้อมือมา “บ่ายสี่”

“ปรัชญากูเป็นแก้วรอพี่มากี่ปีกี่ชาติแล้วเนี่ย”
ผมบ่น
ไอ้ทัศน์ มันลุกขึ้น กระชับผ้าขนหนูที่เอว แล้วมองไปที่ระเบียง
“รอแดดร่มกว่านี้หน่อยเถอะ ร้อนอย่างเนี้ยปรัชญาไม่ออกมาหรอก”

“ตกลงกูจะไปตามหาปรัชญาหรือแดร๊กคิวล่าวะ กลัวแดดเนี่ย”
ผมลุกขึ้นนั่งเกาหัวบนเตียง
ร่างสูงๆเดินกลับมายีหัวยุ่งๆของผมเล่น

“เฮ้ยๆ ผมกูสียทรงหมด”
ผมปัดมือมันออก แล้วไอ้ทัศน์ก็หัวเราะพรืด
“มันเคยมีทรงด้วยเหรอ ผมมึงเนี่ย?”

“โห มึงดูถูกผมกู นี่เค้าเรียกทรงอิสระเว้ย”
“ทรงอิสระ หรือทรงหวีไม่รู้จักห๊ะ ..หึหึ”
มันก้มลงหอมฟอด

“อื้อออ” ผมโยกหัวหนีมัน “จะไปหาปรัชญาแล้ว”

“อืม..”
ไอ้ทัศน์หยุดเล่นหัวแล้วนั่งลงกอดผมไว้หลวมๆ “ถามจริง ไปหาทำไม ปรัชญาอะไร งง?”

“การบ้าน อาจารย์สั่ง”
ผมบอก พลางแกะมือเหนียวๆของมันออก ไอ้นี่.. ทำเนียนกอดได้ตลอดเวลาจริงๆ

“ไอ้ที่จะไปหาตั้งนานแล้วน่ะนะ” มันน้ำเสียงลังเล “ถามจริงๆอีกรอบ อาจารย์สั่งว่าไง? เอาให้แน่ๆซิ”

แล้วผมก็มโนนึกดู
“ลองดูซิว่า ในเส้นทางที่เธอไป เธอเจอปรัชญายังไงบ้าง”
ผมโค้ดคำพูดอาจารย์ที่น่าจะประมาณนี้มา

“การบ้านอะไรวะ? ส่งเมื่อไหร่เนี่ย?”
มันหน้าเอ๋อๆ เหมือนไม่เคยเจอการบ้านที่ดูไร้สาระเท่านี้มาก่อน

“ฮ่ะๆ” ผมหัวเราะออกมา จำได้ว่าเคยไปถามอาจารย์..
“อาจารย์บอก จะถามทำไมว่าส่งเมื่อไหร่ เธอตั้งหลายคน หลายชีวิต หลายแนวทาง จะไปเจอพร้อมกันได้ยังไง เจอแล้วค่อยมาส่ง”

“เย้ย! แล้วอย่างนี้ถ้าไม่เจอล่ะ”

“อาจารย์ก็ให้ส่งทั้งไม่เจอนั่นแหละ ว่าไปหาที่ไหน ไม่เจอยังไง อะไรแบบนี้”

“ก็แล้วมันส่งแบบไหนละวะ เขียนส่ง พิมพ์ส่ง พรีเซ็นต์พาวเวอร์พ็อยต์ โปรเจ็กต์ หรืออะไร??”

“อาจารย์บอก เจออะไร ก็เอาอันนั้นแหละมาส่ง..”
.
.
ไอ้ทัศน์มันจะไม่งงได้ไง ขนาดผมเป็นเด็กปรัชญา ยังไม่รู้จะหาอะไรไปส่งอาจารย์เลย -*-

อีกฝ่ายขมวดคิ้ว แล้วพูดเบาๆ
“เกรียน..”

“อะไรนะ?”
ผมถามมัน ได้ยินไม่ถนัดๆ อะไรเกียๆนะ

“เปล่าๆ กูบอกว่าอาจารย์นิสัยเดียวกะมึงเลย”
มันบอกพลางกลั้นขำไว้

“มึงหมายถึง ..สดใส อ่อนโยน น่ารัก และมีเสน่ห์น่ะเหรอ?”

ไอ้ทัศน์หัวเราะก๊าก
“ตรงข้ามทุกอย่างล่ะไม่ว่า”

แต่เมื่อผมอ้าปากจะด่าคืน มันก็กดปากลงมาจูบ แล้วรีบบอก
“ไปอาบน้ำให้สดชื่นไป๊ เดี๋ยวกูพาไป”

“พาไปหาปรัชญาเหรอ”
ผมถามขณะมันดันหลังไปทางห้องน้ำ

“ฟังจากโจทย์แล้ว กูขอทำหน้าที่แค่พาไป ส่วนหน้าที่หา เป็นของมึง กูจนปัญญา”

ฮึ่ย !
ผมแยกเขี้ยวใส่มัน แล้วคว้าผ้าขนหนูไปอาบน้ำ
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ผมออกมายืนพิงประตูห้องน้ำได้สักสองสามนาทีแล้ว
เห็นไอ้ทัศน์แต่งตัวเสร็จเรียบร้อย
แต่มัน..เหม่อ
เหม่อครับ

มันนั่งอยู่บนเตียงหน้านิ่วคิ้วขมวด จากที่ผมเห็นด้านข้างนะ
คิดอะไรอยู่วะ ??

มันเคยทำหน้าจริงๆจังๆแบบนี้ไม่กี่ครั้งหรอกครับเท่าที่ผมเคยเห็น
ผมจึงยืนพิงกรอบประตูห้องน้ำมองมันอยู่อย่างนั้นอย่างสงสัย
จนกระทั่งมันคงรู้สึกตัวว่าโดนจ้องมอง..

“แอบมองใครอยู่เหรอ?”
มันพูดทั้งๆที่ไม่หันหน้ามา คงเห็นจากหางตาน่ะครับ

“ควายมั้ง”
ผมว่า มันทำหน้าเสียเซลฟ์ แล้วหันหน้ามาหาผม
“คือกู..”

“ไม่มีเสื้อผ้าใส่เนี่ยเห็นไหม?”
ผมชิงพูดไปซะก่อน ไม่แน่ใจนักว่ามันตั้งใจจะพูดอะไร แต่ความเกรียนทำให้ ไม่ย้อนกลับไปถาม

ไอ้ทัศน์พยักหน้า
“ในตู้นั่นไง ใส่ตัวไหนได้ ก็หยิบมาใส่เลย”

“ไอ้เหี้ย แม่งมาทำเป็นตามใจ ถ้ากูหยิบเสื้อช็อปวิดวะมึงมาใส่ มึงไม่ไล่เตะกูก็ให้รู้ไป”
ผมบอกห้วน
แต่เมื่อเปิดเสื้อผ้าก็..แอบอมยิ้ม
ตามใจกูจัง

ผมหยิบเสื้อยืดสีขาว กับกางเกงขาสั้นที่ดูไม่แต๋วที่สุดของมันมาใส่
มันยังนั่งกระดิกเท้ามองอยู่บนเตียงที่เดิม ไม่ได้ว่าอะไรที่ผมใส่ชุดนั้น
จริงๆแล้ว ดูมันเป็นคนเรื่อยๆ สบายๆมากเลยนะครับเนี่ย
เพียงแต่ทำไม ตอนนี้มันมองผมคิ้วขมวดพิกล..


ครึ่งแรกครับ เดี๋ยวครึ่งหลังตามมาหลังจากผมไปก๊ง (น้ำเปล่า) กับเพื่อนก่อน - -
ปล. เจ๊สองพยายามมากเหอะ จะมีเกรย์ในรูปไหมนั่น -*- ฮ่ะๆ ขอบคุณสำหรับรูปคร้าบ
ปล.2 แอร์-นน รอก่อนนะ คู่เอกของเราบอกว่า พวกสเปเชี่ยลอะ อย่าเยอะ ! ฮ่าๆ

[yeyong]

สนันสนุนให้ก๊งน้ำเปล่า
กลับมาจะได้เกรียนเขียนเต็มที่

[Pa'veaw]

 

[golove2]

ทัศน์เป็นไรอ่ะ

เกรย์อ่ะหยุดเกรียนแล้วก็หวานบ้างก็ได้นะ

 

แต่ถ้าไม่เกรียนก็ไม่ใช่เกรย์ดิเนาะ

[myapril]

กว่าจะตามเกรียนทัน
สนุกมากค่ะ เกรียนและน่าติดตาม สมคำล่ำลือ
ตามมาอ่านเพราะมีนักเขียนท่านหนึ่งบอกว่าติดเรื่องนี้
แบบว่าตามอ่านจนวางไม่ได้ และพอมาได้อ่านเอง
อยากบอกว่า

[WhatLoveIs]

ติ๊กต่อกๆๆๆๆ

[ammer]

นั่นดิ ทัศน์คิดอะไรอีกละเนี่ย  อย่าดราม่าๆ

[nn~~NN]

เกือบลืมไปเลยว่าตอนก่อนหน้านี้จะไปตามหาปรัชญา....  ดองนานไปนิด  เปรี้ยวๆกำลังดี  ฮ่าๆๆ
ว่าแต่ ทัศน์เป็นไรไปอ่ะค้า   

[♠♥♦♣]

ชอบอาจารย์อ่ะ
เป็นไอดอลเลยอ่ะ อิอิ

[hardened-boy]

 
สั้้นปะล้ำปะเหลือ

"เกรย์ทัศน์ หายไป เสียนาน"
"ลืมหมด ว่าอ่าน ถึงไหน"
"วันนี้โพส กลางวัน น่าแปลกใจ"
"ขอจุ๊บทีี่ หัวไหล่ ได้มั้ยเออ? "

[DexTunG]

 

[naja-kitase]

ชอบคู่นี้ที่สุดแล้ว ^^ 

[malula]

หวานที่สุดของเกรียนแล้วมั้งนั่น

[bobie]

จะหาปรัชญาเจอมั้ยเนี่ยยยยย 

[Meen_Emp]

=w=
ชอบอ่ะ...อาจารย์นิสัยเดียวกับลูกศิษย์เลย
 

+1  ให้สู้ๆ ตามหาปรัชญาต่อไป....

 

[matame]

-ทัศน์เป็นไรอ่ะ
-คู่ไหนก็อ่าน นะเรื่องนี้

[donutnoi]

แล้วเกรย์จะเจอมั๊ยนี่ ปรัชญา แล้วทัศน์จะพาไปหาที่ไหนนี่ ว่าแล้วก็รอตอนต่อไป

[slurpee04]

ทัศน์เหม่อคิดอะไรอ่ะ (?)

[punchnaja]

เกรย์อยู่กับทัศน์ก็เจอปรัชญาความรักแล้วม๊าง

[tingtongred]

หวาน~~ สองคนนี้น่ารักเหมือนเดิม คิดถึงจัง...
เกรียนยังไงก็น่ารักอยู่ดีแหละ ไอคุณทัศน์ทำมาเป็นว่าไม่มีเสน่ห์
หลงหัวปักหัวปำยังจะมีน่ามาพูด เดี๋ยวตบๆ - -*
มันน่ารักจริงๆน้า~~~   
ชอบมากเลย คนแต่งมาต่อด้วยนะ เจ่งมากๆ

[powvera]

หึหึ       

ถ้าอาจารย์ไม่เกรียนจะเข้าใจลูกศิย์ได้ไงจริงป่ะ

ทัศน์มองเกรย์แบบนี้กำลังคิดอะไรอยู่แน่ๆ  หึหึ

[Still_14OC]

ว๊าก!!! น้องเกรียน เอ้ย เกรย์ ต้องแต่งตัว ยั่วต่อม???  :z1:เจ้าทัศน์ แน่ๆเลยอ่ะ มีหวัง ไม่ได้ออกไปตามหาปรัชญา ชัวร์ 
ว่าแต่ ปรัชญาที่ตามหานี่ ต้อง ขี่รถออกไปตามด้วยเหรอเกรียนเข้าใจไรผิดป่ะ คึคึ

[Bee_YJ]

สั้นๆแต่รู้สึกได้
ช่วยเกรย์ตามหาปรัชญากัน

[TONG]

หวานแบบเกรียนๆนะเนี่ย

[peking]

ชอบพี่ทัศน์ กับน้องเกรย์จังเลยครับ น่ารักดีครับ ดูแลความรักกันดีดีนะครับ
สุดเกรียนจริงๆ สุดยอดเลยโว้ย โฮะ โฮะ โฮะ

[diFil]

โอ้ย หวานน หวานไปหนายย คนอ่านเขินนะเนี่ย 
ชอบตอนนี้อะพี่เกรียน อิ๊อ๊างมาก แต่ก็ยังคงความเกรียนไว้ได้ 55
เกรย์น่ารัก พี่ทัศน์น่าฟัด เอาใจกันไปไหน อิจฉา! 
ป.ล.ท้ายตอน พี่ทัศน์ขมวดคิ้วไมอะ คงไม่มาม่าหรอกน้า 
ป.ลล.ชอบรูปที่เจ้สองเอามาแปะค่ะ! ซักวันไดจะเป็นหนึ่งในขบวนนั้น! ฮึ่ยย่ะ!!